Ο Λάμπρος έφυγε τελικά χθες για το χωριό του παππού του. Έτσι θα προλάβει το πανηγύρι του Αϊ Γιάννη. Εδώ μια φωτογραφία από την Ηλιάνα Καλκατζίκου, βραδάκι στην παραλία του Αιγίου...

Κι ένα στιγμιότυπο κάπως ρομαντικό. Η Ηλιάνα άμα κρατάει το φακό της φωτογραφικής της μηχανής κάνει θαύματα. Δείτε μια ομορφιά η θάλασσα του Αιγίου βραδάκι... Δεν είναι υπέροχα;

Το πανηγύρι του Αϊ Γιαννιού, τη Δευτέρα 29/8 είναι μια πρόκληση για τα παιδιά που το περιμένουν πώς και πώς... Να πάνε στο χωριό των παππούδων τους, να δημιουργηθεί η αφορμή για να βρεθούν, να παίξουν. Κάπως έτσι πρέπει να είδε και ο Λάμπρος...

Γι' αυτό και δεν κάθισε περισσότερες από 10 μέρες στη θάλασσα της Τέμενης. Επέστρεψε μαζί μου στην Αθήνα την Κυριακή, κάθισε λίγο, ξεκουράστηκε, κουρεύτηκε και χθες, Τετάρτη 24/8 έφυγε με το λεωφορείο για τη Μεγαλόπολη. Εκεί τον περίμενε ο θείος του Γιώργος για να τον πάει στο χωριό. Βλέπεις δεν ήταν δυνατόν να περιμένει εμένα μέχρι την Παρασκευή.

Εξάλλου το Σάββατο είμαι βάρδια στην εφημερίδα κι αυτό δημιούργησε ένα σοβαρό πρόβλημα για να κατέβω στο χωριό.

Ο Λάμπρος όμως, που έχει περάσει πολλά καλοκαίρια στο Ελληνικό Γορτυνίας και γνωρίζει τα παιδιά θέλει την παρέα τους περισσότερο κι από τα... μπάνια του.

Να δω πώς θα... μαζευτεί την παραπάνω εβδομάδα που θα πάω στο χωριό να τον πάρω πίσω. Θα πρέπει να προσαρμοστεί και λίγο στους ρυθμούς της Αθήνας μια εβδομάδα πριν ανοίξουν (αν ανοίξουν και λειτουργήσουν...) τα σχολεία στις 12 Σεπτέμβρη.

Τελευταίες χαλαρές ανάσες στο περιβάλλον του χωριού. Το ξέρει κι αυτός και το θέλει. Εξάλλου αμέσως μετά το πανηγύρι τα παιδιά φεύγουν και οι τίτλοι τέλους πέφτουν πια για το φετινό καλοκαίρι.

Οι πρώτες σταγόνες της βροχής θα φέρουν το φθινόπωρο, τη μελαγχολία και την επιστροφή στην Αθήνα...