Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Με χειμώνα καιρό, και τα χιόνια να έχουν φτάσει χαμηλά στην Πάρνηθα Όλα όμως θα γίνουν όπως ακριβώς πρέπει, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να μας "γεμίζει" και να μας ενθουσιάζει. Γονείς σε ρόλο ηθοποιού! Είδα μια υπέροχη πρόβα τους χθες. Μπράβο τους!
Σίγουρα δεν θα το έχετε δει έτσι… Οι περισσότεροι από μας μπαίνουν σ’ έναν ρόλο, ας πούμε του γονιού και κάθονται ήρεμα μέσα σ’ αυτόν. Όχι πως είναι μικρός και λίγος ο ρόλος του γονιού, κάθε άλλο… Το να τον βλέπεις όμως με κάθε τρόπο να είναι κοντά στο παιδί του, είναι πολύ σημαντικό…
Τους είδα χθες το βράδυ στο ανοιχτό θεατράκι που βρίσκεται δυο δρασκελιές από τη γειτονιά που μένω, στο Λόφο του Ίππειου Κολωνού… Ήταν εκεί μαμάδες, ως επί το πλείστον, αλλά και μερικοί μπαμπάδες, να πάρουν μέρος στην πρόβα του θεατρικού έργου που θα ανεβάσουν αύριο το βράδυ, συμμετέχοντας στις πολιτιστικές εκδηλώσεις της Ένωσης Γονέων…
Πήγα στο μέσον της πρόβας της παράστασης, δεν ήξερα τον τίτλο του έργου, τον έμαθα αργότερα από την πρόσκληση που πήρα στο e-mail μου, γνωρίζω όμως τη συγγραφέα και μερικούς ηθοποιούς. Με τους περισσότερους από αυτούς έχουμε συναντηθεί στις κοινές δράσεις των σχολείων μας, τους έχω δει να τρέχουν εθελοντικά να διεκπεραιώσουν τις λύσεις προβλημάτων… Και ως ηθοποιοί, είναι υπέροχοι στους ρόλους που υποδύονται…
Κι εδώ η συμμετοχή είναι εθελοντική… Αν, λέει αυτό κάτι σήμερα, στην αποθέωση του κέρδους… Λειτουργούν ως ομάδα και ακολουθούν τις οδηγίες που τους δίνονται για να υπάρξει το καλύτερο αποτέλεσμα… Τους βλέπω και τους χαίρομαι… Ξέρουν να ζουν! Αντί να αναλώνονται στη μιζέρια της καθημερινότητας, βρήκαν τον τρόπο, με την συμμετοχή τους στο θεατρικό να δώσουν ένα κομμάτι από τον καθαρό εαυτό τους, που έκρυβαν μέσα τους…
Παρακολουθώ κοντά δυο ώρες τη δουλειά τους… Σοβαροί στους ρόλους τους, δεν παραλείπουν το αστείο τους, όπου και όταν αυτό χρειάζεται για να χαλαρώσει τη φορτισμένη, δημιουργική ατμόσφαιρα… Μόνο έτσι πας δυο βήματα πιο πέρα τα πράγματα, πετυχαίνεις το στόχο και κάνεις πιο αξιοπρεπή την παράσταση. Η Σπυρούλα Πρεσβέλου, φιλόλογος, πρόεδρος της Ένωσης Γονέων έγραψε, σκηνοθετεί και συντονίζει την ομάδα των γονιών. Το αποτέλεσμα που είδα είναι εξαιρετικό!
Σας καλώ ανεπιφύλακτα να βάλετε στο πρόγραμμά σας την Κυριακή στις 9 μ.μ. να ‘ρθείτε στο ανοιχτό θεατράκι του Λόφου Κολωνού και να την παρακολουθήσετε… Είναι ένα υπέροχο πετρόχτιστο θέατρο ανάμεσα στο μικρό άλσος με τα πεύκα. Δροσερό, ιδανικό τις ζεστές αυτές μέρες του Ιουνίου. Μπορείτε και να πάτε νωρίτερα από τις 7 απόψε και αύριο. Παιδιά από το δημοτικό, το γυμνάσιο και το λύκειο θα χορέψουν ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς και σύγχρονους μοντέρνους.
Η Ένωση Γονέων το κάνει χρόνια αυτό, να προσφέρει στον πολιτισμό, κοντά μια 20ετία τώρα και αποτελεί μια όμορφη παράδοση η παρουσίαση των πολιτιστικών δρώμενων για ένα τετραήμερο με είσοδο ελεύθερη. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να ξεβολευτούμε από τον καναπέ του σπιτιού μας και από τη τηλεόραση που αποπροσανατολίζει… Ο καθένας μπορεί να πάει. Αρκεί να ζητάει η καρδιά του λίγο πολιτισμό…
Να και η τυπική πρόσκληση για τη θεατρική παράσταση… Όπως μπορείτε να διαπιστώσετε κι εσείς αφορά τον καθένα, δεν είναι προσωπική. Εξάλλου το θέατρο έχει να κάνει με την ψυχή και το ζήτημα έχει να κάνει αποκλειστικά με εσωτερική ενδοσκόπηση… Εγώ πάντως θα πάω να δω ολοκληρωμένη την παράσταση. Η πρόβα που είδα χθες με γοήτευσε…
Σχόλια (0)