Έτοιμο και το τ. 443 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών»!

tipos445

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών» που κυκλοφορεί τώρα. Το επιμελούμαι δημοσιογραφικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ.. 

Ολοκληρώσαμε καλοκαιριάτικα και στείλαμε στο πιεστήριο και το τ. 445 του "ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών"...  Ο τρόπος δουλειά ο ίδιος. Τις προηγούμενες μέρες κατέβηκα στο κέντρο, στην ΠΟΣΣ και συναντήθηκα με τον πρόεδρο της, Θύμιο Κάραλη όπου και συζητήσαμε για το περιεχόμενο της. Πήρα επίσης όση ύλη ήταν διαθέσιμη ώστε να αρχίσω να τη "χτίζω" για να πάρει τη μορφή της εφημερίδας. Τις επόμενες μέρες τα Σωματεία με e-mail μου έστειλαν την ύλη που εκκρεμούσε. Είναι ωραία αυτή η επαφή και η επικοινωνία, διότι αντιλαμβάνομαι καλύτερα τι θέλουν και μπορώ να το αποτυπώσω, τεχνικά. Και μετά ακολουθεί η διαδικασία της έκδοσης... Και να που ένα ακόμα φύλλο της εφημερίδας ολοκληρώθηκε από την Πόπη στη Σαλαμίνα... Σε μια άψογη συνεργασία!

Φυσικά επικοινωνούμε κι αλλιώς μέσω e-mail ή μέσω messnger για τα επείγοντα. Το κάναμε για πρώτη φορά από την Πάρο, τον Ιούνιο του 2023 που είμαστε σε διακοπές με τον Στήβ την Έστερ και τα παιδιά τους και μας άρεσε. Τολμήσαμε και προχωρήσαμε παράλληλα στην έκδοση νέου φύλλου με το νέο σύγχρονο, διαδικτυακό τρόπο, ενώ κάναμε τα μπάνια μας. Μέσω e-mail ή μηνυμάτων Viber ή Messenger παίρναμε τα θέματα, τα αξιολογούσαμε, τα σελιδοποιούσαμε σε κασέ και τα... στέλναμε στην Πόπη στη Σαλαμίνα, που έχει την τεχνική ευθύνη της έκδοσης. Έτσι, η ύλη μπορεί να έρχεται από Αθήνα, αλλά μπορεί να στηθεί παντού και στη συνέχεια να σελιδοποιηθεί στη Σαλαμίνα! Έτσι είναι, όταν αξιοποείς με τον σωστό τρόπο τη δύναμη της τεχνολογίας! Αυτό το φύλλο το βγάζουμε από Αθήνα, αλλά με τον ίδιο τρόπο.

Η εφημερίδα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηδρομικών, έχει τη δική της ιστορία. Έχει περάσει από συμπληγάδες, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της Διοίκησης αλλά και της απραξίας στην εποχή του κορονοϊού κι έχει σταθεί όρθια στα πόδια της. Αυτές τις μέρες ετοιμάσαμε ένα ακόμα  νέο φύλλο και περάσαμε σε μια νέα εποχή με νέα Διοίκηση στην Ομοσπονδία που την εκδίδει και με την πίστη ότι θα τα καταφέρει να είναι κάθε τρίμηνο στο ραντεβού της. Ξεκινήσαμε με αισιοδοξία!

Αυτό το έντυπο έχει έναν... δικό του τρόπο να βγαίνει. Εκεί που νομίζεις ότι σταμάτησε η έκδοση, αναγεννιέται σαν τον φοίνικα από τις στάκτες του. Και σ' αυτό "βοήθησε" η εποχή του κορονοϊού Covid-19 που δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ανθρώπους. Ένα από αυτά ήταν και η έκδοση του «ΤΥΠΟΥ» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) ο οποίος βγαίνει, πολύ πιο αργά πια και όχι στο δίμηνο, μέχρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Την αρχή, πριν δεκαπέντε  χρόνια που την ανέλαβα, έβγαινε σταθερά κάθε μήνα και κάλυπτε τις ανάγκες για την προβολή της δράσης των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ σε όλη τη χώρα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρχε στον χώρο και πριν πάω εγώ για να την αναλάβω. Σ’ αυτό που εγώ βοήθησα, ήταν να της δώσω έναν πιο δημοσιογραφικό, ελκυστικό ύφος και να είναι συνεπής στο ραντεβού της, σε όποιο χρόνο χρόνο εκείνη αποφασίστηστηκε να βγαίνει. 

Συνδετικός κρίκος, σ' αυτ΄'η την επαγγελματική δουλειά ο πρόεδρος της ΠΟΣΣ, Βασίλης Αποστολόπουλος. Ο ίδιος με γνώριζε από την εποχή που εργαζόμουν στο Γραφείο Τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Είχε δοκιμαστεί η σχέση μας και υπήρχαν όλες οι δυνατότητες για μια καλή συνεργασία. Τώρα εκείνος επέλεξε να αποχωρήσει από την ενερτγό δράση. Στο τιμόνι της ΠΟΣΣ είναι ο Θύμιος Καραλής ο οποίος εξελέγη στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΣΣ. Και στο ξεκίνημα της η συνεργασία μας, δείχνει να έχει διάθεση για δουλειά. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει...

Γενικά σ' αυτο το έντυπο πάντα τα πήγαμε πολύ καλά με τους ανθρώπους του. Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Οι άνθρωποι είναι συνταξιούχοι, μεγάλοι σε ηλικία και ως ομάδα, ευπαθής. Υπήρχε δηλαδή μεγάλη ανάγκη για προσοχή. Ήρθε και η καραντίνα και μας απόκαμε.

Τα πράγματα δείχνουν ότι αν τα καταφέρουμε μπορεί και να επιστρέψουμε στο δίμηνο. Ο χρόνιος θα δείξει. Στο μεταξύ προέκυψσν πολλά. Συνέδριο, εκλογή νέας διοίκησης, αλλά προέκυψαν και πολιτικές εκλογές κι έγινε πάλι πολύπλοκο το πράγμα... Παρ' όλα αυτά, λίγο πάνω λίγο κάτω στους χρόνους, τα καταφέρνουν.

Ελπίζουν οι άνθρωποι, όπως όλοι μας, ότι κάποια στιγμή, η κανονικότητα θα μπει στη ζωή τους, εξέλεξαν κανονικές διοικήσεις με εκλογές και ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν να λειτουργήσουν, όπως ήξεραν, με φυσική παρουσία και όχι από μακριά. Τα e-mails είναι για τους ανθρώπους αυτής της ηλικίας, κάτι σαν... διαστημικά πράγματα. Μέχρι το φάξ και πολύ είναι... Μόνο που τα Fax είναι πια ελάχιστα. Καταργήθηκαν, ακόμα και από το δημόσιο...

Τους καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα στη νέα τεχνολογία, δεν τα κατανοούν ή αρνούνται να μπουν στη διαδικασία να τα μάθουν. Θέλουν να κρατήσουν το χειρόγραφο ή το τυπωμένο χαρτί στα χέρια τους, για να είναι βέβαιοι για τι πράγμα μιλάνε.

Κι αυτή η πανδημία, τα ανέτρεψε όλα! Η επικοινωνία γίνεται πια με νέες μορφές και άντε να σκανάρεις τα έγγραφα και να τα στείλεις στο δημοσιογράφο. Και μετά να τηλεφωνήσεις για να βεβαιωθείς ότι πήγαν, ότι τα παρέλαβε. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές… Ευτυχώς που υπάρχει το κινητό τηλέφωνο για να φωτογραφίζεις τα χειρόγραφα! 

Όλοι πια έχουν ολοκληρώσει τις εκλογές τους και κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σύμφωνα με το κατασταστικό, τον περασμένο μήνα προχώρησαν στην εκλογή νέας Διοίκησης... Κι αυτοί δείχνουν να έχουν διάθεση να πάνε τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά.

Και όλα αυτά, με τος ιώσεις και την Covid-19 να είναι ως πέλεκης πάνω από τα κεφάλια όλων μας... Θα το περάσουμε κι αυτό, πού θα πάει... Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτός ο ιός εξελλίσεται σε... μόνιμο, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαίτερα διαχυτικοί ακόμα και τώρα που είναι καλοκαίρι. Έτσι κι αλλιώς η γρίππη αυτού του είδους είναι πάντα εδώ καθώς έχει εξελιχθεί σε μια απλή γρίπη. Και οι μεγάλες ηλικίες, όπως είμαστε εμείς, είναι πάντα πιο ευάλωτες... Το ενθαρρυντικό είναι αν και μεγάλωσε ο χρόνος αναμονής (έγινε τριμηνιαία) εντούτοις το ραντεβού έχει μια κάποια συνέπεια...

Υπάρχουν και όρια, παιδιά!

Posted in Επικαιρότητα

Η εφημερίδα ΑΥΓΗ στο σημερινό πρωτοσέλιδο της υπενθυμίζει πως υπάρχουν και όρια. Ο τίτλος είναι χαρακτηριστικός και αποτυπώνει την πραγματικότητα, έτσι όπως τη βιώνουμε καθημερινά.

Κι ωστόσο όλα δεν είναι μαύρα... Υπάρχουν και καλές ειδήσεις... Δείτε πιο κάτω ένα εκπληκτικό βίντεο με πολλές αλήθειες που θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία, αλλά δεν...

Μερικές μεγάλες αλήθειες, ωμές ίσως, αλλά δυστυχώς δεν τις διδάσκουν στα σχολεία. Χρειάστηκε να μας τις αποκαλύψει ένας μεγάλος και επιτυχημένος στη ζωή...

Πάλι θα πληρώσουμε εμείς...

Posted in Επικαιρότητα

Ποια είναι συμπολιτευόμενη και ποια η αντιπολιτευόμενη εφημερίδα; Φοβερός όποιος μπορεί να ξεχωρίσει από τους τίτλους αυτή τη... διαφορά!

Εκπληκτικό!... Δεν υπάρχει πια ούτε η στοιχειώδης τσίπα. Κάποτε πήγαιναν στη Θεσσαλονίκη και από το βήμα όλο και κάποιες εξαγγελίες θετικές έκαναν για το λαό. Πόσο πολύ άλλαξαν τα πράγματα ώστε να σταματήσουν ακόμα κι αυτό; Κι όχι μόνο να σταματήσει, αλλά να είναι τόπος εξαγγελιών για νέους φόρους;

Πρωτόγνωρα μα την αλήθεια πράγματα... Όποιος είχε την υπομονή να παρακολουθήσει τις εξαγγελίες Βενιζέλου, ύστερα από το μακρόσυρτο υπουργικό συμβούλιο κι αμέσως μετά την μαραθώνια συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού που διανθίζονταν και από τις ανάλογες τοποθετήσεις υπουργών θα έπαθε μια... πλάκα.

Έβλεπε ανθρώπους της εξουσίας να... συμπάσχουν με το πρόβλημά μας, την ίδια στιγμή που εξήγγειλαν νέους κεφαλικούς φόρους στα ακίνητα και μάλιστα άμεσα εισπρακτέους μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ.

Παρακολουθήσαμε με όση ψυχραιμία είχαμε όλη αυτή τη διαδικασία που θύμιζε κάτι από τηλεοπτικό πάνελ. Το όλο σκηνικό και το “στήσιμο” παρέπεμπε σ' αυτό. Το αστείο ήταν ότι κανείς δημοσιογράφος δεν τον κοίταζε κατάματα όταν τον ρωτούσε, αλλά τον έβλεπαν μέσα από τις τηλεοπτικές οθόνες που είχαν τοποθετήσει μπροστά τους γι' αυτό το σκοπό. Απίστευτος ο σκηνοθέτης αυτής της γελοιότητας...

Άσε που τα ιδιωτικά κανάλια δεν “άντεξαν” αυτή την πολύωρη κουβέντα και πολύ γρήγορα διέκοψαν. Η μόνη που συνέχισε ώς το τέλος ήταν η ΝΕΤ, η κρατική τηλεόραση.

Έβλεπα παράλληλα τα σχόλια που έκανα στο Twitter αλλά αδυνατώ να τα καταχωρίσω. Ήταν πολύ σκληρά. Και υπάρχει και ο νόμος περί Τύπου... Είμαι ωστόσο βέβαιος ότι μια... μυρωδιά θα την πήραν αυτοί τους οποίους θα έπρεπε να ενδιαφέρει.

Θεωρώ όμως ότι αξίζει να βάλω τα πρωτοσέλιδα δυο σημερινών εφημερίδων, μιας προσκείμενη στην κυβέρνηση και μιας αντιπολιτευόμενης, έτσι για να πάρουμε μια γεύση του πώς αντιμετώπισε ο τύπος αυτές τις πολιτικές.

Υποθέτω πως στα γραφεία των υπουργείων θα κάνουν αποδελτίωση και θα τα βλέπουν όλα αυτά. Μου είναι αδύνατον να πιστέψω ότι ζουν σε μια γυάλα αποστειρωμένη από τα λαϊκά χνώτα και τις αντιδράσεις...

Πόσο πια στριμωγμένοι πρέπει να είναι ώστε να συνεχίζουν τον κατήφορο χωρίς κανένα σταματημό;

Στο ξεκίνημα μιας νέας σχολικής χρονιάς

Posted in Μαρτυρίες

Πώς θα εξελιχθεί η φετινή χρονιά είναι κάτι που θα το δούμε στην πορεία γιατί το ξέρουμε πως θα είναι δύσκολη. Αυτό πια κι αν είναι γνωστό. Όμως σήμερα είναι γιορτή. Είναι το ξεκίνημα μιας νέας σχολικής χρονιάς, σε ένα σχολείο, το 54 Λύκειο Αθήνας. Κι ήμασταν εκεί νωρίς, στις 8,30, όπως έλεγε το πρόγραμμα.

Τα παιδιά κλήθηκαν από τον Υποδιευθυντή του σχολείου κ. Νυχτερή να κατευθυνθούν στην αίθουσα εκδηλώσεων του 54 Λυκείου. Ο αγιασμός θα γινόταν εσωτερικά. Πρώτη φορά βλέπαμε κάτι τέτοιο. Μπήκα κι εγώ μαζί τους και τράβηξα δυο φωτογραφίες...

Ο Λυκειάρχης Γ. Κρικώνης και ο ιερέας έτοιμοι για να ξεκινήσει τον αγιασμό. Γονείς δεν υπάρχουν ένα γύρο. Το είχαν, μάλλον απαγορεύσει τα καμάρια τους. Μια ώρα αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι. Κι αύριο θα έχουν ένα τρίωρο. Σιγά – σιγά πάνε να μπουν σε μια σειρά...

Ο Ρήγας δίνει... παράσταση

Posted in Επικαιρότητα

Μπορείτε να φανταστείτε έναν γάτο να... βλέπει με ενδιαφέρον τηλεόραση; Τι καταλαβαίνει άραγε; Ε, λοιπόν ο Ρήγας το κάνει. Μερικές φορές μάλιστα ανεβαίνει και πάνω στην τηλεόραση και τα βλέπει ανάποδα τα πράγματα...

Ύστερα κατεβαίνει και θρονιάζεται στο τραπεζάκι για να παρακολουθήσει καλύτερα το πρόγραμμα. Σας κάνει εντύπωση; Ο Ρήγας δεν είναι ένα οποιοδήποτε γατί...

Πόσο να αντέξει όμως και με την τηλεόραση; Όταν δει τα... δύσκολα και βαρεθεί, το πιο πιθανόν, το ρίχνει στον ύπνο. Απλώνει και την αρίδα του και δεν του καίγεται καρφί για το πού θα πάει το κεφάλι και πού τα πόδια...

Ένα κοντινό πλάνο του Ρήγα την ώρα του ύπνου και της χαλάρωσης, ανάμεσα στις εφημερίδες μου, Σιγά μη του την χαλάσει το φλας...

Λίγο πριν το κυρίως "πιάτο" της ΔΕΘ

Posted in Επικαιρότητα

Άρχισαν τα... όργανα. Ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη, αλλά δεν πήγε στα εγκαίνια της ΔΕΘ. Γιατί άραγε; Με τόση αγάπη από τον κόσμο που υπηρετεί....

Μεσημεράκι Σαββάτου, λίγο αφότου έχουμε επιστρέψει από τη λαϊκή και τα καθιερωμένα ψώνια, προμήθειες για την εβδομάδα που έρχεται. Κάνει υπερβολική ζέστη, για την εποχή.

Μια στάση στην Ειρήνη να πάρει τα πράγματα που παρήγγειλε και η συνέχεια για το σπίτι. Έχει μια περίεργη ησυχία η Αθήνα σήμερα. Λες και ο κόσμος έχει στραμμένη την προσοχή του στη Θεσσαλονίκη, εκεί που το απόγευμα αναμένεται να κινητοποιηθούν χιλιάδες άνθρωποι στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας που έχουν προγραμματιστεί.

Φυσικά μην περιμένετε από τα κανάλια να δείτε πολλές τέτοιες εικόνες διαμαρτυρίας. Οι απ' ευθείας συνδέσεις θα έχουν σχέση με την ομιλία του πρωθυπουργού και τα σχόλια που θα κάνουν οι ρεπόρτερ θα είναι πάνω σ' αυτήν. Άσε που ήδη έχει πάρει “φωτιά” το διαδίκτυο και διακινούν την ομιλία του πρωθυπουργού που έχει σταλεί νωρίτερα στους εξουσιοδοτημένους συντάκτες των εφημερίδων για τις κυριακάτικες εκδόσεις...

Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ ένα μικρό απάνθισμα από δημοσιεύματα που αφορούν την ΔΕΘ και που διακινούνται μέσω του Twitter στο διαδίκτυο, στη διάθεση όποιου επιμένει να ενημερώνεται μέσα από το internet, θεωρώντας ότι μπορεί να λάβει την πληροφόρηση που επιθυμεί, περνώντας την μόνο μέσα από το δικό του φίλτρο.

Σε αναμονή λοιπόν για τα... απογευματινά...

  • Έχει πλάκα, δείτε ΕΔΩ τις επίσημες διαψεύσεις περί μη μη πτώχευσης.
  • Δείτε ΕΔΩ όλες τις εξελίξεις για τη ΔΕΘ.

Στη ΔΕΘ “αγανακτισμένοι” και Συνδικάτα

Posted in Επικαιρότητα

Δικαιοσύνη, πόσο δύσκολο είναι να την επικαλούμαστε στις μέρες μας;

Το 1965 ο Μπομπ Ντίλαν τραγούδησε πως δεν χρειάζεσαι μετεωρολόγο, για να σου πει προς τα πού φυσά ο άνεμος. Έτσι και στα εγκαίνια της φετινής ΔΕΘ δεν θέλει και πολλή φαντασία, για να πεις πως η 10η Σεπτεμβρίου θα είναι μία μέρα μεγάλης έντασης. Είναι βέβαιο πως η πόλη θα βρεθεί υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς πολιορκίας από χιλιάδες διαδηλωτές και μία μεγάλη αστυνομική δύναμη, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας θα είναι η μεγαλύτερη, από τότε που άρχισαν οι υποδοχές δυσαρέσκειας των πρωθυπουργών στη Θεσσαλονίκη.

Φέτος σε σχέση με παλαιότερες κινητοποιήσεις στα εγκαίνια της ΔΕΘ είναι πολύ πιθανό τα
εργατικά συνδικάτα να μην έχουν τον πρώτο λόγο στις διαμαρτυρίες, καθώς πολλά δείχνουν πως στους δρόμους της Θεσσαλονίκης θα βρεθεί ένα ορμητικό ποτάμι ανθρώπων, που το προηγούμενο διάστημα συμμετείχαν στο κίνημα των πλατειών. Η αλήθεια είναι πως οι «Αγανακτισμένοι» αποσύρθηκαν από τις πλατείες σχεδόν στα μέσα Ιουλίου, τώρα όμως φαίνεται πως γίνονται συστηματικές προσπάθειες, ώστε να ξανακατεβούν σε αυτές.

Όσον αφορά τα εγκαίνια της 76ης ΔΕΘ, στις συζητήσεις που έγιναν στους πυρήνες των «Αγανακτισμένων» που δεν πήγαν διακοπές μάλλον επικρατεί η πρόταση του αποκλεισμού του συνεδριακού κέντρου «Ι. Βελλίδης» με καθιστικές διαμαρτυρίες από νωρίς το πρωί του Σαββάτου σε όλους τους γύρω δρόμους. Μία επανάληψη δηλαδή του σχεδίου αποκλεισμού της Βουλής τις ημέρες της συζήτησης και της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Επίσης στις 10 Σεπτεμβρίου οι επιτροπές πολιτών κατά των διοδίων θα σηκώσουν τις μπάρες σε όλη την Ελλάδα και θα σχηματίσουν ένα κομβόι, που θα καταλήξει στη Θεσσαλονίκη.

Στην πλευρά των συνδικάτων οι προετοιμασίες για την κινητοποίηση στα εγκαίνια της ΔΕΘ θα αρχίσουν μέσα σε αυτήν την εβδομάδα. Το ΠΑΜΕ ήδη έχει ανακοινώσει συγκέντρωση στην πλατεία Αριστοτέλους, ενώ ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ θα πραγματοποιήσουν συλλαλητήριο στο άγαλμα του Βενιζέλου και όλοι αναμένεται να διαδηλώσουν προς την πλατεία της ΧΑΝΘ. Οι ηγεσίες των συνδικάτων σημειώνουν πως η κυβέρνηση πρέπει να ακούσει τα αιτήματα του κόσμου που θα διαδηλώσει στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και ότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να παρουσιάσει στην Έκθεση ως δρόμο εξόδου από την κρίση μία πολιτική που βαθαίνει την ύφεση και αυξάνει την ανεργία.

  • Το κείμενο είναι του Θεόφιλου Σιχλετίδη - ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ από το ΠΡΕΖΑ TV, 22-8-2011
  • Όλο και περισσότεροι αστυνομικοί μαζεύονται στη Θεσσαλονίκη. Δείτε ΕΔΩ.

Επιχείρηση, πολιτική αυτοκτονία

Posted in Δημοσιογραφικά

Ωρα να ξανασκεφτούμε μερικά πράγματα κάτω από άλλη βάση...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 10/09/2011

Είμαι πια σχεδόν βέβαιος, με όσα ακούω και βλέπω τον τελευταίο καιρό. Κάποιοι μέσα στην κυβέρνηση επιχειρούν την... πολιτική αυτοκτονία τους. Δεν εξηγούνται αλλιώς πολλά πράγματα. Δείτε μαζί μου μερικά που βγάζουν μάτι.

Δεν κράτησαν ούτε τρεις μέρες οι... θριαμβολογίες περί εθνικής ανεξαρτησίας του Ευ. Βενιζέλου, προκειμένου να διασκεδάσει τις φήμες που γεννήθηκαν από την εσπευσμένη αναχώρηση των εκπροσώπων της τρόικας ύστερα από μια μαραθώνια συνεδρίαση μαζί τους την προηγούμενη νύχτα. Και μόλις την περασμένη Τρίτη με συνέντευξη Τύπου ανακοίνωσε μια σειρά από μέτρα που θα υλοποιήσει άμεσα η κυβέρνηση.

Συμπτωματικά, τα μέτρα είναι όλα εκείνα για τα οποία κατηγορούνταν ότι δεν είχε γίνει κανένα βήμα παρά τις δεσμεύσεις...

Φυσικά εμείς θα κληθούμε να πληρώσουμε αυτό το νέο πακέτο. Αψυχολόγητα, άκαιρα, πέρασαν μεν τον κάβο της γιορτινής 3ης του Σεπτέμβρη, αλλά λησμόνησαν πως είχαν μπροστά τους αυτό το Σαββατοκύριακο με τον Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ υπό την προστασία περισσότερων από 5.000 αστυνομικών.

Και εκεί ξέρετε τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά. Πέρα από τα συνδικάτα που εθιμοτυπικά θα είναι εκεί, έχουν δρομολογήσει και πολλοί αγανακτισμένοι Έλληνες να πάνε και να τους χαλάσουν τη φιέστα. Εδώ θα είμαστε και θα τα δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.

Ένας άλλος τομέας που θα δοκιμαστεί σκληρά η κυβέρνηση αυτή την εβδομάδα είναι η Παιδεία. Τη Δευτέρα έχει αγιασμό στα σχολεία, λες κι αυτό μας μάρανε. Τα προβλήματα είναι τεράστια κι αυτοί σφυρίζουν ανέμελα κι αδιάφορα σα να ζουν σ' άλλον κόσμο, αρνούμενοι να παραδεχθούν μια πραγματικότητα που δημιούργησαν οι ίδιοι.

Μόλις πριν μια εβδομάδα πέρασε από τη Βουλή το νομοσχέδιο που αφορά τα ΑΕΙ δημιουργώντας σοβαρούς τριγμούς καθώς απέναντί της είχε ολόκληρη την πανεπιστημιακή κοινότητα, καθηγητές και φοιτητές.

Και τώρα ανακάλυψαν ότι τα βιβλία δεν θα δοθούν στους μαθητές με το άνοιγμα των σχολείων, αλλά σταδιακά ώς τα Χριστούγεννα. Την ώρα που ξεκινούν άλλη μια μεταρρύθμιση στα Λύκεια. Τώρα το ερώτημα είναι αν αυτό μπορεί να γίνει με φωτοτυπίες... Και σ' αυτό το ερώτημα μόνο... γιατρός μπορεί να δώσει απάντηση.

Αυτοί θα συνεχίσουν να ασκούν την πολιτική που τους ορίζεται από την τρόικα, χωρίς να είναι σε θέση να δημιουργήσουν δικές τους πολιτικές ικανές να αλλάξουν τη ζωή των πολιτών προς το καλύτερο. Έτσι κι αλλιώς τον τελευταίο καιρό μόνο προς το χειρότερο πάει η ζωή μας. Ένα βήμα κάθε μέρα κι όσο αντέξουμε...

Το χειρότερα όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι ότι έχουμε ήδη μπει, ως λαός σε μια κατάθλιψη εθνικού χαρακτήρα και δεν αντιδρούμε, δεν ξεσηκωνόμαστε, αλλά μοιάζουμε να αποδεχόμαστε μοιρολατρικά όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας και μας αφορούν.

Αν η κυβέρνηση έχεις τάσεις αυτοκτονίας, ουδόλως μας ενδιαφέρει. Άνθρωποι αρκετά μεγάλοι την απαρτίζουν, υποτίθεται ότι γνωρίζουν τι κάνουν και γιατί το κάνουν. Όμως όταν αποφασίζουν για τις ζωές μας χωρίς να μας ρωτάνε τότε μας αφορά, οπωσδήποτε.

Ωραίες ειδήσεις στο έμπα του Σεπτέμβρη. Πού ο καιρός που κάναμε σχέδια και όνειρα για νέες αρχές... Τώρα μάλλον περάσαμε στην εποχή της παράνοιας. Περιμένουμε στωικά το δικό μας τέλος, παρακολουθώντας το τέλος των διπλανών μας. Και το τραγελαφικό είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν επί... σοσιαλιστικής κυβέρνησης.

Πόση ντροπή χρειάζεται για να κοκκινίσει ένας, στοιχειωδώς σοβαρός άνθρωπος; Ετούτοι εδώ οι κυβερνώντες, δεν κοκκινίζουν με τίποτα. Διότι προφανώς δεν γνωρίζουν την ετυμολογίας της λέξης «ντροπή».

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA