Ένα υπέροχο site με χειροποίητα κοσμήματα για γυναίκες. Δείτε το προσεκτικά, παρακαλώ

 elegant2

Κάτι πολύ σημαντικό που κάναμε εδώ και δυο χρόνια ήταν και η αλλαγή στην εμφάνιση αυτού του site! Το Elegant by Nasia άλλαξε. Δείτε το ΕΔΩ στη νέα εκδοχή του... Όλοι έχουμε το δικαίωμα να αναζητούμε κάτι πιο όμορφο για τον εαυτό μας; Ακόμα και μέσα σ' αυτές τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε με την πανδημία του κορονοϊού Covid-19 ή του χειμώνα, κυρίως οι γυναίκες, έχουν την ανάγκη να αισθάνονται καλύτερα μέσα τους...

 elegant1 Αντιγραφή

selida.sulas2

Η κρίση, λένε, δημιουργεί ευκαιρίες... Και αναδεικνύει, πλευρές καλλιτεχνικές... Δείτε παρακαλώ μια ειλικρινή προσπάθεια που δημιουργήθηκε μέσα στην πανδημία,  με εξαιρετικά, πρωτότυπα και μοναδικά δημιουργήματα, σε χειροποίητα κοσμήματα με κρύσταλλα και ημιπολύτιμους λίθους, με γούστο και συνθέσεις που παραπέμπουν σε γυναίκες οι οποίες ξέρουν και τους αρέσει να φροντίζουν τον εαυτό τους. Έτσι ήταν το site στην πρώτη φάση του. Ελπίζουμε το σημερινό να σας φανεί πιο χρηστικό.


206
Το Elegant by Nasia, ένα εξειδικευμένο Site που "παίζει" στο διαδίκτυο και καθώς το περιεργάζεστε μπορείτε να βρείτε πολλές προτάσεις σε οικονομική τιμή. Δείτε το, αξίζει. Θα το διαπιστώσετε με έναν καθαρό, ευδιάκριτο τρόπο, και θα δείτε όλες τις καλλιτεχνικές δημιουργίες... Κι αν έχετε Facebook, αναζητήστε το ΕΔΩ και σημειώστε το νούμερο του έργου που σας αρέσει. Στη συνέχεια, επικοινωνήστε στο τηλέφωνο που θα βρείτε εκεί, με τον δημιουργό. Και, όλα θα πάρουν το δρόμο τους!

199
Οι τιμές είναι πολύ προσιτές και ισορροπημένες και ο τρόπος αποστολής είναι με το χέρι, αν μένουμε στην ίδια πόλη ή με το ταχυδρομείο και με αντικαταβολή. Να ξέρετε ότι, αποδεινύετε στον εαυτό σας ότι τον αγαπάτε και τον φροντίζετε πραγματικά... Μη διστάσετε να πάρετε τηλέφωνο. Τη χρωστάστε, μια παραπάνω φροντίδα, στον εαυτό σας... 

193

Κι αν δεν σας φτάνει το Site και δεν έχετε Facebook, αλλά Viber, ζητήστε μας με μήνυμα, να σας συνδέσουμε εμείς στην Ομάδα, ώστε να παρακολουθείτε όλες τις νέες κατασκευές... Στις μέρες που ζούμε, όλα είναι λίγο πιο εύκολα. Θέληση να υπάρχει! Με ένα απλό SMS στο τηλέφωνο 6932212755. Μας δίνετε τον αριθμό του κινητού  τηλεφώνου σας, που έχετε την εφαρμογή Viber... Τα υπόλοιπα, είναι δική μας δουλειά... 

211

Σαββατοκύριακο εκτός Αθηνών...

Posted in Επικαιρότητα


Εικόνες όμορφες, καλοκαιρινές... Είναι από την Κρήτη, ένα ζεστό μεσημέρι του Ιουλίου, όταν ήμουν στο χωριό... Ε, και; Θα μου πείτε. Τι κοινό μπορεί να έχουν με την Πελοπόννησο που βρίσκομαι τώρα; Έχουν... Είναι η ίδια καθαρή ματιά που με συντροφεύει στα ταξίδια μου...

Το Σαββατοκύριακο είναι ωραίο να το περνώ εκτός Αθηνών τέτοιες καλοκαιρινές μέρες. Και δράττομαι κάθε ευκαιρίας... Αυτή τη φορά αφορμή ήταν ο Λάμπρος που είναι, από το περασμένο Σαββατοκύριακο, στο χωριό του παππού του. Να πάμε, λέμε, να τον δούμε... Φύγαμε Παρασκευή μεσημεράκι. Κι είχε μια ζέστη, άλλο πράγμα η Αθήνα...

Η κίνηση στο δρόμο μέχρι την Ελευσίνα είναι αυξημένη. Ύστερα ο δρόμος ανοίγει... Και καθώς, μετά την Κόρινθο πιάνουμε το βουνό, η δροσιά αρχίζει ήδη να κάνει αισθητή την παρουσία της.

Στην Αλέα, αμέσως μετά τη σήραγγα του Αρτεμισίου, κάναμε μια στάση. Το κάνουν κι άλλοι. Είναι μια ανάσα ξεκούρασης στη διαδρομή για τον οδηγό και τους συνεπιβάτες. Τη χαρήκαμε...

Ύστερα, συνέχεια στο ταξίδι μας. Ο δρόμος είναι πιο ήσυχος. Τα 160 χιλιόμετρα που δείχνει συχνά το κοντέρ μοιάζουν κάτι το φυσιολογικό. Είναι κι ο καλός δρόμος που βοηθάει...

Φτάνουμε απόγευμα στην Μεγαλόπολη. Δεν σταματάμε. Δεν έχουμε λόγους. Σταματάμε όμως στην Παναγιά την Καρβουναρέικη. Για ούζο. Ο συνηθισμένος μεζές και το ούζο, αν και χύμα, έχει τη δική του καλή ποιότητα.

Ύστερα, “φτιαγμένοι” φτάνουμε στο χωριό. Έχει αρχίσει και νυχτώνει. Ο Γιώργος κόβει μια ντομάτα με αγγούρι. Ωραίο καλωσόρισμα! Κάνει και μια γαρνιτούρα που έχει μια αισθητική πάνω της. Την καταβροχθίζουμε... Αυτό είναι καλοκαίρι. Να ζεις την κάθε στιγμή στη δροσιά της επαρχίας, αφού έχεις το πλεονέκτημα να αφήσεις πίσω σου τη ζεστή Αθήνα.

Έχω μια αίσθηση ότι και νωρίς να κοιμηθώ σήμερα και καλό θα μου κάνει. Μόνο μην αργήσουν οι άλλοι να κοιμηθούν και με ενοχλεί ο φυσιολογικός θόρυβος που θα κάνουν. Προβληματισμοί βραδινοί... Λίγο αργότερα θα αποδειχτεί ότι τίποτα δεν θα με ενοχλήσει από τον μακάριο ύπνο μου. Τον χρειαζόμουν, τον είχα ανάγκη...


Ατέλειωτοι ορεινοί όγκοι χωρίς βλάστηση. Έτσι την γνώρισα την Κρήτη. Εδώ στην Πελοπόννησο τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στα βουνά της το πράσινο κυριαρχεί. Όταν τα πρωτοείδα μου έκανε εντύπωση που δεν τα καλλιεργούσαν. Ιδιαίτερα όταν έχει και νερό κοντά, παράδεισος θα ταν...

Κοινωνικές ευαισθησίες εταιριών

Posted in Δημοσιογραφικά

Αυτή είναι η πρώτη εικόνα που βγαίνει στο κομιούτερ σας όταν χτυπάτε ΕΔΩ, στη διεύθυνση δηλαδή του ΟΑΕΔ που σας δίνω παρακάτω.

Μετά πατάτε στο σημείο, κάτω από το μπαρκόουντ που γράφει "περισσότερα" και θα βρεθείτε ΕΔΩ. Ένα μικρό σημείωμα του ΟΕΑΔ εμφανίζεται που εξηγεί γιατί κάνει αυτή την κίνηση.

Από δω και πέρα τα πράγματα είναι εύκολα. Όλοι οι όμιλοι και οι εταιρίες που συνεργάζονται εμφανίζονται μπροστά σας. Δεν έχετε παρά να πάτε "πάνω" σε κάθε επιχείρηση που σας ενδιαφέρει και να δείτε την προσφορά της για τους ανέργους....

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 30/07/2011

Ο ΟΑΕΔ αποτελεί ένα ιδιόμορφο σημείο αναφοράς για τους ανθρώπους. Πιο πολύ γι' αυτούς που έχουν ανάγκη τη στήριξή του. Όσο μικρή κι είναι, αποτελεί ένα απάγκιο σε πολύ δύσκολους καιρούς.

Στις λίστες του αναγράφονται όσοι ζητούν να πάρουν σειρά αναζητώντας μια θέση εργασίας οπουδήποτε μπορούν να προσφέρουν και να αισθανθούν χρήσιμοι στην κοινωνία. Το περιθώριο σκοτώνει, ιδιαίτερα όταν γίνεται με βίαιο τρόπο και όχι με τη δική μας συγκατάθεση.

Και να, που ο ΟΑΕΔ μας εκπλήττει με την πρωτοβουλία του να προβάλει τις επιχειρήσεις και τα καταστήματα που θεσπίζουν ειδικές τιμές σε ένα ευρύ φάσμα προϊόντων και υπηρεσιών για τους ανέργους. Αρχές Μαΐου ξεκίνησε με τη συμμετοχή οκτώ ομίλων επιχειρήσεων. Αυτό ήταν... Η προσφορά ξεπέρασε κάθε προσδοκία.

Στους δύο μήνες που πέρασαν ο αριθμός των μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΟΑΕΔ και εντάχθηκαν στη συγκεκριμένη πρωτοβουλία ξεπέρασαν τις 1.000! Μπορείτε να το φανταστείτε; Υπάρχουν δίπλα μας, γύρω μας, επαγγελματίες που δοκιμάζονται και οι ίδιοι σκληρά από την οικονομική ανέχεια και ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει να διαθέτουν τα προϊόντα τους ή τις υπηρεσίες τους σε χαμηλότερες τιμές στο λιανικό εμπόριο, τέτοιες που να είναι προσβάσιμες στους ανθρώπους που δοκιμάζονται από την ανεργία.

Αν ανήκετε σ' αυτή την κατηγορία και θέλετε να μάθετε τα καταστήματα που έχουν υιοθετήσει ειδικές μειωμένες τιμές μπορείτε να πάτε στην ιστοσελίδα που δημιούργησε γι αυτό το σκοπό ο ΟΑΕΔ στη διεύθυνση http://forum.oaed.gr/eidikes.times κι αν ενδιαφέρεστε για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα στη διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σύμφωνα με πληροφορίες του ρεπορτάζ στην αξιέπαινη πρωτοβουλία συμμετέχουν ανά κατηγορία: Τρόφημα και ποτά: πέντε όμιλοι επιχειρήσεων και δύο καταστήματα, εστίαση: έξι αλυσίδες με περισσότερα από 250 καταστήματα συνολικά καθώς και ένα εστιατόριο στην Αττική, εκπαίδευση: 26 εκπαιδευτικοί οργανισμοί πανελλαδικά, λιανικό εμπόριο: δύο αλυσίδες ηλεκτρικών ειδών με περισσότερα από 100 καταστήματα πανελλαδικά, ένα κατάστημα οπτικών, ένα κατάστημα λευκών ειδών και δύο e-shops, υπηρεσίες υγείας: δύο ιδιωτικά θεραπευτήρια, ένα διαγνωστικό κέντρο και ένα οδοντιατρικό κέντρο.

Και οι προσφορές δε σταματούν εδώ. Στον τομέα του φάρμακου και των καλλυντικών συνεργάζονται πανελλαδικά 80 φαρμακεία και ένα κατάστημα καλλυντικών. Στην ένδυση - υπόδηση δύο πολυκαταστήματα στη Θεσσαλονίκη, δύο αλυσίδες με περισσότερα από 30 καταστήματα πανελλαδικά και ένα κατάστημα ένδυσης στο Αγρίνιο. Στον τουρισμό δύο κάμπινγκ και ένα ξενοδοχείο, στις τηλεπικοινωνίες δύο εταιρίες με περισσότερα από 950 καταστήματα σε όλη την Ελλάδα, ενώ στις υπηρεσίες δήλωσαν συνεργασία ένα ΚΤΕΟ, ένα κομμωτήριο και μια εταιρία σεκιούριτι.

Με μια πρώτη ματιά αντιλαμβάνεται κανείς πώς καλύπτουν όλες σχεδόν τις ανάγκες ενός μέσου ανθρώπου που θέλει να ζήσει αξιοπρεπώς, όντας μη εργαζόμενος. Κι αυτό είναι το πιο ωραίο. Διότι, ανεξάρτητα από το αν θα κάνουν χρήση ή όχι του προνομίου, πιο πολύ θα βοηθηθούν ψυχολογικά, αφού κάπου μέσα τους θα νοιώσουν πως δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού, αλλά δικαιούνται να έχουν πρόσβαση σ' αυτά που έχουν όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι για να κάνουν τη ζωή τους να έχει μια κάποια ποιότητα.

Και αξίζει ένα μεγάλο μπράβο σ' αυτούς τους επαγγελματίες που δείχνουν να αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω τους και δίνουν ένα μικρό χέρι βοήθειας. Αυτοί καθορίζουν τον τρόπο παροχής των υπηρεσιών, τους όρους και τις προϋποθέσεις. Ο άνεργος το μόνο που χρειάζεται είναι να έχει μαζί του την ειδική κάρτα του ΟΑΕΔ.

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι η πρωτοβουλία θα εξακολουθεί να υλοποιείται όσο οι εταιρίες συνεχίζουν να εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους για συμμετοχή. Και η λίστα θα συνεχίσει να μεγαλώνει. Ενθαρρυντικό.

Άλλη μια βδομάδα τελειώνει...

Posted in Επικαιρότητα

Ένα πράγμα που με κρατάει καλά, είναι οι εικόνες που κουβαλώ μέσα μου. Εικόνες που έζησα το φετινό καλοκαίρι. Όπως αυτή με τους αρτίκους στους ορεινούς όγκους της επαρχίας Πεδιάδας. Υπέροχο τοπίο, δε συμφωνείτε;

Το ζητούμενο, όταν επιστρέφει κανείς στο χώρο εργασίας, ύστερα από ένα ριλάξ διακοπών, είναι να προχωρούν με σωστό ρυθμό οι προγραμματισμένες δουλειές. Διότι και η προσαρμογή δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο...
Όλα αισθάνεσαι ότι είναι διαφορετικά... Οι ρυθμοί, το τρέξιμο, η ευθύνη που έχεις απέναντι σ' αυτούς που σε εμπιστεύονται. Όλα...
Όταν μάλιστα είσαι στο τρίτο δεκαήμερο του Ιουλίου, του πιο καλοκαιρινού μήνα των διακοπών, τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Και καθώς ο Αύγουστος είναι άντε πόρτας, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα, αφού όσοι δεν έχουν φύγει ακόμα ακόμα για διακοπές, τις σχεδιάζουν και βιάζονται να τελειώσουν τις δουλειές τους.
Αλλά οι μέρες φεύγουν... Και η εβδομάδα τελειώνει γρήγορα. Πιο ήρεμοι που όλα βαίνουν καλώς και σύμφωνα με τους προγραμματισμούς, ετοιμάζομαι να εκδράμω εκτός Αθηνών κι' αυτό το Σαββατοκύριακο. Το χρειάζομαι ύστερα από μια ιδιαίτερη ένταση αυτή την εβδομάδα...
Καλοκαιρινά όνειρα, μικρές αποδράσεις για μας που φύγαμε νωρίς και επιστρέψαμε στο καμίνι της Αθήνας για δουλειά...
Ευτυχώς που υπάρχει κι αυτό και είναι πολύ ενθαρρυντικό...

Ή όπως αυτή, με τη θάλασσα του Κρητικού Πελάγους στο βάθος. Μπροστά ο αρχαιολόγος Νίκος Παναγιωτάκης στην ξενάγηση που μου έκανε στις αρχαίες Φρυκτωρίες. Ακούραστος μου έδειξε πραγματικά θησαυρούς...

Τελευταίες εικόνες από το Νησί...

Posted in Κρήτη

Τις κρατώ ακριβά φυλαγμένες αυτές τις τελευταίες εικόνες από την εκδρομή μας στη Σπιναλόγκα, μέρες τώρα, κοντά μήνας πάει και θέλω να τις βγάλω από το σεντούκι μου και να τις μοιραστώ μαζί σας Ήταν από τις πιο όμορφες καλοκαιρινές εμπειρίες μου.

Ήταν ένα ζεστό μεσημέρι όταν φτάσαμε στο νησί. Πού, είναι τι; Πού βρίσκεσαι και πού μπορείς να πας; Τι θα βρεις μπροστά σου στα επόμενα βήματα που θα κάνεις πάνω στους στενούς δρόμους με τα μισογκρεμισμένα πέτρινα σπίτια, δεξιά και αριστερά. Οι επισκέπτες υπομένουν στον ήλιο. Είναι η υποβλητικότητα του χώρου, δεν ξέρω... Πάντως αν είχα παρέα διαθέσιμη θα καθόμουν πολύ περισσότερη ώρα..

Μια ξεχωριστή Πολιτεία απλώνεται μπροστά μας... Περπατούμε και προσπαθούμε να “ζήσουμε” παρέα μ' αυτούς τους ανθρώπους που πέρασαν τη ζωή του, διαχρονικά, πάνω σ' αυτή τη λεπτή φλούδα γης. Πέτρες και χώμα το τοπίο ένα γύρω. Δίνει τροφή στη φαντασία μας. Είναι κι αυτή η σειρά ΤΟ ΝΗΣΙ που της βάζει φτερά... Η αλήθεια είναι ότι έχουν φροντίσει να υπάρχει εκεί ενημερωτικό υλικό που σε βοηθάει ν' ανοίξει δρόμους στο μυαλό και τη σκέψη...

Δείτε αυτό το σπίτι... Ποιοι να έμεναν άραγε εδώ; Είναι, παρά την εγκατάλειψη, περιποιημένο... Οι ψυχές των ανθρώπων που φιλοξενήθηκαν στα χρόνια που λειτουργούσε λες και φτεροκοπούν κάπου εδώ... Πονεμένες; Χαρούμενες; Ποιος ξέρει; Τα συναισθήματα γεννιούνται στους ανθρώπους όσο ζουν κι αναπνέουν κι εκφράζονται με χαμόγελο, θλίψη, ελπίδα και πίστη... Πολύ πίστη...

Ο χώρος του νεκροταφείου των λεπρών. Τάφοι ανώνυμοι... Τι σημασία έχει; Ποιος θα τους αναζητούσε; Μονοί κι έρημοι έζησαν, μόνοι κι έρημοι έφυγαν. Και δείτε, όταν λείπει η ανθρώπινη ματαιοδοξία τι μπορεί να συμβεί... Τάφοι απλοί, ολόιδιοι που απλά έπρεπε να χρησιμοποιήσουν για να πάρουν από τη γη την πονεμένη σάρκα των ανθρώπων. Διδάγματα για μας... Η απλότητα είναι το πιο σπουδαίο πράγμα στον κόσμο...

Η επίσκεψή μας στη Σπιναλόγκα έφτασε στο τέλος της. Κάτω από τον ίσκιο των αρμυρικιών μας περιμένει η υπόλοιπη παρέα. Έχουν παγωμένη ρακί και αγγουράκι φρέσκο για μεζέ... Θα πάρω μέρος στην... ιεροτελεστία. Κανένα άγχος που γύρω μας είναι κι άλλοι εκδρομείς που περιμένουν να πάρουν το καραβάκι της επιστροφής για την Πλάκα ή την Ελούντα. Προσέχω απλά γιατί μόλις περάσουμε απέναντι θέλω να κάνουμε μπάνιο με τον Λάμπρο... Και θα το κάνουμε...

Βόλτα στη ζεστή Αθήνα

Posted in Επικαιρότητα

Τελευταίο «αντίο» στον σκηνοθέτη Μιχάλη Καοκογιάννη που σήμερα το απόγευμα στις 4 τον υποδέχεται η αττική γη. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει. Θα μας «βλέπει» από το ίδρυμα που φέρει το ονοματεπώνυμό του στον Ταύρο, οδός Πειραιώς 206. Το βίντεο είναι από τον «Ζορμπά» με τον Άντονι Κουήν... Η ψυχή της όμορφης Κρήτης...

Χρειάστηκε να βγω λίγο έξω το μεσημέρι της Τετάρτης για να κάνω κάποιες δουλειές και πήρα μια «γεύση» του τι σημαίνει να ζεις στην Αθήνα αυτή την εποχή με τις μεγάλες ζέστες...

Οι δρόμοι δεν έχουν κίνηση, ούτε τα μαγαζιά. Λες κι έχουν κάνει ένα μαγικό κόλπο κι έχουν λιγοστέψει τους ανθρώπους της πόλης. Το να περπατάς όμως στο δρόμο, δεν υποφέρεται... Ιδιαίτερα άμα έχεις βγει κι από ένα χώρο που κλιματίζεται.
Περπάτησα στην Ομόνοια. Μου έκαναν εντύπωση οι πολλοί ζητιάνοι που έχουν έχουν καταλάβει τα πεζοδρόμια, έχουν βάλει δίπλα τους ένα πλαστικό ποτήρι με δυο κέρματα μέσα κι επαιτούν σιωπηλά απευθυνόμενοι σε ανθρώπους που θα αγγίξουν στην ψυχή.

Στα μαγαζιά ράθυμοι υπάλληλοι δεν τρελαίνονται μα σε εξυπηρετήσουν. Τους ζητώ ένα βιβλίο που ψάχνω για τον Λάμπρο. Δεν το έχουν. Σηκώνουν αδιάφορα τους ώμους. Ο εκδοτικός οίκος που έχει βγάλει το «Μια σειρά από ατυχή γεγονότα» της Λέμονι Σνίκετ είναι τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ και ξέρετε το δράμα που περνούν οι εργαζόμενοι από την ώρα που ο ΔΟΛ, ως αφεντικό, αποφάσισε να τους βάλει λουκέτο.

Δεν κάθισα έξω περισσότερο από μια ώρα. Δεν αντέχεται. Επέστρεψα γρήγορα στο γραφείο μου. Είναι σαφώς καλύτερη η ατμόσφαιρα εδώ...

Θα κάνω μια ανάρτηση και θα πάω να φάω σπίτι αυτό το μεσημέρι. Μια πολυτέλεια για μένα, αφού πολύ σπάνια μπορώ να το κάνω αυτό. Η συνέχεια στις υποχρεώσεις μου επιβάλει να τραβήξω άλλο δρόμο. Και συχνά δεν μπορώ να κάνω αλλιώς.

Ευτυχώς έχουμε μπροστά μας το Σαββατοκύριακο και από την Παρασκευή, νωρίς το απόγευμα θα την... κάνουμε στο χωριό. Μια ανάσα είναι κι αυτή, ανάσα δροσιάς έξω από την καυτή Αθήνα. Και σαν ιδέα είναι όμορφη. Άσε που θα την υλοποιήσουμε κι όλας...

Κι αν έχω περάσει όμορφες στιγμές στο Γύθειο και στη Μάνη γενικότερα περασμένα καλοκαίρια... Να 'στε καλά παιδιά και να έχουν επιτυχία οι εκδηλώσεις που οργανώνετε και φέτος.. Ο κόσμος, είμαι βέβαιος, θα εκτιμήσει την προσπάθειά σας στον πολιτισμό...

  • Ο Πιτσιρίκος ποστάρει ΕΔΩ τις δικές εντυπώσεις από την Αθήνα αυτή την εποχή βάζοντας και σάλτσα από τη επικαιρότητα....

Έτοιμη και η ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΟΤΕ

Posted in Δημοσιογραφικά

Αυτό είναι το εξώφυλλο του νέου τ. 245 φύλλο της ΦΩΝΗΣ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ. Πατήστε ΕΔΩ για να το διαβάσετε όπως κυκλοφορεί τυπωμένο...

Δεν ξέρω γιατί, αυτό το φύλλο της ΦΩΝΗΣ με κούρασε λίγο. Κι ενώ, θεωρητικά, ήταν πιο εύκολο από τα άλλα φύλλα, έπεσε ίσως πάνω στις διακοπές μου και στα τεχνικά προβλήματα που είχα στο κομπιούτερ μου και έφτασα, για άλλη μια φορά, με την πλάτη στον τοίχο να προλάβουμε τις ημερομηνίες...

Ευτυχώς προλάβαμε... Το τεύχος έφυγε στην ώρα του και τώρα δεν μένει παρά να κάνει έναν αγώνα δρόμου η ΚΑΜΠΥΛΗ και ο Κώστας Βούζας στην εταιρία που κάνει τη διεκπεραίωση, για να προλάβει να ταχυδρομηθεί ώς την Παρασκευή, έτσι που να μη χάσουμε το πλεονέκτημα των μειωμένων ταχυδρομικών τελών.

Και τώρα νοιώθω πιο ήρεμος. Έφυγε από πάνω μου μια μεγάλη ευθύνη. Ώρα να χαλαρώσω κι εγώ λίγο κι από Σεπτέμβρη να βάλουμε μπροστά το νέο φύλλο.

Έτσι κι αλλιώς οι εξελίξεις στον ΟΤΕ έχουν πάρει ένα δραματικό χαρακτήρα και δεν νομίζω ότι θα δυσκολευτούμε από πλευράς ύλης. Το μόνο ζήτημα που θα μας απασχολήσει έντονα τις επόμενες ημέρες θα είναι η εξέλιξη σε σχέση με την υλοποίηση της απόφασης που έχουν δεσμευτεί να πάρουν σχετικά με τα μειωμένα ταχυδρομικά τέλη των εντύπων.

Δεν είναι παίξε - γέλασε αυτό. Για έντυπα όπως η ΦΩΝΗ που κυκλοφορούν σε μεγαλύτερο από 6.500 φύλλα τιράζ αυτό έχει μια ξεχωριστή σημασία...

Το παρακολουθούμε από κοντά και θα επανέλθουμε πολύ σύντομα και πάντως μόλις έχουμε σαφείς ενδείξεις για το πού πάει το πράγμα.

Για την ώρα ευχαριστώ από καρδιάς, όσους και δεν ήταν καθόλου λίγοι αυτοί, βοήθησαν ουσιαστικά, με τον ένα ή τον άλλον τρόπο για να ολοκληρωθεί αυτή η έκδοση, καθώς και την Αμαλία με την Μάρθα, τις γραφίστριες με τις οποίες δουλέψαμε τη ΦΩΝΗ.

Το έγγραφο που μας έστειλε ο Κώστας Σκηνιώτης και μας έβαλε... ψύλλους στ' αυτιά, σε σχέση με το τι ετοιμάζουν στο χώρο του Τύπου. Σκέτη καταστροφή θα 'ναι αν υλοποιηθούν τα σενάρια τους...

H πρώτη βδομάδα από την επιστροφή...

Posted in Επικαιρότητα

Το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη, απαγγέλλουν η Ιουλίτα Ηλιοπούλου και ο Μίκης Θεοδωράκης. Υπέροχο,τέτοιες καλοκαιρινές μέρες. Κρατάει δέκα λεπτά, αλλά πιστέψετε με, αξίζει να τα διαθέσετε...

Είμαστε τελικά τυχεροί ως προς το θέμα της ζέστης, έγραφα στη στήλη Σημειωματάριο δεξιά στη μπάρα αυτού του Site. Κι αφορμή ήταν το προηγούμενο Σαββατοκύριακο που στην ορεινή Γορτυνία νιώθεις τη δροσιά που κάνει πιο όμορφο το καλοκαίρι και πιο υποφερτό.

Και σημείωνα με έμφαση: Με σεντόνι το βράδυ κaι χωρίς ιδρώτα στην επαρχία ξεπερνάς πιο εύκολα τις δυσκολίες από τον όποιο καύσωνα.

Ακόμα και τα μεσημέρια είναι καλύτερα... Σε μονοκατοικίες με κεραμιδένια στέγη είναι δυνατόν να λείπει η δροσιά;

Εδώ το ούζο με απλό μεζέ αποκτά μια άλλη αξία. Γι' αυτό και φροντίζουμε να ξαναβάζουμε γεμάτο το μπουκάλι στη θέση του όταν τελειώνει... Θα βρεθεί η κατάλληλη ώρα του. Αυτή που θα μας χαλαρώσει και θα μας... στείλει αδιάβαστους σε ένα βαθύ μεσημεριανό ύπνο.

Τυχερός ο Λάμπρος που θα μείνει σ' ένα τέτοιο περιβάλλον ώς το Σεπτέμβρη που θα ανοίξουν τα σχολεία. Ένα ευχάριστο διάλειμμα θα κάνει μόνο τον Αύγουστο κι αυτό για να πάει δύο εβδομάδες στη θάλασσα της Τέμενης για τα μπάνια του.

Ο Ιούλης τα μαζεύει σιγά σιγά. Και τι του έμεινε; Κάτι λιγότερο από μια εβδομάδα και νάτος ο Αύγουστος στην πόρτα μας...

Η ιστορία της Φρίντα Kάλο... Μιας γυναίκας που μπόρεσε να κάνει την υπέρβαση στη ζωή. Αξίζει να τη δείτε ως το τέλος. Και μετά, φυσικά, να δείτε την ταινία FRIDA που έχει γυριστεί γι' αυτή την πολυσχιδή προσωπικότητα.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA