Πρόσφατα είχαμε ανεβάσει στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ ένα δημοσίευμα με σύγχρονες εικόνες από την πόλη της Ξάνθης. Δείτε το ΕΔΩ. Σήμερα επιστρέφουμε, αλλά αυτή τη φορά στην παλιά πόλη που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Ξάνθης, αποτελώντας τον ιστορικό της πυρήνα και καλύπτει έκταση 380.000 m2.


Η πόλη είναι χτισμένη μετά το 1829. Είναι η χρονιά που μεγάλοι σεισμοί καταστρέφουν πλήρως τον προηγούμενο οικισμό. Η πόλη οικοδομείται πάνω στα ερείπια που υπήρχαν μάλλον από την εποχή της βυζαντινής Ξάνθειας, όπως ονομαζότανε από την αρχαιότητα η πόλη της Ξάνθης.


Κατά τον 19ο αιώνα, η Ξάνθη αναφέρεται ως μια κωμόπολη των 8.000 κατοίκων, ήταν όμως οικονομικά ανθηρή και αυτό οφείλεται στον πλούτο από την καλλιέργεια, επεξεργασία, μεταποίηση και διακίνηση του καπνού και των προϊόντων του, αλλά και στην προνομιακή της θέση σε σημαντικούς εμπορικούς δρόμους.


Η πόλη είναι χτισμένη από Ηπειρώτες και Μακεδόνες μαστόρους, χαρακτηρίζεται από την δαιδαλώδη μορφή των λιθόστρωτων σοκακιών της και είναι γεμάτη λαϊκότροπες βαλκανικές κατοικίες, χάνια, μαγαζιά, αλλά ταυτόχρονα και δυτικότροπα νεοκλασικά μέγαρα των οποίων οι ιδιοκτήτες είναι έμποροι καπνού, κυρίως.


Μια μελέτη αποτέλεσε η έκδοση προεδρικού διατάγματος το 1995 (ΦΕΚ 1037/Δ'/11.09.1996, ΦΕΚ 1097/Δ'/14.12.1995), που καθορίζει τις επιτρεπτές παρεμβάσεις και χαρακτηρίζει τα διατηρητέα κτίσματα. Στην παλιά πόλη υπάρχουν 1.200 χαρακτηρισμένα διατηρητέα κτίσματα. Από αυτά τα 140 χαρακτηρίζονται πολύ αξιόλογα, 130 αξιόλογα, 260 χαρακτηρίζονται ως ενδιαφέροντα.


Υιοθετώντας τον παραδοσιακό οικισμό και τις ιστορικές αξίες που αυτός πρεσβεύει, ο Δήμος αγωνίζεται η διάσωση της παλιά πόλης να βασιστεί στην ανάπτυξη μιας «νέας» πόλης μέσα στην παλιά. Πόλη μαγική, που σας περιμένει να την επισκεφτείτε και να την ζήσετε, βιώνοντας μια μοναδική εμπειρία. Και φυσικά ήταν μια καλή ευκαιρία να φωτογραφηθεί όλη η παρέα! Τα στοιχεία γι' αυτές τις λεζάντες πάρθηκαν από το site του Δήμου https://www.cityofxanthi.gr/

Κοιτάζοντας πίσω, αρκετά χρόνια πριν, όταν ήμουν ακόμα στη δουλειά μου, επέλεγα να παίρνω την άδεια μου του Ιούλιο, ενώ οι περισσότεροι το έκαναν αυτό τον Αύγουστο, Και δεν υπήρχε περίπτωση να μην πάω μια βόλτα στον κήπο του Αγησίλαου και της αδελφής μου Στασούλας, λίγο έξω από το Θραψανό, στου Γρέγο.


Συνήθως πήγαινα την ώρα που επέλεγαν για το πότισμα του, δηλαδή απογευματινές ώρες, όταν δηλαδή είχε ήδη αρχίσει να πέφτει η δυνατή ζέστη του Ιουλίου και το χώμα ρουφούσε με θέρμη το νερό, για να μεταφέρει την ενέργεια του στα φυτά. Και κάπως έτσι οι φασολιές ήταν γεμάτες καρπό.


Να θυμηθώ μερικά δημοσιεύματα που κατά καιρού έκανα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ; Το ξέρω ότι αφού υπάρχουν εδώ μέσα, με επιμελή έρευνα μπορείτε να τα βρείτε κι εσείς, αλλά είναι πολύ διαφορετικά, όταν στα δίνουν στο πιάτο, έτοιμη τροφή. Δείτε λοιπόν ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.


Στον κήπο μπορείς να βρεις πολλά πράγματα για το τραπέζι του σπιτιού. Αρκεί να έχεις τη διάθεση, να χαλαλίσεις λίγο χρόνο και φυσικά να γνωρίζεις τι ψάχνεις για να είσαι σε θέση να το βρεις. Αλλά οι νοικοκυρές, ξέρουν. Η εμπειρία έρχεται με το χρόνο. Ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν και όταν το βρίσκουν, χαίρονται.


Δείτε μια ανάπτυξη που έχει ο κήπος τους. Έχει καλό πότισμα, ήλιο και την κατάλληλη λίπανση που πολλές φορές είναι από την κοπριά των προβάτων του Αγησίλαου. Ε, γίνεται να μην έχουν τα καλύτερα λαχανικά για το τραπέζι τους; Και πάνω απ' όλα, υγιεινά. Υπάρχει πιο ωραίο από αυτό;


Και δείτε τώρα την πιο ωραία στιγμή! Έχουν μαζέψει για το σπίτι ους ότι χρειάζονται. Εμφανείς οι ντομάτες, τις διακρίνετε εσείς; Αυτές ήταν που με ξετρέλαιναν κάθε φορά που πήγαινα στον κήπο τους. Να την κόβεις πάνω από την ντοματιά, να ξεπλένεις λίγο τη σκόνη και να τη τρως επιτόπου, δεν υπάρχει πιο ωραίο!

Βρέθηκα στην παραλία Βόρη, στην βοριοανατολική Άνδρο. Θυμήθηκα πως στον διπλανό κόλπο από την παραλία βρίσκεται το ναυάγιο Semiramis ή αλλιώς Elina. Περιμένει καρτερικά το χρόνο, να σβήσει από πάνω του κάθε ιστορία γραμμένη με αλάτι. Έτσι κοιτώντας το, μου ήρθαν στο μυαλό κάποιοι στίχοι του Φιλίππου Πλιάτσικα:

"Θα φύγει κι αυτό, θα δεις θα περάσει,
σαν καράβι μικρό που λιμάνι θα πιάσει.
Στους άγριους καιρούς, πόσα είδες ναυάγια,
πόσες ζωές και θαύματα άγια.
Λιμάνια λευκά, κουκκίδες στο χάρτη,
που θέλεις να βγεις μα κανείς δεν υπάρχει.
Καράβι μικρό, που κανείς δεν σε ξέρει
και καμία στεριά δεν σου απλώνει το χέρι."

(Ακούστε ΕΔΩ ολόκληρο το τραγούδι)


Έτσι και αυτό το ναυάγιο μοιάζει αφημένο χωρίς κανείς να του απλώνει το χέρι. Έψαξα αρθρογραφία για το συγκεκριμένο πλοίο στο διαδίκτυο. Βρήκα αρκετή ύλη. Όλες όμως οι φωτογραφίες του εγκαταλειμμένου ναυαγίου είναι παλαιότερες.
Οπότε, πήγα από κοντά να το φωτογραφήσω. Τώρα πια δεν έχει απομείνει σχεδόν τίποτα. Η ναυπήγησή του ολοκληρώθηκε στις 15 Μαΐου 1975 στη Βραζιλία. 46 χρόνια μετά είναι όπως το βλέπετε στις φωτογραφίες.


Φεύγοντας από το ναυάγιο μπορείς να περιηγηθείς στον κάμπο της Βόρης, ο οποίος καλλιεργείτε από τους ελάχιστους ντόπιους της περιοχής. Μπορείς να δεις και ένα τροχόσπιτο που υπάρχει εκεί, θέαμα σπάνιο για την Άνδρο. Αξίζει να επισκεφτείτε αυτή την παραλία, η οποία παρότι έχει πρόσβαση μόνο με χωματόδρομο, είναι εφικτό να πάτε καθώς ο χωματόδρομος είναι καλής ποιότητας. Απέχει 28 χιλιόμετρα από το λιμάνι του νησιού, το Γαύριο και 28 χιλιόμετρα επίσης από το κέντρο του νησιού, τη Χώρα.


Κι επειδή οι φωτογραφίες είναι υπέροχες θα έχουμε τη δυνατότητα να τις δούμε σε ένα ακόμα δημοσίευμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Είναι ένα υπέροχο υλικό που αξίζει να το δούμε. Ένα δείγμα της κοντινής παραλίας σας δίνουμε μόνο

• Υ.Γ.: Περισσότερες πληροφορίες για το ναυάγιο μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ.

Την έχετε δει και την έχετε ακούσει τις τελευταίες μέρες αυτή τη συζήτηση για την 19χρονη στην Ηλιούπολη που κατάφερε να φύγει από τον δυνάστη εκμεταλλευτή αστυνομικό (επάνω φωτογραφία) που την εξέδιδε και να καταγγείλει τόσο τον ίδιο, όσο και τον πατέρα της (κάτω φωτογραφία) που τη βίαζε από την ηλικία των 11 ετών. Γι’ αυτήν και για την δύναμη και την τόλμη που έδειξε, θα σας μιλήσουμε σήμερα…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 17/07/2021

Μια είδηση που με συγκλόνισε, την εβδομάδα που πέρασε αφορούσε μια 19χρονη κοπέλα που κατάφερε να αποδράσει από τον αστυνομικό που την εξέδιδε και να καταγγείλει το γεγονός στις αρμόδιες αρχές. Για σκεφτείτε το, λίγο. Έπρεπε να έχει το θάρρος να καταγγείλει έναν εν ενεργεία αστυνομικό στην… αστυνομία!

Εύκολο; Καθόλου! Αλλά, προφανώς δεν μπορούσε να αντέξει άλλο αυτή την κατάσταση. Έτσι η νεαρή κατήγγειλε τον 39χρονο ο οποίος, αφού ενεργοποιήθηκε ο μηχανισμός που προβλέπετε, προφυλακίστηκε.

Και τότε άρχισαν οι αποκαλύψεις. Το δρόμο γι’ αυτόν τον κατήφορο, είχε ανοίξει ο πατέρας της ο οποίος τη βίαζε, από την ηλικία των 11 ετών! Ο ίδιος ο πατέρας της! Όπως είπε η ίδια στην κατάθεση της, βιάστηκε από τον πατέρα της περισσότερες από 30 φορές, χωρίς να το γνωρίζει ο αδελφός και η μητέρα της.

Να κι ένα καλό από την καραντίνα του κορονοϊού Covid-19. Kαθώς ήταν πάντα παρόντες στο σπίτι, η μητέρα ή ο αδερφός της, ήταν αδύνατον για εκείνον να συνεχίζει να ξεσκίζει την ψυχή και το κορμί του παιδιού του.

Και πάμε τώρα να δούμε την σκληρή εμπειρία της με τον αστυνομικό. Η γνωριμία της με τον 39χρονο έγινε πριν από ενάμιση μήνα, μέσω κοινού γνωστού τους και η σχέση τους δεν άργησε να γίνει ερωτική. Μέσα στην πρώτη εβδομάδα μετακόμισε στο σπίτι του, στην Ηλιούπολη, ενώ λίγες ημέρες αργότερα και όταν εκείνη εκδήλωσε την επιθυμία να εργαστεί της έκανε πρόταση να εκπορνευθεί.

Η μητέρα ενός φίλου του, είχε οίκους ανοχής στην Αθήνα και ένα site για να κλείνεις ερωτικά ραντεβού με κοπέλες και της πρότεινε να εργαστεί και εκείνη για αυτήν. Εκείνη αρνήθηκε, όμως αυτός την απείλησε ότι θα την σκοτώσει και ότι θα κάνει κακό στην οικογένειά της και έτσι αναγκάστηκε να δουλέψει μαζί τους.

Η ίδια μίλησε με λεπτομέρειες για τα ερωτικά ραντεβού που της έκλειναν σε σπίτια και ξενοδοχεία σε Γλυφάδα, Σκαραμαγκά και άλλες περιοχές της Αττικής σημειώνοντας πως καθημερινά είχε 3-4 συναντήσεις με ευυπόληπτους κατά τα άλλα πολίτες της διπλανής πόρτας, στις οποίες την συνόδευε ένας άνδρας που συστηνόταν ως στρατιωτικός με το ποσό των 160 ευρώ ανά συνάντηση από τα οποία της υποσχέθηκαν ότι εκείνη θα έπαιρνε τα 80.

Τα χρήματα τα έδινε στον αστυνομικό και μόνο τις δυο πρώτες φορές της έδωσε 50 ευρώ. Στη συνέχεια έπαιρνε ο ίδιος το σύνολο των χρημάτων που έδιναν οι πελάτες. Όταν εκείνη άρχισε να αρνείται να υπακούσει στις εντολές του κατηγορούμενου αστυνομικού, εκείνος την απειλούσε και την ξυλοκοπούσε άγρια σε όλα τα μέρη του σώματος μου με κλωτσιές και μπουνιές και συνέχισε να την απειλεί.

Τη χτυπούσε συνεχώς το χρονικό διάστημα που ήταν σπίτι του ακόμα και για τους πιο απλούς λόγους, όπως ότι δεν έκανε σωστά τις δουλειές του σπιτιού. Το ωραίο ήταν ότι ο άνθρωπος αυτός όλο αυτόν τον καιρό, παραπλανούσε την οικογένεια της. Η μάνα της είχε πάει δύο φορές στο σπίτι και την μία από αυτές μαζί με τον αδερφό της. Προφανώς δεν γνώριζαν για όλη αυτήν την κατάσταση διότι εκείνη δεν τους είχε πει τίποτα και όταν ερχόταν σπίτι, ο αστυνομικός ήταν ο καλός που έκανε και «αστεία».

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε, όταν μια κοπέλα που δούλευε σε καφετέρια κοντά στο σπίτι του κατηγορούμενου την είδε χτυπημένη και προσφέρθηκε να την βοηθήσει. Τη ρώτησε αν κάποια στιγμή χρειάζονταν βοήθεια, να πάει σε αυτήν. Κάποια στιγμή, κατάφερε να του ξεφύγει και πήγε κατευθείαν στην κοπέλα, η οποία μόλις της είπε τι έκανε αυτό, εκείνη ενημέρωσε την αστυνομία. Μαζί με την κοπέλα και με το αυτοκίνητο της πήγαν στην αστυνομία.

Η συνέχεια της είδηση τώρα:

Στα χέρια της ΕΛ.ΑΣ βρίσκεται το τρίτο άτομο που εμπλέκεται στην υπόθεση κακοποίησης της 19χρονης κοπέλας στην Ηλιούπολη. Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείο Προστασίας του Πολίτη «πρόκειται για ημεδαπό ιδιώτη, ο οποίος κατηγορείται για εμπορία ανθρώπων ενώ στην κατοχή του βρέθηκαν και ποσότητες ναρκωτικών και οδηγήθηκε με τη διαδικασία του αυτοφώρου στον αρμόδιο Εισαγγελέα». Τα σχόλια για την είδηση, δικά σας…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ το Σάββατο 17/7/2021 στη στήλη μου, «Επισημάνσεις».
• Για περισσότερο προβληματισμό πάνω στο σημερινό θέμα διαβάστε κι αυτό ΕΔΩ.

Έχουμε αρχίσει να ανακαλύπτουμε της ομορφιές της Σμύρνης, μιας τουρκικής πόλης στα παράλια της, προς τη μεριά του Αιγαίου. Αυτό που βλέπετε τώρα, είναι το δεύτερο δημοσίευμα. Το πρώτο ήταν αυτό ΕΔΩ. Αφορμή ένας διαδικτυακός μας φίλος, ο Yaşar Durmaz. Δεν γνωριζόμαστε από κοντά, αλλά τα λουλούδια του, καθημερινά είναι υπέροχα:


Από εκείνον είναι και τα σημερινά... Και, από καιρό σε καιρό, εφόσον συνεχίζει να ανεβάζει σχεδόν καθημερινά, όχι μόνο από τα δικά του λουλούδια, αλλά και και από τη γειτονιά του ή τις βόλτες που κάνει. Έχουν μια ομορφιά ξεχωριστή όλα. Ίσως και από το γεγονός, ότι ξέρει πώς να κρατάει τα φακό του.


Ο Yaşar Durmaz μας αρέσει που σπάει το μύθο της "προαιώνιας" έχθρας που κάποιοι σκόπιμα καλλιεργούν για τους Τούρκους και τους Έλληνες. Στην πραγματικότητα, οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους. Τα εθνικιστικά, αφορούν τις κυβερνήσεις και κάποιους "κολλημένους" σε μύθους βγαλμένους από δύσκολους καιρούς.


Μακριά από εμάς, κάθε τέτοιο κακό... Δώσαμε μάχη για να βγάλουμε από πάνω μας, όλα αυτά τα ρατσιστικά και εθνικιστικά, που από μωρά προσπαθούν να μας "κολλήσουν". Σημασία έχει να βρούμε εκείνα που μας ενώνουν και όχι εκείνα που μας χωρίζουν. Αυτό λοιπόν και κάνουμε τώρα. Η ομορφιά των λουλουδιών, ενώνει.


Δεν είναι εύκολο να προσπεράσεις τέτοιες ομορφιές... Μένουμε λοιπόν εδώ και χαμογελάμε, αντί να κατσουφιάζουμε, επειδή τις ίδιες ακριβώς ομορφιές θα τις δούμε και στους δικούς μας κήπους, καθώς η αγάπη των ανθρώπων για τα λουλούδια, δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο των συμπατριωτών μας.


Καταλαβαίνουμε τι υπέροχο είναι να απολαμβάνεις τη δημιουργία στοχαζόμενος Εκείνον που συνέβαλε σ' αυτό. Όσο κι αν εδώ, σε αντίθεση με τα αγριολούλουδα κάποιος τα φροντίζει. Αλλά και πάλι το να τα ποτίζεις ή να τα λιπαίνεις μόνο, δεν είναι αρκετό. Χρειάζονται και πολύ αγάπη

Αυτό το δημοσίευμα από το ΒΗΜΑ της περασμένης Κυριακής σε συνάρτηση με την διαδικτυακή έκδοση του Skai.gr (πλήρη αναφορά με σύνδεσμο θα βρείτε στο τέλος του άρθρου...) ήταν η αφορμή για το δημοσιογραφικό αυτό κομμάτι με τις λογικές ερμηνείες του πού ζούμε και πού θα πάμε έτσι πολύ σύντομα, αν δεν είμαστε πολύ προσεκτικοί.

• 
  Έρχεται η ώρα της τεκμηρίωσης. Πολύ σίγουρο θα με χαρακτηρίσατε πολλοί το Σάββατο που έγραψα για σίγουρη έξαρση τον χειμώνα. Η έξαρση είναι σίγουρη όπως και τα τοπικά lockdown.
  
  Ξεφύλλιζα ΤΟ ΒΗΜΑ της προηγούμενης Κυριακής και έπεσα πάνω σε ένα θέμα για "το τέταρτο κύμα" που "φουσκώνει ήδη και θα κορυφωθεί τον Αύγουστο". Σύμφωνα με την ρεπόρτερ του ΒΗΜΑΤΟΣ κ. Μάρθα Καϊτανίδη, "το ινδικό στέλεχος έχει ανέβει πολλά επίπεδα μολυσματικότητας. Πιο συγκεκριμένα, είναι 100% πιο μεταδοτικό από το αρχικό στέλεχος του κορονοϊού που εντοπίστηκε στην Ουχάν και 40%-60% πιο μεταδοτικό από τη βρετανική μετάλλαξη. Οι παρατηρήσεις των υγειονομικών αρχών στην Αυστραλία αποδεικνύουν ότι το στέλεχος "Δέλτα" εξαπλώνεται όπως η πυρκαγιά σε πευκοδάσος. Βάσει στοιχείων που συνέλεξαν από κάμερες κλειστού κυκλώματος, εκφράζουν βάσιμες υποψίες ότι αρκεί μια τυχαία διασταύρωση δύο ανθρώπων, διάρκειας μόλις 5 έως 10 δευτερολέπτων, σε ενα mall για να εισβάλλει ο ιός στον ανθρώπινο οργανισμό."
  
  Καταλαβαίνει λοιπόν κάποιος, πόσο κίνδυνο ενέχει ο τουρισμός φέτος, καθώς τουρισμός ίσον συνωστισμός τις περισσότερες φορές. Βλέπε Μύκονο, Σαντορίνη κλπ. Μιας και είπα Μύκονο, το ίδιο δημοσίευμα αναφέρει ότι "το 82,17% των κατοίκων" της Μυκόνου "είναι πλήρως εμβολιασμένο, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για εκείνους που έχουν λάβει έστω μία δόση φτάνει το 96,38%." Μήπως να μιμηθείτε το παράδειγμα τους όσοι το σκέφτεστε ακόμα; Κάτι ξέρουν εκεί στη Μύκονο. Ξέρουν το συνωστισμό που περιμένουν το καλοκαίρι.
  
  Θες όμως να πάμε και παρακάτω; Άρθρο του SKAI.GR, ανέφερε τα εξής για τη μετάλλαξη Ε στις 10/07/2021: "Ο Καθηγητής Οργανικής Χημείας-Φαρμακοχημείας του Τμήματος Χημείας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Κόκοτος, αναφέρει ότι αποκαλύπτεται ένας πρωτοφανής μηχανισμός σε μοριακό επίπεδο με τον οποίο ο ιός μπορεί να διαφεύγει των υπαρχόντων εμβολίων και ο οποίος σχετίζεται με μεταλλάξεις αμινοξέων της πρωτεΐνης ακίδας (spike protein) του ιού.
  
  Οι μεταλλάξεις αυτές ανακαλύφθηκαν σε στέλεχος του ιού που εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Καλιφόρνια, και ονομάζεται μετάλλαξη Έψιλον.
  
  Η πρωτεΐνη ακίδα παίζει σημαντικότατο ρόλο για την πρόσδεση του ιού στα ανθρώπινα κύτταρα και την έναρξη της λοίμωξης. Στη μετάλλαξη Έψιλον τρία αμινοξέα της πρωτεΐνης ακίδας αντικαθίστανται από διαφορετικά αμινοξέα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την αλλαγή της δομής της πρωτεΐνης στον χώρο, γεγονός που εμποδίζει πλέον τα αντισώματα να αναγνωρίσουν την πρωτεΐνη.
  
  Τελική συνέπεια είναι να μετριάζεται η εξουδετερωτική ισχύς που έχουν τα αντισώματα που έχουν προέλθει είτε από τον εμβολιασμό είτε από προηγούμενη λοίμωξη με τον ιό. Τέτοιες μεταλλάξεις έχουν τη δυνατότητα να αποφεύγουν και ειδικά μονοκλωνικά αντισώματα που χρησιμοποιούνται στην κλινική πράξη ως θεραπευτικά μέσα.
  
  Η αλλαγή της δομής της πρωτεΐνης ακίδας στη μετάλλαξη έψιλον διαπιστώθηκε με ηλεκτρονική κρυομικροσκοπία και επιβεβαιώθηκε ο σχηματισμός ενός νέου δισουλφιδικού δεσμού με φασματομετρία μάζας.
  
  Η μετάλλαξη Έψιλον χαρακτηρίζεται ως μετάλλαξη ανησυχίας. Εντοπίστηκε πρώτη φορά στην Καλιφόρνια από τα τέλη του 2020 (σήμερα έχουν εντοπιστεί περίπου 46.000 κρούματα στις ΗΠΑ) και έχει εξαπλωθεί σε 34 άλλες χώρες (σε μικρό αριθμό κρουσμάτων μέχρι στιγμής)."
  
  Προφανώς όσο βρίσκονται εμβόλια για τις νέες μεταλλάξεις, τόσο θα αλλάζει χαρακτηριστικά ο ιός για να ξεφεύγει από αυτά. Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι ότι, δυστυχώς, όχι μόνο τον χειμώνα που έρχετε, αλλά πολλά χρόνια ακόμα θα έχουμε τον κορονοϊό στη ζωή μας. Είναι ένας μαραθώνιος. Δεν είναι ένα κατοστάρι τρέξιμο. Οπότε οπλιστείτε με υπομονή, λογική σκέψη και θάρρος. Πάνω απ' όλα, τηρείται αυστηρά τα μέτρα προστασίας.
  
  Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρο το άρθρο του skai.gr