Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που περάσαμε και τις 29.048 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ. Σας ευχαριστούμε. Δείτε το πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει όπως είπαμε ως ιστορία. Εδλώ θα βρείτε δημοσιεύματα σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...
Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε κάποια από τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του τηλεοπτικού σταθμού ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 29.048 επισκέψεις από διαφορετικές Ι.Ρ. Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.
Η Ελένη Πορτάλιου, ως δήμαρχος Αθηναίων, θα μπορούσε να κάνει πολλά πράγματα σ' αυτή την πόλη. Πέρα από το γεγονός ότι είναι ιδαίτερα εργατική, έχει ασχοληθεί ειδικά με την περιοχή μας. Εδώ εξηγεί στους πολίτες του 4ου Διαμερίσματος την εργασία των φοιτητών της για την καλύτερη αξιοποίηση του αρχαιολογικού πάρκου της Ακαδημίας Πλάτωνος, υιοθετώντας τις προτάσεις της ΕΚΑΠ.
Λένε τώρα, πως οι εκλογές είναι μια διαδικασία άκρως πολιτική και πρέπει να «μετράς» πολλά πράγματα πριν φτάσεις μέχρι την κάλπη. Μπορεί κα να 'χουν δίκιο αυτοί που τα λένε. Εγώ. πάντως, αν ψήφιζα με την καρδιά μου θα έδινα την ψήφο μου σε ανθρώπους που συμμετέχουν σε διάφορα ψηφοδέλτια, αλλά τους εκτιμώ, καθώς γνωρίζω την καθημερινή στάση και συμπεριφορά τους πάνω σε κορυφαία ζητήματα, όπως τουλάχιστον τα ιεραρχώ εγώ. Τα ονόματα τα έχω γράψει ήδη εδώ και φωτογραφίες αρκετών υποψηφίων, που έχω στη διάθεσή μου, τις δημοσίευσα.
Σήμερα θα σταθώ στην πόλη που ζω, την Αθήνα, με τα τεράστια προβλήματά της και διαλέγοντας με την καρδιά μου θα έλεγα «ναι» στην Ελένη Πορτάλιου, αυτή τη δυναμική γυναίκα του συνδυασμού «Ανοιχτή πόλη» που χωρίς να είναι το αναγνωρίσιμο πολιτικό πρόσωπο, πήρε το χρίσμα από τον πολιτικό χώρο.
Η Ελένη ήταν πάντα κοντά και δίπλα μας σε όσες κινήσεις κάναμε στην περιοχή ως Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημία Πλάτωνα (ΕΚΑΠ).
Και όταν λέω πάντα, κυριολεκτώ. Με τις θέσεις της και τη στάση της στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας, υπερασπίστηκε και προώθησε τις θέσεις μας, ενώ με την επιστημονική της επάρκεια της στήριξε τις προτάσεις μας, Η πόρτα της ήταν ανοιχτή κάθε φορά που χρειάστηκε να την «χτυπήσουμε» χωρίς καμιά ιδιοτέλεια ή δεύτερη σκέψη, αφού και η ίδια, μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν ήξερε ότι θα ηγηθεί του ψηφοδελτίου που κινείται στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Το γεγονός επίσης ότι στο ψηφοδέλτιο για το 4ο Δημοτικό Διαμέρισμα υπάρχουν τέσσερις αξιόλογοι, ξεχωριστοί άνθρωποι, δοκιμασμένοι στους κοινωνικούς αγώνες, κάνει ακόμα πιο εύκολα τα πράγματα.
Δεν ξέρω πώς θα σκεφτούν οι ψηφοφόροι την Κυριακή μπροστά στην κάλπη. Μακάρι να ρίξουν τα «κουκιά τους» με την καρδιά τους. Χωρίς να δυσαρεστηθούν φίλοι και σύντροφοι που είτε συμμετέχουν ως υποψήφιοι σε άλλα ψηφοδέλτια, είτε απέχουν συνειδητά από αυτές τις εκλογικές διαδικασίες; Είπαμε, η καρδιά έχει τα δικά της καπρίτσια και δεν συμβαδίζει με τη λογική και το συμφέρον.
Ο Κώστας Κίτσιος, γνωστός από τους αγώνες του στη γειτονιά και όχι μόνο, με το χιούμορ πάντα ως δύναμη διαθέσιμο, κατεβαίνει στο 4ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων με το συνδυασμό του Γιώργου Καμίνη. Εδώ... «ψαρεύει» ψηφοφόρους. Μην το βλέπεται σαν... τυφλόμυγα, δεν τον ξέρετε καλά τον Κώστα...
Θεμιτά θεωρώ ότι προσπαθούν οι υποψήφιοι στις μεθαυριανές εκλογές να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Υποτίθεται βεβαίως ότι απευθύνονται σε εν δυνάμει ψηφοφόρους τους. Στην πραγματικότητα κάποιοι, πήραν από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας τους αριθμούς και στέλνουν σοριδών μηνύματα SMS.
Σ' αυτή την περίπτωση δεν ξέρω αν κάνουν καλό ή περισσότερο κακό. Αγαναχτεί ο παραλήπτης. Σου λέει «τώρα με θυμήθηκαν;» Ε, τι να κάνουμε, δεν έχουν καλή οργάνωση, ας το παραδεχτούμε... Δεν είναι σαν την Εφορία που διάλεξε μόλις μερικές μέρες πριν από τις εκλογές να στείλει τα χρεωστικά εκκαθαριστικά στους άμοιρους πολίτες με καταληκτική ημερομηνία την 31/12/2010, μαζί με την περαίωση της τελευταίας δεκαετίας που θεωρεί όλους του επαγγελματίες, εμάς δηλαδή, εκ προημίου απατεώνες και κλέφτες.
Πώς να μην πάει ο άλλος χαρούμενος να ψηφίσει τους κυβερνητικούς υποψηφίους; Τόση φροντίδα και... περίθαλψη δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής μας...
Η δικιά μου συμβουλή προς τους υποψηφίους είναι, για τις δυο μέρες που έμειναν, να... χαμηλώσουν τους τόνους και να κάνουν πιο διακριτική την παρουσία τους. Ο κόσμος είναι ένα καζάνι που βράζει. Ας προσέξουν να μην «ξεσπάσει» πάνω τους. Μπορεί και να μην φταίνε...
Πόσο ευγενικός μπορεί να είναι κανείς όταν προσπαθεί να πει σε μια υπουργό Εργασίας σοσιαλιστικής κυβέρνησης πως επιβάλλεται να σέβεται του νόμους που προασπίζουν τα συμφέροντα των εργαζομένων; Η ΓΣΕΕ ξεπέρασε κάθε λογική. Ιδού η επιστολή που έστειλε σήμερα στην κ. Κατσέλη:
Κυρία Υπουργέ,
Ακρογωνιαίοι λίθοι του νομικού οικοδομήματος των συλλογικών συμβάσεων στη χώρα μας, σε απόλυτη εναρμόνιση με το ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, είναι οι διατάξεις που ορίζουν ότι:
α) Οι εθνικές γενικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας (ΕΓΣΣΕ) καθορίζουν τους ελάχιστους όρους εργασίας, που ισχύουν για τους εργαζόμενους όλης της χώρας.
β) Αν η σχέση εργασίας ρυθμίζεται από περισσότερες ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, εφαρμόζεται η πιο ευνοϊκή για τους εργαζόμενους.
γ) Δίνεται η δυνατότητα στον Υπουργό Εργασίας να επεκτείνει και να κηρύξει γενικώς υποχρεωτική για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ή επαγγέλματος συλλογική σύμβαση εργασίας (σ.σ.ε.) η οποία δεσμεύει ήδη εργοδότες που απασχολούν το 51% των εργαζομένων του κλάδου ή επαγγέλματος.
1. Όσον αφορά τη δυνατότητα για κήρυξη σ.σ.ε. ως γενικώς υποχρεωτικής, με δηλώσεις σας φαίνεται να συμμερίζεσθε ότι η αντίθετη πρόβλεψη στο επικαιροποιημένο Μνημόνιο αφενός θα προκαλέσει αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων αφετέρου ότι αντιβαίνει στη συνταγματική αρχή για δικαίωμα ίσης αμοιβής για όμοια εργασία.
2. Όσον αφορά στη γενική πρόβλεψη του επικαιροποιημένου Μνημονίου ότι η Κυβέρνηση πρέπει να διασφαλίσει ότι οι συμβάσεις σε επίπεδο επιχείρησης υπερισχύουν των κλαδικών συμβάσεων, η ΓΣΕΕ επανειλημμένα έχει διατρανώσει τη θέση της ότι νομοτελειακά αυτό θα οδηγήσει σε εργασιακή ζούγκλα, σε διάλυση των εγγυήσεων που παρέχουν οι συλλογικές συμβάσεις και στην ανάδειξη των ατομικών συμβάσεων εργασίας ως ρυθμιστή των όρων εργασίας, καθεστώς κατάφωρα αντίθετο προς θεμελιώδεις διατάξεις του ελληνικού Συντάγματος και της διεθνούς έννομης τάξης.
Θεωρούμε ότι η παρ. 7 του άρθρου 2 του Ν. 3845/10 είναι αλυσιτελής και νομικά μετέωρη διάταξη, σύμφωνα με την οποία τα διάφορα είδη σ.σ.ε. μπορούν «ν’ αποκλίνουν» μεταξύ τους, καταλείποντας σε υπουργική απόφαση την εξειδίκευση.
Παρόλο που η νομοθετική διάταξη αυτή, όπως είναι διατυπωμένη, δεν μπορεί να παράξει έννομα αποτελέσματα, δεδομένου ότι παραμένουν με ισχύ άλλες θεμελιώδεις διατάξεις του Ν.1876/90 περί συρροής συμβάσεων με κριτήριο υπερίσχυσης την ευνοϊκότερη ρύθμιση, όπως και της υπερίσχυσης της ΕΓΣΣΕ έναντι όλων, ήδη κάποιοι (ελάχιστοι) επιτήδειοι εκμεταλλευόμενοι τη γενικευμένη σύγχυση έσπευσαν να επωφεληθούν με ιδιοτελείς σκοπούς, επικαλούμενοι προσχηματικά δικαίωμα από μία μη νομικά εφαρμόσιμη διάταξη.
Μετά την ανάληψη των νέων καθηκόντων σας αναλάβατε τη δέσμευση ότι θα ρυθμίσετε (νομοθετικά) το ζήτημα, αναγνωρίζοντας ότι η διάταξη αυτή δεν πρέπει να έχει γενική, οριζόντια εφαρμογή αλλά θα αφορά μόνο επιχειρήσεις, που αποδεδειγμένα και με αντικειμενικά κριτήρια απειλούνται να κλείσουν, ώστε να μην απολυθούν εργαζόμενοι, ότι θα ισχύει μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα, με κατώφλι πάντοτε την ΕΓΣΣΕ και ότι θα αποτελεί μέρος ενός γενικότερου σχεδίου διάσωσης της επιχείρησης με σύμπραξη Τραπεζών, δανειστών κλπ.
Η καθυστέρηση υλοποίησης της δέσμευσής σας αυτής έχει επιτρέψει σε επιτήδειους να επωφεληθούν, όπως προελέχθη, της συγχύσεως που προκάλεσε η «πονηρή» διάταξη του άρθρου 2 παρ.7 του Ν.3845/2010 και κατ’ επέκταση να πυροδοτηθεί σειρά δημοσιευμάτων στον Τύπο και στην Τηλεόραση, που τροφοδοτούνται από άστοχες και άκαιρες δηλώσεις αλλά και αναλύσεις, προβλέψεις, εκτιμήσεις ειδικών και μη.
Η ΓΣΕΕ, κυρία Υπουργέ, θεωρεί ότι πρέπει να λάβετε άμεσα νομοθετική πρωτοβουλία για ν’αποσαφηνισθεί το θολό τοπίο και να σταματήσει η πλήρης εργασιακή ανασφάλεια που βιώνουν οι εργαζόμενοι, στην κατεύθυνση σεβασμού του Συντάγματος, των Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας και του ευρωπαϊκού νομικού και κοινωνικού κεκτημένου, το οποίο είναι αδιανόητο να εφαρμόζεται στη συντριπτική πλειονότητα των Ευρωπαίων εργαζομένων πλην των Ελλήνων με την άσχετη και προσχηματική επίκληση των δημοσιονομικών προβλημάτων της χώρας. Άλλωστε ούτε η απαιτούμενη Ανάπτυξη ούτε η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας προϋποθέτουν την κατεδάφιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, οι οποίοι έχουν ήδη υποστεί δυσανάλογες θυσίες για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Με τιμή
Ο Πρόεδρος Ο Αναπλ. Γ. Γραμματέας
Γιάννης Παναγόπουλος Στάθης Ανέστης
Μια υπέροχη μπαλάντα σε μουσική Νένα Βενετσάνου και ενορχήστρωση Γιάννη Ιωάννου...
Στου «Καπράλου», στο καφέ στο λόφο Κολωνού, στην καρδιά της περιοχής μας, παρουσιάζει σήμερα το απόγευμα ο Χάρης Κατσιβαρδάς το δεύτερο βιβλίο του που στο παρελθόν έχουμε παρουσιάσει και από εδώ.
Ο Χάρης έχει το δικό τρόπο να «συσπειρώνει» κόσμο, καθώς είναι ξανά υποψήφιος στο 4ο Διμέρισμα Δήμου Αθηναίων (κοινότητα το λένε τώρα με τον «Καλλικράτη»). Έμπειρος, ύστερα από μια τετραετή θητεία εκτιμώ ότι η παρουσία του θα βοηθήσει στην προώθηση και την επίλυση των τοπικών προβλημάτων γι' αυτό και ζητώ από όσους ψηφίζουν στο 4ο και θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στον Νικήτα Κακλαμάνη, να δωσουν ένα στευρό και στον Χάρη.
Απόψε θα 'ναι μια δικιά του μέρα, στου «Καπράλου». Δυστυχώς, η ανάγκη να είμαι στην εφημερίδα τέτοια ώρα και μάλιστα μια δύσκολη μέρα σαν την Πέμπτη, δεν θα μου επιτρέψει να είμαι εκεί. Του εύχομαι όμως κάθε επιτυχία.
Ο Χάρης είχε την καλοσύνη να με καλέσει προσωπικά στο κινητό μου τηλέφωνο. Με τιμά η πρόσκληση σε μια τέτοια πνευματική εκδήλωση όπως είναι η παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου του.
Και μια τηλεοπτική πρόταση για το βράδυ. Δείτε στις 9,00 μμ.μ. από το STAR μια υπέροχη ταινία. "Νύχτες στη Ροδάνθη", πρωτοανέβηκε στις αίθουσες πριν δυο χρόνια και είναι η πρώτη τηλεοπτική μετάδοσή της. Την είδα και μπορώ να σας εγγυηθώ ότι πρόκειται για μια πραγματικά ωραία ταινία... Είναι βασισμένη στο ομώνυμο best seller του Νίκολας Σπαρκς. Ρομαντικό αισθηματικό δράμα, αναζητήστε το στα βιβλιοπωλεία...
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!