Εξετάσεις… Περίοδος όπου τα παιδιά περνούν δύσκολες δοκιμασίες. Πώς ήταν τα πράγματα σε εμένα όταν πήγαινα Λύκειο; Δείτε, ένα απόσπασμα από ένα ημερολόγιο μου, του 1978. Με το γραφικό μου χαρακτήρα, τότε… Θυμίζει πολλά πράγματα από αυτά που κάνουν και οι σημερινοί νέοι και μάλιστα πολύ προωθημένο για την εποχή του…

Ενδιάμεσα, κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, ιδιαίτερα της Γ’ τάξης του Λυκείου κάναμε τις κοπάνες μας, τις ιδιωτικές, ας το πούμε εκδρομές, που δεν πηγαίναμε με το σχολείο, εκείνη την περίοδο… Στη φωτογραφία είμαστε στην παραλιακή Νέα Αρτάκη της Χαλκίδας. Είχαμε μάλιστα το… θράσος να βάζουμε στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου μας ανακοίνωση γραπτή, ότι είμαστε από την «Γ’ 1 τάξη του ΚΕΤΕ Αγίων Αναργύρων σε ώρα κοπάνας».

Να και τα καλά νέα… Μπορεί να μην υπήρχαν στην εποχή μου φωτοτυπικά μηχανήματα, αλλά πάντα υπήρχε τρόπος για τις καλές ειδήσεις, προκειμένου αυτές να μεταδοθούν. Και το να περάσω την τάξη ήταν για μένα μια επιτυχία που βέβαια καταχωρήθηκε στο ημερολόγιο μου, ανάμεσα στα τόσα άλλα πράγματα που με απασχολούσαν, τότε…

Σκαλίζοντας κανείς τα αρχεία του βρίσκει θησαυρούς που αν μη τι άλλο, δίνουν το ερέθισμα να ξανασκεφτούμε μερικά πράγματα στο πέρασμα της ζωής και του χρόνου… Ζητήματα, αφορμές, σημεία από τα οποία φαίνεται ότι έπρεπε να περάσουμε για να φτάσουμε ως εδώ που είμαστε, «καμπανάκι» υπενθύμισης του πόσο εφήμερη είναι η ζωή…

Να μας υπενθυμίζουν πως χρειάστηκε να πάθουμε πολλά για να μάθουμε… Την ίδια ώρα συνεχίζουμε μερικές φορές να «σπαταλάμε» το χρόνο σε μικρά πράγματα, λες κι αυτός (ο χρόνος) δεν θα είναι για όλους μας αμείλικτος, όπως για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Έχω ζωντανή μνήμη, σημαίνει πως είμαι σε θέση να τη βάλω να λειτουργήσει. Να της δώσω το δικαίωμα να αναπολήσει… Να ξανανιώσει ελεύθερη, καθώς περπατάει σε μονοπάτια γνώριμα από τα χρόνια της νεότητας…

Μοιράζομαι μαζί σας «στιγμές» από τη ζωή μου, όσο μπορώ και αντέχω κι όσο με βοηθούν οι αισθήσεις μου και όλα τα άλλα χρήσιμα εργαλεία της μνήμης…

Θα το επαναλαμβάνω σε τακτά χρονικά διαστήματα αυτό, θεωρώντας ότι, μέσα σε ένα προσωπικό Site υπάρχει χώρος για τέτοια πράγματα. Και αναμφίβολα υπάρχει… Η νέα τεχνολογία βοηθάει πολύ στην υλοποίηση μιας τέτοιας απόφασης…

Εξάλλου, δεν «ακουμπάω» τίποτα από το υλικό. Μια ηλεκτρονική αξιοποίηση του γίνεται στην ουσία. Κι αυτό το σχεδίαζα, έτσι κι αλλιώς κάποτε να το κάνω…

Τίτλοι από τις εφημερίδες που είναι σήμερα στα περίπτερα… Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ μας λέει ότι τοποθετείται ξένος ελεγκτής στα Ταμεία… Να υποθέσουμε ότι δεν τους έχουν εμπιστοσύνη ούτε αυτοί που τους κρατάνε με νύχια και δόντια στην εξουσία;

Στον ανασχηματισμό εστιάζει ο Τύπος, με μεγαλύτερη έμφαση στο οικονομικό επιτελείο και με διαφορετικές προσεγγίσεις, βεβαίως… Να, ας πούμε, στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ βλέπουν ίντριγκες στην πλατεία συντάγματος, όπου στεγάζεται το υπουργείο οικονομικών. Άντε καλές, συμβαίνουν τέτοια πράγματα στην πολιτική;

Στην ΑΥΓΗ βλέπουν αυτό που βλέπει και η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Ότι δηλαδή τοποθετείται επίτροπος για τα Ταμεία στο υπουργείο Εργασίας. Έχει σημασία πώς θα τον λένε ή τι εξουσίες θα έχει; Αυτό είναι το ερώτημα που απασχολεί τους νοήμονες Έλληνες που βιώνουν την πιο ανάλγητη κοινωνική πολιτική σε βάρος τους.

Την ΕΣΤΙΑ την επιλέγω για να χαλαρώνουμε λίγο… Ζει στο δικό της κόσμο κι έχει ένα εντελώς προσωπικό τρόπο στο να προσεγγίζει την πραγματικότητα και τη ζωή. Δείτε, ας πούμε, το σημερινό πρωτοσέλιδο της. Μπλέκει δυο διαφορετικά πράγματα για να βγάλει τα συμπεράσματα που θέλει… Δεν είναι φοβερό;

Ο Μάιος με 31 ημέρες, μας αποχαιρετά απόψε… Καλός ήταν ο καημένος. Έκανε ότι μπορούσε για να μας δώσει το καλύτερο του. Άνοιξε τις πόρτες της καρδιάς του και μας έδωσε ότι είχε ακριβά φυλαγμένο για δύσκολες ώρες…

Ήταν κατ’ αρχήν εκδρομικός… Είχα χρόνια να απολαύσω τις εκδρομές που αγαπώ όλο αυτό το μήνα. Δυο σχεδόν ημερήσιες, η μία στο Σχινιά του Μαραθώνα και η άλλη στο Ναύπλιο, δεν ήταν και λίγο για μένα… Έφερε ξανά στη μνήμη μου πολύ όμορφες καταστάσεις που ζούσα κάποτε και μου άρεσε όσο τίποτα άλλο.

Το πιο σημαντικό στην εκδρομή δεν είναι τόσο ο τόπος, αν και ορισμένοι επιμένουν σ’ αυτό το σημείο, όσο η παρέα, η διαδρομή, η άνεση που έχεις να μοιράζεσαι πράγματα με φίλους. Δηλαδή αυτό που μας έχει λείψει στις μέρες μας.

Αυτό είναι το πρόβλημα. Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να είναι κοινωνικό ον. Δημιουργήθηκε σχεδιασμένος για να ζει και να μοιράζεται πράγματα. Γι’ αυτό νιώθουμε καλά όταν αφήνουμε ελεύθερο τον εαυτό μας να τα απολαύσει, αντί να πέφτουμε στην απομόνωση και την κατάθλιψη.

Είδα, χάρηκα, απόλαυσα, φωτογράφησα και μοιράστηκα μαζί σας πολλά λουλούδια που αυτή την εποχή είναι στο φόρτε τους, δέντρα, φρούτα, απ’ αυτά, έξω από τα όρια της πόλης σας.

Ο Μάης που φεύγει ήταν ένας όμορφος μήνας από πολλές απόψεις. Με δύο εκλογικές Κυριακές και τρεις κάλπες, για εκπροσώπους στην Ευρωβουλή, τον Δήμο και την Περιφέρεια διαμόρφωσαν ένα νέο τοπίο στην πολιτική καθημερινότητα μας που θα χρειαστεί να περάσει ακόμα λίγο χρόνος για να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να καταλαγιάσουν οι φωνές που θα χρειαστεί να περάσει ακόμα λίγος χρόνος γι’ αυτό. Αλλά τι μπορεί να μας νοιάζει εμάς; Εμείς που θεωρούσαμε αυτά τα ζητήματα, πρώτη προτεραιότητα μας μπορούμε να περιμένουμε παρατηρώντας τις οβιδιακές μεταμορφώσεις εκείνων που μας κυβερνούν και επιθυμούν διακαώς να συνεχίζουν να το κάνουν χωρίς σταματημό…

Μόνο που η ζωή σχεδιάζει αλλιώς και είναι τελικά ωραίο να βλέπεις ως παρατηρητής αυτές τις μικρές στιγμές και να αντιλαμβάνεσαι την αγωνία τους για την πολιτική επιβίωση τους.

Το βράδυ, ο Μάης παραδίδει σκυτάλη στον Ιούνιο… Ο κύκλος της ύπαρξης τους στη ζωή μας, ολοκληρώθηκε… Κι εμείς έχουμε έναν παράξενο τρόπο να τον μετράμε: Τις αισθήσεις μας…

Σημερινός τίτλος της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Τι; Δεν πήραν το μήνυμα; Δεν το πιστεύω… Οι άνθρωποι είναι σεμνοί και ταπεινοί...

Ότι κι αν λένε, μάλλον έχουν προβληματιστεί και ψάχνουν οδό διαφυγής από την κατάκριση. Ένα κόκαλο προσπαθούν να το διαπραγματευτούν τους τριοϊκανούς. Από την εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ".

Στα ΝΕΑ πάλι βλέπουν ένα μεγάλο παζάρι σε εξέλιξη σχετικά με τον Ανασχηματισμό που ετοιμάζουν… Αναμένουμε να δούμε τις επόμενες ημέρες…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/05/2014

Στην πολιτική φαίνεται πως δεν συμβαδίζει πάντα αυτό που λες μ’ αυτό που κάνεις. Όχι πως δεν το γνωρίζαμε, αλλά πολύ συχνά, έρχονται οι ίδιοι οι πολιτικοί με τη λειτουργία τους και τη συμπεριφορά τους να μας το επιβεβαιώσουν…

Ξεχνούν τι έλεγαν χθες και για το ίδιο θέμα λένε άλλα πράγματα!. Έτσι απλά, επειδή αυτή τη φορά οι συγκυρίες δεν τους βολεύουν ιδιαίτερα.

Δείτε, ας πούμε την περίπτωση του μπόνους των 50 εδρών για το πρώτο κόμμα. Ποιοι το εφηύραν; Οι ίδιοι που σήμερα, επειδή δεν τους βολεύουν τα πράγματα, επιθυμούν να το καταργήσουν για να μην επωφεληθούν οι αντίπαλοι.

Η ύπαρξη του δεν έχει να κάνει με καμιά συνταγματική επιταγή… Κι αυτό ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί αφού δεν αποτυπώνει την βούληση του συνταγματικού νομοθέτη και πάνω απ’ όλα δεν έχει καμιά σχέση με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία στο όνομα της οποίας, δήθεν, ορκίζονται.

Τα επιχειρήματα που είχαν όταν το ψήφισαν ήταν ότι δίδει ισχυρές κυβερνήσεις που είναι σε θέση να υπηρετούν τον ελληνικό λαό για να λειτουργήσουν απρόσκοπτα στο νομοθετικό τους έργο με πλειοψηφίες, ικανές να τους δίνουν την άνεση γι’ αυτό... Τι έγινε ξαφνικά και εξέλειπαν αυτοί οι λόγοι;

Τίποτα απολύτως δεν έγινε… Απλά οι σημερινοί κυβερνώντες βλέποντας τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών προσπαθούν να προλάβουν τα χειρότερα που δεν μπορεί να είναι άλλα, από την πλήρη εξαφάνιση τους από τον πολιτικό χάρτη… Κι αυτό βεβαίως δεν είναι τυχαίο. Τρυγούν τους καρπούς των πολιτικών τους.

Έτσι, είναι φανερό κι από τον πλέον αδαή περί την πολιτική ότι η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ που αυτή τη στιγμή έχουν τη δεδηλωμένη του 35% του ενεργούς εκλογικού σώματος δεν έχουν τη δυνατότητα, ηθικά, να κυβερνούν… Γι’ αυτό και προτείνουν για το επόμενο διάστημα, το χειρότερο σενάριο που θα μπορούσαν να διανοηθούν για τον εαυτό τους, την απλή αναλογική, κάτι που απέφευγαν τόσα χρόνια, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Αντί λοιπόν να καρπωθεί το πρώτο κόμμα (που δεν είναι πια αυτοί, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ) το μπόνους των 50 επιπλέον εδρών, ας καταργηθεί, καλύτερα.

Αποδεικνύεται έτσι με τον σαφέστερο δυνατό τρόπο, ότι στην πραγματικότητα οι πολιτικοί, ποτέ δεν ενδιαφέρονται για το δημόσιο καλό, για το κράτος και την ευθύνη του να παρέχει υπηρεσίες στους υπηκόους του, αλλά για την ίδια την πολιτική τους επιβίωση και μόνο.

Ένας επιπλέον λόγος για να μας που είναι απεχθείς, αφού δεν διαθέτουν τη στοιχειώδη εντιμότητα που απαιτούν από εμάς, ως πολίτες… Οι Ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής, αλλά και η «εμπιστοσύνη» με την οποία περιέλαβαν τους φίλια προσκείμενους υποψήφιους το δείχνει αυτό με τον καλύτερο τρόπο… Η αμφισβήτηση που δέχονται οι εταίροι, Νέα δημοκρατία – ΠΑΣΟΚ ή ότι ονόματα κι αν επιλέξουν για τον εαυτό τους, η εξαφάνιση της ΔΗΜΑΡ και η παραίτηση του κ. Κουβέλη, η εμφάνιση νέων κομμάτων στην πολιτική κονίστρα και οι τόσες άλλες διεργασίες που συντελούνται αυτή την ώρα, αποδεικνύουν ότι κάτι σημαντικό γίνεται…

Σε τι και πώς ακριβώς θα εξελιχθεί αυτό, δεν το γνωρίζουμε. Είμαστε όμως, εδώ και αν χρειαστεί να πούμε ακόμα περισσότερα πράγματα για να τους αποκαλύψουμε τις βρώμικες μεθοδεύσεις τους, με χαρά θα το κάνουμε.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου «Επισημάνσεις».