Και μετά την Ανάσταση, για τους Ορθόδοξους, όλα είναι ένα σουβλιστό αρνί και έθιμα

PenaΧθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές... 

Ιστορική προέλευση: Το Πάσχα ήταν γιορτή των Εβραίων την οποία τηρούσαν σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από την Αίγυπτο. Ο Χριστός όμως το κατάργησε και το αντικατέστησε με την τήρηση της Ανάμνησης του θανάτου του. (1 Κορινθίους 11:24) Το Πάσχα εισάχθηκε στη Χριστιανοσύνη μετά τους αποστολικούς χρόνους.

Ο καθηγητής θεολογίας Ν. Καλογεράς αναφέρει ότι “οι πρώτοι που εισήγαγαν τις ετήσιες γιορτές των Ιουδαίων στην εκκλησία δίνοντάς τους έννοια χριστιανική, ήταν οι εξ Ιουδαίων χριστιανοί, οι οποίοι και μετά τη μεταστροφή τους στη Χριστιανοσύνη εξακολουθούσαν να τηρούν τις γιορτές του ιουδαϊκού νόμου”. (Χριστιανική Αρχαιολογία, σ. 134, Αθήνα 1902, Έκδοση Α. Κωνσταντινίδης)

Ωστόσο, η Αγία Γραφή καταδίκαζε εκείνους που επέμεναν να τηρούν τον Ιουδαϊκό νόμο.—Γαλάτες 4:9-11.

Κουνέλια και λαγοί: Αυτά είναι σύμβολα της γονιμότητας τα οποία «προέρχονται από αρχαίες τελετουργίες και συμβολισμούς ειδωλολατρικών γιορτών της άνοιξης που γίνονταν στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή». —Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica).

Αβγά: Οι ιστορικοί συνδέουν τα αβγά του Πάσχα με τις ανοιξιάτικες γιορτές της γονιμότητας. Για παράδειγμα, ο καθηγητής Στίλπων Κυριακίδης, σε ειδική μελέτη του, τα συνδέει με την προσφορά αβγών κατά τη λατρεία θεών της γονιμότητας όπως ο Άττις, ο Άδωνις και άλλοι. Ο θάνατος και η ανάσταση του Άττιος γιορτάζονταν από 22 έως 25 Μαρτίου, «όπως περίπου και το Πάσχα». 

Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι δεν πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό, ακολουθώντας παραδόσεις και έθιμα που τον δυσαρεστούν. (Μάρκος 7:6-8)

Το εδάφιο 2 Κορινθίους 6:17 αναφέρει: «“Βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”». Επομένως, όσοι θέλουν να ευαρεστούν τον Θεό, δεν γιορτάζουν αυτή τη γιορτή.

pasxa

Το Πάσχα είναι ο Ιουδαϊκός εορτασμός της θεϊκής απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία το 1513 Π.Κ.Χ. Ο Θεός, έδωσε εντολή στους Ισραηλίτες να θυμούνται αυτό το σπουδαίο γεγονός κάθε χρόνο τη 14η ημέρα του ιουδαϊκού μήνα Αβίβ, ο οποίος ονομάστηκε αργότερα Νισάν.—Έξοδος 12:42· Λευιτικό 23:5.

Η λέξη «Πάσχα» προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «προσπέραση» και αναφέρεται στην περίπτωση κατά την οποία, ο Θεός γλίτωσε τους Ισραηλίτες από τη συμφορά που θανάτωσε κάθε πρωτότοκο στην Αίγυπτο. (Έξοδος 12:27· 13:15)

Προτού επιφέρει ο Θεός αυτή την καταστροφική πληγή, είπε στους Ισραηλίτες να τινάξουν στο ανώφλι και στους παραστάτες της πόρτας των σπιτιών τους το αίμα ενός σφαγμένου αρνιού ή κατσικιού. (Έξοδος 12:21, 22, υποσημείωση). Ο Θεός θα έβλεπε αυτό το σημείο και θα “προσπερνούσε” τα σπίτια τους, γλιτώνοντας έτσι τα πρωτότοκά τους.—Έξοδος 12:7, 13.

Ο Ιησούς γιόρτασε το Πάσχα στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. και αμέσως μετά εγκαινίασε έναν νέο εορτασμό: το Δείπνο του Κυρίου. (Λουκάς 22:19, 20· 1 Κορινθίους 11:20) Το γεύμα αυτό αντικατέστησε το Πάσχα, επειδή τηρείται σε ανάμνηση της θυσίας “του Χριστού [ο οποίος είναι] το πασχαλινό αρνί”. (1 Κορινθίους 5:7)

Η λυτρωτική θυσία του Ιησού είναι ανώτερη από την πασχαλινή θυσία επειδή ελευθερώνει όλους τους ανθρώπους από τη δουλεία στην αμαρτία και στον θάνατο.—Ματθαίος 20:28· Εβραίους 9:15. 

Δείτε περισσότερα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Δημοσιογραφικά

Εκλογές στην ΕΣΗΕΑ στις 18 και 19 Ιουνίου 

Η αίθουσα του ξενοδοχείου ΚΑΡΑΒΕΛ που χρησιμοποιήθηκε για τη Γενική Εκλογοαπολογιστική Συνέλευση της ΕΣΗΕΑ. Απίστευτες κοκορομαχίες από το βήμα σε μια άδεια αίθουσα...



Πιο πολύς ήταν ο κόσμος έξω στον προθάλαμο με το κους κους. Τα σχόλια έδιναν κι έπαιρναν. Κι εδώ που τα λέμε αν δεν το έκαναν αυτό οι δημοσιογράφοι, ποιοι θα το έκαναν;

Είχα πολλά τρεξίματα χθες με τη δουλειά μου. Πήρα ύλη για το νέο τεύχος του “ΤΥΠΟΥ των σιδηροδρομικών”, δώσαμε το “τυπωθείτω” για τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ, άρχισαν να σχεδιάζω την 8σέλιδη έκτακτη έκδοση της ΦΩΝΗΣ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ και έκανα πρόβα το ρόλο μου στα δρώμενο που θα παρουσιάσουμε στο τέλος του Ιουνίου με τη Δημοσιογραφική μου Ομάδα. Όμως γι' αυτό θα σας πω περισσότερα σε άλλο κείμενο μου, εδώ.

Παρ' όλα αυτά βρήκα το χρόνο και πήγα να δηλώσω παρουσία στην Εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση της ΕΣΗΕΑ στο ξενοδοχείο ΚΑΡΑΒΕΛ, στο κέντρο της Αθήνας... Ένοιωθα υποχρεωμένος απέναντι στον επαγγελματικό κλάδο. Αν κι εδώ που τα λέμε, το μετάνιωσα. Χαμένος μου φάνηκε ο χρόνος που διέθεσα...

Σαν επαγγελματίες, οι δημοσιογράφοι, κυρίως τα μέλη του Δ.Σ. Της ΕΣΗΕΑ έπαιρναν το λόγο για να καταγγείλουν συναδέλφους του αντίπαλου συνδυασμού... Ξεχασμένοι σ' ένα ξύλινο λόγο που πολύ απέχει από τα πραγματικά προβλήματα που απασχολούν τους επαγγελματίες δημοσιογράφους. Αυτούς τους κακοπληρωμένους ή τους άλλους που βλέπουν να κουτσουρεύεται συνεχώς ο μισθός τους, ζώντας στην ανασφάλεια για το αν έχουν κι αύριο δουλειά.

Ειλικρινά δεν κατάλαβα ποτέ, πολύ πριν γίνω τακτικό μέλος της ΕΣΗΕΑ γιατί κάποιοι στο σινάφι μας νόμιζαν πως είναι κάτι το διαφορετικό από την υπόλοιπη εργατική τάξη. Τα ίδια προβλήματα βιώνουν, τους ίδιους κακούς εργοδότες ή και χειρότερους, έχουν.

Μπορεί κάποτε τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Καθόλου τυχαίο. Τότε εκδότες ήταν άνθρωποι που δημοσιογραφούσαν οι ίδιοι και πονούσαν τις εφημερίδες τους. Αργότερα τα πράγματα άλλαξαν. Έπεσαν πολλοί αλεξιπτωτιστές στο χώρο...

Κάποιοι το είδαν γήπεδο γρήγορου πλουτισμού, άλλοι ήθελαν να ξεπλύνουν χρήματα κι άλλοι χρησιμοποίησαν τα έντυπα τους για να εξυπηρετήσουν άλλες σκοπιμότητες, να εκβιάσουν τους εκάστοτε κυβερνώντες για δημόσια έργα ή άλλα έσοδα από τον κρατικό κορβανά.

Έζησα τις καλές μέρες του Τύπου και την απόλυτη παρακμή του. Αποχώρησα πιεσμένος από τα Μνημόνια πριν υποστώ μειώσεις στο μισθός μου, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν πονώ το χώρο που υπηρέτησα για περισσότερα από 30 χρόνια.

Και τώρα, στο ΚΑΡΑΒΕΛ αισθάνθηκα άσχημα. Όλοι ετούτοι εδώ οι σωτήρες που αύριο θα συγκροτήσουν τα ψηφοδέλτια τους και θα μας καλέσουν να τους ψηφίσουμε, έμοιαζαν στα μάτια μου με... εξωγήινους. Λες και και δεν καταλαβαίνουν σε τι συνθήκες γαλέρας ζουν οι συνάδελφοι τους στα έντυπα, στους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς και στο διαδίκτυο... Αποχώρησα οργισμένος. Θα ήθελα το μπόι των συνδικαλιστών που λένε ότι είναι εκεί για να υπηρετούν τον κλάδο, μεγαλύτερο. Να μπορώ να το εμπιστευτώ. Το ομολογώ: Δεν με έπεισαν...

Σας πείθουν εσάς;

Δείτε τι λένε οι ίδιες οι παρατάξεις στις ανακοινώσεις που αμέσως μετά έστειλαν:

Δυναμικό παρόν έδωσαν σήμερα οι εκπρόσωποι του Συνδυασμού μας «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ» στην Ετήσια Γενική Συνέλευση των μελών της ΕΣΗΕΑ που έγινε στο «ΚΑΡΑΒΕΛ», εν όψει των εκλογών, στις 18 και 19 Ιουνίου.
Με την έναρξη της διαδικασίας απηύθυναν χαιρετισμό ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ Γιώργος Σαββίδης και ο πρόεδρος του ΕΔΟΕΑΠ Πάνος Σόμπολος.
Παρέστη και ο πρώην πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ και πρώην αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Γιώργος Αναστασόπουλος.
Εκ μέρους του Συνδυασμού μας μίλησαν οι συνάδελφοι: Χρήστος Κυρίτσης (μέλος του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ) Χρήστος Αξελός, Αγγελική Γυπάκη, Στέλιος Λεύκοβιτς, Γιώργος Συριόπουλος, Γιώργος Ανδρουτσόπουλος, και Αντώνης Πρέκας, οι οποίοι αναφέρθηκαν στα προβλήματα του Κλάδου και πρότειναν:
*Αλλαγή του εκλογικού συστήματος της ΕΣΗΕΑ από απλή αναλογική σε μικτό πλειοψηφικό σύστημα.
*Ασφάλιση των δημοσιογράφων στο Διαδίκτυο και θέσπιση αγγελιοσήμου στις διαφημίσεις.
*Στήριξη των δημοσιογράφων της ΕΡΤ στα δίκαια αιτήματά τους.
*Ενίσχυση των ανέργων συναδέλφων με αξιοποίηση των πολλών
επιδοτούμενων ευρωπαϊκών προγραμμάτων που παραμένουν ανεκμετάλλευτα.
*Τήρηση του καταστατικού για τις εγγραφές υποψηφίων στην ΕΣΗΕΑ.
*Αναβάθμιση του κύρους του δημοσιογράφου στην Ελληνική Κοινωνία.
*Εξωστρέφεια της ΕΣΗΕΑ για αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των προβλημάτων του Κλάδου.


ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ Ν' ΑΚΟΥΣΤΕΙΣ

Η ΕΣΗΕΑ βαδίζει στις πιο κρίσιμες εκλογές της εκατοντάχρονης λειτουργίας της. Οι εξελίξεις στη χώρα είναι ραγδαίες, οι εργασιακές σχέσεις κλονίζονται συθέμελα και το δημοσιογραφικό λειτούργημα απαξιώνεται σκοπίμως. Και όλοι εμείς καλούμαστε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Ούτε τα ευχολόγια ούτε η άρνηση αποτελούν λύση. Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα και να αναλάβουμε δράση. Έφθασε η στιγμή :
* Να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας για το παρόν και το μέλλον της Ένωσής μας.
* Να κάνουμε την υπέρβαση στις διαχωριστικές γραμμές και τις αγκυλώσεις του παρελθόντος.
* Να αποτινάξουμε τις ιδεοληψίες και τις εμμονές για άσφαιρες και αναποτελεσματικές απεργιακές κινητοποιήσεις. Απεργίες που δεν συνοδεύονται από τεκμηριωμένες διεκδικήσεις και διαβουλεύσεις, υπονομεύοντας κάθε μελλοντική αγωνιστική κινητοποίηση και αφήνοντας πίσω τους εκατοντάδες ανέργους.
* Να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην αξιοπρεπή διαβίωση των παλαιών και των νεοσυνταξιούχων, εξαιτίας της κρίσης, συναδέλφων.
* Να στηρίξουμε εμπράκτως και αποτελεσματικά τους ανέργους συναδέλφους μας και αυτούς που έχουν παγιδευτεί στη ζούγκλα της εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
* Να παλέψουμε με την αντίληψη που κυριαρχεί,πως: «κάθε εργοδότης καθορίζει τον κατώτατο μισθό», εξωθώντας μας σε προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική εξαθλίωση.
* Να αποφασίσουμε έως πότε θα ανεχόμαστε τη μαύρη και αδήλωτη εργασία στη δημοσιογραφία, την ώρα που αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα όλων των άλλων πολιτών.
* Να εργαστούμε για την αποκατάσταση του κλάδου μας στα μάτια της κοινωνίας.
Διαβάστε ολόκληρη τη διακήρυξη στο enomenoidimosiografoi.gr
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ
Μεταρρύθμιση, Διεκδίκηση, Υπέρβαση

  • Κι ΕΔΩ δείτε τις απόψεις της Κίνησης Επαγγελματιών Δημοσιογράφων. ΕΔΩ η Συσπείρωση Δημοσιογράφων. ΕΔΩ οι Financial Crimes. ΕΔΩ οι Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι.

Έτοιμος και ο “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ”, τ. 108

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της τελευταίας έκδοσης του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηροδρόμου. Για να τον διαβάσετε όπως κυκλοφορεί τυπωμένος, πατήστε ΕΔΩ.

Σήμερα ολοκληρώθηκε και το τ. 108 του “ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηροδρόμου”. Την περασμένη Τετάρτη κατέβηκα στον Πειραιά, στο Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ και πήρα την ύλη. Τη δούλεψα, έγινε το κασέ, η σελιδοποίηση, η πρώτη και η δεύτερη διόρθωση και ιδού σήμερα το μεσημέρι δώσαμε το “τυπωθείτω” με τον πρόεδρο του Σωματείου, Θύμιο Ρουσιά...

Το έχω ξαναπεί... Έχει μια ξεχωριστή ομορφιά η ενασχόληση μου με την έκδοση της διμηνιαίας εφημερίδας αυτής. “Μπαμπάς” της από το πρώτο φύλλο, εδώ και 19 χρόνια μαζί με τον Μανώλη Φωτόπουλο, την είδαμε να εξελίσσεται από ένα 4σέλιδο Α3, άσπρο - μαύρο, σε σταθερό 12σέλιδο, 4χρωμο και μάλιστα σε ειδικές περιπτώσεις, όπως τώρα, που ήθελε να καλύψει της Γενική του Συνέλευση, 16σέλιδη.

Ο Μανώλης αποσύρθηκε με τη θέληση του από τη Διοίκηση, ήθελε να ασχοληθεί μόνο με το Μουσείο Ηλεκτρικού Σιδηροδρόμου, άλλο ένα δημιούργημα του. Και στο τιμόνι του Σωματείου, άφησε τον Θύμιο, εξαιρετικό συνεργάτη του για 10 ολόκληρα χρόνια.

Με τον Θύμιο, λοιπόν, τα πάμε περίφημα... Καταλαβαινόμαστε... Ξέρω τι θέλει κάθε φορά που κουβεντιάζουμε για την ύλη και είμαι σε θέση να το υλοποιήσω, άνετα και μέσα στις προσδοκίες του.

Πολύ σημαντική δουλειά είναι και το γεγονός ότι η Ελευθερία που εργάζεται στη γραμματειακή υποστήριξη έχει βοηθήσει ουσιαστικά με τη δακτυλογράφηση των κειμένων. Το γεγονός ότι ζει καθημερινά μαζί τους τα τελευταία τρία χρόνια την έχει βοηθήσει και εμάς στη συνέχεια, ώστε να γνωρίζει καλά τις ορολογίες του κλάδου με αποτέλεσμα να αποφεύγονται τα υπερβολικά λάθη στη δακτυλογράφηση από τα κορίτσια του τυπογραφείου.

Κι αυτό συντομεύει την έκδοση καθώς με τη σειρά μου κι εγώ, πέρα από το κασέ, ταχτοποιώ τα ψηφιακά αρχεία στο στικάκι μου... Ναι, γίνεται μια καλή δουλειά στον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ.

Το γεγονός μάλιστα ότι σε καιρούς δύσκολους, όχι μόνο δεν έχουν υποστήλει τη σημαία, όπως έχουν αναγκαστεί να κάνουν πολλά Σωματεία, λόγω οικονομικών δυσκολιών, αλλά κρατάνε σταθερή την έκδοση, τους τιμά ιδιαίτερα...

Το πιστεύουν και το δείχνουν. Η ενημέρωση, η σωστή και ολοκληρωμένη ενημέρωση των συναδέλφων τους, παίζει γι' αυτούς έναν πολύ σημαντικό ρόλο. Κι ο κόσμος που καλύπτουν συνδικαλιστικά, οι συνταξιούχοι του ΗΣΑΠ δείχνουν έμπρακτα την αγάπη τους και την ευγνωμοσύνη τους...

Περιορίζουν τώρα και τις απεργίες...

Απόψε στο Σύνταγμα, όλοι μαζί, υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην απεργία. Δίπλα στους επιστρατευμένους συναδέλφους μας ως εν δυνάμει μελλοντικοί επιστρατευμένοι σε μια Δημοκρατία που κόβει και ράβει στα μέτρα της τα δικαιώματα μας... Από την εφημερίδα ΑΥΓΗ.



 

 

Εφευρετικός από πλευράς απόδοσης ο σημερινός πρώτος τίτλος των ΝΕΩΝ. Μπορεί να... ανεβάζει, δημοσιογραφικά, πολύ ψηλά ένα επουσιώδες ζήτημα, περιορίζοντας το στον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων που στηρίζουν την τρικομματική κυβέρνηση, όμως οι γραφίστες της εφημερίδας κατάφεραν να δώσουν με μία εξαιρετική απόδοση το όλο ζήτημα.

Κάποτε το θέμα το αναδείκνυαν οι δημοσιογράφοι με την έρευνα και το ρεπορτάζ. Στις μέρες μας έχουν τη βοήθεια των ανθρώπων που έχουν σπουδάσει τη γραφιστική τέχνη.

Το να μπορείς να δώσεις οπτικά ένα θέμα με οικείες εικόνες στον αναγνώστη, τον βοηθά να κατανοήσει καλύτερα όλη τη δεδομένη κατάσταση... Ένα στοιχείο που επιστρατεύουν είναι η φαντασία... Όσο πιο απλό και παραστατικό, τόσο πιο καλό.

Ξαναδείτε το, παρακαλώ...



Να μείνουμε λίγο στην Κρήτη... Η εφημερίδα ΠΑΤΡΙΔΑ αναδεικνύει το τοπικό θέμα με τις πυρκαγιές σε όλο το νησί και σωστά πράττει, δημοσιογραφικά. Προσπαθεί να δώσει μια δική της ερμηνεία σ' αυτό το τόσο σοβαρό θέμα...



Ηε φημερίδα ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ αναδεικνύει ένα διαχρονικό θέμα, όπως είναι ο αλκοολισμός ως ασθένεια και τα προβλήματα που δημιουργεί σε όσους έχουν πέσει στην παγίδα του. Δύσκολες καταστάσεις...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 01/06/2013

Πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τρίτη 28/5/2013 στα γραφεία της Συνομοσπονδίας, συνάντηση των προεδρείων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ με την ηγεσία του υπουργείου Δημοσίας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη μετά από αίτημα του αρμόδιου υπουργού Ν. Δένδια.

Στη συνάντηση τέθηκε από την πλευρά της κυβέρνησης το αίτημα περί προστασίας του ιστορικού κέντρου της Αθήνας από τις διαδηλώσεις μικρών ομάδων.

Η ΓΣΕΕ τοποθετούμενη, δήλωσε την κατηγορηματική αντίθεση της σε όποια σκέψη για περιορισμό των συνταγματικά κατοχυρωμένων ατομικών και συλλογικών δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων των πολιτών. Άλλωστε οι συγκεντρώσεις και οι διαμαρτυρίες των εργαζομένων δεν περιορίζονται με νόμους και αστυνομικά μέτρα αλλά μόνο με αλλαγή πολιτικής η οποία δημιουργεί τα προβλήματα.

Η ΓΣΕΕ αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη για τις δικές της μαχητικές και ειρηνικές συγκεντρώσεις και πορείες στο βαθμό που η σύνθεση αυτών επιτρέπει κάτι τέτοιο. Και οι άλλοι εργαζόμενοι συνάδελφοι; Τι είναι τούτο πάλι; Ο καθένας θα κουβεντιάζει για τον εαυτό του; Ωραίες συλλογικότητες...

Σε κάθε περίπτωση η συνάντηση αυτή, σύμφωνα με παρατηρητές, πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο ενός ευρύτερου διαλόγου με φορείς και κοινωνικές ομάδες ώστε να βρεθεί καλύτερη και κοινά αποδεκτή λύση.

Οι εργαζόμενοι, τα σωματεία, οι ομοσπονδίες και η ΓΣΕΕ χρησιμοποιούν τις απεργίες και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις ως “έσχατο μέσο”, διότι πλήττονται βάναυσα από την εφαρμογή των επαχθών όρων των μνημονίων που καταργούν ακόμα και τα πιο στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα.

Κανείς εργαζόμενος δεν θέλει να χάνει το μεροκάματο και το ένσημό του. Κανένα συνδικάτο δεν κλείνει το ιστορικό κέντρο της Αθήνας από “χόμπι”. Κανένα συνδικάτο δεν θέλει να δημιουργεί πρόβλημα στις μικρές επιχειρήσεις και στους συναδέλφους που εργάζονται σ’ αυτές.

Ο διάλογος αποτελεί βασικό συστατικό της δημοκρατίας και χαρακτηριστικό γνώρισμα των πολιτισμένων λαών. Όταν η πολιτεία τον χρησιμοποιεί προσχηματικά για να καλύψει τα υπαρκτά ζητήματα που η ίδια δημιουργεί ή εντείνει, τότε το αίτημα του υπουργού πρέπει να διαβιβαστεί προς την Κυβέρνηση, ώστε να δοθούν λύσεις στα πολύ σοβαρά και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν η κοινωνία, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι, οι οποίοι δοκιμάζονται καθημερινά από την εφαρμογή της “λογιστικής συνθήκης”, μιας λάθους συνταγής που υποτιμά την ίδια την ζωή μας.

Το συνδικαλιστικό κίνημα και οι εργαζόμενοι διακατέχονται από αίσθημα ευθύνης και αυτογνωσία που την ξεπερνούν μόνο όταν κάποιοι εξαντλούν τις αντοχές, την υπομονή και τα όρια τους. Ως εκ τούτου, κάθε σκέψη ή προσπάθεια απαγόρευσης των απεργιακών κινητοποιήσεων, μας βρίσκει όλους κάθετα αντίθετους.

Άλλωστε, οι μαζικές διαδηλώσεις του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος διαθέτουν ισχυρή περιφρούρηση απομονώνοντας και παρεμποδίζοντας κάθε “στοιχείο” βανδαλισμού που επιδιώκει να “παρεισφρήσει” στις τάξεις του.

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις”.

Μπροστά στην κάμερα για το ντοκιμαντέρ...

Φωτογραφική η σημερινή ανάρτηση. Συνέβη χθες στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ καθώς η Δημοσιογραφική μου Ομάδα ετοίμαζε το ντοκιμαντέρ για τα τρία χρόνια οικονομικής κρίσης και τις παρενέργειες που αυτή έχει στους πολίτες που αναγκάζονται να βιώνουν ακραίες καταστάσεις. Εδώ η Έλενα αναφέρει τις προσωπικές της εμπειρίες από τη δύσκολη αγορά εργασίας.



Για το ίδιο θέμα μίλησε και ο Μιχάλης. Αξιοπρεπέστατος... Η συμμετοχή του στα Σεμινάρια Δημοσιογραφίας τον βοήθησε να περάσει μπροστά από τα μικρόφωνα και το φακό. Συνηθισμένος, ως επαγγελματίας, να είναι πίσω από αυτόν χρειάστηκε, προς τιμήν του, αρκετή προσπάθεια, την οποία όμως κατέβαλε αγόγγυστα... Αποκαλυπτικός.



Η Κατερίνα, χείμαρρος, άφησε τον εαυτό της να βγάλει προς τα έξω, όλα όσα την έπνιγαν... Χωρίς αναστολές κατέθεσε τη δικιά της θέση και άποψη σχετικά με το πώς βιώνει την κρίση σε προσωπικό επίπεδο. Σε πολλές περιπτώσεις μας άφησε άναυδους. Αλήθειες που αξίζει να τις δείτε στην προβολή του ντοκιμαντέρ, όταν με το καλό ολοκληρωθεί και προβληθεί στο πάρκο...



Όμορφα τα κατάφερε και η Νίκη. Ως αδιόριστη εκπαιδευτικός δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, φιλόλογος στην ειδικότητα, μίλησε για τον αγώνα της να προσφέρει στο κοινωνικό φροντιστήριο του Δήμου Αθηναίων και τις προσωπικές της εμπειρίες από το χώρο της δουλειάς, καθώς η κοινωνία γύρω της δέχεται μια επίθεση χωρίς προηγούμενο...



Δυνατή παρουσία και η Μαρία Φ. Κατέθεσε κι εκείνη τις προσωπικές τις εμπειρίες μιλώντας με απλό, καθαρό τρόπο για όλα. Το ίδιο καλή ήταν και η Μόρφω που δεν προλάβαμε να βγάλουμε φωτογραφία για να τη βάλουμε σ' αυτή την ανάρτηση. Αν την ανεβάσει ο Αλέξανδρος που έπαιρνε κι αυτός φωτογραφίες, εδώ είμαστε να την πάρουμε...

Νέο τεύχος, ίδιος ξεπεσμός!

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο του νέου, δεύτερου τεύχους της ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ, κανονικά θα έπρεπε να λέγεται Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ κ. ΚΟΝΤΟΥ, όπου εκδότης – ιδιοκτήτης -υπεύθυνος είναι η Ελένη Κοντού, προμοτάροντας τον... πατέρα της Χαρ. Κοντό, πρόεδρο Α/βάθμιας Σχολικής Επιτροπής και Α' αντιπρόεδρο της 4ης Δημοτικής Κοινότητας.

Καταλαβαίνω ότι το να βγάζεις μια εφημερίδα λίγο πριν από τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην 4η Δημοτική Κοινότητα της Αθήνας, έχει μια κάποια βάση. Προσπαθεί ένας εκλεγμένος πολιτευτής να εδραιώσει τη θέση του μέσα στην παράταξη και μάλιστα επιχειρεί να δημιουργήσει μια... ομάδα της οποίας την προβολή εξασφαλίζει δια της αρθρογραφίας...

Αλλά πραγματικά, τι είδους προβολή παρέχει; Είχα “παρουσιάσει” το πρώτο φύλλο της, δείτε ΕΔΩ (αν υπάρξουν κι άλλα, αν δηλαδή... προλάβει τις εκλογές). Δημοσιογραφικά δεν έχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον...

Αν ασχολούμαι μαζί της είναι γιατί αγαπώ τον τόπο που ζω και δεν μπορώ να ανεχτώ τον κάθε τυχάρπαστο να... φορά τον τήβεννο της δημοσιογραφίας και να κάνει τα προσωπικά παιχνιδάκια του στην πολιτική.

Σεμνός και ταπεινός” ο κ. Κοντός δίδει στον εαυτό του (βρε αδερφέ ο ίδιος πληρώνει τα έξοδα της έκδοσης...) τη δυνατότητα να υπογράφει και τα δυο άρθρα στην πρώτη σελίδα...

Το ένα αφορά την Αθήνα που (θα) αλλάξει όψη. Ο ίδιος το θεωρεί δεδομένο καθώς αποκαλύπτει ότι ένα μεγάλο επενδυτικό πρόγραμμα 150 εκατομμυρίων ευρώ από το ΕΣΠΑ πέφτει εδώ... Ελντοράντο γίνουμε κι εμείς οι... μίζεροι προσέχουμε τα μαγαζιά που κλείνουν και τα συσσίτια των απόρων και των άστεγων που πολλαπλασιάζονται με τρελούς ρυθμούς...

Λίγο πιο κάτω ο κ. Κοντός θεωρεί υποχρέωση του να πει “όλη την αλήθεια για την οικονομική κατάσταση στα σχολεία της 4ης Δημοτικής Κοινότητας”... Τα υπόλοιπα, όσα δηλαδή βιώνουν δάσκαλοι και μαθητές στις σχολικές τους μονάδες είναι απλά, κατά τον κ. Κοντό “εκ του πονηρού”, όπως κλείνει το... φοβερό κομμάτι του...

Ο κ. Κοντός δίνει επίσης στην πρώτη του σελίδα ένα ικανό χώρο για την αποκλειστική είδηση “Χριστός Ανέστη”, ενώ δεν παραλείπει να βάλει και μια φωτογραφία του δημάρχου κ. Καμίνη (με τον συνδυασμό του οποίου έχει εκλεγεί...) κι ένα μικρό ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου για το ζήτημα των θεατρικών χώρων που λειτουργούν χωρίς άδεια.

Στη σελίδα 2 υπάρχει ένα άρθρο της προέδρου της 4ης Δημοτικής Κοινότητας, Δήμητρας Σιδερή κι ένας απολογισμός από τη λέσχη Κάτω Πατησίων και ένα ακόμα πιλοτικό πρόγραμμα κομποστοποίησης που δεν λαβαίνουν χώρα στην περιοχή της 4ης Κοινότητας, αλλά δεν έχει και τόσο σημασία μιας και ηγούνται των δράσεων φίλοι του κ. Κοντού.

Η σελίδα 3 είναι αφιερωμένη στην 9ήμερη οδική εκδρομή στη Βουδαπέστη – πράγα – Βιέννη από τις Λέσχες Κολοκυνθούς – Κολωνού (η πρώτη στεγάζεται δίπλα στην 4η Δημοτική Κοινότητα. Δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την περιοχή Κολοκυνθούς, όπως λέει ο τίτλος της).

Στον Γιώργο Μπρούλια, δημοτικό σύμβουλο, φίλο του κ. Κοντού και πρόεδρο της Εταιρείας Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής Αθηνών δίνει την σελίδα 4 που ευτυχώς αναφέρεται σε έργα που θα γίνουν στην 4η Δημοτική Κοινότητα.... Ελπίζω να είμαστε... ζωντανοί και να τα δούμε να υλοποιούνται γιατί ένα πρόβλημα με τους χρόνους, σοβαρό, το έχουν. Ευκαιρία να μάθουμε και για τα επενδυτικά σχέδια για Κεραμεικό – Μεταξουργείο...

Η σελίδα 5 είναι αφιερωμένη σε διαφημίσεις. Τρεις καλύπτουν τη σελίδα. Μπράβο, ενδιαφέρον!...

Τα καλά τα κρατά όμως για την τελευταία σελίδα της ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ. Λεγε με Καμίνη!... Δεντροφύτευση ο κ. Καμίνης με τους μαθητές στο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα (κι έτσι έμαθε που είναι...) Μνημόνιο συνεργασίας με τον ΕΟΠΠΥ και δηλώσεις του για το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.

Ούτε μια λέξη δεν βρήκε να πει για τη μεγάλη “επένδυση” με την κατασκευή του Mall στο οικόπεδο του πρώην εργοστασίου Μουζάκη στον Κηφισό, ούτε μια λέξη για τις μπασκέτες στο ανοιχτό γηπεδάκι μέσα στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα...

Χώρο όμως για να προβάλει την ενθουσιώδη επιστολή του προϊσταμένου του Ι. Ναού Αγ. Αιμιλιανού, πρωτοπρεσβύτερου Νικόλαου Αργυρόπουλου με την οποία δίνει συγχαρητήρια στην εφημερίδα του και στην κ. Δήμητρα Σιδερή γιατί “θα ανοίξει το αναψυκτήριο στο λόφο Σκουζέ” βρήκε... Βιάστηκες πολύ παπά Νικόλα. Αν ακολουθήσει την ταχύτητα τοποθέτησης των μπασκετών δεν θα προλάβεις να το δεις να ολοκληρώνεται το έργο.... Ο άνθρωπος που πάει με... όλους...

Μια τελευταία παρατήρηση για να κλείσω αυτό το κομμάτι. Στη στήλη ΝΕΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ που υπογράφει ο κ. Κοντός επισημαίνει δυο πράγματα. Το πρώτο αφορά την άμεση ανακατασκευή του κτιρίου που στεγάζεται η 4η Δημοτική Κοινότητα. Μα, δεν άκουσε ότι θα το κάνουν αυτό οι... μεγαλοεπενδυτές του Mall... Είναι μέσα στα... πλούσια ανταποδοτικά που θα προσφέρουν... Δεν τον βλέπω να είναι και τόσο σίγουρος.

Το δεύτερο είναι πιο ανησυχητικό: Ο κ. Κοντός παρατηρεί ότι πληθαίνουν τα πωλητήρια και τα ενοικιαστήρια στην 4η Δημοτική Κοινότητα... Αν και δίνει μια κάποια εξήγηση περί... οικονομικής κρίσης, μάλλον έχει καιρό να περάσει από την Πλάτωνος... Δεν πάει κι από κει να πάρει καμιά διαφήμιση για την εφημερίδα του;

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA