Τη φωτογραφία που εμφανίζομαι κι εγώ στην πορεία την ώρα που περνάει μπροστά από τη Βουλή τη βρήκα σε ένα Site τυχαία... Δίπλα μου είναι η Βάσω, κάποτε προϊσταμένη της φωτοσύνθεσης της "Κ". Είχαμε την ευκαιρία να τα πούμε λίγο...

Ένοιωσα την ανάγκη να συμμετέχω στη σημερινή απεργιακή συγκέντρωση των ανθρώπων του Τύπου. Μακάρι να ένοιωθαν την ίδια ανάγκη κι άλλοι συνάδελφοι. Αλλά ήμασταν λίγοι. Υπερβολικά λίγοι. Τι στο καλό συμβαίνει; Τι άλλο περιμένουμε να μας συμβεί για να αντιδράσουμε;

Τόπος συνάντησης η Ακαδημίας 20, έξω από τα γραφεία της ΕΣΗΕΑ. Ντάλα μεσημέρι μ' έναν ήλιο που τσακίζει κόκαλα. Μπορεί η απεργία στα ΜΜΕ να θεωρείται επιτυχημένη, αλλά νομίζω ότι δεν αρκεί αυτό. Χρειάζεται και η φυσική παρουσία στους δρόμους για να δυναμώσει ο αγώνας...

Η πορεία έχει φτάσει στη Σταδίου, στο υπουργείο Εργασίας και οι συνάδελφοι έχουν πιάσει έναν ίσκιο να ξαποστάσουν. Η αλήθεια είναι πως άλλο κόστος έχει το γράψιμο κι άλλο η αγωνιστικότητα. Από αυτό μάλλον πάσχει ο κλάδος. Το έζησα σήμερα από μέσα το πρόβλημα.

Μικρές σύντομες ομιλίες, λίγο πριν ξεκινήσει η πορεία. Δεν είναι για πολλά – πολλά. Ο ήλιος είναι πολύ δυνατός. Στη βήμα ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Δημήτρης Τρίμης, κάνει τις δικές του διαπιστώσεις. Και είναι σκληρές, το ξέρουμε, το ζούμε στο πετσί μας...

Τα ίδια ζητήματα αντιμετωπίζουν και οι διοικητικοί υπάλληλοι. Η πρόεδρος του, συν. Τζαβάρα. Με την ομιλία της από το απεργιακό βήμα τάραξε τα νερά. Τίποτα πια δεν είναι όπως το ξέραμε. Οι αλλαγές είναι ραγδαίες και σε βάρος μας...

Όχι πως στους υπαλλήλους Χάρτου τα πράγματα είναι καλύτερα. Ο πρόεδρος του συν. Είναι απόλυτος: Είναι ώρα να διαλέξουμε με ποιον θα πάμε. Με τα αφεντικά ή με τους εργάτες, είπε αφήνοντας να διαφανεί πως η απάντηση είναι καθαρή: Με τους εργάτες, βέβαια...

Ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ συν. Γιώργος Σαββίδης χαιρετίζει από το βήμα της συγκέντρωσης τους απεργούς. Αμέσως μετά ξεκίνησε η πορεία προς το υπουργείο Εργασίας. Είχα την ευκαιρία να δω παιδιά από την “Κ” και να μιλήσω μαζί τους.