Σάββατο μεσημέρι, στο ποτάμι
Χθεσινή φωτογραφία στο ποτάμι. Δεν φταίω εγώ για το ολίγον καλλιτεχνικόν της ιστορίας. Εμένα θα μου άρεσε πιο μακρινή με φόντο το ποτάμι. Ήταν όμως πολλοί οι άνθρωποι που βρίσκονταν εκείνη την ώρα εκεί, οπότε...
Από μια άλλη επίσκεψη στο Λούσιο ποταμό. Γαλάζια νερά δροσερό τοπίο, υπέροχο για μεσημεριανή βόλτα...
Έχει ένα δυνατό ήλιο, φωτεινό, καλοκαιριάτικο, αλλά φυσάει κι ένα ελαφρό δροσερό αεράκι, τις θέλεις τις κάλτσες στα γυμνά πόδια από κάποια στιγμή και πέρα. Το μεσημέρι του Σαββάτου κυλάει όμορφα,με μια μικρή σιέστα, από αυτές που μου έχουν λείψει και τις θέλω τόσο...
Αλλά το απογευματάκι, κατά τις 6,όταν ο ήλιος είναι ακόμα ψηλά, είναι όμορφα για μια βόλτα στο Λούσιο ποταμό... Δεν είναι μακριά, μόλις 6 χιλιόμετρα δρόμος κι εκεί η δροσιά είναι το κάτι άλλο.
Ρίχνω την ιδέα... Τη συζητάμε... Συναποφασίζουμε. Πάμε... Πάντα μου άρεσε αυτό το ποτάμι. Δεν είναι μόνο το φαράγγι, τα τρεχούμενα παγωμένα νερά, το πράσινο... Είναι και το Ασκληπιείο εκεί, τόπος ίασης στα αρχαία χρόνια κι έχεις την αίσθηση πως σ' ακολουθεί θετική ενέργεια. Μια αύρα στον αέρα, κάτι όμορφο που γαληνεύει την ψυχή και νιώθεις καλύτερα.
Κι εμείς το χρειαζόμαστε αυτό. Χρειαζόμαστε να πάρουμε δυνάμεις. Από Δευτέρα ξημερώνει νέα εργάσιμη εβδομάδα, οπότε η ενέργεια μας είναι απαραίτητη.
Μ' αρέσει να αφουγκράζομαι τα νερά που τρέχουν σε μεγάλες ποσότητες. Εκεί που, ανάμεσα στις πέτρες στριμώχνονται, χτυπιούνται, αφρίζουν και συνεχίζουν το δρόμο τους μέχρι να βρουν τη θάλασσα. Εδώ είναι εκπληκτικό που υπάρχει τόσο νερό, αφού η πιο κοντινή θάλασσα είναι πολύ μακριά...
Πάντα μου άρεσε ο Λούσιος ποταμός. Και κάθε φορά έψαχνα ή δημιουργούσα την αφορμή για να πάω μια βόλτα. Όπως ακριβώς έκανα και χθες. Μερικές όμορφες συνήθειες αξίζει να επαναλαμβάνονται... Η επανάληψη αυτού του είδους δεν κουράζει, αναζωογονεί...
Το ποδήλατο του Λάμπρου... Πολλά χρόνια τώρα τον “καλύπτει” τα καλοκαίρια που κατεβαίνει στο χωριό. Μ' αυτό κάνει τις βόλτες του. Μόνο που, καθώς μεγαλώνει και ψηλώνει, άρχισε να μην μπορεί πια να τον βολεύει. Ίσως ήρθε η ώρα να το αποσύρουμε και να πάρουμε ένα άλλο...
Σχόλια (0)