Κάτι από τη Μάνη και τα Σπήλαια του Δυρού, που πήγαμε Αύγουστο, πριν δυο χρόνια…

diros1.250823
Περάσαμε πολύ όμορφα στη Μάνη μαζί με τα παιδιά μας, τον Κώστα, την Άννυ και τα εγγόνια μας το περσινό καλοκαίρι, Δημήτρη και Άντονη. Καθισαμε εκεί από το απόγευμα της Πέμπτης 24 Αυγούστου ώς το απόγευμα της Δευτέρας 28/8/2023.

diros2.250823
Και φυσικά, καθημερινά είχαμε ένα πρόγραμμα για το πού θα πάμε και τι θα κάνουμε. Ο καιρός ήταν σύμμαχος μας, ζεστός, κι αυτό μας έδωσε τη δυνατότητα να χαρούμε ξεχωριστά την κάθε στιγμή. Ήταν ένας Αύγουστος στα καλύτερα του!

diros3.250823
Προτίμησα σ’ αυτό το δημοσίευμα να μη βάλω άλλες φωτογραφίες. Μόνο μέσα από τα Σπήλαια του Δυρού, επειδή πραγματικά εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Και περιμένουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι στην ουρά του ταμείου, να κόψουν εισιτήριο 30 ευρώ για την είσοδο.

diros4.250823
Αυτή τη φορά δεν πήγαμε μαζί τους μέσα στα Σπήλαια για την ξενάγηση των 40 λεπτών. Το έχω δει τόσες φορές. Αλλά ο Κώστας με τον Δημήτρη με προμήθευσαν με τόσες φωτογραφίες από εκεί μέσα, που θα μπορούσα να δημοσιεύω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για καιρό…

diros5.250823
Πέρα από τη φυσική ομορφιά, όλα στη Μάνη είναι πέτρα κι αυτό προσωπικά μου αρέσει πολύ. Μου θυμίζει τη νότια Κρήτη και την Εύβοια στα πιο άγρια τους. Μια αγριάδα όμως που δεν σε φοβίζει, αλλά σου προξενεί δέος για τον Δημιουργό!

diros6.250823
Έχουμε ήδη κάνει μια ανάρτηση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ γι’ αυτή την επίσκεψη στα Σπήλαια του Δυρού. Δείτε τη ΕΔΩ. Και ΕΔΩ μια παλαιότερη που θα μπορούσατε να τη βρείτε ψάχνοντας ανάμεσα στις 6.500 δημοσιεύσεις που υπάρχουν σ’ αυτόν τον ιστότοπο. Και συνεχίζουμε

Επικαιρότητα

Πάει και ο Αύγουστος...

Ο Παντελής Θαλασσινός καλωσορίζει με το δικό του υπέροχο τρόπο τον Σεπτέμβρη μέσα από το δίσκο του "Το Καλεντάρι".

Ας τον καλωσορίσουμε το Σεπτέμβρη που έρχεται. Κουβαλά μέσα του πολλές ελπίδες κι ας τον έχουμε φορτώσει με χίλια μύρια αρνητικά πράγματα.

Ο Αύγουστος ο φετινός είχε πολλές ζέστες πάνω του. Θερμοκρασίες στα όρια του καύσωνα, δύσκολες για μας που έχουμε την ατυχία να κατοικούμε στην Αθήνα.

Με την πρώτη βροχή θα φύγει το καλοκαίρι. Τα σχολεία θα ανοίξουν και φέτος στις 13 του μήνα με τα όποια προβλήματά τους που δεν προβλέπονται καθόλου μικρά.

Ο Λάμπρος θα πάει φέτος στην τρίτη Γυμνασίου κι ελπίζω να μην υπάρχουν τόσα προβλήματα όσα διαβάζω στον Τύπο για την στελέχωση των σχολείων από καθηγητές.

Ο Σεπτέμβρης όμως είναι δίπλα στον Οκτώβρη, το δικό μας, με όσα σπουδαία και μεγάλα κουβαλά στις πλάτες του. Ο γάμος της Ειρήνης και του Χριστόφορου, στο πρώτο δεκαήμερο, θα τους οδηγήσει στη νέα ζωή που χάραξαν.

Εκκρεμότητες, τρεξίματα, όλα στο πρόγραμμα. Αν και πρωτάρηδες, καθότι είναι η πρώτη φορά που κάνω γάμο σε παιδί μου, έχει την ομορφιά της όλη αυτή η πρωτόγνωρη διαδικασία.

Θα την περάσουμε. Έχει αποδειχτεί πως ο καιρός φεύγει γρήγορα. Κι αλίμονό μας αν αφήνουμε πίσω μας στιγμές για να τις ζήσουμε αργότερα. Αυτό το αργότερα μπορεί να μην έρθει και ποτέ.

Γι' αυτό ας τον καλωσορίσουμε το Σεπτέμβρη που μας έρχεται αύριο. Θα 'χει κι αυτός να προσθέσει θετικά στις εμπειρίες μας...

Αρχίζει να ανοίγει η συζήτηση για τις δημοτικές

Πυκνώνουν τα δημοσιεύματα στον τύπο με εκλογικά σενάρια σε σχέση με τις αυτοδιοικητικές εκλογές της 7 ή τις επαναληπτικές εκλογές της 14 Νοεμβρίου σε όποιους δήμους οι υποψήφιοι δεν συγκεντρώσουν το 50%+1.

Και βέβαια, ως συνήθως, τα δημοσιεύματα είναι... κατευθυνόμενα και διευρύνουν προθέσεις. Ένα είναι σίγουρο. Ουδόλως ενδιαφέρουν τους πολίτες αυτές οι εκλογές. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα είχε ενδιαφέρον. Ο «Καλλικράτης» και οι νέοι διευρυμένοι δήμοι, οι εκλεγμένοι περιφερειάρχες, είναι κάτι καινούριο.

Δεν ξέρω πόσο τα έχουμε κατανοήσει όλα αυτά. Αλλά το πρόβλημα είναι πιο πολυσύνθετο. Ο κόσμος κοιτάζει πώς θα επιβιώσει μέσα από τη λαίλαπα των μέτρων του Μνημονίου. Ούτε που ασχολείται, ούτε που ενδιαφέρεται για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Και φυσικά τα κόμματα είναι αυτά που βλέπουν πολύ δύσκολο να βρουν υποψήφιους «άφθαρτους», αλλά απλούς ανθρώπους που να έχουν σχέση με το χώρο για να στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια τους. Τις επόμενες μέρες θα φανεί το πρόβλημα σε όλο του το μέγεθος, αν και ένα μήνα και κάτι, πριν από τις εκλογές, το πρόβλημα είναι ήδη εμφανές.

Θα το παρακολουθούμε από κοντά την περίοδο που έχουμε μπροστά μας και θα εντοπίζουμε τις αδυναμίες του συστήματος. Αυτές οι εκλογές θα έχουν ενδιαφέρον...

Άντε πάλι με το κάπνισμα...

Μανία κι αυτή να θέλουν να μας «σώσουν» οπωσδήποτε. Βρε, δε θέλουμε, λέμε εμείς. Όχι, θα το κάνετε υποχρεωτικά, λένε αυτοί.

Δεν τους έφταναν τα γελοία μέτρα Αβραμόπουλου κατά του καπνίσματος, τις τελευταίες μέρες δεν ακούς τίποτα άλλο από το ότι τον ίδιο στόχο έχουν βάλει και στο ΠΑΣΟΚ.

Και πώς θα τα καταφέρουν; Μα είναι απλό. Με πρόστιμα. Πρόστιμο σ' αυτόν που καπνίζει, πρόστιμο και στον ιδιοκτήτη του κέντρου διασκέδασης ή της καφετερίας ή τέλος πάντων του μαγαζιού που είναι ο συλληφθής καπνιστής.

Μα δεν τους είπε κανείς πως με τις συνεχείς τεράστιες αυξήσεις στις πωλήσεις τσιγάρων πέρα από το κλείσιμο των περιπτέρων που βλέπουν από αυτή την μεγάλη φορολογία, ότι δεν μπορούν πια να τα πλησιάσουν κάποιοι άνθρωποι. Όσοι συνεχίζουν να το κάνουν είναι γιατί αδυνατούν να το αποφύγουν. Νομίζουν ότι αυτό θα τους... λιγοστέψει τα προβλήματα. Τέτοια εξάρτηση... Αν είναι δυνατόν...

Τι να πεις... Αυτούς τους ανθρώπους κυνηγούν... Αυτούς, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Προσωπικά έχω επιλέξει να μην καπνίζω, αλλά αυτό είναι μια προσωπική υπόθεση. Τόσα χρόνια στους χώρους που δουλεύω, είμαι ένας πάρα πολύ καλός παθητικός καπνιστής. Και δεν νοιώθω καθόλου καλά που ξαφνικά έχουν πέσει πάνω μου και θέλουν να με σώσουν... Αλήθεια σας το λέω. Μπροστά σε όλα τα προβλήματα που έχουμε, το κάπνισμα είναι το πιο μικρό...

Κατατοπιστικό το γράφημα από ΤΑ ΝΕΑ για τα πρόστιμα που θα έχουν οι καπνιστές και... όσοι τους καλύπτουν.

Η φτώχεια θέλει καλοπέραση

Από άλλο πανηγύρι το βίντεο. Ο Μπάμπης Τσέρτος τα καλοκαίρια "οργώνει" την Ελλάδα...

Τρίτη μέρα γλεντιού σήμερα Κυριακή βράδυ στο Ελληνικό. Ανήμερα του αϊ Γιαννιού. Ρηγολόγο τον λένε αλλού, μα εδώ δεν έχει πέραση. Η γουρουνοπούλα που δεν είναι και τόσο... νηστίσιμη είναι σε κάθε σπίτι. Όχι μόνο σήμερα, όλο το τριήμερο.

Στην πλατεία τα τραπέζια στρωθεί όπως χθες το βράδυ. Λαϊκή βραδιά θα 'ναι απόψε με τον Μπάμπη Τσέρτο. Κι όσες δοκιμές δεν έκανε χθες το βράδυ το συγκρότημα του Παναγιώτη Λάλεζα, πολύ περισσότερες έχουν κάνει σήμερα. Από το απόγευμα σχεδόν έχουν ξεκινήσει. Κοντεύει 8,30 το βράδυ, η νύχτα αρχίζει να πέφτει σιγά – σιγά και ο κόσμος αρχίζει και έρχεται.

Οι πρώτες νότες ξεχύνονται ένα γύρω. Το μπουζούκι είναι άλλο πράγμα.

Είναι φανερό πως σήμερα θα ξεκινήσουν πιο νωρίς τα όργανα. Και θέλω να πιστεύω ότι θα τελειώσουν και πιο νωρίς από χθες. Να κοιμηθούμε λίγο. Έχουμε ταξίδι το πρωί και θα ξυπνήσουμε νωρίς...

Δώδεκα παρά, ο κόσμος στην πλατεία είναι πραγματικά πολύς. Τίγκα όλα τα μαγαζιά. Εδώ μια τέτοια μέρα η διαδικασία έχει ως εξής: Αφού βρεις τραπέζι για να καθίσεις, αν δεν έχεις προνοήσει να κλείσεις από νωρίς, πας μέσα στην ταβέρνα και ένα ολόκληρο... συνεργείο είναι στις θέσεις του για να σε εξυπηρετήσει.

Έτοιμα τα βραστά κρέατα σε μερίδες μέσα σε αλουμινένιες συσκευασίες, οι σαλάτες, η φέτα, η γραβιέρα και φυσικά η γυρουνοπούλα και οι μπύρες, πεντάδες στο ψυγείο, έτοιμες, μέσα σε ναύλον σακούλες Όλα σε ένα δίσκο, στο ταμείο για να πληρώσεις και ένας νεαρός τα φέρνει στο τραπέζι σου. Λαδόκολλα τέλος. Τουλάχιστον στην ταβέρνα του Ταλούμη που πήγαμε εμείς.

Η ορχήστρα του Τσέρτου είναι καταπληκτική. Έχει ωραία τραγούδια, γνωστά, τα ξέρουν οι άνθρωποι και τα σιγοτραγουδάνε στα τραπέζια.

Ξεκίνησαν με ελαφρά λαϊκά, συνέχισαν με κάπως πιο βαριά, την αρχή τα δεύτερα ονόματα, μετά ανέβηκε κι ο ίδιος και πήρε το μικρόφωνο να τραγουδήσει και να παίξει μπουζούκι.

Ύστερα έκανε ένα μικρό διάλειμμα με δημοτικό τραγούδι. “Ξέρω, είπε, χθες είχατε μια ολόκληρη βραδιά με δημοτικό τραγούδι, αλλά δε γίνεται τέτοια βραδιά να μην έχει και λίγο δημοτικό τραγούδι”.

Κάτω ο κόσμος το αποδέχεται ευχάριστα. Εξάλλου ο ίδιος ο Τσέρτος τραγουδά και παίζει το... μπουζούκι του που, βεβαίως, μαζί με το κλαρίνο έχει τον πρώτο λόγο στη μουσική. Πολυτάλαντος, κάνει τη βραδιά μας όμορφη. Κοντεύει 12,30 Μόλις έχουν αρχίσει να σηκώνονται και να χορεύουν. Μέσα στο δρόμο. Κι άμα περάσει αυτοκίνητο, μεριάζουν να του κάνουν χώρο.

Δεν είχα ακούσει το Τσέρτο να τραγουδά δημοτικό τραγούδι. Τραγουδά πολύ ωραία. Στο κόσμο, κάτω, περνά πολύ θετικά...

Ξενυχτισμένοι από το χθεσινό γλέντι

Εικόνες από τον Λούσιο ποταμό με τα τρεχούμενα νερά, όλο δροσιά...

Τώρα, ύπνο δεν τον λες να έχεις ως τις 3.50 τέρμα τα όργανα, μέσα στ' αυτιά σου. Κάπως έτσι έγινε χθες το βράδυ Άρχισαν γύρω στις 11, καθυστερημένα κατά τον Λάλεζα που ζήτησε και συγνώμη για το απρόβλεπτο τεχνικό πρόβλημα. “Θα κάνω το παν για να σας αποζημιώσω” είπε και ξεκίνησαν...

Δεν πήγαμε στην πλατεία. Από το χαγιάτι ακούγαμε. Σε μια ευθεία 200 μέτρων. Κατά τις 12 κι αφού είχα φάει και πιει, “βάρυνα” και είπα να πάω να την πέσω. Έκλεισα πόρτες και παράθυρα, αλλά μάταιος κόπος. Η μουσική “τρυπώνει” από παντού. Από τις τους τοίχους, τη στέγη, την κλειστή πόρτα...

Νομίζω ότι στη... συνωμοσία να μην κλείσω μάτι, την ώρα που τα βλέφαρα μου ήταν βαριά, ήταν και τα κουνούπια ή σκνίπες, δεν ξέρω ακριβώς, που με τα συνεχή “βζν -βζν βζν” μέσα στο αυτί μου, ολοκλήρωσαν το παζλ της ταλαιπωρίας.

Κατά τις 7 το πρωί μια παρέα ξενυχτισμένων νεαρών έχει καθίσει στη “βρύση του Τάσου” και συζητά μεγαλόφωνα. Είναι πρωί, ησυχία και η δυνατή φωνή τους μου τρυπάει τ' αυτιά. Σηκώνομαι.

Κάποιοι ηλικιωμένοι έχουν ήδη ξεκινήσει για την εκκλησία. Μεγάλη γιορτή σήμερα. Τα μεγάφωνα της εκκλησίας με τις ψαλμωδίες τους ακούγονται ως εδώ, ενώ στο δρόμο ακούς ευχές για τη γιορτινή μέρα. “Χρόνια πολλά!”

Και σχόλια για τη χθεσινή βραδιά, με τα δημοτικά τραγούδια. “Ήταν πολύ ωραία χθες βράδυ” λέει μια κυρία και συμπληρώνει “τα τραγούδια ήταν υπέροχα”

Ευκαιρία για μια γρήγορη ενδοσκόπηση. Μεγάλωσα και παραξένεψα με το ξενύχτι των πανηγυριών; Ούτε και στην Κρήτη μου άρεσαν, το ίδιο πράγμα ένοιωσα και στη γιορτή του αγγειοπλάστη. Έτσι κι αλλιώς αυτού του είδους το γλέντι δεν με ξετρέλαινε ποτέ.

Έχει πάει 8.30. Η μέρα και σήμερα θα' ναι ζεστή. Οι καμπάνες της εκκλησίας χτυπάνε δυνατά, οι ψαλμωδίες συνεχίζουν ν' ακούγονται από τα μεγάφωνα της εκκλησίας.

Οι άνθρωποι πρέπει να ξεκουραστούν. Το βράδυ έχει λαϊκό γλέντι με το Τσέρτο. Τουλάχιστον αυτός έχει ωραία τραγούδια και μουσική...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA