Το κομμάτι αυτό που θα διαβάσετε πιο κάτω, δημοσιεύτηκε στη ΣΚΟΠΙΑ πριν από 34 χρόνια... Γι’ αυτό και η γλώσσα ίσως σας ξενίσει λίγο, αλλά ήταν τότε ακριβώς που δίνονταν η μεγάλη μάχη για να καθιερωθεί η δημοτική γλώσσα. Είναι λοιπόν μια μορφή απλής καθαρεύουσας, αλλά νομίζω ότι δεν θα δυσκολευτείτε να την κατανοήσετε.


Χρησιμοποίησα το θέμα αυτό, διότι αν και ζούμε στην Αθήνα, προφανώς δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα για αυτήν. Αν και πολλές φορές έχουμε περπατήσει στην αρχαία Αγορά, στην Πνύκα ή στην Ακρόπολη δεν είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τι ακριβώς συνέβη τότε στον Παύλο.


Πάντα το ήθελα αυτό και νομίζω ότι θα σας ενδιαφέρει κι εσάς… Όταν κάποια στιγμή θα γίνει ξενάγηση στην Αθήνα, από τον αδελφό Κέρι, θα ήθελα να είμαι εκεί,,. Αν λάβω υπόψη μου την ξενάγηση που μας έκανε στην αρχαία Κόρινθο όταν πήγαμε εκδρομή με την εκκλησία μας, θα πρέπει να είναι συναρπαστική.

ΖΕΥΣ, Ήρα, Άρτεμις, Απόλλων, Άρης—πιθανόν να έχετε ακούσει τουλάχιστον έναν απ’ αυτούς τους θεούς και θεές. Λείψανα των αγαλμάτων τους μπορούν να βρεθούν στην Αθήνα, την «πόλη των πολλών θεών.» Εν τούτοις, η πιο εξέχουσα απ’ όλες τις αρχαίες Ελληνικές θεότητες ήταν η Αθηνά, η λεγόμενη θεά της σοφίας. Έδωσε στην Αθήνα τ’ όνομά της, και ο ναός της, είναι ένα από τα πιο αξιόλογα μνημεία της πόλεως.

Κοιτάζοντας τα πολυάριθμα υπολείμματα των θεών που είναι σκαλισμένα σε μάρμαρο σ’ ολόκληρη την Αθήνα, ο επισκέπτης σ’ αυτή τη γεμάτη κίνηση μητρόπολη των 2,5 σχεδόν εκατομμυρίων κατοίκων μπορεί να σκεφτεί τα λόγια που είπε εδώ ο Χριστιανός απόστολος Παύλος. Αφού περπάτησε μέσα από τους δρόμους της πόλεως, είπε: «Κατά πάντα σας βλέπω εις άκρον θεολάτρας.»—Πράξ. 17:22.

Μια γενική άποψη

Ας αρχίσουμε με μια γενική άποψη της Αθήνας. Περνούμε με ταξί μέσα από έναν πολύ στενό δρόμο που ανηφορίζει απότομα προς την αφετηρία του τελεφερίκ. Ύστερ’ από λίγα λεπτά, φθάνουμε στην κορφή του Λυκαβηττού, που είναι ένας απότομος, κωνοειδής λόφος από τον οποίο μπορεί να έχει κανείς μια έξοχη θέα της πόλεως. Σύμφωνα με την παράδοση, το Εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου, στο χείλος του λόφου, είναι χτισμένο στο σημείο που κάποτε βρισκόταν ένας βωμός στον Δία. Καθώς παίρνουμε κάποιο αναψυκτικό έξω από ένα εστιατόριο, απολαμβάνουμε τη θέα.

Βραδυάζει. Η πνιγηρή ζέστη που κρεμόταν πάνω στην πόλη στη διάρκεια της μέρας βαθμιαία ελαττώνεται. Στα νοτιοδυτικά και ενωμένος με την Αθήνα με χιλιόμετρα προαστίων βλέπουμε τον Πειραιά. Μέσω αυτού του κύριου λιμανιού και βιομηχανικού κέντρου της Ελλάδας εξάγονται σε πολλά μέρη του κόσμου τα πλούτη της χώρας όπως είναι οι ελιές, τα σταφύλια και άλλα φρούτα. Από την ψηλή στρατηγική θέση μας, παρατηρούμε επίσης ότι η Αθήνα περιβάλλεται από βουνά και είναι γεμάτη από μνημεία, μουσεία και ναούς.

Καθώς σκοτεινιάζει περισσότερο, η προσοχή μας αιχμαλωτίζεται αιφνίδια. Στην άλλη μεριά της κοιλάδας μέσα στην οποία βρίσκεται η Αθήνα, 1.500 προβολείς ανάβουν, και λούζουν την Ακρόπολη στο φως. Είναι πραγματικά ένα συναρπαστικό θέαμα!

Από την Αγορά στον Άρειο Πάγο

Μια επίσκεψη στην Ακρόπολη την άλλη μέρα είναι κάτι που πρέπει να γίνει οπωσδήποτε. Σταθμεύουμε το αυτοκίνητό μας σ’ έναν από τους κατάμεστους δρόμους κοντά στην Ακρόπολη και ξεκινάμε με τα πόδια. Κάτω στ’ αριστερά βλέπουμε ό,τι έχει απομείνει από την αρχαία Αγορά. Δεν ήταν μόνο το μέρος που γίνονταν οι επαγγελματικές συναλλαγές αλλά ήταν επίσης το μέρος για συζήτηση και για διαχείριση των υποθέσεων της πολιτείας. Πραγματικά, η Αγορά ήταν το κέντρο της δημόσιας ζωής. Αυτός ήταν ο λόγος που ο απόστολος Παύλος δαπάνησε χρόνο εκεί γύρω στο 50 μ.Χ., όταν επισκέφθηκε την Αθήνα στη δεύτερη ιεραποστολική του περιοδεία. «Εν τη αγορά καθ’ εκάστην ημέραν» συζητούσε «μετά των τυχόντων.» Η ερευνητική τους διάθεση φαίνεται από τα λόγια: «Πάντες δε οι Αθηναίοι και οι επιδημούντες ξένοι εις ουδέν άλλο ηυκαίρουν παρά εις το να λέγωσι και να ακούωσί τι νεώτερον.»—Πράξ. 17:17, 21.

Ο ίδιος ο Παύλος γρήγορα άρχισε συζήτηση με ορισμένους Επικούριους και Στωικούς φιλόσοφους, και σύντομα «πιάσαντες αυτόν έφεραν εις τον Άρειον Πάγον, λέγοντες· Δυνάμεθα να μάθωμεν τις αύτη η νέα διδαχή, ήτις κηρύττεται υπό σου;» (Πράξ. 17:18, 19) Σήμερα η Αγορά είναι ένα ενδιαφέρον μέρος στο κέντρο της Αθήνας, μια περιοχή όπου εκδρομείς και ζωγράφοι φεύγουν από τη φασαρία της Ακροπόλεως που είναι γεμάτη από τουρίστες με τις φωτογραφικές τους μηχανές.

Ενώ αφήνουμε την προσοχή μας ν’ απορροφηθεί από τη σύγχρονη σκηνή, δεν θα ξεχάσουμε πως η κατάσταση του Παύλου ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη. Τον υποπτεύονταν σαν ‘κήρυκα ξένων θεών,’ και ο νόμος πρόβλεπε ότι ‘κανένα άτομο δεν μπορούσε να έχει χωριστούς θεούς, ή νέους θεούς· ούτε θα μπορούσε ιδιαίτερα να λατρεύει οποιονδήποτε ξένο θεό εκτός αν επιτρεπόταν δημόσια.’ Δεν είναι λοιπόν παράξενο που ο απόστολος πιάστηκε και φέρθηκε στον Άρειο Πάγο για ν’ ανακριθεί. Εν πάσει περιπτώσει, η Βιβλική αφήγηση για τον Άρειο Πάγο μας ώθησε να πάμε ν’ αναζητήσουμε το λόφο με τ’ όνομα αυτό.

Κατορθώσαμε να βρούμε τον δρόμο μας, κι ύστερα από λίγο περπάτημα βρισκόμαστε στα πόδια του Αρείου Πάγου, βορειοδυτικά της Ακροπόλεως. Είναι μια συγκινητική σκηνή. Ίσως στεκόμαστε ακριβώς στο σημείο που κάποτε στάθηκε ο Παύλος κι έδωσε τη φημισμένη μαρτυρία που αναγράφεται στις Πράξεις 17:22-31. Στη μια πλευρά του μικρού λόφου βρίσκουμε την περίφημη ομιλία του Παύλου χαραγμένη επάνω σε μια μπρούντζινη πλάκα. Ήρθε ο καιρός για ν’ ανοίξουμε τις Γραφές μας και να ξαναζήσουμε αυτά που συνέβησαν εδώ πριν από 19 αιώνες.

Αυτό η μπρούτζινη πινακίδα υπάρχει στην Πνύκα και υποδηλώνει το χώρο που δίδαξε ο απόστολος Πάυλος. Φυσικά έχει γραφεί εκ των υστέρων και όπως κάνει η ιστορία με άνεση, τα περιγράφει όλα πιο ιδανικά…

Το πρώτο κήρυγμα στην Αθήνα καρποφορεί

Η λαμπρή μαρτυρία του Παύλου μπροστά στους μορφωμένους Αθηναίους είναι ένα έξοχο μάθημα λεπτότητας και συνέσεως. Συγχρόνως, χρησιμοποίησε και ένα ωραίο νομικό σημείο, ένα κατάλληλο επιχείρημα για ν’ απαντήσει στις κατηγορίες ότι εισάγει μια ξένη θεότητα. Ο απόστολος Παύλος έδειξε ότι κήρυττε γι’ αυτόν τον Δημιουργό του ουρανού και της γης, για Εκείνον που δεν κατοικεί σε ναούς ανθρώπινης κατασκευής. Ο Παύλος με διακριτικότητα είπε στους ακροατές του ότι τους κήρυττε τον «Άγνωστον Θεόν,» στον οποίο και οι ίδιοι είχαν κάνει ένα βωμό και τον λάτρευαν χωρίς να το ξέρουν. Ο απόστολος έφερε αυτόν τον «Άγνωστο Θεό» πιο κοντά σ’ αυτούς με το να παραθέσει από τα συγγράμματα του Αράτου, ενός ποιητή της Κιλικίας, και από τον Ύμνο στο Δία του Κλεάνθη. Έτσι ο Παύλος μπορούσε να πει στους Αθηναίους ότι μερικοί από τους δικούς τους ποιητές είχαν πει «Διότι και γένος είμεθα τούτου» και, επομένως όλοι οι άνθρωποι οφείλουν την ύπαρξή τους σ’ Αυτόν.

Ο Παύλος συνέχισε για να τους δείξει ότι αυτός ο Θεός θα κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη μέσω ενός ανδρός που ο ίδιος διόρισε. Και σαν εγγύηση γι’ αυτό ο Θεός τον ανέστησε από τους νεκρούς. Στο σημείο αυτό η ομιλία του Παύλου διακόπηκε, γιατί «ακούσαντες ανάστασιν νεκρών, οι μεν εχλεύαζον, οι δε είπον· Περί τούτου θέλομεν σε ακούσει πάλιν.» Και τι συνέβει τότε;

Ο Παύλος έφυγε από ανάμεσά τους, αλλά το αριστοτεχνικό επιχείρημά του είχε φέρει περισσότερες αντιδράσεις απ’ αυτές τις δυο που είδαμε πάρα πάνω. Υπήρξε και μια τρίτη ομάδα, γιατί «τινές δε άνδρες προσεκολλήθησαν εις αυτόν και επίστευσαν, μεταξύ των οποίων ήτο και Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και γυνή τις ονόματι Δάμαρις και άλλοι μετ’ αυτών.» (Πράξ. 17:32-34) Επομένως, η πρώτη Χριστιανοσύνη άρχισε ν’ αυξάνει στην «πόλη των πολλών θεών.»

Αναπόληση της ιστορίας της πόλεως

Η Ακρόπολη υψώνεται μόνο σε μια μικρή απόσταση από τον Άρειο Πάγο. Ανεβαίνουμε τα επιβλητικά μαρμάρινα σκαλοπάτια των Προπυλαίων, τη θαυμάσια άνοδο προς τον Παρθενώνα, που στεφανώνει την Ακρόπολη. Στα δεξιά μας είναι ο ναός της Απτέρου Νίκης, αλλά η θεά έχει εξαφανισθεί από κει. Μπαίνουμε μέσα από τις επιβλητικές κιονοστοιχίες των Προπυλαίων, οι οποίες μολονότι εν μέρει είναι φθαρμένες, δίνουν ακόμη μια επιβλητική εντύπωση για το τι ήταν κάποτε αυτές οι ογκώδεις κατασκευές. Φθάνοντας στην κορυφή των σκαλοπατιών, βλέπουμε τα τεράστια υπόλοιπα του Παρθενώνα. Πότε χτίστηκε, και τι ήταν αυτό που οδήγησε στην κατασκευή του;

Η αρχή της Αθήνας χάνεται μέσα στο παρελθόν, μολονότι η αρχαιολογία ρίχνει κάποιο φως σ’ αυτή την πρώτη ιστορία της Αθήνας. Τον έβδομο αιώνα π.Χ., η πόλη κυβερνιόταν από τους Ευπατρίδες, μια αριστοκρατία που χειριζόταν την πολιτική εξουσία και έλεγχε τον Άρειο Πάγο, το κύριο κακουργοδικείο του καιρού εκείνου. Τον επόμενο αιώνα ένας νομοθέτης ονόματι Σόλωνας έθεσε τα θεμέλια για τη δημοκρατία. Έτσι η Αθήνα έγινε το κέντρο του πρώτου κράτους με δημοκρατική μορφή κυβερνήσεως.

Η έγερση της Μηδο-Περσικής Αυτοκρατορίας αποτελούσε σοβαρή απειλή για την Ελλάδα και, όπως είχε προείπει ο προφήτης Δανιήλ, ο τέταρτος βασιλιάς της Περσίας «θέλει διεγείρει το παν εναντίον του βασιλείου της Ελλάδος.» (Δαν. 11:2) Η παλίρροια του πολέμου πηγαινοερχόταν ωσότου τελικά ο ‘τέταρτος βασιλιάς,’ ο Ξέρξης της Περσίας, ξεσήκωσε ολόκληρη την αυτοκρατορία του και εισέβαλε στην Ελλάδα το 480 π.Χ. Έφθασε ως την Αθήνα και κατάκαψε το φρούριο της Ακροπόλεως. Οι Αθηναίοι, όμως, κατάστρεψαν τον Περσικό στόλο στη Σαλαμίνα, αναγκάζοντας τους Πέρσες ν’ αποσυρθούν. Η Αθήνα απόχτησε την ηγεσία στην Ελλάδα εξ αιτίας του δυνατού ναυτικού της.

Ο χρυσός αιώνας της Αθήνας άρχισε. Στη διάρκεια αυτού του καιρού της μεγάλης ευημερίας κάτω από την ικανή ηγεσία του Περικλή, η πόλη έγινε ο μορφωτικός ηγέτης του αρχαίου κόσμου. Η Αθήνα άνθισε σαν μορφωτικό κέντρο γεμάτο από καθηγητές, ομιλητές και φιλοσόφους σαν τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη. Ιδρύθηκαν εκεί τέσσερις σχολές φιλοσοφίας: η Πλατωνική, η Περιπατητική, η Επικούρια και η Στωική. (Πράξ. 17:18, 19) Τον καιρό εκείνο επίσης αναγέρθηκαν πολλά ωραία οικοδομήματα και ναοί, και ανάμεσά τους ο Παρθενώνας, το κύριο μνημείο της αρχαίας ειδωλολατρικής θρησκείας.

Οι γραφές ενάντια στη φιλοσοφία

Τον καιρό που ο Ιησούς και οι απόστολοί του ήταν πάνω στη γη η Αθήνα ήταν ακόμη σπουδαία λόγω των σχολών της φιλοσοφίας. Από το λίκνο της στην Ελλάδα, η φιλοσοφία ξαπλώθηκε και σ’ άλλα μέρη του κόσμου. Ο απόστολος Παύλος ήταν αναγκασμένος να προειδοποιήσει ακόμη και τη Χριστιανική εκκλησία στις Κολοσσές, στη Μικρά Ασία: «Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις διά της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, και ουχί κατά Χριστόν.» Ο Παύλος κήρυττε τον Χριστό, και όπως είπε ο απόστολος: «Εν τω οποίω είναι κεκρυμμένοι πάντες οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσεως.»—Κολ. 2:3, 8.

Όταν έγραψε στους Έλληνες της Κορίνθου, ο Παύλος εκφράσθηκε πολύ δυνατά ενάντια στην ανθρώπινη σοφία. Υπερασπίζοντας την αληθινή Χριστιανοσύνη, έβαλε την ανθρώπινη φιλοσοφία στην κατάλληλη θέση της, λέγοντας: «Εάν τις μεταξύ σας νομίζη ότι είναι σοφός εν τω κόσμω τούτω, ας γείνη μωρός διά να γείνη σοφός. Κύριος γινώσκει τους διαλογισμούς των σοφών, ότι είναι μάταιοι.» (1 Κορ. 3:18-20) Όχι μόνο οι συλλογισμοί τους αποδεικνύονται μάταιοι αλλά και τα έργα των χεριών τους χάνονται. Κοιτάξτε απλώς την Ακρόπολη. Έχει χαθεί το χρυσοσκέπαστο άγαλμα της Αθηνάς. Μόνο ένα μέρος από τον Παρθενώνα στέκεται ακόμη. Και τι θα πούμε για το Ερεχθείο, τον κοινό ναό της Αθηνάς και του Ποσειδώνα; Λίγα πράγματα έχουν απομείνει από την προηγούμενη περήφανη ομορφιά του.

Καθώς αφήνουμε την Ακρόπολη και κατεβαίνουμε τα σκαλιά των επιβλητικών Προπυλαίων, θυμόμαστε τα λόγια του αποστόλου Παύλου στο δικαστήριο της Αθήνας: «Δεν πρέπει να νομίζωμεν τον Θεόν ότι είναι όμοιος με χρυσόν ή άργυρον ή λίθον, κεχαραγμένα διά τέχνης και επινοίας ανθρώπου.»—Πράξ. 17:29.

Η γνήσια χριστιανοσύνη είναι ακόμη ζωντανή

Μπορέσατε σ’ αυτή την περιοδεία να συλλάβετε κάτι από το πνεύμα της αρχαίας και σύγχρονης Αθήνας; Για να νοιώσετε βέβαια τέλεια αυτό το πνεύμα, είναι ανάγκη να συναναστραφείτε με τους ανθρώπους. Πολλοί επισκέπτες διαπίστωσαν ότι οι Αθηναίοι είναι αληθινά φιλόξενοι. Ασφαλώς δεν είναι απλή σύμπτωση που η Ελληνική λέξη για τον ξένο σημαίνει επίσης επισκέπτη φιλοξενούμενο, αφού οι Έλληνες είναι πολύ φιλόξενοι στους ξένους.

Δεν είναι λοιπόν εκπληκτικό που η αληθινή Χριστιανοσύνη, η οποία χαρακτηρίζεται από ένα τέτοιο πνεύμα, ρίζωσε και πάλι στην Αθήνα και σ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Γιατί μόνο στην Αθήνα περισσότεροι από 7.000 μάρτυρες του Ιεχωβά είναι συνταυτισμένοι με 110 εκκλησίες! Σ’ όλη την Ελλάδα, υπάρχουν 20.000 Μάρτυρες του Ιεχωβά. Μολονότι κι αυτοί, σαν τον Παύλο, θεωρούνται σαν ‘κήρυκες ξένων θεών,’ εξακολουθούν να κηρύττουν τον «Άγνωστον Θεόν,» τον Ιεχωβά, στους κατοίκους της Αθήνας και όλης της Ελλάδας.

Η επίσκεψή μας τελείωσε και παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής. Κοιτάζοντας πίσω από κάποια απόσταση, ρίχνουμε μια τελευταία ματιά στην Ακρόπολη. Ο ήλιος που δύει μεταβάλλει το μαρμάρινο στεφάνι της πόλεως σε ακτινοβόλο χρυσάφι. Τι θαυμάσιο θέαμα! Αλλά ιδιαίτερα ευφραινόμαστε που τόσο πολλοί άνθρωποι απολαμβάνουν τώρα την αληθινή πνευματική διαφώτιση στην Αθήνα, την πανάρχαια «πόλη των πολλών θεών.»

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 1/11/1981

Το 2013 είχα περάσει με μια μέρα διαφορά στα ΚΤΕΟ το αυτοκίνητο και τη μηχανή. Δύο χρόνια μετά έπρεπε να ξαναπεράσω, προτίμησα την ίδια ημέρα για να εξυπηρετηθώ… Και εξυπηρετήθηκα καλά.

Τον Οκτώβρη του 2013 είχα έρθει στα auteco της λεωφόρου Καβάλας προκειμένου να περάσω ΚΤΕΟ το Ι.Χ. αυτοκίνητο μου και τη μηχανή… Δύο χρόνια μετά, πήρα εμπρόθεσμα ειδοποίηση για την υποχρέωση μου και ανταποκρίθηκα άμεσα.

Όπως είχα γράψει και τότε στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ στα σχετικά δημοσιεύματα (δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ) έχουν μια πολύ σοβαρή και καλή οργάνωση. Όχι επειδή είναι ιδιωτικά. Αλλά επειδή δουλεύουν με στόχο την εξυπηρέτηση του πελάτη τους.

Το ωραίο είναι ότι ξέρουν να κρατάνε τη σταθερή πελατεία τους δίνοντας μικρά κίνητρα με έκπτωση για την παροχή υπηρεσιών που προσφέρουν και η οποία είναι σε πολύ καλά επίπεδα.

Ο χρόνος αναμονής είναι πολύ μικρός, καμιά φορά και καθόλου, αν και την Παρασκευή 2/10/2015 που πήγα εγώ έχοντας κλεισμένο ραντεβού τηλεφωνικά υπάρχει, ιδιαίτερα στη μηχανή, μετά Ι.Χ. μια αναμονή δύο ωρών.

Θαρρώ πως δεν φταίνε κι αυτοί. Έχουν κάθε καλή πρόθεση, αλλά η… τρομοκρατία που ασκείται δήθεν ως υπενθύμιση έχει στείλει άρον – άρον, πολλούς στο… ταμείο του ΚΤΕΟ. Το οποίο δεν είναι και μικρό: 75 ευρώ για το Ι.Χ. και τη μηχανή, μαζί με την κάρτα καυσαερίου.

Ωστόσο πρέπει να είμαστε σωστοί ως πολίτες στις υποχρεώσεις μας απέναντι στο κράτος. Εξάλλου τα πρόστιμα στην περίπτωση που δεν είσαι συνεπής στους χρόνους, είναι αρκετά τσουχτερά. Και δεν είναι τώρα καιρός για τέτοια επιπλέον έξοδα…

Εδώ στο ΚΤΕΟ, οι μηχανικοί δουλεύουν με μια αξιόλογη αρτιότητα… Κάθεσαι αναπαυτικά στην αίθουσα αναμονής και περιμένεις την ειδοποίηση από το ταμείο, αφού πρώτα έχεις δηλώσει την παρουσία σου και έχεις καταθέσει τα ανάλογα χαρτιά (άδεια, δίπλωμα, προηγουμένη αξιολόγηση από τα ΚΤΕΟ). Κι αφού διευθετήσεις το οικονομικό και πάρεις την απόδειξή σου περιμένεις τον μηχανικό που έχει αναλάβει το όχημα.

Θα σου δώσει τα κλειδιά του οχήματος, μαζί με τα ανάλογα πιστοποιητικά και τις παρατηρήσεις (αν υπάρχουν) εφόσον πρέπει κάτι να δεις και να προσέξεις στο πρώτο σέρβις που θα κάνεις. Και η ευγένεια είναι κάτι που τους χαρακτηρίζει σε όλες τις φάσεις του ΚΤΕΟ.

Έχουν αλλάξει πολλά στο πέρασμα των χρόνων… Θυμάμαι κάποτε πως έπρεπε να χάσεις ένα ολόκληρο μεροκάματο, πηγαίνοντας στην ατελείωτη ουρά της αναμονής των κρατικών ΚΤΕΟ.

Η απελευθέρωση τους και το πέρασμα τους σε ιδιώτες, πέρα από το ότι έδωσε δουλειά σε πολλούς εξειδικευμένους μηχανικούς αυτοκινήτων, εξυπηρέτησε καλύτερα και τον πολίτη. Η αναμονή πια είναι περισσότερο φόβος και λιγότερη ουσία.

Το Ασφαλιστικό βρέθηκε ξανά και δεν πρόκειται να είναι η μόνη φορά στην επικαιρότητα. Πολύ συχνά, καθώς θα υποχρεώνονται από τα πράγματα να βάζουν όλο και πιο συχνά χέρι, βλέπουμε ανάλογα ζητήματα. Το ΕΘΝΟΣ  βλέπει ως φωτιές τις παρεμβάσεις που προβλέπει η πρώτη εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας.


Βάση όμως και για το σημερινό μας κομμάτι των «Επισημάνσεων» ήταν το δημοσίευμα του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΤΥΠΟΥ. Κι αυτό γιατί έχουν, πέρα από το πρωτοσέλιδο κι ένα πολύ ενδιαφέρον δισέλιδο στις εσωτερικές σελίδες τους. Και τα στοιχεία που παραθέτουν τρομάζουν. Μερικά από αυτά θα βρείτε πιο κάτω, στο κομμάτι μου…


Σωστά το έχουν «πιάσει» το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Πράγματι έχουν πετύχει να φέρουν την απόλυτη σύγχυση στα θέματα που αφορούν τις συντάξεις, έτσι ώστε ουδείς, ακόμα και οι εργατολόγοι, «ασφαλιστικολόγοι» δικηγόροι να μην είναι σε θέση να σε διαβεβαιώσουν για κάτι…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 03/10/2015

Πέρα από τους φόρους που θα πρέπει να περιμένουμε, όπως ακριβώς τα λέγαμε και πριν από τις εκλογές του Σεπτέμβρη, ένα άλλο θέμα που θα ανοίξει και μάλιστα με δραματικό τρόπο τις επόμενες ημέρες, αφού προβλέπεται στο 3^ο Μνημόνιο, είναι το Ασφαλιστικό… Θα είδατε τις εφημερίδες, φαντάζομαι, και τα ρεπορτάζ των καναλιών που μας προετοιμάζουν.

Βέβαια οι νέοι άνθρωποι, στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί τα έξι τελευταία χρόνια των μνημονίων, με την εργασιακή ανασφάλεια και την «μαύρη εργασία», ούτε που μπορούν να διανοηθούν ότι κάποια στιγμή θα φτάσουν να συνταξιοδοτηθούν.

Αλλά και εκείνοι που είναι πια κοντά στη σύνταξη, όπως εγώ, δεν ξέρουν με τις τόσο συχνές αλλαγές στο Ασφαλιστικό, αν ποτέ θα συνταξιοδοτηθούν. Και ακόμα αν αυτό θα συμβεί, με τι ποσό θα πρέπει να ζήσουν… Οι «ειδικοί» που εμφανίζονται στα κανάλια, ιδιαίτερα στα πρωινάδικα να… αναλύουν τα νέα μέτρα, καλούνται να προβλέψουν τις εκάστοτε εγκυκλίους και τις εφαρμογές τους, τόσο ξεχωριστές άλλωστε για τον καθένα, ανάλογα με τα χρόνια δουλειάς, ασφαλιστικό ταμείο και τις καταβολές σ’ αυτό κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου.

Και στο μεταξύ, τίτλοι όπως: «Συντάξεις των 300 ευρώ φέρνει το μνημόνιο Τσίπρα» μόνο, άγχος, αγωνία και απόγνωση για το πώς θα επιβιώσει κανείς, σπέρνουν στον κόσμο και τους πολίτες. Ο τίτλος δεν είναι φανταστικός. Τον διάβασα στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ της 30/9/2015 στη σελίδα 16 συνοδευόμενο με αναλυτικό πίνακα από το τι χάνουν οι ασφαλισμένοι από την κατάργηση του κατώτατου ορίου.

Πολύ «φυσιολογικά» ο αρθρογράφος Κ. Κατίκος του δισέλιδου ρεπορτάζ αναφέρει ότι θα πρέπει να αναμένουμε νέα αύξηση των ορίων ηλικίας και πέραν των 67 από το 2020… Είναι μάλιστα τόσο ρευστά τα πράγματα και τέτοια η ανησυχία που πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει άμεσα και πάντως οι κυβερνώντες, δεν είναι σε θέση να κάνουν τέτοιους μακροχρόνιους υπολογισμούς.

Να αρχίσουμε λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε ότι θα δούμε να εφαρμόζονται στην περίπτωση μας συντάξεις των 300 – 455 ευρώ, μετά την κατάργηση των κατώτατων ορίων σύνταξης; Τίποτα πια δεν μας κάνει εντύπωση…

Είναι άλλωστε τόσοι πολλοί αυτοί από το πολιτικό προσωπικό που συμφωνούν με τις προτάσεις των ευρωπαίων «φίλων μας» - εταίρων μας. Κάθε μέρα που περνάει διαπιστώνουμε ότι οι άνθρωποι που μας κυβερνούν, έχουν χάσει κάθε ίχνος λογικής.

Διότι πόσο εξωπραγματικό μπορεί να ακούγεται η απαίτηση να μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια τα ύστερα χρόνια της ζωής του, αφού έδωσε τα καλύτερα του χρόνια στη παραγωγή, με ένα τέτοιο ποσό; Σε άλλες εποχές ναι, θα ήταν κάτι φυσιολογικό κάτι τέτοιο… Σήμερα όμως σε βλέπουν και σε ακούν σαν να μιλάς από άλλο πλανήτη για ζητήματα που αφορούν άλλους ανθρώπους…

Νομίζω ή μάλλον είναι σίγουρος πια, ότι οι άνθρωποι που σχεδιάζουν το μέλλον, τουλάχιστον σε ότι αφορά το συνταξιοδοτικό, δεν είναι σε θέση να δουν πέρα από τη μύτη τους. Και αυτή η άγνοια είναι πολύ επικίνδυνη. Γι’ αυτό και ότι λένε σήμερα, έρχονται αύριο να το αλλάξουν, αφού βλέπουν ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί.

Οι δε συνταξιούχοι σήμερα, είναι σε ακόμα χειρότερη κατάσταση. Κάθε φορά που καταβάλλεται η σύνταξη τους, κοιτάζουν να δουν τι περικοπές έχουν αυτόν τον μήνα, ενώ πολύ εύκολα κυβερνητικοί αξιωματούχοι μιλάνε για μειώσεις κι άλλο, κατά 11%

Πολλοί αναρωτιούνται, αν αυτός ο κατήφορος μπορεί να έχει ένα τέλος, αν δηλαδή υπάρχει ένας πάτος στο βαρέλι… Όλα γύρω είναι μαύρα και η όποια ελπίδα έχει χαθεί… Το χειρότερο είναι ότι η συνδικαλιστική εκπροσώπηση τόσο των συνταξιούχων, όσο και των εργαζομένων δεν έχει πια τίποτα, από αυτό που ξέραμε κάποτε.

Όσες καλές προθέσεις κι αν έχουν, όλο και λιγοστεύουν τα μέσα που έχουν στη διάθεση τους. Και οι όποιες αποφάσεις των δικαστηρίων τους δικαιώνουν, μένουν ανεφάρμοστες. Μόνα κερδισμένα κάποια γραφεία μεγαλοδικηγόρων που αναλαμβάνουν τη δικαίωση σε προσωπικό επίπεδο, με το αζημίωτο, φυσικά. Αυτή την εποχή ζούμε, όπου ο καθένας πρέπει να «τρέχει» και να διεκδικεί το δίκιο του. Το όποιο κοινωνικό κράτος υπήρχε, ξεχάστε το.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών» τ. 406 που ολοκληρώσαμε την περασμένη Τρίτη 29/9 και έφυγε για το πιεστήριο. Για να τον διαβάσετε, όπως ακριβώς θα κυκλοφορήσει σε λίγο, πατήστε ΕΔΩ.

Οι παλιοί αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ το γνωρίζουν καθώς, κάθε φορά που ολοκληρώνεται μια έκδοση του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών» ή του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, των δύο εφημερίδων όργανα συνδικαλιστικών οργανώσεων συνταξιούχων που επιμελούμαι δημοσιογραφικά τα παρουσιάζω εδώ… Δεν ξέρεις, μπορεί να προκύψει και κάποιος άλλος πελάτης…

Όχι επειδή εκτιμώ πώς ενδιαφέρουν άμεσα εσάς, τι να σας ενδιαφέρει άλλωστε από έντυπα που απευθύνονται σε συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων με κοινό εργασιακά κριτήρια, αλλά αποτελούν μέρος της εργασίας μου.

Και όπως λέω και σε άλλο σημείο αυτού websiteμετά την απόλυση μου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, το 2012, επιδιώκω να έχω για να ζήσω με μια στοιχειώδη ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πράγμα που δικαιούμαι, ύστερα από τόσα χρόνια εργασίας στη δημοσιογραφία.

Ας δούμε, λοιπόν, λίγο τον ΤΥΠΟ… Είχαμε να βγάλουμε φύλλο από τον περασμένο Ιούνιο και όχι τυχαία. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (Π.Ο.Σ.Σ.) στην ιδιοκτησία της οποίας ανήκει, εκτιμά πολύ τη δύναμη της σε ότι αφορά την ενημέρωση των μελών της, για τη δράση της ίδιας και των Σωματείων της.

Όμως τα capital controls των τραπεζών που επιβλήθηκαν τον περασμένο Ιούλιο, δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα και στον ΤΥΠΟ, αλλά και στην ίδια τη λειτουργία της Ομοσπονδίας. Τρεις μήνες μετά και αφού όπως λένε οι τραπεζίτες χαλάρωσαν λίγο, μπορούν να προγραμματίσουν με μεγαλύτερο κόστος τη λειτουργία τους.

Και βέβαια συνεχίσαμε την έκδοση της εφημερίδας. Δεν ξέρω για πόσο ακόμα… Οι άνθρωποι της διοίκησης θέλουν οπωσδήποτε την ύπαρξη της και τον παρεμβατικό της ρόλο… Το ζήτημα είναι πόσο θα αντέξουν, όταν λιγοστεύουν συνεχώς οι συνταξιούχοι που καλύπτουν… Αλλά, αυτό είναι μια άλλη ιστορία που δεν είναι της ώρας…

Όπως κάθε φορά, συνεργαστήκαμε με τον πρόεδρο της Π.Ο.Σ.Σ., Βασίλη Αποστολόπουλο με τον καλύτερο τρόπο καθώς υπάρχει αμοιβαία εκτίμηση. Την προηγούμενη εβδομάδα πήρα την ύλη, σχεδίασα τις σελίδες, έγραψα τα δικά μου κομμάτια και την πήγα στη Σαλαμίνα, στην Πόπη για να τη δουλέψει.

Θυμάστε, είχα γράψει ένα κομμάτι εδώ στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Μπορείτε να το ξαναδείτε ΕΔΩ. Συνηθίζω να κάνω τη δουλειά μου να μοιάζει με… εκδρομή. Καταφέρνω να αναδεικνύω τα καλά πράγματα και να μη δίνω στην κούραση την πρώτη θέση… Εξάλλου η σωματική κούραση περνά, ενώ είναι πολύ σημαντική η «ανάσα» των αναγκών της καθημερινότητας μας.

Ο ΤΥΠΟΣ λοιπόν στάλθηκε ήδη για εκτύπωση στο πιεστήριο και την ερχόμενη θα φτάσει με το ταχυδρομείο σε όλα τα μέλη των Σωματείων της Π.Ο.Σ.Σ. Για μένα είναι μια όμορφη στιγμή καθώς τώρα μπορώ να ρίξω το βάρος μου στην ολοκλήρωση του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ, της εφημερίδας των συνταξιούχων ΗΣΑΠ που ήδη ετοιμάζεται.

Θέλω όλα αυτά να τα τελειώσω πριν πάω το μικρό ταξίδι στην Κρήτη, προς το τέλος του πρώτου δεκαήμερου του Οκτώβρη. Και νομίζω ότι είμαι ήδη σε καλό δρόμο… Έχω και διάθεση για δουλειά και ωραίους συνεργάτες – εργοδότες.

Χαίρομαι πολύ γι’ αυτό, επειδή γνωρίζω καλά πως δεν είναι πολύ αυτό που κάνουν να βιοπορίζονται… Απαραίτητο, στη φοροκαταιγίδα που έρχεται…

Το ΕΘΝΟΣ της 29/9/2015 το κάνει πρώτο θέμα… Το ανεβάζει μάλιστα τόσο ψηλά που βάζει και τον τίτλο του μέσα στη φωτογραφία, κάτι που δεν κάνει και τόσο συχνά ο Τύπος, εκτός κι αν πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό.


Το ίδιο κάνει και η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της ίδιας ημέρας, αν και η ειδησεογραφία, σε ότι αφορά τον μικρόκοσμο της χώρας μας δεν είναι φτωχή… Το ίδιο ακούγαμε και στα ραδιόφωνα και την T.V. την ίδια ώρα…


Στα ΝΕΑ μπορεί να βάζουν το θέμα λίγο πιο χαμηλά, αλλά δεν το υποβιβάζουν καθόλου αφού πρόκειται για κάτι σοβαρό… Ναι, παρά τα δικά του, μεγάλα και σοβαρά προβλήματα, τον άνθρωπο συνεχίζει να τον απασχολεί αν υπάρχει ζωή αλλού…

Και ξαφνικά οι άνθρωποι άκουγαν έκπληκτοι τη Δευτέρα 28/9 τις ανακοινώσεις της NASA, ότι στον πλανήτη Άρη ανακαλύφθηκε νερό, πράγμα που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ίσως κάποτε υπήρξε ζωή. Στο σημείωμα αυτό αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο από το περιοδικό ΞΥΠΝΑ, Φεβρουάριος 2009. Πόσο μπροστά είναι η Οργάνωση! Έξι ολόκληρα χρόνια πριν και μιλάει για τα ίδια πράγματα…

Βάλαμε ακομα στο δημοσίευμα τι έγραψαν οι ελληνικές εφημερίδες και ενδεικτικά τρία δημοσιεύματα από ιστοσελίδες που παρουσίασαν το θέμα μετά τις σχετικές ανακοινώσεις… Έτσι, για να έχετε μια πιο σφαιρική εικόνα...

Ο Άρης σε Κοντινό Πλάνο

Τον Αύγουστο του 2003, ο Άρης βρέθηκε σε απόσταση 56 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας—πιο κοντά από κάθε άλλη φορά μέσα σε 60.000 χρόνια περίπου. Στην αστρονομική κλίμακα, αυτό σημαίνει ότι ο κόκκινος πλανήτης έφτασε ουσιαστικά στο κατώφλι μας, προς μεγάλη χαρά των παρατηρητών του ουρανού.

Στις αρχές του 2004, αρκετά διαστημόπλοια είχαν φτάσει στον Άρη. Μερικά μελέτησαν τον πλανήτη από το έδαφός του και άλλα ενώ βρίσκονταν σε τροχιά γύρω από αυτόν. Τι έχουμε μάθει από αυτές τις αποστολές σχετικά με το γειτονικό μας πλανήτη;

Τοπογράφηση του Κόκκινου Πλανήτη

Ο δορυφόρος Πλανητικός Τοπογράφος του Άρη (Mars Global Surveyor) έφτασε στον Άρη το 1997. Διαπίστωσε ότι κάποτε υπήρχε εκεί ισχυρό μαγνητικό πεδίο. Ο δορυφόρος χαρτογράφησε επίσης με ακρίβεια τη μορφολογία του εδάφους του Άρη, αποκαλύπτοντας μεταξύ άλλων ότι η απόσταση από το χαμηλότερο σημείο της επιφάνειας του πλανήτη ως το ψηλότερο υπερβαίνει τα 29 χιλιόμετρα, ενώ η αντίστοιχη απόσταση στη γη είναι 19 χιλιόμετρα.

Το χαμηλότερο σημείο στον Άρη βρίσκεται στην αχανή λεκάνη Ελλάς, η οποία σχηματίστηκε προφανώς από την πρόσκρουση γιγάντιου αστεροειδούς. Το ψηλότερο σημείο είναι η κορυφή του τεράστιου ηφαιστειακού όρους Όλυμπος, με υψόμετρο 21 χιλιόμετρα. Μια κάμερα του Τοπογράφου κατέγραψε επίσης ογκόλιθους που φαίνονταν να έχουν διάμετρο πάνω από 18 μέτρα, μεγάλα μετακινούμενα πεδία με αμμόλοφους, καθώς και πρόσφατα σχηματισμένες αυλακώσεις. Ένα άλλο όργανο έδειξε ότι οι περισσότεροι επιφανειακοί βράχοι είναι ηφαιστειακής προέλευσης.

Μολονότι το Νοέμβριο του 2006 χάθηκε η επικοινωνία με τον Πλανητικό Τοπογράφο του Άρη, τρεις δορυφόροι—η Αρειανή Οδύσσεια 2001 (Mars Odyssey 2001), ο Άρης Εξπρές (Mars Express) και ο Αναγνωριστικός Δορυφόρος του Άρη (Mars Reconnaissance Orbiter)—συνέχισαν την παρατήρηση του κόκκινου πλανήτη. Χρησιμοποιώντας πιο ευαίσθητες κάμερες και ανιχνευτές, εξέτασαν την ατμόσφαιρα του Άρη και το διάστημα που τον περιβάλλει και μάλιστα ανακάλυψαν και χαρτογράφησαν άφθονο πάγο στο βόρειο πόλο του πλανήτη.

Με αυτόν τον πάγο ασχολείται το Αρειανό Διαστημικό Όχημα Φοίνιξ (Phoenix Mars Lander), το οποίο προσεδαφίστηκε χωρίς προβλήματα στον κόκκινο πλανήτη στις 25 Μαΐου 2008. Είναι εξοπλισμένο με πολύ προηγμένα όργανα για την ανάλυση τόσο της ατμόσφαιρας όσο και του μόνιμα παγωμένου εδάφους της πολικής περιοχής. Οι επιστήμονες ελπίζουν να μάθουν αν στο παγωμένο έδαφος υπήρξε ποτέ ζωή σε μικροβιακό επίπεδο. Ωστόσο, η έρευνα για ζωή—ή τουλάχιστον για συνθήκες ευνοϊκές προς αυτήν—είχε αρχίσει νωρίτερα.

Τα Εξερευνητικά Οχήματα Σπίριτ και Οπορτιούνιτι

Δύο Οχήματα Εξερεύνησης του Άρη, το Σπίριτ (Spirit) και το Οπορτιούνιτι (Opportunity), έφτασαν στον Άρη τον Ιανουάριο του 2004, όπου προσεδαφίστηκαν σε περιοχές επιλεγμένες βάσει στοιχείων που συλλέχθηκαν σε προηγούμενες αποστολές. Τα εξερευνητικά οχήματα—καθένα με μέγεθος σχεδόν όσο ένα αυτοκινητάκι αγώνων καρτ—επιβράδυναν την κάθοδό τους στην ατμόσφαιρα του Άρη με θερμικές ασπίδες, αλεξίπτωτα και πυραύλους. Κατά την προσεδάφιση, αναπήδησαν στην επιφάνεια, κλεισμένα μέσα σε ένα προστατευτικό περίβλημα από αερόσακους, όπως περίπου είχε συμβεί και με το μικρότερο προκάτοχό τους, τον Ιχνηλάτη του Άρη (Mars Pathfinder), το 1997.

Η έκταση της επιφάνειας του Άρη είναι σχεδόν ίση με την ξηρά της γης, παρέχοντας έτσι στα ρομπότ ένα ευρύ πεδίο για εξερεύνηση. Η τοποθεσία που επιλέχθηκε για το εξερευνητικό όχημα Οπορτιούνιτι ήταν η Μεσημβρινή Πεδιάδα (Meridiani Planum), ένα οροπέδιο με αρχαία στρώματα βράχων που περιέχουν ένα πλούσιο σε σίδηρο ορυκτό, τον αιματίτη. Το Σπίριτ προσεδαφίστηκε στην άλλη πλευρά του Άρη για να εξερευνήσει τον πυθμένα του τεράστιου κρατήρα Γκούσεφ, όπου, κατά την άποψη μερικών ερευνητών, πιθανόν να υπήρχε μια αρχαία λίμνη. Σκοπός της διπλής αποστολής, σύμφωνα με ένα ενημερωτικό δελτίο της NASA, ήταν «η αξιολόγηση της ιστορίας των περιβαλλοντικών συνθηκών σε τοποθεσίες οι οποίες κάποτε μπορεί να ήταν υγρές και ευνοϊκές για τη ζωή».

«Γεωλόγοι» στον Άρη

Όταν το Σπίριτ έφτασε στον προορισμό του στις 4 Ιανουαρίου 2004, γύρω του υπήρχε ένα έρημο τοπίο με θραύσματα βράχων και ρηχά κυκλικά βυθίσματα. Το όχημα μελέτησε το τοπίο όπως ακριβώς θα έκανε ένας γεωλόγος, παρατηρώντας τα διάφορα είδη εδάφους, βράχων και γεωλογικών σχηματισμών. Οι επιστήμονες που κατηύθυναν το Σπίριτ διαπίστωσαν ότι η περιοχή όπου προσεδαφίστηκε ήταν γεμάτη ηφαιστειακούς βράχους καθώς και κοιλώματα που προκλήθηκαν από μετεωρίτες. Στη συνέχεια, το Σπίριτ διένυσε 2,6 χιλιόμετρα για να εξερευνήσει μια ομάδα λοφίσκων. Εκεί ανακάλυψε ασυνήθιστους σχηματισμούς βράχων και επίπεδες περιοχές με ομαλές βραχώδεις επιφάνειες πιθανώς ηφαιστειακής προέλευσης.

Στο μεταξύ, στις 25 Ιανουαρίου 2004, έπειτα από ένα ταξίδι 456 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, το Οπορτιούνιτι προσεδαφίστηκε με απόκλιση μόλις 25 χιλιομέτρων από το κέντρο του στόχου του. Το προστατευμένο με αερόσακους εξερευνητικό όχημα αναπήδησε στην επίπεδη επιφάνεια της Μεσημβρινής Πεδιάδας και κύλησε κατευθείαν σε έναν μικρό κρατήρα. Κάποιος επιστήμονας παρομοίασε την προσεδάφιση με μια διαπλανητική βολή του γκολφ, όπου το μπαλάκι κατέληξε με την πρώτη στην τρύπα!

Το Οπορτιούνιτι εξερεύνησε διάφορους κρατήρες που περιέχουν στρώματα βράχων μέσα στα οποία υπάρχουν μικρά σφαιρίδια πλούσια σε αιματίτη. Το γκρίζο χρώμα τους δημιουργεί αντίθεση με το κοκκινωπό έδαφος και τους βράχους στο γύρω τοπίο. Σε ορισμένα στρώματα βράχων υπάρχουν ραβδώσεις και σχηματισμοί που μοιάζουν με αποθέσεις άμμου σε τρεχούμενο νερό. Μερικοί επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτοί οι σχηματισμοί, σε συνδυασμό με το χλώριο και το βρώμιο που βρέθηκαν στους βράχους, δείχνουν ότι κάποτε υπήρχε εκεί αλμυρό νερό.

Η αποστολή του Φοίνικα έχει φέρει στο φως περισσότερα στοιχεία για την επιφάνεια του Άρη, ιδιαίτερα για την παγωμένη περιοχή του. Ένας βραχίονας έχει ανασκάψει τον πάγο κάτω από την επιφάνεια, τροφοδοτώντας τα δύο «εργαστήρια» του Φοίνικα με δείγματα εδάφους και πάγου για ανάλυση. Ωστόσο, η αποστολή σχεδιάστηκε έτσι ώστε να είναι σχετικά βραχύβια επειδή, όπως εξήγησε το περιοδικό Επιστήμη (Science), λίγους μόλις μήνες μετά την ολοκλήρωση του έργου του διαστημικού οχήματος, ο αρειανός χειμώνας θα «τύλιγε το Φοίνικα σε ένα παχύ στρώμα παγωμένου διοξειδίου του άνθρακα».

Το γεγονός και μόνο ότι οι επιστήμονες μπορούν να εξερευνήσουν άλλους πλανήτες εκατοντάδες εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά δείχνει τι μπορεί να συμβεί όταν οι άνθρωποι εργάζονται μαζί για έναν κοινό σκοπό. Επίσης, τέτοια επιτεύγματα τιμούν την ανθρώπινη επινοητικότητα. Ασφαλώς, η εξερεύνηση του διαστήματος—στην πραγματικότητα, η επιστήμη ως σύνολο—είναι εφικτή μόνο χάρη στους συνεπείς και απόλυτα αξιόπιστους φυσικούς νόμους που διέπουν το σύμπαν. Αυτοί οι νόμοι δεν δημιουργήθηκαν μόνοι τους αλλά θεσπίστηκαν από τον Μεγάλο Αρχιτέκτονα του σύμπαντος, τον Ιεχωβά Θεό.

[Υποσημειώσεις]

Δεκαεννιά χιλιόμετρα είναι η απόσταση από τον πυθμένα της Τάφρου των Μαριάνων Νήσων στον Ειρηνικό Ωκεανό μέχρι την κορυφή του όρους Έβερεστ.

Η Αρειανή Οδύσσεια 2001 και ο Αναγνωριστικός Δορυφόρος του Άρη εκτοξεύτηκαν από την Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) των ΗΠΑ, ενώ ο Άρης Εξπρές από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος.

Υπάρχει ζωή στον Άρη;

Ο Σερ Γουίλιαμ Χέρσελ και ο Πέρσιβαλ Λόουελ, αστρονόμοι του 18ου και του 19ου αιώνα, ισχυρίστηκαν ότι ο κόκκινος πλανήτης έβριθε από νοήμονα ζωή, και η δαρβινική θεωρία της εξέλιξης φαινόταν να υποστηρίζει αυτή την ιδέα. Αλλά όλες εκείνες οι απόψεις έχουν καταρριφθεί. Οι δορυφορικές παρατηρήσεις έχουν αποκαλύψει γυμνό τοπίο και αραιή ατμόσφαιρα αποτελούμενη κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα. Το 1976, πειράματα που έκανε το όχημα Βίκινγκ 1 (Viking 1) δεν ανακάλυψαν ζωή στην επιφάνεια του Άρη.

Ωστόσο, οι επιστήμονες εξακολουθούν να αναζητούν ίχνη ζωής, με πιο πρόσφατη προσπάθεια την αποστολή του Φοίνικα. Με βάση το γεγονός ότι μερικά μικρόβια μπορούν να επιβιώνουν σε ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες στη γη, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι παρόμοιοι οργανισμοί μπορεί να υπάρχουν και σε ορισμένα μέρη στον Άρη. Το σκάφος Μπιγκλ 2 (Beagle 2), το οποίο μετέφερε ο Άρης Εξπρές, ήταν εξοπλισμένο για να αναζητήσει οργανικές ουσίες στο αρειανό έδαφος, αλλά η προσεδάφιση απέτυχε στα τέλη του 2003. Το επόμενο έτος, οι επιστήμονες ανίχνευσαν ίχνη μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη, πυροδοτώντας συζητήσεις για το αν το αέριο ήταν βιολογικής ή ηφαιστειακής προέλευσης.

Μπορεί άραγε να εμφανιστεί ζωή από μόνη της οπουδήποτε στο σύμπαν; Η Γραφή απαντάει: «[Στον Θεό] είναι η πηγή της ζωής». (Ψαλμός 36:9) Ναι, η ζωή μπορεί να προέλθει μόνο από ζωή, και ο αρχικός Ζωοδότης είναι ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός.—Πράξεις 17:25.

• Βλέπε και το άρθρο «Ένα Ρομπότ Εξερευνάει τον Άρη», στο Ξύπνα! 22 Ιουνίου 1998.
• Δείτε επίσης πώς παρουσίασαν το θέμα στο διαδίκτυο ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται και τόσο για… φημολογία, όπως λέει το ρεπορτάζ που ακολουθεί. Οι καλοί «φίλοι μας» και εταίροι δανειστές μας το έθεσαν στα απαραίτητα με την αύξηση του ΦΠΑ στο 23%. Οπότε τι τσίπουρο, τι βότκα…

Συναγερμός έχει σημάνει στην Κρήτη με τη φημολογία ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει να επιβάλλει φορολόγηση 3 ευρώ το λίτρο στα αποστάγματα των παραδοσιακών καζανιών. Σήμερα ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο παραδοσιακό τσίπουρο είναι 0,60 ευρώ, ο οποίος βέβαια συχνά δεν καταβάλλεται καθώς πολλά καζάνια λειτουργούν χωρίς άδεια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η ΕΕ έχει ζητήσει αιτιολογημένη γνώμη από την Ελληνική κυβέρνηση για τον τρόπο με τον οποίο φορολογεί το χύμα τσίπουρο, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες υπάρχουν πολλές «ενστάσεις» για το πώς η Ελλάδα διαχειρίζεται το θέμα.

Δείτε πώς παρουσιάζει το θέμα ο Τύπος: Έσοδα 97,7 εκατ. ευρώ σε διαφυγόντες φόρους στερείται ετησίως το δημόσιο από την παράνομη παραγωγή και διακίνηση χύμα τσίπουρου, που γίνεται εις βάρος τόσο των νόμιμων διήμερων αποσταγματοποιών που παράγουν και εμπορεύονται νόμιμα το προϊόν τους, όσο και των οργανωμένων αποστακτηρίων που αντιμετωπίζουν αθέμιτο ανταγωνισμό.

Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από την επικαιροποιημένη κλαδική μελέτη του ΙΟΒΕ για τον κλάδο των αλκοολούχων ποτών (με.. φοβερές μελέτες ασχολείται το ΙΟΒΕ), η οποία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το φαινόμενο και προτείνει λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος που δύνανται να γεμίσουν τα κρατικά ταμεία με 132,6 εκατ. ευρώ σε βάθος τριετίας, προσφέροντας χρηματοδοτική ανάσα.

Το ισχύον πλαίσιο ελέγχων για την παραγωγή και τη διακίνηση του χύμα τσίπουρου έχει μπει στο στόχαστρο της Κομισιόν καθώς έχει επιτρέψει σε παράνομους αποσταγματοποιούς να διακινούν χωρίς παραστατικά ποσότητες χύμα τσίπουρου, στερώντας από το δημόσιο σύμφωνα με τα στοιχεία του ΙΟΒΕ, 55,1 εκατ. ευρώ από τον ΕΦΚΟΠ (ειδικός φόρος κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών) και 42,6 εκατ. ευρώ από τον ΦΠΑ ετησίως, για ποσότητα παράνομου χύμα τσίπουρου που φορείς της αγοράς υπολογίζουν στα 10,8 εκατ. λίτρα. Ποσά, τα οποία καλείται να πληρώσει από την τσέπη του ο φορολογούμενος, μέσω της αυξημένης φορολογίας που τον έχει ήδη φέρει στα όριά του.

Στο φόντο πάντως των φημών για αύξηση της φορολογίας οι παραδοσιακοί αποσταγματοποιοί του νομού Ηρακλείου ετοιμάζονται να αντιδράσουν με τη βοήθεια του νομικού τους συμβούλου Αντώνη Βγόντζα, που την ερχόμενη Κυριακή θα τους ενημερώσει σχετικά, στην ετήσια γενική τους συνέλευση που θα ξεκινήσει στις 12 το μεσημέρι, στην αίθουσα της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου.

Είναι ενδεικτικές οι δηλώσεις που έκανε στην εφημερίδα του Ηρακελίου «Νέα Κρήτη» ο πρόεδρος του Συλλόγου Αποσταγματοποιών Παραδοσιακής Τσικουδιάς, Στάθης Φραγκιαδάκης, ο οποίος καταγγέλλει συμφέροντα ποτοποιών, που ωστόσο πληρώνουν βαρύ ΕΦΚ (12 - 25 ευρώ το λίτρο άνυδρης αλκοόλης) κι έχουν καταδικαστεί στον αφανισμό από το λαθρεμπόριο...

Ο Στάθης Φραγκιαδάκης έκανε λόγο για σκόπιμες δυσκολίες που δημιούργησε η ίδια η κυβέρνηση στους καζανάρηδες της Κρήτης από το περασμένο καλοκαίρι, επειδή προσπάθησε για τη νομιμότητα...

«Σκόπιμα μας δημιούργησαν προσκόμματα και παραλίγο να μην ανοίξουμε καν τα καζάνια μας. Γενικά όλο προβλήματα μάς δημιούργησαν αυτή τη χρονιά. Και η αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτά τα προβλήματα είναι ότι αυτοί στο υπουργείο επιμένουν να μας φορολογήσουν την τσικουδιά πολύ βαριά. Πήγαινε ο κόσμος να βγάλει άδεια απόσταξης και του έλεγαν διάφορες δικαιολογίες, όπως ότι το αμπέλι δεν είναι σε άδεια, ότι η ποικιλία αυτή δεν αποστάζεται και χίλια δυο άλλα πράγματα. Φαντάζεστε λοιπόν ότι του χρόνου αυτοί θα προσπαθήσουν να μη μας αφήσουν καθόλου να ανοίξουμε. Τα συμφέροντα είναι μεγάλα, διότι η τσικουδιά και το τσίπουρο έχουν την αποδοχή του κόσμου, που το πίνει γιατί το βρίσκει και καλό και φτηνό. Έτσι θίγονται μεγάλα συμφέροντα, που πιέζουν το υπουργείο να βάλει μεγάλο φόρο», αναφέρει μεταξύ άλλων ο κ. Φραγκιαδάκης, χωρίς να δίνει απαντήσεις όμως για το όργιο παρανομίας με τα καζάνια, που δεν έχουν άδεια και που ουσιαστικά υπονομεύουν τους νόμιμους παραδοσιακούς αποσταγματοποιούς....

Έτοιμοι να ξεκινήσουν «πόλεμο» για την παραδοσιακή τσικουδιά είναι οι παραγωγοί της Κρήτης καθώς βλέπουν χορό συμφερόντων από τις μεγάλες βιομηχανίες ποτών πίσω από την βαριά φορολόγηση που ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών με τις ευλογίες της τρόικας.

Σύμφωνα με τους παραδοσιακούς παραγωγούς η αλλαγή της τιμής από 0,59 λεπτά το λίτρο σε 3 ευρώ αλλάζει δραματικά τα δεδομένα και βγάζει εκτός αγοράς τους καζανάδες της Κρήτης, οι οποίοι παράγουν τσίπουρο και ρακή και την εμπορεύονται είτε σε καταστήματα εστίασης είτε σε μικρά σημεία πώλησης.

«Οι προτάσεις για την αύξηση της φορολόγησης έγιναν από τον κ. Μαυραγάνη και τις μεγάλες βιομηχανίες ποτών» δηλώνει, ο πρόεδρος του Συλλόγου Παραδοσιακών Καζανάδων Κρήτης, Στάθης Φραγκιαδάκης.

«Είμαστε οι παραδοσιακοί παραγωγοί και πληρώνουμε 0,60 ευρώ το λίτρο. Καθεστώς που παραμένει ίδιο εδώ και οκτώ χρόνια. Αν μπει τώρα φόρος 3 ευρώ στο λίτρο αυτομάτως το χύμα προϊόν θα εκτοξευθεί στα 12 ευρώ στην πώληση. Πράγμα που θα «σκοτώσει» την αγορά» επισημαίνει.

Τι απαντά όμως σε όσους μιλούν για παραβατικές συμπεριφορές; «Είμαστε καθόλα νόμιμοι και σωστοί απέναντι στην Ε. Ε αφού μας έχει αποδεχτεί ως καλλιεργητές, σύμφωνα με το νόμο που διέπει το καθεστώς των διήμερων παραγωγών οι οποίοι βγάζουν μικρή ποσότητα παραγωγής για επιπλέον εισόδημα».

ΑΥΞΗΣΗ ΦΟΡΟΥ

Το θέμα της αφορολόγητης διακίνησης χύμα τσίπουρου και ρακής μπήκε στο στόχαστρο της ΕΕ όταν την τελευταία δεκαετία πολλαπλασιάστηκαν οι ιδιωτικές εταιρείες και οι οινοποιητικοί συνεταιρισμοί που εμφιάλωναν τσίπουρο.

Σε αυτούς η φορολογία ήταν υψηλή από την πρώτη στιγμή της παραγωγής φθάνοντας την τελευταία τριετία το 12,5 ευρώ το λίτρο, γεγονός που υποστηρίζει και ο παραγωγός από την βιομηχανία ποτών «Αποστάγματα Κρήτης», Βαγγέλης Παριανός.

«Πράγματι εμείς πληρώνουμε 12,5 ευρώ το λίτρο από την στιγμή της πώλησης και μετά το άνυδρο ποτό όπως λένε τη ρακή και όχι σαν τους παραδοσιακούς παραγωγούς που πληρώνουν μέχρι σήμερα ελάχιστα χωρίς να έχουν το δικαίωμα ετικέτας. Η διακίνηση του χύμα προϊόντος είναι σχεδόν αφορολόγητη και δεχόμαστε έτσι αθέμιτο ανταγωνισμό. Οι πωλήσεις μας έχουν πέσει την τελευταία τριετία στο 20% – 25%».

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ

Ωστόσο η οργή των παραδοσιακών ρακάδων ξεχειλίζει αφού βλέπουν το μικρό εισόδημα που κερδίζουν με την παραγωγή της τσικουδιάς ότι κινδυνεύει να χαθεί. Οι ίδιοι εστιάζουν τα αιτήματα τους στη διαφύλαξη του παραδοσιακού προϊόντος από τους επιτήδειους που τα τελευταία χρόνια εξασκούν το σπορ της λαθροεισαγωγής. Οι φόβοι τους για ενδεχόμενη καταστροφή του κλάδου δεν κρύβεται αν δεν αλλάξει το μέτρο της βαριάς φορολογίας ή δεν εφαρμοστούν νέα νομοθετικά πλαίσια που ισχύουν και στις άλλες χώρες της Ευρώπης.

Άποψη που υποστηρίζει και ο πρόεδρος της ΟΑΣΝΗ Κρήτης (ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ), Γιώργος Τζωρτζάκης.

«Αν δεν αλλάξει αυτό το φοροεισπρακτικό μέτρο θα χαθούμε. Η τσικουδιά και η απόσταξη είναι αποτέλεσμα της εμποροκαλλιέργειας μέσα σε όρια. Εμείς ως παραδοσιακοί καζανάδες έχουμε ζητήσει από την κυβέρνηση εδώ και 2 χρόνια να αλλάξουν τα όρια που παραμένουν ίδια τα τελευταία οκτώ χρόνια και να κάνουν έρευνα σε περιοχές της Ε.Ε για να καταγράψουν παρόμοια καταστατικά. Θέλουμε να μας προστατέψουν και όχι να μας καταστρέψουν».

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Συλλόγου Παραδοσιακών «Καζανάδων» Κρήτης, Στάθη Φραγκιαδάκη «οι παραγωγοί είναι νόμιμοι, με άδεια και αποδεκτοί από την Ε. Ε και μπορούν να παράγουν μέχρι 1000 λίτρα το ανώτερο για παραγωγή, εμφιάλωση και προώθηση. Η διαφορά μας με τις μεγάλες εταιρίες είναι ότι προπληρώνουμε το φόρο μας ενώ οι μεγάλες βιομηχανίες τον δίνουν μετά την πώληση».

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ

Εντελώς διαφορετική είναι η εικόνα που δίνουν τα στελέχη του υπουργείου Οικονομικών. Σύμφωνα με τους γνωρίζοντες από το 1993 και μετά όταν άρχισε η διακίνηση του χύμα τσίπουρου χωρίς τοπικούς και χρονικούς περιορισμούς και το πρόβλημα πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Στο υπουργείο θεωρούν πως η παραγωγή μη εμφιαλωμένου τσίπουρου αυξήθηκε με παράνομες πρακτικές αφού γενικά υπήρχε αδυναμία να τηρηθούν οι νόμιμες προδιαγραφές παραγωγής.

Το όλο ζήτημα έφτασε στις Βρυξέλλες και έτσι συγκλήθηκε ειδική επιτροπή διαχείρισης του θέματος, συμβατή με την νομοθεσία της Ε.Ε… ώστε να μην επιβληθούν πρόστιμα. Μ’ αυτά τα «σοβαρά» ασχολούνται στις Βρυξέλλες κι εσείς περιμένετε, σωτηρία…

Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου η Ελληνική πλευρά επιθυμεί η τελική νομοθεσία να ενσωματώσει τα ισχύοντα και στις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.

Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία κάθε αμπελουργός έχει το δικαίωμα να αποστάξει τα «τσάμπουρα», που έχουν απομείνει από την παραγωγή της αμπελουργίας του και να βγάλει τσίπουρο για τέσσερα 48ωρα την περίοδο Οκτωβρίου -Νοεμβρίου. Έτσι δημιουργείται το χύμα διήμερο τσίπουρο ή ρακή.

Το παραχθέν προϊόν απόσταξης επιτρέπεται να διατεθεί από τον ίδιο τον παραγωγό στη αγορά, συνοδευόμενο με το αντίγραφο της άδειας απόσταξης και το αποδεικτικό είσπραξης του ειδικού φόρου κατανάλωσης χύμα, σε γυάλινα δοχεία των 5 λίτρων.

Αρχικά, η παραγωγή και διακίνηση του χύμα προϊόντος είχε στόχο την προστασία των ιδιοκτητών και καλλιεργητών αμπελώνων για μικρή περιθωριακή παραγωγή και σχεδόν ιδιωτική χρήση. Και γι” αυτό τον λόγο η φορολόγησή του ήταν μέχρι τώρα διακριτική.

• Πηγή: flashnews.gr και reporter.gr