Όμορφες εικόνες εποχής... Δείτε τα ζουμπούλια ή μανουσάκια, όπως τα λένε στην Κρήτη

manusakia3.310122
Μερικά από τα λουλούδια αυτής της εποχής που μας αρέσουν πολύ, είναι τα μανουσάκια... Για αυτά έχουμε γράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, πολλές φορές. Δείτε μια από αυτές, ΕΔΩ. Αρέσουν και στη Στασούλα μας και όποτε έχει χρόνο και μπορεί, ξέρει πού θα πάει για να τα βρει... Η φωτογραφία αυτή είναι της φίλης μας Frideriki Fotinou.



manusakia1.1310122
Τα μανουσάκια πάντα μας άρεσαν και μας αρέσουν. Το "κλικ" γι' αυτό το δημοσίευμα το πήραμε από μια ανάρτηση της Spyridoyla Geraniotaki στην ομάδα "ΜΕΤΕΩΚΡΗΤΕΣ". Για να ευχηθεί «Καλή βδομάδα στην ομάδα μας με υγεία, ομορφιές και αρώματα». Έτσι είναι. Στο διαδίκτυο υπάρχει αλληλεπίδραση...

manusakia2.310122
Δεν λέει σε ποια περιοχή της Κρήτης τα βρήκε, κάτι που κάνουν οι περισσότεροι στο διαδίκτυο. Έχουν την αίσθηση ότι  αφού ξ΄λερουν εκείνοι, "όλοι ξέρουν". Αλλά δεν ξέρουν. Και μερικοί, όπως εμείς, θα θέλαμε να ξέρουμε, επειδή ως παιδιά, τα ψάχναμε κάποτε... Και γνωρίζαμε πού θα τα βρούμε....

manusakia2018.1
Τις πρώτες τρεις φωτογραφίες τις πήραμε από το διαδίκτυο. Αλλά αυτή και η επόμενη είναι από παλιότερες δημοσιεύσεις εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δείτε ΕΔΩ, άλλο ένα δημοσιεύουμα που κάναμε για τα μανουσάκια. Είναι από την Άνδρο και η φίλη μας, Δήμητρα, είναι που τα μαζεύει. Αρέσουν και σε εκείνη...

manusakia2018.4

Αχ αυτά τα μανουσάκια! Τελικά τα βρήκε και φέτος η Στασούλα. Αψήφησε τη βροχή και την κακοκαιρία και πήγε εκεί, που ξέρει πως βγαίνουν. Και γέμισε το ανθοδοχείο της. Και γέμισε ο τόπος ευωδιές…

manusakia.stasulas
Έτσι για να αλλάξει λίγο η διάθεση μας καθώς συνεχίζεται ο πόλεμος στην Ουκρανία ύστερα από την εισβολή της Ρωσίας πριν τρία χρόνια και εδώ μας ταλανίζει η ακρίβεια και ο πληθωρισμός που ροκανίζουν το εισόδημα μας... Ναι, ζούμε σε πολύ δύσκολες εποχές. Αλλά το να είμαστε ψύχραιμοι, θα μας βοηθήσει να βλέπουμε πιο καθαρά τα πράγματα... Κάτι που το έχουμε πολύ ανάγκη... 

Από τους θησαυρούς που διαθέτουμε στα συρτάρια μας και ούτε που θυμόμαστε πια…

Posted in Τα δικά μου

pateras1

Ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης, στο σπίτι μας, διαβάζει την εφημερίδα του. Καθισμένος στην κουζίνα μας… Ένας τόπος πολύ αγαπημένος γι’ αυτόν…

pateras2
Εδώ, είναι στην Αθήνα, δεκαετία του ’80, στο δυάρι που είχα τότε στην Κ. Χρηστομάνου 4-8, τρίτο όροφο. Το κοριτσάκι που κρατά στην αγκαλιά του ο πατέρας μου, είναι η κόρη μου Ειρήνη, μωρό τότε…

pateras3
Εδώ νεώτερος, στα αμπέλια, σε ώρα δουλειάς στον τρύγο… Η φωτογραφία είναι ασπρόμαυρη, τότε το χρώμα ήταν δυσεύρετο στις φωτογραφίες. Δίπλα του το κορίτσι που φαίνεται είναι η αδερφή μου, Στασούλα…
taftotita.arkadiki
Χρειάστηκε να ψάξω χθες στην αποθήκη μου για να βρω μερικά πράγματα που τα χρειαζόμουνα… Κάτι βρήκα, όχι ακριβώς ότι ήθελα, αλλά έπεσα πάνω σε ένα κρυμμένο θησαυρό! Και μη φανταστείτε τώρα κάτι που έχει να κάνει με χρήματα… Δεν είναι μόνο τέτοιοι οι θησαυροί… Υπάρχουν και άλλοι ακόμα πιο δυνατοί και πιο σπουδαίοι…

Πάντα μου άρεσε να μαζεύω και να κρατάω πράγματα που έχουν να κάνουν με μένα και με ανθρώπους της ζωής μου… Θες το… μικρόβιο της δημοσιογραφίας που ήταν μέσα μου πριν ακόμα το καταλάβω, θες η ανάγκη για ένα υλικό που θα μου ήταν χρήσιμο κάποια στιγμή που ονειρευόμουν, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη, να γράψω ένα βιβλίο, δεν ξέρω…

Πάντως το υλικό υπάρχει και είναι σίγουρα πολύ χρήσιμο… Έτσι, για να πάρετε μια γεύση σας δίνω μερικές φωτογραφίες σήμερα εδώ…

Εξάλλου η ζωή στη μετα-μνημονιακή εποχή, άλλαξε τα σχέδια της βίαια, όπως άλλαξε και τις ζωές χιλιάδων συνανθρώπων μας έξω και γύρω από εμάς. Κάτι που γίνεται αντιληπτό με την πρώτη ματιά και με μια πολύ μικρή παρατηρητικότητα.

Μιας και υπάρχει αυτό το μέσο, ας το εκμεταλλευτούμε θετικά. Αντί να αναλωνόμαστε σε αναρτήσεις του συρμού και της μόδας, αντί να επιδιώκουμε την ένταση και την προεκλογική πίεση των υποψηφίων που μοχθούν να μαζέψουν ψήφους, ας ρίξουμε μια ματιά πίσω, στο παρελθόν, τότε που προσπαθούσαμε να βρούμε τρόπους για να σταθούμε στα πόδια μας και κάναμε ένα σωρό δημιουργικές εργασίες, συμμετέχοντας στα κοινά με το δικό μας ξεχωριστό τρόπο…

Μερικές τέτοιες φωτογραφίες σας δίνω σ’ αυτό το δημοσίευμα, πρόγευση για ότι θα ακολουθήσει. Διότι, πραγματικά, το υλικό είναι πολύ και θα χρειαστεί και χρόνο και υπομονή, προκειμένου να σταχυολογηθεί και να αξιοποιηθεί με το σωστό τρόπο.

Υπάρχουν δύο σημεία που αξίζει να σταθούμε λίγο. Το ένα αφορά την ίδια τη ζωή: Τις προσωπικές επιλογές, τα ρίσκο, την ανάγκη να διεκδικήσω μόνος μου πολλά πράγματα, από την εφηβική ηλικία και το άλλο αφορά την επαγγελματική μου πορεία και σταδιοδρομία που ακολούθησα για να φτάσω, σε λίγο, μπροστά στην έξοδο από ένα επάγγελμα που αγάπησα πολύ και υπηρέτησα με πάθος και ευσυνειδησία, κοντά 35 χρόνια…

Αυτά τα μικρά φλας μπακ, λειτουργούν και ως αντίσταση, δίνοντας δύναμη και κουράγιο προκειμένου να συνεχίσουμε να δίνουμε μάχες στη ζωή, ιδιαίτερα τώρα, που δυσκόλεψαν πολύ τα πράγματα… Ας αρχίσουμε να ξετυλίγουμε το κουβάρι της μνήμης. Να δούμε ώς πού μπορεί να οδηγήσει…

Περπατώντας ήρεμα μέσα σε μια δύσκολη προεκλογική περίοδο και καιρούς σκληρούς

Posted in Επικαιρότητα

l.marathona1
Χρειάζεται όντως να νιώθεις καλά μέσα σου, ώστε να ξεπερνάς τα προβλήματα που ορθώνονται μπροστά σου, να παλεύεις να αλλάξεις τα πράγματα με χαμηλούς τόνους και αξιοπρέπεια μέσα σε μια προεκλογική περίοδο που πλησιάζει το τέρμα της σε λίγο… Σ’ αυτή την αρχή κινείται και η σημερινή ανάρτηση. Δείτε περισσότερα για τη Λίμνη του Μαραθώνα ΕΔΩ.

l.marathona2
Τι βοηθάει σ’ αυτό; Ένα καλό εργαλείο είναι η μνήμη… Η επαναφορά εικόνων που έχουμε ζήσει… Εικόνων χαλαρών, χωρίς εντάσεις που συνοδεύονται με καλά σχόλια και προτάσεις… Όπως, ας πούμε η επιστροφή την Πρωτομαγιά από τη διαδρομή της Λίμνης του Μαραθώνα, όπου και κάναμε μια στάση για φωτογραφίες και όχι μόνο… Είναι υπέροχο το φυσικό τοπίο, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και μόνοι σας.

l.marathona3
Τι ξέρουμε γι’ αυτήν; Η τεχνητή Λίμνη του Μαραθώνα είναι μία λίμνη που δημιουργήθηκε με σκοπό τη συγκέντρωση νερού για την ύδρευση της Αθήνας. Σχηματίσθηκε από την ανέγερση του Φράγματος του Μαραθώνα στη συμβολή των χειμάρρων Χαράδρου και Βαρνάβα και σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από την κωμόπολη Μαραθώνας Αττικής. Η Λίμνη του Μαραθώνα ήταν το κυριότερο απόθεμα νερού για την ύδρευση της Αθήνας από το 1931, οπότε άρχισε να δίνει νερό, μέχρι το 1959.

l.marathona4
Από εδώ πίνουν νερό οι Αθηναίοι με μικρές εξαιρέσεις ιδιωτικής ύδρευσης. Το 1959 άρχισε να λειτουργεί σύνδεση παροχής από τη λίμνη Υλίκη, ενώ από το 1981 το περισσότερο νερό για την ύδρευση της ελληνικής πρωτεύουσας, προέρχεται από την τεχνητή Λίμνη του Μόρνου. Αν σκεφτεί κανείς ότι το νερό, λόγω της ιδιωτικοποίησης που σχεδιάζουν είναι ένα μεγάλο κοινωνικό αγαθό, τότε μάλλον μπορεί να αντιληφθεί, γιατί όλη αυτή η ομορφιά του τοπίου αγγίζει την καρδιά μου.

l.marathona5
Είχα πολλά χρόνια να ξαναδώ την περιοχή… Παλιά περνάγαμε πολύ συχνά, ιδιαίτερα τα καλοκαίρια, όταν η Εύβοια κι αργότερα ο Σχινιάς του Μαραθώνα είχαν γίνει κομμάτι της ζωής μας. Αλλά οι εποχές αλλάζουν… Καμιά φορά μάλιστα έρχονται τα πάνω – κάτω. Όσοι έχουν αναπτυγμένη διάκριση μπορούν να αντιληφθούν τι λέω… Έτσι στην καρδιά μας ανεβαίνουν ξανά, σα να είναι η πρώτη φορά που τα βλέπουμε…

Μια όμορφη πρωτοβουλία που μακάρι να έβρισκε κι άλλους μιμητές στα σχολεία...

Posted in Μαρτυρίες

vapsimo1.030514
Σάββατο 3/5/2014 λίγο πριν το μεσημέρι ο Λόφος Κολωνού πήρε ζωή από τα παιδιά της ομάδας μπάσκετ του ΙΑΣΩΝΑ που προσφέρθηκαν εθελοντικά να βάψουν και να καθαρίσουν τα σχολεία τους και το παρκάκι στο λόφο.

vapsimo2.030514
Φόρεσαν τις ομοιόμορφες κοντομάνικες μπλουζίτσες τους κι έπιασαν δουλειά. Κι όταν τα παιδιά δουλεύουν την ψυχή τους. Υπό την καθοδήγηση των στελεχών του ΙΑΣΩΝΑ έκανα θαύματα.

vapsimo3.030514
Τα πιο σημαντικά όμως ήταν το χαμόγελο τους... Δεν γκρίνιαζαν για τη δουλειά που έκαναν... Αντιθέτως γελούσαν και έδειχναν να περνούν πολύ όμορφα και σε παρέες την ώρα τους. Πολλά παιδιά θα ζήλευαν τη θέση τους...

vapsimo4.030514
Παρατηρήστε λίγο τον τρόπο που εργάζεται αυτό το παιδί... Είναι εκπληκτικό με πόσο σοβαρό τρόπο εκτελεί την εργασία που έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει... Μακάρι να είμαστε και οι ίδιοι συνεπείς σε ότι αναλαμβάνουμε...

vapsimo5.030514
Απλά, όμορφα παιδικά χαμόγελα, χωρίς καμιά επιτήδευση... Δεν έχουν στηθεί στην κάμερα. Μάλλον ο φακός είναι αδιάκριτος στην καθημερινότητα τους. Να διευκρινίσουμε μόνο ότι τα πλησίασε με πολύ αγάπη. Ελπίζω να φαίνεται.

vapsimo6.030514
Ένα υπέροχο θέαμα που θα μπορούσαν να το αντιγράψουν κι άλλα σχολεία... Τα παιδιά τα έκαναν να αγαπούν και να φροντίζουν ένα χώρο που περνούν πολλές ώρες της ζωής τους καθημερινά, σίγουρα όλα θα ήταν πολύ διαφορετικά... Ας γίνει τροφή για σκέψη...

vapsimo7.030514
Φυσικά από μια τέτοια όμορφη εκδήλωση δεν θα μπορούσαν να απουσιάζουν και όλοι εκείνοι που ασχολούνται με την πολιτική και τις εκλογές κι έχουν πάρει φωτιά τα πόδια τους, καθώς έχουμε φτάσει στην τελική ευθεία των εκλογών. Μια αναμνηστική φωτογραφία ανάμεσα σε τόσα παιδικά χαμόγελα, μάλλον τη χρειάζονταν...

Κυριακάτικες δράσεις για να σηκωθούμε λίγο από τον επικίνδυνο καναπέ μας...

Posted in Επικαιρότητα

52likio.vapsimo
Σε λίγη ώρα πραγματοποιείται η Γενική Συνέλευση της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων της 4ης Δημοτικής Κοινότητας Αθήνας. Τα θέματα που θα συζητηθούν είναι σοβαρά και καλό είναι να μη λείψει κανείς. Ακόμα και πέρα από τους Αντιπροσώπους, είναι καλό να έρθουν όσοι έχουν παιδιά που πάνε στα σχολεία. Τα περιθώρια στενεύουν. Δεν υπάρχουν πολλά ακόμα...

podilatikos.giros.2014
Όσοι μας διαβάζετε από Κρήτη μεριά και συμβαίνει να κατοικείτε στα όρια του Δήμου Μινώα, πάρτε το ποδήλατο σας και πηγαίνετε να τρέξετε στον αγώνα που έχει προγραμματιστεί για σήμερα. Δεν είναι η πρώτη φορά, είναι η τέταρτη συνεχόμενη. Το γεγονός ότι συμμετέχει ενεργά στη διοργάνωση του και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Θραψανού είναι μια εγγύηση για την επιτυχία...

parko3.250314
Οι της πόλης ακούστε την καρδιά σας και βρείτε το χρόνο το μεσημέρι να πάτε μια βόλτα στα κοντινά πάρκα... Πάντα υπάρχει μια ζεστή γωνιά εκεί που θα σας περιμένει. Συνδυάστε το με παρέα... Μια καλή κουβέντα, χαλαρά, βοηθάει να ξεπεράσουμε τα όποια προβλήματα και να χαράζουμε δρόμους για παρακάτω... Διότι τίποτα δεν μένει στάσιμο. Η κινητικότητα είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει...

kiriakatiki.dulia
Το απόγευμα δείτε κι αυτή την κουβέντα στη Λαϊκή Συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί στο Βουστάσιο. Πόσο σοβαρό είναι να βλέπουμε τα μαγαζιά να ανοίγουν τις Κυριακές; Και πώς αντιδρούμε εμείς ως καταναλωτές; Βολευόμαστε να λέμε ότι μας εξυπηρετεί το μέτρο ή αντιλαμβανόμαστε ότι με κάποιο τρόπο μας αφορά και εμάς, αφού στο ίδιο καζάνι βράζουμε όλοι;

Μια όμορφη βόλτα την Πρωτομαγιά στο Σχινιά του Μαραθώνα, παρέα με καλούς φίλους...

Posted in Επικαιρότητα

marathonas1.010514
Συνέβη ανήμερα της φετινής Πρωτομαγιάς... Είπαμε μια παρέα καλών φιλων να πάμε μια βόλτα, σαν ολοήμερη εκδρομή, στο Σχινιά του Μαραθώνα... Είχα πολλά χρόνια να πάω και μου φάνηκε αλλιώτικη η περιοχή. Ή αλλιώς το ίδιο όμορφη, όπως την πρώτη φορά που τον γνώρισα...

marathonas2.010514
Θυμάμαι ένα καλοκαίρι που έκανα με τον Κώστα Λάζαρη τη ραδιοφωνική εκπομπή “Σαββατόβραδο κι είμαι πλάι σου” στον τότε 902 Αριστερά στα FM, την ετοιμάζαμε σε κασέτα κι ερχόμαστε εδώ από την Παρασκευή το απόγευμα, στο τροχόσπιτο που είχαμε στήσει κάτω από τα πεύκα, δίπλα σε άλλους φίλους...

marathonas3.010514
Τώρα που ξαναείδα την περιοχή, ύστερα από τόσα χρόνια, πολλά πράγματα μου φάνηκε  ότι έχουν αλλάξει... Εκείνο όμως που παραμένει σταθερό, είναι το όμορφο πευκοδάσος, δίπλα στην τεράστια παραλία της Αττικής με την ψιλή άμμο... Και η ταβέρνα που υπήρχε εκεί έχει εξελιχθεί και σε καφέ...

marathonas4.010514
Το μαγικό όμως ήταν η όμορφη παρέα... Με τα Ι.Χ. πήγαμε. Καμιά δεκαπενταριά αυτοκίνητα γεμάτα φίλους. Όλοι είχαν βοηθήσει και είχε στηθεί μια πολύ όμορφη οικογενειακή ατμόσφαιρα. Έστρωσαν κάτω από τα πεύκα και δίπλα στη θάλασσα και φρόντισαν οι κυρίες που ήξεραν ώστε να εξυπηρετηθούν όλοι...

marathonas5.010514
Φάγαμε, είπιαμε ουζάκι, κάποιοι έκαναν μπάνιο, γαλάσαμε με τα αστεία, άλλοι έπαιξαν τάβλι, εγώ έβγαλα αρκετές φωτογραφίες από έναν τόπο που είχαν εκδράμει πολλοί, μιας και ο καιρός είχε μια πολύ όμορφη ηλιοφάνεια και η θερμοκρασία έφτανε τους 25 βαθμούς Κελσίου. Ιδανική μέρα σίγουρα για εκδρομή...

marathonas6.010514
Στην εξοχή, αυτό που φαίρνει πιο κοντά τους ανθρώπους είναι το παιχνίδι. Ο Γαβριήλ είχε την ιδέα και πολύ γρήγορα χωριστήκαμε σε δύο ομάδες. Το τι γέλιο έπεσε, δε λέγεται... Στιγμές μοναδικές... Από αυτές που όλοι έχουμε ανάγκη, για να ξεπεράσουμε αυτή τη μαυρίλα και τη μιζέρια που μας περιβάλλει. Ήταν πραγματικά υπέροχα...

marathonas7.010514
Τα μαζέψαμε για την επιστροφή, γύρω στις 5.30. Ο καιρός είχε αλλάξει... Ο ήλιος έδωσε τη θέση του στα σύννεφα και το κρύο άρχισε να κάνει την εμφάνιση του... Αν είμασταν σε πούλμαν, είναι βέβαιο ότι όλοι μαζί θα τραγουδούσαμε “επεράσαμε όμορφα, όμορφα,  όμορφα στην εκδρομή παιδιά...”. Αλλά και στα αυτοκίνητα μας, τα πρόσωπα μας έλαμπαν. Μια ξεχωριστή Πρωτομαγιά, αυτή του 2014.

Πώς αξιολογούν τις ειδήσεις οι εφημερίδες και τα άλλα ΜΜΕ τον καιρό των Μνημονίων

Posted in Δημοσιογραφικά

logos020514Σημερινός τίτλος του ΛΟΓΟΥ (2/5/2014) για τη χθεσινή Πρωτομαγιά. Να και μια εφημερίδα που την κάνει πρώτο θέμα... Ίσως η μόνη εφημερίδα στον αθηναϊκό και περιφερειακό τύπο...

eleftherotipia020514
Τέλεια!... Σε καλό δρόμο βρισκόμαστε... Μετά τη ζούγκλα στον ιδιωτικό τομέα τώρα αυτή διευρύνεται και στο δημόσιο... Ο τίτλος από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.

ef.sintakton020514
Όσο για το ασφαλιστικό, περιμένετε νέες αρνητικές αλλαγές, φυσικά μετά τις εκλογές αυτού του μήνα, όπως μας ενημερώνει η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ.

dimokratia020514
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ αποκαλύπτει, άλλη μια ωραία -και δίκαιη;- πλευρά των κυβερνώντων μας. Και τα εξοχικά λοιπόν στο στόχαστρο. Και σ' αυτή την κατηγορία με ευκολία εντάσσουν και τα πατρικά από κληρονομιά...

kontra020514
Γροθιά στο στομάχι η φωτογραφία από το πρωτοσέλιδο της “Kontra News”. Είναι από τις δωρεάν διανομές τροφίμων, αξίας 4 – 5 ευρώ στις λαϊκές αγορές της Αθήνας... Ο δρόμος για την ανάπτυξη είναι στρωμένος με... δάφνες.

avgi020514
Το ίδιο θέμα, αυτό δηλαδή της κοινωνική κατάντια ς του λαού από τις πολιτικές λιτότητας όπως το προβάλει σήμερα η ΑΥΓΗ σε συνδυασμό με την Πρωτομαγιά, μονόστηλο δίπλα του...

tanea020514ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 03/05/2014

Φανταστείτε τώρα να διαβάζετε ένα άρθρο, όπως ετούτο εδώ που ξέρετε πως τόσα χρόνια τώρα, από τη γέννηση αυτής της εφημερίδας γράφει και σχολιάζει θέματα επικαιρότητας, να είσαστε προετοιμασμένοι για κάτι ανάλογο κι αντί γι' αυτά να βλέπατε στο δίστηλο που διατίθεται από τη διεύθυνση, ένα εικονογραφημένο θέμα χωρίς σχόλια!...

Υποθέτω πως θα σας έκανε εντύπωση. Οπωσδήποτε και αν μη τι άλλο θα αναρωτιόσαστε για την αναγκαιότητα ενός τέτοιου εγχειρήματος. Αν μάλιστα αυτό συνεχιζόταν για κάνα – δυο εβδομάδες είναι πολύ φυσικό να χάνατε την εμπιστοσύνη σας, ως αναγνώστες, τόσο στον αρθρογράφο που υπογράφει τη στήλη, όσο και στην εφημερίδα που καταδέχεται να φιλοξενεί τέτοιες καρικατούρες... Λογική αντίδραση. Το κατανοώ απόλυτα και φυσικά μόνο ως ακραία ένδειξη και παράδειγμα όσων θα ακολουθήσουν, το αναφέρω...

Σκεφθείτε τώρα ότι είμαστε σε μια περίοδο μεστή από πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα. Σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες έχουμε κάλπες για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της Περιφέρειας. Και μια εβδομάδα αργότερα για τις Ευρωεκλογές. Στο μεταξύ ψηφίζονται με τη διαδικασία της βιομηχανίας τροπολογιών σε άσχετα νομοσχέδια πολύ σοβαρά θέματα. Για παράδειγμα, αναφέρω ότι στο νομοσχέδιο για τις λαϊκές αγορές οι κύριοι της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου έφεραν τροπολογία 149 σελίδων που αφορά την... Παιδεία. Σας κάνει εντύπωση; Δεν θα έπρεπε. Οι άνθρωποι δεν έχουν το Θεό τους!

Σα να μην έφτανε αυτό είναι και οι επιπτώσεις από τα Μνημόνια στον καιρό της κρίσης, την υπερφορολόγηση, τα χαράτσια, την ανεργία που είναι στα ύψη, τον μεσαίωνα στις εργασιακές σχέσεις που ταλανίζουν τους συνανθρώπους μας και τους οδηγούν στην απελπισία και συχνά, τους αδύνατους, στην αυτοχειρία.episimansis

Κι ενώ όλα αυτά συμβαίνουν θα περίμενε κανείς από μια ιστορική εφημερίδα όπως ΤΑ ΝΕΑ να αξιολογούν και να προβάλλουν τις ειδήσεις τους ανάλογα με το πόσο και πώς αυτές αφορούν και ενδιαφέρουν τους αναγνώστες τους. Και φυσικά να δώσουν προτεραιότητα σε ότι περιγράψαμε παραπάνω.

Ωστόσο την Τετάρτη που μας πέρασε σηκώσαμε ψηλά τα χέρια και... παραδοθήκαμε στη φαντασία και την “υπευθυνότητα” εκείνων που έχουν τη διεύθυνση του φύλλου. Ενώ η Ελλάδα φλέγεται, ιθύνοντες αξιολόγησαν ότι το σημαντικό για κείνη την ημέρα θέμα ήταν πως οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας αποφάσισαν να ενεργοποιήσουν έναν μηχανισμό ασφαλείας ώστε όταν κλαπεί η συσκευή μας να μπλοκάρεται η ίδια κι αυτό εκτιμούν ότι θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για τον όποιον κλέφτη. Μιλάμε για κάτι που, όπως διάβασα, θα μπορούσαν να το αξιοποιήσουν οποιαδήποτε ώρα ήθελαν χωρίς να κάνουν τον ανάλογο ντόρο.

Αποτελεί άλλωστε και υποχρέωση τους απέναντι στον πελάτη τους. Και θα έπρεπε να το είχαν κάνει από την αρχή που στήθηκαν τα δίκτυα μια και χωρίς να κοστίζει τίποτα, διαφυλάττει τους πελάτες τους από τα νύχια των επιτήδειων που τα ενθυλακώνουν, προσδοκώντας κέρδος. Αντί να κλειδώνουν την κάρτα SIMοι εταιρείες μπορούν να αχρηστεύουν την ίδια τη συσκευή, εφόσον υπάρχει καταγγελία για κλοπή...

Ειλικρινά, δεν λέω ότι το θέμα δεν είναι καλό... Όχι. Η ένσταση μου έχει να κάνει με το γεγονός ότι ένα τέτοιο θέμα αξιοποιείται από τη συγκεκριμένη εφημερίδα ώς άξιο για πρώτο θέμα... Και, ξέρετε, δεν βγαίνουν αυτά τυχαία. Αποτελούν προϊόν συνεχών συσκέψεων στην εφημερίδα των επιτελικών στελεχών, διευθυντών, αρχισυντακτών, υπευθύνων τμημάτων κ.α.

Ποιο ήταν δηλαδή αυτό το στοιχείο της μοναδικότητας; Και γιατί να πάρει τόσο και τέτοιο χώρο ψηλά στην πρώτη σελίδα, αφού θα μπορούσε απλά να πιάσει ένα δισέλιδο στις πίσω εσωτερικές σελίδες; Βεβαίως γνωρίζω ότι δεν έχω τη δυνατότητα να θέσω ερωτήσεις στους αρμοδίους και δεν προσδοκώ να λάβω καμία απάντηση. Άλλωστε τα ερωτήματα είναι ρητορικά... Δεν έχει και νόημα...

Αυτό που θέλω να πω με λίγα λόγια, είναι ότι αποτελεί απόδειξη του κακού δρόμου που κρατούν ορισμένες εφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις ή γενικότερα ΜΜΕ με το να αποσιωπούν σημαντικές ειδήσεις αντί μέσω της ερευνητικής δημοσιογραφίας να αποκαλύπτουν πράγματα. Ευτυχώς, το ενθαρρυντικό είναι ότι οι αναγνώστες δεν τρώνε κουτόχορτο. Σταματούν να τους τιμούν με το ένα ευρώ τους, έχοντας άποψη γιατί το κάνουν. Αυτοί είναι οι καρποί που δρέπουν... Δεν το βλέπουν;

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο (Σάββατο 03/05/2014) στην εβδομαδιαία της Κρήτης ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA