Έτοιμο και το τ. 443 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών»!

tipos445

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών» που κυκλοφορεί τώρα. Το επιμελούμαι δημοσιογραφικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.. 

Ολοκληρώσαμε καλοκαιριάτικα και στείλαμε στο πιεστήριο και το τ. 445 του "ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών"...  Ο τρόπος δουλειά ο ίδιος. Τις προηγούμενες μέρες κατέβηκα στο κέντρο, στην ΠΟΣΣ και συναντήθηκα με τον πρόεδρο της, Θύμιο Κάραλη όπου και συζητήσαμε για το περιεχόμενο της. Πήρα επίσης όση ύλη ήταν διαθέσιμη ώστε να αρχίσω να τη "χτίζω" για να πάρει τη μορφή της εφημερίδας. Τις επόμενες μέρες τα Σωματεία με e-mail μου έστειλαν την ύλη που εκκρεμούσε. Είναι ωραία αυτή η επαφή και η επικοινωνία, διότι αντιλαμβάνομαι καλύτερα τι θέλουν και μπορώ να το αποτυπώσω, τεχνικά. Και μετά ακολουθεί η διαδικασία της έκδοσης... Και να που ένα ακόμα φύλλο της εφημερίδας ολοκληρώθηκε από την Πόπη στη Σαλαμίνα... Σε μια άψογη συνεργασία!

Φυσικά επικοινωνούμε κι αλλιώς μέσω e-mail ή μέσω messnger για τα επείγοντα. Το κάναμε για πρώτη φορά από την Πάρο, τον Ιούνιο του 2023 που είμαστε σε διακοπές με τον Στήβ την Έστερ και τα παιδιά τους και μας άρεσε. Τολμήσαμε και προχωρήσαμε παράλληλα στην έκδοση νέου φύλλου με το νέο σύγχρονο, διαδικτυακό τρόπο, ενώ κάναμε τα μπάνια μας. Μέσω e-mail ή μηνυμάτων Viber ή Messenger παίρναμε τα θέματα, τα αξιολογούσαμε, τα σελιδοποιούσαμε σε κασέ και τα... στέλναμε στην Πόπη στη Σαλαμίνα, που έχει την τεχνική ευθύνη της έκδοσης. Έτσι, η ύλη μπορεί να έρχεται από Αθήνα, αλλά μπορεί να στηθεί παντού και στη συνέχεια να σελιδοποιηθεί στη Σαλαμίνα! Έτσι είναι, όταν αξιοποείς με τον σωστό τρόπο τη δύναμη της τεχνολογίας! Αυτό το φύλλο το βγάζουμε από Αθήνα, αλλά με τον ίδιο τρόπο.

Η εφημερίδα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηδρομικών, έχει τη δική της ιστορία. Έχει περάσει από συμπληγάδες, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της Διοίκησης αλλά και της απραξίας στην εποχή του κορονοϊού κι έχει σταθεί όρθια στα πόδια της. Αυτές τις μέρες ετοιμάσαμε ένα ακόμα  νέο φύλλο και περάσαμε σε μια νέα εποχή με νέα Διοίκηση στην Ομοσπονδία που την εκδίδει και με την πίστη ότι θα τα καταφέρει να είναι κάθε τρίμηνο στο ραντεβού της. Ξεκινήσαμε με αισιοδοξία!

Αυτό το έντυπο έχει έναν... δικό του τρόπο να βγαίνει. Εκεί που νομίζεις ότι σταμάτησε η έκδοση, αναγεννιέται σαν τον φοίνικα από τις στάκτες του. Και σ' αυτό "βοήθησε" η εποχή του κορονοϊού Covid-19 που δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ανθρώπους. Ένα από αυτά ήταν και η έκδοση του «ΤΥΠΟΥ» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) ο οποίος βγαίνει, πολύ πιο αργά πια και όχι στο δίμηνο, μέχρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Την αρχή, πριν δεκαπέντε  χρόνια που την ανέλαβα, έβγαινε σταθερά κάθε μήνα και κάλυπτε τις ανάγκες για την προβολή της δράσης των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ σε όλη τη χώρα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρχε στον χώρο και πριν πάω εγώ για να την αναλάβω. Σ’ αυτό που εγώ βοήθησα, ήταν να της δώσω έναν πιο δημοσιογραφικό, ελκυστικό ύφος και να είναι συνεπής στο ραντεβού της, σε όποιο χρόνο χρόνο εκείνη αποφασίστηστηκε να βγαίνει. 

Συνδετικός κρίκος, σ' αυτ΄'η την επαγγελματική δουλειά ο πρόεδρος της ΠΟΣΣ, Βασίλης Αποστολόπουλος. Ο ίδιος με γνώριζε από την εποχή που εργαζόμουν στο Γραφείο Τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Είχε δοκιμαστεί η σχέση μας και υπήρχαν όλες οι δυνατότητες για μια καλή συνεργασία. Τώρα εκείνος επέλεξε να αποχωρήσει από την ενερτγό δράση. Στο τιμόνι της ΠΟΣΣ είναι ο Θύμιος Καραλής ο οποίος εξελέγη στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΣΣ. Και στο ξεκίνημα της η συνεργασία μας, δείχνει να έχει διάθεση για δουλειά. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει...

Γενικά σ' αυτο το έντυπο πάντα τα πήγαμε πολύ καλά με τους ανθρώπους του. Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Οι άνθρωποι είναι συνταξιούχοι, μεγάλοι σε ηλικία και ως ομάδα, ευπαθής. Υπήρχε δηλαδή μεγάλη ανάγκη για προσοχή. Ήρθε και η καραντίνα και μας απόκαμε.

Τα πράγματα δείχνουν ότι αν τα καταφέρουμε μπορεί και να επιστρέψουμε στο δίμηνο. Ο χρόνιος θα δείξει. Στο μεταξύ προέκυψσν πολλά. Συνέδριο, εκλογή νέας διοίκησης, αλλά προέκυψαν και πολιτικές εκλογές κι έγινε πάλι πολύπλοκο το πράγμα... Παρ' όλα αυτά, λίγο πάνω λίγο κάτω στους χρόνους, τα καταφέρνουν.

Ελπίζουν οι άνθρωποι, όπως όλοι μας, ότι κάποια στιγμή, η κανονικότητα θα μπει στη ζωή τους, εξέλεξαν κανονικές διοικήσεις με εκλογές και ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν να λειτουργήσουν, όπως ήξεραν, με φυσική παρουσία και όχι από μακριά. Τα e-mails είναι για τους ανθρώπους αυτής της ηλικίας, κάτι σαν... διαστημικά πράγματα. Μέχρι το φάξ και πολύ είναι... Μόνο που τα Fax είναι πια ελάχιστα. Καταργήθηκαν, ακόμα και από το δημόσιο...

Τους καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα στη νέα τεχνολογία, δεν τα κατανοούν ή αρνούνται να μπουν στη διαδικασία να τα μάθουν. Θέλουν να κρατήσουν το χειρόγραφο ή το τυπωμένο χαρτί στα χέρια τους, για να είναι βέβαιοι για τι πράγμα μιλάνε.

Κι αυτή η πανδημία, τα ανέτρεψε όλα! Η επικοινωνία γίνεται πια με νέες μορφές και άντε να σκανάρεις τα έγγραφα και να τα στείλεις στο δημοσιογράφο. Και μετά να τηλεφωνήσεις για να βεβαιωθείς ότι πήγαν, ότι τα παρέλαβε. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές… Ευτυχώς που υπάρχει το κινητό τηλέφωνο για να φωτογραφίζεις τα χειρόγραφα! 

Όλοι πια έχουν ολοκληρώσει τις εκλογές τους και κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σύμφωνα με το κατασταστικό, τον περασμένο μήνα προχώρησαν στην εκλογή νέας Διοίκησης... Κι αυτοί δείχνουν να έχουν διάθεση να πάνε τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά.

Και όλα αυτά, με τος ιώσεις και την Covid-19 να είναι ως πέλεκης πάνω από τα κεφάλια όλων μας... Θα το περάσουμε κι αυτό, πού θα πάει... Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτός ο ιός εξελλίσεται σε... μόνιμο, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαίτερα διαχυτικοί ακόμα και τώρα που είναι καλοκαίρι. Έτσι κι αλλιώς η γρίππη αυτού του είδους είναι πάντα εδώ καθώς έχει εξελιχθεί σε μια απλή γρίπη. Και οι μεγάλες ηλικίες, όπως είμαστε εμείς, είναι πάντα πιο ευάλωτες... Το ενθαρρυντικό είναι αν και μεγάλωσε ο χρόνος αναμονής (έγινε τριμηνιαία) εντούτοις το ραντεβού έχει μια κάποια συνέπεια...

Καίγεται η Ελλάδα απ' άκρου σ' άκρο

Posted in Επικαιρότητα

Δεκάδες βίντεο «παίζουν» στο You Tube με αφορμή την πυρκαγιά στο δάσος του Σέιχ Σου της Θεσσαλονίκης χθες (26/8/2011). Δείτε ένα από αυτά...

Σε πιάνει η ψυχή σου να διαβάζεις ειδήσεις σαν αυτές που ακολουθούν παρακάτω μόνο και μόνο επειδή φύσηξε ένα αεράκι πάνω από την Ελλάδα. Δεν έχω άλλη επιλογή από το να στεναχωριέμαι γι' αυτή την ελληνική κατάντια...

Για τέταρτη μέρα συνεχίζεται η μάχη των πυροσβεστών για να τεθεί υπό έλεγχο η πυρκαγιά πυρκαγιά στον Έβρο, έχοντας ήδη αποτεφρώσει πάνω από 70 χιλιάδες στρέμματα. Το τελευταίο 24ωρο εκδηλώθηκαν σε όλη τη χώρα 111 πυρκαγιές

Μιλώντας το πρωί του Σαββάτου σε εκπομπή της ΝΕΤ ο περιφερειάρχης Αρης Γιαννακίδης δήλωσε ότι η μέρα δείχνει να είναι καλύτερη όσον αφορά τις επιχειρήσεις των επίγειων και των εναέριων μέσων.

Στον Έβρο επιχειρούν
132 πυροσβέστες με 67 οχήματα, 80 άτομα πεζοπόρο τμήμα, 8 αεροπλάνα (εκ των οποίων, τα 2 γαλλικά και τα 2 ισπανικά) και δύο ελικόπτερα.
Τα μέτωπα τη φωτιάς εκτείνονται μεταξύ των τοποθεσιών, Κοίλα, Διπόταμος (υδροταμιευτήρας Αλεξανδρούπολης) και νοτίως της Λευκίμης Σουφλίου, χωρίς προς το παρόν να απειλούνται κατοικημένες περιοχές.

Εν τω μεταξύ, με την κατηγορία του εμπρησμού εξ' αμελείας,
50χρονος αγρότης, καταδικάσθηκε από το αυτόφωτο δικαστήριο της Αλεξανδρούπολης σε φυλάκιση πέντε ετών και χρηματική ποινή 20.000 ευρώ.

Ο ίδιος στην απολογία του ισχυρίσθηκε ότι η
φωτιά στην Λευκίμη, από όπου την Τετάρτη ξεκίνησε το μεγάλο μέτωπο της πυρκαγιάς, προκλήθηκε από τους σπινθήρες της εξάτμισης του τρακτέρ του.

Ο αγρότης που κατάγεται από τη
Ρούσα Έβρου, άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος, καταβάλλοντας ως εγγύηση 3.000 ευρώ.

Δεκάδες, πάντως, είναι τα πύρινα μέτωπα σε όλη τη χώρα, ενώ η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας προειδοποιεί ότι το Σαββατοκύριακο θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο, λόγω των ισχυρών ανέμων.

Συγκεκριμένα, πολύ υψηλός είναι ο κίνδυνος εκδήλωσης πυρκαγιάς στους νομούς
Έβρου, Αιτωλοακαρνανίας, Αττικής, Βοιωτίας, Εύβοιας, Αχαΐας, Κορινθίας, Αργολίδας, στο δυτικό τμήμα της Λακωνίας, στις Κυκλάδες, τις Βόρειες Σποράδες, τη Λήμνο και τη Θάσο.

Προς το παρόν δίνουμε τη μάχη κυρίως στον Έβρο, στο Μεσολόγγι στην Αιτωλοακαρνανία, στη Ζάκυνθο και βεβαίως στην Αρκαδία. Η προσπάθεια θα συνεχιστεί» δήλωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη
Χρήστος Παπουτσής, λίγο μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στο επιχειρησιακό κέντρο της Πυροσβεστικής.

Σε εξέλιξη παραμένουν τα μέτωπα στη
Γαβρολίμνη Ναυπάκτου, στην Πάπαρι Αρκαδίας, στο Μαλανδρίνο Φωκίδας και στο Κυλιόμενο Ζακύνθου.

Στη Ζάκυνθο επιχειρούν 32 πυροσβέστες με 14 οχήματα και ένα ελικόπτερο. Μεγαλύτερη είναι η δύναμη του Πυροσβεστικού Σώματος που έχει αναπτυχθεί στη Ναύπακτο: 32 πυροσβέστες με 16 οχήματα, 3 αεροπλάνα και ένα ελικόπτερο.

Στην Αρκαδία επιχειρούν 45 πυροσβέστες με 20 οχήματα, 24 άτομα πεζοπόρο τμήμα, 2 αεροπλάνα και ένα ελικόπτερο.

Η γενική εικόνα
είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με το προηγούμενο βράδυ, ενώ εκτιμάται ότι ως τώρα έχουν αποτεφρωθεί περί τα 10.000 στρέμματα καλλιεργειών, χορτολιβαδικής και δασικής έκτασης.

Η φωτιά καίει δάσος μεταξύ των χωριών
Αγριακόνα, Καλτεζές και Δάφνη και δεν απειλούνται κατοικημένες περιοχές. Από νωρίς το βράδυ επέστρεψαν στα σπίτια τους οι κάτοικοι των χωριών που χθες το μεσημέρι εκκενώθηκαν.

Τη νύχτα μετά από αίτημα του
δήμου Τρίπολης, στα γραφεία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου-Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, στην Τρίπολη, πραγματοποιήθηκε σύσκεψη με στόχο την εκτίμηση της κατάστασης που έχουν δημιουργήσει τα μέτωπα των πυρκαγιών στα χωριά, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η δυσμενής κατάσταση.

Στο
Μαλανδρίνο έχει αναπτυχθεί δύναμη 50 πυροσβεστών με 21 οχήματα, 19 άτομα πεζοπόρο τμήμα και ένα ελικόπτερο.

Ο απολογισμός από το Σέιχ Σου

Ογδόντα στρέμματα δασικής έκτασης καταστράφηκαν από την πυρκαγιά που ξέσπασε το μεσημέρι της Παρασκευής στο Σέιχ Σου της Θεσσαλονίκης από άγνωστα μέχρι στιγμής αίτια.

Παρότι η φωτιά τέθηκε υπό πλήρη έλεγχο μέσα σε λίγες ώρες, η Πυροσβεστική Υπηρεσία βρίσκεται σε επιφυλακή και στην περιοχή εξακολουθούν να παραμένουν 4 πυροσβεστικά οχήματα.

Η κινητοποίηση των αρμόδιων φορέων υπήρξε άμεση, ενώ στην προσπάθεια κατάσβεσης της πυρκαγιάς συμμετείχαν, εκτός από τις πυροσβεστικές δυνάμεις, υδροφόρες και υπάλληλοι του δήμου Θεσσαλονίκης και περιφερειακών δήμων, καθώς και ομάδες εθελοντών.

  • Οι πληροφορίες είναι παρμένες από το in.gr

Ξημέρωμα Σαββάτου στην Αθήνα...

Posted in Επικαιρότητα

Μερικές ακόμα από τις φωτογραφίες της Ηλιάνας Καλκατζίκου που δείχνουν την παραλία του Αιγίου, νύχτα. Μου φάνηκαν πολύ όμορφες και τις κράτησα για πιο ύστερα...

Τώρα που η Τέμενη αποτελεί πια παρελθόν, η θύμηση, οι μνήμες, είναι το καλύτερο εργαλείο για τη συντροφιά στη ζεστή, ακόμα Αθήνα και την ανάγκη για εγκλιματισμό στις νέες συνθήκες. Κι αυτές οι νυχτερινές λήψεις είναι ότι καλύτερο...

Το καλάμι στο βάθος, αν το διακρίνετε, δείχνει πως κάποιοι εκεί, επιμένουν να ψαρεύουν.... Δεν ξέρω αν βγάζουν και ψάρια, αλλά πάντως, έχουν στήσει τα καλάμια του και... ψαρεύουν...

Είχα καιρό να μείνω στην Αθήνα Σάββατο. Για να μην πω ότι είναι το πρώτο καλοκαιρινό Σάββατο. Αλλά δε γινόταν αλλιώς... Είναι που σήμερα το μεσημέρι είμαι βάρδια στην “Κ” για το κυριακάτικο φύλλο και πρέπει να είμαι εδώ...

Ξημερώματα, ώρα 8. Στη βεράντα του σπιτιού μου... Να προσπαθώ να... συνέλθω από το χθεσινό μπαράζ με τις φωτιές που ακόμα πρέπει να συνεχίζονται... Δεν έχω ορατότητα από εδώ που είμαι, αλλά έχω μια διαίσθηση...

Έχω φτιάξει καφεδάκι, η καλύτερη πρωινή συντροφιά μου ύστερα από έναν καλό ύπνο και μετά οι σημειώσεις μου. Αυτές κι αν είναι συντροφιά...

Μας λείπουν πράγματα από το ψυγείο. Γι' αυτό η πρώτη δουλειά, πριν κατέβω στην εφημερίδα, είναι να πάμε μια βόλτα στη λαϊκή αγορά στα Πατήσια. Για να πάρουμε τα απαραίτητα. Ότι δηλαδή χρειάζεται ένα σπίτι για να λειτουργήσει...

Ο Ρήγας έχει ανέβει στο τραπέζι. Με την περιέργεια που χαρακτηρίζει τις γάτες, παρακολουθεί τη μύτη του στυλού μου που χαράζει αυτές τις γραμμές στο χαρτί. Γυρνάει το κεφάλι του, ανάλογα με την κίνηση και τη φορά που έχει το χέρι μου. Πλάκα έχει... Θα μπορούσες να πεις, με την προσήλωση που το κάνει, ότι... διαβάζει κι όλας. Αλλά, μη φτάσουμε ώς εκεί... Ένα αγαπημένο ζώο είναι μόνο... Όμως η αφοσίωσή του και η παρέα που κάνει, είναι εκπληκτική, πρέπει να πω...

Η γειτονιά κοιμάται ακόμα... Καμιά κίνηση στο δρόμο, κάτω από το σπίτι μου. Ησυχία απόλυτη. Ότι κινήσεις κάνει ο Ρήγας, μόνο αυτές ακούγονται...

Το καφέ δίπλα στη θάλασσα σε προδιαθέτει για μια όμορφη βραδιά. Αν υπάρχει διαθέσιμος ο χρόνος και η παρέα. Καμιά φορά μπορεί να μη διαθέτουν τα πάντα, αλλά έχουν τον τρόπο οι σερβιτόρες να σε κάνουν να ξαναπάς. Ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα, όλοι τα χρειαζόμαστε...

Ταξίδι αστραπή, επιστροφή στην Αθήνα

Posted in Επικαιρότητα

Τέμενη, Παρασκευή 26/8/2011, η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε λίγο πριν τις 7 το απόγευμα όταν πήγα στη Γραμματεία να διευθετήσω το οικονομικό... Να πάρω κάτι μαζί μου από το φετινό όμορφο καλοκαίρι...

Έφυγα κατά τις 12 το μεσημέρι για την Τέμενη Αιγίου. Η μέρα ήταν άκρως καλοκαιρινή, μ' έναν αέρα να φυσά, ότι πρέπει για... φωτιές. Τα μελτέμια του Αυγούστου είναι, έτσι κι αλλιώς, όλο φωτιές. Ρίξτε μια ματιά πίσω, στα τελευταία χρόνια να δείτε τι γίνεται... Ε, μια τέτοια δύσκολη μέρα ήταν η σημερινή για την Ελλάδα...

Ήμουν στο Αίγιο γύρω στις 2. Η διαδρομή ήταν υπέροχη... Πραγματική εκδρομή, για όσους μπορούν να καταλάβουν τι εννοώ...

Λίγο μετά την Τέμενη έκανα αριστερά και πήγα ώς την Αλική. Ρωτώντας. Δεν είχα ξαναπάει... Έχει μια θάλασσα και μια παραλία φανταστική. Βούτηξα. Ο ιδρώτας του ταξιδιού έγινε δροσιά. Κι ας ήτανε ντάλα μεσημέρι.

Μιάμιση ώρα μετά, επιστρέψαμε στο κάμπινγκ. Το εστιατόριο ήταν ακόμα ανοιχτό. Φάγαμε. Κι έπεσα έναν υπνάκο μοναδικό μετά το μπάνιο που έκανα για να βγάλω την αρμύρα από πάνω μου.

Έξι και μισή σηκώθηκα... Φυσά πάντα δυνατά. Στο Twitter διαβάζω για τις προσπάθειες που γίνονται σε πολλά μέρη της Ελλάδας σχετικά με την κατάσβεση των πυρκαγιών.

Πίνω έναν φραπέ. Να συνέλθω λίγο, να διευθετήσω τις οικονομικές εκκρεμότητες εδώ, να φορτώσουμε το αυτοκίνητο για την επιστροφή και να... φύγουμε για την Αθήνα. Δε βιαζόμαστε, αλλά δεν είναι να φύγεις και πολύ βράδυ. Το ζήτημα είναι να πάμε στην Αθήνα και να τακτοποιηθούμε στις θέσεις μας όχι αργά το βράδυ.

Ωραίο ήταν το ταξίδι – αστραπή Αθήνα – Τέμενη – Αθήνα. Με ένα μικρό διάλειμμα ύπνου, ικανό να μου δώσει δυνάμεις να συνεχίσω το ταξίδι. Διότι, όπως και να το κάνουμε, επαγγελματίας οδηγός με πολύωρη πείρα συνεχούς οδήγησης στους δρόμους, δεν είμαι...

Φεύγουμε γύρω στις 7 με τον ήλιο πάνω από τα κεφάλια μας να έχει πάρει την κάτω βόλτα και να πηγαίνει προς τη δύση του. Νύχτα θα είμαστε στην Αθήνα. Κανένα πρόβλημα...

  • Και μερικά στοιχεία για τις σημερινές φωτιές όπως τις διάβασα στα διάφορα Blog και Site. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Τι δεν ξέραμε για τα Καλάβρυτα

Posted in Τα δικά μου

Χάρις σ' αυτόν τον άνθρωπο, τον Σούκα και το ταξί του, καταφέραμε να κάνουμε όλες τις διαδρομές γύρω από τα Καλάβρυτα. Ευγενής, με το καλαμπούρι του, με ανοχή στο χρόνο να μας περιμένει, ας είναι καλά...

Κι άλλη μια αναμνηστική φωτογραφία που του ζήτησε η Ηλιάνα να μας βγάλει μπροστά στο ταξί του στο τέλος της διαδρομής. Όταν πια μας είχε πάει στο σταθμό του ΟΣΕ των Καλαβρύτων να πάρουμε το τρενάκι της επιστροφής...

Τα Καλάβρυτα είναι ορεινό χωριό του νομού Αχαΐας. Είναι χτισμένα στις πλαγιές των Αροανίων (Χελμός) σε υψόμετρο 750 μέτρων. Αποτελούν έδρα του ομώνυμου δήμου και ο πληθυσμός τους σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είναι 1.747 κάτοικοι.

Είναι χτισμένα στην θέση της αρχαίας Αρκαδικής πόλης Κύναιθας ή Κυναίθης. Το όνομα Καλάβρυτα φαίνεται να το απέκτησαν την εποχή της Φραγκοκρατίας τον 13ο αιώνα μ.Χ. Στη γαλλική παραλλαγή του Χρονικού του Μορέως αναφέρεται ως Calovrate.

Σύμφωνα με την παράδοση στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας των Καλαβρύτων κηρύχτηκε η Επανάσταση του 1821 από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και τους οπλαρχηγούς της Πελοποννήσου που είχαν συγκεντρωθεί εκεί. Στα Καλάβρυτα εκδηλώθηκαν γρήγορα πολεμικές επιχειρήσεις κατά των Τούρκων, ήδη από την 21 Μαρτίου του 1821. Στη διοικητική διαίρεση του 1836 τα Καλάβρυτα αναφέρονται με το όνομα Κυναίθη.

Τα Καλάβρυτα σήμερα αποτελούν πόλο έλξης τουριστών κυρίως κατά την χειμερινή περίοδο καθώς διαθέτουν μία από τις καλύτερες υποδομές χειμερινού τουρισμού στην Ελλάδα λόγω κυρίως του χιονοδρομικού κέντρου που βρίσκεται εκεί. Το χιονοδρομικό κέντρο των Καλαβρύτων είναι ένα από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας.

Αξιόλογους προορισμούς στην περιοχή των Καλαβρύτων αποτελούν επίσης τα δύο ιστορικά μοναστήρια, της Αγίας Λαύρας και του Μεγάλου Σπηλαίου, όπως επίσης το Σπήλαιο των Λιμνών κοντά στο χωριό Καστριά και το φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού που το διασχίζει ο περίφημος οδοντωτός σιδηρόδρομος.

  • Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ στην επίσημη σελίδα του Δήμου Καλαβρύτων

Μια τελευταία ματιά στο σιδηροδρομικό σταθμό των Καλαβρύτων, λίγο πριν πάρουμε τον οδοντωτό για την επιστροφή στο Διακοφτό κι από κει στην Τέμενη. Φωτογραφία δια χειρός Ηλιάνας Καλκατζίκου. Λίγο αργότερα θα φύγουμε για την Αθήνα με τον Λάμπρο... Είδατε; Μια ολόκληρη εβδομάδα τη βγάλαμε με το... τουριστικό ρεπορτάζ μιας κυριακάτικης εκδρομής...

Μας “δουλεύουν” κανονικότατα...

Posted in Επικαιρότητα

Το δημοσίευμα που βλέπετε είναι σημερινό (25/8/2011) στον ΕΛ.ΤΥΠΟ, έτσι ακριβώς όπως το διαβάζετε... Και δεν ξέρω τι μπορεί να λέει σε σας, αλλά εμένα μου φαίνεται σαν οι Γερμανοί να μας... δουλεύουν κανονικότατα...

Είναι δυνατόν μέσα από κάποιους αριθμούς να βγάζουν αυθαίρετα συμπεράσματα; Κι αν ξέρουν τι είναι ευτυχία, περπάτησαν λίγο στους δρόμους της Αθήνας για να μας πουν πού την είδαν; Όχι ευτυχισμένους δε μας θεωρούν, μάλλον ηλίθιους πολλών κυβικών μας θέλουν...

ΟΙ Έλληνες περνάνε δύσκολα, κι όσο περνάει ο καιρός, τόσο και θα δυσκολεύουν τα πράγματα. Γι' αυτό καλό είναι να... μαζευτείτε λίγο κ. Γερμανοί και να μην προκαλείτε τόσο το δημόσιο αίσθημα...

Ξανά στο χωριό ο Λάμπρος

Posted in Επικαιρότητα

Ο Λάμπρος έφυγε τελικά χθες για το χωριό του παππού του. Έτσι θα προλάβει το πανηγύρι του Αϊ Γιάννη. Εδώ μια φωτογραφία από την Ηλιάνα Καλκατζίκου, βραδάκι στην παραλία του Αιγίου...


Κι ένα στιγμιότυπο κάπως ρομαντικό. Η Ηλιάνα άμα κρατάει το φακό της φωτογραφικής της μηχανής κάνει θαύματα. Δείτε μια ομορφιά η θάλασσα του Αιγίου βραδάκι... Δεν είναι υπέροχα;

Το πανηγύρι του Αϊ Γιαννιού, τη Δευτέρα 29/8 είναι μια πρόκληση για τα παιδιά που το περιμένουν πώς και πώς... Να πάνε στο χωριό των παππούδων τους, να δημιουργηθεί η αφορμή για να βρεθούν, να παίξουν. Κάπως έτσι πρέπει να είδε και ο Λάμπρος...

Γι' αυτό και δεν κάθισε περισσότερες από 10 μέρες στη θάλασσα της Τέμενης. Επέστρεψε μαζί μου στην Αθήνα την Κυριακή, κάθισε λίγο, ξεκουράστηκε, κουρεύτηκε και χθες, Τετάρτη 24/8 έφυγε με το λεωφορείο για τη Μεγαλόπολη. Εκεί τον περίμενε ο θείος του Γιώργος για να τον πάει στο χωριό. Βλέπεις δεν ήταν δυνατόν να περιμένει εμένα μέχρι την Παρασκευή.

Εξάλλου το Σάββατο είμαι βάρδια στην εφημερίδα κι αυτό δημιούργησε ένα σοβαρό πρόβλημα για να κατέβω στο χωριό.

Ο Λάμπρος όμως, που έχει περάσει πολλά καλοκαίρια στο Ελληνικό Γορτυνίας και γνωρίζει τα παιδιά θέλει την παρέα τους περισσότερο κι από τα... μπάνια του.

Να δω πώς θα... μαζευτεί την παραπάνω εβδομάδα που θα πάω στο χωριό να τον πάρω πίσω. Θα πρέπει να προσαρμοστεί και λίγο στους ρυθμούς της Αθήνας μια εβδομάδα πριν ανοίξουν (αν ανοίξουν και λειτουργήσουν...) τα σχολεία στις 12 Σεπτέμβρη.

Τελευταίες χαλαρές ανάσες στο περιβάλλον του χωριού. Το ξέρει κι αυτός και το θέλει. Εξάλλου αμέσως μετά το πανηγύρι τα παιδιά φεύγουν και οι τίτλοι τέλους πέφτουν πια για το φετινό καλοκαίρι.

Οι πρώτες σταγόνες της βροχής θα φέρουν το φθινόπωρο, τη μελαγχολία και την επιστροφή στην Αθήνα...

Επίσκεψη στην Άγια Λαύρα...

Posted in Επικαιρότητα

Πήγαμε με τον ταξιτζή μας στην Άγια Λαύρα λίγο μετά τις 4 μια ώρα μετά είχαμε εισιτήρια επιστροφής με τον οδοντωτό για το Διακοφτό, αλλά εκείνος μας καθησύχασε. “Προλαβαίνουμε”, είπε. Και είχε δίκιο... Έτσι κι αλλιώς νωρίτερα δεν μπορούσαμε να πάμε. Ήταν κλειστό. Αναπαύονται το μεσημέρι οι μοναχοί...

Ο πλάτανος έξω από το μοναστήρι της Άγιας Λαύρας, τεράστιος. Μια πινακίδα μας ενημερώνει ότι κάτω από τον ίσκιο του οι οπλαρχηγοί εδώ έφαγαν λίγο πριν ή λίγο μετά την επανάσταση του 1821. Τι νόημα έχει μια ανθρώπινη πράξη τέτοια δεν ξέρω, αλλά το αναφέρω γιατί το είδα με τα μάτια μου...

Η Άγια Λαύρα αποτελεί ένα ιστορικό μοναστήρι κοντά στα Καλάβρυτα, που χτίστηκε το 10ο αι. και στο οποίο υψώθηκε στις 25 Μαρτίου 1821 η σημαία της Ελληνικής Επανάστασης από τον επίσκοπο Παλαιών Πατρών Γερμανό Κοτζά και τους Καλαβρυτινούς.
Εκκλησιαστική ιστορία

Χτίστηκε το 961 μ.Χ., την εποχή δηλ. του αυτοκράτορα Βασιλείου του Μακεδόνα, από έναν ασκητή της μονής Λαύρας του Αγίου Όρους, της οποίας στην αρχή ήταν παράρτημα. Σύντομα όμως ο αριθμός των μοναχών έφτασε τους 1.000 περίπου και η νέα μονή ανεξαρτητοποιήθηκε κρατώντας το όνομα της μητρικής μονής. Η αρχική της θέση ήταν 300 μ. περίπου ΝΔ της σημερινής, όπου τα ερείπια τα γνωστά ως Παλιομονάστηρο. Επί έξι συνεχείς αιώνες κράτησε η ακμή της. Το 1585 όμως πυρπολήθηκε από τους Τούρκους και οι μοναχοί της, όσοι γλίτωσαν από τη σφαγή, σκόρπισαν στα γύρω βουνά. Ξαναχτίστηκε το 1600 στην ίδια θέση. Αλλά πάλι καταστράφηκε από σεισμό ή από τους Τούρκους.

Ανοικοδομήθηκε για τρίτη φορά (1689 - 1692). Το 1770 παθαίνει νέα καταστροφή και λεηλασία, από τους Αλβανούς αυτή τη φορά. Χτίστηκε και πάλι προς το τέλος του 18ου αι., αλλά το 1826 την πυρπόλησε ο Ιμπραήμ. Όταν το 1828 ξαναχτίστηκε, πήρε πια τη σημερινή της θέση. Αλλά μόνο το 1850 χτίστηκε ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, που βρίσκεται μέσα στον περίβολο του μοναστηριού. Ως τότε για ναό χρησιμοποιούσαν αυτόν που βρίσκεται έξω από το μοναστήρι και στον οποίο κήρυξε την επανάσταση του 1821 ο Γερμανός.

Η τελευταία μεγάλη καταστροφή έγινε το 1943 από τους Γερμανούς κατακτητές. Αυτοί, αφού κάψανε τα Καλάβρυτα και σκότωσαν όλους τους άνδρες κατοίκους του χωριού, στη συνέχεια πυρπόλησαν το μοναστήρι μαζί με τους καλόγερους. Όσοι από τους μοναχούς γλίτωσαν τη φωτιά, θανατώθηκαν με απάνθρωπο τρόπο. Οι Γερμανοί τους γκρέμισαν στο βάραθρο που είναι πλάι στο μοναστήρι.

Με τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου ξαναχτίστηκε στη μορφή που βρίσκεται σήμερα. Ο τύπος του είναι ο συνηθισμένος στα περισσότερα μοναστήρια: ένας περίβολος, που στη μέση του βρίσκεται ο ναός και γύρω το συγκρότημα των κελιών. Μπροστά στη μεγάλη πύλη του περίβολου υψώνεται περήφανος ο ιστορικός πλάτανος, κάτω από τον οποίο οι αγωνιστές έφαγαν μετά την ορκωμοσία τους. Ένα κανόνι των πολέμων του 1912 - 13, που βρίσκεται στον περίβολο, δείχνει προς το λόφο όπου είναι στημένο το ηρώο της Επανάστασης του 1821.

Ιστορικά κειμήλια

Οι αλλεπάλληλες καταστροφές του μοναστηριού συνοδεύονταν κάθε φορά και από ανάλογες φθορές των ιστορικών του κειμηλίων. Μεγαλύτερη όμως από όλες ήταν η καταστροφή του 1943. Τα ελάχιστα που σώζονται ακόμα είναι: το τρυπημένο από τουρκική σφαίρα λάβαρο της Επανάστασης, πάνω στο οποίο εικονίζεται η Κοίμηση της Θεοτόκου και ήταν το παραπέτασμα της Ωραίας Πύλης, η κάρα του Αγίου Αλεξίου, δώρο του Εμμανουήλ Κομνηνού, ένα χρυσοποίκιλτο και διακοσμημένο με 1102 διαμάντια ευαγγέλιο, δώρο της Αικατερίνης της Μεγάλης, η ποιμαντορική ράβδος και τα άμφια του Π. Πατρών Γερμανού και μερικά άλλα.
25 Μαρτίου 1821

Το πολύπαθο αυτό μοναστήρι ονομάστηκε "νέα Ιερουσαλήμ της αναγεννηθείσας Ελλάδας". Και δίκαια. Διότι η ύψωση της σημαίας της επανάστασης του 1821 σ` αυτό από τον Παλαιών Πατρών Γερμανό αποτελεί την έναρξη της εθνεγερσίας και ιερό σύμβολο του αγώνα, που από τότε ηλεκτρίζει και συγκινεί βαθύτατα την ψυχή κάθε Έλληνα. Διατυπώθηκαν αμφισβητήσεις για την ακριβή ημερομηνία της πρώτης ημέρας της επανάστασης ή ακόμα άλλες περιοχές, όπως η Καλαμάτα, διεκδίκησαν τα πρωτεία. Σε τίποτε όμως δε μειώνουν όλα αυτά τη συγκλονιστική πράξη που διαδραματίστηκε στην Αγία Λαύρα και που στη συνείδηση των Ελλήνων πήρε ένα συμβολικό εθνικοθρησκευτικό νόημα. Τα γεγονότα συνέβησαν ως εξής: Όταν οι Τούρκοι αντιλήφθηκαν ύποπτες κινήσεις των Ελλήνων και πληροφορήθηκαν τις ετοιμασίες τους για επανάσταση, κάλεσαν αμέσως στην Τρίπολη τους αρχιερείς και τους πρόκριτους της περιοχής με το πρόσχημα μιας σύσκεψης. Όσοι πήγαν, κλείστηκαν στις φυλακές.

Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός όχι μόνο δεν πήγε, αλλά και κάλεσε σε επείγουσα σύσκεψη τους οπλαρχηγούς και τους πρόκριτους. Στη σύσκεψη πήραν μέρος οι πρόκριτοι της Αχαΐας, Αιγιαλείας και των Καλαβρύτων και αποφασίστηκε η κήρυξη της επανάστασης για τις 25 Μαρτίου 1821 στην Αγία Λαύρα. Την ημέρα αυτή τη διάλεξαν για να συμπέσει το μεγάλο εθνικό γεγονός με μία μεγάλη επίσης θρησκευτική γιορτή, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και να πάρει έτσι η πράξη τη διπλή σημασία με την οποία τη γιορτάζουμε από τότε.

Η συμμετοχή όμως του μοναστηριού στον αγώνα του έθνους δεν είναι μόνο θεωρητική, αλλά παίρνει και ουσιαστικό, πρακτικό χαρακτήρα αν πάρουμε υπόψη εκτός από τα άλλα και την οικονομική της συνδρομή. Σε 31.389 γρόσια υπολογίζονται συνολικά τα χρηματικά ποσά που ξόδεψε το μοναστήρι για τον ιερό αγώνα.

  • Το λήμμα βασίζεται στο αντίστοιχο λήμμα της ηλεκτρονικής εγκυκλοπαίδειας ΕΡΜΗΣ, το περιεχόμενο της οποίας διατέθηκε από το χορηγό περιεχομένου εκδόσεις ΜΕΙΔΙΑΜΑ.

Επιστρέψαμε νωρίς στο σταθμό του τρένου στα Καλάβρυτα. Ο ταξιτζής μας είχε απόλυτο δίκιο με τους χρόνους. Μια χαρά τα προλάβαμε όλα και περιμέναμε κι όλας το τρένο της επιστροφής...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA