Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Πάνε σε κυβέρνηση τεχνοκρατών;

Posted in Επικαιρότητα

Η... συνεισφορά της σημερινής ΒΡΑΔΥΝΗΣ στον πολιτικό διάλογο και την ενημέρωση των Ελλήνων πολιτών. Κάπως έτσι επιχειρούν την ενημέρωση οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι...


Στην ΑΥΓΗ βάζουν ορθά το θέμα... Ψάχνουν για τους... πρόθυμους που θα κάνουν τη δουλειά. Μόνο που το κάνουν πολύ άγαρμπα και πολύ φοβάμαι ότι δεν θα τους βγει. Κουβέντα για τη μείωση στο 50% του μισθού σε 1.000.000 εργαζόμενους μετά τη λήξη της μετενέργειας...


Η πρόταση Παπούλια να... γίνουμε Ιταλία, τρομάρα μας, γίνεται πρώτο θέμα στη σημερινή ΠΑΤΡΙΔΑ του Ηρακλείου Κρήτης. Πότε, μωρέ, γίναμε Ιταλία; Ως Μποτσουάνα μας αντιμετωπίζουν...

Αφού είδαν ότι δεν τους θέλει ο λαός τώρα επιχειρούν το τελευταίο τους χαρτί. Προτείνουν κυβέρνηση τεχνοκρατών, προσωπικοτήτων. Αύριο το μεσημέρι αναμένουμε τα νεώτερα...

Δεν έχουν το Θεό τους... Βλέπω τον κόσμο να ξαναβγαίνει στους δρόμους... Βλέπω μεγάλη κοινωνική αναταραχή. Χρησιμοποιούν όλα τα ξεπουλημένα ΜΜΕ για να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι έχουν δίκιο, ότι πρέπει να σχηματίσουν κυβέρνηση προκειμένου να συνεχίσουν την καταστροφική πολιτική τους εφαρμόζοντας σε βάρος μας τα μνημόνια που ψήφισαν.

Άκουσα τον Βενιζέλο ο σε ζωντανή σύνδεση από την Ιπποκράτους λίγο μετά τη συνάντηση στο Προεδρικό Μέγαρο. Δεν κατάλαβε τίποτα από τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, την αποδιάρθρωση και εξαϋλωση του κόμματός του; Έχει μείνει μόνος, καραγκιόζης που αδιαφορεί για τη γελοιοποίηση που έχει υποστεί μαζί με την ανεκδιήγητη κόρη του μακαρίτη Γεννηματα...

Μα, αυτοί δεν ζουν εδώ, δεν καταλαβαίνουν τα προβλήματα που βιώνει ο κόσμος, ξαφνιάστηκαν υποθέτω κι από το αποτέλεσμα της κάλπης... Σίγουρα βλέπουν το σάλιο από το φτύσιμο του κόσμου και καμώνονται πως... ψιλοβρέχει...

Ποιο ξεπουλημένα παλιοτόμαρα δεν έχω ξαναδεί... Ακόμα κι ο Σαμαράς, που δεν κρύβει ο άνθρωπος ότι είναι νεοφιλελεύθερος, δεν είναι τόσο σιχαμένος και χαμερπής.

Κάθε φορά που μιλά ο Βενιζέλος στην τηλεόραση μου έρχεται να σπάσω... Αν δεν το κάνω είναι γιατί σκέφτομαι πως πρέπει να αγοράσω άλλη. Δεν αντέχω όμως να με λέει μπροστά στη μούρη μου ηλίθιο. Τον διέγραψα από τη μνήμη μου κι έρχεται σα βαμπίρ να μου υπενθυμίζει την καταστροφική παρουσία του. Και υποψιάζομαι πως το ίδιο συναίσθημα έχουν χιλιάδες συνέλληνες. Αλλά είναι τόσο γουρούνι που καμώνεται πως δεν καταλαβαίνει και συνεχίζει να έχει εκείνο το προκλητικό, αλαζονικό στιλάκι του...

Θα πάνε λοιπόν σε κυβέρνηση τεχνοκρατών, προσωπικοτήτων. Να μαζέψουν καμιά πενηνταριά σαν την προηγούμενη κυβέρνηση τους, με τέσσερις υπουργούς σε κάθε υπουργείο. Να ξεκινήσουν από αυτούς τη διάσωση της οικονομίας...

Ποιες θα είναι αυτές οι προσωπικότητες; Ποιος θα τις επιλέξει; Με τι κριτήρια; Και τι πολιτικές θα ασκήσουν; Θα συνεχίσουν το καταστροφικό έργο της προηγούμενης ΠΑΣΟΚ -Ν.Δ.; Αυτή την αίσθηση έχω. Και προφανώς όχι μόνο εγώ...

Να τη χαίρονται τέτοια Δημοκρατία που τρέχει από τα μπατζάκια τους. Δεν σέβονται τη λαϊκή ετοιμηγορία. Αντί να δείνουν λογαριασμό στο λαό και να τον υπηρετούν, όπως επιβάλλει το Σύνταγμα, το οποίο υποτίθεται ότι έχουν ευαγγέλιο, σκύβουν τη μέση στους δανειστές μας και την τρόικα.

Ωθούν την κοινωνία στα άκρα. Θα τη βρουν μπροστά τους. Και θα τρέμουν από το φόβο τους. Το μήνυμα που δεν πήραν από τις κάλπες θα το νιώσουν στο πετσί τους. Με την προκλητική συμπεριφορά τους ωθούν οικογενειάρχες να γίνουν τρομοκράτες. Ας μην είναι έκπληκτοι αύριο. Ώφειλαν να βλέπουν πέρα από τη μύτη τους... Λένε πως είναι έμπειροι πολιτικοί, τρομάρα τους.

Ο μόνος που κρατά σταθερά την εντολή του λαού είναι ο Τσίπρας. Μπράβο του. Δίνει τη μάχη με δεινόσαυρους, αλλά έχει μαζί του το λαό...

Ο κάμπος γέμισε ποδήλατα...

Posted in Επικαιρότητα

Το θέμα πήρε διαστάσεις και στον αθηναϊκό τύπο. Ιδού το κείμενο που δημοσιεύθηκε σήμερα στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ... Μπράβο σε όσους είχαν την ιδέα και υλοποίησαν...

Οι πρόεδροι και τα στελέχη των πολιτιστικών συλλόγων που είχαν την πρωτοβουλία να οργανώσουν χθες ποδηλατάδα στον Αποστολιανό κάμπο. Κάπου στη φωτογραφία και ο Γιώργος Μαυραντωνάκης από το σύλλογο του χωριού μας...

Ποδηλάτες που πήραν μέρος στον αγώνα. Ο καιρός ήταν καλό και βοήθησε όσους πήραν μέρος. Και δεν ήταν καθόλου λίγοι σύμφωνα με τα δημοσιεύματα τοπικών μέσων ενημέρωσης...

Επιδεικνύουν με καμάρι τα τιμητικά διπλώματα για τη συμμετοχή τους σ' αυτή την όμορφη ποδηλατάδα... Δεν είναι και λίγο να συναντάς χαμογελαστά πρόσωπα σε τέτοιες δύσκολες μέρες...

Σας είχα γράψει για την προγραμματισμένη ποδηλατάδα που έγινε χθες στην περιοχή του χωριού μου. Μια πολύ όμορφη εκδήλωση που την τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί χωριανοί μου με τα ποδήλατά τους.

Ιδού πώς παρουσίασαν το θέμα τα τοπικά μέσα ενημέρωσης:

Με τη συμμετοχή εκατοντάδων πολιτών, μικρών και μεγάλων, αναβίωσε στην περιοχή της Πεδιάδας η περιβόητη ποδηλατάδα της δεκαετίας του ’50 και του 60 (Δείτε ΕΔΩ)! Ποδηλάτες “πλημμμύρισαν” τον Αποστολιανό κάμπο και διέτρεξαν το Σαμπά, τους Αποστόλους, τους Ζωφόρους, το Θραψανό καταλήγοντας στις Λειβάδες...

Έτσι, όπως έκαναν πριν πολλά χρόνια οι μαθητές, εργαζόμενοι, ακόμη και… γαμπροί που κινούνταν τότε στις εύφορες πεδιάδες της περιοχής με το ποδήλατο που είχε γίνει… θρύλος για τα χωριά του σημερινού δήμου Μίνωα Πεδιάδος.

Ο ποδηλατικός γύρος της εποχής αναβίωσε για δεύτερη χρονιά φέτος -χθες Κυριακή 13 Μαΐου- στην περιοχή με σημείο εκκίνησης τον πολιτιστικό σύλλογο Αποστόλων!

"Ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή η συμμετοχή του κόσμου στο κάλεσμά μας" είπε ο Νίκος Σταυρακαντωνάκης από τον πολιτιστικό συλλογο Ζωφόρων...

Το παρόν έδωσαν ο δήμαρχος της περιοχής Ζαχαρίας Καλογεράκης, ο πρόεδρος του περιφερειακού συμβουλίου Κρήτης κ. Πιτσούλης και άλλοι παράγοντες της περιοχής.

Συνδιοργανωτές ήταν όλοι οι πολιτιστικοί σύλλογοι με την Περιφέρεια Κρήτης, το δήμο Μίνωα Πεδίαδος, ενώ όλοι οι ποδηλάτες πήραν αναμνηστικό μπλουζάκι, καπέλο, νερό, χυμό, κρουασάν!

Να θυμίσουμε ότι η αρχή έγινε τον προπερισινό Απρίλιο .Η αρχική ιδέα γεννήθηκε το 2010 επί προεδρίας , στο Σύλλογο Αποστολιανών, του Γιάννη Δαμιανάκη. Τότε είχε τον χαρακτήρα της ποδηλατικής βόλτας. Ξεκίνησε από το κέντρο του χωριού με πορεία προς την λίμνη του Θραψανού μέσα από τους αγροτικούς δρόμους της Πεδιάδας... Μετά εξελίχθηκε σε ποδηλατικό γύρο για όλη την περιοχή, για όλη την Πεδιάδα!

  • Δείτε περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ.

Ραντεβού το απόγευμα στου Μπόμπολα

Posted in Δημοσιογραφικά

Η Γερμανική τηλεόραση έκανε ρεπορτάζ για το πως και με ποιον τρόπο "βοηθά" η χώρα τους την Ελλάδα. Όπως αποκαλύπτουν η Γερμανία επωφελείται απο την κρίση του ευρώ, ενώ η βοήθεια μαμούθ που υποτίθεται μας δίνουν είναι... ψίχουλα!!  Πρόκειται για ένα εκπληκτικό ρεπορτάζ του Γερμανικού καναλιού ARD, το οποίο απογυμνώνει την ψυχρή πραγματικότητα και εκθέτει τόσο τον Έλληνα Πρωθυπουργό κ. Παπαδήμο όσο και τον ίδιο τον κ. Βενιζέλο, που επιμένουν να κρύβουν από τον Ελληνικό λαό την αλήθεια! Είναι προς τιμήν της κρατικής ΝΕΤ που πρόβαλε αυτό το βίντεο, ενώ τα κανάλια των εφοπλιστών και των εργολάβων συνεχίζουν να μιλάνε για την δήθεν Γερμανική βοήθεια!!! Στην ουσία πρόκειται για Ελληνική βοήθεια προς τη Γερμανία... Αξίζει να αφιερώσετε επτά λεπτά για να δείτε αυτό το βίντεο.

Συγκέντρωση και πορεία

διαμαρτυρίας στον Πήγασο
Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο, ο
Φώτης Μπόμπολας έχει προχωρήσει σε εκατοντάδες απολύσεις στα ΜΜΕ που κατέχει. Έχει επιβάλει δυο φορές περικοπές μισθών εξαναγκάζοντας τους εργαζόμενους στην υπογραφή ατομικών συμβάσεων εργασίας, δείχνοντας πάντα την πόρτα εξόδου σε όσους αρνήθηκαν να το πράξουν.
Για να το πετύχει αυτό, κινητοποίησε όλα τα μέσα: την τρομοκρατία, την επιστράτευση των τραμπούκων ρουφιάνων του μέσα στους χώρους δουλειάς και τους συνεχείς εκβιασμούς, απειλώντας ακόμα και με λουκέτα στα «μαγαζιά» του σε περίπτωση αντιδράσεων.
Κι όλα αυτά, επικαλούμενος τη μείωση του κύκλου εργασιών του λόγω κρίσης. Όταν τα προηγούμενα χρόνια ο όμιλος Μπόμπολα συσσώρευε αμύθητα κέρδη στα οποία οι εργαζόμενοι (εκτός μιας μικρής κλίκας επιτελικών στελεχών) δεν είχαν καμιά συμμετοχή... (περισσότερα στο
katalipsiesiea
Η Συντονιστική Επιτροπή των Συνεργαζομένων Ενώσεων* στο χώρο των ΜΜΕ διοργανώνει συγκέντρωση..
στον σταθμό του μετρό Δουκίσσης Πλακεντίας στις 18.00 την Δευτέρα 14/5/2012 και πορεία- διαμαρτυρία μέχρι τις εγκαταστάσεις του Πήγασου όπου στεγάζονται οι επιχειρήσεις Μπόμπολα: Έθνος, Ημερησία, GOAL, Αγγελιοφόρος, τα περιοδικά: ELLE, Το ιδανικό Σπίτι, το Άστρα και Όραμα, το ΣΙΝΕΜΑ, το Αρμονία, το car and driver, το sporty, το tv Zapping, τα sites: women only.gr, sentragoal.gr, και ο ραδιοσταθμός SENTRA, όπου οι ενδιαφερόμενες Ενώσεις απεργούν 25 ημέρες ζητώντας την ανάκληση των απολύσεων.
Αναγκαία η μαζική συμμετοχή  στην συγκέντρωση και την πορεία διαμαρτυρίας σε ένδειξη συμπαράστασης τόσο στους απεργούς όσο και στους απολυμένους εργαζόμενους, αλλά και σ’ αυτούς που έχουν απομείνει στην εργασία τους με όλο και πιο περιορισμένα δικαιώματα. 
*
ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ
ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΙΘΟΓΡΑΦΩΝ
ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ
ΕΝΩΣΗ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

  • Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.

Συνέβη πριν 15 μέρες στο πάρκο μας, στην Ακαδημία Πλάτωνα. Εσείς δεν το είδατε στο Site μου. Είδατε μόνο την ξενάγηση του Μιχάλη. Δυστυχώς ανηλειμμένες υποχρεώσεις με κράτησαν μακριά. Να όμως το βίντεο που προέκυψε από τη γιορτή στο πάρκο...

Δεν ξέρουν τίποτε άλλο, μόνο να τρομοκρατούν

Posted in Επικαιρότητα

Εκπληκτικό το σκίτσο του ΣΤΑΘΗ στην πρώτη σελίδα της κυριακάτικης εφημερίδας ΠΑΡΩΝ. Χωρίς πολλές λέξεις “γράφει” άρθρο χιλιάδων λέξων. Άμα είσαι τεχνίτης του λόγου...

Καταλαβαίνουμε, αγωνιάτε κι εσείς, παλικάρια μου. Τώρα στο στόχαστρο μπαίνει ο Τσίπρας... Σας χαλάει τα σχέδια. Καταλαβαίνουμε και απολαμβάνουμε την αγωνία σας. Ο τίτλος από τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Σωστή η ΑΥΓΗ επισημαίνει τις ευθύνες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. απέναντι σε αυτούς που τους εμπιστεύτηκαν την ψήφο τους την περασμένη Κυριακή. Έχει δίκιο. Μικρά, συνετά βήματα χρειάζονται και όχι κραυγές. Απήυδησε από αυτές ο κόσμος. Προτάσεις θέλει να ακούσει και να δει...

Να που και στο ΒΗΜΑ έχουν αγωνίες. Και γιατί να μην έχουν; Δεν είναι η πρώτη φορά που το συγκρότημα Λαμπράκη παίζει ένα βρώμικο ρόλο στην πολιτική. Οι μεγαλύτεροι θυμούνται το '65 που έκαιγαν τα φύλλα του ΔΟΛ...

Τι λες μωρέ Μπόμπολα; Ώστε είναι ρώσικη ρουλέτα το πράγμα και ότι μπορεί να έρθει το “κραχ” πριν από τις εκλογές... Τότε, αφού είσαι τόσο σίγουρος γιατί απολύεις συνεχώς δημοσιογράφους από τις δουλειές σου; Αν έχεις κότσια αντιμετώπισε αυτούς που θα σου έρθουν αύριο στον ΠΗΓΑΣΟ. Ήρθε η ώρα να τρομάξεις κι εσύ λίγο. Τέρμα η ασυδοσία...

Φοβερός ο έμμεσος τρόπος τρομοκρατίας και από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Μαύρα σύννεφα πάνω από τη Βουλή, εικαστική παρέμβαση και διπλά “νουθεσίες” για το λαό που δεν χειραγωγείται πια... Μάλλον πρέπει να ξαναδούν το πράγμα σε άλλη βάση. Κάποτε σέβονταν τον αναγνώστη. Τώρα γιατί τον υποτιμούν;

Στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ σημειώνουν το μπαράζ πιέσεων από τους “φίλους” και “εταίρους” μας στις Βρυξέλλες. Βρε, αφού βλέπετε ότι ο κόσμος σας έχει “γραμμένους” γιατί δεν αλλάζετε λίγο το παραμύθι; Αρκετά πια, μπαφιάσαμε. Όλο τέτοια ακούμε και από την άλλη βλέπουμε να καλούμαστε να “πληρώσουμε” τα σπασμένα...

Ακόμα και η REAL που υποτίθεται δίνει τα μικρόφωνά της σε ελεύθερες φωνές εδώ είναι στρατευμένη στο πεδίο κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού. Αν πρόκειται για μια κυβέρνηση που έχει να προσφέρει κάτι στο λαό, ας γίνει. Αν όμως έχουν άλλον έναν διαχειριστή των σχεδίων της τρόικας, συγνώμη αλλά προτιμάμε την ακυβερνησία... Να γελάσει και το δικό μας χειλάκι βρε αδερφέ...

Το πρωτοσέλιδο του ΛΟΓΟΥ. Περίπλοκος λίγο ο τίτλος, πρέπει να διαβάσεις και την εισαγωγή για να καταλάβεις. Αλλά σε καλό επίπεδο κινείται... Μπράβο στα παιδιά εκεί που δίνουν άνισες μάχες και αντέχουν...

Χρόνια πολλά στις μάνες όλου του κόσμου

Posted in Επικαιρότητα

Όσοι έχετε ακόμα μάνα κάντε της σήμερα μια ευχάριστη έκπληξη. Ένα μπουκέτο λουλούδια από την ανθισμένη ανοιξιάτικη φύση. Θα της δώσει χαρά... Μεγάλη χαρά. Το σπλάχνο της την τιμά για την υπέρτατη προσφορά της, τη μητρότητα. Δεν είναι και λίγο αυτό...

Και μια εικονογράφιση που κυκλοφορεί στο Facebook σήμερα που όλοι ανταλλάσσουν ευχές για μια τόσο όμορφη μέρα. Μέχρι και η Google προσάρμοσε την εισαγωγή της τιμώντας τη μάνα... Όμορφα είναι να παρακολουθεί και η τεχνολογία τη ζωή...

Θα σας το θυμίσουν τα ραδιόφωνα, ίσως το δείτε και σε και σε κάποιες εφημερίδες, δεν μπορεί κάτι θα γραφουν για τη γιορτή της μητέρας... Βλέπεις οι αρχισυντάκτες παρακολουθούν ατζέντα επικαιρότητας.

Τι γιορτάζουμε λοιπόν σήμερα; Ας θυμηθούμε: Η γιορτή της μητέρας ή Ημέρα της Μητέρας είναι κινητή εορτή προς τιμήν της μητέρας και γιορτάζεται κάθε χρόνο την δεύτερη Κυριακή του μήνα Μάη. Εγκαθιδρύθηκε τον 20ό αιώνα και προέρχεται από το αγγλικό και το αμερικάνικο κίνημα των γυναικών. Η Αμερικανίδα Ann Maria Reeves Jarvis διοργάνωσε για πρώτη φορά το 1865 ένα κίνημα με το όνομα Mothers Friendships Day και συναντήσεις με το όνομα Mothers Day Meetings, κατά τις οποίες οι μητέρες αντάλλασσαν απόψεις και εμπειρίες. Το 1870 η Julia Ward Howe διοργάνωσε μια εκδήλωση φιλειρηνικής συγκέντρωσης μητέρων με το σλόγκαν peace and motherhood με σκοπό, τα παιδιά να μην στέλνονται στον πόλεμο.

Όσοι είσαστε τυχεροί και έχετε εν ζωή τον άνθρωπο που σας γέννησε μη τσιγκουνευτείτε ευχές, χαμόγελα, χάδια, δώρα και φιλιά... Καθένα είναι ξεχωριστό όταν ξεκινάει από την καρδιά και με καλή διάθεση.

Τέτοιες μοναδικές ευκαιρίες δεν τις έχει, δυστυχώς, κανείς σε όλη του τη ζωή. Αφήστε τη σοβαροφάνεια κατά μέρος σήμερα... Ότι ηλικία κι αν έχετε, γίνετε για λίγο παιδιά. Πάντα έχουμε την ανάγκη από μια καλή κουβέντα, μια ενθάρρυνση γι' αυτό που κάνουμε. Κι η μάνα μας ήταν πάντα εκεί, διαθέσιμη, όποιο πρόβλημα κι αν είχε. Μια καλή της κουβέντα μετρούσε...

Γράφω και θυμάμαι τη δικιά μου μάνα. Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Μοναδικός. Άπλωνε τις φτερούγες της και μας έβαζε μέσα... Κι εγώ αισθανόμουνα άλλος άνθρωπος ακούγοντάς την. Δεν είχε πάει σε καμιά μεγάλη σχολή. Με δυσκολία είχε τελειώσε το δημοτικό. Άλλα χρόνια, δύσκολα.

Γέννησε όμως και μεγάλωσε πέντε παιδιά, κράτησε ένα σπίτι ολομόναχη τα καλοκαίρια που ο πατέρας μου ως μάστορας, στις βεντέμες έλειπε από το σπίτι. Ήταν άντρας και γυναίκα στο σπίτι για περισσότερο από έξι μήνες. Απλή, ανθρώπινη, σοβαρή και αυστηρή όταν έπρεπε, με το χαμόγελο τις περισσότερες ώρες, μας έδωσε ζωή και μας ενέπνευσε εμπιστοσύνη γι' αυτήν. Μας έκανε δυνατούς, μας έδωσε τη δύναμη να σταθούμε στα πόδια μας, να δώσουμε τις δικές μας μάχες.

Τη θυμάμαι με πολύ αγάπη. Και ώρες – ώρες μου λείπει πολύ. Αν και στον αέρα, στη σκέψη μου, στο μυαλό μου, υπάρχει... Νοιώθω την ανάσα της, αισθάνομαι τη σκιά της...

Η μητρική δύναμη έχει όλα όσα χρειάζονται στον άνθρωπο για να νοιώσει καλά, να ισορροπήσει και να μεγαλουργήσει.

Γι' αυτό σας λέω... Αν ακόμη η δική σας μάνα ζει μην αμελήσετε σήμερα να την πάρετε ένα τηλέφωνο ή να πάτε από κοντά, να της δώσετε ένα φιλί, μια ζεστή αγκαλιά, ένα μπουκέτο λουλούδια και να της πείτε “Χρόνια Πολλά” από καρδιάς, είναι το καλύτερο δώρο. Μην κάνετε το λάθος να πείτε “μεγάλωσα”, δεν είναι πρέπον... Για κείνην θα είσαστε πάντα ένα παιδί. Και θα τη χρειάζεστε όσο θα αναπνέετε...

  • Διαβάστε κι ΕΔΩ ένα πολύ όμορφο κομμάτι για τη μάνα γραμμένο από μια καλή μαθήτριά μου στα Σεμινάρια Δημοσιογραφίας, τη Μαρία Παπαγαβριήλ... Αξίζει...

Ποιοι αγωνιούν; Μόνο όσοι έχουν συμφέροντα…

Posted in Επικαιρότητα

Το βίντεο το «ψάρεψα» από τον τοίχο της Ελένης Τράιου. Η ένταση , ο χτύπος της καρδιάς, δείχνει όλη την αγωνία που έχουμε για να γίνει κυβέρνηση και… να σωθούμε, επιτέλους…

Τελικά, πόσο δύσκολο είναι να δούμε την αλήθεια; Παρακολουθώ τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, ιδιαίτερα τα κυριακάτικα (από διαστροφή τα βλέπω Σάββατο απόγευμα…). Εύκολα μπορείς να δεις πια ποιοι και για ποιο λόγο ανησυχούν όσο διαρκεί η… ακυβερνησίας της χώρας, όπως τη λένε.

Ανησυχούν όσοι έχουν συμφέροντα, οι τραπεζίτες, οι μεγαλοεργολάβοι δημοσίων έργων, οι κολλητοί της εκάστοτε εξουσίας, αυτοί που δεν θα ‘χουν από πού να κερδοσκοπήσουν σε βάρος του ελληνικού λαού που έχει υποστεί τα μύρια όσα…

Τα συζητάγαμε σήμερα το μεσημέρι έξω από το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετάνια» περιμένοντας να τελειώσουν τα παιδιά μας τις εξετάσεις τους.

Ήμασταν τέσσερα άτομα. Παρέα που βρεθήκαμε εκεί, άγνωστοι μεταξύ μας. Μια δασκάλα, ένα υψηλόβαθμος τραπεζιτικός στέλεχος, εγώ κι ένας υπάλληλος σε εταιρεία που κάνει εισαγωγές. Όλοι ήμασταν εξοργισμένοι . Καθόμασταν στο πλάι του πεζοδρομίου της Πανεπιστημίου κι είχαμε πλάτη τη Βουλή.

Και κυριαρχούσε στον αέρα η αίσθηση που «παίζουν» με τα μπούνια τα συμβιβασμένα ΜΜΕ ότι και καλά θα γίνει μια προσπάθεια ακόμα, πριν πάμε ξανά σε εκλογές για να τα βρουν τα κόμματα και να κάνουν κυβέρνηση, Σα να μη μεσολάβησαν εκλογές, αγνοώντας προκλητικά τη λαϊκή βούληση που θέλει να μπει τέρμα σ’ αυτόν τον εξευτελιστικό κατήφορο.

Είχε ενδιαφέρον η κουβέντα, ένταση, σαν γνήσιοι νεοέλληνες όλοι… Παρά τις επιμέρους προσεγγίσεις ήταν φανερή η αγανάκτηση. Και πώς να μην είναι… Όλοι είχαν υποστεί περικοπές στους μισθούς τους, όλοι είχαν την αγωνία για το αν αύριο θα έχουν δουλειά και, κυρίως, όλοι ήμασταν εξοργισμένοι μ’ αυτόν τον κόσμο που ετοιμάζουν για τα παιδιά μας.

Κοντά μια ώρα κράτησε η κουβέντα μας. Τη βρήκα τόσο ενδιαφέρουσα που δεν άνοιξα καν τον ΕΠΕΝΔΥΤΗ που είχα πάρει μαζί μου για να περάσει η ώρα διαβάζοντας…

Μ’ αρέσει αυτή η ζωντάνια. Η επαφή με τον κόσμο. Θέλω να ανταλλάσσω απόψεις, θέσεις, να ακούω τεκμηριωμένες θέσεις… Και σήμερα ήμουν πολύ χαρούμενος που το έκαναν. Εντάξει, καλός είναι ο υπολογιστής, μπορείς να βρεις ενδιαφέροντα πράγματα ψάχνοντας, αλλά την ανθρώπινη ζεστασιά δεν μπορείς να την αντικαταστήσεις με τίποτα.

Το απόγευμα είδα ανάμεσα στις ειδήσεις στο Twitter ότι λήγει η μετενέργεια, αυτό το εξάμβλωμα που καταργεί την ισχύ των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και οδηγεί υποχρεωτικά στις μειώσεις μισθών μέσω της υπογραφής ατομικών ή επιχειρησιακών συμβάσεων. Και χάρηκα διπλά που αυτός ο άχρηστος, ο Κουτρουμάνης, πήγε σπίτι του, μαύρος από το φούμο της κάλπης…

Εξετάσεις για Camdridge ESOS MAY 2012

Posted in Επικαιρότητα

8,15. Έξω από την είσοδο του ξενοδοχείου “Μεγάλη Βρετάνια”, από τη μεριά της Πανεπιστημίου. Δεν την ήξερα αυτή την είσοδο... Προφανώς για να μη δημιουργούν πρόβλημα στην κεντρική είσοδο με τους τουρίστες...

8,25. Η πόρτα είναι ερμητικά κλειστή. Τα παιδιά με τους γονείς τους πολλαπλασιάζονται. Οι κουβέντες γίνονται δυνατά. Ο θόρυβος τους σχεδόν καλύπτει τον ήχο των αυτοκινήτων που περνούν από το δρόμο, δίπλα...

8,40. Τα παιδιά έχουν πολλαπλασιαστεί στο πεζοδρόμιο, μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου. Κάποιοι καθηγητές τους δίνουν τις τελευταίες οδηγίες. Συνιστούν ψυχραιμία...

8,33. Άνοιξαν οι μεγάλες ξύλινες πόρτες του ξενοδοχείου για να υποδεχθούν τα παιδιά που θα εξεταστούν για το πτυχίο του Camdridge. Ήδη έχουν πολλαπλασιαστεί...

8,40. Μπαίνουν ακόμα παιδιά στο χώρο των εξετάσεων, στο εσωτερικό του ξενοδοχείου. Έξω μένουν οι γονείς, όπως κι εγώ... Καλή επιτυχία!

Στο ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετάνια” ήταν το πρωινό ραντεβού για τις εξετάσεις στο Camdridge. Παιδιά από τα φροντιστήρια της Αθήνας και των γύρω στην Αττική περιοχών μαζεύτηκαν από τις 8 έξω από το ιστορικό ξενοδοχείο περιμένοντας να ανοίξει η πόρτα και να προχωρήσουν στις εξετάσεις τους.

Ανάμεσά τους κι ο Λάμπρος... Ήμουν μαζί του Όλα τα παιδιά τα συνοδεύουν μαμάδες ή μπαμπάδες. Το άγχος που έχουν είναι φυσιολογικό, αλλά ευτυχώς γρήγορα βρίσκουν παιδιά γνωστά από τα φροντιστήρια τους και πιάνουν κουβέντα.

Έχουμε φτάσει από τις 8 στο Σύνταγμα. Ρωτάμε την κεντρική ρεσεψιόν του ξενοδοχείο με είσοδο από την πλατεία Συντάγματος. Μας λένε ότι η είσοδος για το το Camdridge είναι από την Πανεπιστημίου. Δεν έχω ξαναδεί αυτή την είσοδο.

8.20 μαζεύεται πολύ περισσότερος κόσμος. Σχεδόν έχει καταληφθεί το πεζοδρόμιο από παιδιά και γονείς. Η πόρτα, μια τεράστια ξύλινη πόρτα είναι ακόμα κλειστή... Περιμένουμε...

Και στο μεταξύ τα πηγαδάκια πληθαίνουν... Όλο και πιο πολλά παιδιά βρίσκονται μαζί. Ο Λάμπρος δεν έχει καλή σχέση με την ώρα. Η καθηγήτρια τους όμως που τα συνοδεύει τους λέει ότι πρέπει να έχουν μαζί τους ένα ρολόι για να έχουν συναίσθηση του χρόνου. Του δίνω το δικό μου...

Καλή επιτυχία παιδιά!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA