Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επικαιρότητα

Ο πρωθυπουργός στη γειτονιά μας

Η φωτογραφία είναι από το τwitter του Γιώργου Παπανδρέου... Πριν από λίγα λεπτά.

Αυτή την ώρα ο Γιώργος Παπανδρέου με τη γυναίκα Αντα είναι στην "Κιβωτό" και τα παιδιά εκεί του λένε τα κάλαντα. Ο Πρωθυπουργός είχε επισκεφθεί την Κιβωτό το 2005. Από τότε με πολύ δουλειά ο Πάτερ Αντώνιος και οι εθελοντές έκαναν σπουδαία βήματα.

Τη φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο την πήρα από το twitter του ίδιου του Γ. Παπανδρέου. Είναι τόσο λάτρης της τεχνολογίας που ενώ είναι ακόμα εκεί, "ανέβασε" τη φωτογραφία με κινητό τηλέφωνο μέσα από την "Κιβωτό".

Πολύ ανθρώπινος. Αν είχαν τέτοια στοιχεία και οι πολιτικές του όλα θα ήταν καλύτερα για όλους μας...

Πώς πέρασε η επίσκεψη στα ΜΜΕ


Αλλη μια φωτογραφία από το twitter του Γιώργου Παπανδρέου με τα παιδιά της "Κιβωτού"...

Μήνυμα για «να φτιάξουμε και αυτή τη χρονιά που μας έρχεται μια καλύτερη κοινωνία, δικαιοσύνης και ανθρωπιάς», έστειλε ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, κατά την επίσκεψη που πραγματοποίησε, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Άντα, στον Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού «Η Κιβωτός του Κόσμου», στον Κολωνό.

«Να φτιάξουμε και αυτή τη χρονιά που μας έρχεται μια καλύτερη κοινωνία δικαιοσύνης και ανθρωπιάς», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός και ευχήθηκε «χρόνια πολλά» σε όλα τα παιδιά της πατρίδας, σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες και, παράλληλα, έδωσε συγχαρητήρια στους υπεύθυνους και τους εθελοντές της «Κιβωτού του Κόσμου».

Δεκάδες παιδιά όλων των ηλικιών έψαλλαν τα Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα, στον κ. Παπανδρέου και τη σύζυγό του, και τραγούδησαν το «τραγούδι της Κιβωτού».

Επιπλέον, έψαλλαν και μια παραλλαγμένη εκδοχή των καλάντων με ευχετήριες αναφορές προς τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του. Νωρίτερα, ο πρωθυπουργός και η σύζυγός του, ξεναγήθηκαν από τον επικεφαλής της «Κιβωτού του Κόσμου», πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου, στις εγκαταστάσεις του κτιρίου του Μη Κυβερνητικού Οργανισμού, όπου και ενημερώθηκαν για το έργο που επιτελείται.

  • Δείτε ΕΔΩ περισσότερα πράγματα για την "Κιβωτό του κόσμου"

Τα παιδιά λένε τα κάλαντα

Τελικά διαψεύστηκα και το χάρηκα. Ήρθαν παιδιά για τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα. Μικρά και μεγάλα. Τους άνοιξα και τους καλοδέχτηκα. Και πήραν και το ρεγάλο τους!

  • Δείτε ΕΔΩ τον Καζαμία του 2011 από το ΠΟΝΤΙΚΙ. Στα παλιά χρόνια οι προβλέψεις του Καζαμία ήταν από τα καλύτερα των ανθρώπων και τις περίμεναν πώς και πώς... Και ΕΔΩ οι άνθρωποι της χρονιάς.

Πάει και το 2010, στον αγύριστο!

Ο Παντελής Θαλασσινός, μόνιμος “βοηθός” μας από την εποχή του θρυλικού Blog μας περνά σιγά – σιγά στο Γενάρη, τον πρώτο μήνα του νέου χρόνου 2011. Από τον κλασικό δίσκο του “Καλεντάρι”.

Ολοκληρώνεται απόψε το βράδυ το 2010. Μας αποχαιρετά. Στον αγύριστο! Δεν θα μας λείψει καθόλου. Μόνο να ευχηθούμε το 2011 να είναι κάπως καλύτερο. Πιο αισιόδοξο, με ελπίδες ότι θα φύγει αυτή σκοτεινιά, η θλίψη, η ανασφάλεια, ότι θα μπορέσουμε να ξανακάνουμε σχέδια και όνειρα για το αύριο...

Ζητάω πολλά; Όχι αδερφέ. Ότι μπορεί να ζητήσει ένας φυσιολογικός άνθρωπος που έχει στις πλάτες του περισσότερο από μισό αιώνα ζωής σε τούτο τον κόσμο.

Διαβάζω από χθες στις εφημερίδες για ρεβεγιόν και άλλα τέτοια. Μα, πού ζούνε αυτοί που τα γράφουν και τα λένε; Δεν μιλάνε με τον κόσμο; Δεν αφουγκράζονται την αγωνία του; Δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω τους;

Παραμονή Πρωτοχρονιάς και θέλω, το χρειάζομαι – όπως και όλος ο κόσμος – να “πιαστώ” από μια καλή είδηση, ότι κάτι θα γίνει που θα μας βγάλει από αυτό το αδιέξοδο. Ευτυχώς που το έχει αυτό ο άνθρωπος, γιατί αλλιώς δεν θα άντεχε..

Λιγότερα παιδιά από τα Χριστούγεννα λένε τα κάλαντα. Στο σπίτι μου μόλις δυο παιδιά ήρθανε. Μια τελευταία ματιά για τις στοιχειώδεις προμήθειες της αποψινής βραδιάς και μετά στο ΜΕΤΡΟ Σεπολίων. Εκεί, από τις 12 το μεσημέρι ώς τις 3 θα χτυπήσει η καρδιά της αλληλεγγύης με τους ανθρώπους του Μηνύματος και της ΕΚΑΠ.

Η βραδιά θα περάσει... Τον χρόνο δεν τον “κρατάς” με τίποτα. Το ζήτημα είναι τι μας ξημερώνει το 2011. Ας ευχηθούμε τα καλύτερα κι ας κάνουμε ότι μπορούμε για να υλοποιηθεί η ευχή μας.

  • Ευχές μ' αυτή την όμορφη καρτούλα και από την Αμαλία Χριστακοπούλου. Ευχαριστώ πολύ Αμαλίτσα, εύχομαι και για σένα κάθε καλό!

Γέρε χρόνε (και κακέ) φύγε τώρα...

Μανώλης Μητσιάς - χρόνε νυχτοπούλι παγερό. Ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Νίκος Γκάτσος στον Χειμωνιάτικο Ήλιο μετρούνε τις στροφές του κύκλου...
Ο χρόνος μετρά τον ποταμό... σε στίχους, σε μέτρα, σε ρυθμούς.
Πού είναι οι πηγές; Πού οδηγούν τα σκοτεινά νερά του; Μια υπέροχη εγγραφή στο
Facebook του Σπύρου Παρίση

Έτσι για να μη ξεχνιόμαστε. Τα ωραία θα υπάρχουν πάντα...

  • Η Μαριέττα Μουρούτη έκανε και φέτος το... θαύμα της. Έστειλε σε όλους του φίλους της αυτή την υπέροχη κάρτα. Ευχαριστούμε πολύ Μαριεττούλα, να είσαι πάντα καλά και χρόνια πολλά κι από μας! Το γεγονός ότι την ίδια κάρτα μου έστειλε και ο Κώστας Κίτσιος, λίγο αργότερα, δεν χάνει καθόλου την αξία της.

Αλληλεγγύη στους συνανθρώπους μας

Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον... Σε καιρούς δύσκολους αυτό είναι πολύ αναγκαίο. Η Επιτροπή Κατοίκων πρωτοπορεί. Μετά την επιτυχημένη εκδήλωση των Χριστουγέννων στον Αι Γιώργη τώρα μεταφέρει τη δράση της σε άλλες γειτονιές. Ελάτε μαζί μας. Είναι όμορφη η προσπάθεια...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA