Πάει ο παλιός ο χρόνος…
Τελειώνει ο χρόνος, φεύγει με το πάσο του το 2009, μπήκαμε στην τελευταία εβδομάδα του. Κάνει μια φιλότιμη προσπάθεια να το γυρίσει σε… χειμώνα, αλλά δεν του βγαίνει… Η πρωινή βροχούλα ίσα που μας αναστάτωσε λίγο. Ύστερα όμως το ξανασκέφτηκε κι εγώ ήρθα χωρίς κανένα πρόβλημα, με τη μηχανή, στη δουλειά.
Ο Λάμπρος είναι σε διακοπές από το σχολείο του σήμερα. Έχει να «παίξει» ύπνο, βοηθάει και ο μουντός καιρός, αλλά και πλεϊστέισον που θα βγάλει «φωτιά». Ωστόσο σήμερα, ύστερα από τόσο καιρό που το λέω, κατάφερα και του έβγαλα μια σειρά από κλειδιά. Να’ χει κι εκείνος την αυτονομία του, αν και το μόνο που τον ενδιαφέρει, σ’ αυτή τη φάση, για να βγει από το σπίτι είναι για να πάει στους φίλους του για παιχνίδι.
Στους δρόμους λιγότερη κίνηση από τη συνηθισμένη. Το ίδιο και στην ΠΕΤ ΟΤΕ. Όσοι μπορούσαν διεύρυναν λίγο τις αργίες ανάμεσα στα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά.
Οι ειδήσεις λιγοστές. Πιο πολλές από το αστυνομικό δελτίο και από την οικονομία που δεν έχουν τελειωμό. Ρίχνω μια ματιά στις σημερινές απογευματινές εφημερίδες για ενημέρωση αλλά και για τη δουλειά με την αποδελτίωση που κάνω καθημερινά για τους συνδικαλιστές. Και μετά εφημερίδα, να σχεδιάσουμε το αυριανό φύλλο, αλλά και το κυριακάτικο. Ευτυχώς δεν έχουμε σαββατιάτικο αυτή την εβδομάδα…
Ζεστή συντροφιά το ραδιόφωνο. Έχουν κι αυτοί τα δικά τους, βάζουν όμως και όμορφα τραγούδια. «Κολλημένος» στο Δεύτερο. Παλιά, καλή συνήθεια. Νομίζω πως οι παραγωγοί διαθέτουν ακόμα λίγη ποιότητα στις επιλογές των τραγουδιών. Κι ας με «δουλεύει» η Ειρήνη για το «κόλλημά μου». Μερικές συνήθειες δεν αλλάζουν εύκολα. Και γιατί άλλωστε, άμα εμείς νιώθουμε καλά;
- Όμορφες εικόνες για να αποχαιρετίσουμε τη χρονιά που φεύγει. Πατήστε ΕΔΩ και δείτε αυτό το υπέροχο PPS.
Βραδινή βόλτα στο Villages Cinemas που δεν πέφτει ούτε καρφίτσα από τον κόσμο. Ήρθαμε να δούμε μια ταινία, αλλά είναι αδύνατον να πλησιάσεις στο ταμείο για να κόψεις εισιτήριο. Το πράγμα όμως φαινόταν από νωρίς. Καθώς πλησιάζαμε στο παρκινγκ του Allu Fan Park στον Αϊ Γιάννη Ρέντη είδαμε εκτός του χώρου στάθμευσης υπερβολικά πολλά αυτοκίνητα. Για να πω την αλήθεια δεν είχα ξαναδεί τόσα, στα χρόνια που πάμε… Μέσα το αδιαχώρητο. Με δυσκολία βρήκαμε μια θέση για το αυτοκίνητο.
Δεν ξέρω αν είναι οι αργίες, τα Χριστούγεννα που κάνουν τους ανθρώπους να ασχολούνται με βλακείες. Μερικοί το λένε «η μελαγχολία των γιορτινών ημερών». Τώρα πάντως, με τη βοήθεια και των ηλεκτρονικών υπολογιστών το κακό παράγινε.
Είναι μια ωραία μέρα σήμερα. Και καθώς ψηλώνει εξελίσσεται ακόμα πιο όμορφη με το λαμπερό ήλιο της. Τα παιδιά βγήκαν από το πρωί στους δρόμους και λένε τα κάλαντα. "Να τα πούμε; να τα πούμε;» η μόνιμη επωδός. Το πρώτο ζευγάρι, δυο αγοράκια, το είδα στις 7.40 στη Νέα Φιλαδέλφεια. Κρατούσαν τριγωνάκια και το ένα μάλιστα φορούσε και ένα σκούφο Αγιοβασιλειάτικο...
