Κι επειδή μπάφιασα να ακούω αυτές τις μέρες απαισιόδοξα μηνύματα για το αύριο κι επειδή έχουμε ανάγκη να ακούσουμε και κάτι αισιόδοξο, γιατί η ζωή αλλιώς δεν παλεύεται, ας δώσουμε το βήμα σε ένα απλό μουσικό βίντεο για τον καινούργιο χρόνο “ντυμένο” με πολύ όμορφες εικόνες.

Αγνοείστε το σημαδιακό της σημερινής ημερομηνίας 1-1-11. Μια απλή ημερομηνία είναι και τίποτα άλλο. Εμείς, δεν είμαστε προληπτικοί, έτσι δεν είναι;

Δείτε, έξω ο κόσμος έχει προβλήματα. Πήρε μια γεύση ο νέος δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης που πήγε με τον αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο στα συσσίτια του Δήμου για τους απόρους... Αυτό είναι ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Αχ, Πόπη Γιαννοπούλου, γειτόνισσα, βαρύ φορτίο θαρρώ πως έπεσε στις πλάτες σου για τα επόμενα χρόνια, ως Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και Αλληλεγγύης

Εμείς όμως που σε ξέρουμε από τον καιρό που ήσουν πρόεδρος στο 4ο Διαμέρισμα, εμείς που έχουμε πιεί ένα κρασί μαζί σου και με τον άντρα σου, τον Νίκο, στην ταβέρνα της Ντίνας στα αρχαία, ξέρουμε καλά το πείσμα σου και την επιμονή σου σ' αυτό που αναλαμβάνεις.

Θεώρησε από τώρα πως είμαστε δίπλα σου σ' αυτό το βαρύ φορτίο που παίρνεις στις πλάτες σου από Δευτέρα. Ξέρουμε ότι αντέχεις, μπορείς, ξέρεις και το πιο σημαντικό ότι είσαι πρόθυμη να βρεις λύσεις.

Στην Ιαπωνία δυο παιδιά υποδέχονται την ανατολή της νέας χρονιάς. Υπάρχει άραγε πιο όμορφη συμβολική στιγμή, πιο όμορφη φωτογραφία, αισιόδοξη για τη νέα χρονιά που μόλις ξεκίνησε;

Υπάρχει πολύ ησυχία εκεί έξω... Ο κόσμος, μάλλον ξενύχτησε χθες και εκμεταλλεύεται το γεγονός της Σαββατιάτικης αργίας, να ρίξει έναν υπνάκο παραπάνω... Η αλήθεια είναι πως κάνει πολύ κρύο. Το θερμόμετρο έχει “καβατζώσει” στους 11 βαθμούς Κελσίου.

Ίσως γι' αυτό οι δρόμοι είναι άδειοι. Σας τους πεζούς, ελάχιστοι είναι και οι εποχούμενοι. Άδεια η εθνική οδός στον Κηφισό, στην έξοδο προς Λαμία. Με ελάχιστη κίνηση και η Λένορμαν. Δεν είχα λόγο να πάω πιο μέσα προς το κέντρο και δεν ξέρω πως είναι τα πράγματα, αλλά φαντάζομαι, μια από τα ίδια θα είναι.

Κάθομαι λίγο στο internet. Ξυπνούν σιγά -σιγά οι ξενύχτηδες, φτιάχνουν το καφεδάκι τους και με τις πιτζάμες κάθονται στο λάπτοπ του σπιτιού. Το βλέπω στις εγγραφές στο fecebook και στο twitter. Λίγοι είναι αυτοί που ανταποκρίνονται.

Τα πρώτα βήματα του νέου χρόνου πάνε μπουσουλώντας. Θα πιάσει το ρυθμό του κάποια στιγμή, πού θα πάει... Ευτυχώς που αύριο είναι Κυριακή κι έτσι θα 'χουμε λίγο παραπάνω χρόνο να... κυλιστούμε με βαρεμάρα από κρεβάτι σε κρεβάτι, ώσπου να ξημερώσει άλλη μια κουτσή, λόγω της αργίας των Φώτων, εργάσιμη εβδομάδα.

Ως τότε, λίγο δικαίωμα στην τεμπελιά, το έχουμε...

“Μαγεμένος” ουρανός στο Βέλγιο, στην πόλη των Βρυξελλών. Φωτισμένος ουρανός με εκατοντάδες βεγγαλικά. Ο κόσμος έχει ανάγκη να ελπίζει. Και κάθε καινούρια στιγμή τη μετατρέπει σε χαρά.

Λονδίνο! Μ' αυτόν τον εντυπωσιακό τρόπο την καλοδέχτηκαν τη νέα χρονιά οι Εγγλέζοι. Τι φοβερά βεγγαλικά. Είπαμε κι εμείς ότι κάτι είδαμε στην Αθήνα. Αμ δε...

Ψάξαμε να βρούμε τις πρώτες πιο όμορφες εικόνες του 2011, έτσι για να ξεκινήσει καλύτερα η νέα χρονιά που μόλις ξημέρωσε...

Ένας νεαρός στη Νέα Υόρκη κοιτάζει με... άλλα γυαλιά τη νέα χρονιά. Ποιος δεν θα ήθελε να είναι καλύτερη από το 2010 που μόλις έφυγε;

Ο έρωτας είναι το πιο σοβαρό πράγμα που μας κρατά στη ζωή. Στη Γαλλία το ξέρουν κι ένα ζευγαράκι απολαμβάνει δημόσια τον ερχομό του νέου χρόνου...

Εντυπωσιακά πυροτεχνήματα στην Αυστρία το βράδυ της Πρωτοχρονιάς. Μη σας πω καλύτερα και από τα φτωχικά δικά μας στο Σύνταγμα με τη Φιλαρμονική του Δήμου Αθηναίων...

Η Κική διαβάζει με ενδιαφέρον το τελευταίο φύλλο της “Εφημερίδας της Ακαδημίας του Πλάτωνα”. Στον πάγκο αρκετές εφημερίδες μοιράστηκαν στους διερχόμενους.

Είμαστε, παραμονή Πρωτοχρονιάς, μεσημεριάτικα, έξω από την είσοδο του ΜΕΤΡΟ στα Σεπόλια. Άνθρωποι που συμμετέχουμε στις δράσεις της ΕΚΑΠ και του “Μηνύματος”. Περνάει κόσμος, κοντοστέκεται, αναρωτιέται περί τίνος πρόκειται, και παίρνει από τα ρούχα και τα βιβλία που έχουμε στο χαριστικό παζάρι.

Έχουμε και τις δύο εφημερίδες και τις μοιράζουμε. Το “Μήνυμα” και την “Εφημερίδα της Ακαδημίας Πλάτωνα” που ολοκληρώσαμε το το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής. Φρέσκα κουλούρια...

Ένα ραδιοκασετόφωνο παίζει γιορτινές μουσικές. Με μπαταρίες, δεν έχουμε ρεύμα. Στον πάγκο κερνάνε ρακή και το κρασί του Δημήτρη. Είναι εδώ όσα παιδιά μπορούν. Και βοηθάνε. Λένε ευχές στους περαστικούς και εξηγούν για την πρωτοβουλία αυτή.

Περίεργο φαίνεται στον κόσμο. Υπάρχουν άνθρωποι που... χαρίζουν, που δεν πουλούν, που ενδιαφέρονται για την αλληλεγγύη των συναδέλφων τους και όχι για το κέρδος; Απίστευτο, αλλά συμβαίνει.

Το ζήτημα είναι να αντιληφθούμε ότι στις ντουλάπες μας υπάρχουν άχρηστα πράγματα, σε καλή κατάσταση που δεν φορέσουμε ποτέ. Σε κάποιους συνανθρώπους μας μπορεί να είναι αναγκαία και χρήσιμα. Ας τους δώσουμε τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή μ' αυτά τα πράγματα, να τα χρησιμοποιήσουν.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς, έξω από το σταθμό του ΜΕΤΡΟ Σεπολίων. Αυτές τις δύσκολες μέρες, υπάρχουν άνθρωποι που σκέφτονται και τους συνανθρώπους τους.

Τράβηξα μερικές φωτογραφίες. Δεν δείχνουν το... στρίμωγμα μεγάλων πολυκαταστημάτων σε ώρες αιχμής. Υπαίθριο ήταν το παζάρι... Ήσυχα, ήρεμα κι απλά για τρεις ολόκληρες ώρες ε΄δω χτύπησε η καρδιά της αγάπης και της αλληλεγγύης. Πάγωσαν τα πόδια μου, αλλά έφυγα ικανοποιημένος. Άξιζε τον κόπο. Κάποιοι άνθρωποι θα νοιώσουν όμορφα αυτή την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Αυτό θέλαμε και το πετύχαμε.

Αλλο ένα στιγμιότυπο από τη σημερινή ακτιβίστικη ενέργεια...