Η επικαιρότητα σε δύο επίπεδα... Από τη μια τα νέα μέτρα που ετοιμάζουν βάρος μας... Και από την άλλη η επανεμφάνιση του δραπέτη, Χριστόδουλου Ξηρού... Ο τίτλος από ΤΑ ΝΕΑ. Το σκίτσο του καταπληκτικού Χατζόπουλου σε διατεταγμένη υπηρεσία...

Στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ παρουσιάζουν έτσι το θέμα... Χαμηλά στην πρώτη σελίδα. Ακόμα και σήμερα προηγείται το... πρόγραμμα μαμούθ του νέου ΕΣΠΑ 2014 – 2020 με 313.961 προσλήψεις. Και για να μη νομίσετε ότι πρόκειται για πραγματική εργασία, αναζητήστε να μάθετε για τους “ωφελούμενους”...

Μέχρι και η ομογενειακή εφημερίδα ΚΗΡΥΞ ανέδειξε την επανεμφάνιση του Χριστόδουλου Ξηρού σε πρώτο θέμα θεωρώντας το, προφανώς, πολύ σημαντικό θέμα... Κατά ποία έννοια τώρα ενδιαφέρει τόσο πολύ τους ομογενείς; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...

Ιδού το πρώτο θέμα της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ. Μια έρευνα της Pable Issue παραγγελία της, δείχνει ότι τα πράγματα στη χώρα μας κινούνται σε λάθος κατεύθυνση. Μα, χρειαζόταν αλήθεια μια τέτοια έρευνα; Δεν το βλέπουμε καθημερινά στη ζωή μας; Παρ'όλα αυτά δείτε ΕΔΩ.

Στο ΛΟΓΟ κάνουν πρώτο θέμα αυτό που κι εμείς επιλέξαμε για σημερινή ανάρτηση... Τυφλή λιτότητα, λοιπόν!... Μήπως τελικά είναι και λίγο καλύτερα; Μήπως, εκτός από τα μόνιμα υποζύγια, εργαζόμενους και συνταξιούχους, μπουν στο στόχαστρο και οι “επιχειρηματίες”; Λέμε, τώρα...

Την ώρα που ο Χριστόδουλος Ξηρός έστελνε μέσω του Indymedia την επιστολή και το βίντεο του, στο internet είδαμε να κυκλοφορεί αυτό το κείμενο. Δεν μας έκανε εντύπωση... Οι πολίτες πρέπει να είναι τρομοκρατημένοι για να χειραγωγούνται καλύτερα:

Νέους φόρους εξαιτίας του υψηλού χρέους που δεν έχει διευθετηθεί, υψηλή εποπτεία της ελληνικής οικονομίας και μια χώρα σε διαρκή δημοσιονομική ανισορροπία, περιγράφει η έκθεση που έδωσε τη Δευτέρα το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, υπό τον τίτλο «Η νέα οικονομική διακυβέρνηση στη ζώνη του ευρώ και η Ελλάδα».

Όπως σημειώνεται, «το παρόν σημείωμα στηρίζεται στην παραδοχή ότι η Ελλάδα παραμένει στη Ζώνη του Ευρώ ή ότι υπάρχει ευρεία πολιτική συναίνεση για να αποφευχθεί η επιστροφή στη δραχμή. Στους κινδύνους της εξόδου από τη Ζώνη του Ευρώ αναφέρθηκε συχνά ο πρωθυπουργός και, τελευταία, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε πρόσφατη ομιλία του στις ΗΠΑ» ενώ «η παραμονή στην Ευρωζώνη οριοθετεί σήμερα τις δυνατότητες της χώρας με διαφορετικό τρόπο από το παρελθόν λόγω των θεσμικών (και άλλων) εξελίξεων».

Σύμφωνα με την ενδιάμεση έκθεση, «στο μέλλον κάθε ελληνική κυβέρνηση, ανεξάρτητα αν υπογραφεί νέο μνημόνιο, θα πρέπει να κινείται εντός των νέων κανόνων οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής. Επίσης πρέπει να υπογράψει μαζί με άλλα κράτη- μέλη πάσης φύσης “συμβατικές διευθετήσεις” οι οποίες θα θέτουν τους όρους υπό τους οποίους θα χορηγείται βοήθεια μέσω των διαφόρων μηχανισμών. Από το 2014 βρισκόμαστε σε μια διαφορετική ΕΕ και Ευρωζώνη, δηλαδή σε μια νέα κατάσταση συλλογικής εποπτείας για τη δημοσιονομική της πολιτική και στενότερης συνεργασίας για τη γενικότερη οικονομική της πολιτική».

Όπως τονίζεται, «το νέο σύστημα αμοιβαίας εποπτείας διαφέρει σημαντικά από το προηγούμενο (προ κρίσης). Όσον αφορά τη δημοσιονομική πτυχή γίνεται πιο δεσμευτικό και συνδυάζεται με αυστηρότερες κυρώσεις και ευκολότερες διαδικασίες επιβολής τους».

Οι συντάκτες της έκθεσης, επικαλούμενοι τον Αμερικανό οικονομολόγο Robert Barro, αναφέρουν ότι «το υψηλό δημόσιο χρέος αργά ή γρήγορα, θα οδηγήσει σε υψηλότερη φορολογία η οποία θα μειώσει το δυναμικό της οικονομικής ανάπτυξης. Η οδυνηρή εμπειρία των τελευταίων ετών έχει επιβεβαιώσει την άποψη του Barro, αφού σχεδόν σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν αυξηθεί οι φόροι, ενώ ταυτόχρονα έχουν μειώσει την πρόβλεψη για οικονομική ανάπτυξη.

Επίσης νέοι στόχοι- προτεραιότητες είχαν υψηλό κόστος λόγω της πτώσης του ΑΕΠ που προκάλεσαν και τη δραματική αύξηση της ανεργίας. Τέλος, οι πολιτικές προτεραιότητες μπορεί να αποδειχθούν αντιπαραγωγικές με την έννοια ότι η πτώση του ΑΕΠ δυσκολεύει τις μεταρρυθμίσεις και την επίτευξη μιας όχι προσωρινής αλλά διατηρήσιμης ισορροπίας των προϋπολογισμών με εξάλειψη πρωτογενών ελλειμμάτων (φαινόμενο της “χιονοστιβάδας”)».

Υπό το πρίσμα όμως αυτό, όπως εκτιμούν οι συντάκτες της έκθεσης, «δεν λύθηκε το ζήτημα του χρέους της Ελλάδας, της Πορτογαλίας κ.α. Κράτη- μέλη όπως η Ελλάδα (με το δημόσιο χρέος να παραμένει στα δυσθεώρητα ύψη του 170%) δεν έχουν την παραμικρή δυνατότητα να μειώσουν τα χρέη (σε απόλυτα μεγέθη και ως ποσοστό του ΑΕΠ) στο επίπεδο που απαιτούν οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες αποκλειστικά μόνο με εθνικές προσπάθειες. Αν το επιχειρήσουν θα πρέπει να εφαρμόσουν και στο μέλλον “τυφλή” λιτότητα (ενώ τώρα αντιλαμβάνεστε ότι η λιτότητα είναι στοχευμένη) που όμως θα επιδεινώσει την κρίση χωρίς να λύσει το πρόβλημα της υπερχρέωσης. Επομένως, λογικό είναι να αναζητούνται εναλλακτικές λύσεις από την ΕΕ.

Σύμφωνα με την έκθεση, «κάθε κράτος μέλος θεσμοθετεί και τηρεί τον κανόνα του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού (“χρυσός κανόνας”)» ενώ, όπως επίσης σημειώνεται στο σχετικό κείμενο, «η Ελλάδα θα πρέπει να δημοσιοποιήσει το νέο Μεσοπρόθεσμο 2014-2016 μέχρι τα τέλη Απριλίου 2014. Θα πρέπει να περιλαμβάνει τα μέτρα που θα διασφαλίσουν τη δημοσιονομική ισορροπία για την περίοδο μετά το τρέχον Μνημόνιο. Θα γίνουν τότε φανερές οι δεσμεύσεις της χώρας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο».

• Τα στοιχεία είναι παρμένα από το Antinews.gr

Χθες Κυριακή ήταν μια μέρα, χαρά Θεού κι έτσι βγήκα και περπάτησα στο όμορφο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Κι έπεσα πάνω σε μια ομάδα νέων ανθρώπων που έκαναν γυμναστική. Τους χάζεψα... Ακολουθούσαν τη γυμνάστρια τους κι ήταν πραγματικά υπέροχο να τους βλέπεις...

Το πιο ωραίο είναι ότι ένοιωθαν καλά οι ίδιοι μ' αυτό που έκαναν... Καθόλου δεν τους ενοχλούσε που ένας άλλος κόσμος έκανε τη βόλτα τους, δίπλα τους... Εκείνοι ήταν προσηλωμένοι στο στόχο τους. Ήξεραν γιατί ήταν εκεί κι ακολουθούσαν την καρδιά τους...

Μια ακόμα, λίγο πιο μακρινή ματιά των νέων ανθρώπων που κάνουν γυμναστική στο όμορφο πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα, δυο βήματα από το κέντρο της Αθήνας με τη μεγάλη ιστορία... Ήταν χαλαροί και έδειχναν να απολαμβάνουν ιδιαίτερα αυτό που έκαναν...

Επιλογή από το σημερινό πρωτοσέλιδο των ΝΕΩΝ. Τρεις γυναίκες, τρεις ιστορίες...

Και κάνει πραγματικά εντύπωση να δει κανείς τα κριτήρια, τα δημοσιογραφικά με βάση τα οποία, διευθυντικά στελέχη της αθηναϊκής εφημερίδας, έκριναν ότι άξιζε να δώσουν το ένα τρίτο της... βιτρίνας τους σ' αυτό το θέμα...

Ένα κουτσομπολιό που καταρρίπτει το μύθο περί σοβαρής εφημερίδας. Ουδεμία επαφή με την πραγματικότητα, ουδεμία προσπάθεια να καταγράψουν σωστά την επικαιρότητα, όπως έχουν υποχρέωση...

"Σ' αγαπώ αλλά πρέπει να είσαι αυτός που θέλω. Αν δεν είσαι δε μπορώ να σ' αγαπώ. Αν μ αγαπάς θα κάνεις αυτό που σου λέω". Αγάπη. Εγκλήματα έχουν γίνει στο όνομά της. Τι θα γινόταν άραγε αν οι άνθρωποι αγαπούσαν λιγότερο και σέβονταν περισσότερο ο ένας τον άλλον; Αν είχαν μάθει να ακούνε ο ένας τον άλλον. Μεγαλώσαμε σε ένα εγωιστικό σκηνικό. Από μικρή ηλικία μάθαμε ότι αυτό που έχει σημασία -το μόνο που έχει σημασία- είναι να επιβάλλουμε την αλήθεια μας στους άλλους.

Να μην ανεχόμαστε ούτε για ένα δευτερόλεπτο την πιθανότητα η αλήθεια του άλλου να έχει κάποιο νόημα. Πρέπει με κάθε τρόπο η αλήθεια η δική μας να επικρατήσει. Και τελικά χωρίζουν οι άνθρωποι, διαλύονται οι σχέσεις και το μόνο που μένει στην αίσθηση της κοινωνίας είναι περισπούδαστοι τίτλοι. "Την παράτησε", "τον άφησε"... Έτσι απλά... Καμία σημασία δεν έχουν οι επιμέρους διεργασίες που έκαναν δυο ανθρώπους να φτάσουν μέχρι εκεί. Καμία σημασία δεν έχουν οι ψυχές. Πάντα υπάρχει ένα θύμα που μένει πίσω και ένας θύτης που φεύγει. Τόσο απλά, τόσο εύκολα.

Γνωρίζονται δυο άνθρωποι και κάποια στιγμή απλά συνυπάρχουν. Έχουν γίνει ξένοι μεταξύ τους και το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να μην το αποδεχτούν ποτέ. Παραμένουν και μετασχηματίζονται ως φροντιστές παιδιών και μετά έχουν να παλέψουν από τη μια με τα συναισθηματικά τους κενά και από την άλλη με τις επιταγές του ρόλου τους. Αλληλοκατηγορίες, τσακωμοί, κανείς δεν καταλαβαίνει κανέναν. Η ζωή μετατρέπεται από κάτι όμορφο σε κάτι άλλο. Σε μια ανηφόρα ατελείωτη που πρέπει να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι μπορείς να την ανέβεις. Ακόμη κι αν υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι, εσύ πρέπει να ανέβεις από το συγκεκριμένο για να αποδείξεις ότι αντέχεις. Η ζωή έχει πια μετατραπεί όχι σε αυτό που θα έπρεπε να είναι, αλλά σε κάτι άλλο. Σε ένα διαρκή αγώνα. Και μέσα σε όλα αυτά, μια κολόνα παραμένει όρθια.

Η μόνη απαίτηση που υπάρχει ανάμεσα στους δύο ανθρώπους είναι η αποκλειστικότητα στο σώμα του άλλου. Αν υπάρχει αυτό δεν έχει σημασία το να λείπουν όλα τα υπόλοιπα. Η αποκλειστικότητα στην ψυχή, δεν έχει καμία σημασία. Ίσως γιατί αυτή δεν κερδίζεται έτσι εύκολα. Αναρωτιέμαι αν ήταν τα πράγματα ανάποδα. Αν είμαστε υποθετικά σε μια φανταστική κοινωνία, όπου η αποκλειστικότητα στο σώμα δε θα είχα καμία σημασία και η αποκλειστικότητα στην ψυχή, ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για να συνεχίσει να υφίσταται μία σχέση.

Αν ξαφνικά ξυπνά ο ένας από τους δύο και αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει αλληλοεπαφή με την ψυχή του άλλου. Ότι και οι δύο έχουν κλείσει τις διόδους για την ψυχή τους και τη βιώνουν ο καθένας μόνος του. Και ως απαραίτητο στοιχείο αυτής της φανταστικής κοινωνίας, αναστατώνονται οι δύο φανταστικοί επίσης σύντροφοι και τρέχουν πάνω κάτω ως απατημένοι. Ίσως θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα σε μια τέτοια κοινωνία. Ίσως δε θα υπήρχαν τόσο αρνητικά συναισθήματα ανάμεσα στους ανθρώπους, ακριβώς γιατί το καμπανάκι δε θα ήταν για κάτι τόσο επιφανειακό όσο η αποκλειστικότητα του σώματος, αλλά θα ήταν ένα καμπανάκι ικανό να αποκαταστήσει τις αληθινές ισορροπίες άμεσα. Εν τη γεννέσει τους.

Αλλά μιας και δεν αναφερόμαστε σε αυτήν την κοινωνία που δεν υπάρχει, αλλά σε μία άλλη που υπάρχει και τη ζούμε, να κλείσω λέγοντας μόνο τούτο. Ότι οι ψυχές των ανθρώπων δεν ανοίγουν με το έτσι θέλω. Κανείς δε δικαιούται να απαιτεί από κάποιον άλλον να του ανοίξει την ψυχή του. Αυτό κερδίζεται καθημερινά με πολύ κόπο. Αν δε γίνεται,δε φταίει ο κατέχων την ψυχή, αλλά ο άλλος που δε βρήκε τον κατάλληλο τρόπο να το κάνει και αντ' αυτού απαιτεί απλά παράδοση άνευ όρων.

Όλα τα παραδίδει ο άνθρωπος αν τύχει στην πορεία της ζωής του. Την ψυχή του ποτέ έτσι αβασάνιστα. Δεν υπάρχουν θύτες και θύματα στις σχέσεις των ανθρώπων. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι που έχουν λάθος κλειδιά για λάθος ψυχές. Και ακόμη κι αυτή η μικρή παραδοχή θα ήταν ικανή να φτιάξει μια πιο αληθινή σχέση. Αλλά ούτε αυτό ο εγωισμός μας δεν το αντέχει. Όχι. "Εγώ είχα το σωστό κλειδί... Εσύ δεν ήθελες να ανοίξεις την ψυχή σου"....

• Πηγή: http://www.psychiatrosonline.gr/

Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει... Αδυνατούν να δουν τα απλά, τα αυτονόητα. Δείτε παρακάτω την ανακοίνωση της ΓΣΕΕ. Κλείνουν οργανισμούς που έχουν κάτι να προσφέρουν...

H ΓΣΕΕ εκφράζει την έντονη αντίδρασή της για την κυβερνητική απόφαση με την οποία καταργείται το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού.

Για ακόμη μία φορά η κυβέρνηση υλοποιώντας παράλογες μνημονιακές πολιτικές, λαμβάνει μέτρα που αφενός μεν μεγαλώνουν την ήδη εφιαλτική λίστα των ανέργων και αφετέρου πετούν στο δρόμο εκατομμύρια ευρώ λες και περισσεύουν.

Η κατάργηση του Ε.Ι.Ε.Α.Δ ενός ινστιτούτου με μεγάλη ερευνητική δράση σταματά την υλοποίηση έργων απασχόλησης που, αν μη τι άλλο, έχει ανάγκη η χώρα υπό τις παρούσες συνθήκες.

To Εθνικό ΙνστιτούτοΕργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού απασχολεί εξειδικευμένο προσωπικό ενώ υποστηρίζει 13.000 επιχειρήσεις που απασχολούν περίπου 100.000 άτομα.

Απαιτούμε από την κυβέρνηση να αποσύρει άμεσα κάθε σχέδιο κλεισίματος του Ε.Ι.Ε.Α.Δ και να εντάξει τη δράση του στο υπό σύσταση Κυβερνητικό Συμβούλιο Απασχόλησης.

Πρέπει να κατανοήσουν επιτέλους Κυβέρνηση και αρμόδιοι υπουργοί ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για νέες απολύσεις ούτε για νέα λουκέτα στην αγορά.

Ναι, κάτι ζητάει τώρα η ΓΣΕΕ... Σιγά μην είναι σε θέση να το καταλάβουν... Αφού οι άνθρωποι είναι εκτός τόπου και χρόνου...

Ο Ρήγας, ο γάτος του σπιτιού, χθες, σε στιγμές χαλάρωσης... Χυμένος πάνω στο χαλί...

Μπορεί να γίνει κι έτσι να ζεστάνετε το σπίτι σας; Δείτε μια ιδέα που κάνει το γύρο του διαδικτύου. Δεν υπάρχει μετάφραση αλλά οι εικόνες μιλούν από μόνες τους

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 18/01/2014

Παρακολουθώ κι εγώ ως γονιός αυτή την περίφημη ιστορία με τη Λευκή Εβδομάδα που έριξαν στην αγορά οι ξενοδόχοι και η κυβέρνηση τη συζητά... Περί τίνος ακριβώς πρόκειται; Να, τι λένε οι ξενοδόχοι που λόγω της ανέχειας και τη βίαιης φτωχοποίησης των Ελλήνων πολιτών είδαν τις δουλειές τους να βυθίζονται στα τάρταρα: Αν είχαν στη διάθεση τους οι άνθρωποι μια επιπλέον εβδομάδα διακοπών αμέσως μετά την Καθαρή Δευτέρα, θα επωφελούνταν, αφού κατά την εκτίμηση τους, ο καιρός, ο χρόνος είναι που λείπει στους ανθρώπους, όχι τα χρήματα...

Ενημέρωσαν λοιπόν το γραφείο του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά και οι σύμβουλοι του, που δεν ζουν προφανώς στην Ελλάδα και δεν ξέρουν τι και πόσο κακό έχουν προξενήσει στους πολίτες της, β ρήκαν δελεαστική την πρόταση τους, να κλείσουν τα σχολεία από τις 4-7 Μαρτίου.

Τους έστειλε λοιπόν στον υπουργό Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλο και μαζί με την υπουργό Τουρισμού κ. Κεφαλογιάννη, συσκέφθηκαν να προωθήσουν την... γοητευτική ιδέα περί ενίσχυσης της αγοράς εσωτερικού τουρισμού... Και φυσικά τα φιλικά ΜΜΕ τους έδωσαν βήμα για να αναπτύξουν τις απόψεις τους...

Την ονόμασαν μάλιστα και Λευκή Εβδομάδα... Αλλά ουδείς σκέφθηκε να ρωτήσει τους άμεσα εμπλεκόμενους, γονείς και εκπαιδευτικούς... Και γιατί να το κάνουν; Αυτοί ήταν βέβαιοι ότι θα επωφελούνταν από το... κόκαλο που θα τους πετούσαν.

Διότι, όντας γνώστες των προβλημάτων τους, είναι σε θέση διαβλέπουν την ανάγκη τους για μερικές μέρες ανοιξιάτικων διακοπών, προετοιμασίας για το καλοκαίρι...

Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση που δεν έχουν καμία απολύτως επαφή με την πραγματικότητα. Όταν βρεθούν, κλοτσηδόν, εκτός πεδίου εξουσίας, ο θόρυβος θα είναι μεγάλος γι' αυτούς. Αφού το “να πέφτεις από τα σύννεφα” έχει ασφαλώς ένα κόστος, όχι μικρό πάντα...

Μα, δεν είδαν, δεν άκουσαν για την τεράστια ανεργία, πολύ μεγαλύτερη στην μακροχρόνια που δεν καταγράφεται σε κανέναν δείκτη; Δεν πήραν μυρωδιά για την υπερφορολόγηση των Ελλήνων, ότι κάπου 2.800.000 πολίτες αδυνατούν πλέον να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς την Εφορία; Δεν τους είπε κανείς πόσες χιλιάδες ιδιοκτήτες Ι.Χ. κατέθεσαν την τελευταία τετραετία τις πινακίδες των αυτοκινήτων τους, επειδή δεν μπορούν να πληρώνουν τα τέλη κυκλοφορίας, τα ασφάλιστρα, την πανάκριβη βενζίνη και τα επίσης δυσθεώρητα ιδιωτικά διόδια;

Πόσο κολλημένος στο παρελθόν μπορεί να είσαι και να μην έχεις πάρει χαμπάρι ότι, βρε αδερφέ, ο κόσμος εκεί έξω περνά δύσκολα και τον προκαλείς όταν, ενώ του έχεις επιφυλάξει το χειρότερο μέλλον που μπορούν να ονειρευτούν, εκτιμάς ότι το μόνο που του λείπει είναι να πάει... διακοπές τον Μάρτη... Με τα μέσα που διαθέτουν δεν θα έπρεπε να δουν, δειγματοληπτικά τουλάχιστον, αν οι ίδιοι άνθρωποι στους οποίους απευθύνονται, έκαναν διακοπές το καλοκαίρι που μας πέρασε ή σχεδιάζουν κάτι για φέτος πέρα από το πατρικό τους;

Έχω την αίσθηση ότι δεν τους ενδιαφέρει στην πραγματικότητα, αυτός καθεαυτός ο εσωτερικός τουρισμός. Αυτό που θέλουν και το επιχειρούν τώρα, έστω κι αν δεν τους βγαίνει πάντα θετική η δημοσιότητα, είναι να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κοσμάκι δελεάζοντας τα παιδιά με λίγο περισσότερο καθισιό, μακριά από το σχολείο...

Ένα σχολείο που το ίδιο το κράτος τους έμαθε να το μισούν με τα ξεπερασμένα εκπαιδευτικά του προγράμματα, από τα οποία δεν πρόκειται να ωφεληθούν ουσιαστικά. Γι' αυτό και τρέχουν στα φροντιστήρια...

Ξαναγυρνώντας στη Λευκή Εβδομάδα, μάλλον πρόκειται για έ να ανόητο εφεύρημα ενός λευκού, ανύπαρκτου κυβερνητικού εγκέφαλου... Που συνεχίζει απτόητα να λειτουργεί παράγοντας ανόητες και χωρίς νόημα ιδέες, απλά και μόνο για να συντηρεί μια ατέρμονη συζήτηση χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

• Αυτό κομμάτι θα δημοσιευτεί αύριο ατη στήλη μου "Επισημάνσεις" στην εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ.

Να προσθέσουμε στη συνήθεια που έχουμε να είμαστε παρατηρητικοί το γεγονός ότι ο μετρητής επισκεψιμότητας αυτού του Site όπως θα προσέξατε και μόνοι σας στη μπάρα δεξιά, έφτασε και ξεπέρασε τις 610.000 εισόδους από διαφορετικές Ι.Ρ.

Αυτό σημαίνει ότι συνεχίζει η ανοδική πορεία του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ στη διαδικτυακή του έκδοση... Κάτι που οφείλετε και στη δική σας αποδοχή της θεματολογίας τους και σας ευχαριστώ γι' αυτό.

Είναι αλήθεια ότι το παλεύουμε όμορφα θέλοντας να το κρατήσουμε “ζωντανό” και όχι στημένο. Δεν επιθυμούμε ένα Site που να αναμεταδίδει ειδήσεις αγχωμένο να προλάβει την επικαιρότητα... Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει εδώ. Καθόλου δεν μας κατατρέχει αυτό το άγχος. Αν και όποτε εκτιμούμε ότι υπάρχει κάτι σοβαρό το βάζουμε είτε στην κορυφή της σελίδας για λίγο, είτε στη μπάρα δεξιά, για λίγο... Μετά αξαφανίζεται...

Αυτό που προσέχουμε είναι να μη χάσουμε την επαφή μας με τη ζωή και υπάρχει εμφανές το στοιχείο της αυθεντικότητας. Αυτά είναι που λείπουν στις μέρες μας. Το βλέπεις ακόμα και στις ανθρώπινες σχέσεις που δοκιμάζονται πολύ στις μέρες μας.

Εδώ μας ενδιαφέρει απόλυτα η αλήθεια, επειδή οι άνθρωποι επιλέγουν να μην έχουν και τόσο καλή σχέση μαζί της...

Τα περισσότερα πράγματα στηρίζονται στο ψέμα. Ιδιαίτερα εδώ, στο διαδίκτυο αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις εύκολα. Μερικοί μάλιστα καλόπιστοι και ευαίσθητοι πληγώνονται όταν το ανακαλύπτουν αυτό.

Για τούτο και δεν θα πάψουμε να το λέμε: Το internet είναι πολύ σημαντικό εργαλείο επικοινωνίας που ωστόσο χρειάζεται μεγάλη προσοχή στη διαχείρισή τους και τη χρήση του. Όπως, άλλωστε προσεκτική πρέπει να είναι όλη η ζωή μας...

Σε κάθε περίπτωση κι επειδή ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ μιλάει μόνο για τον εαυτό του, αυτό που εμείς προσπαθούμε εδώ είναι να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε...

Έτσι που και ένας ακόμα να βρει και πάρει κάτι θετικό να καταγραφεί στα υπέρ της προσπάθειας που κάνουμε σε καθημερινό επίπεδο προς αυτή και μόνο την κατεύθυνση.

Κι αν προσθέσεις επτά χρόνια στην πλάτη μας παρά τρεις μήνες διαδικτυακής παρουσίας σ' αυτό το Site και δύο χρόνια στο Blog, τις 3.326 αναρτήσεις που έχουν γίνει +μία με αυτήν που διαβάζετε τώρα, τότε μπορεί κανείς να αντιληφθεί πως γίνεται μια δουλειά μυρμιγκιού.

Κι αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε όσο τα κότσια μας αντέχουν... Ευχαριστούμε και πάλι για την αποδοχή!