Είμαστε πολύ χαρούμενοι που οι φίλοι μας Άρης και Χάρις τα κατάφεραν να πάνε φέτος στο εξοχικό τους, στο Πολύχρονο Χαλκιδικής... Από το μεσημέρι ταξιδεύουν με το τρένο για τη Θεσσαλονίκη και εκεί τους περιμένουν φίλοι για να τους πάνε στο σπίτι τους! Ξέρω πως το ήθελαν πολύ αυτό... Μια φωτογραφία από το μακρινό 2017. Σε μια επέτειο του γάμου τους.


Δυο χρόνια είχαν να πάνε... Δυο χρόνια γεμάτα από σοβαρά προβλήματα που είχαν σχέση και τα όσα περνάμε από τον κορονοϊό... Την τελευταία φορά ήταν τέτοιες μέρες το 2019 που ήμασταν μαζί τους. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα από εκεί που μας έφερε στη μνήμη το ότι ήμασταν εκεί... Ανατολή ηλίου, στο Πολύχρονο, φωτογραφημένο το 2018.


Γενικά το Πολύχρονο έχει καταγραφεί στη μνήμη μας σαν έναν πολύ ωραίο τόπο. Κι αυτό δεν έγινε τυχαία. Μεγάλη συνεισφορά είχαν και οι φίλοι μας με το φιλόξενο πνεύμα τους... Το γνωρίσαμε για πρώτη φορά, πριν από πέντε χρόνια. Και μαζί με το Πολύχρονο γνωρίσαμε ολόκληρο το πρώτο πόδι της Χαλκιδικής. Με τον φίλο μου Άρη, μαζεύουμε ρίγανη.


Και είναι αλήθεια ότι καθετί εκεί είναι ωραίο. Ακόμα και υπερβολές του τύπου "Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει"... έχουν βάση, καθώς οι άνθρωποι, οι τόποι, οι θάλασσες έχουν πάντα κάτι όμορφο να προσφέρουν. Και φέτος ήμασταν καλεσμένοι να πάμε μαζί τους και τους ευχαριστούμε γι' αυτό.


Αλλά δεν πήγαμε, επειδή περιμένουμε τα παιδιά της Σούλας, αρχές Αυγούστου και έχουμε σχεδιάσει τις μικρές διακοπές μας μαζί τους. Επιπλέον στο λίγο χρόνο μέχρι που να έρθουν τα παιδιά, πρέπει να κάνουμε κάποιες προετοιμασίες στο σπίτι για να τους υποδεχτούμε. Εδώ από μια εκδρομή που μας πήγαν στη Σιθωνία η Μαρία, ανηψιά της Χάρις, με το συζυγο της Νάκη και το σκάφος τους.


Όλα αυτά θέλουν το χρόνο τους. Τους ευχαριστούμε όμως που δεν μας ξεχνούν, που μας έχουν στο μυαλό τους και συνεχίζουν να τιμούν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο τη φιλία μας, η οποία όσο περνάει ο καιρός, γίνεται όλο και πιο δυνατή. Να περάσουν καλά στις διακοπές τους, τους ευχόμαστε... Στη Σίβηρη, με φίλους,,,