Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές

Posted in Επικαιρότητα

Εκπληκτικό! Ημέρες τρομοπρόβας ΗΠΑ Σεπτεμβρίου, τότε με τους Δίδυμους Πύργους ζούμε από χθες στην Αθήνα με τους περίφημους περιφερόμενους φακέλους. Βεβαίως μπορεί και να μην το παίρναμε καθόλου χαμπάρι όλοι εμείς που ζούμε και κινούμαστε στο κέντρο της πόλης ως εργαζόμενοι, αλλά αφού ξελαρυγγιάζονται η Τ.V., το ραδιόφωνο και οι εφημερίδες να το λένε ως είδηση και να σπέρνουν τον τρόμο και τον πανικό, λίγο πριν τις εκλογές, θα πρέπει μάλλον να μας προβληματίσει.

Πριν αναπτύξω τις σκέψεις μου πάνω στο θέμα θεωρώ σκόπιμο να αναδημοσιεύσω εδώ το σχόλιο – γνώμη, στη σελίδα 8, του σημερινού ΕΘΝΟΥΣ:

ΔΥΣΤΥΧΩΣ τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα απ’ όσο έδειχναν. Και σίγουρα δεν επρόκειτο για κάποια μεμονωμένα «χτυπήματα», όπως ενδεχομένως να θεωρήθηκε από ορισμένους. Όποιοι σκέφτηκαν, σχεδίασαν και εκτέλεσαν την επίθεση εναντίον πρεσβειών αλλά και πολιτικών ηγετών στο εξωτερικό με δέματα που έκρυβαν εκρηκτικούς μηχανισμούς είχαν σαφέστατη στόχευση και υπηρετούσαν συγκεκριμένη σκοπιμότητα. Και προφανώς δεν θα μας απασχολήσει αυτή μόνο τη φορά η δράση τους.

ΘΑ ΗΤΑΝ μάλλον αφελές να πιστέψουμε ότι μπορεί να επιδίωκαν να πλήξουν τον Σαρκοζί ή τη Μέρκελ με τα «δέματα» που τους έστειλαν. Το ήξεραν ότι δεν θα έφταναν ποτέ κοντά τους. Άρα άλλο επιδίωκαν. Και προφανώς αυτό δεν ήταν τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό που έγινε το τελευταίο 48ωρο: μονοπώλησαν τη δημοσιότητα στη χώρα μας και τράβηξαν τους προβολείς του ενδιαφέροντος στο εξωτερικό.

ΕΙΝΑΙ προφανές ότι το σήμα που έστειλαν λέει πως το «χτύπημα» με το δέμα-βόμβα εναντίον του Χρυσοχοΐδη δεν ήταν παρά μόνο η αρχή. Αλλά δεν λέει μόνο αυτά. Λέει πως δεν τους απασχολεί, και ίσως και να το επιδιώκουν, το ενδεχόμενο να είναι περισσότερα του ενός τα θύματα σε κάθε χτύπημά τους. Κι ακόμη λέει πως δεν τους απασχολεί, και ίσως και να το επιδιώκουν, αν δημιουργείται στο εξωτερικό η εντύπωση πως η χώρα βρίσκεται στο έλεος μιας ομάδας τρομοκρατών, που μπορούν να την αναστατώνουν κατά βούληση.

ΦΥΣΙΚΑ η κυβέρνηση και τα κόμματα καταδίκασαν με τον κατηγορηματικότερο δυνατό τρόπο τη δράση των τρομοκρατών και υπογράμμισαν την εμπιστοσύνη τους στους δημοκρατικούς θεσμούς και τη βεβαιότητα ότι οι εμπνευστές και οι εκτελεστές των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων θ’ αποκαλυφθούν και θα τιμωρηθούν.

ΚΑΘΕ νουνεχής άνθρωπος αυτό επιθυμεί. Και μακάρι οι ευχές να ευοδωθούν. Αλλά ας μην τρέφουμε την ψευδαίσθηση ότι η λύτρωση θα έρθει τόσο γρήγορα. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με άτομα πολύ πιο επικίνδυνα και αδίστακτα από εκείνα της 17Ν. Είναι βέβαιο.

Η δικιά μου σκέψη και ο προβληματισμός έχει να κάνει με το τι σχέση μπορεί να έχει αυτό το γεγονός ότι εμφανίζεται και παίρνει μεγάλες διαστάσεις, λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Και σας θυμίζω τη διακαναλική συνέντευξη του Γ. Παπανδρέου με το εκβιαστικό δίλημμα ότι αν δεν γίνει αποδεχτή η πολιτική του θα προχωρήσει άμεσα σε εκλογές. Κρίμα... Δεν έχουν καθόλου φαντασία. Κάθε φορά που βρίσκονται σε δύσκολη θέση τα ίδια κάνουν. Καμιά πρωτοτυπία...

Γιορτάζουν οι άνδρες σήμερα;

Posted in Επικαιρότητα

Εσείς το ξέρατε ότι σήμερα γιορτάζουν οι άνδρες; Εγώ ομολογώ ότι δεν το ήξερα. Κανείς μέχρι σήμερα δεν μου είχε πει "χρόνια πολλά" μια τέτοια μέρα. Και ξαφνικά το είδα σήμερα σαν σχόλιο από τον καλό φίλο Ανδρέα Ανδρεόπουλο, που σαν να μη του έφταναν τα τρεξίματα του στις εκλογές της Κυριακής που είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο Ίλιον με το συνδυασμό του Νίκου Ζενέτου, βρήκε χρόνο να ανεβάσει το βίντεο που έχω ανεβάσει κι εγώ εδώ και να το σχολιάσει κι όλας.

Εγώ αντί σχολίου θα δημοσιεύσω, ένα ανέκδοτο, πως δηλαδή είναι η μέρα που ο άνδρας αποφασίζει να μπει στην κουζίνα και να μαγειρέψει. Τι διάολο τόσες εκπομπές μαγειρικής έχουν πια μαζευτεί στην τηλεόραση, τζάμπα θα πάνε;

Ένας άνδρας, λοιπόν αποφασίζει να ψήσει μπριζόλες. Απλά πράγματα, όχι σύνθετες συνταγές... Σ' αυτήν την δραστηριότητα φαίνονται καθαρά τα ταλέντα της μαγειρικής ενός αληθινού άνδρα. Μόλις ένας άνδρας δηλώσει εθελοντής να κάνει αυτό το είδος μαγειρικής, η αλυσίδα γεγονότων ακολουθεί ως εξής:
Ο ΑΝΔΡΑΣ
1. Ο άνδρας βγάζει την ψησταριά και τα κάρβουνα.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ
2. Η γυναίκα πλένει την σχάρα.
3. Η γυναίκα πάει στο μπακάλικο.
4. Η γυναίκα πάει στο χασάπικο.
5. Η γυναίκα πάει στο ζαχαροπλαστείο.
6. Η γυναίκα ετοιμάζει την σαλάτα και τα λαχανικά.
7. Η γυναίκα ετοιμάζει τα κρέατα για το ψήσιμο.
8. Η γυναίκα βάζει σε ένα δίσκο τα κρέατα με τα σχετικά μπαχαρικά και τα εργαλεία του ψησίματος.
9. Η γυναίκα φέρνει την σχάρα καθαρή και το δίσκο στον άνδρα που είναι ξαπλωμένος δίπλα στην ψησταριά απολαμβάνοντας την μπύρα του.
10. Ο άνδρας βάζει το κρέας πάνω στην σχάρα.
11. Η γυναίκα μπαίνει στο σπίτι να στρώσει το τραπέζι.
12. Η γυναίκα ρίχνει μια ματιά στα λαχανικά που βράζουν.
13. Η γυναίκα ετοιμάζει το επιδόρπιο.
14. Η γυναίκα ξανά βγαίνει έξω να πει στον άνδρα της ότι καίγεται το κρέας.
15. Ο άνδρας βγάζει το κρέας που παρά ψήθηκε από την σχάρα και το πάει στην γυναίκα του.
16. Η γυναίκα ετοιμάζει τα πιάτα και τα βάζει στο τραπέζι.
17. Ο άνδρας βάζει να πιούνε.
18. Η γυναίκα ξεστρώνει το τραπέζι και ετοιμάζει τον καφέ.
19. Η γυναίκα σερβίρει τον καφέ και το επιδόρπιο.
20. Μετά το γεύμα, η γυναίκα μαζεύει το τραπέζι και το τραπεζομάντιλο.
21. Η γυναίκα πλένει τα πιάτα και συμμαζεύει την κουζίνα.
22. Ο άνδρας αφήνει την ψησταριά όπως είναι γιατί ακόμη καίγονται τα κάρβουνα.
23. Ο άνδρας ρωτάει την γυναίκα του αν χάρηκε που δεν μαγείρεψε σήμερα.
24. Με ένα απορημένο ύφος ο άνδρας βγάζει συμπέρασμα ότι οι γυναίκες δεν είναι ποτέ ευχαριστημένες.

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ευχές για τη σημερινή μέρα από γυναίκες “μακάρι να μεγαλώσετε”. Αναρωτιέμαι αν αληθινά το θέλουν...

Να ακυρωθεί η επαίσχυντη συμφωνία

Posted in Επικαιρότητα

Θα έχετε ακούσει, φαντάζομαι, σχετικά το τεράστιο θέμα της επιχειρησιακής ΣΣΕ που υπέγραψε το Σωματείο των Υπαλλήλων και το Σωματείο Εργαζομένων στην εταιρεία G4S Guarding Security Services S.A. επαναλαμβάνουμε κατηγορηματικά:

Α) Η μόνη σωστή και αναγκαία διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο χώρο αλλά και στο θεσμό των ΣΣΕ είναι η ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ και ΑΝΑΚΛΗΣΗ αυτής της επαίσχυντης «Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας» που αποδέχεται μισθό, (640 Ευρώ) κατώτερο της EΓΣΣΕ ( 739,56 Ευρώ)

Β) Το ΣΕΠΕ και το ΑΣΕ ( Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας ) είναι τα κατά τον Νόμο αρμόδια όργανα ελέγχου και εφαρμογής της ΕΓΣΣΕ, για όλους τους εργασιακούς χώρους και σ’ όλη την επικράτεια.

Η ΓΣΕΕ και η ΟΙΥΕ ( Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος ) με παρεμβάσεις τους και επιστολές τους προς το Υπουργείο Εργασίας, την ιδιοκτήτρια εταιρεία και τον ΗΣΑΠ ΑΕ έχουν απαιτήσει την μη εφαρμογή του παράνομου όρου της παραγράφου ΙΙ του άρθρου 2 της συγκεκριμένης ΣΣΕ.

Πάει και η «Απογευματινή», δυστυχώς...

Posted in Δημοσιογραφικά

Το πανό των εργαζομένων στην Φειδίου 12, στο κέντρο της Αθήνας, τα λέει όλα...

Οι τίτλοι του "τέλους" έπεσαν σήμερα στην "Απογευματινή" με μια ανακοίνωση από τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της εφημερίδας κ. Σπυρίδωνα Μαύρο, ο οποίος ενημέρωσε τους εκπροσώπους των εργαζομένων ότι υπεβλήθη αίτηση πτώχευσης στο Πρωτοδικείο Αθηνών.

Είναι να τρελαίνεσαι καθώς ακούς τους ίδιους τους εργαζόμενους στην εφημερίδα να περιγράφουν το πρόβλημα έτσι όπως το βιώνουν. Τους καταλαβαίνω. Το έχω νιώσει κι εγώ αυτό το συναίσθημα:

Οι συνεχείς παλινωδίες και παλινδρομήσεις της διοίκησης δεν μας επέτρεψαν να προετοιμάσουμε ούτε το τελευταίο αποχαιρετιστήριο φύλλο της "Α", καθώς στις 28 Οκτωβρίου, και ενώ όλη η ύλη της εφημερίδας ήταν έτοιμη προς εκτύπωση, ο Διευθύνων Σύμβουλος της "Α" Κώστας Σαραντόπουλος έδωσε προφορική εντολή να μην τυπωθεί η εφημερίδα. Η ηλεκτρονική πύλη προς τα πιεστήρια της "Ναυτεμπορικής" έκλεισε για τα κείμενά μας με απόφαση του Κώστα Σαραντόπουλου.

Σήμερα επικρέμεται και η απειλή να απαγορευθεί η είσοδος μας, στα γραφεία μας, στο κτήριο της οδού Φειδίου που πριν από 58 χρόνια στέγασε το όραμα του ιδρυτή της "Απογευματινής" Νάσου Μπότση. Του δημοσιογράφου που έδωσε ζωή σε μια από ιστορικότερες εφημερίδες της χώρας και δημιούργησε σχολή από την οποία πέρασαν και έγραψαν κορυφαία ονόματα του Τύπου και των Γραμμάτων.

Αυτή η εφημερίδα όμως κατέρρευσε στα χέρια του εργολάβου - διευθύνοντα συμβούλου, ο οποίος στην πράξη αποδείχθηκε ότι δεν λειτούργησε πότε ως εκδότης και δεν αντιλήφθηκε ποτέ τις ιδιαιτερότητες μίας επιχείρησης του Τύπου.

Έτσι οι 130 εργαζόμενοι που εδώ και δυο χρόνια βάζουμε "πλάτη" για τη συνέχιση της έκδοσης μένουμε κυριολεκτικά στο δρόμο, αφού η νομική διαδικασία, πίσω από την οποία οχυρώνεται ο Κώστας Σαραντόπουλος δε μας επιτρέπει αυτή την ώρα να διεκδικήσουμε ούτε και το επίδομα ανεργίας. Και αυτό γιατί μέχρι την εκδίκαση της αίτησης πτώχευσης - τουλάχιστον τέσσερις μήνες μετά - οι εργαζόμενοι θα παραμένουμε όμηροι και απλήρωτοι.

  • Για τη συνέχεια του κειμένου από το blog των εργαζομένων της ''Απογευματινής'' κλικ εδώ.

Ωραία εβδομάδα για τους μαθητές

Posted in Μαρτυρίες

Υπερβολή; Σίγουρα. Είναι δυνατόν, επειδή αύριο ψηφίζουν οι εκπαιδευτικοί, να μη λειτουργούντα σχολεία; Κι έρχονται και οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση αυτή την Κυριακή και μάλλον επαναληπτικές της επομένη.

Κι εμείς συμμετέχουμε στις εκλογές του κλαδικού μας σωματείου, αλλά αυτές φροντίζουν να γίνεται σε ώρες που δεν δουλεύουμε.

Για τους μαθητές βέβαια είναι... πάρτι αυτή και η επόμενη εβδομάδα, αλλά πολλοί γονείς καθόλου δεν το είδαν με καλό μάτι. Ούτε στα ΜΜΕ έτυχε καλής υποδοχής. Το αντίθετο. Περνάει, που περνάει η εκπαίδευση τα προβλήματα της, ας το έβλεπαν και οι εκπαιδευτικοί αλλιώς. Χρειάζονται κοντά τους την κοινωνία στην επίθεση που δέχονται στα εργασιακά τους, όχι απέναντι.

Ιδού η είδηση όπως καταγράφεται στα ειδικά για την Παιδεία Site:
Στις κάλπες προσέρχονται αύριο 16.900 καθηγητές, δάσκαλοι και νηπιαγωγοί του νομού Θεσσαλονίκης για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων του κλάδου στα περιφερειακά και κεντρικά συμβούλια πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Τα μαθήματα δε θα πραγματοποιηθούν αύριο στα σχολεία, τα οποία σημειωτέον θα παραμείνουν κλειστά τόσο την Παρασκευή όσο και τη Δευτέρα, λόγω των δημοτικών εκλογών.

Οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα ΠΥΣΠΕ (Περιφερειακά Συμβούλια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης), ΠΥΣΔΕ (Περιφερειακά Συμβούλια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης), ΚΥΣΔΕ (Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης), ΚΥΣΠΕ (Κεντρικό Υπηρεσιακό Συμβούλιο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης) και Α-ΠΥΣΔΕ και Α-ΠΥΣΠΕ διενεργούνται κάθε δύο χρόνια.

Δικαίωμα ψήφου έχουν οι μόνιμοι, οι αναπληρωτές, καθώς και οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί. Για τα 16 ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ της Κεντρικής Μακεδονίας καλούνται να ψηφίσουν, από τις 9 το πρωί μέχρι και τις 5 το απόγευμα, 16.500 καθηγητές και 15.800 δάσκαλοι και νηπιαγωγοί, ενώ στη Θεσσαλονίκη υπολογίζεται ότι θα προσέλθουν στις κάλπες 16.900 εκπαιδευτικοί (7.700 στην πρωτοβάθμια και 9.200 στη δευτεροβάθμια).

Στις εκλογές για το Α-ΠΥΣΠΕ συμμετέχουν οι παρατάξεις της ΔΑΚΕ (από το χώρο της ΝΔ), της ΠΑΣΚ (πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ), της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ (στηρίζεται από το ΠΑΜΕ), της Ανεξάρτητης Ριζοσπαστικής Παρέμβασης και της Ανεξάρτητης Ριζοσπαστικής Συνεργασίας. Για το ΚΥΣΠΕ θα διεκδικήσουν την ψήφο των εκπαιδευτικών υποψήφιοι από την ΠΑΣΚ, την ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, τη ΔΑΚΕ, την Εκπαιδευτική Ριζοσπαστική Συνεργασία, την Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία, την Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Παρέμβαση, το Μαρξιστικό Ξεκίνημα Εκπαιδευτικών και τη Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση.

Άνθρωποι – σκουπίδια: Ντροπή για όλους

Posted in Επικαιρότητα

Κι όμως υπάρχουν άγγελοι, σου λέω....

Από χθες κάτι με “σφίγγει” στο στομάχι. Η είδηση από τα δελτία ειδήσεων ήταν σαφής: “Νεκρός άστεγος που κατέληξε μέσα σε απορριμματοφόρο”. Αν είναι δυνατόν... Στα 2010 υπάρχουν άνθρωποι, ανάμεσά μας, που βγάζουν αυτές τις χειμωνιάτικες νύχτες έξω, ακόμα και μέσα σε κάδους απορρημμάτων.

Η είδηση έχει ως εξής:

Τραγικό θάνατο βρήκε χθες ένας άστεγος στην περιοχή του Ταύρου όταν τραυματίστηκε σοβαρά από μηχάνημα αποκομιδής σκουπιδιών. Σύμφωνα με την αστυνομία, ο άτυχος άνδρας, ηλικίας περίπου 50 ετών, κοιμόταν μέσα στον κάδο σκουπιδιών και δεν έγινε αντιληπτός από τους δημοτικούς υπαλλήλους, με αποτέλεσμα να καταλήξει στο εσωτερικό του απορριμματοφόρου και να τραυματιστεί θανάσιμα. Κατέληξε περίπου μια ώρα αργότερα στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, ο άτυχος άντρας ήταν άστεγος που ζούσε στην περιοχή των Κάτω Πετραλώνων και του Ταύρου, κοιμόταν έξω και έτρωγε από τα σκουπίδια ή όπου έβρισκε.

Το θύμα ήταν ένας από τους 20.000 άστεγους που ζουν στους δρόμους των ελληνικών πόλεων. Μόνο στην Αθήνα, πάνω από 1.500 άτομα κοιμούνται σε πάρκα, στα παγκάκια, έξω από εκκλησίες και στις εισόδους πολυκατοικιών, σε τουλάχιστον 200 διαφορετικά καταγεγραμμένα σημεία. «Κάποιοι άστεγοι έρχονται εδώ και ξεκουράζονται. Οι γιατροί τούς παρέχουν ιατρική φροντίδα και ένα πιάτο φαΐ. Ωστόσο, είναι πλέον λίγοι οι άστεγοι που κοιμούνται στα νοσοκομεία γιατί υπάρχει αυστηρός έλεγχος από τις εταιρείες σεκιούριτι» σχολιάζει ο Νίκος Μοσχονάς, ταμίας του συλλόγου εργαζομένων του Γενικού Κρατικού Αθηνών. «Ερχονται εδώ και κοιμούνται, συνήθως δύο - δύο. Νωρίς το πρωί φεύγουν πριν ανοίξουν τα καταστήματα. Είναι πολύ επιφυλακτικοί, δεν μιλάνε πολύ. Δεν δημιουργούν πρόβλημα» περιγράφει η Δ. Ν. που εργάζεται στην Ερμού.

Οπως καταγράφεται σε μελέτη της ΜΚΟ «Κλίμακα» που θα παρουσιαστεί αύριο, ο κύριος λόγος για τη ραγδαία αύξηση των αστέγων (τους οποίους πλέον αποκαλούν «νεοαστέγους») είναι η οικονομική κρίση και η ανεργία. «Διαπιστώνουμε ότι αλλάζουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αστέγων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Βλέπουμε περισσότερα άτομα 18 - 25 ετών που δεν έχουν δουλειά και υποστηρικτικό πλαίσιο από την οικογένειά τους. Επίσης δεν εμφανίζουν τον βαθμό ψυχοπαθολογίας που εμφάνιζαν οι άστεγοι τα προηγούμενα χρόνια» περιγράφει η Αντα Αλαμάνου εκ μέρους της «Κλίμακας» κάνοντας στην ουσία λόγο για νέους, υγιείς και μορφωμένους ανθρώπους που βρίσκονται στον δρόμο εξαιτίας της απώλειας της θέσης εργασίας τους. Η ίδια τονίζει την ανάγκη άμεσης λήψης αποφάσεων από την κεντρική διοίκηση για την αναχαίτιση του κύματος νεοαστέγων που αναμένεται το επόμενο χρονικό διάστημα.

Τώρα, τι σχόλιο να κάνω μπροστά σε ένα τέτοιο γεγονός; Μόνο η αίσθηση ότι αυτή η κοινωνία και όσοι επαίρονται να εμφανίζονται ως ταγοί της. πρέπει να αισθάνονται ντροπή.

Ακόμα κι εγώ, που όπως κι εσείς που με διαβάζετε δίδω μια καθημερινή μάχη αξιοπρεπούς διαβίωσης, αισθάνομαι άσχημα με τέτοιες καταστάσεις.

Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν όταν υποτίθεται πως μας κυβερνά μια... σοσιαλιστική κυβέρνηση. Ντροπή σε όλους μας, που ξεχάσαμε τι σημαίνει ανθρώπινη αλληλεγγύη και να δώσουμε ένα αληθινό χέρι βοήθειας σ' εκείνους τους συνανθρώπους μας που, “χτυπημένοι” από τη μοίρα και είδαν τη σκληρή πλευρά της ζωής, τη χρειάζονται.

Ας ξανασκύψουμε μέσα μας... Σίγουρα, κάπου θα υπάρχουν μέσα μας ψήγματα ανθρωπιάς. Μην τα αφήσουμε να... πεθάνουν έτσι.

Σκληρές αλήθειες...

Posted in Επικαιρότητα

Δήλωση του Ούγκο Τσάβες (Ιούλιος 2010)

Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο κι έτσι έφτασε και σε μένα με e-mail από φίλο:

Με ρωτάτε γιατί στείλαμε φυλακή όσα στελέχη μας κλέψανε; Γιατί κλέψανε! Και δεν τους τιμωρήσαμε εμείς αλλά οι θεσμοί. Μου λένε «γιατί άφησες να μπει φυλακή ο υπουργός άμυνας και δεν τον κάλυψες επειδή ήταν προσωπικός σου φίλος;». Μα... γιατί έκλεψε!

Πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας, την πίστη του λαού στη κυβέρνηση. Πρόδωσαν τον Λαό, τη Δημοκρατία, το Στρατό, την Πατρίδα, το Έθνος; Τιμωρούνται από τη Δικαιοσύνη! Αν τους αφήσεις θα διαφθείρουν κι άλλους. Γι' αυτό φυλακίστηκαν.

Τιμωρώντας τη διαφθορά κρατάμε γεμάτα τα ταμεία και τη Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη μαφία των τραπεζών μακριά απ' τα πόδια μας. Δεν καταντάμε Ελλάδα!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA