Στους Παξούς περάσαμε όμορφα, το καλοκαίρι του 2024 με Κώστα και Άννυ. Φέτος Κρήτη!

paxi1

Ένα όμορφο στιγμιότυπο από τον κόλπο της Λάκκας στα βόρεια των Παξών. Όταν καθόμασταν στον "Φάνη" για καφέ, αυτή την εικόνα είχαμε μπροστά μας. Περάσαμε όμορφα, εδώ μείναμε κι από εδώ ήταν το ορμητήριο μας, για να γνωρίσουμε το όχι και τόσο μεγάλο νησί των επτανήσων.
paxi2
Μ' αρέσει όπου πάμε το πρωινό ξύπνημα και ψάχνω να βρω από πού γίνεται η ανατολή του ήλιου. Θέλω να είμαι συντονισμένος στο ξεκίνημα μιας νέας μέρας μ' αυτή την ομορφιά που σηματοδοτεί και τη συνέχεια, όποια κι αν είναι αυτή. Άσε που, όσο περνούσε από το χέρι μας, εμείς την κάναμε να είναι καλή!

paxi3
Άλλη μια πλευρά από τη μαρίνα της Λάκκας με τα ιστιοφόρα "παρκαρισμένα" το ένα δίπλα στο άλλο. Μπορεί τα παιδιά να έμαθαν για τους Παξούς από το σίριαλ του MEGA "Μαέστρο" που το είδαν στο NETFLIX, αλλά από κοντά, ενθουσιάστηκαν ακόμα περισσότερο.

paxi4
Η Άννυ φωτογραφήθηκε ακριβώς εδώ στο μικρό λιμανάκι με τα σκάφη, αλλά και τα καφέ στο πλάι. Μικρά μαγαζάκια υπήρχαν παντού και φυσικά πολλές ταβέρνες με εξαιρετικά εδέσματα και τιμές προσγγίσιμες. Δεν είναι εύκολο και για τους ντόπιους να διαχειριστούν ένα καλοκαίρι με υπερτουρισμό.

paxi5
Περπάτησα πολύ τη Λάκκα και για το χρόνο που μείναμε πρέπει να σας πω ότι γνώρισα αρκατά πράγματα. Τέτοια δρομάκια με σκάλες θα συνατήσεις πολύ συχνά στη γύρω περιοχή και μέσα στο χωριό. Οι άνθρωποι τα έφτιαξαν για να εξυπηρετούνται στην καθημερινότητα τους.

paxi6
Κάτι ακόμα από τη Μαρίνα της Λάκκας... Ήρεμα, ήσυχα νερά. μΙα ομροφιά που δύσκολα ξεχνάς ακπομα και το χειμώνα. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ μερικά δημοσίευμα τα που κάναμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ από εκεί στη διάρκεια της παραμονής μας..

Επικαιρότητα

Αυτή είναι δροσιά, όχι αστεία...

Ο Λάμπρος μ' έχει πάρει καθώς οδηγώ στο χθεσινό ταξίδι για το χωριό... Ούτε που τον έχω καταλάβει. Σήμερα είδα τη φωτογραφία καθώς πήρα τις δύο του Ρήγα από το κινητό του...

Σε υψόμετρο 800 μ. είναι δυνατόν να μη βρεις δροσιά; Από χθες το βράδυ που φτάσαμε νοιώθω τη διαφορά. Σ' όλη τη διαδρομή, από την Αθήνα ώς την Κόρινθο, η ζέστη ήταν πολύ αισθητή. Μόλις καβατζάραμε τα βουνά της Αργολίδας τα πράγματα άλλαξαν, στην Τρίπολη ήταν ακόμα καλύτερα και στο χωριό το κοντομάνικο ήταν λίγο. Χρειαζόσουν μπουφάν για να καθίσεις λίγο στη βεράντα.

Ο Γιώργος ήξερε ότι θα πάμε και είχε φροντίσει να ανάψει φωτιά και να ψήσει σουβλάκια. Έφαγα δύο καλαμάκια, ήπια και δυο ποτήρια λευκό κρασί δροσερό, ναρκώθηκα... Σκεπάστηκα μ' ένα σεντόνι, αλλά η αίσθηση της ζέστης μ'ακολουθεί. Νομίζω ότι πρέπει να ανοίξω λίγο το παράθυρο.

Σαββατοκύριακο εκτός Αθηνών, το πρώτο μετά την επιστροφή από την Κρήτη. Εδώ το πρωινό κάτι μου θυμίζει από το ρέμπελο των διακοπών... Ξύπνημα νωρίς χωρίς... ξυπνητήρι, δροσιά, γράψιμο, αναρτήσεις στο Site.

Και μια διαπίστωση: Όλο και πιο φιλόζωοι γίνονται στο χωριό. Ο Γιώργος μετά τον Άρη τον σκύλο, πήρε κι ένα γατάκι να μεγαλώσει. Τώρα πώς θα ταιριάξουν αυτά τα δύο στον ίδιο χώρο,ο ίδιος μόνο ξέρει... Είναι θηλυκό και μάλλον τη λένε Πηνελόπη, το όνομα αυτό είναι πολύ διάσημο στις γάτες του χωριού. Για την ώρα είναι πιο μικρός από τον Ρήγα μας, όταν τον πήραμε και νιαουρίζει συνέχεια. Ο Γιώργος δεν θέλει να την χαϊδεύουμε συνέχεια, σχεδιάζει, λέει, να την κάνει σκληρή κυνηγό...

Ο ήλιος αρχίζει και φαίνεται πίσω από το Μαίναλο. Λαμπερός, φωτεινός, δυνατός. Θα 'ναι και σήμερα μια ζεστή μέρα, το δίχως άλλο...

Το πρώτος “συνεργείο” ξεκίνησε κιόλας για ρίγανη στο βουνό. Η τοποθεσία; Ξέρουν αυτοί. Σιγά που θα πουν ονόματα. Υπάρχουν κι άλλοι που μαζεύουν αυτή την εποχή ρίγανη, να τους ακούσουν στο τηλέφωνο και να πάνε; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Και μιλάμε για τόνους ρίγανη, όπου και να ρίξεις το βλέμμα σου. Όρεξη να 'χεις και να γνωρίζεις στοιχειωδώς το φυτό...

Ο Άρης με τη μικρή γατούλα που ακόμα δεν έχει πάρει όνομα. Μπορεί τελικά να μην τη λένε Πηνελόπη. Θα δείξει..


Και η μικρή γάτα σε ένα στιγμιότυπο που την τράβηξε ο Λάμπρος...

Ευτυχώς που έχουμε χιούμορ...

Και αν δεν σας έκανα εγώ να γελάσετε με την αναφορά μου στη δημοσίευση της βιογραφίας μου, γελάστε μ' αυτό το αστείο βίντεο που βρήκα στο You Tube. Μόνο γελάτε, γιατί χανόμαστε...

Είναι η ζέστη στην Αθήνα και η πίεση της δουλειάς τόση και ευτυχώς που έχουμε και λίγο χιούμορ για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση αλλιώς τα πράγματα θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολα. Και αναφέρομαι στην προηγούμενη ανάρτηση, αυτή που αφορά το... πέρασμά μου στην ιστορία. Το ψώνιο...

Ναι, δε σήκωσα κεφάλι σήμερα... Αλλά προχώρησαν πολύ και η ΦΩΝΗ και ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ. Ο τελευταίος μάλιστα βγήκε σε δοκίμιο και είναι στα χέρια του Μανώλη Φωτόπουλου, να κάνουμε διορθώσεις τη Δευτέρα και να τη “διώξουμε”για το πιεστήριο. Φυσικά εσείς, οι τακτικοί αναγνώστες μου θα μπορέσετε να τη διαβάσετε από δω μέσα από το αρχείο PDF που θα βάλω.

Κάτι ανάλογο θα συμβεί και με τη ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ, ίσως με μια μέρα διαφορά

Ηρεμία σχετική θα υπάρξει μετά την Τετάρτη, αν και καθώς ολοκληρώνω τις δυο αυτές εκδόσεις, ένα νέο θέμα γεννιέται σε σχέση με τις επιδοτήσεις των ταχυδρομικών τελών. Ετοιμάζουν, λέει, νέα μέτρα που μάλιστα θα ισχύσουν άμεσα (από 1ης Αυγούστου) με τα οποία, ουσιαστικά, θα “φιμώνουν” τον Τύπο των συλλόγων και σωματείων.

Το παρακολουθούμε το θέμα και θα επανέλθουμε με την πρώτη ευκαιρία. Για την ώρα τα μαζεύουμε. Πάμε τον Λάμπρο στο χωριό... Ο τυχερός!

Κι ένα τραγούδι με τον Βασίλη Σκουλά που μιλάει για το χωριό. Αυτός, δεν ξέρει πότε θα πάει στο χωριό...  Εμείς ξέρουμε. Φεύγουμε σε λίγο...

Πάμε απόψε σινεμά στο... πάρκο;

Δείτε ένα μικρό τρέιλερ από την ταινία που θα προβληθεί απόψε στο αρχαιολογικό πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνα με ελεύθερη είσοδο.

Σήμερα Πέμπτη (21 Ιουλίου 2011) στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα, έναν πανέμορφο χώρο πρασίνου στην καρδιά της Αθήνας που φιλοξενεί δράσεις πολιτισμού και προτρέπει τους κατοίκους της περιοχής αλλά και επισκέπτες, σε μια άλλη μορφή διασκέδασης με στίγμα τον πολιτισμό, ελάτε να ζήσουμε μια εναλλακτική, Γκάρμπο βραδιά.

Η ταινία που θα προβληθεί είναι η περίφημη «Νινότσκα» του Ερνστ Λιούμπιτς, η πρώτη και μοναδική κωμωδία της σουηδής σταρ Γκρέτα Γκάρμπο.

Χρειαζόμαστε τέτοιες ανάσες πολιτισμού... Και η δροσιά στο πάρκο είναι μοναδική, τέτοιες ζεστές μέρες...

  • Δείτε περισσότερα ΕΔΩ για την κινηματογραφική προβολή κι ΕΔΩ για το Φεστιβάλ.

 

"Στο σινεμά" με τον καταπληκτικό Κώστα Χατζή και τη Μαρινέλλα, ένα κομμάτι από τη συνεργασία τους που κυκλοφόρησε και σε διπλό δίσκο... Κάτω, μόνο του το τραγούδι...

Μια «πιεσμένη» Πέμπτη

Αλλη μια σημαντική τοποθέτηση του λογοτέχνη και φίλου Κώστα Σκηνιώτη. Αυτός ο άνθρωπος μπορεί, έχει τη δύναμη, να μας εκπλήσει κάθε φορά. Με την ποιότητα των κειμένων του και μια την αστείρευτη αισιοδοξία του...

Τις Πέμπτες η δουλειά έχει μια πίεση ιδιαίτερα αισθητή τους τελευταίους μήνες. Έτσι και σήμερα. Εκτός από το γεγονός ότι πρέπει να είμαι νωρίτερα  στην εφημερίδα, αφού έχουμε να... παλέψουμε με τρεις εκδόσεις, σήμερα έχω και τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ που έστειλα στο τυπογραφείο από το πρωί.

Έκανα ένα μικρό «άθλο». Χθες πήρα την ύλη και σε μια μέρα ολοκλήρωσα το κασέ της. Να τελειώνουμε και μ' αυτήν την ερχόμενη εβδομάδα και να φύγει ήσυχος για τις καλοκαιρινές διακοπές του ο Μανώλης Φωτόπουλος.
Κι αυτό το φύλλο η συνεργασία μας ήταν πολύ καλή, όπως πάντα.

Ψάχνομαι και με τη ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ. Να την ολκληρώσω θέλω, αν είναι δυνατόν μέχρι αύριο, ώστε την επόμενη εβδομάδα να είμαστε σε θέση να τη δούμε στην προεκτύπωση...

Παρά τη ζέστη, ευτυχώς στο γραφείο η ζωή είναι υποφερτή και αυτό θεωρώ ότι έχει βοηθήσει πολύ στην παραγωγικότητα. Είναι και οι «φορτισμένες» μπαταρίες που λέγαμε...

Να και κάποιος που αναγνωρίζει πως δεν είναι ποιητής. Ο Νϊκος Παπάζογλου, αλλά κι αυτός έφυγε νωρίς...

Το καλοκαίρι είναι στο φόρτε του...

Ένα από τα πιο... σκληρά πράγματα το καλοκαίρι για τους κατοίκους των μεγαλουπόλεων σε καιρό καύσωνα είναι η υποχρέωση να... σταθείς στην ουρά μιας τράπεζας για να διεκπεραιώσεις μια υποχρέωσή σου. Ο.Κ. Έχουν κλιματιστικά... Και καθίσματα για να μην περιμένεις, αλλά αυτό δεν διασώζει την κατάσταση. Μικρή κρητική μουσική απόδραση, όντας στο κέντρο της Αθήνας, την Ομόνοια, όπου η άσφαλτος “βράζει” και δεν υποφέρεται...

Ιδρωμένος, ένα καθημερινό μπάνιο το χρειάζεσαι σε τέτοιες ώρες... Κι αυτή η εναλλαγή ζέστης και αιρκοντίσιον δεν παλεύεται. Του Προφήτη Ηλία σήμερα, το ξέραμε ότι θα ήταν μια από τις πιο σκληρές καλοκαιρινές μέρες καύσωνα. Δεν είναι να βγεις έξω για δουλειά. Ευτυχώς που υπάρχουν όμορφα τραγούδια σαν αυτό των Χειμερινών Κολυμβητών με αρκετή δροσιά για να μας κάνουν συντροφιά...

Η Αθήνα είναι δύσκολη αυτόν τον καιρό... Ειδικά για μένα που πρέπει να προσαρμοστώ στις νέες συνθήκες, ύστερα από την όμορφη εμπειρία του χωριού, όπου όλα κυλούσαν με πιο ανθρώπινους ρυθμούς.

Σημείωνα στην μπάρα δίπλα, στο Σημειωματάριο από την Κυριακή το μεσημέρι:

Αυτό ήταν, όλα τελείωσαν. Και τέλειωσαν ωραία... Πέρασαν σαν νερό τέσσερις εβδομάδες που ξεκίνησαν από τα μέσα Ιουνίου και έφτασαν ώς τις 17 Ιουλίου...

Δεν το λέω με πίκρα κι απογοήτευση, αλλά με αγάπη. Γιατί ότι έζησα στην Κρήτη, στο χωριό μου Θραψανό, όλες αυτές τις μέρες, είχε αγάπη. Συναισθήματα απλά, όμορφα, καθημερινά που οι αστικές συνήθειες της αποξένωσης μας έχουν κάνει να τα τοποθετούμε στο περιθώριο, εδώ βρήκαν τον τρόπο να ξαναβγούν στην επιφάνεια και να αναδειχθούν στη θέση που τους πρέπει...

Ψάχνω να βρω τι είναι αυτό που μας κάνει χαρούμενους κι ευτυχισμένους στη ζωή. Και καταλήγω πως δεν είναι παρά μικρές στιγμές, πολλές στη σειρά, το μοίρασμα, η χαλαρή σκέψη και δράση και η πίστη πως το αύριο μπορεί να γίνει καλύτερο γιατί θα συμβάλουμε κι εμείς στη δημιουργία του.

Έφυγα από την Κρήτη γεμάτος, πιο ξεκούραστος από κάθε άλλη καλοκαιρινή μου άδεια. Με περιμένει μπόλικη δουλειά στην Αθήνα, αλλά καθόλου δεν με ανησυχεί. Νοιώθω ότι μπορώ να τη βγάλω με ποιότητα και αξιοπρέπεια.
Ευχαριστώ από καρδιά όσους συνέβαλαν σ' αυτό...

Αληθινά, το φετινό καλοκαίρι ήταν όμορφο. Είχε αυτά που ήθελα εγώ. Όχι ξενύχτια άσκοπα και βραδιές ρουτίνας που δεν ήξερες πώς να περάσουν. Όχι, άκρως δημιουργικό ήταν. Χαλάρωσα, αυτό χρειαζόμουν, έγραψα, εκτονώθηκα, γνώρισα ανθρώπους, το τελευταίο δεν πάψω να το λέω γιατί το θεωρώ πολύ σημαντικό.

Κι όπως έγραψα σε ένα από τα πολύ σημειώματά που δε θέλει ο άνθρωπος πολλά για να νιώσει καλά. Ήρεμο κλίμα χρειάζεται και καλή διάθεση... Και τα δυο υπήρχαν και με το παραπάνω...

Κι ένα τραγούδι των Bon Jovi με αφορμή την αποψινή συναυλία στο ΟΑΚΑ. Θα είναι εκεί η Ειρήνη με τον Χριστόφορο και τον Λάμπρο. Καλά να περάσουν, είναι η ευχή μου.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA