Υπέροχος καιρός, μοναδικός, έτσι όπως εξελίσσεται ο Ιούνιος… Με τα πάνω και τα κάτω του. Ένας καμβάς που κεντά την ψυχή μας…

Ζούμε πραγματικά ένα ξεχωριστό καλοκαίρι! Τουλάχιστον μέχρι τώρα… Εκεί που θαρρείς ότι η ζέστη δεν υποφέρεται και βγάζεις πράγματα από πάνω σου και καταφεύγεις στα αιρκοντίσιον για ν’ αντέξεις τον πρώιμο καύσωνα, ξαφνικά χαλάει ο καιρός, τα σύννεφα πυκνώνουν και μια βροχή δυνατή, καλοκαιρινή, κάνει την εμφάνιση της στον ορίζοντα να μας υπενθυμίσει πως τούτο το καλοκαίρι, είναι μάλλον διαφορετικό από τα συνηθισμένα…

Είμαστε έτοιμοι να τα δούμε και να τα ζήσουμε όλα… Τίποτα δεν είναι σίγουρο για την επόμενη μέρα και ουδείς, ούτε ακόμα κι αυτοί που έχουν τον τρόπο τους να υπολογίζουν τον καιρό, είναι σε θέση να μας πουν με σιγουριά.

Συνηθίζουν λοιπόν στις προβλέψεις τους, για να πέφτουν μέσα, να διευρύνουν το εύρος των βαθμών Κελσίου από την κατώτερη ώς την υψηλότερη κι έτσι κάπου θα πέσουν μέσα, δεν γίνεται…

Κι ωστόσο μια ομάδα ανθρώπων κι ανάμεσα του κι εγώ δεν λογαριάζουμε τις δουλειές μας με βάση τον καιρό. Ίσως γιατί έχουμε το προνόμιο να μπορούμε να τις πραγματοποιήσουμε με κάθε καιρό… Αν ήμασταν αγρότες, ίσως ήταν αλλιώς τα πράγματα, αλλά τώρα, όλα είναι πιο απλά…

Θυμάμαι κάποτε που πήγαινα τακτικά στα Ζάρκα της Εύβοιας, πολλοί ψαράδες άκουγαν τον καιρό στο ραδιόφωνο. Ήθελαν να γνωρίζουν αν ενδείκνυται να μπουν στη θάλασσα, για να ψαρέψουν... Είχε ενδιαφέρον να ξέρουν τι μποφόρ θα συναντούσαν στο ανοιχτό Αιγαίο. Οι μικρές βαρκούλες τους, δεν άντεχαν μεγάλες καταπονήσεις και ήθελαν να είναι βέβαιοι για την επιστροφή τους πίσω στην ξηρά, κοντά στους δικούς τους.

Αλλά εγώ, ζώντας στην πόλη, δεν έχω τέτοια ζητήματα να αντιμετωπίσω. Μόνο ίσως μην πέσω πάνω σε καμιά καλοκαιρινή καταιγίδα την ώρα που πηγαίνω ή έρχομαι από τη δουλειά μου με τη VESPA. Και πάλι όμως δεν είναι τόσο τραγικά τα πράγματα… Ακόμα κι αν βραχώ, δεν είμαι κι από ζάχαρη να λιώσω... Άσε που καμιά φορά κάνει καλό στην ψυχή μας μια τέτοια ξαφνική καλοκαιρινή βροχή…

Να, γιατί δεν με τρελαίνει η ιδέα για το ότι ο φετινός Ιούνιος δεν μοιάζει με άλλους, άλλων χρόνων. Δεν με απασχολεί καθόλου… Χαίρομαι κι απολαμβάνω την κάθε στιγμή, γνωρίζοντας πόσο μοναδική είναι…

Οι εποχές είναι δύσκολες, όπως κι αν το δεις, ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους... Η διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας όμως, δεν γίνεται μόνο στους δρόμους. Καμιά φορά είναι πιο αποτελεσματική όταν το νομικό οπλοστάσιο μας είναι γεμάτο… Ας έχουμε λοιπόν υπόψη μας τι λένε οι νόμοι…

Διότι αυτό είναι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι… σωτήρες μας. Ο τίτλος του σημερινού ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ είναι σαφής: Θα πληρώνουμε «ότι μπορούμε», εφόσον μπορούμε, στα ασφαλιστικά ταμεία. Γιατί στην Εφορία θα τα πληρώνουμε όλα και προκαταβολικά. Κι αν έχουμε εργασία, έχει καλώς, αν όχι, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα…

Σε καιρούς πολύ δύσκολους, καιρούς σαν αυτούς που βιώνουμε, είναι καλό να έχουμε υπόψη μας πως όσο κι αν τα μνημονιακά μέτρα είναι βαρίδια και όλα οδηγούν στον μεσαίωνα, υπάρχουν ακόμα νόμοι που ισχύουν και καλό είναι κάποιοι να τους σέβονται…

Ιδού λοιπόν ορισμένες πληροφορίες από το Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων & Ανέργων της ΓΣΕΕ (ΚΕ.Π.Ε.Α./ΓΣΕΕ) που ενημερώνει τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα για τoν τρόπο χορήγησης της ετήσιας άδειας.

• Ο χρόνος χορηγήσεως των αδειών καθορίζεται κατόπιν συμφωνίας μεταξύ μισθωτών και εργοδότη.
• Οι μισοί τουλάχιστον από τους μισθωτούς πρέπει να πάρουν άδεια μέσα στο χρονικό διάστημα από 1 Μαΐου μέχρι 30 Σεπτεμβρίου.
• Ο εργοδότης υποχρεούται  να χορηγήσει την άδεια εντός δύο μηνών από το χρονικό σημείο κατά το οποίο διατυπώθηκε το σχετικό αίτημα.
• Επίσης υποχρεούται να χορηγήσει την άδεια οπωσδήποτε πριν τη λήξητου ημερολογιακού έτους, έστω και αν δεν του την ζήτησε ο μισθωτός .

• Η άδεια για μεν το πρώτο ημερολογιακό έτος χορηγείται σε τμήματα, Ο εργοδότης υποχρεούται μέχρι τη λήξη του πρώτου ημερολογιακού έτους, εντός του οποίου προσελήφθηκε ο μισθωτός, να χορηγήσει σε αυτόν την αναλογία της κανονικής του άδειας.
• Κατά το δεύτερο ημερολογιακό έτος ο μισθωτός δικαιούται να λάβει τμηματικά την άδειά του με αποδοχές, που αναλογεί στο χρόνο απασχόλησής του στο έτος αυτό. Η αναλογία υπολογίζεται και πάλι με βάση της 20 ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο ή τις 24 ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο .
  Στη διάρκεια του έτους αυτού και στο σημείο που συμπληρώνει 12 μήνες εργασία, η άδεια αυξάνεται κατά μία (1) εργάσιμη ημέρα. Ο εργοδότης υποχρεούται μέχρι τη λήξη του δεύτερου ημερολογιακού έτους, να του χορηγήσει αναλογικώς ή ολόκληρη την άδεια που φθάνει μέχρι τις 21 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο, και τις 25 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο.
• Κατά το τρίτο ημερολογιακό έτος, καθώς και τα επόμενα ο μισθωτός δικαιούται να λάβει ολόκληρη την άδεια του σε κάθε χρονικό σημείο του έτους αυτού. Η άδεια αυτή θα φθάσει τις 22 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο ή τις 26 εργάσιμες ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο, εάν έχουν συμπληρωθεί 2 έτη απασχόλησης μέσα στο τρίτο ημερολογιακό έτος.
• Οι μισθωτοί με προϋπηρεσία τουλάχιστον 10 έτη στον ίδιο εργοδότη ή 12 έτη σε οποιοδήποτε εργοδότη δικαιούνται 25 εργάσιμες ημέρες άδειας, για όσους είναι με πενθήμερο, ή 30 εργάσιμες ημέρες άδειας, για όσους είναι με εξαήμερο με αποδοχές (ΕΓΣΣΕ 2000-2001, άρθρο 6).
• Επίσης οι μισθωτοί, από 1-1-2008, μετά τη συμπλήρωση 25ετούς υπηρεσίας ή προϋπηρεσίας δικαιούνται μία (1) εργάσιμη ημέρα παραπάνω, δηλ. 26 ημέρες για τους εργαζόμενους με πενθήμερο και 31 ημέρες για τους εργαζόμενους με εξαήμερο (ΕΓΣΣΕ 2008-2009, άρθρο 3).
• Σύμφωνα με το Ν 4093/2012 και την διευκρινιστική εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας η διαδικασία χορήγησης αδείας γίνεται ως εξής:

Σύμφωνα με τον Ν.4254/2014

Η παράγραφος 3 του άρθρου 4 του α.ν. 539/1945 (Α΄ 229), όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής:

Κάθε εργοδότης οφείλει να τηρεί ειδικό βιβλίο, το οποίο δύναται να είναι και σε μορφή μηχανογραφημένων σελίδων. Το ειδικό βιβλίο ή οι μηχανογραφημένες σελίδες πρέπει να φέρουν τα στοιχεία της επιχείρησης, την ένδειξη «Βιβλίο αδειών» και να περιλαμβάνει τις παρακάτω στήλες:

Ονοματεπώνυμο μισθωτών, ημερομηνία πρόσληψης, αριθμός δικαιούμενων ημερών αδείας, χρονολογία έναρξης και λήξης χορηγηθείσας αδείας, αποδοχές αδείας, επίδομα αδείας. Ειδικώς, οι αποδοχές αδείας και το επίδομα αδείας συμπληρώνονται στο σύνολό τους μέχρι το τέλος του σχετικού ημερολογιακού έτους λήψης της κανονικής άδειας. Τα ανωτέρω στοιχεία πρέπει να είναι στη διάθεση των Επιθεωρητών Εργασίας του Σ.ΕΠ.Ε. που ασκούν τον έλεγχο και την εποπτεία της εφαρμογής του παρόντος.

Χθεσινή φωτογραφία από την τελευταία εκπομπή της Δημοσιογραφικής Ομάδας στο WEB Ράδιο Ιστόφωνο… Είμαι μαζί με τον Σπύρο Σταθάτο (δεξιά) που ηχογράφησε και κράτησε στο αρχείο του αυτή την εκπομπή. Τη φωτογραφία έχει τραβήξει η φίλη μας – ακροάτρια, Ερατώ Παλαιολόγου, που ήρθε επιτόπου φέρνοντας μας και γλυκά στο στούντιο…

Σημερινό πρωτοσέλιδο στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ. Ο αγώνας της Ελλάδας με την εθνική Ιαπωνίας ξεκίνησε ώρα 1 τα ξημερώματα και τέλειωσε ισόπαλος ) μετά τις τρεις…

Δεν είναι τυχαίο ότι πολλές εφημερίδες άργησαν να τυπώσουν και άρα άργησαν να φτάσουν στα περίπτερα…

Προσέξτε τώρα πώς προβάλλουν την είδηση τα ΜΜΕ… Οι πολιτικές εφημερίδες ξεπερνούν τις αθλητικές εφημερίδες στους εντυπωσιακούς τίτλους γράφοντας για… Έλληνες καμικάζι, επί το… ιαπωνικότερον. Τι πρωτότυπο…

Δείτε τις αμιγώς αθλητικές εφημερίδες… Εδώ η «LIVESCOR». «Σεμνός» και ταπεινός ο τίτλος  της για μια ισοπαλία! Σκέψου να ήταν και καμιά νίκη! Σκέψου και να μη χρειαζόταν να περιμένουμε το αποτέλεσμα του επόμενου παιχνιδιού με την Εθνική ομάδα της Ακτής Ελεφαντοστού… Ο Τσώρτσιλ, ξανάγινε ο... άνθρωπος μας…

Γλέντι απόψε το βράδυ από τη λαϊκή συνέλευση Κολωνού – Πλάτωνα – Σεπολίων. Από τις 9 το βράδυ στο Βουστάσιο, πίσω από το Κολυμβητήριο στην Κολοκυνθούς… Με το συγκρότημα «Οι φίλοι του Στέλιου»… Οι άνθρωποι στη γειτονιά μοιράζονται πράγματα…

Και για αύριο κάτι ενδιαφέρον… Εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα της Μουσικής. Στο Μουσείο Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων με το πειραϊκό φωνητικό σύνολο «Libro coro». Να πάμε, αν μπορούμε… Σίγουρα θα είναι κάτι το διαφορετικό. Η ψυχή του Μουσείου, ο Μανώλης Φωτόπουλος αποτελεί εγγύηση γι’ αυτό…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 22/06/2014

Σήμερα λέω να μη γράψω... Θέλω να ακουμπήσω ένα πολύ ευαίσθητο θέμα που αφορά την ευθύνη μας ως δημοσιογράφων και ο φίλος μου, ο σκιτσογράφος Ανδρέας Πετρουλάκης τα λέει καλύτερα στο Protagon. Ας μην τα επαναλάβω με δικά μου λόγια. Η αναπαραγωγή δεν βοηθά ιδιαίτερα. Όμως κάποια στιγμή κι εμείς που νομίζουμε ότι ασκούμε εξουσία, επειδή έχουμε το προνόμιο να δημοσιογραφούμε, μάλλον πρέπει να δούμε αλλιώς τα πράγματα. Πιο υπεύθυνα.

Το γεγονός που έκανε τον Ανδρέα, αλλά και πλήθος άλλων συναδέλφων να γράψουν, είναι μια αποκάλυψη του υποψήφιου, στις πρόσφατες εκλογές, δημάρχου Αθηναίων Γαβριήλ Σακελλαρίδη, ότι εκβιάστηκε από τον κ. Μάκη Τριανταφυλλόπουλο και το σύστημα που αντιπροσωπεύει, για την προσωπική ερωτική ζωή του..

Και ποιοι είμαστε, αλήθεια, εμείς οι δημοσιογράφοι που θα βάλουμε κάμερα στην κρεβατοκάμαρα των συνανθρώπων μας; Δείτε λίγο πώς αντιμετωπίζει το θέμα ο Ανδρέας:

Ο λούμπεν υπόκοσμος της δημοσιογραφίας ήταν πάντα εδώ. Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν η εμετική επίθεση στον Γαβριήλ Σακελλαρίδη από τον εμβληματικότερο εκπρόσωπό του. Το έχει κάνει πολλές φορές μέχρι τώρα και θα το ξανακάνει- αυτό τον τρέφει, αυτό του δίνει υπόσταση. Χωρίς τις κρυφές κάμερες, τη βάρβαρη εισβολή στον ιδιωτικό χώρο και τους εκβιασμούς δεν θα θυμόταν κανείς την ύπαρξή του. Η διαφορά είναι μία σε σχέση με το παρελθόν, δεν υπάρχουν πια προσχήματα. Τώρα που έχει εμφανιστεί ο σκληρός πολιτικός φασισμός της Χρυσής Αυγής, ο σκοτεινός φασισμός της δημοσιογραφίας που ενσαρκώνει ο Μ. Τριανταφυλλόπουλος αποκατέστησε αυτομάτως και τη φυσική του θέση στην πολιτική γεωγραφία.

Τα προηγούμενα χρόνια διάνθιζε τις χυδαίες επιθέσεις του στα προσωπικά δεδομένα δημοσίων προσώπων με μία τάχα δημοκρατικής κοπής μικροαστική ηθικολογία. Ο λαός έχει δικαίωμα στην αλήθεια, δίνουμε μάχη για το δημοκρατικό δικαίωμα του λαού στην πληροφόρηση, ελευθερία του Τύπου, μπλα, μπλα, μπλα Δημοκρατία. Τότε ο σταρ του μέσου όρου είχε ανάγκη από επίχρισμα δημοκρατικών φρονημάτων γιατί ακόμα το σκοτεινό κομμάτι αυτού του μέσου όρου δεν είχε βρει τις πολιτικές ράγες να διοχετεύσει τη μέσα του άβυσσο. Όταν βρήκε τη Χρυσή Αυγή νομιμοποίησε την καταχνιά της ψυχής του. Γιατί αυτοί που καταναλώνουν τις ιστορίες της κρεβατοκάμαρας των άλλων, στην ουσία εκεί ανήκαν πάντα ακόμα και αν δεν την ψηφίζουν ούτε τώρα.

Ο σταρ του μέσου όρου έπρεπε να είχε πάει και στρατό και εκεί είχαμε ένα πρόβλημα. Δεν νοείτο ο ήρωας του συνήθως εθνικιστή αμόρφωτου μικροαστού να είναι φυγόστρατος με τρελόχαρτο. Και για αυτήν την τρύπα της ζωής του, όμως, ο Μ.Τριανταφυλλόπουλος είχε κατασκευάσει μια δημοκρατική ιστορία. Λίγο τραβηγμένη, αλλά έτσι κι αλλιώς στο πρόθυμο κοινό του απευθύνεται- οι άλλοι τρόμαζαν ή γελούσαν μαζί του από πριν. Δεν πήγε λοιπόν στρατό από υπερβολική δημοκρατικότητα, επειδή είχε κακές παιδικές αναμνήσεις από τη Χούντα που είχε σε δυσμένεια τον χωροφύλακα μπαμπά του γιατί ήταν Παπανδρεϊκός, είπε κάποια βραδιά σχεδόν βουρκωμένος. Δεν άντεχε λοιπόν τους στρατιωτικούς ο κ. Μάκης για αυτό δεν πήγε στρατό επί Δημοκρατίας.

Τώρα φαντάζομαι το σενάριο το έχει αλλάξει. Ίσως και να το έχει κάνει αντίστροφο, ποιός ξέρει μ' αυτόν; Τώρα ο τακτισμός του σκότους τον έφερε αναπόφευκτα κοντά στους ομοίους του. Δεν κρύβεται πια η εκλεκτική του συγγένεια με τους Χρυσαυγίτες. Τους διαφημίζει, δημοσιεύει ψεύτικα γκάλοπ που τους εκτοξεύουν, κολυμπά μαζί τους στα ίδια βοθρολύματα του λούμπεν περιθωρίου. Έτσι, ενώ στο παρελθόν τις βίαιες εφόδους στην προσωπική ζωή ανύποπτων πολιτών τις πουλούσε σαν μάχες Δημοκρατίας και Ελευθεροτυπίας τώρα τις μοιράζεται ανοιχτά με τους φασίστες. Τώρα αυτός ο συρφετός των υπόδικων βουλευτών είναι που παραλαμβάνει από τον κ. Μάκη τη φήμη και αναλαμβάνει να τη διασπείρει στους υπονόμους της πόλης. Αυτοί είναι τώρα οι άτυποι συνεργάτες του παλιού δημοκράτη ματάκια.

Και εδώ είναι που στέκεται τυχερός ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης σε σχέση με τον Στέφανο Κορκολή, τον μακαρίτη Ασλάνη, τον Χάρη Τομπούλογλου και τόσα άλλα θύματα του αδίστακτου δημοσιογράφου. Δεν υπάρχει σήμερα σύγχυση. Κανείς πια δεν έχει την αυταπάτη ότι η κλειδαρότρυπα είναι δημοκρατικό δικαίωμα. Τώρα όσοι ακούνε, εμπιστεύονται και αναπαράγουν τον κ. Τριανταφυλλόπουλο ξέρουν ότι τσαλαβουτάνε στο βούρκο παρέα με τους φασίστες. Και αυτό το ξεκαθάρισμα είναι η μόνη θετική συνεισφορά της σπείρας Μιχαλολιάκου στην κοινωνία μας.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης, ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Απόψε στις 7 και για δύο ώρες ολοκληρώνεται η προσπάθεια που κάνουμε δυο χρόνια τώρα, τις Πέμπτες, στο να προσεγγίσουμε ως δημοσιογραφική ομάδα τον κόσμο του ραδιοφώνου. Είναι το δεύτερο «τέλος» μέσα σε δυο μέρες… Χθες κλείσαμε τον τρίτο κύκλο μαθημάτων στα Σεμινάρια Δημοσιογραφίας που πραγματοποιούνται στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ κάθε Τετάρτη και σήμερα ολοκληρώνουμε τις δημοσιογραφικές μας εκπομπές.

Ασφαλώς και έχει αυτό την εμπειρία του… Μαζί με τα παιδιά δίνουμε στα γεγονότα τη δυνατότητα για προβολή της επικαιρότητας κάτω από το πρίσμα της αντικειμενικότητας, χωρίς να έχουμε κανένα ιδιαίτερο λόγο να προβάλουμε πιο έντονα κάτι ή να αποκρύψουμε κάτι άλλο..

Η δουλειά μας είναι να πούμε τα πράγματα χωρίς επιτήδευση, θεωρώντας πως κάπως έτσι έπρεπε να λειτουργεί και ο πολυπόθητος αυτός χώρος. Δυστυχώς, αν ρίξουμε μια ματιά στις ειδήσεις της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου, αλλά και στις εφημερίδες μόνο έτσι δεν λειτουργούν…

Αντί να έχουν την αντικειμενικότητα κριτήριο και να υπάρχει η δημοσιογραφική έρευνα ως οδηγός, βλέπουμε με θλίψη ότι γίνονται τα παπαγαλάκια των προθέσεων του όποιου αφεντικού και με τον τρόπο τους, συνεισφέρουν στον αποπροσανατολισμό των πολιτών που αναμένουν από εκείνους ενημέρωση.

Αυτό, κάνουμε μια προσπάθεια να το αλλάξουμε. Θέλουμε να βλέπουμε όσο γίνεται πιο καθαρά τα πράγματα. Οι ειδήσεις «διαβάζονται» όπως εμείς θέλουμε… Ο τόνος που δίνουμε, η έμφαση και ο φακός που εστιάζει στα γεγονότα, δείχνει αν κάτι είναι σοβαρό για μας ή όχι…

Βεβαίως τα παιδιά μου, κάνουν μαθητεία κι αυτό σημαίνει ότι δοκιμάζουν τις αντοχές τους και τα σχόλια τους πάνω στα γεγονότα που τρέχουν και στην άμεση επικαιρότητα.

Αυτό σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη προσοχή στη διαχείριση των ειδήσεων. Το ενδιαφέρον για μας δεν είναι να τελειώσει το δίωρο που έχουμε στη διάθεση μας, αλλά να σταθούμε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, όπως θα έπρεπε να είναι και στον πραγματικό κόσμο της ενημέρωσης, εκεί έξω.

Το γεγονός ότι εμείς αυτό το επιδιώκουμε μέσα από το WEBΡάδιο Ιστόφωνο στο οποίο δεν είναι εύκολα μετρήσιμη η ακροαματικότητα του, δε σημαίνει για μας ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε πιο χαλαρά τα πράγματα. Κάθε άλλο. Επιχειρούμε αυτό που είναι σωστό στη συνείδηση που μας ελέγχει για τις πράξεις μας…

Απόψε λοιπόν ρίχνουμε αυλαία στην, για δεύτερη χρονιά δημοσιογραφική ραδιοφωνική μας προσέγγιση… Δεν ξέρω αν έτυχε να μας ακούσετε ως τώρα. Σταθερά ήμασταν εδώ κάθε Πέμπτη, εκτός κι αν συνέβαινε κάτι πολύ σοβαρό που μας επέβαλε να αλλάξουμε αυτό τα ραντεβού στον αέρα του διαδικτύου…

Σας ευχαριστούμε που είσαστε συνταξιδιώτες μας… Αν δεν μας ακούσατε μέχρι τώρα, ακούστε μας απόψε πατώντας ΕΔΩ. Να σας αποχαιρετήσουμε τουλάχιστον γι΄ αυτή τη σεζόν…