Οι φωτογραφίες δεν είναι δικές μου, είναι του Πέτρου Πατσαλαρήδη, πολύ καλού φίλου από τη Χαλκίδα. Έχουμε κι άλλες φορές δημοσιεύσει φωτογραφίες του. Βγάζει υπέροχες με το κινητό του. Πολλές φορές έχουμε συγκινηθεί, βλέποντας τες. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κάποιες δημοσιεύσεις που έχουμε κάνει στο παρελθόν σ' αυτό το Site...


Ο Πέτρος Πατσαλαρήδης κάθε πρωί ξυπνάει πολύ πιο νωρίς από μένα, λόγω της δουλειάς του. Είναι ρητινοσυλλέκτης και πρέπει να βρίσκεται στο βουνό, με το πρώτο φως της ημέρας. Θα καθίσει εκεί ως το μεσημέρι. Το να μαζεύεις ρητίνη, θέλει τέχνη και υπομονή. Και οι καιρικές συνθήκες δεν είναι πάντα οι καλύτερες.


Εκεί είναι τα πεύκα της περιοχής του που τον περιμένουν για να μαζέψει την ρητίνη, η οποία, πουλώντας την, θα του δώσει τα προς το ζην… Σκληρή δουλειά απ’ ότι κατάλαβα. Δείτε κι ΕΔΩ ένα παλιότερο δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που αναφερόταν σ’ αυτό. Θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε ποια είναι η δουλειά του.


Αλλά ο Πέτρος είναι συνεπέστατος με τους χρόνους… Και είναι εκεί ώρες που εμείς, οι άνθρωποι της πόλης, ούτε μπορούμε να φανταστούμε. Γι’ αυτό και έχει το προνόμιο να τραβά τέτοιες υπέροχες φωτογραφίες. Εμείς τον παρακολουθούμε καθημερινά στις αναρτήσεις του, οι οποίες δεν είναι ποτέ «κενά» λόγια. Δείτε ΕΔΩ. Δείτε κι ΕΔΩ χιονισμένη την Εύβοια.


Τον χαίρομαι και τον παρακολουθώ τόσο στο Instagram, όσο και στο Facebook που τις δημοσιεύει. Κάνει πολύ καλή χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Και μερικές φορές θαυμάζω την ευαισθησία του. Γνωριστήκαμε μάλιστα και από κοντά. Μας περίμενε στη γέφυρα της Χαλκίδας. Δείτε ΕΔΩ.


Έχει βέβαια κι αυτός, όπως όλοι μας, τα… αρνητικά του. Η Χαλκίδα είναι το κέντρο του κόσμου. Αγαπά πολύ τον τόπο που μένει: Την Χαλκίδα. Όχι πως έχει άδικο, η πόλη είναι όμορφη, αλλά ας θυμάται ένα Broatcasting του Οκτωβρίου 2016, όπως αναφέρει ότι ο Ιεχωβά έχει χιούμορ, έχει στιλ… Ας το ξαναθυμηθούμε λίγο, βλέποντας το ΕΔΩ γιατί πάντα είναι όμορφο και διδακτικό.


Κι εγώ αγαπώ τον τόπο που γεννήθηκα, την Κρήτη, αλλά προσπαθώ να μην κάνω έτσι… Θέλω να θυμάμαι πάντα, πως όλη η γη είναι όμορφη και θα μπορούσα να ζήσω παντού. Εδώ έχω καταφέρει να ζήσω κοντά 45 χρόνια στην Αθήνα, από το 1975 παρακαλώ. Και να επισκέπτομαι το χωριό μου, τα καλοκαίρια μόνο…


Σκέψεις, με αφορμή οκτώ φωτογραφίες του φίλου μου Πέτρου Πατσαλαρήδη με την ανατολή του ήλιο, κάπου στα βουνά της Δίρφης της Εύβοιας… Το ομολογώ. Όταν τις είδα με ξετρέλαναν! Ο Δημιουργός έχει φαντασία που ξεπερνάει τη σκέψη μας. Ποιος ζωγράφος θα ήταν σε θέση να δημιουργεί, κάθε μέρα, τέτοιους πίνακες;