Όμορφες εικόνες από το χωριό μου με αγαπημένους ανθρώπους... Και τι δεν μου θύμισαν!
Πώς είναι το Θραψανό αυτή την εποχή; Πανέμορφο, όπως είναι καταγραμμένο στην καρδιά μου. Ας στο προσεγγίσουμε μέσα από μερικές φωτογραφίες που μου έστειλε η αδελφή μου Στασούλα. Την Κυριακή, είχε επισκέψεις φιλενάδων της. Και τις πήγε βόλτα στα μέρη που αγαπά... Και τις περιποιήθηκε, παρέχοντας υποδειγματική φιλοξενία. Και είναι ωραίο που ο Αγησίλαος μοιράζεται μαζί της, αυτές τις χαρές.
Ένας από τους τόπους που αγαπά να πηγαίνει, είναι το φράγμα στο Λυγαρά. Σχηματίζει μια λίμνη την οποία εκμεταλλεύονται όσοι έχουν χωράφια εκεί κοντά, αμπέλια ή ελιές, ποτίζοντας τα, από αυτό το νερό. Ήταν λοιπόν δυνατόν να μην πάει εκεί τις φίλες της; Όχι μόνο τις πήγε, αλλά φωτογραφήθηκε και μαζί τους.
Φυσικά και στις Λυβάδες τις πήγε... Και απολαύσαμε κι εμείς τα ήρεμα νερά της και "φούντωσε" μέσα μας η άδολη αγάπη για το χωριό που γεννηθήκαμε... Αυτή την τεχνητή λίμνη είναι ένας τόπος που επιλέγουμε κι εμείς να πάμε, όταν βρισκόμαστε στο χωριό για διακοπές. Έχει κάτι που σε ηρεμεί. Και σε προδιαθέτει να θέλεις να πας.
Οι φίλες της είχαν την ευκαιρία να γευτούν τέτοιες όμορφες στιγμές και δεν έπαψαν να τις αποτυπώνουν σε φωτογραφίες. Δεν ήμασταν εκεί να νοιώσουμε τα συναισθήματα τους, αλλά αν λάβουμε υπόψη κάποια βίντεο που σκέφτηκε να συμπεριλάβει μας έδειξαν πως ήταν τόσο καλά που έψαλαν ύμνους στο Δημιουργό του Σύμπαντος, από ευγνωμοσύνη για ότι ζούσαν.
Η Στασούλα μας, είναι πολύ εκδηλωτικός άνθρωπος. Ξέρει να δίνει από την καρδιά της και το κάνει αυτό με χαρά, χωρίς να προσδοκά ή να "επενδύει" σε κάποια κέρδη. Το μόνο κέρδος που εισπράττει είναι τα χαμογελαστά πρόσωπα όσων φιλοξενεί κατά καιρούς και η αγάπη που μένει παντοτινά για να τους ακολουθεί όπου κι αν πάνε, καθώς επιστρέφουν στον τόπο του.
Είμαι βέβαιος ότι αυτή την επίσκεψη στη Στασούλα θα τη θυμούνται για πολύ καιρό! Κρίνοντας από εμένα τα γράφω όλα αυτά, επειδή για πολλά καλοκαίρια την ένοιωσα αυτή τη φιλοξενία, σπίτι της. Και συνεχίζω να τη νοιώθω, καθώς φροντίζει τα σπίτι μας για περισσότερα από δυο χρόνια που έχουμε να κατέβουμε, λόγω των συγκυριών.