Τη φωτογραφία που εμφανίζομαι κι εγώ στην πορεία την ώρα που περνάει μπροστά από τη Βουλή τη βρήκα σε ένα Site τυχαία... Δίπλα μου είναι η Βάσω, κάποτε προϊσταμένη της φωτοσύνθεσης της "Κ". Είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε λίγο...

Ένοιωσα την ανάγκη να συμμετέχω στη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση των ανθρώπων του Τύπου. Μακάρι να ένοιωθαν την ίδια ανάγκη κι άλλοι συνάδελφοι. Αλλά ήμασταν λίγοι. Υπερβολικά λίγοι. Τι στο καλό συμβαίνει; Τι άλλο περιμένουμε να μας συμβεί για να αντιδράσουμε;

Τόπος συνάντησης η Ακαδημίας 20, έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ. Ντάλα μεσημέρι μ' έναν ήλιο που τσακίζει κόκαλα. Μπορεί η απεργία στα ΜΜΕ να θεωρείται επιτυχημένη, αλλά νομίζω ότι δεν αρκεί αυτό. Χρειάζεται και η φυσική παρουσία στους δρόμους για να δυναμώσει ο αγώνας...

Η πορεία έχει φτάσει στη Σταδίου, στο υπουργείο Εργασίας και οι συνάδελφοι έχουν πιάσει έναν ίσκιο να ξαποστάσουν. Η αλήθεια είναι πως άλλο κόστος έχει το γράψιμο κι άλλο η αγωνιστικότητα. Από αυτό μάλλον πάσχει ο κλάδος. Το έζησα σήμερα από μέσα το πρόβλημα.

Μικρές σύντομες ομιλίες, λίγο πριν ξεκινήσει η πορεία. Δεν είναι για πολλά – πολλά. Ο ήλιος είναι πολύ δυνατός. Στη βήμα ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Δημήτρης Τρίμης, κάνει τις δικές του διαπιστώσεις. Και είναι σκληρές, το ξέρουμε, το ζούμε στο πετσί μας...

Τα ίδια ζητήματα αντιμετωπίζουν και οι διοικητικοί υπάλληλοι. Η πρόεδρος του, συν. Τζαβάρα. Με την ομιλία της από το απεργιακό βήμα τάραξε τα νερά. Τίποτα πια δεν είναι όπως το ξέραμε. Οι αλλαγές είναι ραγδαίες και σε βάρος μας...

Όχι πως στους υπαλλήλους Χάρτου τα πράγματα είναι καλύτερα. Ο πρόεδρος του συν. Είναι απόλυτος: Είναι ώρα να διαλέξουμε με ποιον θα πάμε. Με τα αφεντικά ή με τους εργάτες, είπε αφήνοντας να διαφανεί πως η απάντηση είναι καθαρή: Με τους εργάτες, βέβαια...

Ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ συν. Γιώργος Σαββίδης χαιρετίζει από το βήμα της συγκέντρωσης τους απεργούς. Αμέσως μετά ξεκίνησε η πορεία προς το υπουργείο Εργασίας. Είχα την ευκαιρία να δω παιδιά από την “Κ” και να μιλήσω μαζί τους.

Κλείνουμε σε λίγο τα 330.000 χτυπήματα – επισκέψεις από μοναδικές Ι.Ρ. Σ' αυτό το Site. Αριθμός ρεκόρ αν αναλογιστεί κανείς πως όποιος φτάνει ώς εδώ δε έρχεται από καμιά διαφήμιση, αλλά συνειδητά, γνωρίζοντας ότι κάτι θα βρει ενδιαφέρον, για να μάθει ή να βοηθηθεί να κατανοήσει καλύτερα τον κόσμο που ζει και κινείται.

Ναι, τόσο απλά είναι τα πράγματα. Χωρίς περικοκλάδες ή δύσκολα ζητήματα που χρειάζονται εξειδίκευση... Αυτό είναι και το... μυστικό μας όπλο. Η απλότητα. Τη χρειαζόμαστε τόσο στις μέρες μας που όλα παρουσιάζονται πολύπλοκα.

Ιδού λοιπόν εν μέσω προεκλογικής περιόδου. Χωρίς εντάσεις, ωστόσο. Όλα είναι πιο καθαρά αυτή τη φορά. Έχουν χαμηλώσει οι υψηλοί τόνοι και οι κομπορρημοσύνες των δύο πρώην μεγάλων μνημονιακών κομμάτων. Οι μόνοι που επιμένουν να τρομοκρατούν είναι οι καλοί εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα εδώ τσιράκια τους που νομίζουν ότι δημοσιογραφούν στα ΜΜΕ που εργάζονται.

Και επιμένουν τόσο ξετσίπωτα την ώρα που του έχει πάρει χαμπάρι ο ελληνικός λαός και τους φτύνει κατάμουτρα το σάπιο προϊόν που του σερβίρουν.

Αναγκαστικά αυτόν τον καιρό το Site παίρνει μια πολιτική χροιά. Δεν το θέλει, αλλά όταν ο κόσμος καίγεται δεν έχει το δικαίωμα στα χα χα χούχα. Η σοβαρότητα είναι αναγκαία και η επαφή με την πραγματικότητα επίσης.

Το παλεύουμε, όσο μπορούμε, με τις μικρές μας δυνάμεις. Τουλάχιστον να είμαστε ήσυχοι με τη συνείδησή μας ότι δεν συνεισφέρουμε σ' αυτό το αίσχος της κοροϊδίας των πολιτών.

Μετά τις εκλογές της 17 Ιουνίου, τα πράγματα θα αλλάξουν. Εγώ σχεδιάζω, όπως κάθε χρόνο να κατέβω στο χωριό για ένα ολόκληρο μήνα και θα 'ναι φυσικό τα δημοσιεύματα μου εδώ να πάρουν άλλου χρώμα, πιο ανθρώπινο, πιο αισιόδοξο.

Τις περιμένω πώς και πώς αυτές τις μέρες. Στο χωριό είναι αλλιώς τα πράγματα. Οι άνθρωποι μπορούν ακόμα να χαμογελούν και να ονειρεύονται. Αυτό το τόσο απλό πράγμα που εδώ και καιρό έχουν ξεχάσει οι άνθρωποι της πόλης.

Έτσι, πετραδάκι – πετραδάκι χτίζουμε αυτή τη διαδικτυακή επαφή. Και μ' αρέσει γιατί η εμπιστοσύνη χαλυβδώνεται πια και από τις δύο πλευρές. Ποιος δεν μπορεί να το διακρίνει πια δια γυμνού αφθαλμού;

Το 111ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών φιλοξένησε τις προφορικές εξετάσεις του Λάμπρου για το πρώτο του πτυχίο στα αγγλικά. Ήμασταν εκεί μια ώρα νωρίτερα από την ώρα που έλεγε η πρόσκληση του...

Κυριακή μεσημεράκι στου Αμπελόκηπους... Σε μια ηλιόλουστη Αθήνα ζεστή σαν καλοκαίρι. Ψάχνουμε ίσκιους απέναντι από το 111ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών στο οποίο, σε λίγο θα δώσουν εξετάσεις. Αποτελεί συνέχεια των γραπτών εξετάσεων στο κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας “Μεγάλη Βρετάνια”. Σας θυμίζω λίγο τι είχε συμβεί εκεί, δείτε ΕΔΩ.

Σήμερα όμως τα πράγματα είναι πιο απλά. Ο βαθμός δυσκολίας των εξετάσεων μικρότερος. Το ίδιο και η αγωνία των εξεταζόμενων και των γονιών τους που τα συνοδεύουν.

Η ώρα περνά αργά – βασανιστικά. Ευτυχώς που το παρκάκι απέναντι από το σχολείο έχει οάσεις πρασίνου και δροσιάς κάτω από τους ίσκιους των δέντρων.

Πιο κει, στην παιδική χαρά, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας παίζουν. Και είναι πολλά αυτοί που συνοδεύουν τα παιδιά τους. Γονείς οι περισσότεροι ή κοντινοί συγγενείς. Οι ψίθυροι αυτών που περιμένουν παίρνουν διαστάσεις.

Τα παιδιά τα έβαλαν νωρίτερα μέσα. Ανάλογα με την ώρα προσέλευσης. Αμπάρωσαν και την εξώπορτα που οδηγεί στο προαύλιο του σχολείου κι όλοι εμείς περιμένουμε στο παρκάκι. Ευτυχώς που έχουμε οπτική άποψη, ώστε να δούμε τους πρώτους που θα βγουν...

12.20 μ.μ. Πέρα από τις έντονες κουβέντες των γονιών που περιμένουν τους κανακάρηδες ή τις κόρες τους και τις χαρούμενες κραυγές των παιδιών από την παιδική χαρά δίπλα, τίποτα δεν προδίδει πως μέσα στο σχολείο ετοιμάζονται για τις προφορικές εξετάσεις...

12,40 μ.μ. Όλα έχουν τελειώσει. Ο Λάμπρος βγαίνει έξω από την αίθουσα των εξετάσεων, δίνει αναφορά στην καθηγήτρια του από το φροντιστήριο κι έρχεται να φύγουμε. Τόσο γρήγορα, ούτε που μπορούσα να το φανταστώ...

Τα Αγγλικά του τελείωσαν για φέτος. Η δοκιμασία συνεχίζεται με τις εξετάσεις στο σχολείο του από την Τρίτη και τα Γερμανικά, το Σεπτέμβρη που πάει για πτυχίο...

Όλο αυτόν τον καιρό τα ΜΜΕ που ελέγχει η τρόικα μας τρομάζουν. Έχουν τον τρόπο τους να το κάνουν... Και να. που τα πράγματα μπορεί να γίνουν κι αλλιώς αν το θέλει ο λαός... Η ψήφος της 6ης Μαϊου τους έχει τρομάξει. Κι όσο πλησιάζει η 17 Ιουνίου τόσο τόσο τρομάζουν περισσότερο... Αποκαλυπτικό το δημοσίευμα στο ΠΑΡΟΝ.

Δείτε όλο αυτό το σενάριο και στην εφημερίδα REAL NEWS. Υπάρχει λοιπόν σχέδιο για αλλαγές στο μνημόνιο; Κι αφού το είχαν γιατί δεν μας το έλεγαν να μη μας κρατάνε σε αγωνία; Μου φαίνεται πως ο φόβος φυλάει τα έρημα...

Στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ προσπαθούν να μας... συνετήσουν. Μας δίνουν το καλό και το κακό σενάριο λες και μας θεωρούν ηλίθιους που δεν καταλαβαίνουμε... Όσο σκληραίνουν τα πράγματα για τους εκπροσώπους του κεφαλαίου, τόσο και γίνονται πιο ξεδιάντροποι. Δεν υποφέρονται πια, όση ανοχή κι αν έχεις...

Η τελευταία δημοσκόπηση, αγαπημένο σπορ των εφημερίδων τύπου ΒΗΜΑΤΟΣ δεν είναι καθόλου ενθαρρυντική για τα μνημονιακά κόμματα που εκπροσωπούν... Και με βαρία καρδιά τη δημοσιεύουν... Εντελώς συμπτωματικά έχει στα χέρια της η καλή εφημερίδα και το non parer του Λουκά Παπαδήμου... Τι επιτυχίες είναι αυτές παιδιά; Ξεθάψατε μέχρι και τον Σημίτη... Τα θερμά μου συγχαρητήρια! Σεμινάριο δημοσιογραφίας κάνετε εκεί στο ΔΟΛ...

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται... Χρειαζότανε. Μπαράζ επιθέσεων δέχετε καθημερινά από όλους αυτούς που φοβούνται ότι θα χάσουν το λουφέ και το βόλεμα... Απαντήσεις λοιπόν εδώ και τώρα. Προαναγγέλλει το οικονομικό πρόγραμμα που θα δώσει στη δημοσιότητα, αναλυτικά, αυτή την εβδομάδα. Καθαρά πράγματα... Όπως δεν είχαμε συνηθίσει στην πολιτική ώς τα τώρα. Το πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ.

Καλή η επιλογή του πρώτου θέματος από την εφημερίδα ΛΟΓΟ. Ετσι όπως το περιγράφει είναι. Μεγάλη αλήθεια. Ας το τυπώσουν στο μυαλό τους οι ψηφοφόροι και ας “ανταμείψουν” τα κόμματα που τους οδήγησαν σ' αυτή την τραγική κατάσταση. Τέτοιες μνήμες δεν διαγράφονται...

Η Χαρά από το Site του ζαχαροπλαστείου. Πολύ φτωχό. Δείτε το ΕΔΩ. Σε σχέση με τα παγωτά που έχει, δεν αξίζει τίποτα…

Ναι, σωστά καταλάβατε… Πρόκειται για το παλιό ζαχαροπλαστείο της Χαράς στα Κάτω Πατήσια, πάνω στην Πατησίων με το μεγάλο πεζοδρόμιο που απλώνει τα τραπεζάκια του προς χάριν των πελατών του.

Σάββατο απόγευμα, λίγο πριν πέσει το σκοτάδι, είπαμε να πάμε μια βόλτα. Το παγωτό της φημισμένο. Ακόμη κι εγώ που προσπαθώ να απέχω από τέτοιες ξεχωριστές πολυτέλειες, μου αρέσει το εκμέκ του ή το Σικάγο (το καλύτερο της Ελλάδας, γράφει στον πίνακα ανακοινώσεων έξω από το μαγαζί)…

Προτίμησα κάτι απλό, καϊμάκι, χωρίς σιρόπια έξτρα. Υπέροχο! Ο ουρανίσκος κάνει πάρτι από την απίθανη γεύση…

Παρατηρώ απέναντι στο μαγαζί. Πέρα από τους πελάτες, τα γκαρσόνια φροντίζουν τις παραγγελίες για το σπίτι. Πολύ κόσμος ψωνίζει σε πακέτο. Ο υπάλληλος δε σταματά ούτε λεπτό να ετοιμάζει κουτιά για το σπίτι.

Για μια στιγμή αισθάνεσαι σα να είσαι αλλού, σε τόπο που δεν έχει και δεν έχει νοιώσει στο πετσί του τι σημαίνει οικονομική κρίση.

Στα διπλανά τραπέζια παρέες κουβεντιάζουν με φωνή δυνατή, σα να είναι μόνοι τους. Όπως στα παλιά καφενεία… Δίπλα μας ένα νέο ζευγάρι με τα δυο μικρά παιδιά τους βγήκαν για το παγωτό τους. Η Χαρά έχει για όλους κάτι να προσφέρει. Στέκει όρθια, αντιστέκεται στην κρίση, προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με αξιοπρέπεια…

Οι πελάτες της την εμπιστεύονται. Έρχονται από την άλλη άκρη της Αθήνας για το μαγικό παγωτό της. Η φήμη της έχει ξεπεράσει τα στενά όρια της περιοχής κι απλώνεται σ’ όλη την Αθήνα.

Ποιος δεν ξέρει το ζαχαροπλαστείο της Χαράς;… Δεν ξέρω αν το όνομα έχει σχέση με κάποια γυναίκα που φέρει το όνομά της ή απλά προσφέρει αληθινά χαρά και απόλαυση στον ουρανίσκο.

Όλα παίζουν… Σας βεβαιώνω εγώ, που το ένοιωσα χθες το απογευματάκι, ως πελάτης, στο μαγαζί τους…

Και επειδή ξέρω ότι θα... ζηλέψετε, όταν μάλιστα ύστερα από μια τέτοια έξοδο ακολουθεί μια δυνατή καλοκαιρινή μπόρα από το πουθενά, δείτε αυτή την υπέροχη μικρού μήκους ταινία, για να σας αποζημιώσω... Την  πήρα από τον τοίχο του Κώστα Ζωγραφόπουλου...

Δείτε εδώ το σημερινό πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ και διαβάστε το δελτίο Τύπου της ΓΣΕΕ γι' αυτόν τον περίφημο ξαφνικό διάλογο για μιασθούς – συμβάσεις.

Η δήλωση είναι του προέδρου της ΓΣΕΕ κ. Παναγόπουλου. Λέει “κάτι”. Διαβάστε τη: Την ώρα που πραγματοποιείται η σύσκεψη που κάλεσε ο Υπουργός Εργασίας, την ίδια ώρα οι εργαζόμενοι ζουν σφαγιασμό των μισθοδοτικών και εργασιακών τους δικαιωμάτων σε εφαρμογή των απαράδεκτων μνημονιακών νόμων που έχουν ψηφιστεί.

Εξηγήσαμε και το λέμε με κάθε καθαρότητα ότι δεν θα δεχτούμε επ΄ ουδενί να αποπροσανατολιστούν και να κοροϊδευτούν οι εργαζόμενοι ότι δήθεν την ώρα που οι εργοδότες έχουν στα χέρια τους το όπλο των νόμων και το εφαρμόζουν με βιαιότητα στις περισσότερες των περιπτώσεων ότι μπορεί να υπάρξει μια συμφωνία κυρίων που θα τα λύσει όλα.

Τέτοια πράγματα στην πραγματική ζωή δεν ισχύουν. Μόνο στις φαντασιώσεις. Γι΄αυτό, για να αποδειχτεί ποιος πραγματικά θέλει να ανατραπούν αυτοί οι νόμοι κι αν οι εργοδότες λένε αλήθεια είτε στις επιστολές που έστειλαν στον Πρωθυπουργό είτε στις θέσεις που τώρα διατυπώνουν ζητήσαμε να συγκληθεί αμέσως η Εθνική Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας και όλα αυτά να αποτυπωθούν με απόλυτη σαφήνεια ως θέσεις των μερών και να δεσμευτούν τα κόμματα ότι αμέσως μόλις συγκροτηθεί κυβέρνηση το πρώτο νομοθέτημα θα αφορά στην ανατροπή των απαράδεκτων αυτών ρυθμίσεων.

Επιτρέψτε μου, γιατί πολλές φορές και οι συνάδελφοί σας κάνουν λάθος, δεν είναι μόνο η μετενέργεια, και η μετενέργεια δεν είναι χρονικό ζήτημα. Είναι κατ΄αρχήν ότι καταργήθηκε η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, δεν μειώθηκαν μόνοι μισθοί, καταργήθηκε η Εθνική Γενική, αν διαβάσατε καλά το Μνημόνιο. Πλέον, θα αποφασίζει η κυβέρνηση για το ύψος του εθνικού μισθού. Δεύτερον, δυο ακρογωνιαίοι λίθοι του εργατικού οικοδομήματος, του εργατικού δικαίου, που είναι η επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων ώστε να αφορούν όλους τους εργαζόμενους και η μετενέργεια όχι ως προς τον χρόνο αλλά το τι θα συμβεί όταν περάσει αυτός ο χρόνος, καταργούνται δικαιώματα που ήταν κατοχυρωμένα με προηγούμενες συλλογικές συμβάσεις. Και βεβαίως δεν πρέπει να ξεχνάμε τις προνοιακές παροχές που εδίδοντο μέσω του Οργανισμού Εργατικής Εστίας και Εργατικής Κατοικίας που αφορούσαν εκατοντάδες χιλιάδες φτωχούς εργαζόμενους και χρηματοδοτούντο αποκλειστικά από πόρους εργοδοτών και εργαζομένων.

Αυτά είναι ζητήματα που εμείς δεν είμαστε διατεθειμένοι να τα αφήσουμε στη σφαίρα της φαντασίας. Σε όλους αυτούς που λένε για συμφωνίες κυρίων και άλλα τέτοια συναφή και καλλιεργούν φρούδες ελπίδες στους εργαζόμενους, λέμε ένα πράγμα: Εθνική Επιτροπή. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα.

Ερώτηση δημοσιογράφου: Αν κατάλαβα καλά διαφωνείτε με το να παγώσει η μετενέργεια μέχρι το τέλος του μήνα; Και δεύτερον, ο κουκουλοφόρος της Τρόικας είναι ο κ. Βενιζέλος, ο ΣΕΒ ή και οι δύο μαζί;

Απάντηση: Λέω ότι η ΓΣΕΕ δεν έχει αυταπάτες. Η μετενέργεια δυστυχώς είναι νόμος. Και οι νόμοι καταργούνται μόνο με νόμους. Και να δώσει ο οποιοσδήποτε όρκους πίστης στο εργατικό δίκαιο ο κάθε εργοδότης μπορεί να κάνει ότι θέλει. Οι όρκοι πίστης και οι συμφωνίες κυρίων είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Κι όσοι τους καλλιεργούν λένε ψέματα στους εργαζόμενους.

Αν αυτή η Κυβέρνηση ήθελε να βγάλει πράξη Υπουργικού Συμβουλίου και να καταργήσει τη μετενέργεια, να παγώσει τη μετενέργεια, μακάρι, μακάρι να το έκανε. Όμως δεν έχει αυτή τη θεσμική δυνατότητα γιατί είναι υπηρεσιακή κυβέρνηση.

Για το άλλο που ρωτήσατε, περί κουκουλοφόρων, είμαι ο πρώτος που μίλησα πολύ καιρό πριν γι΄αυτό και έδωσα και στοιχεία και έγγραφα και θέλω να σας πω το εξής: εργοδοτικά συμφέροντα, εργοδοτικοί κύκλοι από τον τουρισμό, από τις εκδόσεις κι από τις τράπεζες κυρίως, ήταν αυτοί που πήγαιναν από την πίσω πόρτα στην Τρόικα και υπαγόρευαν αιτήματα και παράλογες απαιτήσεις. Την τελική ευθύνη όμως έχουν αυτοί που νομοθέτησαν αυτές τις απαράδεκτες απαιτήσεις της Τρόικας και των εργοδοτών.

Όταν βλέπω τέτοιους τίτλους, όπως αυτόν του ΛΟΓΟΥ, τρελαίνομαι. Βρε, λέω, έχουμε τόση δύναμη πια, ώστε να κινδυνεύει από μας η παγκόσμια οικονομία με αποσταθεροποίηση; Κάποιοι μας δουλεύουν άγρια, δε χωρά αμφιβολία...

Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ είναι ένα λαθρόβιο έντυπο που στηρίζει τη Ν.Δ. Και ξαφνικά άρχισε να μη βλέπει και τόσο τραγικό τη μετάβαση μας στη δραχμή. Κι αν αυτοί που εκπροσωπούν το κεφάλαιο δεν τρομάζουν, τότε αναρωτιέμαι, γιατί να τρομάξουμε εμείς...