Να διαθέτετε χρόνο για να κάνετε στοχασμούς γύρω από πνευματικά πράγματα. Το κάνουμε;
Τι είναι ο στοχασμός; Είναι το είδος της βαθιάς, συγκεντρωμένης σκέψης κατά την οποία ένα άτομο αναλογίζεται σοβαρά παρελθούσες εμπειρίες, ζυγίζει και συλλογίζεται τρέχοντα ζητήματα ή εξετάζει με περίσκεψη πιθανά μελλοντικά γεγονότα. Και μεις παροτρυνόμαστε να το κάνουμε αυτό. Βοηθά πολύ...
Συχνά τρέχουμε, επειδή έχουμε πολλές υποχρεώσεις και δεν δίνουμε χρόνο για τον εαυτό μας, ούτε ακόμα και για να σκεφτόμαστε. Κι ωστόσο στον Ψαλμό 1:1,2 (Ευτυχισμένος+ είναι ο άνθρωπος που δεν περπάτησε σύμφωνα με τη συμβουλή των πονηρών,+Και σε οδό αμαρτωλών δεν στάθηκε,+Και σε κάθισμα χλευαστών δεν κάθησε.+2Αλλά η ευχαρίστησή του είναι στο νόμο του Ιεχωβά,+Και το νόμο του διαβάζει χαμηλόφωνα ημέρα και νύχτα.+) βλέπουμε τι χρειάζεται σε έναν άνθρωπο για να είναι ευτυχισμένος.Χρειάζεται, λοιπόν, να διαβάζει τον νόμο του Ιεχωβά χαμηλόφωνα ημέρα και νύχτα…. Κι αυτό όπως γνωρίζουμε σημαίνει να διαθέτει χρόνο για να στοχάζεται γύρω από αυτά που μαθαίνει. Και ο Ιησούς το έκανε αυτό, καθώς αποσύρονταν συχνά.
Χρείαζεται ωστόσο να προσέχουμε τι είδους στοχασμούς κάνουμε. Διότι υπάρχουν κατάλληλοι και ακατάλληλοι στοχασμοί. Ας δούμε πρώτα τον ακατάταλληλο στοχασμό.
Προσοχή στον ακατάλληλο στοχασμό!
Μπορούμε να κατατάξουμε ως τέτοιον τον υπερβολικό διαλογισμό (γιόγκ) μια τεχνική που πολλοί στον κόσμο συστήνουν για χαλάρωση. Δεν είναι κάτι απλό. Ο αντικειμενικός σκοπός της γιόγκα ως μεθόδου για άσκηση πειθαρχίας είναι να οδηγήσει κάποιον στην πνευματική εμπειρία της «ζεύξης» ή της συνένωσης με ένα υπερανθρώπινο πνεύμα. Αλλά ποιο θα είναι αυτό το πνεύμα;
Στο βιβλίο «Ινδουιστικός Κόσμος», ο συγγραφέας Μπέντζαμιν Γουόκερ λέει για τη γιόγκα: «Ίσως ήταν ένα αρχικό σύστημα μαγικών τελετουργιών, και η γιόγκα διατηρεί ακόμη στην έννοιά της μια χροιά αποκρυφισμού και μαγγανείας». Οι Ινδουιστές φιλόσοφοι παραδέχονται ότι μέσω της γιόγκα μπορεί να αποκτήσει κάποιος υπερφυσικές δυνάμεις, μολονότι συνήθως ισχυρίζονται ότι δεν είναι αυτός ο απώτερος στόχος της γιόγκα.
Παραδείγματος χάρη, στο βιβλίο «Ινδική Φιλοσοφία» (Indian Philosophy), ο πρώην πρόεδρος της Ινδίας Δρ Σ. Ραντακρίσναν λέει για τη γιόγκα ότι «ο έλεγχος του σώματος μέσω διαφόρων στάσεων οδηγεί σε αδιαφορία για την ακραία ζέστη ή το υπερβολικό κρύο. . . . Ο γιόγκιν μπορεί να δει και να ακούσει σε μεγάλη απόσταση . . . Η μετάδοση σκέψεων από το ένα άτομο στο άλλο χωρίς την παρέμβαση των συνηθισμένων μηχανισμών επικοινωνίας είναι εφικτή. . . . Ο γιόγκι μπορεί να κάνει το σώμα του αόρατο».
Η εικόνα κάποιου γιόγκι που κοιμάται σε ένα κρεβάτι με καρφιά ή περπατάει σε αναμμένα κάρβουνα μπορεί να φαίνεται σε μερικούς απάτη και σε άλλους αστείο. Ωστόσο, αυτά συμβαίνουν συχνά στην Ινδία, όπως η συνήθεια του να στέκεται κάποιος στο ένα πόδι κοιτώντας κατευθείαν τον ήλιο επί ώρες και ο έλεγχος της αναπνοής που επιτρέπει σε ένα άτομο να μένει θαμμένο στην άμμο επί μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Τον Ιούνιο του 1995, η εφημερίδα «Δε Τάιμς οφ Ίντια» (The Times of India) ανέφερε ότι κάποιο κοριτσάκι τριάμισι χρονών ξάπλωσε κάτω σε κατάσταση έκστασης, και ένα αυτοκίνητο βάρους 750 κιλών πέρασε πάνω από την κοιλιά της. Το πλήθος εξεπλάγη όταν την είδε να ξυπνάει σώα και αβλαβής. Το δημοσίευμα πρόσθετε: «Επρόκειτο σαφώς για δύναμη που προερχόταν από τη γιόγκα».
Αναμφίβολα, κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν είναι ικανός να κάνει οτιδήποτε από αυτά. Συνεπώς, ο Χριστιανός πρέπει να ρωτήσει: Τι υποδηλώνουν αυτά τα επιτεύγματα; Προέρχονται από τον Ιεχωβά Θεό, “τον μόνο Ύψιστο όλης της γης” ή από κάποια άλλη πηγή; (Ψαλμός 83:18)
Η Γραφή είναι σαφής ως προς αυτό. Όταν οι Ισραηλίτες ήταν έτοιμοι να εισέλθουν στην Υποσχεμένη Γη, η οποία βρισκόταν υπό την κατοχή των Χαναναίων, ο Ιεχωβά είπε στους γιους του Ισραήλ μέσω του Μωυσή: «Δεν πρέπει να μάθεις να ενεργείς σύμφωνα με τα απεχθή πράγματα εκείνων των εθνών».
Ποια «απεχθή πράγματα»; Η προειδοποίηση του Μωυσή αφορούσε “κάποιον που χρησιμοποιεί μαντεία, κάποιον μάγο ή κάποιον που αναζητάει οιωνούς ή κάποιον που κάνει μαγγανείες”. (Δευτερονόμιο 18:9, 10) Αυτά τα πράγματα είναι απεχθή στον Θεό επειδή αποτελούν έργα των δαιμόνων και της ξεπεσμένης σάρκας.—Γαλάτες 5:19-21.
Ένα άλλος ακαταλληλος σταχασμός είναι ο Βουδισμός. Η «Εγκυκλοπαίδεια της Θρησκείας» (The Encyclopedia of Religion) εξηγεί ότι οι ιδρυτές του Βουδισμού, της Χριστιανοσύνης και του Ισλαμισμού είχαν διαφορετικές απόψεις για τα θαύματα, αλλά παρατηρεί: «Η μετέπειτα ιστορία αυτών των θρησκειών καταδεικνύει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τα θαύματα και οι ιστορίες περί θαυμάτων έχουν αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος της θρησκευτικής ζωής του ανθρώπου». Αυτό το εγκυκλοπαιδικό σύγγραμμα λέει ότι «ο ίδιος ο Βούδας μερικές φορές εκτέλεσε θαύματα». Αργότερα, όταν «ο Βουδισμός διαδόθηκε στην Κίνα, οι ιεραπόστολοί του κατέφευγαν συχνά στην επίδειξη θαυματουργικών δυνάμεων».
Αφού αναφέρεται σε διάφορα τέτοια υποτιθέμενα θαύματα, αυτή η εγκυκλοπαίδεια ολοκληρώνει: «Κάποιος μπορεί να μην είναι έτοιμος να αποδεχτεί όλες αυτές τις ιστορίες περί θαυμάτων τις οποίες αφηγούνται ευλαβείς βιογράφοι, αλλά αυτές δημιουργήθηκαν αναμφίβολα με την καλή πρόθεση να δοξάσουν τον Βούδα, ο οποίος μπόρεσε να προικίσει τους ένθερμους οπαδούς του με τέτοιες θαυματουργικές δυνάμεις».
Στο εδάφιο Ματθαίος 12:43-45 (»Όταν ένα ακάθαρτο πνεύμα βγαίνει από κάποιον άνθρωπο, περνάει μέσα από ξερότοπους ψάχνοντας για τόπο ανάπαυσης, και δεν βρίσκει.+ 44Τότε λέει: “Θα γυρίσω στο σπίτι μου από το οποίο βγήκα”· και φτάνοντας το βρίσκει ακατοίκητο αλλά σκουπισμένο και στολισμένο. 45Τότε πηγαίνει και παίρνει μαζί του εφτά άλλα πνεύματα πιο πονηρά από το ίδιο+ και, αφού μπουν μέσα, κατοικούν εκεί· και οι τελικές περιστάσεις εκείνου του ανθρώπου γίνονται χειρότερες από τις πρώτες.+ Έτσι θα γίνει και με αυτή την πονηρή γενιά».+) βλέπουμε ξεκάθαρα σε σχέση με τα παραπάνω ότι τίποτα δεν λύνεται καθώς οι καταστάσεις γίνονται χειρότερα από τις πρώτες…
Ο κατάλληλος στοχασμός μας ωφελεί
Ας δούμε τώρα και μερικά πράγματα πιο ουσιαστικά που αφορούν τον κατάλληλο στοχασμό… Σύμφωνα με το ΕΝΟΡΑΣΗ Το είδος της βαθιάς, συγκεντρωμένης σκέψης κατά την οποία ένα άτομο αναλογίζεται σοβαρά παρελθούσες εμπειρίες, ζυγίζει και συλλογίζεται τρέχοντα ζητήματα ή εξετάζει με περίσκεψη πιθανά μελλοντικά γεγονότα.
Προκειμένου να στοχαστεί σωστά ένα άτομο, χρειάζεται να είναι απερίσπαστο, μόνο με τις σκέψεις του, όπως θα λέγαμε. Ο Ισαάκ, για παράδειγμα, περπατούσε έξω μόνος του το σούρουπο για να κάνει στοχασμούς, πιθανόν γύρω από τον επικείμενο γάμο του με τη Ρεβέκκα. (Γε 24:63) Ο ψαλμωδός έκανε στοχασμούς για τη μεγαλοσύνη του Μεγαλειώδους Δημιουργού του μέσα στην ησυχία που του πρόσφεραν οι νυχτερινές φυλακές. (Ψλ 63:6) Οι στοχασμοί της καρδιάς θα πρέπει να επικεντρώνονται σε ωφέλιμα πράγματα, στη λαμπρότητα και στις ενέργειες του Ιεχωβά, σε πράγματα που τον ευαρεστούν (Ψλ 19:14· 49:3· 77:12· 143:5· Φλπ 4:8), και όχι στις επινοήσεις των πονηρών.—Παρ 24:1, 2.
Αν κάποιος επιδίδεται σε ωφέλιμο στοχασμό, δεν θα έχει την τάση να δίνει ανόητες απαντήσεις. Θα συλλογίζεται προσεκτικά και με σοβαρότητα αυτά τα σπουδαία ζητήματα και, ως αποτέλεσμα, οι απαντήσεις του θα προέρχονται από την καρδιά και δεν θα μετανιώνει αργότερα για αυτές.—Παρ 15:28.
Όταν ο Ιησούς του Ναυή διορίστηκε επίσκοπος του έθνους του Ισραήλ, έλαβε την οδηγία να φτιάξει ένα αντίγραφο του νόμου του Ιεχωβά, και του ειπώθηκε (όπως αποδίδεται σε πολλές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής) να «στοχάζεται» αυτά τα πράγματα ημέρα και νύχτα. (Ιη 1:8· AS, KJ, JB, RS) Η εβραϊκή λέξη που αποδίδεται εδώ “στοχάζομαι” είναι η λέξη χαγάχ. Βασικά σημαίνει «βγάζω άναρθρους ήχους» και αποδίδεται “βογκώ από θλίψη”, “βρυχιέμαι”, «γρούζω» και “μουρμουρίζω”. (Ησ 16:7· 31:4· 38:14· 59:3) Η λέξη χαγάχ σημαίνει επίσης “μιλώ χαμηλόφωνα” και “στοχάζομαι”. (Ψλ 35:28· Παρ 15:28)
Η Μετάφραση Νέου Κόσμου αποδίδει ορθά την εβραϊκή λέξη χαγάχ, που εμφανίζεται στο εδάφιο Ιησούς του Ναυή 1:8, «πρέπει να διαβάζεις χαμηλόφωνα». (Βλέπε επίσης Ψλ 1:2.) Η χαμηλόφωνη ανάγνωση θα εντύπωνε πιο ανεξίτηλα στη διάνοια κάποιου την ύλη γύρω από την οποία έκανε στοχασμούς. Το Εβραϊκό και Χαλδαϊκό Λεξικό του Γεσένιου ([Gesenius’s Hebrew and Chaldee Lexicon] μετάφραση [στην αγγλική] Σ. Τρετζέλις, 1901, σ. 215) λέει για τη λέξη χαγάχ: «Η ακριβής σημασία της είναι μονολογώ, ψιθυριστά και χαμηλόφωνα, όπως κάνουν συχνά εκείνοι που βρίσκονται σε βαθιά περισυλλογή».—Παράβαλε Ψλ 35:28· 37:30· 71:24· Ησ 8:19· 33:18.
Αλλά η Αγία Γραφή μας προειδοποιεί να απέχουμε από ανούσια πράγματα. Γι’ αυτό και πρέπει να προσέχουμε ώστε οι προβληματισμοί μας να μην είναι άσκοποι. Ας συγκεντρωνόμαστε στα ωφέλημα πράγματα, την οικογένεια, την ανάσταση, όταν θα είμαστε ξανά σε σώμα νεαρών στον νέο κόσμο. Οι σοβαρές, βαθιές σκέψεις πάνω σε ωφέλημα πράγματα που ΄’εχουν σχέση με τον σκοπό του Θεού προφανώς και θα μας κάνουν καλό.
Ας δούμε τι συμβουλεψε ο Παύλος. Στο εδάφιο 1 Τιμόθεο 4:15 (Να στοχάζεσαι αυτά τα πράγματα·+ να είσαι απορροφημένος σε αυτά, για να είναι η πρόοδός+ σου φανερή σε όλους. ) ενθαρρύνει τον Τιμόθεο να το κάνει αυτό για να είναι φανερή η πρόοδος του σε όλους. Πρόκειται για μια μέθοδο εκτόξευσης που μεταμορφώνει στην κυριολεξία έναν άνθρωπο.
Ο απόστολος Παύλος είπε στον Τιμόθεο ότι θα έπρεπε να συλλογίζεται ή να στοχάζεται τη διαγωγή, τη διακονία και τη διδασκαλία του. Ως επίσκοπος, ο Τιμόθεος θα έπρεπε να προσέχει ιδιαιτέρως να διδάσκει την ορθή διδασκαλία και να ζει υποδειγματική ζωή.
Τι μπορούμε να στοχαζόμαστε;
Ας δούμε μερικά όμορφα πράγματα που μπορούμε να στοχαζόμαστε.
Στη διακονία: Θα έχουμε μεγαλύτερη κατανόηση και αγάπη για τους ανθρώπους. Λόγια, λέξεις για να ξεπεράσουμε τους φραγμούς, ώστε να συζητάμε με τους ανθρώπους και να ωφελούμεστε.
Στη διδασκαλία: Εκπαιδευόμαστε και στοχαζόμαστε σε κάθε συνάθροιση και όχι μόνο μέσα από το δικό μας διορισμό. Αυτό μάλλον θα πρέπει να το κάνουμε κτήμα μας, κομμάτι της ζωή μας.
Στη διαγωγή μας: Το εδάφιο Ιώβ 23:5 (Θα μάθαινα τα λόγια που μου απαντάει Και θα σκεφτόμουν ό,τι μου λέει.) θα μας βοηθήσει να κατονοήσουμε γιατί αυτό είναι σωστό. Κι έτσι ασφαλώς θα κατανοήσουμε καλύτερα την ουσία της διαπεδαγώγησης. Μπορεί να συμβεί και σε μας. Αν είμαστε βιαστικοί, μπορεί και να μην καταλάβουμε και να προσβληθούμε.
Ένα άτομο με στοχασμό θα προσπαθήσει να καταλάβει γιατί του δόθηκε αυτή η διαπεδαγώγηση. Έτσι και με ταπεινοφροσύνη εκλεπτύνουμε την προσωπικότητα μας. Ας στοχαζόμαστε πάντα όταν πρόκειται να πάρουμε αποφάσεις. Έτσι, αυτές δεν θα είναι παρορμητικές, αλλά θα λάβουμε υπόψη μας τις αρχές τους Ιεχωβά και τότε είναι βέβαιο ότι θα πάρουμε τις σωστές αποφάσεις.
Αξίζει να δούμε τι συμβαίνει στη γη. Το ζήτημα της παγκόσμια κυριαρχίας είναι ασφαλώς κάτι που μας απασχολεί. Έχουμε πάρει θέση πάνω σ’ αυτό. Και θέλουμε ασφαλώς να δούμε πώς επεξεργάζεται ο Ιεχωβά Θεός το σκοπό του και πόσο περιλαμβανόμαστε εμείς μέσα σ’ αυτόν το σκοπό…
Το ερωτημα είναι εσωτερικό για τον καθένα μας ξεχωριστά: «Πού βρίσκομαι εγώ; Πώς με χρησιμοποιεί εμε΄να ο Ιεχωβά; Πού είναι η θέση μου;» Όποιος γνωρίζει σκάκι ξέρει καλά πως όλα τα πιόνια είναι πολύτιμα στο παιχνίδι. Έτσι μας θεωρεί κι εμάς ο Ιεχωβά. Και μας χρησιμοποιεί ανάλογα με τις δυνατότητες μας. Μόνο αν κάνουμε τέτοιους στοχασμούς θα μπορέσουμε να διακρίνουμε, πού πραγματικά βρισκόμαστε.
Ας ξεκλέβουμε χρόνο και ασχολούμαστε με το στοχασμό. Μας εξοπλίζει με δύναμη και αλλάζει το χαρακτήρα μας, ώστε να ζούμε την κάθε στιγμή και να την απολαμβάνουμε. Θέλουμε να στοχαζόμαστε την πραγματική ζωή στον νέο κόσμο που ετοιμάζεται για μας στο μέλλον. Ας το κάνουμε καθημερινά πράξη στη ζωή μας. Είναι σίγουρο ότι θα ωφεληθούμε!
Παρ’ όλες τις υποσχέσεις και τα παράπονα των ανθρώπων, ο Θεός θα ενεργήσει με τον δικό του τρόπο. Θα ενεργήσει τί; Θα εισάγει ένα δίκαιο νέο κόσμο, έναν κόσμο διαρκούς ειρήνης, έναν κόσμο χωρίς στενοχώριες, παθήματα ή θάνατο.
