Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της νέας εφημερίδας των συνταξιούχων σιδηροδρομικών Ο ΤΥΠΟΣ τ. 398 που ολοκληρώσαμε προχθές και στείλαμε ήδη στο πιεστήριο. Για να τη διαβάστε, όπως ακριβώς θα κυκλοφορήσει σε λίγο, πατήστε ΕΔΩ...

Ξαναφτιάχνουν την πλατεία της Ομόνοιας... Πόσα λεφτά έχουν ρίξουν και συνεχίζουν να ρίχνουν σ΄ αυτή την καταβόθρα, την ώρα που ο κόσμος περνάει δύσκολα... Κι αυτοί απτόητοι... Χαλούν τα λεφτά του ελληνικού λαού σχεδιάζοντας, σαν να λέμε “παίζοντας” τα παιχνιδάκια τους...

Μέσα στους χρόνους που είχα θέσει από την αρχή, ολοκληρώθηκε και η δεύτερη εκδοτική εργασία αυτής της εβδομάδας. Ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών οδηγήθηκε στο πιεστήριο. Έτσι και η δεύτερη στη σειρά ολοκληρώθηκε. Όλο το βάρος τώρα, πέφτει στη ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ που θα πρέπει αυτή την εβδομάδα να τελειώσει το κασέ της...

Και θα τελειώσει... Αν μας μείνει καμιά εκκρεμότητα μικρή θα τη διευθετήσουμε την ερχόμενη εβδομάδα που, φυσιολογικά θα ολοκληρώσουμε το υλικό για το “χτίσιμο” του νέου φύλλου...

Ο ΤΥΠΟΣ πάντως ήταν λίγο σταυρόλεξο αυτό το φύλλο. Είχε πολλές φωτογραφίες των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ από τις κοπές πίτας κι αυτά χρειαζόταν χώρο για να τακτοποιηθούν μέσα σε ένα 4σέλιδο Α3. Ευτυχώς η Πόπη που υλοποιεί τεχνικά το σχεδιασμό μου, δούλεψε με επάρκεια και το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ καλό...

Ισορροπεί κανείς σ' ένα σχοινί καθώς πρέπει να έχει χώρο τόσο, ίσο σχεδόν με το κάθε σωματείο. Μόνο που η προσφορά κειμένων δεν είναι πάντα ισορροπημένη κι αυτό σημαίνει πως πρέπει να βρω τον τρόπο να το κάνω εγώ. Και το κάνω...

Όλη αυτή η διαδικασία έχει πολύ ενδιαφέρον αν το δει κανείς ψύχραιμα... Αυτό που συμβαίνει συνήθως σε όσους δεν ξέρουν είναι ότι μπορεί να κάνουν ενάμιση μήνα να μαζέψουν το υλικό και μετά νομίζουν ότι η υλοποίηση του θα πρέπει να γίνει μέσα σε μια εβδομάδα. Και να πάρουν το έντυπο και τυπωμένο...

Βεβαίως, όπως θα έχετε παρατηρήσει ώς τώρα η δικιά μας δημοσιογραφική παρέμβαση ολοκληρώνεται όταν οι σελίδες φτιαχτούν στο κομπιούτερ και δώσουμε το “τυπωθείτω”. Από κει και πέρα είναι δουλειά του τυπογραφείου που θα στείλει το αρχείο σε υψηλή ανάλυση PDF στο πιεστήριο και εκείνο θα μπει στη διαδικασία της εκτύπωσης, της βιβλιοδεσίας. Και μετά θα παρέμβει η σακουλοποίηση και η διεκπεραίωση στο ταχυδρομείο.

Εγώ όμως, μέχρι τότε, θα έχω στρέψει το ενδιαφέρον μου σε άλλα πράγματα... Νέες υποχρεώσεις επαγγελματικές... Αυτό έκανα πάντα, αυτό κάνω και τώρα....

Και είπαμε... Ακολουθεί η ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ και χρειάζεται κι αυτή τη δουλειά της. Αλλά εδώ είμαστε και θα τα καταφέρουμε κι αυτή τη φορά... Να είστε σίγουροι...

Αυτό το φαινόμενο συνάντησα στις 7.50 το πρωί που βγήκα έξω για να πάω τον Λάμπρο στο σχολείο. Στάθηκα σε μια διασταύρωση και πήρα φωτογραφία τους δρόμους και προς τις τέσσερις κατευθύνσεις...

Ένα παιδί του δημοτικού από την πολυκατοικία που μένω, ρώτησε τη μαμά του “τι είναι αυτό;” Υγρασία, του απάντησε πολύ φυσικά και εκείνο δεν έκανε περαιτέρω σχόλια. Έτσι είναι τα παιδιά... Δεν ψάχνουν σε βάθος...

Στην πραγματικότητα, όπως διάβασα στο internet, το φαινόμενο που παρουσιάστηκε χθες στην παραλιακή στον Πειραιά, έχει να κάνει με τις υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες που ευνοούν τη συσσώρευση υγρασίας.

Όπως και να έχει το πράγμα εμένα μου άρεσε αυτή η ξαφνική νέα κατάσταση που έζησα σήμερα το πρωί στο κέντρο της Αθήνας... Γι' αυτό και κράτησα τη στιγμή με το φακό μου να τη μοιραστώ μαζί σας... Οι φωτογραφίες είναι παρμένες από τον Κολωνό...

Σημερινό δημοσίευμα για το ίδιο θέμα από την εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ. Αναφέρεται βέβαια στον Πειραιά. Εκεί το είδαν χθες το φαινόμενο. Σήμερα "μετακόμισε" στην Αθήνα... Για φαντάσου, Λονδίνο γίναμε!

Αν υπάρχει κάτι που ενοχλεί κάθε είδους εξουσία είναι βέβαια η κριτική. Όταν αυτή η κριτική είναι συγκροτημένη, βασίζεται σε επιχειρήματα και εμπειρικά δεδομένα, σε γνώση και στέρεες πεποιθήσεις τότε ενοχλεί ακόμα περισσότερο. Έτσι η εξουσία κάθε είδους προσπαθεί να εμποδίσει, με όποιον τρόπο μπορεί, τις ενοχλητικές απόψεις.

Την ίδια ακριβώς αλλεργία προς την κριτική και την ελεύθερη σκέψη έχουν κάθε είδους ιδεολογίες και συστήματα αξιών που θεωρούν ότι εκφράζουν την εξ αποκαλύψεως αλήθεια. Οτιδήποτε απομυθοποιεί συντηρητικές ιδέες, δόγματα άυλης και υλιστικής μεταφυσικής, φαντασιακά και φαντασιώσεις και βέβαια συνωμοσιολογικού τύπου θεάσεις του κόσμου ενεργοποιεί ενστικτωδώς βίαιες αντιδράσεις.

Οι αντιλήψεις αυτές συνήθως χρησιμοποιούν ως φορείς άτομα με μειωμένη ανεκτικότητα – κάτι αναμενόμενο: αν εκθέτεις τον εαυτό σου στο διάλογο, κινδυνεύεις να περάσεις το μονοπάτι του διαφωτισμού. Η απαξίωση κάθε είδους δόγματος και φαντασίωσης θα ακολουθήσει αναπόφευκτα.

Όσοι όμως προστατεύουν τον εαυτό τους συνειδητά ή/και ασυνείδητα από το μικρόβιο του λόγου (και του Λόγου!) το πετυχαίνουν με μηχανισμούς που στην καλύτερη περίπτωση είναι ψυχολογικοί: ακούω και διαβάζω μόνο όσους θα επιβεβαιώσουν τις απόψεις μου, απαξιώνω εκ των προτέρων όσους θα αμφισβητήσουν αυτά που με θρησκευτική ευλάβεια πιστεύω, επιλέγω να συναναστρέφομαι άτομα με παρόμοιες ιδέες.

Στη χειρότερη περίπτωση όμως η αντίδραση δεν είναι αμυντική αλλά επιθετική. Πολλά άτομα δεν αρκούνται στη σχετική ασφάλεια της απομόνωσης και της δογματικής αποστείρωσης. Αδυνατούν να ανεχτούν την ύπαρξη αντίθετων απόψεων. Τις ταυτίζουν με το απόλυτο Κακό και αναζητούν τρόπους εξάλειψής τους - των απόψεων, ίσως και των φορέων. Για να δικαιολογήσουν τις ενστικτώδεις βίαιες αντιδράσεις και το μίσος που ξερνούν, πλάθουν ένα δικό τους, ακραία μανιχαϊστικό κόσμο όπου οι κακοί είναι διάβολοι και οι καλοί είναι άγγελοι. Δεν δικαιούνται οι άγγελοι να εξολοθρέψουν τους διαβόλους;

Η λέξη «φανατικός» που χρησιμοποιούσαμε παλιά δεν αρκεί για να τους περιγράψει με ακρίβεια. Αν περιηγηθούμε τα πιο δημοφιλή μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά και το Διαδίκτυο θα συλλέξουμε μέσα σε λίγες ώρες πολλά και διαφορετικά παραδείγματα. Ο λεκτικός τραμπουκισμός που ασκείται εκεί είναι πρωτοφανής. Έχει πολλές μορφές και είναι σχεδόν πάντα απεχθής, καθώς δεν σέβεται ούτε το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα. Βλέπετε, το «αυταρχικό μυαλό» δεν ανέχεται να εκφράζονται οι απόψεις που απεχθάνεται ούτε στον ιδιωτικό χώρο του φορέα τους. Θα αναζητήσουν κάθε δυνατό τρόπο να τις υπονομεύσουν ή και να τις εξαφανίσουν εισβάλλοντας απρόσκλητοι (συνήθως ως ανώνυμα ή επώνυμα trolls). Είναι ζωτικό γι’ αυτούς να επιτεθούν με κάθε τρόπο, τους γίνεται κυριολεκτικά καθημερινό άγχος, ένα βαρύ αλλά ιερό καθήκον που πρέπει να εκτελέσουν.

Όσο σοβαρή κι αν είναι αυτή η υπερεκχείλιση του μίσους στο Διαδίκτυο, δεν μπορεί να συγκριθεί με τις πράξεις φυσικής βίας που λαμβάνουν χώρα σχεδόν παντού. Ένας μεγάλος αριθμός πνευματικών ανθρώπων σήμερα στην Ελλάδα αισθάνεται ανασφαλής όταν εκφράζει απόψεις και κάνει επιλογές. Όχι μόνο γιατί θα ακολουθήσει ο οχετός στο Διαδίκτυο αλλά γιατί καραδοκούν οι τραμπούκοι κάθε είδους. Οργανωμένοι ή ανοργάνωτοι, είναι έτοιμοι να σπάσουν το κεφάλι ή τουλάχιστον να τρομοκρατήσουν όσους αντιμετωπίζουν ως διαβόλους.

Το πρόβλημα είναι ότι η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης είναι συχνά δύσκολο να προστατευθούν. Μεταξύ όλων των άλλων διότι δεν υπάρχει ένα συμπαγές μέτωπο υπέρ της ανοχής και κατά του τραμπουκισμού. Απόψεις και συμβουλές όπως: «μη μιλάς καλύτερα», «κάνε το κορόιδο», «εσύ τους προκάλεσες», «μην είσαι ακραίος», «έχουν κι αυτοί το δίκιο τους» και άλλες, παρόμοιας μίζερης αθλιότητας, επιμερίζουν την ευθύνη στο θύτη και στο θύμα. Δεν προέρχονται πάντα από ήμερους, συμβιβασμένους φιλήσυχους πολίτες. Συχνά ακούγονται από όσους θα ήθελαν να σπάσουν κι αυτοί ένα κεφάλι ή να κόψουν μια γλώσσα αλλά φοβούνται να το κάνουν.

Έτσι, για παράδειγμα, αναρωτιέται κανείς για τη σιωπή που περιβάλλει κάθε πράξη βίας μέσα στο πανεπιστήμιο (πρόσφατα κατά του συναδέλφου Βασίλη Γούναρη). Υπάρχουν πολλοί, λαλίστατοι κατά τα άλλα, με θεσμικό ρόλο, που αποφεύγουν επιμελώς να ασχοληθούν με τις συνεχείς προσβολές της πολύτιμης ακαδημαϊκής ελευθερίας από ομάδες που συνδέονται στενά με κόμματα, που απολαμβάνουν άσυλο από αξιωματούχους εντός και εκτός πανεπιστημίου και που σκοπό έχουν να τρομοκρατήσουν όσες και όσους αντιμετωπίζουν ως αντιπάλους.

Άραγε τη σιωπή τους σε ποια κατηγορία να την εντάξουμε;

• Του Αριστείδη Χατζή αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
• Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ που ολοκληρώσαμε την περασμένη εβδομάδα. Για να τη δείτε και στις εσωτερικές τις σελίδες, πατήστε ΕΔΩ.

Το θέμα της ημέρας στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Ξαφνικά στο στόχαστρο οι “αγαπημένες"  ΜΚΟ... Δεν είναι κακό, αρκεί να μη γίνεται για τα μάτια του κόσμου. Εδώ η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ.

Στο ίδιο σημείο επικεντρώνεται και το δημοσίευμα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, επάνω, και των ΝΕΩΝ μέσα στο κείμενο. Και τι σημαίνει πρακτικά αυτό θα ήθελε να μάθει ο απλός πολίτης; Προσωπική άποψη: Τίποτα δεν πρόκειται να συμβεί, επειδή οι ίδιοι τις δημιούργησαν προς όφελος τους...

Η διαδικασία ολοκλήρωσης των εκδόσεων που έχω αναλάβει προχωρούν με κανονικούς ρυθμούς σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που είχα ορίσει από την περασμένη εβδομάδα και ακολουθεί Ο ΤΥΠΟΣ των συνταξιούχων του ΟΣΕ και η ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ.

Η δουλειά μου είναι. Κι εγώ προσπαθώντας να αφήσω πίσω μου τα εμπόδια που κάποιοι έντεχνα βάζουν, θέτω στόχους και τους υλοποιώ.

Στον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ οι άνθρωποι είναι πιο οργανωμένοι. Ξέρουν τι θέλουν και το έχουν οργανώσει στον καλύτερο βαθμό. Η καθημερινή τους παρουσία στο Σωματείο του βοηθά ουσιαστικά σ' αυτό. Και το γεγονός ότι έρχονται σε επαφή με τους συναδέλφους του παρουσία στο Σωματείο τους βοηθά ουσιαστικά σε αυτό... Και το γεγονός ότι έρχονται σε επαφή με τους συναδέλφους τους και μπορούν να διερευνήσουν πιο βαθιά τα προβλήματα που ζουν και οι ίδιοι.

Για μένα έχει πάντα ενδιαφέρον αυτή η δουλειά. Επιχειρώ το καλύτερο που μπορώ και οι άνθρωποι εκεί, ο Θύμιος δηλαδή, ο πρόεδρος με τον οποίο συνεργάζομαι άμεσα, μου δίνει την αίσθηση πως εκτιμά πολύ την προσφορά μου.

Και ξέρετε, πολλές φορές, ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα, μου δίνουν μεγάλη δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσω να αγωνίζομαι καθημερινά στην υλοποίηση των στόχων... Όσοι παρακολουθείτε αυτές τις αναρτήσεις καθημερινά τα ξέρετε αυτά. Τα συζητάω από δω και ως ένα βαθμό είσαστε μάρτυρες...

Οφείλω λοιπόν να καταθέσω τα καλύτερα για τους ανθρώπους του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ. Έχω και στη μπάρα δεξιά, μόνιμα το σύνδεσμο που μπορεί να σας οδηγήσει στον ιστότοπο τους. Ωστόσο μπορείτε να τη δείτε, πατώντας ΕΔΩ.

Για μένα είναι μια καλή παρέα φίλων με τους οποίους μπορώ να μοιράζομαι πολλά πράγματα, πέρα από τα αμιγώς δημοσιογραφικά. Κι αυτό το προνόμιο, μάλλον δεν το έχει κανείς δημοσιογραφικά. Κι αυτό το προνόμιο, μάλλον δεν το έχει κανείς με ανθρώπους που βρίσκεται κοντά τους, καθημερινά...

Φωτογραφία από το υπνωτήριο του Δήμου Αθηναίων με την υποστήριξη των Γιατρών του Κόσμου στην περιοχή Κολωνού – Σεπολίων. Εδώ που μας έφτασαν ακόμα και μια τέτοια προσφορά έχει την αξία της...

Διότι πρωτοσέλιδα σαν αυτό της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ αναδεικνύουν ένα πολύ μεγάλο και σοβαρό πρόβλημα... Οι νοικοκυρές και όσοι έχουν την ευθύνη της διαχείρισης ενός σπιτιού το γνωρίζουν καλά αυτό...

Από το πρωί σήμερα “παίζει” το σοβαρό πρόβλημα που έχει προκύψει με τον ΕΟΠΥΥ. Δείτε πως παραπληροφορεί η εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Οι γιατροί φταίνε και όχι το κράτος που έχει κόψει κάθε κοινωνική έννοια προσφοράς.

Διαβάστε μερικές ανθρώπινες ιστορίες από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ για το υπνωτήριο αστέγων που λειτουργεί στη γειτονιά μας από το Δήμο Αθηναίων και του Γιατρούς του Κόσμου...

«Δούλευα σε μεταφορική εταιρεία, νοίκιαζα σπίτι. Έπαψα να πληρώνομαι όμως. Κάποια μεροκάματα·δεν έφταναν για το νοίκι. Πριν 6-7 μήνες κατέληξα στον δρόμο», αρχίζει να λέει ο Δανιήλ, 41 χρόνων, άστεγος. Φιλοξενείται προσωρινά στο υπνωτήριο του Δήμου Αθηναίων στην Ακαδημία Πλάτωνος (Αλικαρνασσού 49, τηλ. 210-32.13.150), το οποίο υποστηρίζεται από τους Γιατρούς του Κόσμου και αποτελεί μία από τις Κοινωνικές Δομές Άμεσης Αντιμετώπισης της Φτώχειας.

Πώς έφτασε εδώ ο Δανιήλ; «Ενα βράδυ, έφαγα μαχαιριά από ένα πρεζόνι, που πήγε να με κλέψει. Πήγα στους Γιατρούς του Κόσμου για βοήθεια. Εκεί με ενημέρωσαν για το υπνωτήριο». Οπως εξηγεί ο χειρουργός κ. Γιώργος Κασσάρας, υπεύθυνος του Πολυϊατρείου των Γιατρών του Κόσμου και μέλος Δ.Σ., ο οποίος μας ξεναγεί στον χώρο, «η προσπάθεια είναι ενταγμένη σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Αυτή τη στιγμή, έχουμε δυνατότητα για 50 άτομα, ευελπιστούμε σύντομα να φιλοξενούμε περισσότερους. Πέντε διανυκτερεύσεις είναι η “ανάσα” που προσφέρουμε στους άστεγους, με δυνατότητα ανανέωσης».

Η διευθύντρια των Γιατρών του Κόσμου, Ευγενία Θάνου, δεν κρύβει τον ενθουσιασμό της για το εγχείρημα: «Είναι σαν να έχεις ένα μικρό παιδί που θέλεις να ξεκινήσει καλά. Αδιαφορούμε για την κούραση, το πρωί στη δουλειά, εδώ μέχρι τις 11 το βράδυ. Με τη βοήθεια των 7 εργαζομένων και των εθελοντών, έχουμε διαμορφώσει το χώρο σαν ξενοδοχείο! Τους υποδεχόμαστε με ευγένεια, γεγονός που γρήγορα νικά τη διστακτικότητά τους».

Συναντάμε την Αρτεμη Λιανού, κοινωνική λειτουργό, να κουβαλάει μια στοίβα κουβέρτες: «Είναι δωρεά του Ελληνικού Στρατού, ενώ τα κρεβάτια δωρεά από ξενοδοχείο», διευκρινίζει. Σε ό,τι αφορά τις προϋποθέσεις των ενδιαφερομένων να εξασφαλίσουν μία θέση στο υπνωτήριο, η κ. Λιανού θα πει: «Απαιτείται να επισκεφθούν πριν τη ΜΚΟ Κλίμακα, όπου γίνεται καταγραφή των αναγκών και παραπομπή στην ανάλογη δομή - υπνωτήριο, συσσίτιο, κοινωνικό φαρμακείο κ.ο.κ.

Συγκεκριμένα για το υπνωτήριο, θα πρέπει να υπάρχει κάποιας μορφής αστεγία, καθώς άστεγος δεν θεωρείται μόνο όποιος μένει στον δρόμο αλλά κι εκείνος που κατοικεί σε σπίτι χωρίς ρεύμα ή νερό». Οι άστεγοι έρχονται στο υπνωτήριο καθημερινά από τις 18.00 μέχρι τις 21.00, ενώ πρέπει να φεύγουν στις 9 π.μ. «Δεν παραλείπουν, μάλιστα, να στρώσουν πρώτα το κρεβάτι τους», επισημαίνει η κ. Θάνου.

Στην είσοδο, αυστηρός σωματικός έλεγχος για ανίχνευση μεταλλικών αντικειμένων, μου θυμίζει αεροδρόμιο! Ακολουθεί η λήψη κοινωνικού ιστορικού στο αρμόδιο γραφείο και, αμέσως μετά, ντους. «Αν υπάρχει ανάγκη, τους δίνουμε ρούχα», προσθέτει η κ. Λιανού. «Ευπρόσδεκτες, επομένως, προσφορές του κόσμου σε -ανδρικό κυρίως- ρουχισμό, εσώρουχα αλλά και σεντόνια, μαξιλάρια. Επίσης, μπισκότα, ψωμί, τσουρέκια, μαρμελάδες, γλυκά κουταλιού, τσάι ή ζάχαρη κι ό,τι άλλο έχουν ευχαρίστηση», παρεμβαίνει ο κ. Κασσάρας. Στον κοινόχρηστο χώρο του 1ου ορόφου, η νεοαφιχθείσα τηλεόραση μαγνητίζει τους πάντες και τους μαζεύει γύρω από το στρογγυλό τραπέζι.

Οι εμπειρίες τους

«Εδώ συχνά μοιράζονται ό,τι φέρνουν από το συσσίτιο, είναι συγκινητικό», αναφέρει η διευθύντρια. Πλησιάζω την 53χρονη Μαρία, πρώην ξενοδοχοϋπάλληλο, με άπταιστα αγγλικά και γαλλικά. Οι δυσκολίες, πολλές: «Από τον Νοέμβριο του2011, δεν έχω σταυρώσει δουλειά. Φιλοξενήθηκα σε συγγενείς, φίλους, εξαντλήθηκαν τα αποθέματα. Τότε, μπήκα στην πραγματικότητα του άστεγου, 6 μήνες είμαι στον δρόμο. Με φιλοξένησε σε μία καρέκλα έξω ο περιπτεράς της γειτονιάς, οπότε δεν κινδύνευα. Ο ίδιος μου βρήκε αυτή τη δομή, γιατί όταν είσαι έξω, είσαι πελαγωμένος».

Πώς καταγράφει την εμπειρία της από το πρώτο βράδυ στο υπνωτήριο; «Ήμουν πολύ επιφυλακτική. Σκεφτόμουν, είναι δυνατόν να μου προσφέρουν όλα αυτά χωρίς να ζητούν κάτι; Τώρα, πρέπει να φύγω αλλά... εδώ; Έζησα την πολυτέλεια». Ανάλογη και η διαδρομή του Διονύση, άστεγου το τελευταίο δίμηνο: «Έχω κοιμηθεί στον Εθνικό Κήπο, σε στοές, σε λεωφορεία. Στο υπνωτήριο είχαν την καλοσύνη να με κρατήσουν περισσότερα βράδια». Τη μέρα, τι κάνετε; «Πηγαίνω σε βιβλιοπωλεία, μπαίνω από το ένα στο άλλο. Διαβάζω». Πώς σχολιάζει ο ίδιος την προσπάθεια; «Πρόκειται για ένα εξαίρετο δείγμα πολιτισμού, που διατηρεί την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αξίζουν συγχαρητήρια». Εξίσου ευγνώμων και ο Δανιήλ: «Εξω φοβόμουν, εδώ νιώθω ασφάλεια».

• Τηλεφωνική γραμμή για την έλλειψη στέγης: 10520.
• Αναδημοσίευση από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ Της Βασιλικής Χρυσοστομίδου

Πρώτο θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ... Φαίνεται ότι το πράγμα ξεφεύγει και προσπαθούν να βρουν τρόπο να το μαζέψουν. Με όποιο κόστος...

Ωστόσο οι προκλήσεις παραμένουν προκλήσεις. Δείτε στην κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Δυο μέτρα και δυο σταθμά... Νομίζουν ότι οι πολίτες είναι τυφλοί;

Διότι πάντα, κατά την προσφιλή τακτική των πολιτικών, υπάρχουν δικοί τους άνθρωποι που θέλουν να βολέψουν. Και το κάνουν πολύ χονδροκομμένα.

Ποιος είναι ο στόχος τους; Η εβδομαδιαία πολιτική εφημερίδα ΤΟ ΧΩΝΙ δίδει μια πρώτη ερμηνεία. Αν εσείς έχετε κάποια καλύτερη, δώστε της προτεραιότητα.

Αμφιβάλει κανείς ότι είμαστε στην τελική ευθεία για τις εκλογές του Μαΐου; Ιδού το πρωτοσέλιδο του ΒΗΜΑΤΟΣ. Εντελώς ξετσίπωτοι δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα, πια...

Διότι όπως αποτυπώνεται στην ΑΥΓΗ η κατάσταση είναι ήδη τραγική... Το χρέος είναι τεράστιο και θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο αν δεν ηττηθεί η λιτότητα.

Το είδαμε χθες στα Site. Δεν ξέρω πώς σας φάνηκε εσάς, αλλά εμάς μας έκανε έκανε ένα “κλικ” και είπαμε να το μοιραστούμε μαζί σας. Για να κλάψετε ή να γελάσετε σχετικά με το επίπεδο και την κατάντια της κοινωνίας. Και ουδείς αντιδρά... Παρακολουθούμε αυτά που μας αφορούν με σκυμμένο το κεφάλι. Ώς πότε, άραγε;

Η πρόταση του υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας για τον ορισμό του «συνεργάσιμου δανειολήπτη» συζητήθηκε στη χθεσινή πρώτη επίσημη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους που συστήθηκε με Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, σε εφαρμογή του νόμου 4224/2013.  

Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στο συμβούλιο, ένας οφειλέτης είναι συνεργαζόμενος με το δανειστή όταν:

α) Είναι διαθέσιμος σε επικοινωνία με τον δανειστή, παρέχει πλήρη και επικαιροποιημένα στοιχεία επικοινωνίας προς τον δανειστή (αριθμούς σταθερού και κινητού τηλεφώνου, ηλεκτρονική διεύθυνση, αριθμό τηλεμοιοτυπίας, διεύθυνση κατοικίας και εργασίας) και προβαίνει σε ορισμό, συγγενικού ή φιλικού προσώπου, ως αντικλήτου επικοινωνίας για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης.

β) Απαντά σε ανακοινώσεις και επιστολές του δανειστή με κάθε πρόσφορο μέσο, εντός μίας εβδομάδας.

γ) Προβαίνει σε πλήρη και ειλικρινή γνωστοποίηση πληροφοριών, προς τον δανειστή, αναφορικά με τη τρέχουσα οικονομική του κατάσταση, εντός 15 ημερών από την ημέρα μεταβολής τους.

δ) Προβαίνει εκουσίως, σε πλήρη και ειλικρινή γνωστοποίηση πληροφοριών, προς τον δανειστή, οι οποίες θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στη μελλοντική οικονομική του κατάσταση, εντός 15 ημερών από την ημέρα που θα περιέλθουν σε γνώση του (πχ πλήρωση προϋποθέσεων λήψης επιδόματος, εμφάνιση νέων περιουσιακών στοιχείων που θα περιέλθουν στην κυριότητά του [κληρονομιά κλπ], ανακοινώσεις απόλυσης, καταγγελίες μισθώσεων κλπ).

ε) Σε εξαιρετικές περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, (λχ αποδεδειγμένη σοβαρή ασθένεια ή φυσικής καταστροφής), η οποία αποδεδειγμένα επιφέρει σημαντικές αλλαγές στην οικονομική του κατάσταση, γνωστοποιεί αμελλητί την κατάστασή του αυτή στον δανειστή. Σε αυτή την περίπτωση του χορηγείται τρίμηνη περίοδος χάριτος.

Ουδείς έκρινε σκόπιμο με την ίδια ανακοίνωση να δώσει και τις υποχρεώσεις των τραπεζών απέναντι στους δανειολήπτες. Αναρωτιόμαστε, γιατί; Ή μάλλον κακώς αναρωτιόμαστε, αφού το κράτος είναι εκείνες, σε ποιον θα δώσουν λογαριασμό;

Μ' αυτή τη δεδομένη κατάσταση κάποιοι επιμένουν ότι θα έρθει η ανάπτυξη!... Ενώ η καταγραμμένη ανεργία φτάνει και ξεπερνάει το 30%... Την ίδια ώρα σε ηλεκτρονικές ψηφοφορίες της Google ο Κασιδιάρης προηγείται τρελά των άλλων υποψηφίων για το Δήμο Αθηναίων.

Αναρωτιέμαι γιατί ωθούν τόσο στα άκρα την κοινωνία... Αδυνατούν να δουν τα αυτονόητα, ότι δηλαδή αν δούμε (ω μη γένοιτω) τη Χρυσή Αυγή να παίρνει με περίπατο τον πρώτο Δήμο της χώρας τότε θα πρέπει να ανησυχούν πραγματικά... Ακόμα κι αυτό αδυνατούν να δουν... Τόσο τυφλωμένοι είναι από την εξουσία που νομίζουν ότι δεν κινδυνεύουν;

Πόσο μεγάλη πολιτική ανοησία έχουν, πια; Αμέτρητο είναι το βάθος της...

• Πηγή: www.lifo.gr

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 15/02/2014

Νομίζετε ότι είναι πρόωρο να ξεκινήσουν οι συζητήσεις για τις δημοτικές εκλογές; Όχι, καθόλου. Ήδη άρχισαν να πέφτουν στο τραπέζι ονόματα. Κι είμαστε ήδη τρεις μήνες μόνο πριν από τις κάλπες και το γεγονός ότι μια βδομάδα μετά, μαζί με τις επαναληπτικές εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση όπου δεν έχουμε εκλογή από την πρώτη Κυριακή, θα είναι και οι ευρωεκλογές.

Αν και πολλοί δεν δίνουν τόση σημασία σε τέτοιου είδους εκλογές που δεν έχουν να κάνουν με την πολιτική διακυβέρνηση της χώρας και τις σκληρές πολιτικές των μνημονίων που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες τα τέσσερα τελευταία χρόνια, η κατάσταση δεν μπορεί να θεωρηθεί απλή.

Δεδομένου ότι η κοινοβουλευτική παρέμβαση ώστε να υπάρχει, για πρώτη φορά σταυροδοσία και όχι λίστα για την ευρωβουλή, προσωπικά μου βάζουν ψήλους στ' αυτιά σχετικά με το ότι κάτι ετοιμάζουν και για τις γενικές εκλογές.

Θα παρατηρήσατε ότι τις τελευταίες ημέρες το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης συνεχώς ανεβάζει το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος του 2013. Ως και τέσσερα δις ευρώ το φτάνουν, ενώ για τον Ιανουάριο του 2014 προσδοκούν πλεόνασμα γύρω στα 800 εκ. ευρώ. Βάστα βρε παιδιά!... Σαν πολλά μας τα λέτε. Κόψτε κάτι...

Όσο χαχόλοι κι αν είναι οι ψηφοφόροι σας από τους οποίους, λόγω της “καλής διαχείρισης και του πλεονάσματος” μπορούν να ελπίζουν στην ανάπτυξη που θα έρθει κι ας μην το βλέπουν πουθενά, η πίστη είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα. Ρωτήστε κάποιον που ξέρει και θα σας το πει... Τσάμπα πληρώνετε τόσους συμβούλους;

Είναι πάντως πολύ άγαρμπο, αφού όλοι οι πολίτες έχουν υποστεί τα... καλά της ανεργίας, της μείωσης των εισοδημάτων τους με αναφορά στους μισθούς ή τις συντάξεις, την υπερφορολόγηση και την κατεδάφιση κάθε κράτους κοινωνικής πρόνοιας αυτοί να μιλάνε για ανάπτυξη. Ακόμα κι αυτός ο τηλεβιβλιοπώλης υπουργός που δεν αφήνει κανάλι για κανάλι και να μην είναι στο πάνελ τους, έχει γίνει φαιδρός στα μάτια τους με τα ανόητα επιχειρήματα που επικαλείται.

Οι πολίτες δεν έχουν πλέον καμιά ανοχή. Περίσσεψαν τα δάκρυα, οι πληγές που αιμορραγούν, δεν έχουν την υπομονή να περιμένουν άλλο για να δουν λίγο φως ή να υλοποιείται κάτι από αυτά που τους έταξαν. Βεβαίως δεν ξαφνιάστηκαν, ήξεραν πως είναι απατεώνες οι πολιτικοί, αλλά πάντα είχαν τον τρόπο να τους “τάζουν” κάποια πράγματα και να τους υφαρπάζουν την ψήφο τους. Μακάρι να μην είναι δική μου μόνο αίσθηση ότι αυτό αλλάζει...

Σε ότι αφορά τις τοπικές δημοτικές εκλογές είθισται να υπάρχουν άλλου είδους διεργασίες που έχουν να κάνουν με την προσωπικότητα, το ήθος και τις προοπτικές που έχουν για να κάνουν έργα τα οποία θα αφορούν στο κοινωνικό συμφέρον και τις ανάγκες του. Όπως και να έχει πάντως σε τούτη τη χώρα δεν πλήττεις... Υπάρχουν πάντα ενδιαφέροντα πράγματα για να κρατούν σε εγρήγορση τον πολίτη.

Όπως, ας πούμε οι υπερβολικά μεγάλες εγγυήσεις που απαιτούν για να μην προφυλακιστούν άνθρωποι σαν τον Κοντομηνά ιδιοκτήτη του ALPHA TV – Ράδιο (5 έκ. ευρώ) ή τον Φιλιππίδη, πρώην πρόεδρο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου (2 εκ. ευρώ). Ή σαν τους τρεις πολιτικούς – φαντάσματα οι οποίοι την ώρα που καλούσαν τους Έλληνες να κάνουν θυσίες για να σωθεί η χώρα, αυτοί έστελναν τις... οικονομίες τους στην ασφάλεια του εξωτερικού. Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος που λέει και ο ποιητής...

• Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου “Επισημάνσεις...