Κι όμως υπάρχουν άγγελοι, σου λέω....

Από χθες κάτι με “σφίγγει” στο στομάχι. Η είδηση από τα δελτία ειδήσεων ήταν σαφής: “Νεκρός άστεγος που κατέληξε μέσα σε απορριμματοφόρο”. Αν είναι δυνατόν... Στα 2010 υπάρχουν άνθρωποι, ανάμεσά μας, που βγάζουν αυτές τις χειμωνιάτικες νύχτες έξω, ακόμα και μέσα σε κάδους απορρημμάτων.

Η είδηση έχει ως εξής:

Τραγικό θάνατο βρήκε χθες ένας άστεγος στην περιοχή του Ταύρου όταν τραυματίστηκε σοβαρά από μηχάνημα αποκομιδής σκουπιδιών. Σύμφωνα με την αστυνομία, ο άτυχος άνδρας, ηλικίας περίπου 50 ετών, κοιμόταν μέσα στον κάδο σκουπιδιών και δεν έγινε αντιληπτός από τους δημοτικούς υπαλλήλους, με αποτέλεσμα να καταλήξει στο εσωτερικό του απορριμματοφόρου και να τραυματιστεί θανάσιμα. Κατέληξε περίπου μια ώρα αργότερα στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, ο άτυχος άντρας ήταν άστεγος που ζούσε στην περιοχή των Κάτω Πετραλώνων και του Ταύρου, κοιμόταν έξω και έτρωγε από τα σκουπίδια ή όπου έβρισκε.

Το θύμα ήταν ένας από τους 20.000 άστεγους που ζουν στους δρόμους των ελληνικών πόλεων. Μόνο στην Αθήνα, πάνω από 1.500 άτομα κοιμούνται σε πάρκα, στα παγκάκια, έξω από εκκλησίες και στις εισόδους πολυκατοικιών, σε τουλάχιστον 200 διαφορετικά καταγεγραμμένα σημεία. «Κάποιοι άστεγοι έρχονται εδώ και ξεκουράζονται. Οι γιατροί τούς παρέχουν ιατρική φροντίδα και ένα πιάτο φαΐ. Ωστόσο, είναι πλέον λίγοι οι άστεγοι που κοιμούνται στα νοσοκομεία γιατί υπάρχει αυστηρός έλεγχος από τις εταιρείες σεκιούριτι» σχολιάζει ο Νίκος Μοσχονάς, ταμίας του συλλόγου εργαζομένων του Γενικού Κρατικού Αθηνών. «Ερχονται εδώ και κοιμούνται, συνήθως δύο - δύο. Νωρίς το πρωί φεύγουν πριν ανοίξουν τα καταστήματα. Είναι πολύ επιφυλακτικοί, δεν μιλάνε πολύ. Δεν δημιουργούν πρόβλημα» περιγράφει η Δ. Ν. που εργάζεται στην Ερμού.

Οπως καταγράφεται σε μελέτη της ΜΚΟ «Κλίμακα» που θα παρουσιαστεί αύριο, ο κύριος λόγος για τη ραγδαία αύξηση των αστέγων (τους οποίους πλέον αποκαλούν «νεοαστέγους») είναι η οικονομική κρίση και η ανεργία. «Διαπιστώνουμε ότι αλλάζουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αστέγων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Βλέπουμε περισσότερα άτομα 18 - 25 ετών που δεν έχουν δουλειά και υποστηρικτικό πλαίσιο από την οικογένειά τους. Επίσης δεν εμφανίζουν τον βαθμό ψυχοπαθολογίας που εμφάνιζαν οι άστεγοι τα προηγούμενα χρόνια» περιγράφει η Αντα Αλαμάνου εκ μέρους της «Κλίμακας» κάνοντας στην ουσία λόγο για νέους, υγιείς και μορφωμένους ανθρώπους που βρίσκονται στον δρόμο εξαιτίας της απώλειας της θέσης εργασίας τους. Η ίδια τονίζει την ανάγκη άμεσης λήψης αποφάσεων από την κεντρική διοίκηση για την αναχαίτιση του κύματος νεοαστέγων που αναμένεται το επόμενο χρονικό διάστημα.

Τώρα, τι σχόλιο να κάνω μπροστά σε ένα τέτοιο γεγονός; Μόνο η αίσθηση ότι αυτή η κοινωνία και όσοι επαίρονται να εμφανίζονται ως ταγοί της. πρέπει να αισθάνονται ντροπή.

Ακόμα κι εγώ, που όπως κι εσείς που με διαβάζετε δίδω μια καθημερινή μάχη αξιοπρεπούς διαβίωσης, αισθάνομαι άσχημα με τέτοιες καταστάσεις.

Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν όταν υποτίθεται πως μας κυβερνά μια... σοσιαλιστική κυβέρνηση. Ντροπή σε όλους μας, που ξεχάσαμε τι σημαίνει ανθρώπινη αλληλεγγύη και να δώσουμε ένα αληθινό χέρι βοήθειας σ' εκείνους τους συνανθρώπους μας που, “χτυπημένοι” από τη μοίρα και είδαν τη σκληρή πλευρά της ζωής, τη χρειάζονται.

Ας ξανασκύψουμε μέσα μας... Σίγουρα, κάπου θα υπάρχουν μέσα μας ψήγματα ανθρωπιάς. Μην τα αφήσουμε να... πεθάνουν έτσι.