Συνεχίζουμε, όπως σας υποσχεθήκαμε την ανταπόκρισή μας από τη Θεσσαλονίκη. Ψύχραιμα και ωραία, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν πρόκειται για δικό μας ταξίδι, αλλά για μια εκδρομή φίλων μας καλών. Κι όπως λένε οι ίδιες: Χρειαζόμαστε καμιά φορά και λίγο χρόνο για μας, αλλά και για να πάρουμε μια γεύση από τα λουτρά. Το ιαματικό νερό, πολύ καλό, αλλά και όλα τα άλλα, εγκαταστάσεις, ξενοδοχείο.


Σε μια πρώτη στάση, λίγο πριν τα λουτρά της Απολλωνίας, βρήκαμε αυτό το υπέροχο λουλούδι. Είναι δέντρο, ναι ολόκληρο δέντρο. Η περιοχή αρχικά καλυπτόταν από την θάλασσα και η γέννηση της λίμνης Βόλβης προήρθε τεκτονικά. Η σημερινή γεωμορφολογία του χώρου διαμορφώθηκε πριν από 1.800.000 έτη (κατώτερο Πλειστόκαινο), όταν ρήγματα στην προ-μυγδονική λεκάνη προκάλεσαν τη βύθισή της.


Κατ' αυτό τον τρόπο διακόπηκε η επικοινωνία της με τη θάλασσα και δημιουργήθηκε μια μεγάλη λίμνη, η λίμνη της Μυγδονίας. Οι τεκτονικές διεργασίες συνεχίστηκαν διοχετεύοντας πολλά από τα νερά της στον Στρυμονικό κόλπο. Όσα από αυτά έμειναν, περιορίσθηκαν στα βαθύτερα σημεία της λεκάνης σχηματίζοντας τις δύο μικρότερες λίμνες, την Κορώνεια και την Βόλβη.


Το πιο ωραίο όμως του διήμερου ήταν η συνάντηση μας με τον κ. Γιώργο. Κάτω από την διασταύρωση της Μαδίτου είναι ένας χώρος αναψυχής, δίπλα στη λίμνη. Εκεί λοιπόν υπάρχει ένα παλαιό πέτρινο κτίριο, που όπως φαίνεται ήταν εγκαταλειμμένο. Ο δήμος, όπως μας εξήγησε ο κύριος Γιώργος, του παραχώρησε αυτό το κτίριο, καθώς ήταν άστεγος και όχι αρκετά μεγάλος για να πάρει σύνταξη.


Το περιποιήθηκε βέβαια ο άνθρωπος, όπως μπορούσε και τώρα κατοικεί εκεί. Ο κ. Γιώργος ενθουσιάστηκε με τα καλά νέα για μια κυβέρνηση όπως η Βασιλεία του Θεού. Είδε τα βιντεάκια μας με μεγάλη χαρά. Μας παρακάλεσε δε να μην το ξεχάσουμε και να του φέρουμε κι άλλα περιοδικά, να διαβάζει. Υποσχεθήκαμε να γυρίσουμε με τους άντρες μας.


Ανταλλάξαμε κινητά τηλέφωνα για να έχουμε και μια επαφή. Θέλει πολύ να μελετήσει την Αγία Γραφή, όπως έλεγε το βίντεο, με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά. Καθώς είναι σε πολύ ωραία τοποθεσία για μια ημερήσια εκδρομούλα, σκεφτήκαμε να κάνουμε και μια εξόρμηση με την εκκλησία μας, να δει κι άλλους από τον λαό του Ιεχωβά. Και γενικότερα τι άνθρωποι είμαστε.


Ίσως αυτό ήταν και η πιο ωραία ανάμνηση από όλη μας την εκδρομή. Και πάλι ευχαριστούμε τον Ιεχωβά που μπορούμε να τον λατρεύουμε και να τον υπηρετούμε όποτε και όπου πάμε. Και μας, μας άρεσε κορίτσια και σας ευχαριστούμε από την καρδιά μας που μοιραστήκατε τόσο ρεαλιστικά αυτή την εμπειρία που έκανε κάποιους να νομίζουν ότι είμαστε κιόλας Θεσσαλονίκη…