Στις 4 Απριλίου 2025, κλείσαμε δέκα (10) χρόνια παντρεμένοι, με την σύντροφο της ζωής μου, Σούλα Αργυροπούλου. Και μπήκαμε στον 11ο!
Από το πατρικό μου στο Θραψανό, με αγάπη… Μικρές πινελιές ομορφιάς και γούστου…
Αυτή την ομορφιά έχει η βουκαμβίλια στην εξωτερική αυλή την περίοδο αυτή στο πατρικό μου σπίτι στο χωριό Θραψανό της Κρήτης. Πανέμορφη! Και είναι μόλις στον 3ο χρόνο της… Αλλά ρίζωσε κι άρχισε να απλώνει… Μαζί με τις εργασίες που σχεδιάζονται σ’ αυτή την αυλή πολύ σύντομα θα αλλάξει εντελώς η όψη του σπιτιού που ξέραμε… Λίγη υπομονή μόνο ακόμα χρειάζεται… Μέχρι τώρα είχαμε μπόλικη. Δεν πρόκειται να κιοτέψουμε, αυτή την ώρα…
Πάνε τόσα χρόνια που προσπαθώ να το φτιάξω αυτό το σπίτι, ώστε όταν με το καλό επιστρέψω, να μπορώ να ζήσω, έχοντας κάποιες στοιχειώδεις ανθρώπινες ανέσεις, από αυτές που συνήθισα ζώντας στην πρωτεύουσα τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, περίπου… Δούλεψα σκληρά όλα αυτά τα χρόνια για να έχω αυτό το στοιχειώδες προνόμιο. Γι’ αυτό και δεν είναι υπερβολή. Αυτές τις μέρες η Σούλα είναι εκεί και καθώς σχεδόν τελείωσαν οι εργασίες στον εσωτερικό του χώρο, προσπάθησε να δώσει ζωή…
Ξέρει εκείνη… Κάθε βήμα που κάνει, το σχεδιάζουμε μαζί. Έτσι που να έχει τη ζεστασιά των ανθρώπων που θέλουν να ζήσουν μαζί εκεί το υπόλοιπο της ζωής τους, όσο μας επιτραπεί από τον Δημιουργό μας. Φροντίζει με αγάπη τα λουλούδια και φέρνει τα δικά της από το σπίτι που αφήνει στο χωριό που έζησε τα τελευταία χρόνια… Κι αυτό δίνει άλλη μια ομορφιά ζωής που έλλειπε μέχρι τώρα από το σπίτι…
Θα ήθελα να είμαι εκεί, να τη βοηθήσω στη μετακόμιση σε πρακτικά πράγματα, αλλά δεν είναι εύκολο… Έχω σχεδόν εξαντλήσει τη φετινή μου άδεια. Κάτι οι ελιές που κατέβηκα να μαζέψω τον περσινό Δεκέμβρη, κάτι το ταξίδι μας στον Καναδά, μου έχει μείνει μόνο μια εβδομάδα. Άντε να την κολλήσω ανάμεσα σε δύο Σαββατοκύριακα και ακόμα καμιά αργία τον Αύγουστο ώστε να τα καταφέρουμε να πάμε κάπου το καλοκαίρι να ξεκουραστούμε…
Για την ώρα πάντως χαίρομαι καθώς βλέπω τις φωτογραφίες από το έργο που προχωρεί με ικανοποιητικό ρυθμό στο πατρικό μου. Δείτε, ας πούμε, τις τελευταίες αυτές δύο φωτογραφίες από το σαλόνι του σπιτιού, όπου φτιάχτηκε το τζάκι… Με μερικά πράγματα που τοποθέτησε πάνω του η Σούλα, πήρε ζωή. Βέβαια είναι καλοκαίρι και το τζάκι δεν «δένει» και πολύ με την ψυχολογία της εποχής που θέλει δροσερούς ίσκιους δέντρων και ακρογιαλιές με καθαρά νερά για μπάνιο, αλλά έχει την ομορφιά του καθώς παραπέμπει μπροστά…
