Να θυμάστε: Η μέρα μπορεί να γίνει όμορφη αν βλέπουμε τον Ιεχωβά Θεό, δίπλα μας
Ήθελα ακόμα μια φορά να μοιραστώ μαζί σου ένα ποίημα που έγραψα στις 4 το πρωΐ. Ένα ποίημα που γεννήθηκε στην καρδιά μου καθώς διάβαζα τον αιώνιο λόγο του Ιεχωβά. Ένα ποίημα γραμμένο όπως και όλα τα άλλα στις ατέλειωτες άγρυπνες νύχτες μου καθώς ατενίζω από το παλαιό παράθυρο της οικίας μου το ουράνιο στερέωμα.
Απόψε ο ουρανός ήταν γεμάτος σύννεφα σταχτόμαυρα βαριά και πουθενά δεν φαίνονταν τ᾽ άστρα τα φωτεινά. Θυμήθηκα λοιπόν τον Μωυσή όταν πλησίασε στο σκοτεινό σύννεφο όπου ήταν ο αληθινός Θεός. «Και ο λαός στεκόταν σε απόσταση, αλλά ο Μωυσής πλησίασε στο σκοτεινό σύννεφο όπου ήταν ο αληθινός Θεός». Έξοδος 20:21
Ακόμα μια φορά θέλω να σου εκφράσω τη βαθειά ευγνωμοσύνη μου για το γνήσιο αδελφικό σου ενδιαφέρον και την ανυπόκριτη αγάπη σου. Προσεύχομαι ημέρα και νύχτα από τη μικρή ασήμαντη γωνιά μου ο Ιεχωβά να ευλογεί όλους τους αδελφούς και τις αδελφές κατά τον πλούτο της δόξας Του και να τους σκεπάζει με τις φτερούγες της χάρης και του ελέους Του!
Ας έχουμε όλοι μια ευλογημένη ημέρα στην παρουσία του καλού, στοργικού και τρυφερού πατέρα μας Ιεχωβά!
Βλέπεις κανένα σύννεφο σταχτόμαυρο βαρύ;
Βλέπεις κανένα σύννεφο σταχτόμαυρο βαρύ;
Κάτι που είναι σκοτεινό και σε γεμίζει τρόμο;
Μπόρας ψηλοκρεμάμενης τον μαύρο ταχυδρόμο;
Κάτι π᾽ όλο τον ουρανό τον κάμει σκοτεινό;
Κι αγάλια αγάλια γίνεται σκοτάδι όλο και πιο πυκνό;
Κι οι φόβοι ψιθυρίζουνε στο τέλος θα ξεσπάσει,
Σύννεφο που η σκιά του πάει τα πάντα να σκεπάσει;
Μη φοβηθείς μέσα στο σύννεφο αυτό ιππεύει ο Θεός!
Βλέπεις κανένα σύννεφο σταχτόμαυρο βαρύ;
Του Ιεχωβά το θριαμβικό Του άρμα είναι αυτό
Πάνω απ᾽ την άγρια άβυσσο φτάνει καβάλα εδώ!
Είν᾽ η εσθήτα Του αυτή, τυλίγει τη μορφή Του
Κι η αστραποφόρα θύελλα που ζώνει την οσφύ Του.
Είναι το πέπλο που ο Θεός κρύβει το φως εκεί
Της όψης Του, που δεν μπορεί το μάτι μας να δεί.
Μη φοβηθείς· μέσα στο σύννεφο αυτό ιππεύει ο Θεός!
Βλέπεις κανένα σύννεφο σταχτόμαυρο βαρύ;
Κάποιο μεγάλο βάσανο που σου είναι τρομερό;
Μαύρο από κάποιο πειρασμό και απειλητικό;
Κάτι δικό σου που έχασες πολύ αγαπητό;
Μια ομίχλη, ένα σκέπασμα, άγνωστο, πλανερό;
Μυστήριο δίχως νόημα που φαίνεται για σένα,
Νέφος που στέκει ανάμεσα στον ήλιο και σε σένα;
Μη φοβηθείς· μέσα στο σύννεφο αυτό ιππεύει ο Θεός!
Βλέπεις κανένα σύννεφο σταχτόμαυρο βαρύ;
Ασθένεια, γηρατειά, θάνατο, λύπη, πόνο;
Όλα αυτά θα σκορπιστούν με μια πνοή Του μόνο!
Τα σύννεφα μη φοβηθείς ψηλά σου που γυρίζουν
Και στο λιμάνι για να μπεις τη βάρκα σου εμποδίζουν.
Και του θανάτου το βαρύ το σύννεφο το κρύο
λαμπρό θα γίνει και χρυσό για σένα μεγαλείο.
Μη φοβηθείς· μέσα στο σύννεφο αυτό ιππεύει ο Θεός!
Όταν σου φαίνεται πως είσαι μόνος και τελείως εγκαταλελειμμένος, να θυμάσαι πάντοτε ότι ο Ιεχωβά στέκει στο πλευρό σου. Μη φοβηθείς το σύννεφο· μέσα στο σύννεφο αυτό ιππεύει ο Θεός!
ΠΑΥΛΟΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ
Σχόλια (0)