Όχι δεν θέλουμε να τον βλέπουμε σ' αυτόν τον άχαρο ρόλο. Να εκβιάζει κι αυτός μαζί με ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Για το ρόλο του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Παπούλια λέω. Δείτε το πρωτοσέλιδο του ΕΘΝΟΥΣ που τελεί σε διατεταγμένη υπηρεσία...

Κι ΕΔΩ διαβάστε τα πρακτικά των συναντήσεων που κυκλοφορούν με ειδικά ένθετα όλες οι σημερινές εφημερίδες. Αν έχετε το κουράγιο ρίξτε μια ματιά να δείτε τι ηγέτες έχουμε...

Έλεος πια! Δεν το βλέπετε ότι σας απαξιώνει ο κόσμος; Είναι δυνατόν να προβάλετε τόσο έντονα μια παπάρα επειδή την είπε ο Παπούλιας. Έλεος!

Στην ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ του Ηρακλείου οι γραφίστες δουλεύουν στο φουλ. Δείτε την απεικόνιση που έκαναν στο σημερινό τους φύλλο. Μια κλεψύδρα είναι όλα. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα θέματα συνάδελφοι...

Στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ ζουν σε άλλο κόσμο. Αυτός ο δυστυχής Ρίζος που το παίζει και παραδοσιακός δημοσιογράφος δείτε τι βάζει σήμερα στην πρώτη του σελίδα. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε...

Δεν θα σας δώσω σήμερα ένα δικό μου κείμενο. Θα δανειστώ κάτι από τον τοίχο του Γιώργου Παπαδόπουλου Τετράδη του δημοσιογράφου που είχε την ευθύνη του Καιρού στην τελευταία σελίδα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ την εποχή που τσάκιζαν κόκαλα δυο τρεις μόνο λέξεις του. Να ξεμπερδέψουμε λίγο το κουβάρι που έχουμε μέσα στο μυαλό μας:

Στα όσα πολλά χρόνια ασκώ τη δημοσιογραφία, με εξαίρεση την περίοδο της χούντας, δεν ξαναέζησα πιο επιλεκτική, πιο καμαριλίστικη, πιο μεροληπτική συμπεριφορά από Πρόεδρο Δημοκρατίας, σε διαδικασία κρίσιμη για τον τόπο. Ούτε ο θείος Καραμανλής δεν αγνόησε τα προσχήματα.
Και μόνο η επιλεκτική πρόσκληση σε κόμματα για διαβουλεύσεις και όχι συνολικά, τα επιλεκτικά συμβούλια και ο αποκλεισμός, ανάλογα με την ημέρα και ώρα, άλλων που έχουν ψηφιστεί από τον λαό και με μεγάλα ποσοστά είναι ντροπές για το δημοκρατικό πολίτευμα.
Καταντήσαμε να αναπολούμε με νοσταλγία την ευθύτητα και τη δημοκρατικότητα του κατά τα άλλα ανεκδιήγητου κ Σαρτζετάκη.
Επέτρεψε, αν δεν υπέθαλψε ο σημερινός Πρόεδρος με μια πάγια πασοκική νοοτροπία, να σπέρνονται και από το προεδρικό μέγαρο, διαρκούσης της παρέμβασης του, όλοι οι μπαμπούλες της χώρας εδώ και 24 ώρες,για να τρομοκρατηθούν οι πολίτες και να συναινέσουν από τους καναπέδες τους σε μια νέα κυβέρνηση μνημονίου.
Και όλα αυτά, μέσω δήθεν έγκριτων, αλλά απολύτως στρατευμένων εδώ και χρόνια στο σύστημα των 20 οικογενειών, δημοσιογράφων της κρατικής τηλεόρασης, αλλά και πρώην της ιδιωτικής, σε μια αγαστή συνεργασία, έτσι ώστε η χώρα να ακούγεται ότι είναι στα πρόθυρα της καταστροφής αν δεν εφαρμοστεί το μνημόνιο!!!
Με σημειώματα που δεν είναι σημειώματα,με επιστολές του πρωθυπουργού που δεν είναι επιστολές του, με στοιχεία οικονομικά,που τα πλασάρει ο Πρόεδρος στα κόμματα, αλλά είναι ανυπόγραφα(!), με non paper που η άξια τους αποδεικνύεται toilet paper.
Τώρα ανακάλυψε ο Πρόεδρος και ο πρωθυπουργός ότι η χώρα δεν έχει ταμειακά αποθέματα; Πριν από 15 μέρες δεν το ήξεραν;Την επομένη των εκλογών δεν το ήξεραν; Τώρα, που διαφαίνεται μια άνετη επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ σε επόμενες εκλογές και η εξαφάνιση του αγαπημένου όόόλων των διαπλοκών και όόόλων των Οικογενειών ΠΑΣΟΚ και της συνοδοιπόρου ΝΔ θυμήθηκαν, ότι η χώρα βρίσκεται προ "τεράστιων εθνικών κινδύνων";
Ντροπη!

Και για την αντιγραφή

Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης

Επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Παρότι αυτή η επιστολή δεν γράφτηκε τώρα, απευθύνεται προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας από τον Γιατρό, με γάμα κεφάλαιο, Κλεάνθης Γρίβας είναι ένα μήνυμα αξιοπρέπειας και ήθους σε μια εποχή που και τα δυο είναι πλέον δυσεύρετα και νομίζω ιδιαίτερα επίκαιρη. Την παραθέτω:

"Προς τον κ. Παπούλια:
Είστε πρόεδρος της Δημοκρατίας;
Αν είχα τη δύναμη, θα προτιμούσα ως πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας όχι εσάς αλλά τον Ισλανδό πρόεδρο, τον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον.
Μπορεί να καυχιόμαστε ότι εμείς γεννήσαμε τη δημοκρατία, αλλά πάει καιρός πια που δεν έχουμε συγγένεια μαζί της.
Όταν το ισλανδικό Κοινοβούλιο ενέκρινε κάποιο νόμο παρόμοιο με το Μνημόνιο 1 και στάλθηκε για επικύρωση στον πρόεδρο της δημοκρατίας,
αυτός ενεργοποίησε το μόνο... δικαίωμα που είχε, όπως κι εσείς: δεν το υπέγραψε και κάλεσε το λαό σε δημοψήφισμα. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε δημοψήφισμα στη χώρα αυτή. Η εξήγηση ήταν σαφής:
«Δεν μπορώ εγώ ή οι λίγοι βουλευτές που ψήφισαν αυτό το νόμο να αναλάβω την ευθύνη να επικυρώσω ένα νόμο που θα επηρεάσει τη ζωή κάθε πολίτη της χώρας μου. Σε ένα τόσο σοβαρό θέμα μόνο ο λαός μπορεί να αποφασίσει».
Το δημοψήφισμα έγινε και ο λαός απέρριψε το νόμο. Δεν είχε άδικο: τρεις τράπεζες είχαν δανειστεί 80 δις ευρώ, ήτοι το δεκαπλάσιο από το Ακαθάριστο Εθνικό Εισόδημα της χώρας, είχαν χρεοκοπήσει και τώρα ζητούσαν από το λαό να πληρώσει τους δανειστές σε διάφορες χώρες.
Οι πολιτικοί άρχισαν νέες συνομιλίες με τους δανειστές και έφεραν τροποποιημένο σχέδιο στη Βουλή (κάτι σαν Μνημόνιο 2), το οποίο ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία και στάλθηκε στον πρόεδρο της Δημοκρατίας για επικύρωση. Και πάλι εκείνος είπε όχι και ζήτησε νέο δημοψήφισμα.
Το επιχείρημά του ήταν σαφέστατο: «Στα μεγάλα θέματα δεν αποφασίζουν προσωρινοί ηγέτες, ηγέτης είναι ο λαός και αυτός θα αποφασίσει».
Χρειάστηκε να κατεβεί στους δρόμους για να υπερασπιστεί τη θέση του ενάντια στη λυσσαλέα επίθεση των πολιτικών. Υπάρχουν βίντεο που δείχνουν τη σύζυγό του να αγκαλιάζει διαδηλωτές που η αστυνομία τους έχει πνίξει στα καπνογόνα. Ήταν ανένδοτος στις αρχές του:
«Υπάρχουν χώρες πιο ισχυρές οικονομικά από μας, εμείς όμως δεν πρόκειται να βάλουμε το κέρδος πάνω από τη Δημοκρατία». Στο νέο δημοψήφισμα ο λαός απέρριψε και το Μνημόνιο 2.
Ο πρόεδρος το πήγε ακόμα πιο πέρα και ζήτησε αναθεώρηση του συντάγματος, μόνο που αυτή τη φορά η αναθεώρηση δε θα γινόταν από πολιτικούς αλλά από τον ίδιο το λαό. Το επιχείρημά του ήταν και πάλι ατράνταχτο:
«Ο λαός είναι η υπέρτατη εξουσία, αυτός πρέπει να συντάξει το σύνταγμα».
Έγιναν χιλιάδες συναντήσεις, στάλθηκαν άπειρα ηλεκτρονικά μηνύματα και η λαϊκή επιτροπή κατέληξε σε μια μορφή του συντάγματος που φυσικά δεν είχε ούτε παραγραφές, ούτε ασυλίες και ούτε φοροαπαλλαγές για τους πολιτικούς.
Δεν έχει γίνει ακόμα δημοψήφισμα για το σύνταγμα, καθώς οι πολιτικοί παλεύουν με κάθε μέσο να το καθυστερήσουν, αλλά δε θα το πετύχουν για πολύ.
Σε κάποια στιγμή χρειάστηκε να καλέσουν το ΔΝΤ για βοήθεια, αλλά υπό ένα όρο: «Θα σας πληρώσουμε ό,τι δανειστούμε, αλλά υπό ένα όρο: δε θα πειραχθούν οι μισθοί, οι συντάξεις και τα κοινωνικά προγράμματα, γιατί είμαστε μια σκανδιναβική σοσιαλιστική κοινωνία και σκοπός μας είναι η ευημερία του πολίτη και όχι τα κέρδη των τραπεζών».
Ούτε κεραμίδα να έπεφτε στα κεφάλια των αρμόδιων του ΔΝΤ, αλλά τελικά το δέχτηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία του ταμείου, γιατί κατάλαβαν ότι δεν έχουν να κάνουν με άτομα όπως ... (δε χρειάζεται να αναφέρω ονόματα).
Αλλά ο πρόεδρος μιας δημοκρατίας δε σταμάτησε εκεί: ζήτησε να γίνει έλεγχος στα οικονομικά όλων των πολιτικών και πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν τον πέλεκυ της δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του πρωθυπουργού.
Η έκθεση της αδέσμευτης επιτροπής έφτασε τις 2,500 σελίδες και χρειάστηκαν 45 συνεχείς ώρες για να διαβαστεί από καλλιτέχνες, συγγραφείς, απλούς πολίτες σε κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας.
Και το συμπέρασμά ήταν σαφές: δεν ευθύνεται ο λαός για όσα έκαναν οι πολιτικοί οι οποίο εκλέχτηκαν λέγοντας τα αντίθετα από όσα υποσχέθηκαν.
Τρία χρόνια μετά η Ισλανδία αρχίζει να βγαίνει από την κρίση, στην Ελλάδα μας λένε ότι θα χρειαστούν δεκαετίες και αν....
Και κάτι ακόμα: ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ισλανδίας δεν το έκανε αυτό για να κρατηθεί στην καρέκλα. Πριν λίγες μέρες δήλωσε ότι δε θα είναι υποψήφιος για επόμενη θητεία. «Εκπλήρωσα το χρέος μου στο λαό μου» ήταν η λακωνική δήλωσή του (όχι, δεν είπε αν ήταν και στην Εθνική Αντίσταση).
Μήπως κ. Παπούλια θα έπρεπε να επισκεφθείτε τους Βίκινγκς της Ισλανδίας για να πάρετε κάποια μαθήματα δημοκρατίας; Μήπως αυτοί που έτρωγαν βελανίδια όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, τώρα ξέρουν καλύτερα τι σημαίνει δημοκρατία ενώ εσείς την ευτελίζετε (ουσιαστικά μια πράξη αιμομιξίας) στη χώρα που γεννήθηκε;
Και μια ακόμα δήλωσή του Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον:
«Έχω την σταθερή εντύπωση ότι τα κόμματα στη Βουλή δεν εκφράζουν αυτή την εποχή αντίστοιχη αναλογία στο λαό».
Εσείς θα κάνατε ποτέ αυτή τη δήλωση, που είναι πασιφανής σε κάθε έλληνα πολίτη;
Θα ήθελα να σας δω δίπλα στον Όλαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Έτσι για να καταλάβω τι σημαίνει γίγαντας και τι νάνος Πρόεδρος της Δημοκρατίας...."
Για την αντιγραφή, Κλεάνθης Γρίβας."