Εικόνες από τον Λούσιο ποταμό με τα τρεχούμενα νερά, όλο δροσιά...

Τώρα, ύπνο δεν τον λες να έχεις ως τις 3.50 τέρμα τα όργανα, μέσα στ' αυτιά σου. Κάπως έτσι έγινε χθες το βράδυ Άρχισαν γύρω στις 11, καθυστερημένα κατά τον Λάλεζα που ζήτησε και συγνώμη για το απρόβλεπτο τεχνικό πρόβλημα. “Θα κάνω το παν για να σας αποζημιώσω” είπε και ξεκίνησαν...

Δεν πήγαμε στην πλατεία. Από το χαγιάτι ακούγαμε. Σε μια ευθεία 200 μέτρων. Κατά τις 12 κι αφού είχα φάει και πιει, “βάρυνα” και είπα να πάω να την πέσω. Έκλεισα πόρτες και παράθυρα, αλλά μάταιος κόπος. Η μουσική “τρυπώνει” από παντού. Από τις τους τοίχους, τη στέγη, την κλειστή πόρτα...

Νομίζω ότι στη... συνωμοσία να μην κλείσω μάτι, την ώρα που τα βλέφαρα μου ήταν βαριά, ήταν και τα κουνούπια ή σκνίπες, δεν ξέρω ακριβώς, που με τα συνεχή “βζν -βζν βζν” μέσα στο αυτί μου, ολοκλήρωσαν το παζλ της ταλαιπωρίας.

Κατά τις 7 το πρωί μια παρέα ξενυχτισμένων νεαρών έχει καθίσει στη “βρύση του Τάσου” και συζητά μεγαλόφωνα. Είναι πρωί, ησυχία και η δυνατή φωνή τους μου τρυπάει τ' αυτιά. Σηκώνομαι.

Κάποιοι ηλικιωμένοι έχουν ήδη ξεκινήσει για την εκκλησία. Μεγάλη γιορτή σήμερα. Τα μεγάφωνα της εκκλησίας με τις ψαλμωδίες τους ακούγονται ως εδώ, ενώ στο δρόμο ακούς ευχές για τη γιορτινή μέρα. “Χρόνια πολλά!”

Και σχόλια για τη χθεσινή βραδιά, με τα δημοτικά τραγούδια. “Ήταν πολύ ωραία χθες βράδυ” λέει μια κυρία και συμπληρώνει “τα τραγούδια ήταν υπέροχα”

Ευκαιρία για μια γρήγορη ενδοσκόπηση. Μεγάλωσα και παραξένεψα με το ξενύχτι των πανηγυριών; Ούτε και στην Κρήτη μου άρεσαν, το ίδιο πράγμα ένοιωσα και στη γιορτή του αγγειοπλάστη. Έτσι κι αλλιώς αυτού του είδους το γλέντι δεν με ξετρέλαινε ποτέ.

Έχει πάει 8.30. Η μέρα και σήμερα θα' ναι ζεστή. Οι καμπάνες της εκκλησίας χτυπάνε δυνατά, οι ψαλμωδίες συνεχίζουν ν' ακούγονται από τα μεγάφωνα της εκκλησίας.

Οι άνθρωποι πρέπει να ξεκουραστούν. Το βράδυ έχει λαϊκό γλέντι με το Τσέρτο. Τουλάχιστον αυτός έχει ωραία τραγούδια και μουσική...