Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επικαιρότητα

Ξεκίνημα με προβλήματα στα ΜΜΜ

Οι ηλεκτρονικές κάρτες συνεχίζουν να φτάνουν στο e-mail μου. Από την On Screen, την εταιρεία που μας φιλοξενεί στους σέρβερ της, η σημερινή...

Κι αυτή την εβδομάδα ξεκινά με προβλήματα στα μέσα μαζικής μεταφοράς. ΟΙ εργαζόμενοι εκεί συνεχίζουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις τους αντιδρώντας δυναμικά στις αλλαγές που τους ετοιμάζουν οι κυβερνώντες.

Σήμερα ξεκίνησαν το πρωί στις 9 και θα σταματήσουν στις 9 το βράδυ. Το ίδιο “καυτό” πρόγραμμα απεργιακών κινητοποιήσεων θα συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες. Οπότε, καταλαβαίνετε τι γίνετε στους δρόμους. Είναι που κάποιοι εργαζόμενοι προσπαθούν να προσεγγίσουν στις δουλειές τους...

Ευτυχώς που τα σχολεία είναι κλειστά. Ακόμα κι εγώ που, όταν δεν βρέχει κινούμαι με μηχανή στο κέντρο της Αθήνας, δυσκολεύομαι... Σκεφθείτε τι γίνεται όταν πρέπει να πάω κι άλλους στη δουλειά, να τους εξυπηρετήσω...

Η Ειρήνη “πιάνει” σήμερα πρώτη φορά δουλειά, ύστερα από πέντε μήνες στην ανεργία. Κι έχει και το άγχος του... πρωτάρη αφού θα βρεθεί σε ένα νέο εργασιακό περιβάλλον, με ανθρώπους που θα χρειαστεί λίγο χρόνο να μάθει τις παραξενιές τους... Μακάρι να 'ναι τυχερή και να βρει ένα καλό εργασιακό λημέρι. Είναι δύσκολες οι εποχές, το ξέρουμε όλοι πια αυτό, το ζούμε καθημερινά... Όλο “λουκέτα” στην αγορά...

Αλλά σήμερα, ειδικά, μην ανησυχήσετε που θα τα δείτε κλειστά τα μαγαζιά. Και τα εμπορικά και τα σούπερ μάρκετ. Για καλό είναι. Να ξεκουραστούν όσοι δουλεύουν. Δυο Κυριακές, τις τελευταίες του 2010, δούλεψαν.

Εμείς από τα ξημερώματα στο πόδι. Το... βρήκαμε επιτέλους το SBC στο Ηράκλειο. Να πηγαίνεις πρώτη φορά με μηχανή και να 'ναι ακόμα νύχτα, στις 6,50 το πρωί... Ζορίστηκα και στην επιστροφή για Αθήνα. Αλλά, μου φαίνεται ότι άρχισα να παίρνω “μυρωδιά” κάποιους δρόμους. Αν πάμε κι αύριο, θα 'ναι μάλλον λίγο πιο εύκολα...

Ξημερώνει στην Αθήνα... Η πρώτη εργάσιμη μέρα του 2001 με βρίσκει στο RED STAR”, ένα εργαστήριο τυροπιτών στη Δυρραχίου. Περιμένω την Ειρήνη να την πάω στη δουλειά πίνοντας έναν διπλό εσπρέσο...

BOB MARLEY - DON'T WORRY BE HAPPY

Τιμητική θέση για τον Γ. Αναγνωστόπουλο

Ένας Χρόνος Σε 40 Δευτερόλεπτα από το Site του Θοδωρή Γεωργακόπουλου. Επειδή, πάντα υπάρχουν ωραία πράγματα στο internet. Δείτε το κι αλλιώς.. Κάπως έτσι είναι και η δική μας ζωή. Το πέρασμά μας από τη γη μπορεί να διαρκεί, με άλλους χρόνους, μόλις 40 δεύτερα... Αλλά πού να το καταλάβουμε οι μωροί...

Είδα τα ονόματα των νέων αντιδημάρχων που προτείνει ο δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, και ορκίστικαν σήμερα, Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011 στο δημοτικό συμβούλιο. Ήδη μίλησα και αναφέρθηκα στις σημαντικές ευθύνες που αναλαμβάνει στα ζητήματα Κοινωνικής Αλληλεγγύης η Πόπη Γιαννοπούλου. Τις ίδιες και καλύτερες κουβέντες έχω και για τον Γιώργο Αναγνωστόπουλο που τοποθετείται στα οικονομικά του Δήμου.

Ο Γιώργος είναι ένας σπάνιος και ξεχωριστός άνθρωπος. Έχουμε γνωριστεί κάτω από συνθήκες δύσκολες. Με αρκετά χρόνια εμπειρίας στην πλάτη του, ο Γιώργος ήταν πάντα δημιουργικός χωρίς κραυγές σχετικά με τον εαυτό του και τις πράξεις του. Ζητούσε ενημέρωση για τα τοπικά προβλήματα και “άκουγε” πάντα τη φωνή των ενεργών πολιτών μεταφέροντας τις θέσεις και τα αιτήματά τους στο δημοτικό συμβούλιο.

Ήξερε τα όρια του και συχνά έκανε την υπέρβαση από τον πολιτικό του χώρο, το ΠΑΣΟΚ.

Υπερασπιζόταν πάντα με σθένος την άποψή του, τη θέση του, τη γνώμη του ακόμα κι όταν “έβγαινε” έξω από τις γραμμές.

Στο πρόσωπο του Γιώργου Αναγνωστόπουλου αναγνωρίζω έναν έντιμο και καθαρό άνθρωπο. Και χαίρομαι, ειλικρινά, για την επιλογή του από τον Γ. Καμίνη σ' αυτή τη δύσκολη θέση του υπευθύνου, ως αντιδημάρχου για τα οικονομικά του Δήμου.

Σε τέτοιες εποχές δύσκολες για τους ανθρώπους της μεγαλούπολης είναι ενθαρρυντικό να έχεις τέτοιους ανθρώπους σε θέσεις ευθύνης που μπορείς να τους εμπιστευθείς.

Οι επίσημες ανακοινώσεις θα γίνουν, όπως είπαμε, στο αυριανό δημοτικό συμβούλιο, όμως έχουν γίνει ήδη γνωστά τα ονόματα που αναλαμβάνουν.

Ξεχώρισα δύο. Τον Γιώργο Αναγνωστόπουλο και την Πόπη Γιαννοπούλου. Γιατί τους γνωρίζω και τους εμπιστεύομαι. Και πρέπει να το ομολογήσω, ήταν η καλύτερη είδηση που άκουσα στο άνοιγμα της νέας χρονιάς.

Είμαι βέβαιος πως και οι δύο είναι από στόφα δοκιμασμένη που δεν θα τους ξεμυαλίσει και δεν θα τους αλλάξει δραματικά η διαχείριση της εξουσίας. Καλή δύναμη και καλό κουράγιο εύχομαι και στους δύο...

Εκλογή Νέου Προεδρείου Δ.Σ. και Επιτροπών”

Ο κ. Παναγιώτης Μπέης (“Δικαίωμα στην Πόλη”), ο κ. Λευτέρης Σκιαδάς (“Αθήνα Πόλη της Ζωής μας”) και ο κ. Δημήτρης Κωνσταντάρας (“Αθήνα Πόλη της Ζωής μας”) θα είναι ο νέος Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος και Γραμματέας αντίστοιχα, του Δημοτικού Συμβουλίου Αθηναίων. Η εκλογή έγινε μετά από μυστικές ψηφοφορίες των νέων μελών του Δημοτικού Συμβουλίου.

Το νέο Δημοτικό Συμβούλιο Αθηναίων εξέλεξε επίσης τα μέλη των δύο ιδιαίτερα σημαντικών επιτροπών του Δήμου οι οποίες προβλέπονται από τον “Καλλικράτη”, της Οικονομικής Επιτροπής και της Επιτροπής για την Ποιότητα της Ζωής.

Στην Οικονομική Επιτροπή τακτικά μέλη εξελέγησαν:

Δραγούμης Φίλιππος, Κοντοσταθάκου Ευαγγελία, Σπυροπούλου Σουλτάνα, Αβραντίνης Αναστάσιος, Παπαχελά Νέλλη, Μπρούλιας Γεώργιος,Λάμπρου Στυλιανός,Κολλάτος Ευγένιος, Βαφειάδης Νικόλαος, Ιγαντίου Φώτιος.

Αναπληρωματικά μέλη: Γεννηματά Ιωάννα, Κατσούλη Ελένη, Κουβέλη Μαρία, Κανελλοπούλου Μαρία, Τριφύλλη Βασιλική, Ψινάκης Ηλίας

Υπενθυμίζεται ότι Πρόεδρος της Επιτροπής έχει οριστεί από τον Γ. Καμίνη, ο Αντιδήμαρχος Γιώργος Αναγνωστόπουλος.

Στην Επιτροπή Ποιότητας και Ζωής εξελέγησαν:

Αναγνωστόπουλος Γεώργιος, Αντωνόπουλος Άγγελος, Αντωνοπούλου Αγγελική, Φιλίνη Άννα, Αποστολόπουλος Γεώργιος, Προβατάς Φώτης, Δανδουλάκης Εμμανουήλ, Τεντόμας Χρήστος, Σπυράκος Αθανάσιος, Δημόπουλος Γεώργιος

Αναπληρωματικά μέλη: Βαρελάς Ανδρέας, Δωρή Αικατερίνη, Κόκκινος Νικόλαος, Πορτάλιου Ελένη, Κωνσταντάρας Δημήτριος, Μιχαλολιάκος Νικόλαος.

Πρόεδρος της Επιτροπής έχει ορισθεί από τον Γ. Καμίνη, η Αντιδήμαρχος Νέλλη Παπαχελά.

Τέλος, τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου ενημερώθηκαν για τα αποτελέσματα των εκλογών στα Κοινοτικά Συμβούλια και ενέκριναν την αύξηση του αριθμού των Αντιδημάρχων από 7 σε 10.

Μισθοί... πείνας το 2011

Δακρυγόνα, τρομαγμένα σκυλιά. Ένα θεατρικό έργο του Αλέξη Σταμάτη και αξίζει να δούμε. Οι πρώτες εικόνες είναι ενθαρρυντικές... Η θεατρική εταιρεία «ΠΡΑΞΗ» (Μπέττυ Αρβανίτη) ολοκληρώνει στη Β’ ΣΚΗΝΗ του Θεάτρου της «ΟΔΟΥ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ» τις παραστάσεις του έργου «ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ», σε σκηνοθεσία Άρη Τρουπάκη, με τους Νίκο Αρβανίτη και Δανάη Παπουτσή την Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011.

Ο νέος νόμος για τα εργασιακά είναι, εδώ και δύο βδομάδες, γεγονός. Παρά τις αντιδράσεις, ψηφίστηκε από τη Βουλή των Ελλήνων και έχει τεθεί πλήρως σε λειτουργία. Στην πράξη όμως, στην εργασιακή καθημερινότητα, τι έχει αλλάξει;

Oι εργαζόμενοι διαπιστώνουν άμεσα αλλαγές προς το χειρότερο. Είναι καθημερινά πλέον τα «κρούσματα» στην αγορά εργασίας, με κλάδους ολόκληρους να καλούνται να υπογράψουν συμβάσεις με μισθούς πείνας. Η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) γίνεται αποδέκτης αυτής της νοσηρής κατάστασης, δίχως όμως να μπορεί πρακτικά να αντιδράσει. Ο Εργασιακός Μεσαίωνας είναι εδώ και ήρθε για να μείνει. Ας δούμε μαζί τα πιο τρανταχτά παραδείγματα και ενώ δεν έχουν περάσει παρά δύο βδομάδες από την εφαρμογή του νέου νόμου:

Οι πρώτοι κλάδοι που πρότειναν συμβάσεις εργασίας κάτω από τη συλλογική σύμβαση της ΓΣΕΕ (740 μικτά) είναι γεγονός! Πρόκειται για τον κλάδο των εταιριών ζωοτροφών και τον κλάδο των σεκιούριτι, οι οποίοι πρότειναν σύμβαση εργασίας με πρώτο μισθό τα 701 και τα 640 ευρώ μικτά, αντίστοιχα! Υπήρξαν έντονες αντιδράσεις και στη δεύτερη περίπτωση, οι εργοδότες πήραν πίσω την αρχική τους πρόταση και θα επανέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων σε λίγες μέρες με νέα, βελτιωμένη πρόταση. Όμως, το γεγονός παραμένει. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα του νόμου Κατσέλη, ότι κανείς δεν θα δουλεύει με λιγότερα από 740 ευρώ μικτά, καταρρίφθηκε. Η απειλή της απόλυσης οδηγεί σε συμπίεση των μισθών και να, τα πρώτα επίσημα δείγματα γραφής
Γνωστή αλυσίδα καταστημάτων φαγητού, ανακοίνωσε στους εργαζόμενούς της (περίπου 1300) ότι προτίθεται από το νέο έτος να προχωρήσει σε μειώσεις μισθών έως 25% για όλους! Οι εργαζόμενοι αντέδρασαν, απευθύνθηκαν στο συνδικάτου τους και στη ΓΣΕΕ και έχει ξεκινήσει προσπάθεια να μεταπειστεί η επιχείρηση, η οποία μάλιστα με δική της ανακοίνωση πριν από μερικές μέρες, τόνιζε προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και ότι ρυθμίζει με σχετική ευκολία τα δάνειά της! Άρα, καταρρίπτεται στην πράξη και ο δεύτερος ισχυρισμός του νόμου Κατσέλη, ότι μόνο εταιρίες που κινδυνεύουν με «λουκέτο» θα μπορούν να επικαλεστούν την ανάγκη μείωσης των μισθών…

Λίγα 24ωρα μετά την ψήφισή του εργασιακού νόμου, τρεις μικρές τράπεζες πρότειναν στην Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλλήλων (ΟΤΟΕ) να προχωρήσουν σε υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας με ισχύ για 2-3 χρόνια. Οι αυξήσεις που πρότειναν θα ήταν μηδενικές (0%) και σε αντάλλαγμα υποσχέθηκαν ότι δεν θα απολυθεί κανείς εργαζόμενος το χρονικό διάστημα που θα ισχύει η συλλογική σύμβαση. Σε μια περίοδο που, οι τιμές στα βασικά είδη διατροφής (καλάθι της νοικοκυράς), σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Αρχής αυξάνονται με ποσοστό άνω του 10%, οι συγκεκριμένες τράπεζες απλώς αρνούνται να δώσουν την παραμικρή έστω αύξηση στους εργαζόμενούς τους! Από την ΓΣΕΕ υπήρξε ενημέρωση για αρνητική απάντηση της ΟΤΟΕ και τώρα η συζήτηση έχει μεταφερθεί στο εσωτερικό των τραπεζών. Μένει να δούμε αν οι εργαζόμενοι θα καμφθούν στις πιέσεις που δέχονται.

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εργασίας, κ. Γιώργος Κουτρουμάνης δήλωνε αμέσως μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου ότι θα παταχθεί η αδήλωτη εργασία, που φτάνει στην Ελλάδα το 25%. Πριν από μερικές μέρες, η κοινή γνώμη συγκλονίστηκε από το θάνατο ενός Αιγύπτιο εργάτη, 44 ετών, ο οποίος έπεσε από τον τρίτο όροφο κτιρίου όπου δούλευε στο κέντρο της Αθήνας (Κοραή 4). Στο κτίριο αυτό στεγάζονται υπηρεσίες του υπουργείου Εργασίας. Το εντυπωσιακότερο όμως είναι ότι, από έρευνα που διεξήχθη, ο άτυχος εργάτης, όχι μόνο εργαζόταν χωρίς τις ελάχιστες συνθήκες ασφαλείας, αλλά δούλευε Κυριακή και ήταν αδήλωτος, από τον Απρίλιο του 2008! Και όλα αυτά την ώρα που εργαζόταν σε κτίριο του Υπουργείου Εργασίας!

Άλλη μια “εικόνα” από το ίδιο έργο του Αλέξη Σταμάτη, “Δακρυγόνα”. Είναι η σκηνή με τη λάμπα...

  • Είμαστε ευάλωτοι, εκτεθειμένοι στις ορέξεις κάθε παρανοϊκού. Δείτε ΕΔΩ τι συνέβη χθες στην Κόρινθο

Χειμωνιάτικη Κυριακή, βροχερή

Βερολίνο! Οι Γερμανοί γιορτάζουν με το δικό του τρόπο τον ερχομό της νέας χρονιάς. Βόρειος ψυχρός λαός, μα τέτοιες ώρες, μοναδικές, όλοι έχουν να προσθέσουν το κάτι τίς για να γίνουν μοναδικές...

Βρέχει έξω, ο καιρός “μυρίζει¨όντως χειμώνα... Σιγανή, ποτιστική βροχή, χρειαζούμενη για τα δέντρα και τα φυτά σ' αυτούς τους άνυδρους καιρούς.

Η Γιωργία μας δεν είναι καλά. Κοντά ένα μήνα τώρα είναι στο Βενιζέλειο νοσοκομείο του Ηρακλείου. “Έπεσε” απότομα. Πόσο να κρατήσουν κι οι “ήρωες” σ' αυτή τη ζωή; Γέννησε και μεγάλωσε τέσσερα (4) κορίτσια που, ευτυχώς, είναι τώρα όλα κοντά της και κοντά στον πατέρα τους, Γιάννη, που ζει κι αυτός το δικό του δράμα με την υγεία του.

Μέρες γιορτών με άσχημες ειδήσεις... Θα 'θελα να ήταν αλλιώς τα πράγματα, μα δεν τα καθορίζουμε εμείς... Ελπίζω να αντέχει στη μάχη που δίνει για τη ζωή, αλλιώς θα χρειαστεί να πάμε στο χωριό για να την αποχαιρετήσουμε.

Μαύρες σκέψεις μέσα σε μαύρη από τον καιρό ατμόσφαιρα... Μέσα, έτσι κι αλλιώς, αυτή την Κυριακή. Από αύριο ξανά στους δρόμους, στη δουλειά, στην καθημερινή δοκιμασία.

Ακούω στο Δεύτερο ένα παραμύθι... Δεν με ενδιαφέρει για τι λέει... Η αφηγήτρια μιλάει όμορφα. Μου αρέσει η φωνή της. Πάντα μου άρεσαν τα παραμύθια κι ας μην τα άκουγα μικρός... Ποιος να μου πει... Θυμάμαι τη μάνα μου κάποια χειμωνιάτικα βράδια που έμοιαζαν ατέλειωτα, να κάνει μια προσπάθεια.

Μια φορά, στο “Τσάι στη Σαχάρα”, όταν το είχε η Έλλη Ρουμπέν, το συζήτησα με τη Σάσα Βούλγαρη, “θα πρέπει να ανησυχώ” τι ρώτησα. “Καθόλου” μου είπε. “Τα παλιά χρόνια τα παραμύθια τα έλεγαν για μεγάλους”. Ηρέμησα...

Κυριακή μεσημέρι 2.1.2011, έτσι για να συνηθίζουμε το νέο έτος...

  • Ο κακός καιρός θα επηρεάσει την επιστροφή των εκδρομέων του γιορταστικού τριημέρου. Δείτε ΕΔΩ το σχετικό ρεπορτάζ...Κι ΕΔΩ δείτε τον καιρό.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA