"Δουλεύουμε" και το τ. 443 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών»

tipos443

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της προηγούμενης εφημερίδας του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών». Το επιμελούμαι δημοσιογραφικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.. 

Άντε ξανά τον ίδιο κύκλό! Βάλαμε μπροστά το τ. 443 του "ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών"...  Ο τρόπος δουλειά ο ίδιος. Τις προηγούμενες μέρες κατέβηκα στο κέντρο, στην ΠΟΣΣ και συναντήθηκα με τον πρόεδρο της, Θύμιο Κάραλη όπου και συζητήσαμε για το περιεχόμενο της. Πήρα επίσης όση ύλη ήταν διαθέσιμη ώστε να αρχίσω να τη "χτίζω" για να πάρει τη μορφή της εφημερίδας. Τις επόμενες μέρες τα Σωματεία με e-mail μου έστειλαν την ύλη τους. Είναι ωραία αυτή η επαφή και η επικοινωνία, διότι αντιλαμβάνομαι καλύτερα τι θέλουν και μπορώ να το αποτυπώσω τεχνικά. Και μετά ακολουθεί η διαδικασία της έκδοσης... Και να που ένα ακόμα φύλλο της εφημερίδας άρχισε να στήνεται αποό την Πόπη στη Σαλαμίνα...

Φυσικά επικοινωνούμε κι αλλιώς μέσω e-mail ή μέσω massnger για τα επείγοντα. Το κάναμε για πρώτη φορά από την Πάρο, τον Ιούνιο του 2023 που είμαστε σε διακοπές με τον Στήβ την Έστερ και τα παιδιά τους και μας άρεσε. Τολμήσαμε και προχωρήσαμε παράλληλα στην έκδοση νέου φύλλου με το νέο σύγχρονο, διαδικτυακό τρόπο, ενώ κάναμε τα μπάνια μας. Μέσω e-mail ή μηνυμάτων Viber ή Messenger παίρναμε τα θέματα, τα αξιολογούσαμε, τα σελιδοποιούσαμε σε κασέ και τα... στέλναμε στην Πόπη στη Σαλαμίνα, που έχει την τεχνική ευθύνη της έκδοσης. Έτσι, η ύλη μπορεί να έρχεται από Αθήνα, αλλά μπορεί να στηθεί παντού και στη συνέχεια να σελιδοποιηθεί στη Σαλαμίνα! Έτσι είναι, όταν αξιοποείς με τον σωστό τρόπο τη δύναμη της τεχνολογίας! Αυτόμτο φύλλο το βγάζουμε από Αθήνα, αλλά με τον ίδιο τρόπο.

Η εφημερίδα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηδρομικών, έχει τη δική της ιστορία. Έχει περάσει από συμπληγάδες, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της Διοίκησης αλλά και της απραξίας στην εποχή του κορονοϊού κι έχει σταθεί σταθεί στα πόδια της. Αυτές τις μέρες ετοιμάσαμε το νέο φύλλο και περάσαμε σε μια νέα εποχή με νέα Διοίκηση στην Ομοσπονδία που την εκδίδει και με την πίστη ότι θα τα καταφέρει να είναι κάθε δίμηνο στα ραντεβού της. Ξεκινήσαμε με αισιοδοξία!

Αυτό το έντυπο έχει έναν... δικό του τρόπο να βγαίνει. Εκεί που νομίζεις ότι σταμάτησε η έκδοση, αναγεννιέται σαν τον φοίνικα από τις στάκτες του. Και σ' αυτό "βοήθησε" η εποχή του κορονοϊού Covid-19 που δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ανθρώπους. Ένα από αυτά ήταν και η έκδοση του «ΤΥΠΟΥ» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) που βγαίνει, πολύ πιο αργά πια και όχι στο δίμηνο, μέχρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Την αρχή, πριν δεκαπέντε  χρόνια που την ανέλαβα, έβγαινε σταθερά κάθε μήνα και κάλυπτε τις ανάγκες για την προβολή της δράσης των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ σε όλη τη χώρα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρχε στον χώρο και πριν πάω εγώ. Σ’ αυτό που εγώ βοήθησα, ήταν να της δώσω έναν πιο δημοσιογραφικό, ελκυστικό ύφος και να είναι συνεπής στο διμηνιαίο ραντεβού της, που ακολούθησε. Οι συνθήκες της κρίσης του 2012 την έκαναν διμηνιαία.

Συνδετικός κρίκος, ο πρόεδρος της ΠΟΣΣ, Βασίλης Αποστολόπουλος. Ο ίδιος με γνώριζε από την εποχή που εργαζόμουν στο Γραφείο Τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Είχε δοκιμαστεί η σχέση μας και υπήρχαν όλες οι δυνατότητες για μια καλή συνεργασία. Τώρα μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. Στο τιμόνι της ΠΟΣΣ είναι ο Θύμιος Καραλής ο οποίος εξελέγη στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΣΣ. Και στο ξεκίνημα της η συνεργασία μας, δείχνει να έχει διάθεση για δουλειά. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει...

Γενικά σ' αυτο το έντυπο πάντα τα πήγαμε πολύ καλά με τους ανθρώπους του. Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Οι άνθρωποι είναι συνταξιούχοι, μεγάλοι σε ηλικία και ως ομάδα, ευπαθής. Υπήρχε δηλαδή μεγάλη ανάγκη για προσοχή. Ήρθε και η καραντίνα και μας απόκαμε.

Τα πράγματα δείχνουν ότι αν τα καταφέρουμε μπορεί και να επιστρέψουμε στο δίμηνο. Ο χρόνιος θα δείξει. Στο μεταξύ προέκυψσν πολλά. Συνέδριο, εκλογή νέας διοίκησης, αλλά προέκυψαν και πολιτικές εκλογές κι έγινε πάλι πολύπλοκο το πράγμα... Παρ' όλα αυτά στον ορίζοντα, κάτι θετικό βλέπω.

Ελπίζουν οι άνθρωποι, όπως όλοι μας, ότι κάποια στιγμή, η κανονικότητα θα μπει στη ζωή τους, εξέλεξαν κανονικά διοικήσεις και ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν να λειτουργήσουν, όπως ήξεραν, με φυσική παρουσία και όχι από μακριά. Τα e-mails είναι για τους ανθρώπους αυτής της ηλικίας, κάτι σαν... διαστημικά πράγματα. Μέχρι το φάξ και πολύ είναι... Μόνο που τα Fax είναι πια ελάχιστα. Καταργήθηκαν, ακόμα και από το δημόσιο...

Τους καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα στη νέα τεχνολογία, δεν τα κατανοούν ή αρνούνται να μπουν στη διαδικάσία να τα κάνουν. Θέλουν να κρατήσουν το χειρόγραφο ή το τυπωμένο χαρτί στα χέρια τους, για να είναι βέβαιοι για τι πράγμα μιλάνε.

Κι αυτή η πανδημία, τα ανέτρεψε όλα! Η επικοινωνία γίνεται πια με νέες μορφές και άντε να σκανάρεις τα έγγραφα και να τα στείλεις στο δημοσιογράφο. Και μετά να τηλεφωνήσεις για να βεβαιωθείς ότι πήγαν, ότι τα παρέλαβε. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές… Ευτυχώς που υπάρχει το κινητό τηλέφωνο για να φωτογραφίζεις τα χειρόγραφα! 

Όλοι πια έχουν ολοκληρώσει τις εκλογές τους και κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σύμφωνα με το κατασταστικό, τον περσμένο μήνα προχώρησαν στην εκλογή νέας Διοίκησης... Κι αυτοί δείχνουν να έχουν διάθεση να πάνε τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά.

Και όλα αυτά, με τος ιώσεις και την Covid-19 να είναι ως πέλεκης πάνω από τα κεφάλια όλων μας... Θα το περάσουμε κι αυτό, πού θα πάει... Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτός ο ιός εξελλίσεται σε... μόνιμο, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαίτερα διαχυτικοί καθώς έχουμε το χειμώνα μπροστά μας κι έτσι κι αλλιώς η γρίππη αυτού του είδους είναι ακπομα εδώ. Και οι μεγάλες ηλικίες, όπως είμαστε εμείς, είναι πάντα πιο ευάλωτες... Το ενθαρρυντικό είναι αν και μεγάλωσε ο χρόνος αναμονής (έγινε τριμηνιαία) εντούτοις το ραντεβού έχει μια κάποια συνέπεια...

Εμείς μπορεί να τελειώνουμε σιγά - σιγά με την άνοιξη, αλλά στη Νορβηγία τώρα τη ζουν!

Posted in Επικαιρότητα

anixi.norvugia2022.1
Τις φωτογραφίες που βλέπετε στο σημερινό δημοσίευμα, μας τις έστειλε ο φίλος μας Βασίλη Σούγκρο που μαζί με την γυναίκα του, Ζανέτα, είναι κοντά στα παιδιά τους, στη Νορβηγία, ένα εξάμηνο τώρα. Μάλλον γνωρίζει την αδυναμία μας και φρόντισε να μας δείξει πώς είναι εκεί, αυτή την εποχή.

anixi.norvugia2022.2
Είναι πολλά κατ' αρχήν τα "ευχαριστώ" μας γι' αυτό το... ταξίδι στη βόρεια Ευρώπη, αλλά διαπιστώνουμε ότι η άνοιξη είναι παντού η ίδια. Όμορφη, ξελογιάστρα και τα ανθισμένα φυτά της, χαίρεσαι να τα βλέπεις. Μαζί με τις φωτογραφίες ο Βασίλη μας έστειλε και πολλά βίντεο, ώστε να είναι πιο αληθινά, όλα αυτά.

anixi.norvugia2022.3
Μπορεί να είναι λίγο πιο όψιμη η άνοιξη εκεί, λόγω του ότι η Νορβηγία είναι πολύ πιο βόρεια από την Ελλάδα, αλλά δείτε κι εσείς, όλα είναι ίδια. Τα φυτά, το χώμα, το καθετί... Και μας αρέσει που έχουν κέφι και τα διατηρούν με τάξη και ευπρέπεια, ώστε να προσφέρουν υπηρεσία καλή στον άνθρωπο.

anixi.norvugia2022.4
Ακόμα και τα δέντρα είναι υπέροχα. Φανταζόμαστε τον Βασίλη και τη Ζανέτα να περπατάνε παρέα με τα εγγόνια τους και τα παιδιά τους σ' αυτό το πανέμορφο πάρκο, τι όμορφα που θα είναι και μας λείπουν. Ναι, η απουσία τους είναι αισθητή από την πολυκατοικία και από δίπλα μας.

anixi.norvugia2022.5
Ξέρουμε ότι θα επιστρέψουν το καλοκαίρι. Ελπίζουμε στο ελληνικό καλοκαίρι και όχι στο... νορβηγικό, αν υπάρχει τέτοιο, δεν το ξέρω. Μέχρι τότε, τους ευχόμαστε να περνάνε καλά κοντά στους ανθρώπους τους. Κάθε μέρα που ξημερώνει ας έχει να τους δώσει τα καλύτερα!

anixi.norvugia2022.6
Ο καιρός περνάει. Λίγο βασανιστικά μερικές φορές κι άλλοτε πιο γρήγορα, αλλά περνάει. Λαχταρούμε να επιστρέψουν οι γείτονες μας, οι φίλοι μας, να κάνουμε παρέα, να μοιραστούμε πράγματα. Οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από αυτή την επαφή κι αν είμαστε λίγο σοφοί, βρίσκουμε πάντα λόγους να την επιδιώκουμε.

Κυριακάτικα ας ταξιδέψουμε στα μέρη που μας αρέσουν, ακόμα και με το μυαλό μας μόνο...

Posted in Επικαιρότητα

athina7.110422
Κρατάω πάντα μερικές φωτογραφίες στην επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή μου με το σκεπτικό να τις χρησιμοποιήσω στις αναρτήσεις που σχεδιάζω, καθημερινά. Αλλά καθώς ο καιρός τρέχει και η κάθε μέρα έχει τα δικά της, μερικά πράγματα μένουν πίσω όπως αυτή από την Αιόλου, που τράβηξα μια μέρα που την περπατούσαμε.

andros9.141221
Ή όπως αυτή από την Άνδρο από εκείνες που μου στέλνει συχνά - πυκνά ο Λεωνίδας, η Ευαγγελία ή ο Λούης... Ας είναι καλά όλοι τους. Συντηρούν μια μεγάλη αγάπη στην καρδιά μας για το νησί τους με το δικό τους, όμορφο και διακριτικό τρόπο. Είναι σα να είμαστε κάπου εκεί και αναπνέουμε τον αέρα τους.

andros11.180921
Ο φίλος μας, ο Μανώλης, πάντα εκεί, άγρυπνος φρουρός. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη μέρα που πήγαμε για πρώτη φορά σπίτι τους και μας ξενάγησε και μας έδειξε το δωμάτιο "που πάντα θα μας περιμένει αν θέλαμε να πάμε" για να μείνουμε. Καρδιά μάλαμα και η φιλοξενία να ξεχειλίζει.

andros9.181021
Τι κι αν έχει μόνο τον ουρανό και τη θάλασσα, αυτό το μέχρι που μπορεί να φτάσει το μάτι σου στον ορίζοντα είναι που δημιουργεί μια όμορφη αίσθηση και σου δίνει δύναμη σε κάθε δυσκολία να συνεχίσεις να είσαι όρθιος και να παλεύεις μέσα σε δύσκολες συνθήκες βέβαιος ότι η νίκη θα έρθει οπωσδήποτε.

korifes.andru8.291021
Αυτή η άγρια φύση είναι που ηρεμεί το μυαλό και τη σκέψη μας. Πού να τα δεις όλα αυτά στην πόλη και πού να ζήσεις τέτοιες στιγμές; Γι' αυτό και το χρειαζόμαστε, γι' αυτό και έρχονται στιγμές που θέλουμε να κλείσουμε τα μάτια και να ταξιδέψουμε εκεί σαν αετοί.

istories.zois8
Μέρη όμορφα της Άνδρου που δεν τα έχουμε ακόμα ζήσει από κοντά, αλλά ευελπιστούμε πως κάποια στιγμή, όχι μακριά, θα τα καταφέρουμε να πάμε και να τα περπατήσουμε. Ο Λεωνίδας ξέρει να αιχμαλωτίζει στο κινητό του όμορφες εικόνες και να βάζει το μυαλό μας σε λειτουργία. Ας είναι καλά!

Υπαίθριοι καλλιτέχνες, μουσικοί στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Θα τους δείτε στη βόλτα σας

Posted in Επικαιρότητα

kalitexnes.dromu1
Αν αποφασίσετε, τώρα που καλοκαιριάζει να βγείτε μια βόλτα στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, στους δρόμους δηλαδή γύρω από την Ακρόπολη, θα δείτε πολλούς μουσικούς, καλλιτέχνες, να παίζουν τα όργανα τους και να τραγουδούν, ελπίζοντας στον οβολό σας.

kalitexnes.dromu2
Μια τέτοια βόλτα καταγράφουμε στο σημερινό σημείωμα μας. Ξεκινήσαμε από το σταθμό του ΗΣΑΠ στο Θησείο περπατώντας την Αποστόλου Παύλου στον πεζόδρομο και είδαμε αρκετούς, γυναίκες και άνδρες να παίζουν. Αυτή η κοπέλα μας άρεσε πολύ, με τα κομμάτια πιάνου που έπαιζε.

kalitexnes.dromu3
Ύστερα, φτάνοντας την Αποστόλου Παύλου, στο ύψος της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στρίψαμε αριστερά στον πεζόδρομο που οδηγεί στην είσοδο του αρχαιολογικού μνημείου της Ακρόπολης. Εδώ βρήκαμε αυτόν τον Αφρικανό να παίζει το παραδοσιακό όργανο του τόπου του και να τραγουδάει επίσης τραγούδια από εκεί.

kalitexnes.dromu4
Λίγο πιο κάτω είδαμε αυτόν τον ηλικιωμένο κύριο να παίζει φλάουτο χωρίς ηχεία, ενισχυτές και μεγάφωνα. Αυθεντικό, καθαρό ήχο. Σταθήκαμε λίγο, τον ακούσαμε προσεκτικά και τον χειροκροτήσαμε, όπως του άξιζε. Και μετά συνεχίσαμε το δρόμο μας, κατεβαίνοντας από τα στενά της Πλάκας, στο Μοναστηράκι.


kalitexnes.dromu5
Στον πεζόδρομο της Ανδριανού, από το Μοναστηράκι ώς το Θησείο, έχει πολλά μαγαζιά, συνήθως ταβέρνες ή ρεστοράν και τα περισσότερα από αυτά τα μαγαζιά διαθέτουν ζωντανές ορχήστρες στις οποίες κυριαρχεί το μπουζούκι και η κιθάρα. Εδώ, το στιγμιότυπο είναι από τις "Μούσες".

kalitexnes.dromu6
Λίγο πιο κάτω, κοντά στο σταθμό του ΗΣΑΠ στο Θησείο συναντήσαμε κι αυτή την πολυπληθή ορχήστρα που έπαιζε και ξένα κομμάτια για τους περαστικούς αλλά κυρίως για τους ανθρώπους που έτρωγαν σ' αυτό το ρεστοράν. Αν προσέξετε, μπροστά τους έχουν τη θήκη από κάποιο μουσικό όργανο που χρησιμοποιούν ως καπέλο.

Ζουν αποκλειστικά με επιδόματα και είναι μια μεγάλη ομάδα συνανθρώπων μας, δίπλα μας

Posted in Δημοσιογραφικά

opeka1
Ακούτε συχνά για τον ΟΠΕΚΑ και για όσους επωφελούνται από τα προγράμματα του... Δεν είναι και πολύ δύσκολο στις μέρες, να βρεθείς στην ανάγκη του. Το εισόδημα μπορεί να χαμηλώσει επικίνδυνα και τότε έρχεται η στήριξη από εκεί, για τα ευάλωτα νοικοκυριά.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 04/06/2022

Έξι γεμάτες δεκαετίες μετράω πια σ' αυτόν τον μάταιο κόσμο και αυτό που βλέπω εδώ, μάλλον δεν το έχω ξαναδεί... Λόγω της δουλειάς μου παρακολουθώ την ειδησεογραφία και την επικαιρότητα μέσω του διαδικτύου. Και δείτε τι ανακάλυψα, έκπληκτος. Η είδηση έλεγε τα εξής:

Την Τρίτη 31 Μαΐου θα πιστωθούν στους τραπεζικούς λογαριασμούς των δικαιούχων τα ποσά για τη δεύτερη δόση του επιδόματος παιδιού ενώ όσοι δεν έλαβαν τη Μεγάλη Εβδομάδα το έκτακτο «Δώρο Πάσχα» θα εισπράξουν έξτρα μιάμιση δόση επιδόματος.

Παράλληλα, την ίδια ημερομηνία, θα καταβληθούν και τα υπόλοιπα επιδόματα από τον Οργανισμό Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ). Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Οργανισμού, το συνολικό καταβαλλόμενο ποσό ανέρχεται σε 399.414.466 ευρώ και αφορά 1.502.385 δικαιούχους.

Συγκεκριμένα, θα καταβληθούν τα εξής επιδόματα:

Επίδομα στέγασης: Δικαιούχοι 285.259 – 34.536.896 ευρώ

Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα: Δικαιούχοι 224.813 – 46.760.130 ευρώ

Αναπηρικά: Δικαιούχοι 170.750 – 72.421.412 ευρώ

Στεγαστική συνδρομή: Δικαιούχοι 773 – 249.118 ευρώ

Επίδομα ομογενών: Δικαιούχοι 6.145 – 217.800 ευρώ

Ανασφ. Υπερ. Σύνταξη του ν. 1296/1982: Δικαιούχοι 17.893 – 6.091.579 ευρώ

Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Υπερηλίκων: Δικαιούχοι 17.025 – 5.341.158 ευρώ

Έξοδα κηδείας: Δικαιούχοι 183 – 144.999 ευρώepisimansis.neo

Επίδομα γέννησης: Δικαιούχοι 11.278 – 11.333.000 ευρώ

Επίδομα παιδιού: Δικαιούχοι 764.537 – 215.811.945 ευρώ

Κόκκινα δάνεια: Δικαιούχοι 2.196 – 143.957 ευρώ

Προστατευόμενα τέκνα θανόντων σε φυσικές καταστροφές: Δικαιούχοι 6 – 6.000 ευρώ

Πρόγραμμα επιδότησης πρώτης κατοικίας/ΓΕΦΥΡΑ: Δικαιούχοι 1.527 – 356.472 ευρώ

Επίδομα αναδοχής: Δικαιούχοι 436 – 219.313 ευρώ

Τρομακτικός ο αριθμός των 1.502.385 δικαιούχων! Χωρίς να υπονοώ ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις και τα κριτήρια για να μπουν στη λίστα ευάλωτων οικονομικά συμπολιτών μας.

Απλά, αναρωτιέμαι και φαντάζομαι κι εσείς που διαβάζετε αυτό το σχόλιο, πόσο ισχυρή είναι η οικονομία της χώρας μας, ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται σ' αυτές τις απαιτήσεις;

Επίσης ένα δεύτερο ερώτημα έχει να κάνει με αυτούς που μας κυβερνούν. Αν το ένας τόσος μεγάλος αριθμός ενεργών πολιτών έχει μάθει να ζει με τα ψίχουλα των επιδομάτων, γιατί άραγε να επιδιώξει να ψάξει να βρει εργασία;

Κι ένα τρίτο ερώτημα αφορά στο υπό εξέταση θέμα με την έννοια, είναι όντως αποδεδειγμένη η ανάγκη στήριξης, οπότε όλα καλά ή κάποιοι καπάτσοι ξέρουν να τα διαχειρίζονται μια χαρά, χωρίς να τα δικαιούνται;

Ναι, όντως οι καιροί είναι δύσκολοι. Αλλά είναι για όλους μας δύσκολοι. Και για τους ευάλωτους πολίτες και για το κράτος που ψυχορραγεί και ετοιμάζεται ολοταχώς να επιστρέψει στα μνημονιακά χρόνια, όπου όλοι, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο επηρεαστήκαμε αρνητικά.

Το ζήτημα λένε οι Κινέζοι σοφοί, δεν είναι να δώσεις ένα ψάρι σε εκείνον που πεινάει, αλλά να του μάθεις να ψαρεύει για να λύσει οριστικά αυτό το σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης.

Προφανώς και δεν είμαι ειδικός για να γνωρίζω πόσοι πραγματικά εργάζονται για να στηρίζουν την ελληνική οικονομία και αν ο αριθμός αυτός μπορεί πραγματικά στ' αλήθεια να την στηρίξει, αλλά η εικόνα στην αγορά με τα κλειστά μαγαζιά ή αυτά που αλλάζουν ιδιοκτησία και χρήση μέσα σε μια νύχτα, όλο και πληθαίνουν. Κι αυτή μόνο καλό δείγμα της Οικονομίας δεν είναι.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 4/6/2022 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

"Μαζεύω" σιγά - σιγά ότι αφορά τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Θέλω να βάλω σε μια σειρά τα πράγματα…

Posted in Τα δικά μου

maxerides
Τον τελευταίο καιρό έχω "ταλαιπωρηθεί" πολύ από τις τεχνικές λειτουργίες αυτού του Site. Δεν ξέρω ακριβώς τι φταίει και παρουσιάζει, το ένα πρόβλημα μετά το άλλο. Όσοι ξέρουν καλύτερα τα πράγματα λένε ότι το έχω "φορτώσει" πολύ και γι' αυτό αντιδρά έτσι.

maxerides1.020522
Μπορεί και να είναι έτσι. Ή μάλλον χθες οι υπεύθυνοι της FRIKTORIA είχαν την υπομονή και μου έδειξαν και μου εξήγησαν τι εννοούν όταν λένε "φορτωμένο". Αλλά δεν είναι εύκολο να συνεννοηθούμε. Αυτά που εκείνοι θεωρούν υπερβολές, εγώ τα θεωρώ ουσία. Πρόκειται για μια ολόκληρη ζωή δεκαεπτά χρόνων.

gladiola.050522
Και μπορεί να επέλεξα λουλούδια για να εικονογραφήσω αυτή την ανάρτηση, αλλά πιστέψτε με, για μένα οι αναρτήσεις είναι σημαντικές. Περιέχουν ένα κομμάτι από τον εαυτό μου και την αληθινή ζωή. Γι' αυτό κάνω κάποιες σκέψεις που θέλω να τους μοιραστώ πρώτα με τους τεχνικούς συμβούλους μου.

penteli2.250421
Θέλω να έχω έναν διαδικτυακό τόπο ήρεμο και ήσυχο, όπως αυτόν εδώ στην Πεντέλη που είχαμε πάει με τους φίλους μας κάποια στιγμή να περπατήσουμε. Ούτε έχω κανένα άγχος για τους πολλούς φίλους. Με ενδιαφέρουν μόνο, όσοι μπορούν και έχουν τη διάθεση να συντονιστούν μαζί μου σ' αυτή την αναζήτηση.

triantafilies.peristeri9.280422
Το χρόνο που διαθέτω γι' αυτόν το διαδικτυακό τόπο, θέλω να τον γεμίζω με αληθινά συναισθήματα. Να εκφράζω αληθινές σκέψεις και απόψεις για τη ζωή που είναι τόσο γρήγορη και περαστική. Να λειτουργεί, να παραμένει ενεργό και να μην "κοιμάται" σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

kifisia.luludia7
Καταλαβαίνω που οι κομπιουτεράδες έχουν άλλα στο μυαλό τους. Επιδιώκουν την επισκεψιμότητα και την "εξαργυρώνουν" με ρεκλάμα, αλλά εγώ ούτε το έκανα ποτέ, ούτε και πέρασε από το μυαλό μου, ως σκέψη. Στην ώρα τους, λοιπόν, όλα. Για την ώρα απολαύστε αυτή τη φωτογραφία από την φετινή έκθεση λουλουδιών στην Κηφισιά.

Αγαπάμε τον πλανήτη γη; Μας έμαθαν να τον αγαπάμε ή πρόκειται για μετρά μπαλώματα;

Posted in Δημοσιογραφικά

planitis
Με ερωτηματικά ξεκινάμε σήμερα. Ερωτηματικά όμως που αποτυπώνουν μια πραγματικότητα καθώς η ανάγκη να αντιμετωπίσουμε προσωρινά την ενεργειακή κρίση καλεί την κυβέρνηση (και κατ' επέκταση όλους εμάς) να προσαρμοστούμε σε ένα νέο τρόπο ζωή ξένο σε μας, αφού δεν μας τον δίδαξε κανένας.

bonis.leo.neo

Ενέργεια. Μια λέξη που έχει συζητηθεί πολύ τελευταία και ακόμα θα συζητιέται για καιρό. Ειδικά όσο συνεχίζεται η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Και λόγω αποθεμάτων αλλά και λόγω υψηλής τιμής ακούγονται από την ευρωπαϊκή ένωση οι προσπάθειες για μείωση της κατανάλωσης ενέργειας.

Έχει έρθει και στη χώρα μας αυτή η κουβέντα με την κυβέρνηση να ετοιμάζεται στο άμεσο μέλλον να ανακοινώσει μέτρα για τη μείωση της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.

Μερικά από τα μέτρα που ακούγονται ότι θα προταθούν περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων ανώτατο όριο θερμοκρασίας για τη λειτουργία των κλιματιστικών το καλοκαίρι και τον χειμώνα στα δημόσια κτίρια, τηλεργασία για τους δημοσίους υπαλλήλους τρεις φορές την εβδομάδα, κίνητρα για τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς (μείωση τιμής εισιτηρίων), εναλλάξ κυκλοφορία των οχημάτων στις μεγάλες πόλεις, ενθάρρυνση της κοινής χρήσης αυτοκινήτων από περισσότερα άτομα, μείωση των ορίων ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους, πόλεις και χωριά χωρίς αυτοκίνητο την Κυριακή, χρήση σιδηροδρόμων αντί αεροπλάνων.

Οι κουβέντες για την μείωση του ανθρώπινου αποτυπώματος στον πλανήτη είναι καλές ευπρόσδεκτες αρκεί να είναι εφαρμόσιμες. Και δε λέω να βάλεις τον εαυτό σου πάνω από τον πλανήτη και να μην ξεβολευτείς καθόλου αλλά για παράδειγμα όταν ξεκινάς το πρωί για να πας στη δουλειά πως μπορείς να χρησιμοποιείς το αμάξι σου με πιο πολλά άτομα;

Θα υπάρχει συνεννόηση με τους υπόλοιπους της πολυκατοικίας κάθε μέρα να πηγαίνετε όλοι μαζί στις δουλειές σας με ένα αμάξι; Θα πηγαίνουν οι νοικοκυρές απ' όλη τη γειτονιά όλες μαζί με ένα αμάξι να κάνουν ψώνια στο σούπερ μάρκετ; Τα κίνητρα για τη χρήση μέσων μαζικής μεταφοράς δεν πρέπει να είναι μόνο η μείωση του εισιτηρίου.

Αν όπως λένε επίσης θέλουν Κυριακή χωρίς αυτοκίνητα, πρέπει να αυξηθούν τα δρομολόγια των μέσων. Αλλιώς πώς θα πάει ο άλλος στη βόλτα ή στην παραλία με αραιά δρομολόγια Κυριακών; Ή μήπως μια Κυριακή που του έμεινε θα κλειστεί μέσα στο σπίτι για να μην εκπέμψει καυσαέρια το όχημά του;

Το πρόβλημα είναι ότι εδώ και δεκαετίες η ανθρωπότητα έχει δημιουργήσει ένα μοτίβο καθημερινότητας και ζωής άρρηκτα συνδεδεμένο με την κατανάλωση ενέργειας. Δεν μπορείς λοιπόν να κρατήσεις ίδια καθημερινότητα με μειωμένη κατανάλωση ενέργειας. Δεν μπορείς κάνοντας το τίποτα να περιμένεις να αλλάξεις κάτι. Τι πρέπει να αλλάξει; Οι απαιτήσεις της ζωής.

Φτιάξε ποδηλατόδρομους με σήμανση και σηματοδότηση. Άνοιξε νέες θέσεις εργασίας ώστε ο καθένας να μπορεί να βρει εργασία πιο κοντά στο σπίτι του. Αν η πόλη είχε απλωθεί πιο ομοιόμορφα στο λεκανοπέδιο θα μπορούσε να υπάρχει πολύ περισσότερη δεντροφύτευση άρα και χαμηλότερα επίπεδα θερμοκρασίας, άρα λιγότερη ανάγκη για ψύξη με κλιματιστικά.

Δεν γίνεται να επιβάλεις λιγότερη ενέργεια χωρίς να κάνεις τίποτα από την πλευρά σου για να διευκολύνεις τους πολίτες να το εφαρμόσουν. Και αυτό γίνεται επειδή το κίνητρο είναι οικονομικό. Αν δεν υπήρχε κρίση στα ορυκτά καύσιμα και αύξηση τιμών, δεν θα λέγαμε για μείωση κατανάλωσης. Δεν θα μας ενδιέφερε ο πλανήτης. Για αυτό και δεν υπάρχουν ουσιαστικά κίνητρα.

Λίγες ακόμα βουκαμβίλιες, που αυτόν το καιρό είναι στο φόρτε τους, από τη γειτονιά μας...

Posted in Επικαιρότητα

vukamvilia1.260522
Πάμε πλατεία; Για την πλατεία Κολωνού λέω ή όπως την ξέρουν οι ντόπιοι πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου ή όπως μετονομάστηκε αργότερα Σωτήρη Πέτρουλα. Από εδώ είναι οι βουκαμβίλιες που σας έχουμε σήμερα. Μεγαλώνουν, σχετικά μόνες τους, χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα.

vukamvilia2.260522
Συχνά θα δεις Ρωμά να είναι με τα παιδιά τους καθισμένοι στον ίσκιο τους και να απολαμβάνουν τις στιγμές. Αν και η πλατεία βρίσκεται, ούτε πέντε λεπτά από το κέντρο της Αθήνας, πάνω στη Λένορμαν και στην ουσία ενώνει με το Περιστέρι την περιοχή, οι Ρωμά είναι μόνιμα εδώ.

vukamvilia3.260522
Φυσικά τα πρωινά, αυτό δεν αποκλείει και σε άλλους κατοίκους, ντόπιους, να πάνε στην πλατεία και να επωφεληθούν. Ίσα - ίσα, ιδιαίτερα τώρα που καλυτερεύει ο καιρός, προφανώς και έχουν ανάγκη τη σκιά του. Και οι βουκαμβίλιες είναι πάντα εκεί, πανέμορφες, ανθισμένες.

vukamvilia4.260522
Δέντρα ολόκληρα, καθώς οι ρίζες στο χώμα έχουν βρεις υγρασία και δεν χρειάζονται κανένα ιδιαίτερα πότισμα, για να διατηρούνται ζωντανές και σε καλή κατάσταση. Κι έχουν αυτό το μωβ χρώμα που, προσωπικά μου αρέσει πάρα πολύ. Τις χαίρομαι!

vukamvilia5.260522
Ένα πρόσφατο πρωινό του Μαΐου, περάσαμε και καταγράψαμε αυτές τις φωτογραφίες που βλέπετε σήμερα, στο κινητό μου. Κάπου πηγαίναμε για δουλειά και ο δρόμος μας, μας έφερε από εκεί. Αυτό ήταν! Ξέρω πως αρέσουν και σε σας και προσπαθώ να μοιράζουμε τέτοια πράγματα μαζί σας.

vukamvilia6
Εδώ βρίσκουν απάγκιο άνθρωποι της τρίτης ηλικίας που δεν έχουν δουλειά καιπου κάπως πρέπει να περνάνε την ώρα τους, παίζοντας κάποιο παιχνίδι, με κάτι σαν τετράγωνα λευκά τα οποία έχουν τελείτσες πάνω τους (αν προσέξετε θα το δείτε στο τραπέζι τους) και αρνούνται να πάνε σε κάποιο καφέ... Ομορφιές!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA