Ένα φεστιβάλ στο Θραψανό Ηρακλείου Κρήτης που αξίζει να το ζήσετε από κοντά!

xoma.nero.fotia2025

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Θραψανού σε συνεργασία με τo Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής, τη Βρετανική Σχολή Αθηνών, το Υπουργείο Πολιτισμού την υποστήριξη της ΔΗΝΕΠΟΚ (Δ/νση Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς)  τη συμμετοχή των Αγγειοπλαστών του Θραψανού, διοργανώνει σειρά πολιτιστικών εκδηλώσεων εστιασμένων στην Κρητική παραδοσιακή κεραμική και τον πολιτισμό της Κρήτης, με την στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης υπό την αιγίδα του Δήμου Μινώα Πεδιάδας. Δείτε το σημερινό πρόγραμμα ΕΔΩ.

musiki.iulios2025

Παράξενη Πρωτομαγιά! Και όχι μόνο… Αυτό που μας νοιάζει όλους, είναι η επιβίωση μας...

Posted in Γενικά


Το χαρακτηριστικό τραγούδι, "Παράξενη Πρωτομαγιά", στην πρώτη εκτέλεση του, με τους Μανώλη Μητσιά και Δήμητρα Γαλάνη... Και με μια υπέροχη εικονογράφηση που βρήκα στο διαδίκτυο προκειμένου να το μοιραστώ μαζί σας στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ... Αν το χρησιμοποιείς σωστά το διαδίκτυο θα βρεις θησαυρούς...


Αυτό το βίντεο για την Πρωτομαγιά το έχετε δει; Είναι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και ο Διονύσης Σαββόπουλος από μια συναυλία στο Μοσχοπόδι της Θήβας. Αν και έχει τις αδυναμίες του λάιβ δεν του λείπει η γοητεία του... Τι όμορφο που ακούγεται στα αυτιά μας...


Δείτε κι αυτό το ωραίο τραγουδάκι για το μυρμήγκι, μάλλον παραδοσιακό αλλά πολύ μας άρεσε... Πέσαμε πάνω του, καθώς κάναμε την έρευνα μας για να βρούμε κάτι για την εικονογράφηση του θέματος. Είναι μικρό σε διάρκεια αλλά εξαιρετικά πρωτότυπο...


Να κι ένα παιδικό τραγουδάκι για τον Μάη... Έχει, μια ευαισθησία. Προσωπικά δεν το είχα ξανακούσει, αλλά θα συμφωνήσετε κι εσείς μαζί μου, πως είναι σίγουρα πολύ όμορφο... Και όπως και το πιο πάνω είναι μικρό σε διάρκεια, ούτε δύο λεπτά...
efimerides

 

  • ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 02/5/2020

    Για άλλους φυσικά λόγους, γράφτηκε το τραγούδι των Μανώλη Μητσιά - Δήμητρας Γαλάνη σε μουσική Μάνου Χατσιδάκη και στίχους του Νίκου Γκάτσου που φέρει ακριβώς τον ίδιο τίτλο με το θέμα του τίτλου μας, παράξενη Πρωτομαγιά. Και για εντελώς άλλους λόγους, το κάνουμε σήμερα θέμα στα στενά όρια αυτής της δημοσιογραφικής στήλης…

    Λογικό, ποιος θα μπορούσε να φανταστεί έτσι τη φετινή Πρωτομαγιά; Όχι, πως, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια οι εργατικές συγκεντρώσει είχαν και καμιά μαζική συμμετοχή. Και πώς να είχαν; Αλλού έκανε συγκέντρωση το ΕΚΑ με τη ΓΣΕΕ, αλλού το ΠΑΜΕ που ελέγχεται από το ΚΚΕ κι αλλού κάποιες πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις που ελέγχονται από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά.

    Κι αυτά δεν γίνονται μόνο στην Αθήνα, αλλά παντού σε κάθε μεγάλη πόλη της χώρας… Επιπλέον με όσα έχουν προκύψει στις εργασιακές σχέσεις την εποχή των μνημονίων, τα συνδικάτα, έχουν χάσει την αίγλη τους και την παρέμβαση τους στην κοινωνία και έχει απαξιωθεί ο ρόλος τους.

    Ακόμα και το μήνυμα της Εργατικής Πρωτομαγιάς έχει αλλάξει στο πέρασμα των χρόνων… Απαξιώθηκαν πολλά και τους υπεύθυνους γι’ αυτήν την κατάντια είναι εύκολο να τους βρει κανείς, αρκεί να έχει όρεξη να κάνει μια στοιχειώδη έρευνα σε διαθέσιμα στοιχεία…

    Ιδού λοιπόν, άλλος ένας φραγμός στον καιρό της πανδημίας του κορονοϊού Covid-19 και η απαγόρευση των συναθροίσεων που αν προστεθεί στην έλλειψη ενδιαφέροντος από τους εργαζόμενους, δημιουργεί έναν μοναδικό αρνητικό συνδυασμό. Βέβαια ανακοίνωσαν ότι συγκεντρώσεις με όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα θα γίνουν το πρώτο Σάββατο μετά την άρση των μέτρων…

    Αλλά ούτε το αντίπαλο δέος των εργατικών συγκεντρώσεων, η εξόρμηση στους άγριους λουλουδότοπους της εξοχής, μπορεί φέτος να πραγματοποιηθεί για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Η προειδοποίηση του κ. Χαρδαλιά, ως υφυπουργού Πολιτικής Προστασίας ήταν απόλυτα σαφής και το δάκτυλό του στην κάμερα της ΕΡΤ, ιδιαίτερα απειλητικό, καθώς τα πρόστιμα είναι μεγάλα και δεν είναι καθόλου φρόνιμο να «παίζεις» μ’ αυτά τα πράγματα.

    Κάποιοι θα δυσκολευτούν να προσαρμοστούν. Πώς θα πλέξουν τα λουλουδένια στεφάνια τους που θα ήθελαν και φέτος να βάλουν στην εξώπορτα τους; Τους καταλαβαίνουμε, αλλά ας το συνειδητοποιήσουν, ότι καλύτερο θα ήταν να μην επιλέξουν την… παρανομία για ένα τέτοιο ζήτημα. Μάλλον σε ανοησία παραπέμπει η διατήρηση ενός τέτοιου εθίμου.

    Παράξενη, λοιπόν, η φετινή Πρωτομαγιά. Για κάποιους από μας που αξιολογούμε το δώρο της ζωής ως πολύ σπουδαίο, οφείλουμε να μην εκτεθούμε σε κίνδυνο, τόσο σε ότι αφορά τη διασπορά του κορονοϊού σε ευπαθείς ομάδες, όσο και στον εαυτό μας.episimansis.neo

    Ας συνειδητοποιήσουμε ότι, υπακούοντας στις οδηγίες για την καραντίνα, έχουμε κι εμείς συμβάλει στο να είναι μικρή η διασπορά αυτού του ύπουλου, αόρατοι ιού… Ναι, μπορεί να το ακούμε από τον καθηγητή κ. Τσιόδρα στις απογευματινές ενημερώσεις του, αλλά μπορούμε πια να δούμε πώς λειτουργεί αυτό στην πράξη.

    Ας συνειδητοποιήσουμε επίσης πόσο σημαντικό και σπουδαίο είναι που την ερχόμενης εβδομάδα, θα μπορούμε, τηρώντας μια κάποια σειρά προτεραιότητας να πάμε στον κουρέα μας και να γίνουμε λίγο πιο… άνθρωποι, από πλευρά εμφάνισης.

    Δεν ωφελεί κανέναν, η ανυπακοή… Ούτε προσφέρει κάτι καλό, το να επικαλούμαστε ότι θα χάσουμε και τη φετινή Πρωτομαγιά… Ας το δούμε λίγο πιο ρεαλιστικά. Η άνοιξη θα είναι εδώ και την επομένη μέρα και αν συνεχίσουμε να είμαστε προσεκτικοί, οπωσδήποτε θα μας δοθεί η ευκαιρία για κάποιες μικρές εξορμήσεις στην εξοχή.

    Ίσως, μάλιστα, ανάμεσα στα άλλα να δούμε και τα κλειστά με λουκέτο πάρκα της γειτονιάς μας να ανοίγουν, οπότε θα ξανανιώσουμε όμορφα και θα ξέρουμε ότι έχουμε συμβάλει κι εμείς με τις μικρές μας δυνάμεις σε όλο αυτό το καλό που θα προκύψει.

    Αν συνειδητοποιήσουμε μέσα μας πως και γιατί, η φετινή Πρωτομαγιά, για εντελώς διαφορετικούς λόγους από όσους γνωρίζαμε ως τώρα, είναι παράξενη, τότε σίγουρα θα χαλαρώσουμε και θα το ξεπεράσουμε κι αυτό…

    Διότι, δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει, αλλά η ζωή έξω συνεχίζει να κινείται κανονικά… Η μέρα έχει μεγαλώσει αρκετά και παρά τα σκαμπανεβάσματα του καιρού, κανείς δεν είναι σε θέση να σταματήσει το καλοκαίρι που έρχεται… Ας προσέξουμε λίγο ακόμα. Αξίζει τον κόπο!

    Το κομμάτι αυτό μπορεί και να έχει δημοσιευτεί ήδη στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ ή θα είναι αύριο. Λόγω Πρωτομαγιάς ή έκδοση της έγινε λίγο νωρίτερα…

Πάρκα της πόλης, μέρη όμορφα που περπατούσαμε, με την καραντίνα είναι έρημα από κόσμο

Posted in Γενικά

parko1.060420
Άλλη μια παράπλευρη απώλεια των ημερών είναι τα πάρκα, στις μικρές ή τις μεγάλες πόλεις... Συνήθως, ήταν για μας μια λύση, καθώς είχαμε τη δυνατότητα ανάμεσα στις επιλογές μας, να βγούμε από τα σπίτια μας και να περπατήσουμε λίγο εκεί ή να κάτσουμε στα παγκάκια τους. Τώρα τα περισσότερα είναι κλειστά...

parko2.060420
Έτσι κλειστό για το κόσμο είναι το πάρκο της Ακαδημίας του Πλάτωνα, εδώ στη γειτονιά μας... Κάποια άλλα όμως, είναι ακόμα ανοιχτά. Αλλά φυσικά είναι έρημα, όπως η πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου που κατέγραψα ΕΔΩ... Παρ' όλα αυτά αξίζει μια μικρή βόλτα, παίρνοντας τα αναγκαία μέτρα και τις αποστάσεις, που λένε οι ειδικοί.

parko3.060420
Είναι βέβαιο ότι θα συναντήσετε όμορφα μέρη, εκεί έξω... Θα αλλάξετε παραστάσεις και κυρίως θα ξεφύγετε για λίγο από την κλεισούρα των τεσσάρων τοίχων, του σπιτιού σας. Άσε που, παρά την ψυχρούλα ο φωτεινός και κάπως ζεστός ήλιος, είναι σκέτη πρόκληση για μια μικρή απόδραση, τηρώντας φυσικά τους όρους εξόδου.

parko4.060420
Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει ακόμα η καραντίνα... Άλλοι λένε πώς από την επόμενη εβδομάδα, ίσως αρχίσουμε να έχουμε μια σχετική χαλάρωση. Και ίσως δούμε κάποια μαγαζιά να ανοίγουν. Αλλά, όλα αυτά είναι σενάρια. Στην πραγματικότητα, κανείς μας δεν ξέρει τι του ξημερώνει η επόμενη μέρα...

parko5.060420
Μέχρι τότε, τα άδεια πάρκα θα είναι μια κάποια λύση... Ας το δοκιμάσουμε, προσεκτικά. Στο SMS που θα στείλετε στο 13033., για να πάρετε την άδεια για την έξοδο σας, μπορείτε να βάλετε τον αριθμό 6 που παραπέμπει στη σωματική άσκηση. Και ας μη ζητάτε παρέα. Μόνοι ή με τον ή την σύντροφό σας, μια χαρά είναι.

Μοσχομυρισμένες καλημέρες μέσα από τα λουλούδια ενός κήπου καθαρού και αυθεντικού...

Posted in Γενικά

luludia1.flevaris
Μ' έναν κρίνο ξεκινάμε σήμερα, θέλοντας να σας δώσουμε λίγη αισιοδοξία, επειδή φαντάζομαι κι εσάς έχει μαυρίσει η ψυχή σας, με όλα όσα ακούτε από τα ΜΜΕ για τον νέο κορονοϊό covid 19... Υπερβολές και μια ανεύθυνη παρουσίαση που κάνει τους ανθρώπους να τρέχουν στα φαρμακεία για μάσκες και στα... σούπερ μάρκετ. Ψυχραιμία...

luludia2.flevaris
Εκεί έξω υπάρχουν όμορφα πράγματα που μας καλούν να τα πλησιάσουμε. Αν είναι δυνατόν να σκύψουμε, να κατέβουμε στο ύψος τους και να τα μυρίσουμε. Μοσχοβολούν! Όπως αυτά τα μαρουλάκια σύμφωνα με την τοπική ορολογία. Αν ξέρετε μια άλλη ονομασία τους, είμαστε πάντα ανοιχτοί στο να μαθαίνουμε.

luludia3.flevaris
Πώς να προσπεράσεις μια τέτοια υπέροχη ομορφιά; Και γιατί θα πρέπει να μας καταβάλλει η αγωνία, αντί να μας δίνει αισιοδοξία; Ερωτήματα που μάλλον πρέπει να μας απασχολήσουν όλους, ώστε να μην κλεινόμαστε στον εαυτό μας και, παίρνοντας φυσικά τα μέτρα καθαριότητας και προστασίας που είναι απαραίτητα, να νιώθουμε καλύτερα.

luludia4.flevaris
Είναι κι αυτές οι γυφτσόλες, πανέμορφες με τα κίτρινα λουλούδια τους που σε παρασέρνουν πολύ όμορφα... Κι εμείς θέλουμε, συνειδητά, να το κάνουμε αυτό. Το χρειαζόμαστε και το επιζητούμε... Ναι, η ζωή δεν μπορεί να προχωρήσει, έχοντας στο κέντρο του ενδιαφέροντος της, το φόβο. Η χαρά είναι απαραίτητη. Την έχουμε ανάγκη.

luludia5.flevaris
Αυτά τα μικρά κρινάκια μοσχοβουλούν. Αν βρεθούν στο δρόμο σας, αξίζει να σταματήσετε λίγο και να απολαύσετε αυτή την ευωδιά... Και είναι και πανέμορφα έτσι μωβ προς το μπλε που είναι, ανάμεσα στα πυκνά πράσινα πλατύφυλλα τους... Θα τα βρείτε συστάδες, συστάδες, ιδιαίτερα σε κήπους που έχουν μπόλικο χώμα για να αναπτυχθούν.

luludia6.flevaris
Κρατάμε αυτές τις ομορφιές για τα μάτια μας και την ψυχή μας... Το κάνουμε από καιρό σε καιρό, εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, αυτό. Επειδή το χρειαζόμαστε να ενισχύουμε την άμυνα μας, απέναντι στις επιθέσεις που δεχόμαστε από τις ειδήσεις που επιμένουν να μας λένε πως από... θαύμα ζούμε... Ας τους δείξουμε πως εκεί έξω είναι η ζωή, όχι ο θάνατος.

Εκείνοι που καταστρέφουν και εκείνοι που δεν ξέρουν να συντηρούν, είναι το ίδιο επικίνδυνοι!

Posted in Γενικά

pagkakia.vamena1
Σας είχαμε βάλει πριν λίγες μέρες ένα δημοσίευμα ΕΔΩ για τις καταστροφές που έχουν κάνει βάνδαλοι στα παγκάκια του ανοιχτού αρχαιολογικού πάρκου. Μπορείτε να το δείτε με δυο τρόπους. Είτε πατώντας στο σύνδεσμο που σας έχουμε, είτε πηγαίνοντας λίγο προς τα κάτω στις ενημερώσεις...

pagkakia.vamena2
Αλλά αν νομίζατε ότι αυτό είναι το χειρότερο, υπάρχει ακόμα κάτι πολύ πιο χειρότερο. Να αναλαμβάνουν "άγνωστοι" ειδικοί, να βάψουν τα παγκάκια, πριν τα φτιάξουν πρώτα. Σου λέει, "αυτή τη δουλειά μας είπαν να κάνουμε και αυτή κάνουμε"... Αλλά αυτή είναι μια ανεύθυνη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία.

pagkakia.vamena3
Δεν αρκεί να βάλεις ένα χαρτάκι πάνω του που να λέει "μην κάθεστε μέχρι να στεγνώσει η μπογιά". Η απλή λογική λέει "πού θα κάτσουν οι άνθρωποι σ' αυτά τα σπασμένα και ταλαιπωρημένα παγκάκια;"... Και με εντυπωσιάζει, να υπάρχουν ανάμεσα μας άνθρωποι που ούτε τους περνά από το μυαλό κάτι τέτοιο.

pagkakia.vamena4
Πήρα πέντε διαφορετικά παγκάκια, μέσα στο χώρο του πάρκου. Όλα φρεσκοβαμμένα, αλλά όλα είχαν προβλήματα πάνω τους και ελλείψεις... Άραγε υπάρχει κάποιος προϊστάμενος ο οποίος θα ελέγξει αν έγινε καλά η δουλειά που είχε ανατεθεί στους συγκεκριμένους εργάτες... Και θα τους εξηγήσει κάποιος, τι δουλειά κάνουν τα παγκάκια στο πάρκο;

pagkakia.vamena5
Αυτό θα ήταν το σωστό... Αλλά γιατί, αλήθεια, μερικά πράγματα, αυτονόητα, να χρειάζονται εξήγηση; Το κακό είναι ότι έχουμε αποδεχθεί την ανεπάρκεια μας και κάποια πράγματα σαν το σημερινό θέμα τα θεωρούμε σχεδόν φυσιολογικά, ενώ δεν έχουν καμιά σχέση με αυτό. Ας το αλλάξουμε αυτό, παρακαλώ...

Μια στάση στη ταβέρνα "Γέφυρα" για καφέ και παγωτό. Ευγενικοί άνθρωποι, εξυπηρετικοί

Posted in Γενικά

gefira.evia1
Στην επιστροφή μας από τις Ροβιές της Εύβοιας, κάναμε μια στάση στην ταβέρνα της "Γέφυρας" για καφέ... Και επειδή το τοπίο ήταν καταπράσινο, επωφεληθήκαμε και βγάλαμε μερικές φωτογραφίες, πριν πάρουμε το καφεδάκι μας και μετά το παγωτό μας. Ήταν ήδη απόγευμα και δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς το θέλαμε...

gefira.evia2
Οι άνθρωποι της ταβέρνας ήταν πολύ ευγενικοί και μας έδωσαν ότι πληροφορίες ζητήσαμε. Όπως, πιο ήταν το ποτάμι που βλέπαμε κάτω από τη γέφυρα και τα πλατάνια... Μας είπαν ότι ήταν ο Νηλέας, ένα ποτάμι στη Βόρεια Εύβοια που πηγάζει βόρεια από το χωριό Κερασιά, αλλά μαζεύει νερά και από πολλά χαμηλά υψώματα της περιοχής.

gefira.evia3
Ο Νηλέας, λοιπόν, διατρέχει ολόκληρο σχεδόν τον Δήμο Νηλέως και εκβάλλει στο Αιγαίο κοντά στη Κρύα Βρύση. Ο Δήμος Νηλέως ήταν διοικητική μονάδα που υπήρξε μέχρι το 2010, οπότε συγχωνεύτηκε στον Δήμο Μαντουδίου - Λίμνης - Αγίας Άννας που δημιουργήθηκε το 2011 με το Σχέδιο Καλλικράτης και βρίσκεται στο βόρειο άκρο της επαρχίας Χαλκίδος, στη βόρειο Εύβοια.

gefira.evia4
Είχε πάρει την ονομασία του από τον ποταμό Νηλέα που διαρρέει τον Δήμο. Έδρα του Δήμου ήταν η Αγία Άννα. Ο πληθυσμός του Δήμου κατά την απογραφή του 2001 ήταν 2.730 κάτοικοι. Ο Δήμος Νηλέως συνόρευε στα βόρεια με το Δήμο Αρτεμισίου, Β/Δ με το Δήμο Ιστιαίας, Δυτικά με το Δήμο Ελυμνίων, Νότια με το Δήμο Κηρέως και Ανατολικά και Β/Α βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος.

gefira.evia5
Απείχε 72 χλμ από την πρωτεύουσα του Νομού, Χαλκίδα και 150 χλμ από την Αθήνα. Κυριώτερα αξιοθέατα του Δήμου είναι το απολιθωμένο δάσος και το μουσείο απολιθωμένων θηλαστικών στην Κερασιά, οι καταρράκτες της Δρυμώνας, το φαράγγι της Μπολοβίναινα και το Λαογραφικό Μουσείο στην Αγία Άννα, το ακρωτήρι Άγιος Βασίλειος στην παραλία Αγίας Άννας (Αγκάλη).

gefira.evia6
Οι παραλίες του Δήμου είναι ιδιαίτερα ελκυστικές με το φυσικό κάλος και τα πεντακάθαρα γαλανά νερά που έχουν, για τον τουρισμό. Η απέραντη παραλία της Αγίας Άννας διαθέτει ξενοδοχεία διαφόρων κατηγοριών και ξενώνες όπως και άριστα οργανωμένο camping, επίσης και ενοικιαζόμενα δωμάτια, που θα τα βρείτε και στην παραλία Φραγκάκη και στην παραλία Κοτσικιά.

Ας γυρίσουμε στην κανονικότητα... Πρώτο σημείωμα για τις ανθισμένες βουκαμβίλιες!

Posted in Γενικά

vukamvilia1
Το είπαμε χθες και το κάνουμε πράξη σήμερα. Αμ έπος, αμ έργο... Αρκετά με τα χιόνια! Τα χαρήκαμε μέσα από τις φωτογραφίες που μας στείλατε, αλλά κάποιοι κουράστηκαν, απηύδησαν, στεναχωρήθηκαν, καθώς όλη αυτή η υπόθεση κρατάει αρκετό καιρό τώρα. Ώρα να αλλάξουμε σελίδα...

vukamvilia2
Και τι πιο όμορφο σημείωμα, από το να στρέψουμε την προσοχή μας στο... μπαλκόνι μας, εκεί που η βουκαμβίλια που αγαπούμε πολύ, έχει ανθίσει μέσα στο καταχείμωνο, δημιουργώντας μια πολύ όμορφη αίσθηση σε εμάς που αγαπούμε πολύ αυτό το λουλούδι.

vukamvilia3
Υπήρχαν πολλά χρόνια, από τότε που την πήρα μικρό φυτό μέσα σε μια γλάστρα, που δεν έβγαζε αυτά τα κόκκινα υπέροχα άνθη της. Είχα απογοητευτεί. Χρειάστηκε να της αλλάξουμε δυο φορές το μέγεθος της γλάστρας και να της αλλάξουμε θέση, ώστε να τη δει ο ήλιος και να αρχίσει να το απολαμβάνει.

vukamvilia4
Κάτω από το δρόμο, φαίνεται κάπως έτσι. Χαίρομαι που τη βλέπω να μεγαλώνει και να γεμίζει με άνθη. Αλλά την περιποιούμαστε... Λένε πως τα φυτά πέρα από το χώμα και το νερό που είναι απαραίτητα στοιχεία για την ανάπτυξη τους, θέλουν και αγάπη. Και εδώ μάλλον αυτή, περισσεύει...

vukamvilia5
Μερικές φορές, παρά το κρύο και την παγωνιά των ημερών, βγαίνω έξω και τη χαίρομαι. Ξέρω πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Όλα έχουν μια αιτία και αφορμή. Όλα. Ακόμα και τα φυτά. Όσο και αν αυτό μπορεί να παραξενεύει κάποιους. Το έχω δει πολλές φορές να συμβαίνει και είμαι πια βέβαιος.

vukamvilia6
Ίσως, αν είχαμε χώρο, να είχαμε και περισσότερα λουλούδια. Τώρα το μπαλκόνι μας μοιάζει "άδειο". Αρκετά φυτά λόγω της παγωνιάς, η Σούλα τα έχει πάρει στο εσωτερικό της αυλής. Όταν έρθει η άνοιξη όμως θα προσθέσουμε κι άλλα εποχής και το καλοκαίρι, θα χαιρόμαστε να καθόμαστε έξω.

Στα λευκά η Αναστασιά των Σερρών... Λίγο το χιόνι, αλλά όμορφο, όπως και να το κάνεις...

Posted in Γενικά

xionismeni.anastasia1
Εμείς εδώ στην Αθήνα, τις τελευταίες μέρες έχουμε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Κι ενώ ακούμε ή διαβάζουμε στην ειδησεογραφία, τις προβλέψεις των μετεωρολόγων για μια κακοκαιρία που θα συνεχιστεί και τις επόμενες μέρες, μόνο κρύο έχουμε...

xionismeni.anastasia2
Και παρ' όλο που φίλοι μας σε άλλα μέρη της Ελλάδας, ιδιαίτερα της κεντρικής, υποφέρουν από τις υπερβολικές βροχοπτώσεις, στην Αναστασιά των Σερρών, το χωριό του φίλου μας Ηλία Θεολόγου, το έστρωσε το χιόνι, έστω και λίγο. Η ομορφιά όμως, είναι αισθητή παντού.

xionismeni.anastasia3
Ο Ηλίας, σαν παιδί το χαίρονταν, φωτογράφιζε και ανέβαζε φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα, για να τις μοιραστεί με φίλους. Τις είδαμε, μας άρεσαν και τις δανειστήκαμε για μια δημοσίευση στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Ο Ηλίας, μας έχει δώσει αυτή χαρά, από το παρελθόν και τον ευχαριστούμε.

xionismeni.anastasia4
Μοιάζουν με πίνακες ζωγραφικής τα δέντρα, καθώς ή άχνη του χιονιού έχει καθίσει πάνω στα κλαδιά τους. Σε όποια μέρη μπορούσε να είναι απάνεμο, το έστρωσε κιόλας. Δεν ξέρω αν ήταν αρκετό για να... παίξουν χιονοπόλεμο, πάντως όλα έδειξαν να το χάρηκε πολύ ο φίλος μας.

xionismeni.anastasia5
Ο Ηλίας, στο δικό του το σχόλιο, κάνει λόγο για τον μεγάλο Δημιουργό και την ομορφιά στο καθετί που κάνει. Και δεν έχει άδικο. Στις λεπτομέρειες, μπορεί κανείς να διακρίνει αυτά τα σημεία. Εκεί βλέπει και τη μεγάλη αγάπη του για το δημιούργημα του, τον άνθρωπο.

xionismeni.anastasia6
Μας αρέσουν τέτοιου είδους προσεγγίσεις... Δείχνουν βαθιά εκτίμηση για το έργο Του. Ένας ακόμα σοβαρός λόγος για να Τον αγαπούμε, να τον λατρεύουμε και να τον υπηρετούμε με ευλάβεια και σεβασμό. Εκείνος έχει κάνει όλα γύρω μας, για την ευχαρίστηση μας...

xionismeni.anastasia7
Κοίτα, τι όμορφος που είναι χιονισμένος ο κήπος του... Δεν χορταίνουμε να τον βλέπουμε. Ακόμα κι εδώ που πίνει τον καφέ του, θα χρειαστεί για λίγες μέρες και όσο κρατά η κακοκαιρία να... αλλάξει συνήθειες. Στο αναμμένο τζάκι του, μάλλον θα είναι καλύτερα.

xionismeni.anastasia8

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA