Χειμερινό ηλιοστάσιο 2024: Από χθες 21 Δεκεμβρίου αρχίζουν και μεγαλώνουν οι μέρες

iliostasio

Χθες 21 Δεκεμβρίου 2024 ήταν το φετινό χειμερινό ηλιοστάσιο και συγκεκριμένα στις 04:27 π.μ. UTC (06:27 π.μ. ώρα Ελλάδας). Το αστρονομικό φαινόμενο σηματοδοτεί την αλλαγή της εποχής και τη μικρότερη ημέρα του έτους στο βόρειο ημισφαίριο.

agioplastio3
.
Πράγμα που σημαίνει ότι το βράδυ του χειμερινού ηλιοστασίου καταγράφεται η μεγαλύτερη νύχτα του έτους, καθώς από τα επόμενα βράδια, δηλαδή από σήμερα, η νύχτα αρχίζει να μικραίνει ξανά.

agioplastio6
Αυτό γιατί όταν ο Ήλιος περάσει το χειμερινό ηλιοστάσιο, αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά στον ουρανό. Αποτέλεσμα είναι η ημέρα να κερδίζει ξανά το χαμένο «έδαφος», μέχρι στην εαρινή ισημερία το φως και το σκοτάδι έχουν πάλι σχεδόν ίση διάρκεια.

sto.agioplastio4

«Το Πυρωμένο Κάρβουνο». Πώς το σιωπηλό παράδειγμα της Ρεσφά, μας δίνει δύναμη…

Γράφτηκε από τον/την Νίκος Θεοδωράκης. Posted in Δημόσιες Ομιλίες

mark.numer
Ένα ιδιαίτερο θέμα ανέπτυξε στην αποφοίτηση της 143ης τάξης της Σχολής Γαλαάδ, ο αδελφός Μαρκ Νουμέρ, είναι «Το Πυρωμένο Κάρβουνο». Είναι και αυτός εκπαιδευτής στις Θεοκρατικές Σχολές και βοηθός στην Επιτροπή Διδασκαλίας του Κυβερνώντος Σώματος.

Σε χαρωπές στιγμές σαν τη σημερινή η αγάπη σας είναι σαν δυνατή φωτιά και δικαιολογημένα. Να θυμάστε αυτή τη μέρα. Χαράξτε ανεξίτηλα στον νου σας το πώς νιώθετε τώρα, γιατί αυτή η αγάπη που καίει δυνατά μέσα σας, θα δοκιμαστεί.

Όταν περνάμε δοκιμασίες ενισχύουμε την πίστη μας ανασκοπώντας Γραφικές αφηγήσεις για πιστά άτομα. Μπορούμε να ακούμε τα λόγια τους, να αντηχούν στη διάνοιά μας. Αλλά τι θα πούμε για άτομα που ούτε ένα από τα λόγια τους δεν γράφτηκε στη Γραφή; Μπορεί άραγε να μας βοηθήσει το σιωπηλό παράδειγμα πίστης τους;

Ας εξετάσουμε ένα τέτοιο παράδειγμα. Είναι μια γυναίκα ονόματι Ρεσφά. Γνωρίζουμε πολύ λίγα για αυτήν. Αναφέρεται για πρώτη φορά, ως παλλακίδα του Σαούλ. Αναμφίβολα, θα ήταν πολύ όμορφη για να τραβήξει την προσοχή του βασιλιά.

Εντούτοις, η ζωή της δεν ήταν εύκολη. Κάποια στιγμή, ο Σαούλ —ο πατέρας των παιδιών της, σκοτώνεται στη μάχη. Τώρα περνάει στην ιδιοκτησία του Ις-βοσθέ, γιου του Σαούλ. Αλλά σκοτώνεται και αυτός. Δυστυχώς, η οδυνηρότερη δοκιμασία της Ρεσφά δεν έχει έρθει ακόμη.

Καιρό αφότου πέθανε ο Σαούλ, ο Ιεχωβά λέει στον Δαβίδ ότι ο οίκος του Σαούλ εξακολουθεί να είναι ένοχος αίματος εξαιτίας της απόπειράς του να εξολοθρεύσει τους Γαβαωνίτες, παραβιάζοντας μια αρχαία διαθήκη.

Επομένως, ολόκληρο το έθνος του Ισραήλ είναι ένοχο έκχυσης αθώου αίματος. Πώς διευθετεί το ζήτημα ο Δαβίδ; Το εδάφιο 2 Σαμουήλ 21:3 εξηγεί τι έκανε ο Δαβίδ. Στο εδάφιο 2 Σαμουήλ 21:3 ο Δαβίδ ρωτάει τους Γαβαωνίτες: «Τι πρέπει να κάνω για εσάς;» Στο εδάφιο 6 εκείνοι απαντούν: «Ας μας δοθούν εφτά γιοι του [Σαούλ]. Εμείς θα κρεμάσουμε τα πτώματά τους ενώπιον του Ιεχωβά».

Στο ίδιο εδάφιο, ο Δαβίδ απαντάει: «Θα τους παραδώσω». Και ποιους παραδίδει ο Δαβίδ; Σύμφωνα με το εδάφιο 8 παραδίδει «τους δύο γιους της Ρεσφά» τους δύο ανθρώπους που εκείνη αγαπούσε περισσότερο από κάθε άλλον. Τι τρομακτική τραγωδία για τη Ρεσφά!

Αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για αυτό. Η απόφαση είχε ληφθεί, χωρίς εκείνη να μπορεί να παρέμβει. Τελικά κρέμασαν και τους εφτά άντρες. Υπό τον Μωσαϊκό Νόμο όταν κάποιος εκτελούνταν σε πάσσαλο, έπρεπε να τον κατεβάσουν προτού πέσει η νύχτα και να τον θάψουν. Η ταφή θα βοηθούσε αυτή τη μητέρα να αντιμετωπίσει τη θλίψη της.

Κυρίως, θα έδειχνε συμμόρφωση με τις απαιτήσεις του Ιεχωβά περί αξιοπρέπειας της ζωής και η αρμόζουσα ταφή του νεκρού σώματος, θα συμφωνούσε με τις οδηγίες του Ιεχωβά. Αναμφίβολα, η Ρεσφά το γνωρίζει αυτό, αλλά τα πράγματα δεν γίνονται έτσι.

Μπορείτε να νιώσετε τον πόνο της, καθώς πέφτει η νύχτα και κανείς δεν έρχεται να κατεβάσει τα σώματα; Η Ρεσφά μπορεί να σκεφτόταν “Μα υπάρχει ο Μωσαϊκός Νόμος, κανείς δεν υπακούει στον Νόμο. Αυτό δεν είναι σωστό”.

Αλλά να ένα σημείο.: Ενδεχομένως είχε επιτραπεί στους Γαβαωνίτες να ακολουθήσουν άλλη διαδικασία σε αυτή την περίπτωση, διότι ο βασιλιάς Σαούλ είχε διαπράξει μια αμαρτία που βάραινε όλο το έθνος. Το γνώριζε αυτό η Ρεσφά; Δεν ξέρουμε. Αλλά αυτό που ξέρουμε είναι ότι περνάει μία μέρα και ο Νόμος δεν εφαρμόζεται. Δεν κατεβάζουν τα σώματα. Περνούν δύο μέρες, τρεις μέρες.

Τι κάνει εκείνη; Σύμφωνα με το εδάφιο 10 η Ρεσφά μένει εκεί όλες αυτές τις μέρες κάτω από τον καυτό καλοκαιρινό ήλιο. Μάλιστα το εδάφιο 10 εξηγεί τι έκανε «Δεν άφηνε τα πουλιά των ουρανών να καθίσουν πάνω τους την ημέρα, ούτε τα άγρια ζώα της υπαίθρου να πλησιάσουν τη νύχτα».

Έμενε εκεί έξω, τη μια μέρα μετά την άλλη, διώχνοντας τα πουλιά, όχι για να τραβήξει την προσοχή πάνω της ή να βρει το δίκιο των γιων της. Κατανοούσε, σεβόταν και υποστήριζε την άποψη του Ιεχωβά για την ανθρώπινη ζωή. Άφηνε τις αξίες του Ιεχωβά να διαμορφώνουν τη συμπεριφορά της παρά το τεράστιο προσωπικό κόστος.

Αξιοθαύμαστη γυναίκα! Αν και προφανώς η Ρεσφά δεν κατανοούσε, γιατί συνέβαιναν όλα αυτά, γιατί υπήρξε αυτή η τροπή, η διαφορετική αυτή διαδικασία της μη ταφής των γιων της είχε μεγάλη επίδραση στην προσωπική της ζωή.

Ωστόσο, η διαγωγή της έδειχνε την αγάπη της για τον Ιεχωβά και την οσιότητά της για τις διευθετήσεις του. Έδειχνε ότι αυτή η αγάπη και η οσιότητα έκαιγαν σαν φωτιά μέσα της. Και να το σημαντικό δίδαγμα: Μερικές φορές ίσως νιώσετε ότι η ζωή σας έχει ξεφύγει από τον έλεγχό σας. Ίσως περνάτε μια δοκιμασία που επιτρέπει στους κανόνες και τις αποφάσεις του Ιεχωβά να σας διαμορφώσουν ενδεχομένως με μεγάλο προσωπικό κόστος.

Λόγου χάρη, είστε εξοικειωμένοι με τις θεοκρατικές διαδικασίες. Τα ξέρετε όλα αυτά. Αλλά ίσως έρθει ο καιρός να αλλάξει μια οργανωτική οδηγία, μια οργανωτική διαδικασία για λόγους που δεν γνωρίζετε πλήρως και η απόφαση αυτή σας επηρεάζει προσωπικά. Τι θα κάνετε;

Σαν τη Ρεσφά, συνεχίστε να κάνετε ό,τι μπορείτε υπό τις περιστάσεις. Να διώχνετε τα πουλιά —τις αρνητικές σκέψεις. Να αναζωπυρώνετε τη φωτιά. Να μην επιτρέπετε να σβήσει η φωτιά της αγάπης σας για τον Ιεχωβά.

Και περνούν μέρες σύμφωνα με τα εδάφια 9, 10 “από την αρχή του θερισμού μέχρι που έπεσε βροχή”. Αυτά τα λόγια, υπονοούν ότι ίσως φύλαγε τα σώματα των γιων της επί πέντε ή έξι μήνες. Τι θα μπορούσε να σκέφτεται όλο αυτόν τον καιρό κοντά ένα εξάμηνο;

Τι να σκεφτόταν; “Γιατί φέρθηκε τόσο άστοργα ο Δαβίδ ώστε να μη διατάξει να ταφούν κανονικά οι γιοι μου; Και εσύ, Ιεχωβά; Μετά από όλα όσα έχω περάσει πού είσαι Ιεχωβά;” Αυτές μπορεί όντως να ήταν φυσιολογικές σκέψεις.

 Αλλά αν πέρασαν από το μυαλό της δεν τις άφησε να σβήσουν τη φωτιά της αγάπης της για τον Θεό ή να της προκαλέσουν πικρία. Ίσως κάποιοι προσπάθησαν να την αποθαρρύνουν λέγοντας: «Πήγαινε στο σπίτι σου. Παράτα τα». Αλλά εκείνη δεν τα παράτησε, ούτε προσπάθησε να πάρει και άλλους με το μέρος της. Δεν αναφέρεται πουθενά ότι κακολογούσε τον Δαβίδ ή ότι επέκρινε την απόφασή του ως άδικη. Ούτε αποφάσισε να κατεβάσει τα σώματα μόνη της. “Αν δεν τα κατεβάσει κανείς, τότε θα τα κατεβάσω εγώ”. Όχι.

Παρά τις δυσκολίες που περνούσε — φανταστείτε υπήρχαν ακόμη “κάρβουνα” αγάπης για τον Ιεχωβά Θεό που έκαιγαν μέσα της και την υποκίνησαν να παραμείνει όσια να μείνει στη θέση της και να περιμένει τον Δαβίδ να πάρει την απόφαση. Άξιζε η πιστή υπομονή της; Παρατήρησε κανείς τα δεινά της;

Το εδάφιο 11 λέει: «Κάποιοι ανέφεραν στον Δαβίδ τι έκανε η παλλακίδα του Σαούλ, η Ρεσφά». Φανταστείτε κάποιον να λέει στον Δαβίδ: «Δαβίδ, υπάρχει αυτή η Ρεσφά. Μένει κοντά σε αυτά τα σώματα. Διώχνει τα πουλιά».

Και τι έκανε ο Δαβίδ; Φρόντισε τελικά να ταφούν κανονικά οι γιοι της Ρεσφά; Έκανε κάτι παραπάνω. Τα εδάφια 12 ως 14 δείχνουν πώς ο Δαβίδ φρόντισε να φέρουν τα κόκαλα του Σαούλ και του Ιωνάθαν από την Ιαβείς-γαλαάδ ένα ταξίδι περίπου 160 χιλιομέτρων και να θάψουν αυτά τα κόκαλα, μαζί με τα κόκαλα των γιων της Ρεσφά στην οικογενειακή γη του Σαούλ, στην επικράτεια του Βενιαμίν.

Τελικά έγιναν περισσότερα από όσα ανέμενε η Ρεσφά. Είδε να θάβονται τα κόκαλα των γιων της και του πατέρα τους μαζί. Η Ρεσφά δεν το περίμενε αυτό, αλλά η αναμονή της άξιζε τον κόπο. Ποιο είναι λοιπόν το σημαντικό δίδαγμα που θέλουμε να θυμάστε; Η Ρεσφά αποτελεί παράδειγμα άξιο μίμησης για την αγάπη, την οσιότητα και την υπομονή της.

Όταν περνάτε μια δοκιμασία, μην ξεχνάτε ότι οι άλλοι παρατηρούν τη διαγωγή σας — παρακολουθούν.

Η απογοήτευση ίσως σας κάνει να πείτε “Γιατί δεν κάνουν κάτι οι πρεσβύτεροι; Γιατί δεν τακτοποιούν το ζήτημα οι επίσκοποι; Ιεχωβά, γιατί δεν κάνεις κάτι;” Και ο Ιεχωβά λέει: “Και βέβαια κάνω κάτι. Χρησιμοποιώ το σιωπηλό σας παράδειγμα για να δείξω στους άλλους ότι όταν υπομένουν, εγώ τους ανταμείβω. Τους ανταμείβω περισσότερο από ό,τι περιμένουν και η αναμονή τους αξίζει τον κόπο. Γιατί εγώ, ο Ιεχωβά, χαίρομαι να ανταμείβω”.

Με τι εξυψωμένο και αξιότιμο τρόπο μας χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά Θεός. Η Ρεσφά λοιπόν δεν έγινε θύμα των περιστάσεων. Αντιθέτως, βγήκε νικήτρια παρά τις αντιξοότητες. Οι πύρινες δοκιμασίες της, δεν την κατέβαλαν, ούτε κατέπνιξαν την επιθυμία της να ευαρεστεί τον Ιεχωβά Θεό.

Αν και ξέρουμε τόσο λίγα για αυτήν, μας διδάσκει τόσο πολλά. Ούτε ένα από τα λόγια της δεν γράφτηκε στη Γραφή, αλλά ο Ιεχωβά πρέπει να εντυπωσιάστηκε πολύ από αυτή την αξιοπρόσεκτη γυναίκα.

Το όνομα και το παράδειγμά της κέρδισαν μια θέση στο άγιο Βιβλίο του και αξίζουν την προσοχή μας. Σας διδάσκει — σας διδάσκει, πώς να αντιμετωπίζετε αναξιοπρεπείς καταστάσεις με αξιοπρέπεια.

Τι την βοήθησε να υπομείνει με επιτυχία; Ίσως το όνομά της μας δίνει ένα στοιχείο. Κατά γράμμα σημαίνει «πυρωμένο κάρβουνο». Βέβαια δεν ξέρουμε γιατί ονομάστηκε έτσι.

Αλλά σαν πυρωμένο κάρβουνο που λάμπει η Ρεσφά επικέντρωσε τις σκέψεις της στην αγάπη για την οσιότητα των γιων της απέναντι στον Ιεχωβά και τις διευθετήσεις του πεπεισμένη ότι η ανακούφιση θα ερχόταν τελικά. Ήταν φιλόπονη.

Πάλεψε να προστατέψει τα σώματα των γιων της από τα σαρκοβόρα ζώα. Δεν επέτρεψε σε αρνητικά αισθήματα να την καταβάλουν και να σβήσουν την αγάπη της. Αντιθέτως, άσχετα με το πώς μπορεί να ένιωθε για την αδικία έκανε ό,τι μπορούσε.

Τι θέλουμε να θυμάστε λοιπόν; Τι θέλουμε να σκέφτεστε καθώς πηγαίνετε στον διορισμό σας; Όταν πιστεύετε ότι έχετε αδικηθεί συνεχίστε να εργάζεστε να επιτελείτε τον διορισμό σας και να κάνετε ό,τι μπορείτε. Να διώχνετε τα πουλιά. Να αναζωπυρώνετε τη φωτιά της αγάπης σας για τον Ιεχωβά και τους αδελφούς.

Και να περιμένετε τον Ιεχωβά, να τακτοποιήσει οποιεσδήποτε εκκρεμότητες, πεπεισμένοι ότι η ανακούφιση θα έρθει, είτε τώρα είτε στον νέο κόσμο. Η αναμονή θα αξίζει τον κόπο. Και πάνω από όλα να είστε σαν τη Ρεσφά. Άσχετα με τις περιστάσεις κρατήστε την αγάπη σας για τον Θεό αναμμένη σαν πυρωμένο κάρβουνο.

  • Εδώ σταδιακά θα δούμε όλες τις ομιλίες από το Broadcasting Δεκεμβρίου 2017
  • Χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον καλό μας φίλο, MBabis Ggrreeccee. Χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσε να γίνει αυτό, εφικτό. Αλλά είπαμε, όταν ο ένας βοηθάει τον άλλον, τότε το αποτέλεσμα είναι το καλύτερο!

Σχόλια (2)

  1. [μπ@μπης]

Η ύλη των ομιλιών είναι αντίγραφο από τους υπότιτλους.
Μόνο για όποιον έχει αντίρρηση και πρόβλημα με τους ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ:
Οι υπότιτλοι ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ, και από αυτό τον σύνδεσμο.
(JW Broadcasting—Δεκέμβριος 2017: Αποφοίτηση της 143ης Τάξης της...

Η ύλη των ομιλιών είναι αντίγραφο από τους υπότιτλους.
Μόνο για όποιον έχει αντίρρηση και πρόβλημα με τους ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ:
Οι υπότιτλοι ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ, και από αυτό τον σύνδεσμο.
(JW Broadcasting—Δεκέμβριος 2017: Αποφοίτηση της 143ης Τάξης της Γαλαάδ)
https://download-a.akamaihd.net/files/media_broadcasting/a4/jwb_G_201712_01_r720P.vtt
Ευχαριστώ, και χαιρετισμούς σε όλους, και σε όλες τις ιντερνετικές ομάδες.
[μπ@μπης]

Read More
  Συννημένα
 
  1. Ν. Θεοδωράκης

Αγαπημένε μας αδελφέ, Μπάμπη. Η έρευνα σου μας βοηθάει όλους και οι θησαυροί που ανακαλύπτεις, ψάχνοντας, είναι βάλσαμο για την καρδιά μας, κάτι που το έχουμε όλοι ανάγκη.
Συνέχισε να το κάνεις αυτό και να μας τροφοδοτείς με αυτά τα πνευματικά...

Αγαπημένε μας αδελφέ, Μπάμπη. Η έρευνα σου μας βοηθάει όλους και οι θησαυροί που ανακαλύπτεις, ψάχνοντας, είναι βάλσαμο για την καρδιά μας, κάτι που το έχουμε όλοι ανάγκη.
Συνέχισε να το κάνεις αυτό και να μας τροφοδοτείς με αυτά τα πνευματικά διαμάντια. Ενισχύουμε την πίστη μας, ώστε να δοξάζουμε τον αληθινό Θεό, Ιεχωβά, έτσι όπως πραγματικά του αξίζει, με τα πολύτιμα μας.
Σε ευχαριστούμε, από τα βάθη της καρδιάς μας και είμαστε ευγνώμονες στον Ιεχωβά που σε γνωρίσαμε από κοντά. Μακάρι (και θα το προσπαθήσουμε…) αυτή η φιλία να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο, ώστε να μας βοηθάει όλους. Να είσαι πάντα καλά κι εσύ και η οικογένεια σου!

Read More
  Συννημένα
 
There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA