Στης μνήμης το κλαδί... Ένα όμορφο τραγούδι της Χαρούλας Βερίγου και την ερμηνεία του Νίκου Ανδρουλάκη.

Kάτω απ' τα σκονισμένα φτερά βαριά η ψυχή κι αυτή κατασκόνιστη.
O καιρός, σέρνεται μαζί μ' εμένα... στου καιρού την ακονόπετρα ο νους
και η χαμένη αθωότητα αλίμονο, πως να διατηρήσω το φως
εκεί που δεν υπάρχει χρόνος
εδώ που η καρδιά σφίγγεται περισσότερο
άλλοτε βουβή  σωπαίνοντας κι άλλοτε αγριεμμένη
πολεμώντας με γέφυρες... το χάος.

Παγωμένη κι αλύγιστη η νύχταπάνω απ' τις στέγες
....η αγάπη φυλακισμένη στ' όνειρο κι ο τροχός της λήθης αυτοκινούμενος 
στο πυκνό σκοτάδι εχθρός..

Έξω από την επίπλαστη εικόνα του κόσμου,παραμύθι η σκέψη Σου
με μια κρυφή μεθυστική χαρά εγκαταλείποντας τις μισοτελειωμένες ιδέες  του πραγματικού
κουβαλώ τη  στάχτη  μακριά στην εσχατιά  του σύμπαντος και της φαντασίας
Αύριο... μ' Εσένα.
Αύριο... μη μου στερήσεις την ελπίδα.
Αύριο... να μ' απορρίψεις στο σύνορο  του άδη, πάλι θα φωνάξω
γιά την Αγάπη ο δρόμος ... Φως. δυνατά να χτυπά η καρδιά
και να μεθάς στο κόκκινο της παπαρούνας μέχρι η Αγάπη να γίνει πυρκαγιά κι επανάσταση

από καρδιάς  Χαρούλα Βερίγου

Καράβια μοιάζουν οι ψυχές... Δίσκος με τραγούδια της Χαρούλας από το 2003.

Εδώ, στην κορυφή του Κωλοσούρτη, ήταν παλιά δυο ταβέρνες... Δεξιά και αριστερά του δρόμου. Όλη η ανάβαση, πριν γίνει η σήραγγα του Αρτεμισίου ήταν μια ταλαιπωρία κι εδώ μπορούσες να κάνεις μια στάση και να φας γίδα βραστή ή σουβλάκι... Τώρα οι ταβέρνες είναι έρημες, εγκαλειμμένες με κούφια πορτοπαράθυρα, αφημένες στην τύχη τους.

Η θάλασσα είναι ζεστή κι ας κοντεύει 7.30 μ.μ. κι ο ήλιος σε λίγο θα πέσει. Είμαι στο κέντρο της φωτογραφίας μέσα στο νερό, αλλά μην ψάξετε να με βρείτε, δεν θα με εντοπίσετε. Κάτι μεγαλύτερο από την κουκίδα είμαι... Και τι μ' αυτό; Το μπάνιο, έστω και λίγο, ένα μισάωρο μόνο, βάλσαμο ήταν...

Τα κυριακάτικα καλοκαιρινά απογεύματα η επιστροφή στην Αθήνα, είναι δύσκολη. Έχει κίνηση πάντα. Παρ' όλα αυτά κάπου ο δρόμος κινείται και κάπου το μποτιλιάρισμα θέλει το χρόνο του για να απελευθερωθεί λίγο το οδόστρωμα και να προχωρήσουν τα αυτοκίνητα.

Έτσι κι αυτή την Κυριακή... Αφού κάναμε μια στάση στο Ναύπλιο για μια βουτιά στην παραλία της Αρβανιτιάς. Πήγαμε από τον Κωλοσούρτη και τον Αχλαδόκαμπο. Ξανακάναμε εκείνη την παλιά διαδρομή από την Τρίπολη. Και νωρίτερα περάσαμε μέσα από το Μαίναλο με τα έλατα.

Το Ναύπλιο ήταν για μένα, μακριά, η πιο όμορφη πόλη της Ελλάδας. Αλλά αυτή τη φορά δεν είχαμε το χρόνο να την περπατήσουμε. Περάσαμε μόνο για μια βουτιά. Και η παραλία της Αρβανιτιάς είναι μοναδική. Γεμάτη βότσαλο, μεγάλο, όμορφο...

Κοντά στην Ελευσίνα χρειάστηκε να υποστούμε λίγο το μποτιλιάρισμα. Φτάσαμε αργά στην Αθήνα., αφού πρώτα αφήσαμε τη Ντίνα στο σπίτι της στο Περιστέρι και δώσαμε το δέμα στον Βασίλη που ετοίμασε η μητέρα του...

Δεν είναι η πόλη χειρότερη απ' ότι την αφήσαμε την Παρασκευή. Είμαστε κουρασμένοι. Ένα μπάνιο, δυο χαδάκια στον Ρήγα που πέρασε μόνος του στη βεράντα το Σαββατοκύριακο και μετά ύπνο. Αποχαιρετήσαμε με το δικό μας τρόπο τον Ιούλη... Ξημερώνει Δευτέρα και Αύγουστος. Κάποιοι στη δουλειά επιστρέφουν από την άδεια τους...

Λευκή σελίδα...Ένα υπέροχο τραγούδι με μεγάλες αλήθειες μέσα του...

Ιδού το δημοσίευμα του περιοδικού της κυριακάτικης «Καθημερινής», «Κ» που αναφέρεται στην κινηματογραφική προβολή της ταινίας με τη Γρέτα Γκάρμπο μέσα στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα.

Μου αρέσει όταν βλέπω να προβάλετε θετικά η δράση μας στην περιοχή της Ακαδημίας του Πλάτωνα. Μόλις είχα επιστρέψει από την καλοκαιρινή μου άδεια, αλλά η προβολή της ταινίας ήταν τέτοια ώρα που είχε απαγορευτικό για μένα, αφού την ίδια ώρα έπρεπε να είμαι στην εφημερίδα.

Έμαθα όμως ότι την παρακολούθησαν περισσότερα από 300 άτομα. Κι όταν μια μεγάλη αθηναϊκή εφημερίδα αποφασίζει να δώσει χώρο στο περιοδικό της για την προβολή μιας τέτοιας δράσης, τότε πρέπει να αισιοδοξούμε ότι κάτι καλό συμβαίνει...

Ευχαριστούμε «Καθημερινή».

Μια διαφορετική καλοκαιρινή μουσική... Την είδα στο μπλογκ του Πιτσιρίκου, μου άρεσε και είπα να τη μοιραστώ μαζί σας... Το τραγούδι κρατάει 11 λεπτά, χρειάζεται λίγη υπομονή...

Ανοικτή επιστολή φίλων τού ποδοσφαίρου και υποστηρικτών τής Κίνησης “Hasta la Victoria Siempre” για τα τελευταία γεγονότα στο χώρο:

Οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος και το αποκορύφωμα με τις αποκαλύψεις των τηλεφωνικών συνομιλιών για τα «στημένα» ματς, μας αναγκάζουν να σας απευθύνουμε αυτή την ανοιχτή επιστολή. Δηλώνουμε ότι μας απογοητεύσατε κατά το παρελθόν, αλλά σήμερα μας εξοργίζετε, καθώς με τις πράξεις ή τις παραλήψεις σας σε νομοθετικό ή ελεγκτικό επίπεδο έχετε συμβάλλει, κατά τα τελευταία 30 χρόνια, στην εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου αλλά και του αθλητισμού γενικότερα.

Ανεχθήκατε και στη συνέχεια εκθρέψατε παράγοντες και καταστάσεις που απομάκρυναν από το χώρο υγιείς δυνάμεις με όραμα, αρχές και αγάπη για το ποδόσφαιρο, παρότι πολλοί απ’ αυτούς ήταν μέλη και στελέχη των κομμάτων σας. Με αυτό τον τρόπο το ποδόσφαιρο αποκόπηκε από την κοινωνία και έγινε χώρος παραβατικότητας, εγκληματικότητας, ανηθικότητας, βιαιότητας, διάβρωσης συνειδήσεων και εύκολου πλουτισμού διαφόρων μαφιόζων και άλλων τυχάρπαστων στοιχείων.

Η κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού και των υπηρεσιών του, που τόσο όψιμα κινήθηκαν για την αποκάλυψη αυτών που το λυμαίνονται τόσα χρόνια, μας θλίβει γιατί διαβλέπουμε ότι δε γίνεται από δική σας πρωτοβουλία με σκοπό την εξυγίανση, τον εκδημοκρατισμό και την πρόοδο του ποδοσφαίρου μας, όπως ταιριάζει σε υπεύθυνους πολιτικούς που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον, αλλά κάτω από την πίεση των παραγόντων της ΟΥΕΦΑ και από τη διάθεσή σας να μετακυλήσετε τις δικές σας ευθύνες στους παράγοντες.

Αυτούς που το καλοκαίρι του 2006 κατέκτησαν το αυτοδιοίκητο και σας έθεσαν εκτός ποδοσφαίρου. Αυτή την ώρα που περνάμε δύσκολα σαν πολίτες, εργαζόμενοι, οικογενειάρχες και φίλαθλοι, εξαιτίας της πολιτικής των κυβερνήσεων στις οποίες διατελέσατε βουλευτές, ΓΓΑ, Υφυπουργοί, Υπουργοί Πολιτισμού και Αθλητισμού, Οικονομίας, Δικαιοσύνης, κ.ά., σας καλούμε να συναισθανθείτε τις σοβαρές ευθύνες σας και να ζητήσετε, τουλάχιστον, μια δημόσια συγγνώμη.

Από εκεί και πέρα, θα μπορούσατε να αναζητήσετε και να καλέσετε ανθρώπους που επέλεξαν να μη συνεργαστούν, όλα αυτά τα χρόνια, με πρόσωπα και καταστάσεις, διαβλέποντας έγκαιρα και έχοντας συχνά κάνει δημοσία κριτική για τον ξεπεσμό και την καταβαράθρωση όπου οδηγείτο το ποδόσφαιρο (οπαδισμός, διαφθορά, διαμόρφωση αποτελεσμάτων, βιαιότητες, ντόπινγκ). Πρόκειται για όλους αυτούς τους ανθρώπους (ποδοσφαιριστές, προπονητές, φιλάθλους κ.α.) που υπηρέτησαν το άθλημα με αγάπη, ανιδιοτέλεια και συναίσθηση ότι αποτελεί σπουδαίο κοινωνικό, εκπαιδευτικό, πολιτιστικό χώρο που, παράγει πρότυπα και διαμορφώνει συνειδήσεις στο λαό και στη νεολαία.

Πιστεύουμε ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατόν να συνενωθούν οι υγιείς δυνάμεις, ανεξαρτήτως πολιτικών, κομματικών ή σωματειακών πεποιθήσεων, ώστε να συμβάλλουν, κατά το δυνατόν, στην εξυγίανση και τον εκδημοκρατισμό του ποδοσφαίρου, αλλά και του αθλητισμού γενικότερα, στα πλαίσια ενός νέου οράματος το οποίο θα αποκαταστήσει το κύρος και τις αξίες τους (φίλαθλο πνεύμα, αξιοκρατία, υγιής άμιλλα, δικαιοσύνη, ισονομία ανάμεσα στα σωματεία) ως βασικών κοινωνικών αγαθών. Ένα τέτοιο όραμα αποτελεί βασική και απαραίτητη προϋπόθεση κάθε προσπάθειας να καταπολεμηθεί η διαφθορά και η παραβατικότητα που σχεδόν ταυτίζονται, σήμερα, με τον αθλητισμό και ειδικά με το ποδόσφαιρο.

Σάββας Κωφίδης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Ηλίας Πουρσανίδης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Χουάν Ραμόν Ρότσα (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Βασίλης Χατζηπαναγής (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Μίμης Παπαιωάννου (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Τάκης Λουκανίδης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Γιώργος Κούδας (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Νίκος Σαργκάνης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Νίκος Τσιαντάκης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Στέλιος Σεραφείδης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Ηλίας Ατματσίδης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Ηλίας Μάϊαπας (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Γιάννης Βαλαώρας (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Τάκης Παραφέστας (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Κώστας Μαλουμίδης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Αντώνης Μήνου (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Χρήστος Μιχαήλ (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Ανδρέας Βοϊτσίδης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Μιχάλης Συμιγδαλάς (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Σάββας Παπάζογλου (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Εδουάρδος Κοντογεωργάκης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Γούλης Καραϊσαρίδης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Λουκάς Καραδήμος (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Γιάννης Δαμανάκης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Δημήτρης Κοκολάκης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Κώστας Κολομητρούσης (Παλαίμαχος ποδοσφαιριστής), Κώστας Μουρατίδης (Παλαίμαχος Ποδοσφαιριστής), Νίκος Μάλλιαρης (πρώην γ.γ. ΠΣΑΠ), Τάκης Βαμβακίδης (Ηθοποιός), Χάρυ Κλυνν (Ηθοποιός), Γιάννης Μποσταντζόγλου (Ηθοποιός), Βασίλης Λέκκας (Τραγουδιστής), Μανώλης Μητσιάς (Τραγουδιστής), Διονύσης Τσακνής (Τραγουδιστής), Γιάννης Παπαδάτος (Προπονητής), Χρήστος Λεοντής (Μουσικοσυνθέτης), Παντελής Βούλγαρης (Σκηνοθέτης), Βάσιας Τσοκόπουλος (Ιστορικός), Απόστολος Γκλέτσος (Δήμαρχος Στυλίδας/Ηθοποιός), Μπενέτος Σπύρου (Δήμαρχος Λειψών), Τάσος Αλιφέρης (Δήμαρχος Τήλου), Ηλίας Κυριακίδης Ποδοσφαιριστής), Νίκος Κορομηλάς (Φροντιστής ΑΕΚ), Γιώργος Κτενάς (Δημοσιογράφος)

• Hasta la Victoria Siempre! Πληροφορίες-Κτενάς Γιώργος: 6944278709

Μαρίκα τη λένε αυτή τη γαϊδουρίτσα της κυρά - Γιαννούλας στα Πάνω Καλυβάκια που πουλάει φρέσκα αβγά. Μπριόζα η Μαρίκα λύθηκε προχθές κι ανάγκασε την κυρά - Γιαννούλα να πάει μέχρι το Ψάρι και να ψάξει να την βρει. Όχι που νομίζατε ότι τα γαϊδουράκια λιγοστεύουν στις μέρες μας.

Το σπίτι της κυρά - Γιαννούλας φωτογραφημένο την Κυριακή που μας πέρασε. Πήγαμε με τον Γιώργο να πάρουμε αβγά. Δυο καρτέλες των 30 η κάθε μία. Μας έκανε ειδική τιμή. Μας τα άφησε στα 24 ευρώ. Χαμογελαστή η κυρά - Γιαννούλα με το καλαμπούρι στο στόμα. Αισιόδοξος άνθρωπος. «Να το πείτε και σε άλλους, είναι πολύ φρέσκα τα αβγά μου και από κότες ελευθέρας βοσκής». Φεύγουμε χαμογελαστοί. Χαρά στο κουράγιο της.

Έτσι την έχω δει τα καλοκαίρια. Να παίρνω νωρίς την άδεια μου, Ιούνιο - Ιούλιο και να είμαι Αθήνα στη δουλειά μου τον Αύγουστο. Νομίζω πως έτσι είναι καλύτερα...

Έχω την αίσθηση πως αν είσαι από τους πρώτους εκδρομείς σε προσέχουν καλύτερα. Στα μαγαζιά είναι πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν. Δεν είναι ακόμα η κοσμοσυρροή του Αυγούστου, δεν έχουν έτοιμοι την αρπαχτή. Λειτουργούν πιο επαγγελματικά.

Θα μου πεις κι η Αθήνα δεν υποφέρεται από τις ζέστες. Ιδιαίτερα τις μεσημεριανές ώρες δυσκολεύουν τα πράγματα, όπως και τα βράδια που μερικές φορές, όταν υπάρχει άπνοια, περνούν δύσκολα.

Ευτυχώς, έχω φροντίσει να κάνω μικρές αποδράσεις για τα Σαββατοκύριακα. Στην επαρχία. Βουνό ή θάλασσα δεν έχει και τόση σημασία αν και στην περίπτωση που τα συνδυάσεις και τα δύο, το πράγμα γίνεται ιδανικό πια.

Εντάξει, φέτος είναι κάπως ιδιόμορφα τα πράγματα. Την οικονομική στενότητα τη διακρίνεις παντού. Αλλά δεν είναι και τόσο δύσκολο να προσαρμοστούμε στις νέες καταστάσεις χωρίς να χάσουμε κάτι από την ποιότητα που έχουμε ανάγκη για τις ανάσες μας.

Ο χειμώνας προβλέπεται σκληρός. Όλο και λιγότερο πιστεύω αυτά που κάθε μέρα μας σερβίρουν οι κυβερνώντες. Το ζήτημα είναι να παραμείνουμε όρθιοι, με το κεφάλι ψηλά και να δώσουμε τη μάχη μας με αξιοπρέπεια...

Αυτό, τίποτα άλλο...

Είπα να κάνω ένα φωτορεπορτάζ για τον κήπο του Γιώργου. Είναι μικρός αλλά θαυματουργός. Τις χαρήκαμε τις ντομάτες του ωμές... Δεν υπάρχει πιο ωραίος μεζές αυτή την εποχή. Να τις κόβεις πάνω από την ντοματιά και να τις απολαμβάνεις...

Εδώ είναι οι αγγουριές... Ο Γιώργος λέει ότι αργούν να δώσουν καρπό. Και πάντως δεν συναγωνίζονται τις ντοματιές. Θέλει υπομονή το πράγμα... Το κακό είναι ότι εδώ δεν ξέρουν τα ξελάγγουρα. Μένουν στα αγγούρια και μόνο σ' αυτά.

Ιδού και οι φασολιές... Κάνουν μπαρμπούνια ή τσαουλιά... Φάγαμε αρκετά την προηγούμενη φορά που ήρθαμε στο χωριό. Τώρα δεν ξέρω αν έχουν καρπό πάνω τους και πόσο. Θα έχουν όμως, για να συνεχίσει να έχει ο Γιώργος, σίγουρα θα έχουν...

Κι άλλες ντοματιές από τον κήπο του Γιώργου. Έχουν πραγματική επιτυχία φέτος. Τις χαίρομαι, αλήθεια τις χαίρομαι... Ο καρπός τους είναι απίστευτα ωραίος. Εμένα μ' αρέσει να τις κόβω πάνω από το φυτό... Και δεν θέλω ούτε να τι πλύνω, ούτε τίποτα... Έτσι τις θέλω... Κι έτσι τις έχω...