Το θέμα εμφανίστηκε στα φύλλα του Σαββάτου 22/4/2017 με μεγάλη έμφαση από την ΑΥΓΗ. Είχε λόγους να το κάνει; Βεβαίως! Θέλει μ' αυτό να δείξει ένα καλύτερο νοικοκύρεμα από τους προηγούμενους... Ναι, αλλά κάποιοι πληρώνουν, οι ίδιοι, πάντα.


Και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ επέλεξε την ίδια ημέρα το ίδιο θέμα, τονίζοντας όμως ιδιαίτερα ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα της υπερφορολόγησης... Ποιος δεν το ξέρεις άραγε αυτό; Το έχουμε ζήσει όλοι στο πετσί μας όλα αυτά τα χρόνια των Μνημονίων.


Εντύπωση που μας κάνει που το ΕΘΝΟΣ του κ. Μπόμπολα δεν κρατά καν τα προσχήματα αλλά στηρίζει με τα μπούνια την κυβέρνηση. Εντάξει έχει οφέλη, ο ΑΚΤΩΡΑΣ που παίρνει την κατασκευή εθνικών δρόμων και τους εκμεταλλεύεται είναι ίδια ιδιοκτησίας.


Μοιάζει με υπερβολή αυτή η προβολή της ΑΥΓΗΣ, αλλά δεν φταίμε εμείς. Τον τελευταίο καιρό ξεπερνάει κάθε προηγούμενο. Σ' αυτό το πρωτοσέλιδο της 26/4 βρήκε ότι τα νέα μέτρα που θα ψηφίσει για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση θα... μας βγάλουν από τα Μνημόνια!

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 29/04/2017

Ναι, πρόκειται πραγματικά για υποκρισία η ανακοίνωση για ένα υπερ-πλεόνασμα της χρονιάς που πέρασε. Και πώς δημιουργήθηκε άραγε αυτό το πλεόνασμα – μαμούθ του 2016, που φτάνει το 4,19% του ΑΕΠ (7,4 δισ. ευρώ) σε όρους προγράμματος και 3,9% του ΑΕΠ (6,9 δισ. ευρώ) με βάση τη μεθοδολογία της Eurostat;

Η κυβέρνηση καμαρώνει επειδή μια σειρά ειδών λαϊκής κατανάλωσης πέρασαν από το ΦΠΑ 13% στον ανώτερο συντελεστή του 23%. Τουλάχιστον 1,56 δις. έφερε στα κρατικά ταμεία αυτή η αύξηση. Υπερηφανεύονται επειδή αύξησαν τις εισφορές για υγειονομική περίθαλψη, με αποτέλεσμα να εισρεύσουν στο δημόσιο 854 εκ. ευρώ.

Χαίρονται επειδή αύξησαν την προκαταβολή φόρου σε ΑΕ, ΕΠΕ και ΙΚΕ από 80% σε 100%, στις προσωπικές εταιρείες (ΟΕ, ΕΕ) από 55% σε 75% και στα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα πρόσωπα από 55% σε 75%, ενώ δηλώνουν θριαμβευτές επειδή αύξησαν την ειδική εισφορά αλληλεγγύης, την οποία θα καταργούσαν μαζί με πολλά άλλα μέτρα, όπως ο ΕΝΦΙΑ…

Κραδαίνουν ως τρόπαιο την κατάργηση του ΕΚΑΣ, τις μειώσεις στις συντάξεις χηρείας, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τις αυξήσεις στις εισφορές του ΟΓΑ και την περικοπή των επικουρικών συντάξεων και επαίρονται για τα 280,5 εκ. που συγκέντρωσαν από την πώληση των μετοχών του ΟΛΠ (51% +16%), για τα 95 εκ. ευρώ που συγκέντρωσαν από την πώληση του Αστέρα Βουλιαγμένης, τα 10 εκ. ευρώ που μάζεψαν από την πώληση της Κασσιώπης στην Κέρκυρα, τα 22 εκ. που επέφερε η πώληση κτιρίων του ελληνικού δημοσίου στο εξωτερικό (Νέα Υόρκη, Ουάσινγκτον, Ερεβάν, Ρώμη, Λουμπλιάνα, κ.α.) τα 3,85 που συγκέντρωσαν από την πώληση των 2 Airbus, κοκ.

Κομπορρημονούν, επιπλέον επειδή κατάφεραν να μειώσουν σημαντικά τις κοινωνικής φύσης δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού. Μείωσαν για παράδειγμα τις μεταβιβάσεις σε ΟΤΑ (από 220 εκ. σε 69 εκ.), σε νοσοκομεία (από 326 εκ. σε 321 εκ.), σε ΔΕΚΟ (από 106 εκ. ευρώ σε 94 εκ.) στους συγκοινωνιακούς φορείς (από 317 εκ. ευρώ σε 281 εκ. ευρώ), κ.α.

Βλέπουμε λοιπόν πως η αύξηση των εσόδων κατά 2,65 δισ. ευρώ από το 2015 στο 2016 και η μείωση των δημοσίων δαπανών κατά 9,06 δισ. είχε χαμένους και κερδισμένους…

Όλα τα παραπάνω μέτρα περιλαμβάνονταν στο Μνημόνιο Τσίπρα που ψήφισε η σημερινή κυβέρνηση τον Αύγουστο του 2015, όταν επισημοποίησαν την παράδοσή τους στους πιστωτές. Η δημοσιονομική προσαρμογή που προέβλεπε το 3ο Μνημόνιο για το 2015 ανερχόταν σε 1.541,2 εκ. ευρώ και για το 2016 στα 5.732,5.

Τα αντιλαϊκά μέτρα που εφάρμοσε η σημερινή κυβέρνηση για να καταφέρει να εμφανίσει ένα υπερ-πλεόνασμα, οκτώ φορές μεγαλύτερο αυτού που είχε προβλεφθεί στον προϋπολογισμό (0,5%!) είναι πολύ περισσότερα. Οι λόγοι δηλαδή για τους οποίους η κυβέρνηση όφειλε να ντρέπεται αντί να καυχιέται, είναι πολλοί περισσότεροι απ’ όσους ήδη αναφέραμε.

Ωστόσο τα παραπάνω δείχνουν ότι πίσω από τις κυβερνητικές φανφάρες κρύβεται η φτωχοποίηση του ελληνικού λαού και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας. Και τα δύο συνεχίζονται όχι απλά με τους ίδιους, αλλά με ταχύτερους ρυθμούς σε σχέση με τις επιδόσεις των κυβερνήσεων ΓΑΠ και Σαμαρά. Αποδεικνύονται λοιπόν οι σημερινοί κυβερνώντες πιο καλοί μνημονιακοί μαθητές.

Η κυβέρνηση ωστόσο καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να κρύψει αυτή την πραγματικότητα. Εμφανίζει το όνειδος του δημοσιονομικού πλεονάσματος ως ευλογία έτσι ώστε να νομιμοποιήσει και να καθαγιάσει την πολιτική της. Εκ των υστέρων με άλλα λόγια, προσπαθεί να εμφανιστεί ως δικαιωμένη. Αναζητά συνενόχους!

Καλλωπίζει την μέχρι σήμερα αντιλαϊκή πολιτική προκειμένου να στρώσει το έδαφος για την εφαρμογή των νέων αντιλαϊκών μέτρων με τα οποία ευελπιστεί ότι θα κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση. Αυτών που έχουν ήδη συμφωνήσει για το 2019 – 2020 και αφορούν μείωση συντάξεων και αφορολόγητου ορίου και ανέρχονται (ως τώρα) σε 3,6 δισ. ευρώ. Έτσι ώστε το 2021 να μπορούν να θριαμβολογούν για νέα δημοσιονομικά πλεονάσματα.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Η ζωή του Πάβελ Πιζάρα άλλαξε ριζικά. Τον βλέπουμε εδώ, σε όμορφη κοινωνική συναναστροφή με αδελφούς και εποικοδομητική συζήτηση.


Συγκρίνετε τις δυο φωτογραφίες του ίδιου ανθρώπου. Έτσι όπως δείχνει η φωτογραφία στο ξεκίνημα του κειμένου ήταν και έτσι όπως είναι εδώ, έγινε μετά τη μελέτη του.


Με την σύζυγό του Έστερ βρίσκει αληθινή χαρά διδάσκοντας τη Γραφή σε άτομα που μιλούν την πολωνική στη βορειοδυτική Αγγλία.

Αφήγηση από τον Πάβελ Πιζάρα

ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ: 1982, ΧΩΡΑ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ: ΠΟΛΩΝΙΑ, ΙΣΤΟΡΙΚΟ: ΕΠΙΔΙΩΚΕ ΤΗ ΒΙΑ, ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΛΑΜΠΡΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ: Γεννήθηκα σε μια μικρή πόλη της Πολωνίας, κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία. Τριγύρω υπήρχαν αγροκτήματα και δάση, και εγώ απολάμβανα μια ήσυχη ζωή. Οι στοργικοί γονείς μου με πρότρεπαν να ζω σωστά, να είμαι καλός μαθητής και να επιδιώξω μια λαμπρή σταδιοδρομία.

Τα προβλήματά μου άρχισαν όταν πήγα να σπουδάσω νομικά σε κάποιο πανεπιστήμιο στην πόλη Βρότσλαφ. Καθώς βρισκόμουν μακριά από τους γονείς μου, επέλεξα κακές συναναστροφές. Ανέκαθεν μου άρεσε το ποδόσφαιρο αλλά οι καινούριες παρέες μου με επηρέασαν και έγινα φανατικός οπαδός. Η αγαπημένη μου ομάδα ήταν από τη Βαρσοβία και τα σαββατοκύριακα την ακολουθούσα όπου και αν έπαιζε. Εκείνα τα ταξίδια χαρακτηρίζονταν από υπερβολικό ποτό, χρήση ναρκωτικών και περιστασιακές βίαιες συμπλοκές με οπαδούς της αντίπαλης ομάδας. Ένιωθα ότι έτσι ξέφευγα από το άγχος της καθημερινότητας αν και ήξερα ότι μια σύλληψη από την αστυνομία θα μπορούσε να καταστρέψει τη σταδιοδρομία μου ως δικηγόρος.

Μου άρεσε να πηγαίνω με τους φίλους μου σε κλαμπ και ντίσκο. Όταν ήμασταν εκεί, μπλέκαμε συχνά σε φασαρίες στον δρόμο. Με συνέλαβε αρκετές φορές η αστυνομία, αλλά πάντα κατάφερνα να αποφεύγω τα σοβαρά προβλήματα με τον νόμο—καταφεύγοντας πού και πού στη δωροδοκία. Πίστευα πραγματικά ότι ζούσα τη ζωή μου στο έπακρο. Παρ’ όλα αυτά, βαθιά μέσα μου ήξερα ότι όσα έκανα ήταν λάθος. Πήγαινα κάθε Κυριακή στην εκκλησία προσπαθώντας να καθησυχάσω τη συνείδησή μου.

ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ: Το 2004, ήρθαν στην πόρτα μου δυο Μάρτυρες του Ιεχωβά, και εγώ δέχτηκα να συζητήσω για τη Γραφή μαζί τους. Καθώς μάθαινα περισσότερα για το τι σημαίνει να είναι κάποιος αληθινός Χριστιανός, η συνείδησή μου άρχισε να με ενοχλεί πολύ. Ήξερα ότι έπρεπε να σταματήσω το υπερβολικό ποτό, τα ναρκωτικά και την παρέα με άτομα που δεν ζούσαν σύμφωνα με τους Γραφικούς κανόνες. Κατάλαβα επίσης ότι έπρεπε να μεταμορφώσω την επιθετική, βίαιη προσωπικότητά μου. Παρότι συνειδητοποιούσα ότι χρειαζόταν να αλλάξω, συνέχιζα την ίδια εσφαλμένη πορεία.

Σημείο στροφής για εμένα αποτέλεσε ο καβγάς που είχα ένα βράδυ με οχτώ άντρες. Θυμάμαι ότι βρισκόμουν πεσμένος στον δρόμο και με χτυπούσαν με γροθιές και κλωτσιές στο κεφάλι. Πιστεύοντας ότι ήμουν κοντά στον θάνατο, προσευχήθηκα: «Συγχώρεσέ με Ιεχωβά που δεν πήρα στα σοβαρά τον Λόγο σου. Αν ζήσω, υπόσχομαι να μελετήσω τη Γραφή με τους Μάρτυρες και να βάλω σε τάξη τη ζωή μου». Προς έκπληξή μου, επέζησα. Και κράτησα την υπόσχεσή μου να μελετήσω τη Γραφή.

Το 2006 μετακόμισα στην Αγγλία. Στόχος μου ήταν να εξοικονομήσω αρκετά χρήματα ώστε να επιστρέψω στην Πολωνία και να πάρω ανώτερο πτυχίο νομικής. Καθώς συνέχιζα να μελετάω τη Γραφή, ένα εδάφιο μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Θεωρώ ότι τα πάντα είναι ζημιά για χάρη της υπερέχουσας αξίας της γνώσης του Χριστού Ιησού του Κυρίου μου. Για χάρη του έχω ζημιωθεί τα πάντα και τα θεωρώ σκουπίδια, για να κερδίσω τον Χριστό». (Φιλιππησίους 3:8) Ο απόστολος Παύλος, όπως και εγώ, είχε λάβει νομική εκπαίδευση—κάποτε, μάλιστα, ήταν και εκείνος πολύ βίαιος. (Πράξεις 8:3) Συνειδητοποίησε όμως τελικά ότι υπήρχε καλύτερος τρόπος ζωής: να υπηρετεί τον Θεό και να μιμείται τον Ιησού όσο καλύτερα μπορούσε. Στοχαζόμενος το παράδειγμα του Παύλου, συνειδητοποίησα ότι η επικερδής σταδιοδρομία και η βίαιη συμπεριφορά δεν φέρνουν την ευτυχία. Πείστηκα ότι, αν ο Παύλος μπόρεσε να αλλάξει, και εγώ μπορούσα. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να παραμείνω στην Αγγλία και να μην επιδιώξω περαιτέρω νομική εκπαίδευση.

Όσο περισσότερο μάθαινα για τον Ιεχωβά, τόσο περισσότερο ελκυόμουν σε αυτόν. Με συγκίνησε η υπόσχεσή του ότι θα συγχωρήσει όσους θέλουν ειλικρινά να κάνουν αλλαγές. (Πράξεις 2:38) Όταν μάλιστα στοχάστηκα το εδάφιο 1 Ιωάννη 4:16, το οποίο λέει ότι «ο Θεός είναι αγάπη», άρχισα να διακρίνω γιατί ο Θεός μισεί τη βία.

Επίσης με εντυπωσίαζε η διαγωγή των Μαρτύρων. Έβλεπα καθαρά ότι προσπαθούν να ζουν σύμφωνα με τους υψηλούς ηθικούς κανόνες της Γραφής. Ήθελα και εγώ να ανήκω στην ευτυχισμένη αδελφότητά τους. Ύστερα από μεγάλες προσπάθειες και προσαρμογές στη ζωή μου, βαφτίστηκα ως Μάρτυρας του Ιεχωβά το 2008.

ΠΩΣ ΕΧΩ ΩΦΕΛΗΘΕΙ: Ήμουν ένας φιλόδοξος και βίαιος φανατικός οπαδός του ποδοσφαίρου, που έκανε χρήση ναρκωτικών και έπινε πολύ. Η Γραφή όμως με μεταμόρφωσε σε υπηρέτη του Θεού, και τώρα χαίρομαι να τη διδάσκω σε άλλους. Μου αρέσει ακόμα να παρακολουθώ ποδόσφαιρο, αλλά είμαι αποφασισμένος να κρατάω αυτού του είδους την ψυχαγωγία στην κατάλληλη θέση.

Τώρα έχω έναν ευτυχισμένο γάμο με την Έστερ, μια όμορφη Μάρτυρα του Ιεχωβά. Βρίσκουμε αληθινή χαρά διδάσκοντας τη Γραφή σε άτομα που μιλούν την πολωνική εδώ στη βορειοδυτική Αγγλία. Πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω πραγματική ικανοποίηση. Έχω καθαρή συνείδηση και απολαμβάνω μια πλήρη ζωή, γεμάτη νόημα.

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ 1/11/1015

Γι’ αυτή τη συνάντηση έχουμε ξαναγράψει πριν λίγες μέρες ΕΔΩ. Είναι κάτι πολύ σημαντικό και γι’ αυτό επανερχόμαστε προκειμένου να λειτουργήσουμε ως υπενθύμιση για τους αδελφούς που ενδιαφέρονται να πάνε. Πρόκειται για την ετήσια Συνάντηση ατόμων της ουδετερότητας όλων των σειρών και όλων των ηλικιών.


Αυτή η συνάντηση όπως λέμε και στον τίτλο μας, θα γίνει στην Λίμνη Μουσών (Άσκρη) δίπλα στον Αλίαρτο της Θήβας !!! Σε ένα μοναδικό χώρο σε φυσικό περιβάλλον ακριβώς δίπλα στην λίμνη Μουσών σε καταπράσινο τοπίο περιφραγμένο με ξύλινο φράχτη σε ένα ράντζο με άλογα μπορούμε να απολαύσουμε εμείς και οι οικογένειές μας καφέ φαγητό ποτό μουσική χορό θεοκρατική συνομιλία και συντροφιά.


Η λίμνη Μουσών απέχει 15 χλμ από την Εθνική οδό στο ύψος του Αλιάρτου Θήβας στρίβοντας από το Κέντρο Υγείας Αλιάρτου 5χλμ προς το βουνό. Το μίνιμουμ κατανάλωσης ανά άτομο είναι μόνο 5 ευρώ και ο καθένας θα αποφασίσει αν θα υπερβεί και κατά πόσο το ποσό αυτό.


Μερικά πράγματα που πρέπει να έχετε υπόψη σας, όπως το μενού: Σουβλάκια σε καλαμάκι (χοιρινό κοτόπουλο ή κεμπάπ) με 1.5 ευρώ με το ψωμί, έξτρα ψωμί-κουβέρ 1 ευρώ, σαλάτα χωριάτικη 5 ευρώ ή σίζαρ 7 ευρώ, πατάτες τηγανητές 3 ευρώ, τυροσαλάτες τυροκαυτερές και τζατζίκι (2,5 ευρώ ).


Και από ποτά; Μπορείτε να γνωρίζετε ότι μπύρα σε ποτήρι ή σε κουτί 330ml (2,5 ευρώ) σε μπουκάλι 500 (3,5 ευρώ), αναψυκτικά (2,5 ευρώ), κρασί (0,5 lt 3,5 ευρώ), νερό 0,5 ευρώ το μικρό και 1,3 ευρώ το μεγάλο. Θα έλεγε κανείς πως σε σχέση με τον τόπο, είναι πολύ οικονομικά. Έτσι με μια μικρή προσπάθεια, κανείς δεν πρέπει να απουσιάσει


Σκοπός είναι να έρθουν αδελφοί από όλη την Ελλάδα και το Εξωτερικό!!! Για να δηλώσετε θέση για το πούλμαν από Αθήνα επικοινωνήστε με τον Θωμά Παπαδημάτο (6971626727) . Για να δηλώσετε θέση για το πούλμαν από Θεσσαλονίκη (με ενδιάμεσες στάσεις) επικοινωνήστε με τους Γιάννη Κούλιαλη (2310251240 & 698085222) Γαβριήλ Τζίντζηρα και Κώστα Καλέμη.


Για την Νότιο Ελλάδα επικοινωνήστε με τον Κυριάκο Μποβιάτσο (6946518081). Όποιος αδελφός έχει ΑΝΑΓΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ας το δηλώσει παρακαλούμε χωρίς δισταγμό! Θα υπάρξουν πολλές ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ που βέβαια δεν θα σας τις πούμε γιατί περιμένουμε να έρθετε εσείς προσωπικά να τις δείτε!!!


Μια από αυτές θα είναι η παρουσία αδελφών της ουδετερότητας της παλιάς εποχής στα δύσκολα χρόνια των πολυετών φυλακίσεων. Αδέλφια, παρακαλούμε ΔΙΑΔΩΣΤΕ την εκδήλωση... Ραντεβού την Κυριακή 28 Μαΐου 10 το πρωί!!! Να μην λείψει ΚΑΝΕΙΣ. Η συνάντηση είναι βέβαιο ότι θα έχει μεγάλη επιτυχία, επειδή περιβάλλεται με πολύ αγάπη.

Συνεχίζουμε, όπως σας υποσχεθήκαμε την ανταπόκρισή μας από τη Θεσσαλονίκη. Ψύχραιμα και ωραία, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν πρόκειται για δικό μας ταξίδι, αλλά για μια εκδρομή φίλων μας καλών. Κι όπως λένε οι ίδιες: Χρειαζόμαστε καμιά φορά και λίγο χρόνο για μας, αλλά και για να πάρουμε μια γεύση από τα λουτρά. Το ιαματικό νερό, πολύ καλό, αλλά και όλα τα άλλα, εγκαταστάσεις, ξενοδοχείο.


Σε μια πρώτη στάση, λίγο πριν τα λουτρά της Απολλωνίας, βρήκαμε αυτό το υπέροχο λουλούδι. Είναι δέντρο, ναι ολόκληρο δέντρο. Η περιοχή αρχικά καλυπτόταν από την θάλασσα και η γέννηση της λίμνης Βόλβης προήρθε τεκτονικά. Η σημερινή γεωμορφολογία του χώρου διαμορφώθηκε πριν από 1.800.000 έτη (κατώτερο Πλειστόκαινο), όταν ρήγματα στην προ-μυγδονική λεκάνη προκάλεσαν τη βύθισή της.


Κατ' αυτό τον τρόπο διακόπηκε η επικοινωνία της με τη θάλασσα και δημιουργήθηκε μια μεγάλη λίμνη, η λίμνη της Μυγδονίας. Οι τεκτονικές διεργασίες συνεχίστηκαν διοχετεύοντας πολλά από τα νερά της στον Στρυμονικό κόλπο. Όσα από αυτά έμειναν, περιορίσθηκαν στα βαθύτερα σημεία της λεκάνης σχηματίζοντας τις δύο μικρότερες λίμνες, την Κορώνεια και την Βόλβη.


Το πιο ωραίο όμως του διήμερου ήταν η συνάντηση μας με τον κ. Γιώργο. Κάτω από την διασταύρωση της Μαδίτου είναι ένας χώρος αναψυχής, δίπλα στη λίμνη. Εκεί λοιπόν υπάρχει ένα παλαιό πέτρινο κτίριο, που όπως φαίνεται ήταν εγκαταλειμμένο. Ο δήμος, όπως μας εξήγησε ο κύριος Γιώργος, του παραχώρησε αυτό το κτίριο, καθώς ήταν άστεγος και όχι αρκετά μεγάλος για να πάρει σύνταξη.


Το περιποιήθηκε βέβαια ο άνθρωπος, όπως μπορούσε και τώρα κατοικεί εκεί. Ο κ. Γιώργος ενθουσιάστηκε με τα καλά νέα για μια κυβέρνηση όπως η Βασιλεία του Θεού. Είδε τα βιντεάκια μας με μεγάλη χαρά. Μας παρακάλεσε δε να μην το ξεχάσουμε και να του φέρουμε κι άλλα περιοδικά, να διαβάζει. Υποσχεθήκαμε να γυρίσουμε με τους άντρες μας.


Ανταλλάξαμε κινητά τηλέφωνα για να έχουμε και μια επαφή. Θέλει πολύ να μελετήσει την Αγία Γραφή, όπως έλεγε το βίντεο, με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Καθώς είναι σε πολύ ωραία τοποθεσία για μια ημερήσια εκδρομούλα, σκεφτήκαμε να κάνουμε και μια εξόρμηση με την εκκλησία μας, να δει κι άλλους από τον λαό του Ιεχωβά. Και γενικότερα τι άνθρωποι είμαστε.


Ίσως αυτό ήταν και η πιο ωραία ανάμνηση από όλη μας την εκδρομή. Και πάλι ευχαριστούμε τον Ιεχωβά που μπορούμε να τον λατρεύουμε και να τον υπηρετούμε όποτε και όπου πάμε. Και μας, μας άρεσε κορίτσια και σας ευχαριστούμε από την καρδιά μας που μοιραστήκατε τόσο ρεαλιστικά αυτή την εμπειρία που έκανε κάποιους να νομίζουν ότι είμαστε κιόλας Θεσσαλονίκη…

Ξεκινήσαμε μια υπέροχη εκδρομή, τον γύρο της λίμνης Βόλβης. Βρίσκεται κυριολεκτικά δίπλα στη Θεσσαλονίκη, αλλά σπάνια αποφασίζει κανείς να την δει σαν αξιοθέατο την ίδια. Συνήθως προσπερνάμε πηγαίνοντας για Καβάλα ή προς Χαλκιδική, τρίτο πόδι. Κι όμως έχει πολλές ομορφιές να προσφέρει. Αυτή την εποχή δε ακόμη περισσότερες.


Μερικά πράγματα ακόμα για λίμνη Βόλβη, βρίσκεται ανατολικά από την πόλη της Θεσσαλονίκης σε απόσταση 35 χλμ. και 8 χλμ. δυτικά από την θάλασσα του Στρυμονικού κόλπου, στη λεκάνη της Μυγδονίας, στον Δήμο Βόλβης. Αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας και είναι διατεταγμένη σε σειρά με την λίμνη Κορώνεια σε απόσταση 11,5 χλμ. από αυτήν.


Μαζί οι δυο λίμνες σύμφωνα με τη συνθήκη Ραμσάρ αποτελούν υγρότοπο διεθνούς σημασίας με την ονομασία «Λίμνες Κορώνεια - Βόλβη». Από τη βόρεια πλευρά της διέρχεται η Εγνατία οδός (ενώ η παλιά εθνική οδός διέτρεχε την νότια πλευρά της), και στα ανατολικά της ο Ρήχειος ποταμός, ο οποίος λειτουργεί και ως υπερχείληση της λίμνης δια μέσω των στενών της Ρεντίνας προς τον Στρυμωνικό κόλπο.


Η λίμνη Βόλβη έχει σχήμα επίμηκες με διεύθυνση από ανατολή προς δύση ή και το αντίστροφο. Το μέσο μήκος της είναι 19,5 χλμ. και το μέσο πλάτος της 3,4 χλμ. Η επιφάνεια της λίμνης, για μέση στάθμη 37 μέτρα, έχει έκταση 70,8 τετ. χλμ. αντιστοιχώντας σε συνολικό μήκος οχθογραμμής 54,4 χλμ.


Στοιχείο που την καθιστά τη μεγαλύτερη λίμνη της Μακεδονίας και τη δεύτερη μεγαλύτερη της Ελλάδας με μέγιστο βάθος 36-37 μέτρα. Καθόλου μικρό για λίμνη. Η απόλαυση για τα μάτια και όλες τις αισθήσεις είναι μοναδική. Αυτή ήταν η εικόνα από το μπαλκόνι στο ξενοδοχείο που μείναμε…


Μπορούσες να βγεις μια βόλτα δίπλα στη λίμνη που με μια πρώτη ματιά μοιάζει με θάλασσα και να ατενίσεις το βλέμμα σου μακριά. Να στοχαστείς σημαντικά πράγματα. Παρ’ όλο το κρύο δυνατό άνεμο, η λίμνη ήταν υπέροχη. Οι φίλες μας που πήγαν εκεί την απόλαυσαν πραγματικά. Θα δείτε πολλές ακόμα φωτογραφίες από εκεί.


Μας γράφουν: Όπου κι αν στρέψαμε το βλέμμα, τα χρώματα από τα λουλούδια γέμιζαν συναισθήματα ευγνωμοσύνης για τον Θεό μας, τον Ιεχωβά, τον υπέροχο δημιουργό μας. Ήταν μια μικρή εκδρομούλα που κάναμε οι δυο μας, οι αδελφούλες Λένα και Αναστασία. Περισσότερα όμως αύριο...

Οι εποχές είναι δύσκολες, τα προβλήματα πολλά και μεγάλα και η εμπιστοσύνη μας δοκιμάζεται στην πράξη, συχνά με επώδυνα αποτελέσματα. Ο αδελφός Έντμουντ Σμιτ με τη σύζυγο του, Μπριγκίτε…


Σκεφτείτε τούτο: Δεν είναι καλό να μαθαίνουμε από τα παθήματα των άλλων, αντί να περιμένουμε να βιώσουμε τα χειρότερα για να μάθουμε; Η Αγία Γραφή είναι γεμάτη από θετικά και αρνητικά παραδείγματα. Ας επωφεληθούμε ουσιαστικά, διαβάζοντας την…


Λάθη μπορεί να κάνουμε όλοι, μικροί και μεγάλοι… Το ζητούμενο είναι να μαθαίνουμε από αυτά και αφού μετανιώνουμε, να φροντίσουμε να μην τα επαναλάβουμε… Κύρηγμα στη Λουιζιάνα, αρχές της δεκαετίας του 1940.

Αφήγηση από τον Έντμουντ Σμιτ

Καθώς ετοιμαζόμουν να παρουσιαστώ ενώπιον ενός δικαστηρίου στη Νέα Υόρκη, τον Οκτώβριο του 1943, θυμήθηκα την παραπάνω συμβουλή. Στα 25 μου, είχα περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια στη φυλακή λόγω Χριστιανικής ουδετερότητας. Όπως οι πρώτοι ακόλουθοι του Ιησού, έτσι και εγώ ήμουν αποφασισμένος “να υπακούω στον Θεό ως άρχοντα μάλλον παρά στους ανθρώπους”. (Πράξεις 5:29) Αλλά προτού σας μιλήσω για αυτό, θα ήθελα να σας εξηγήσω πώς ανέπτυξα τόσο ισχυρή πίστη στον Θεό.

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ στις 23 Απριλίου 1922, στο Κλίβελαντ του Οχάιο των ΗΠΑ, στο διαμέρισμά μας, πάνω από το αρτοποιείο του πατέρα μου. Έπειτα από τέσσερις μήνες, ο πατέρας μου, ο Έντμουντ, παρακολούθησε μια συνέλευση των Σπουδαστών της Γραφής (όπως αποκαλούνταν τότε οι Μάρτυρες του Ιεχωβά) στο Σίνταρ Πόιντ, κοντά στο Σαντάσκι, περίπου εκατόν εξήντα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μας.

Σε εκείνη τη συνέλευση, δόθηκε στους εκπροσώπους η παρότρυνση: «Διαφημίστε, διαφημίστε, διαφημίστε τον Βασιλιά [του Θεού] και τη βασιλεία του». Την επόμενη Κυριακή, ο πατέρας μου άρχισε να συμμετέχει σε εκείνο το έργο, το οποίο συνέχισε επί 66 χρόνια, μέχρι το θάνατό του, στις 4 Ιουλίου 1988. Η μητέρα μου, η Μαίρη, πέθανε πιστή στον Θεό το 1981.

Συμμετέχω Μαζί με τους Γονείς μου στη Λατρεία

Η οικογένειά μας ήταν συνταυτισμένη με την πολωνική εκκλησία του Κλίβελαντ. Τα απογεύματα του Σαββάτου, πολλά παιδιά συμμετείχαμε μαζί με τους μεγαλύτερους στο κήρυγμα των καλών νέων από σπίτι σε σπίτι. Τις Κυριακές, οι γονείς μας άκουγαν μια Γραφική ομιλία στην κύρια αίθουσα του χώρου όπου συναθροιζόμασταν. Την ίδια στιγμή, ένας έμπειρος δάσκαλος της Αγίας Γραφής μελετούσε με εμάς—περίπου 30 νεαρά άτομα—χρησιμοποιώντας το βοήθημα Η Κιθάρα του Θεού. Σύντομα, διεξήγα και εγώ Γραφικές μελέτες, με καλά αποτελέσματα.

Τον Ιούλιο του 1931, η οικογένειά μας, στην οποία τώρα είχε προστεθεί και ο αδελφός μου, ο Φρανκ, παρακολούθησε άλλη μία συνέλευση των Σπουδαστών της Γραφής, αυτή τη φορά στο Κολόμπους, περίπου εκατόν εξήντα χιλιόμετρα νότια. Τότε ήταν που οι Σπουδαστές της Γραφής υιοθέτησαν ολόκαρδα το βασισμένο στη Γραφή όνομα Μάρτυρες του Ιεχωβά. (Ησαΐας 43:10-12) Στα πλαίσια εκείνης της περίστασης, συμμετείχα στη διακονία προσκαλώντας τους ανθρώπους να ακούσουν τη δημόσια διάλεξη από τον Ι. Φ. Ρόδερφορντ, ο οποίος είχε τότε την επίβλεψη του έργου των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Έκτοτε, για περισσότερα από 79 χρόνια, η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από την υπηρεσία του Ιεχωβά Θεού σε συνεργασία με το λαό του.

Δύσκολοι Καιροί και Ανταμειφτική Διακονία

Το 1933 η Μεγάλη Οικονομική Κρίση ήταν αισθητή παγκοσμίως. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, πάνω από 15 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού, ήταν άνεργοι. Ολόκληρες πόλεις χρεοκοπούσαν, και δεν υπήρχε κοινωνική ασφάλιση ή πρόνοια για τους φτωχούς. Ωστόσο, οι Χριστιανοί αδελφοί και αδελφές μας βοηθούσαν ο ένας τον άλλον. Τις Κυριακές, η οικογένειά μας έφερνε στο χώρο των συναθροίσεων ψωμί και γλυκίσματα από το αρτοποιείο μας για να τα μοιραστεί με τους άλλους. Όσα χρήματα είχε ο πατέρας μου στο τέλος του μήνα, αφού πλήρωνε τους λογαριασμούς, τα έστελνε στα κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Μπρούκλιν, στη Νέα Υόρκη. Ήξερε ότι αυτά θα χρησιμοποιούνταν για την εκτύπωση Γραφικών εντύπων.

Εκείνα τα χρόνια, οι ραδιοφωνικές εκπομπές έπαιζαν σημαντικό ρόλο στη διακονία μας. Πάνω από 400 σταθμοί μετέδιδαν Γραφικές ομιλίες οι οποίες εκφωνούνταν στις συνελεύσεις μας. Τη δεκαετία του 1930, οι Μάρτυρες παρήγαν επίσης φωνογράφους και δίσκους στο εργοστάσιό τους στο Μπρούκλιν. Χρησιμοποιούσαμε αυτά τα εφόδια στη διακονία μας και αναφέραμε στην έκθεσή μας πόσες φορές παίζαμε τους δίσκους με τις Γραφικές ομιλίες σε άτομα που δεν ήταν Μάρτυρες, καθώς και πόσοι τους άκουγαν.

Το 1933, ο Αδόλφος Χίτλερ και το ναζιστικό κόμμα ανέλαβαν την εξουσία στη Γερμανία. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά εκεί υπέστησαν σφοδρό διωγμό λόγω της Χριστιανικής τους ουδετερότητας. (Ιωάννης 15:19· 17:14) Πολλοί Μάρτυρες στη Γερμανία φυλακίζονταν ή στέλνονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης επειδή αρνούνταν να συμμετέχουν σε πολιτικές δραστηριότητες ή να πουν «Χάιλ Χίτλερ». Αρκετοί εκτελέστηκαν, ενώ άλλοι υποχρεώθηκαν να δουλεύουν μέχρις εξόντωσης. Λόγω της κτηνώδους μεταχείρισης, πολλοί πέθαναν λίγο μετά την απελευθέρωσή τους. Εντούτοις, δεν είναι τόσο γνωστή η κακομεταχείριση που υπέστησαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά σε άλλες χώρες, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το 1940, παρακολουθήσαμε μια συνέλευση στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν. Εκεί, στις 28 Ιουλίου, βαφτίστηκα συμβολίζοντας την αφιέρωσή μου στον Ιεχωβά Θεό. Έναν μήνα πριν από τη συνέλευση, το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών είχε αποφανθεί ότι η άρνηση χαιρετισμού της σημαίας συνιστούσε ομοσπονδιακό αδίκημα που τιμωρούνταν με αποβολή από το σχολείο. Πώς αντιμετώπισαν οι Μάρτυρες αυτή την απόφαση; Πολλοί έθεσαν σε λειτουργία δικά τους σχολεία για την εκπαίδευση των παιδιών τους. Τα ονόμαζαν Σχολεία της Βασιλείας.

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε αρχίσει το Σεπτέμβριο του 1939 στην Ευρώπη, και η πολεμική υστερία σάρωσε τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι νεαροί Μάρτυρες υφίσταντο παρενοχλήσεις και ξυλοδαρμούς από παροδηγημένους νεαρούς αλλά και ενηλίκους. Αναφέρθηκε ότι, από το 1940 ως το 1944, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στις Ηνωμένες Πολιτείες δέχτηκαν 2.500 και πλέον βίαιες οχλοκρατικές επιθέσεις. Ο διωγμός κλιμακώθηκε όταν οι Ιάπωνες επιτέθηκαν στο Περλ Χάρμπορ, στις 7 Δεκεμβρίου 1941. Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, είχα αρχίσει να υπηρετώ ως σκαπανέας, όπως αποκαλούνται οι ολοχρόνιοι διάκονοι των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Με τις οικονομίες μου, αγόρασα ένα τροχόσπιτο μήκους 7 μέτρων, και αρκετοί από εμάς μετακομίσαμε στη Λουιζιάνα για να υπηρετήσουμε εκεί.

Διωγμός στο Νότο

Οι ντόπιοι μάς έδωσαν την άδεια να σταθμεύσουμε το τροχόσπιτο σε μια έκταση με δέντρα πεκάν κοντά στην πόλη Τζενερέτ. Κάποιο Σάββατο αποφασίσαμε να κάνουμε δημόσιο κήρυγμα στο δρόμο, αλλά ο διοικητής της αστυνομίας κινητοποίησε τους άντρες του και μας έθεσε υπό κράτηση στο δημαρχείο. Έξω μαζεύτηκε ένας όχλος 200 περίπου ατόμων, και η αστυνομία μάς άφησε να φύγουμε χωρίς καμιά προστασία. Ευτυχώς, ο όχλος έκανε τόπο και μας επέτρεψε να περάσουμε. Την επομένη, πήγαμε στο Μπάτον Ρουζ, μια μεγάλη γειτονική πόλη, για να πούμε στους ομοπίστους μας τι είχε συμβεί.

Όταν επιστρέψαμε στην Τζενερέτ, βρήκαμε ένα σημείωμα κολλημένο στην πόρτα του τροχόσπιτου: «Παρακαλώ ελάτε να με βρείτε στον καταυλισμό της πετρελαιοπηγής». Είχε την υπογραφή «Ε. Μ. Βον». Βρήκαμε τον κ. Βον, και εκείνος μας προσκάλεσε σε γεύμα με τη σύζυγό του. Είπε ότι ο ίδιος και οι άντρες του ήταν ανάμεσα στο πλήθος το Σάββατο και ότι, αν χρειαζόταν, θα μας προστάτευε από τον όχλο. Εκτιμήσαμε την ενθάρρυνση και την υποστήριξή του.

Την επομένη, αστυνομικοί με όπλα στα χέρια μάς συνέλαβαν και κατέσχεσαν τα έντυπά μας. Πήραν τα κλειδιά του τροχόσπιτου και με έκλεισαν 17 μέρες στην απομόνωση χωρίς να μου δίνουν σχεδόν τίποτα να φάω. Ο κ. Βον προσπάθησε να μας βοηθήσει, αλλά δεν κατάφερε και πολλά. Κατά τη διάρκεια της κράτησής μας, ο όχλος μάς λήστεψε και έκαψε όλα τα υπάρχοντά μας, μαζί και το τροχόσπιτο. Τότε δεν καταλάβαινα ότι ο Ιεχωβά με προετοίμαζε για όσα θα αντιμετώπιζα σύντομα.

Φυλάκιση στο Βορρά

Έναν μήνα αφότου επέστρεψα στο βορρά, διορίστηκα ειδικός σκαπανέας στην πόλη Όλιαν, της πολιτείας της Νέας Υόρκης, ώστε να υπηρετήσω μαζί με άλλους Μάρτυρες. Εκεί, η κυβέρνηση μου ζήτησε να εγγραφώ στα στρατιωτικά μητρώα και με χαρακτήρισαν αντιρρησία συνείδησης. Αφού πέρασα από σωματικά και ψυχιατρικά τεστ, σφράγισαν τα χαρτιά μου με την ένδειξη: «Υποψήφιος για την Ακαδημία Αξιωματικών».

Κατάφερα να συνεχίσω το έργο σκαπανέα για έναν περίπου χρόνο. Έπειτα, το 1943, επειδή αρνήθηκα να διακόψω τη διακονία μου και να παρουσιαστώ για στρατιωτική εκπαίδευση, το FBI με συνέλαβε και με διέταξε να παρουσιαστώ στο ομοσπονδιακό δικαστήριο, στην πόλη Σίρακιουζ, της πολιτείας της Νέας Υόρκης, την επόμενη εβδομάδα προκειμένου να δικαστώ. Μου απαγγέλθηκε κατηγορία, και η δίκη μου ορίστηκε να γίνει σε δύο μέρες.

Υπερασπίστηκα μόνος μου τον εαυτό μου. Στις Χριστιανικές μας συναθροίσεις, εμείς οι νεαροί Μάρτυρες λαβαίναμε εκπαίδευση για το πώς να υπερασπιζόμαστε τα συνταγματικά μας δικαιώματα στο δικαστήριο και το πώς να φερόμαστε σωστά εκεί. Θυμόμουν καλά τη συμβουλή που αναφέρεται στην αρχή αυτού του άρθρου. Μερικοί δημόσιοι κατήγοροι παραπονιούνταν μάλιστα ότι οι Μάρτυρες ήξεραν το νόμο καλύτερα από ό,τι οι ίδιοι! Οι ένορκοι, όμως, με έκριναν ένοχο. Όταν ο δικαστής ρώτησε αν είχα να δηλώσω κάτι άλλο, απλώς απάντησα: «Σήμερα δικάζεται το έθνος ενώπιον του Θεού όσον αφορά το πώς μεταχειρίζεται εκείνους που τον υπηρετούν».

Καταδικάστηκα σε τετραετή εγκλεισμό στην ομοσπονδιακή φυλακή στο Τσιλεκόθι του Οχάιο. Εκεί διορίστηκα γραμματέας ενός αξιωματικού της φυλακής. Έπειτα από μερικές εβδομάδες, ήρθε στο γραφείο μας ένας ειδικός ανακριτής από την Ουάσινγκτον, D.C. και είπε ότι έκαναν έρευνα για τον Χέιντεν Κάβινγκτον. Αυτός ήταν δικηγόρος των Μαρτύρων του Ιεχωβά και θεωρούνταν ένας από τους πιο διακεκριμένους συνταγματολόγους της Αμερικής.

Ο ανακριτής είπε ότι ήθελε τους πλήρεις φακέλους δύο κρατουμένων—του Ντάνι Χερτάντο και του Έντμουντ Σμιτ. «Τι σύμπτωση», είπε ο προϊστάμενός μου, «από εδώ ο κ. Σμιτ». Ο ανακριτής είχε έρθει με μυστική αποστολή, αλλά ξαφνικά διαπίστωσε ότι τα είχαμε μάθει όλα. Σύντομα με μετέθεσαν στα μαγειρεία.

Σκαπανικό, Μπέθελ και Γάμος

Στις 26 Σεπτεμβρίου 1946, αποφυλακίστηκα με υφ’ όρον απόλυση και συνέχισα το σκαπανικό, αυτή τη φορά στην Εκκλησία Χάιλαντ Παρκ, στην Καλιφόρνια. Αργότερα, το Σεπτέμβριο του 1948, εκπληρώθηκε ο πολυπόθητος στόχος μου. Προσκλήθηκα να υπηρετήσω ως αρτοποιός στα κεντρικά γραφεία (Μπέθελ), στο Μπρούκλιν, όπου παράγονται Γραφικά έντυπα τα οποία χρησιμοποιούνται στο παγκόσμιο έργο μας κηρύγματος. Αμέσως άφησα την εργασία που είχα ως ζαχαροπλάστης σε ένα εστιατόριο στο Γκλέντεϊλ και μετακόμισα στο Μπέθελ.

Έπειτα από εφτά χρόνια, το 1955, διεξάχθηκαν στην Ευρώπη αρκετές διεθνείς συνελεύσεις. Η οικογένειά μου μού κάλυψε τα έξοδα για να πάω. Απόλαυσα τις συνελεύσεις στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στη Ρώμη και ιδιαίτερα στη Νυρεμβέργη της Γερμανίας, όπου περισσότερα από 107.000 άτομα συγκεντρώθηκαν στο τεράστιο στάδιο στο οποίο ο Χίτλερ επιθεωρούσε κάποτε περήφανος τα στρατεύματά του. Μεταξύ των παρευρισκομένων υπήρχαν Μάρτυρες τους οποίους ο Χίτλερ είχε ορκιστεί να εξοντώσει. Τι συναρπαστική εμπειρία ήταν το να βρίσκομαι ανάμεσά τους!

Στη συνέλευση της Νυρεμβέργης, γνώρισα και ερωτεύτηκα μια νεαρή Γερμανίδα Μάρτυρα του Ιεχωβά—την Μπριγκίτε Γκέρβιν. Παντρευτήκαμε μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο και πήγαμε στο Γκλέντεϊλ για να ζήσουμε κοντά στους γονείς μου. Ο πρώτος γιος μας, ο Τομ, γεννήθηκε το 1957, ο δεύτερος, ο Ντον, το 1958 και η κόρη μας, η Σαμπίνα, το 1960.

Πλήρης, Ικανοποιητική Ζωή

Μερικοί με έχουν ρωτήσει αν λυπάμαι για όσα πέρασα επειδή υπηρετούσα τον Θεό—τις οχλοκρατικές επιθέσεις και τις φυλακίσεις. Τουναντίον, ευχαριστώ τον Ιεχωβά που είχα το προνόμιο να τον υπηρετώ μαζί με τόσο πολλούς πιστούς υπηρέτες του. Και ελπίζω ότι οι εμπειρίες μου θα ενθαρρύνουν και άλλους να πλησιάσουν περισσότερο τον Θεό και να μην τον εγκαταλείψουν ποτέ.

Πολλοί υπηρέτες του Θεού έχουν υποφέρει φρικτά επειδή τον υπηρετούν. Αλλά μήπως δεν μας έχει λεχθεί να αναμένουμε κάτι τέτοιο; «Όλοι όσοι θέλουν να ζουν με θεοσεβή αφοσίωση σε σχέση με τον Χριστό Ιησού θα υποστούν διωγμό», αναφέρει η Γραφή. (2 Τιμόθεο 3:12) Ωστόσο, πόσο αληθινά έχουν αποδειχτεί τα λόγια στο εδάφιο Ψαλμός 34:19: «Πολλές είναι οι συμφορές του δικαίου, όμως από όλες αυτές τον ελευθερώνει ο Ιεχωβά»!

• Αναδημοσίευση από τη ΣΚΟΠΙΑ της 1/9/2010