Πριν μερικά χρόνια στο αμπέλι του Αγησίλαου με τα λιάτικα σταφύλια. Πηγαίναμε και βρίσκαμε σταφύλια ώριμα από τα μέσα του Ιουλίου. Φέτος δεν υπάρχει ούτε ρώγα...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 06/08/2011

Φέτος είναι μια δύσκολη χρονιά για τους ανθρώπους που ζουν ή που υπολογίζουν ως εισόδημα τα σταφύλια από τα αμπέλια τους. Οι ύστερες βροχές δημιούργησαν μια κατάσταση μη αναστρέψιμη. Ο καρπός δεν έδεσε. Τα φύλλα κιτρίνισαν κι έπεσαν πρόωρα σαν να ήταν φθινόπωρο.

Τα αμπέλια αρρώστησαν. Οι αγρότες ζουν σε μια κατάσταση πανικού. «Φέτος δεν θα βρούμε να κόψουμε ούτε ρώγα σταφύλι για μας, όχι για να βάλουμε κρασί...» λένε και κουνούν με θλίψη και απόγνωση το κεφάλι τους.

Τους άκουγα, όταν βρέθηκα για τις διακοπές μου στο χωριό και μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς λένε και τι εννοούν μ' αυτά που λένε. Είναι που είναι σκληρές οι εποχές. Άστα να πάνε...

Το πιο ωραίο είναι ότι τον περονόσπορο δεν τον θεωρούν οι γεωπόνοι ως αρρώστια και καταστροφή για την οποία οι αγρότες πρέπει να αποζημιωθούν. Αυτόπτης μάρτυς ήμουν όταν τέθηκε το επίμαχο ερώτημα στον γεωπόνο του Δήμου. Και βέβαια ο άνθρωπος το χρέος του έκανε, οδηγίες εκτελούσε, δεν εξέφραζε προσωπικές απόψεις.

Αλλά τώρα, διαβάζω επαναπροσεγγίζουν το θέμα, αφού αυτό έχει πάρει καταστροφικές διαστάσεις. Ας είναι, ποτέ δεν είναι αργά να διορθώνουν λάθη. Οι άνθρωποι δεν θα έχουν φέτος εισόδημα από τα σταφύλια κι αυτό πρέπει να αναπληρωθεί. Όπως και όσο αυτό είναι δυνατό...

Είχαμε ξανά μια τόσο κακή χρονιά στα αμπέλια, αναρωτήθηκα στην Κρήτη. Ναι, μου απάντησε άνθρωπος που ασχολείται με τη βιολογικά καλλιέργεια αμπελιών και φέτος δεν πρόκειται να βάλει ούτε σταγόνα μούστο στα βαρέλια του... Το 1960 ήταν που η χρονιά έμοιαζε πολύ με τη φετινή. Και τότε οι άνθρωποι δεν βρήκαν σταφύλια για να βάλουν κρασί.

Φέτος όμως δεν πρόκειται να βρούμε ούτε για να φάμε. Κι αν βρούμε, καλύτερα να μην το πλησιάσουμε. Θα είναι τίγκα στο φάρμακο. Και μόνο καλό δεν θα κάνει στο οργανισμό. Μάλλον κακό θα μας κάνει...

Αν είστε λάτρεις του καλού κρασιού μάλλον θα πρέπει επίσης να... διαγράψετε τη φετινή χρονιά από τη λίστα σας. Αμφιβόλου ποιότητας κρίνονται... Και δεν το υποστηρίζω αυτό ως ειδικός. Απλά ως λάτρης των καλών κρασιών εκφράζω την αγωνία μου.

Και φυσικά τάσσομαι ανεπιφύλακτα με το μέρος των αμπελοκαλλιεργητών τους οποίους οφείλει η επίσημη πολιτεία να αποζημιώσει για την καταστροφή που υπέστησαν στην παραγωγή.
Ας ελπίσουμε ότι του χρόνου θα είναι καλύτερα τα πράγματα, πιο ισορροπημένες οι εποχές, οι βροχές στην ώρα τους κι όλα φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να κερδίσουν κι αυτά που χάνουν φέτος.

Αυτό το κακό αντιμετωπίζουν οι αγρότες μας. Έρμαιοι των καιρικών συνθηκών και όχι μόνον. Γιατί κι όταν αυτές είναι καλές, έχουν να αντιμετωπίσουν τις... ορέξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τις ντιρεκτίβες της που δεν είναι και τόσο καλές για τους ίδιους και τα συμφέροντά τους.
Σε μια εποχή οικονομικής ύφεσης, οι αμπελουργοί μας έχουν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμα κακό φαινόμενο. Αυτό της ασυνεννοησίας της κρατικής μηχανής που είναι ανάγκη να λειτουργήσει για να αποζημιωθούν έστω και τυπικά. Γιατί στην ουσία καμιά αποζημίωση δεν θα ισοσκελίσει τη ζημιά που έπαθαν. Κι αυτό το ξέρουν καλά...