Μερικές ακόμα από τις φωτογραφίες της Ηλιάνας Καλκατζίκου που δείχνουν την παραλία του Αιγίου, νύχτα. Μου φάνηκαν πολύ όμορφες και τις κράτησα για πιο ύστερα...

Τώρα που η Τέμενη αποτελεί πια παρελθόν, η θύμηση, οι μνήμες, είναι το καλύτερο εργαλείο για τη συντροφιά στη ζεστή, ακόμα Αθήνα και την ανάγκη για εγκλιματισμό στις νέες συνθήκες. Κι αυτές οι νυχτερινές λήψεις είναι ότι καλύτερο...

Το καλάμι στο βάθος, αν το διακρίνετε, δείχνει πως κάποιοι εκεί, επιμένουν να ψαρεύουν.... Δεν ξέρω αν βγάζουν και ψάρια, αλλά πάντως, έχουν στήσει τα καλάμια του και... ψαρεύουν...

Είχα καιρό να μείνω στην Αθήνα Σάββατο. Για να μην πω ότι είναι το πρώτο καλοκαιρινό Σάββατο. Αλλά δε γινόταν αλλιώς... Είναι που σήμερα το μεσημέρι είμαι βάρδια στην “Κ” για το κυριακάτικο φύλλο και πρέπει να είμαι εδώ...

Ξημερώματα, ώρα 8. Στη βεράντα του σπιτιού μου... Να προσπαθώ να... συνέλθω από το χθεσινό μπαράζ με τις φωτιές που ακόμα πρέπει να συνεχίζονται... Δεν έχω ορατότητα από εδώ που είμαι, αλλά έχω μια διαίσθηση...

Έχω φτιάξει καφεδάκι, η καλύτερη πρωινή συντροφιά μου ύστερα από έναν καλό ύπνο και μετά οι σημειώσεις μου. Αυτές κι αν είναι συντροφιά...

Μας λείπουν πράγματα από το ψυγείο. Γι' αυτό η πρώτη δουλειά, πριν κατέβω στην εφημερίδα, είναι να πάμε μια βόλτα στη λαϊκή αγορά στα Πατήσια. Για να πάρουμε τα απαραίτητα. Ότι δηλαδή χρειάζεται ένα σπίτι για να λειτουργήσει...

Ο Ρήγας έχει ανέβει στο τραπέζι. Με την περιέργεια που χαρακτηρίζει τις γάτες, παρακολουθεί τη μύτη του στυλού μου που χαράζει αυτές τις γραμμές στο χαρτί. Γυρνάει το κεφάλι του, ανάλογα με την κίνηση και τη φορά που έχει το χέρι μου. Πλάκα έχει... Θα μπορούσες να πεις, με την προσήλωση που το κάνει, ότι... διαβάζει κι όλας. Αλλά, μη φτάσουμε ώς εκεί... Ένα αγαπημένο ζώο είναι μόνο... Όμως η αφοσίωσή του και η παρέα που κάνει, είναι εκπληκτική, πρέπει να πω...

Η γειτονιά κοιμάται ακόμα... Καμιά κίνηση στο δρόμο, κάτω από το σπίτι μου. Ησυχία απόλυτη. Ότι κινήσεις κάνει ο Ρήγας, μόνο αυτές ακούγονται...

Το καφέ δίπλα στη θάλασσα σε προδιαθέτει για μια όμορφη βραδιά. Αν υπάρχει διαθέσιμος ο χρόνος και η παρέα. Καμιά φορά μπορεί να μη διαθέτουν τα πάντα, αλλά έχουν τον τρόπο οι σερβιτόρες να σε κάνουν να ξαναπάς. Ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα, όλοι τα χρειαζόμαστε...