Μάλλον εμπορική παρά θρησκευτική γιορτή, τα Χριστούγεννα, έτσι δεν είναι; Ή όχι;

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Οι φίλοι μας Άρης και Χάρις, ταξιδεύουν το μεσημέρι για το Πολύχρονο Χαλκιδικής…

Posted in Επικαιρότητα

15xronia.mazi2
Είμαστε πολύ χαρούμενοι που οι φίλοι μας Άρης και Χάρις τα κατάφεραν να πάνε φέτος στο εξοχικό τους, στο Πολύχρονο Χαλκιδικής... Από το μεσημέρι ταξιδεύουν με το τρένο για τη Θεσσαλονίκη και εκεί τους περιμένουν φίλοι για να τους πάνε στο σπίτι τους! Ξέρω πως το ήθελαν πολύ αυτό... Μια φωτογραφία από το μακρινό 2017. Σε μια επέτειο του γάμου τους.

anatoli.polixrono1
Δυο χρόνια είχαν να πάνε... Δυο χρόνια γεμάτα από σοβαρά προβλήματα που είχαν σχέση και τα όσα περνάμε από τον κορονοϊό... Την τελευταία φορά ήταν τέτοιες μέρες το 2019 που ήμασταν μαζί τους. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα από εκεί που μας έφερε στη μνήμη το ότι ήμασταν εκεί... Ανατολή ηλίου, στο Πολύχρονο, φωτογραφημένο το 2018.

rigani2
Γενικά το Πολύχρονο έχει καταγραφεί στη μνήμη μας σαν έναν πολύ ωραίο τόπο. Κι αυτό δεν έγινε τυχαία. Μεγάλη συνεισφορά είχαν και οι φίλοι μας με το φιλόξενο πνεύμα τους... Το γνωρίσαμε για πρώτη φορά, πριν από πέντε χρόνια. Και μαζί με το Πολύχρονο γνωρίσαμε ολόκληρο το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής. Με τον φίλο μου Άρη, μαζεύουμε ρίγανη.

policrono1.250719
Και είναι αλήθεια ότι καθετί εκεί είναι ωραίο. Ακόμα και υπερβολές του τύπου "Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει"... έχουν βάση, καθώς οι άνθρωποι, οι τόποι, οι θάλασσες έχουν πάντα κάτι όμορφο να προσφέρουν. Και φέτος ήμασταν καλεσμένοι να πάμε μαζί τους και τους ευχαριστούμε γι' αυτό.

skafos2
Αλλά δεν πήγαμε, επειδή περιμένουμε τα παιδιά της Σούλας, αρχές Αυγούστου και έχουμε σχεδιάσει τις μικρές διακοπές μας μαζί τους. Επιπλέον στο λίγο χρόνο μέχρι που να έρθουν τα παιδιά, πρέπει να κάνουμε κάποιες προετοιμασίες στο σπίτι για να τους υποδεχτούμε. Εδώ από μια εκδρομή που μας πήγαν στη Σιθωνία η Μαρία, ανηψιά της Χάρις, με το συζυγο της Νάκη και το σκάφος τους.

siveri.parea
Όλα αυτά θέλουν το χρόνο τους. Τους ευχαριστούμε όμως που δεν μας ξεχνούν, που μας έχουν στο μυαλό τους και συνεχίζουν να τιμούν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο τη φιλία μας, η οποία όσο περνάει ο καιρός, γίνεται όλο και πιο δυνατή. Να περάσουν καλά στις διακοπές τους, τους ευχόμαστε... Στη Σίβηρη, με φίλους,,,

Κολοκύθια από την Άνδρο διαλεγμένα από φίλους με πολύ αγάπη. Τα λένε και λυράκια!

Posted in Επικαιρότητα

lirakia1.andros
Αυτές οι φωτογραφίες μας τράβηξαν την προσοχή… Κολοκύθια, τα κίτρινα, είναι για σπόρο... Και τα θυμάμαι από μικρός, τα λέγαμε άγριες κολοκυθιές γιατί προχωράνε μέχρι 5-7 μέτρα και καρπίζουν μέχρι Οκτώβριο. Τα άλλα είναι σόι κολοκυθιάς, στην Άνδρο τα ονομάζουν λυράκια, γίνονται μικρό μέγεθος αλλά είναι πολύ καρπερά.

lirakia2.andros
«Λυργιά πήγαινε, πήγαινε και ανέβηκε στην πορτοκάλια και κρέμασε το λυράκι». Αυτό είδαμε ως λεζάντα στη φωτογραφία αυτή που δημοσίευσε ο φίλος μας Λεωνίδας, στον τοίχο του. Μας άρεσε ο τρόπος παρουσίασης της. Και ρωτήσαμε να μάθαμε περισσότερα που θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας. Αλλού την λένε και λύρα.

lirakia3.andros
Αυτή, λοιπόν, είναι μια άλλου είδους κολοκύθα… Βλέπεις ο Δημιουργός τα έχει φτιάξει όλα όμορφα και έχει δώσει τεράστιες ποικιλίες ακόμα και σε ομοειδή πράγματα. Έχουμε αναρωτηθεί, άραγε, ποτέ το γιατί. Ή είμαστε ικανοποιημένοι απλά από το γεγονός ότι υπάρχουν, τα θεωρούμε δεδομένα και τα τα απολαμβάνουμε;

lirakia4.andros
Ιδού λοιπόν μερικές πληροφορίες: Η φωτογραφία αυτή είναι ένα κολοκύθι που δεν έχω δει στην Αθήνα .Είναι η γνωστή κόκκινη κολοκύθα όταν είναι μικρή. Αν την αφήσεις επάνω στο φυτό μεγαλώνει και αργότερα γίνεται κίτρινη. Δεν σαπίζει όσο μεγαλώνει .Έτσι και οι άνθρωποι την έχουν για τον χειμώνα.

lirakia5.andros
Διότι κρατά αυτή η κολοκύθα, μπορεί να κρατήσει ολόκληρο τον χειμώνα και οι άνθρωποι στην Άνδρο την κάνουν τηγανητή που είναι πολύ νόστιμη και πίτα, είτε για φαγητό, είτε για γλυκό του ταψιού τύπου μπακλαβά και είναι πολύ ωραία. Καταλάβατε τώρα, πόσο πράγματα μπορεί να κάνει κάποιος από μια κολοκύθα;

lirakia6.andros
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η καλή μας φίλη Δήμητρα που το έχει με την κουζίνα, μας λέει πως όταν είναι πράσινη συνήθως την κάνουν βραστή με σκορδαλιά ή πίτα. Τι μάθατε κι εσείς σήμερα μαζί μου… Έτσι μ’ αρέσει να βλέπω το διαδίκτυο, ως ένα μέσο ανταλλαγής πληροφοριών που έχουν κάτι να προσθέσουν.

Οι σεισμοί στο Αρκαλοχώρι θα συνεχιστούν για αρκετές εβδομάδες λέει ο κ. Τσελέντης

Posted in Επικαιρότητα

sismos.kriti240721
Δεν ξέρω αν υπάρχου τοίχοι στο χωριό μας που δοκιμάστηκαν από την έντονη σεισμική δραστηριότητα των τελευταίων ημερών. Σίγουρα όμως από κάποιο χωριό κοντά στο Αρκαλοχώρι είναι ή το ίδιο το Αρκαλοχώρι μια και την φωτογραφία την πήραμε από τα τοπικά ειδησεογραφικά site.

neakriti220721

Και η δημοσιογραφική υπερβολή από την ΝΕΑ ΚΡΗΤΗ... Ναι, οι άνθρωποι φοβούνται πάντα από έναν σεισμό, αλλά δεν χρειάζονται τέτοιοι τίτλοι, επειδή απλά σπέρνουν τον πανικό κι αυτός δεν είναι ο καλύτερο σύμβουλος. Ψυχραιμία χρειάζεται, για να αντιμετωπίσεις μια δύσκολη κατάσταση...

Ο σεισμός των 4,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, που σημειώθηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου 24 19/7 στο Ηράκλειο με επίκεντρο το Αρκαλοχώρι, τρόμαξε τους ανθρώπους στο Θραψανό, απ’ ότι είμαστε σε θέση να ξέρουμε και έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά σεισμικών δονήσεων με το ίδιο επίκεντρο, που το τελευταίο διάστημα έχουν ξεπεράσει τις εκατό.

Δεν θυμάμαι στο παρελθόν μια τόσο έντονη σεισμική δραστηριότητα, αλλά πριν βγάλουμε δικά μας συμπεράσματα ας ακούσουμε τι λένε οι ειδικοί.

Με ανακοίνωσή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου της Αθήνας, Άκης Τσελέντης, εκτιμά ότι το φαινόμενο θα διαρκέσει για αρκετές εβδομάδες και καλεί το Δήμο Μινώα Πεδιάδος να λάβει τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να αποτρέψει την πιθανότητα να προκληθούν ζημιές σε επιβαρυμένα κτίρια.

Χαρακτηριστικό της σεισμικότητας που έχει αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα στην περιοχή είναι ότι στις 09.30 σημειώθηκε άλλος ένας σεισμός 3,1R.

Στην ανακοίνωσή του ο κ. Τσελέντης αναφέρει: “Εκ μέρους των τεσσάρων φορέων συγκρότησης του Ενιαίου Εθνικού Σεισμολογικού Δικτύου, το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών ανακοινώνει ότι σήμερα, στις 07:56 ώρα Ελλάδος, το σεισμολογικό δίκτυο κατέγραψε Ασθενή σεισμική δόνηση με μέγεθος 4.0 στην κλίμακα Richter. Ο σεισμός έγινε σε απόσταση 340 χλμ. ΝΝΑ των Αθηνών. Το επίκεντρο της δόνησης εντοπίζεται 20 χλμ. ΝΝΑ της πόλης του Ηρακλείου. Τελικό εστιακό βάθος 5 χιλιόμετρα.

Από τη γνωστή περιοχή του Αρκαλοχωρίου η οποία είναι διεγερμένη το τελευταία καιρό και μας δίνει μικρού μεγέθους γεγονότα, λόγω των μικρής διάστασης ρηγμάτων. Όπως έχω ήδη αναφέρει το φαινόμενο αυτό θα συνεχιστεί για αρκετές εβδομάδες αλλά με μικρά γεγονότα. Απαιτείται οι κάτοικοι να έχουν υπόψη τους τα στοιχειώδη μέτρα σεισμικής προφύλαξης και ο Δήμος να προχωρήσει στις δέουσες ενέργειες ελέγχου τυχόν επιβαρυμένων κτιρίων”.

Οδηγίες δίνονται από τον Δήμο Μινώα Πεδιάδας καθώς όπως αναφέρει στην ανακοίνωση του ο δήμαρχος κ. Φραγκιαδάκη έγινε γνωστό, ότι οι σεισμικές δραστηριότητες που έχουν παρατηρηθεί το τελευταίο διάστημα στον δήμο, ΔΕΝ εμπνέουν λόγο ανησυχίας.

Πιο συγκεκριμένα, μετά από επικοινωνία με τον Πρόεδρο του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού ( ΟΑΣΠ ) καθηγητή κ. Λέκκα Ευθύμιο, το φαινόμενο δεν συντρέχει ανησυχία λόγω του ότι τα μεγέθη των σεισμικών δονήσεων κυμαίνονται μεταξύ   2,5 - 4,5 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ με επίκεντρο την ευρύτερη περιοχή του Αρκαλοχωρίου.

Το τμήμα Πολιτικής Προστασίας του Δήμου Μινώα Πεδιάδας ενημερώνει τους δημότες του για τα μέτρα προφύλαξης όταν γίνεται σεισμός, σύμφωνα με τις οδηγίες που δίνει η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας:

ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕΙΣΜΟΣ

Αν είστε μέσα στο σπίτι: Διατηρείστε την ψυχραιμία σας.

Καλυφθείτε κάτω από κάποιο ανθεκτικό έπιπλο (τραπέζι, γραφείο, θρανίο), γονατίστε και κρατήστε με τα χέρια σας το πόδι του. Αν δεν υπάρχει ανθεκτικό έπιπλο, γονατίστε στο μέσον του δωματίου, μειώνοντας όσο γίνεται το ύψος σας και προστατέψτε με τα χέρια το κεφάλι και τον αυχένα σας.

Απομακρυνθείτε από μεγάλες γυάλινες επιφάνειες (παράθυρα, γυάλινα χωρίσματα) ή έπιπλα και αντικείμενα που μπορεί να σας τραυματίσουν.

Μην προσπαθήσετε να απομακρυνθείτε από το σπίτι.

Μην βγείτε στο μπαλκόνι.

Αν βρίσκεστε σε ανοιχτό χώρο

Απομακρυνθείτε από χώρους που βρίσκονται κάτω από κτίρια, τηλεφωνικά ή ηλεκτρικά καλώδια.

Αν έχετε μαζί σας τσάντα ή χαρτοφύλακα, καλύψτε το κεφάλι σας με αυτά.

Αν βρίσκεστε μέσα στο αυτοκίνητο

Καταφύγετε σε ανοιχτό χώρο και σταματήστε με προσοχή το αυτοκίνητο ώστε να μην εμποδίζει την κυκλοφορία.

Αποφύγετε να περάσετε από σήραγγες, γέφυρες ή υπέργειες διαβάσεις.

Ας ελπίσουμε πως θα είναι κάτι παροδικό και δεν θα έχουμε ανθρώπινα θύματα. Σε κάθε περίπτωση οι άνθρωποι που ζουν εκεί και το Θραψανό είναι δυο βήματα, πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί.

  • Δείτε μερικά δημοσιεύματα για το θέμα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
  • Κι ΕΔΩ δείτε ένα βίντεο με το σεισμό στο Αρκαλοχώρι την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη το φαινόμενο.

Συνέβη στο τηλεοπτικό κανάλι της Κύπρου Sigma, που δέχτηκε επίθεση από αντιεμβολιαστές

Posted in Δημοσιογραφικά

sigma
Ακούστε στα ζωντανά βίντεο ΕΔΩ κι ΕΔΩ πώς περιγράφει ο Κύπριος δημοσιογράφος την κατάσταση που έζησε στο τηλεοπτικό κανάλι που δουλεύει... Εικόνες με το κινητό του που τιμούν κανένα νοήμον άνθρωπο...

bonis.leoΧρόνια ολόκληρα πολλοί άνθρωποι ασχολούνται για πλάκα ή και σοβαρά με το θεσμό της eurovision. Λοιπόν, εκτός από το διαγωνιστικό κομμάτι, οι συμμετοχές αντιπροσωπεύουν κάποιες φορές και το διανοητικό και κοινωνικό επίπεδο τον πολιτών. Κλασσικό παράδειγμα είναι η φετινή συμμετοχή της Κύπρου.

Το κεντρικό μήνυμα του "τραγουδιού"; "Έδωσα την καρδιά μου στο διάβολο". Ενημερωτικά, ότι αυτό το βίντεο τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχει συνολικά στις δύο επίσημες εκδοχές του στο YouTube στο κανάλι της eurovision και της panic records, 15,9 εκατομμύρια προβολές. Γιατί μας ενδιαφέρει αυτό;

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το ethnos.gr: "Επίθεση με κροτίδες, στο συγκρότημα ΔΙΑΣ και τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΙΓΜΑ στην Κύπρο, έκαναν, το βράδυ της Κυριακής, ομάδες ατόμων διαμαρτυρόμενοι για τα μέτρα κατά της πανδημίας του κορονοϊού.

Αποτέλεσμα ήταν να ανάψουν φωτιές και να προκληθούν σοβαρές υλικές ζημιές. Το συγκρότημά δέχθηκε επίθεση από άτομα, που πέταξαν κροτίδες και προκάλεσαν καταστροφές, τόσο στα αυτοκίνητα του σταθμού, όσο και στο εσωτερικό του κτιρίου."

Καταλαβαίνεις ότι όλοι αυτοί που συμμετείχαν σε αυτή την επίθεση έχουν όντως πουλήσει τη καρδιά και την ψυχή τους στο διάβολο. Οι στίχου ενός τραγουδιού αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Εξάλλου δεν λέγεται πως τα τραγούδια είναι βγαλμένα από τη ζωή; Εδώ είναι που επιβεβαιώνεται αυτό το ρητό στο ακέραιο.

Επιθέσεις αδίστακτες. Επιθέσεις που αναδεικνύουν περίτρανα το μηδενικό επίπεδο ανθρωπιάς και νοημοσύνης ανθρώπων, που το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά, είναι να δίνουν 12 βαθμούς στην Ελλάδα κάθε άνοιξη.

Βέβαια και η Ελλάδα δεν πάει πίσω... "Let's dance, our last dance" τραγούδησε η Στεφάνια στο φετινό διαγωνισμό της eurovision. Κάτι σαν τελευταίος χορός πριν τον θάνατο ήταν και η διαδήλωση της δεκάρας στο Σύνταγμα, όλων αυτών των αρνητών-αντιεμβολιαστών τυχάρπαστων και τυχοδιωκτικών ανδρείκελων, που χορεύουν στο πρόσταγμα ανθρώπων οι οποίοι υιοθετώντας ανόητες, συνωμοσιολογικές και ευφάνταστες απόψεις έχουν πουλήσει την καρδιά και την ψυχή τους στο διάβολο. Πουλώντας την καρδιά και την ψυχή σας στο διάβολο έχετε πουληθεί και στον θάνατο. Καληνύχτα αξιοθρήνητοι αρνητές της πραγματικότητας. Το μυαλό σας δεν θα αλλάξει ποτέ.

  • Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ την είδηση όπως παρουσιάστηκε στα ελληνικά διαδικτυακά ΜΜΕ.

Ο Γιάννης Αντετοκούμπο από τα Σεπόλια, βρέθηκε στην κορυφή του αμερικανικού ΝΒΑ

Posted in Δημοσιογραφικά

avgi220721
Έτσι παρουσίασε η ΑΥΓΗ της 22/7/2021 τη μεγάλη επιτυχία του Γιάννη Αντετοκούμπο, την ίδια ώρα που ακόμα και εφημερίδες που πριν μερικά χρόνια μιλούσαν γι' αυτόν απαξιωτικά λόγω του χρώματος του δέρματός του. Και κάτι από το πρωτοσέλιδο της ίδια ημέρας της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Διαλέγετε και παίρνετε...
iefimerida220721
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 24/07/2021

Διάβασα ένα πολύ ωραίο κείμενο και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας: Εγώ δεν είμαι υπερήφανος για τον Γιάννη. Θα ήμουν υπερήφανος, αν είχα την παραμικρή σχέση και συμμετοχή σε ό,τι έχει επιτύχει. Δεν είμαι καν (τηλε)θεατής των κατορθωμάτων του. Δεν ξενυχτάω για να δω ΝΒΑ. Μόνο μια φορά τον είδα σε ματς που άρχιζε βράδυ Κυριακής, τότε που έκανε το ρεκόρ πόντων. Κι αυτό, επειδή δεν είχε κανένα ποδόσφαιρο που να με ενδιέφερε την ίδια ώρα.

Ούτε μου λέει κάτι ότι μιλάμε ίδια γλώσσα. Έχω ξαναπεί ότι δεν βλέπω το λόγο να ταυτίζομαι με τα επιτεύγματα ανθρώπων που γεννήθηκαν ή που ζουν στη χώρα που ΕΤΥΧΕ να γεννηθώ εγώ. Υποκλίνομαι σε κάθε σταγόνα ιδρώτα που έχυσαν, αλλά οι νίκες και οι ήττες τους με αφήνουν σχεδόν αδιάφορο. Καλώς ή κακώς, εγώ έχω άλλου είδους αθλητικά ενδιαφέροντα, παγιωμένα εδώ και δεκαετίες. Και δεν έχουν να κάνουν τόσο με πρόσωπα, όσο με σύμβολα.

Αλλά και οι περισσότεροι από εμάς είναι εντελώς ξένοι με τον Γιάννη και τον κάθε Γιάννη. Όταν η οικογένειά του πάλευε να επιβιώσει σε ένα στενόχωρο διαμέρισμα στη «λούμπεν» γειτονιά των Σεπολίων, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα της, εγώ είχα την πολυτέλεια να ξυπνάω και να κοιμάμαι στον τόπο μου. Να είμαι για 45 χρόνια κάτοικος Νέας Ιωνίας και η μόνη... ξενιτιά που έχω γνωρίσει, να είναι τα Βριλήσσια από τότε που παντρεύτηκα.

Έζησα, μορφώθηκα και εργάστηκα στο ασφαλές περιβάλλον της αναπτυγμένης πατρίδας μου, σε χρόνια ειρηνικά και ανθηρά και σε μια πολύ καλή οικογένεια, χωρίς ποτέ κανείς να με αποκλείσει από καμία ευκαιρία. Χωρίς ποτέ να πρέπει να «απολογηθώ» για το χρώμα μου, τη γλώσσα μου ή το... ύψος μου.

Χωρίς περίεργους γείτονες και τύπους να τριγυρνάνε στη γειτονιά μου. Χωρίς κινδύνους. Χωρίς περιπέτειες. Έχω δε τη χαρά να έχω εν ζωή και τους δύο γονείς μου. Ο Γιάννης δεν έχει πια ούτε αυτό το προνόμιο...

Ο Γιάννης (μόνο στο όνομα ταυτιζόμαστε τελικά) έζησε σε ένα παράλληλο σύμπαν με εμένα και με όλους εσάς που μου μοιάζετε. Δεκάρα δεν δίναμε όλοι εμείς όταν ο Γιάννης και ο κάθε Γιάννης πηδούσε να φτάσει το στεφάνι και να καρφώσει, προσπαθώντας να αγγίξει το όνειρό του. Όλο και κάποιος από εμάς θα τον είχε δει τυχαία, πίσω από τα συρματοπλέγματα μιας παιδικής χαράς, περιμένοντας να ανάψει το φανάρι. «Καλό το αραπάκι. Το μπάσκετ μπορεί να το σώσει από την πείνα. Άναψε, όμως, φαναράκι μου να πάμε σπίτι να αράξουμε στη σαλονάρα με το κλιματιστικό». Έκαστος εφ ω ετάχθη και εγεννήθη...episimansis.neo

Αυτή η χώρα που φιλοξένησε την οικογένεια του Γιάννη, δεν της έδωσε κάτι περισσότερο από αυτό το διαμέρισμα στα Σεπόλια και ένα μεροκάματο στους γονείς του. Δεν τον βοήθησε να γίνει παίκτης κορυφής στο ΝΒΑ με κάποιο εθνικό αναπτυξιακό πρόγραμμα, δεν πρόλαβε καν να τον αναδείξει ως επαγγελματία.

Ευτυχώς για τον Γιάννη, το μπόι του, το ταλέντο του, η θέλησή του και η προσωπικότητά του συνέθεταν ένα «πακέτο» πολύ πολύ ανώτερο από όσα θα μπορούσε να του προσφέρει, αθλητικά, αυτή η χώρα -ευτυχώς γι' αυτόν.

Όλα αυτά, βέβαια, δεν μπορούν να τα ξέρουν (και μάλλον δεν ενδιαφέρονται να τα μάθουν) τα εκατομμύρια θεατών και τηλεθεατών που τον θαυμάζουν. Για όλους αυτούς, ο Γιάννης είναι ο Greek Freak. Δεν αναφέρονται καν στην αφρικανική καταγωγή του.

Είναι ελληνικό εξαγώγιμο προϊόν, «σημαία» και περηφάνια μιας χώρας που απλώς του έδωσε λίγα τετραγωνικά για να ζήσει κι ένα τσιμεντένιο γηπεδάκι για να παίξει. Από τις πολύ λίγες περιπτώσεις που αυτός ο τόπος επένδυσε τόσα λίγα και κέρδισε τόσα πολλά. Super deal! Του χρωστάμε, δε μας χρωστάει.

Γι' αυτό δεν είμαι υπερήφανος για τον Γιάννη. Είμαι, απλά, πολύ χαρούμενος γι' αυτόν.

Προσυπογράφω το κείμενο του Γιάννη Μπίλιου, που δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό τόπο Harddog τον Ιούνιο του 2019. Γίνεται ιδιαίτερα επίκαιρο μετά τη νίκη των Μιλγουόκι Μπακς επί των Φοίνιξ Σανς με 105-98 και τους 50 πόντους πέτυχε ο Έλληνας αθλητής που μεγάλωσε στα Σεπόλια. Ο Αντετοκούνμπο κατέκτησε με τους Μιλγουόκι τον τίτλο του NBA. Από την επικαιρότητα…

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 24 Ιουλίου στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου, «Επισημάνσεις».

Επιστροφή στην όμορφη φύση! Καμιά φορά, αξίζει να το τολμήσει κανείς, δεν νομίζετε;

Posted in Επικαιρότητα

vuno1
Πόσο υπέροχο είναι σε μια μέρα με υψηλές θερμοκρασίες του Ιουλίου, εσύ με την παρέα σου να ανέβεις σε ένα βουνό με πηγές και πλατάνια και να κάθεσαι κάτω στη γη και να πίνεις τον καφέ σου που ετοίμασες εκεί; Δεν υπάρχει ποιο ωραίο! Ο τολμηρός φίλος μας Ηλίας Θεολόγου από την Αναστασιά των Σερρών, το έκανε.

vuno2
Πήρε δυο φίλους του και ανέβηκαν στο Μενοίκιο όρος των Σερρών, στην περιοχή Τζιλάδα. Οι ντόπιοι το λένε Πλατανούδι. Και βρίσκεται σε υψόμετρο 1.200 μέτρα! Το χωριό Αναστασιά είναι στα 450. Οκτώ χιλιόμετρα μακριά από το χωριό, 45 λεπτά χωματόδρομος προς το βουνό, χαράδρες γκρεμοί, αλλά εκείνοι τα κατάφεραν.

vuno3
Σταθερή πορεία για το όνειρο και την επιθυμία τους. Και πραγματικά αξίζει. Νιώθεις πιο ευτυχής από τον Σολομώντα, γιατί οι φίλοι μας δεν είναι πλούσιοι όπως ήταν εκείνος. Αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με το να είσαι καλά με τους φίλους σου και να απολαμβάνεις τη δημιουργία. Ακόμα και Αριστοτέλης Ωνάσης, θα ζήλευε...

vuno4
Και δείτε τώρα τι βρήκα ψάχνοντας λίγο στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Η ίδια παρέα είχε ξανακάνει πριν πέντε χρόνια αυτό το ταξίδι στο ίδιο σημείο. Δείτε το ΕΔΩ. Συγκινήθηκα με την πρόσκληση που μου έκανε να πάω κι εγώ σ΄ αυτή την αντροπαρέα... Δεν ξέρω, αλλά αν ήμασταν λίγο πιο κοντά, μπορεί και να το σκεφτόμουν.

vuno5
Σε ένα τέτοιο πανέμορφο μέρος, μέσα στη φύση και την ηρεμία του τόπου, αφήνεις κάθε έγνοια πίσω σου, για λίγο. Κι όταν αρχίζει να σκέφτεσαι πόσο μικρή είναι αυτή η ζωή, τότε βλέπεις ότι αξίζει και με το παραπάνω να τολμάς και να ρισκάρεις μερικά πράγματα, κρίνοντας από το αποτέλεσμα.

vuno6
Ο Ηλίας Θεολόγου είναι αγνός, αληθινός, ευθύς αδελφός, αυτό που λέει το εννοεί. Η πρώτη μας γνωριμία έγινε διαδικτυακά, αλλά δεν μείναμε εκεί. Επικοινωνούμε τηλεφωνικά, βρεθήκαμε στη Διεθνής Συνέλευση της Αθήνας το 2019 και μένει μόνο να πάμε κι εμείς μια βόλτα στο σπίτι του στην Αναστασιά. Και θα πάμε.

Όνειρα, σκέψεις για ότι θα θέλαμε να κάνουμε σ’ αυτή τη ζωή, αλλά διάφορα δεν μας άφησαν

Posted in Δημοσιογραφικά

radio 16
Μπορεί ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο να σε ξεσηκώσει, να σου δημιουργήσει αιτία για προβληματισμό και σκέψεις; Και βέβαια μπορεί! Αρκεί να επιλέγετε να ακούτε προσεκτικά τους στίχους των τραγουδιών που συχνά παραπέμπουν σε ένα άλλον, πιο όμορφο από τον σημερινό, κόσμο…

bonis.leoΠριν μερικές μέρες, πήγαινα σε ένα ραντεβού μου. Έφτασα και σταμάτησα με το αμάξι στην άκρη. Το αυτί μου έπεσε σε ένα τραγούδι που έπαιζε το ραδιόφωνο, το οποίο είχα χρόνια να το ακούσω. Η Amy Mcdonald σιγοτραγουδούσε το Footballer's Wife.

Στάθηκα για λίγο και το άκουσα. Είναι ένα τόσο αισθαντικό κομμάτι. Αυτό που κράτησα ήταν οι εξής στίχοι:

"And I'm gone with the wind like they were before

But I'm believing myself I think there's something more

There must be something more

I think there's something more, something more".

Το τραγούδι αναφέρεται σε διάφορες διασημότητες του περασμένου αιώνα. Άνθρωποι του θεάτρου, του κινηματογράφου και των τεχνών. Όλοι αυτοί δεν είναι πλέον εν ζωή. Και πλανιέται το ερώτημα του τι τελικά άφησαν πίσω τους;

Μόνο φήμη; Μόνο δόξα; Μόνο τέχνη; Η τραγουδίστρια θα ήθελε να μάθει περισσότερες εμπειρίες από τη ζωή τους. Μακάρι να είχαν προλάβει να τις διηγηθούν.

Πόσοι άνθρωποι έχουν φύγει από αυτή τη γη μόνοι; Πόσοι έχουν φύγει περίλυποι, βυθισμένοι στις σκέψεις τους; Πόσοι έφυγαν χωρίς να αποχαιρετήσουν τους δικούς τους; Πόσοι έφυγαν από τη φρίκη του πολέμου; Όλοι θα ήθελαν μια στιγμή ακόμα. Ένα λεπτό μονάχα. Μια ζωή ακόμα.

Την τελευταία μέρα των διακοπών, πάντα θα ήθελες να υπάρξει ακόμα μία. Σε έναν αγώνα πάντα θα ήθελες να υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος για να φτάσεις στη νίκη. Σε κάθε δύση πάντα θα ήθελες να διαρκέσει λίγο ακόμα το ηλιοβασίλεμα.

Το βαθύτερο νόημα που αφήνουν τελικά στο χαρτί αυτοί οι στίχοι, είναι ότι ένας άνθρωπος στην εφήμερη ζωή του δεν προλαβαίνει να κάνει όσα ήθελε, να πετύχει όσα ήθελε, να ζήσει όσα ήθελε και να μοιραστεί όσα ήθελε.

Το τραγούδι δηλώνει την πεποίθηση της τραγουδίστριας πως κάτι περισσότερο υπάρχει. Και αυτό είναι αλήθεια. Υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτή την άγωνη ζωή.

Ο Θεός το έχει υποσχεθεί μέσα στην Αγία Γραφή. Έχει βάλει την έγκυρη σφραγίδα του λόγου Του σε αυτή την υπόσχεση. Ο Γιος του Θεού, ο Ιησούς Χριστός το εξέφρασε με τέλειο τρόπο λέγοντας στο Ιωάννης 5:28,29: "Μή θαυμάζετε τοῦτο· διότι ἔρχεται ὥρα, καθ᾿ ἥν πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις θέλουσιν ἀκούσει τὴν φωνήν αὐτοῦ, καὶ θέλουσιν ἐξέλθει." Ή όπως το θέτει μια μετάφραση σε σύγχρονη γλώσσα: "Μην εκπλήσσεστε με αυτό, επειδή έρχεται η ώρα κατά την οποία όλοι όσοι είναι στα μνήματα θα ακούσουν τη φωνή του και θα βγουν. "

Ναι υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτή τη ζωή. Είναι η ανάσταση. Το έχει υποσχεθεί ο ίδιος ο Θεός. Ας θέσουμε την εμπιστοσύνη μας σε αυτόν, γνωρίζοντας τον καλύτερα μέσω της Αγίας Γραφής.

  • Ακούστε αυτό το τραγούδι ΕΔΩ.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA