Ολοκληρώθηκε και το τ. 178, της εφημερίδας ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ και στάλθηκε στο πιεστήριο...

ilektrikos.178

Αυτό είναι το  φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 178, που ολοκληρώσαμε χθες και πήρε το δρόμο του για το πιεστήριο. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, τη Διοίκηση του. Σε καμιά εβδομαδα στα σδπίτια όλων των μελών του Σωματείο μέσω των ΕΛΤΑ...

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε στο στήσιμο της. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη. Εξαιρετικοί και απόλυτα συνενοήσιμοι.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  τηνπροηγούμενη εβδομάδα, την Τετάρτη 30/4, κατέβηκα στον Πειραιά και παρέλαβα το υλικό για το νέο τεύχος 177. Και σήμερα Παρασκευή. μια μέρα μετά την ΠΟρωτομαγιά έφυγε το πρώτο μεγάλο μέρος της για το τυπογραφείο. Ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι!

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Η διαχείριση φυσικών πόρων και πώς την εισπράττουμε εμείς κάθε φορά που βάζουμε καύσιμα

Posted in Γενικά

Το θυμάσαι; Είναι παλιό τραγούδι. Μπάμπης Τσετίνης. Για να μαθαίνουν και οι μικρότεροι. "Ο,τι αρχίζει ωραίο, τελειώνει με πόνο... είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια.". Ή επίσης ταιριάζει και το άλλο. Άκου να δεις, είναι Θέμης Ανδρεάδης.

 

"Το μακρύ- μακρύ μου χέρι, ψάχνει μέσα στο πανέρι, ψάχνει μεσημέρι βράδυ, για κανένα παξιμάδι." Θα μου πεις ότι αρχίσαμε τα ελαφρολαϊκά; Ταιριάζουν γάντι με την πετρελαϊκή κρίση των ημερών μας. Βέβαια διαβάζοντας το άρθρο θα καταλάβεις ότι δεν είναι μόνο των ημερών μας.

bonis.leo.neoΝαι καλά διάβασες. Πετρελαϊκή κρίση. Γι αυτό και η τιμή της βενζίνης έχει ανέβει στα ύψη. Σύμφωνα με το newmoney.gr, "η Saudi Aramco ανακοίνωσε την Τρίτη ότι η ικανότητα παραγωγής πετρελαίου σε όλο τον κόσμο μειώνεται γρήγορα και κάλεσε τις εταιρείες να επενδύσουν περισσότερα στην παραγωγή του «μαύρου χρυσού»."

Και το άρθρο συνεχίζει και λέει πως "Χώρες με μεγάλη κατανάλωση, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Ινδίας, έχουν ήδη ζητήσει από τους παραγωγούς να αντλήσουν περισσότερες ποσότητες πετρελαίου.

Το έλλειμμα προσφοράς στις αγορές πετρελαίου θα μπορούσε να επιδεινωθεί το 2022 εάν η πανδημία του κορωνοϊού υποχωρήσει και περισσότεροι άνθρωποι αρχίσουν ξανά να μετακινούνται αεροπορικώς."

Τι περίμενες λοιπόν; Ότι το πετρέλαιο θα είναι ατελείωτο; Ότι θα μπορέσεις να πάρεις 100 ενώ υπάρχουν μόνο 10. Ούτε το αλεπουδάκι της γνωστής λαϊκής ρήσης δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει σε ηλικία τη μητέρα του. Και θα καταφέρεις εσύ να κάνεις πράξη τα οικονομικά σχέδια σου κόντρα στους νόμους της φύσης.

Εμείς οι άνθρωποι έχουμε μάθει και συνηθίσει να τα μετράμε όλα με λεφτά. Αλλά κάποια στιγμή όλα τα καλά τελειώνουν. Τα λεφτά στο πορτοφόλι, τα γλυκά απ' το ντουλάπι, μέχρι και το πετρέλαιο από τη Γη μας.

Δίνονται εντολές για να αντληθούν μεγαλύτερες ποσότητες αργού πετρελαίου. Αλλά όπως λέει και η άλλη πιο παλιά ρήση, που τη συναντάμε στο έργο του Λουκιανού “Νεκρικοί Διάλογοι”, «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος», δηλαδή δεν μπορείς να πάρεις από αυτόν που δεν έχει. Όσες εντολές και να δοθούν από ανθρώπινη πρωτοβουλία, αν δεν έχει η Γη δεν θα σου δώσει.

Κι εδώ εισερχόμαστε σε ένα μεγάλο κεφάλαιο για συζήτηση. Λέγεται διαχείριση φυσικών πόρων. Όπως ένα σοφό άτομο κάνει μηνιαίο προϋπολογισμό για το σπιτικό του και βάζει προτεραιότητες στα οικονομικά του, έτσι και όσοι από τους κυβερνώντες διαχειρίζονται τους φυσικούς πόρους θα έπρεπε να κάνουν κάτι ανάλογο.

Υπάρχουν ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως ο ήλιος και ο αέρας. Αλλά η αλήθεια είναι πως το πετρέλαιο έχει πιο πολύ χρήμα. Όταν όμως ξεμείνει ο πλανήτης από αυτό, τότε αναγκαστικά θα επιλεγούν νέοι τρόποι παραγωγής ενέργειας, οι οποίοι ως "καινοτόμοι" θα χρεώνονται αναλόγως.

Εξάλλου δεν θα υπάρχει και άλλη επιλογή στη παροχή ενέργειας ώστε να υπάρξει ανταγωνιστικότητα στην τιμή. Άρα πάλι η τιμή θα παραμείνει στα ύψη. Άρα χαμένος θα βγει ξανά ο λαός.

Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι το παιχνίδι είναι καλά στημένο. Δεν προωθούνε και πολύ τη βιώσιμη ενέργεια επειδή και καλά οι ανεμογεννήτριες υποβαθμίζουν οπτικά το πεδίο στο οποίο εγκαθίστανται και σε 30 χρόνια θα πεταχτούν ως απορρίμματα. Αλλά μόλις τελειώσει το πετρέλαιο και σε έχουν αρμέξει οικονομικά, μετά θα πάνε στη βιώσιμη ενέργεια ως τη μόνη λύση. Πάλι θα πληρώνεις μια αράδα λεφτά για την εκάστοτε μοναδική πηγή ενέργειας.

Δεν συμφέρει το κεφάλαιο να υπάρχουν πολλές διαφορετικές πηγές ενέργειας επιλέξιμες στο ευρύ κοινό, επειδή τότε θα πέφτει η τιμή της μονάδας ενέργειας. Μόλις εξαντληθεί η μία πηγή θα περνάμε στην άλλη και η τιμή θα μένει στα ύψη. Είναι σαν αυτό που κάνανε οι παλιές μανάδες και γιαγιάδες. Αγόραζαν φρέσκο ψωμί σήμερα αλλά έτρωγαν το χτεσινό.

Οπότε πάλι αύριο χτεσινό θα έτρωγες. Γιατί αν έτρωγες το φρέσκο σήμερα, το χτεσινό θα έμενε και άλλη μέρα και μετά θα το πέταγαν... Έτσι πάει και με την ενέργεια. Αν στραφούν όλοι στη βιώσιμη ενεργεία, το πετρέλαιο θα μένει απούλητο. Άρα θα καταναλώσουμε εντελώς τη μία πηγή ενέργειας και μετά περνάμε στην άλλη. Έτσι η τιμή θα παραμένει πάντα στα ύψη.

  • Δείτε ΕΔΩ το δημοσίευμα του Bloomberg

Ώρα για ένα ταξίδι με τη φαντασία μας. Με πλοίο και προορισμό το νησί της καρδιάς μας

Posted in Γενικά

karavi1.080521
Σήμερα θέλουμε να φύγουμε λίγο πιο μακριά από τα όρια της πόλης μας. Να μπούμε σε ένα καράβι και να ταξιδέψουμε ώς το νησί της καρδιάς μας, την Άνδρο. Και σ' αυτό το όμορφο ταξίδι της φαντασίας μας, θα χρησιμοποιήσουμε τις φωτογραφίες του φίλου μας Λεωνίδα.

karavi2.080521
Ο Λεωνίδας χρειάστηκε τις προηγούμενες μέρες να έρθει στην Αθήνα για δουλειά από το νησί που μένει αυτόν τον καιρό, την Άνδρο. Ο ίδιος μας έγραψε ότι δεν κάθισε πολύ στην Αθήνα. Έκανε τις δουλειές του και επέστρεψε. Πρόλαβε ωστόσο να καταγράψει εξαιρετικές εικόνες.

karavi3.080521
Όπως αυτή με μια θάλασσα "λάδι" και με μια ακτή ήρεμη και ήσυχη, ακατοίκητη. Μπορεί και να είναι η Μακρόνησος, το νησί της εξορίας στα χρόνια της δικτατορίας. Ψυχή δεν υπάρχει πάνω του σήμερα... Παρ' όλα αυτά εμείς το βρήκαμε αρκετά όμορφο, ως τουρίστες. Αντιληπτό ότι είναι άλλη η στιγμή και η διάθεση.

karavi4.080521
Πολλές φορές όταν ταξιδεύω με το καράβι, επιλέγω και γώ να καθίσω στην πλώρη. Μ' αρέσει να βλέπω το αφρισμένο νερό της θάλασσας από την προπέλα του καραβιού και τα σημάδια που αφήνει πίσω της, καταγράφοντας μια πορεία. Θα το δείτε πιο καθαρά, λίγο πιο κάτω στην ανάρτηση μας.

karavi5.080521
Η απόσταση όλο και μικραίνει. Μαζί με την ώρα, καταγράφει ακριβώς πού βρισκόμαστε. Πόσο θέλουμε ακόμη να φτάσουμε στον προορισμό μας. Κι αφήνουμε τη σκέψη να χαλαρώσει ακούγοντας του γλάρους που μας ακολουθούν να ομορφαίνουν, τη στιγμή που όλα θα είναι διαφορετικά, καλύτερα.

karavi6.080521
Νάτο, αυτό που σας έλεγα! Δεν είναι φανταστικό; Έχεις την απόλυτη αίσθηση ότι είσαι σε κίνηση. Και η πορεία είναι καταγεγραμμένη. Κάποια στιγμή το πλοίο θα φτάσει στον προορισμό του. Και εκεί σε περιμένει η χαρά και το μοίρασμα αγάπης με τους καλούς φίλους.

Άνοιξη μπορεί να είναι κι αυτή… Απολαύστε τις φωτογραφίες, από τον κήπο του φίλου Ηλία!

Posted in Γενικά

anixiatiko3.ilias
Ο Ηλίας αγαπά πολύ το χωριό του, την Αναστασιά των Σερρών. Ίσως επειδή κι αυτός χρειάστηκε να αφήσει τον τόπο του από νωρίς, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στη Γερμανία. Και η χώρα αυτή τον αγκάλιασε στοργικά, τόσο, που την αγάπησε και χαίρεται να μιλάει και να γράφει στη γλώσσα της, ενώ συνεχίζει να έχει καλές φιλίες με ανθρώπους που γνώρισε εκεί. Μάλιστα συχνά τον επισκέπτονται στο χωριό του.

anixiatiko1.ilias
Αυτή την εποχή, καθώς η άνοιξη προχωρά βήμα – βήμα (αν και οι μετεωρολόγοι πάλι μιλούν πάλι για πισωγυρίσματα…) ο κήπος του, που τον φροντίζει με αγάπη ο ίδιος και η σύζυγός του, Κατερίνα, είναι στο φόρτε του. Όμορφα λουλούδια, ξετρυπώνουν από παντού. Χρώματα και αρώματα που αλλάζουν τη διάθεση, ακόμα και σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

anixiatiko4.ilias
Ο Ηλίας έχει μεράκι σε ότι αποφασίσει να κάνει… Δες εδώ πως έχει «χτίσει» την πέτρα, χωρίς λάσπη ανάμεσα τους, αλλά όμορφα, από άποψη αισθητικής… Και βέβαια η Κατερίνα φαντάζομαι, έχει προσθέσει στο λίγο χώμα γύρω από τον κορμό του δέντρου και μικρά υπέροχα λουλούδια εποχής. Ας είναι καλά και οι δύο τους και ας μην πάψουν να ασχολούνται μ’ αυτά.

luludia1.110519
Κάθε λουλούδι έχει την ομορφιά του… Και οι τακτικοί αναγνώστες αυτού του site, θα έχετε διαπιστώσει φαντάζομαι πόσο πολύ μ’ αρέσουν τα λουλούδια, είτε ήμερα, είτε άγρια. Θα σας θυμίσω στη συνέχεια μερικά δημοσιεύματα που έχω κάνει κατά καιρούς στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ  και μπορείτε να τα δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ… Και βέβαια, έχουμε πάρα πολλά ακόμα.

anixiatiko5.ilias
Φυσικά ο Ηλίας δεν… πιάνεται! Μ’ αρέσει που έχει συνεχώς ιδέες, προκειμένου να διακοσμήσει τον κήπο του και δεν το βάζει κάτω, όση δουλειά κι αν του βγάζει μπροστά. Μελετά και υλοποιεί σχέδια. Εδώ, προετοιμάζεται για την κατασκευή ενός… καταρράκτη με τρεχούμενα νερά που μάλλον θα ανακυκλώνονται… Περιμένω να το δω, πώς θα είναι με το καλό, όταν ολοκληρωθεί.

anixiatiko2.ilias
Καθετί έχει τη θέση του εδώ… Μικρές τουλίπες, κατακόκκινες που τονίζονται ιδιαίτερα ανάμεσα στο πράσινο των φύλλων τους. Αγαπώ τους ανθρώπους που μπορούν με απλά πράγματα να οργανώνουν το καθετί, που δεν φοβούνται να προχωρήσουν από τον κίνδυνο ενός λάθους, αλλά κάνουν το καλύτερο που μπορούν για να νιώσουν καλά. Ευχαριστούμε Ηλία και Κατερίνα. Μαθαίνουμε!

Ένα υπέροχο κείμενο για τα λεμόνια που βρήκα στο διαδίκτυο και πολύ ωραίες φωτογραφίες...

Posted in Γενικά

lemonia.andru1.martios21
Οι σημερινές φωτογραφίες με τα λεμόνια και τις λεμονιές είναι από τη Άνδρο... Και οι πληροφορίες που τις συνοδεύουν είναι από το διαδίκτυο... Λένε σε λίγες γραμμές πως τα πάντα στο λεμόνι είναι χρήσιμα... Και συμβουλεύουν να μην πετάμε την φλούδα του λεμονιού... Δεν είναι μόνο για επιδόρπιο, αλλά κάνει και τόσα άλλα χρήσιμα πράγματα.

lemonia.andru1.martios21
Δείτε μερικούς λόγους: Η φλούδα του λεμονιού είναι πανίσχυρη όσον αφορά στην αποβολή των τοξινών που συσσωρεύονται στο σώμα, άρα και στο αδυνάτισμα. Οι φλούδες του περιέχουν 5 με 10 φορές περισσότερες βιταμίνες από το χυμό του. Και συμβάλλει στη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης.

lemonia.andru2.martios21
Η φλούδα του λεμονιού διαθέτει πολύ ισχυρές ουσίες που θα μπορούσαν να είναι έως και 10 φορές πιο αποτελεσματικές από τη χημειοθεραπεία όσον αφορά στην καταπολέμηση των καρκινικών κυττάρων. Τώρα, αυτό, δεν ξέρω αν και πόσο είναι επιστημονικά ελεγμένο. Κρατήστε λοιπόν μια μικρή επιφύλαξη...

lemonia.andru3.martios21
Το εκχύλισμα της φλούδας του λεμονιού μπορεί να καταστρέψει κακοήθη κύτταρα από 12 διαφορετικά είδη καρκίνου, μεταξύ των οποίων είναι ο καρκίνος του μαστού, ο καρκίνος του προστάτη, ο καρκίνος του παχέος εντέρου και ο καρκίνος του παγκρέατος. Και εδώ, δεν ξέρουμε πόσο επιστημονικά ελεγμένα έιναι όλα αυτά που ακούγονται τόσο ωραία. 

lemonia.andru4.martios21
Το πιο συναρπαστικό από όλα είναι ότι η φλούδα του λεμονιού δεν παρουσιάζει ανεπιθύμητες παρενέργειες στο σώμα σε αντίθεση με πολλά άλλα φάρμακα κατά του καρκίνου. Η πηκτίνη σε φλούδες λεμονιού μπορεί να μειώσει τα επίπεδα χοληστερόλης αυξάνοντας την απέκκριση των χολικών οξέων, τα οποία παράγονται από το συκώτι σας και συνδέονται με τη χοληστερόλη.

lemonia.andru5.martios21
Μερικές ακόμα ωραίες ιδιότητες του λεμονιού: Είναι όξινο στη γεύση αλλά με αλκαλική δράση. Συμβάλλει στην εξισορρόπηση του pH στο σώμα. Πλούσιο σε βιταμίνη C και φλαβονοειδή και αυξάνει την παραγωγή κολαγόνου. Το συκώτι είναι ερωτευμένο με το λεμόνι, διότι το ενεργοποιεί και διασπάει το ουρικό οξύ.

lemonia.andru6.martios21

Πάρκο Ακαδημίας Πλάτωνα, χώρος για παιγνίδια ηλικιωμένων και αναψυχής ή ξεκούρασης

Posted in Γενικά

parko.akadimias1.210321
Οι φωτογραφίες του σημερινού δημοσιεύματος πάρθηκαν την Κυριακή που μας πέρασε, όταν τα καταφέραμε να πάμε μια βόλτα για περπάτημα στο ανοιχτό αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα, χρησιμοποιώντας τον κωδικό 6 για το επιβαλλόμενο SMS. Μια μέρα ήρεμη αν και συννεφιασμένη. Και τα είδαμε όλα, από παππούδες που κάθονταν ήρεμοι στα παγκάκια, μέχρι άλλους που έπαιζαν!

parko.akadimias2.210321
Στην αρχαία Ελλάδα από τον 6ο αιώνα π.Χ. υπήρχε το κλασικό παιχνίδι ρίψης νομισμάτων, τα οποία στη συνέχεια αντικαταστάθηκαν από επίπεδες πέτρες και αργότερα από πέτρινους βόλους, με στόχο να φτάνουν όσο το δυνατόν μακρύτερα. Αργότερα οι Ρωμαίοι εμπλούτισαν το παιχνίδι προσθέτοντας και μια μπάλα-στόχο την οποία προσπαθούσαν να πλησιάσουν με τους πέτρινους βόλους όσο το δυνατόν περισσότερο.

parko.akadimias3.210321
Εικόνες όμορφες, ανθρώπινες, από το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Ηλικιωμένοι κυρίως άνθρωποι έχουν ανάγκη από μια επαφή. Τους αρκεί να καθίσουν σε ένα παγκάκι με τους φίλους τους, να κουβεντιάσουν λιγάκι. Τους έχει λείψει πολύ τον τελευταίο καιρό, καθώς από την μια καραντίνα πάμε στην άλλη, χωρίς για την ώρα να φαίνεται φως στον ορίζοντα.

parko.akadimias4.210321
Αυτή η εκδοχή του παιχνιδιού έφτασε στην Προβηγκία από Ρωμαίους στρατιώτες, ναυτικούς αλλά και περιπλανώμενους ταξιδιώτες. Αργότερα, κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, οι πέτρινες μπάλες αντικαταστάθηκαν από ξύλινες και το παιχνίδι άρχισε να παίζεται σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Στη Νότια Γαλλία γύρω στο 1910 το παιχνίδι εξελίχθηκε στο jeu provençal, τον πρόγονο του σημερινού pétanque.

parko.akadimias5.210321
Ή μπορεί να ήταν η αφορμή για να βγάλουν βόλτα τα σκυλιά τους, όπως αυτή η άγνωστη σε μας, κυρία. Είχε δύο μαζί της, μεγάλου μεγέθους και προσπαθούσε να τα κουμαντάρει, όχι πάντα με μεγάλη επιτυχία. Αλλά το πάλευε με αξιοπρέπεια, όσο τουλάχιστον μπορέσαμε να δούμε στη βόλτα μας.

parko.akadimias6.210321
Το pétanque το συναντάμε σήμερα κυρίως στη Γαλλία, αλλά είναι αξιοσημείωτο ότι η Παγκόσμια Ομοσπονδία του αθλήματος απαριθμεί πάνω από 600.000 μέλη σε 52 χώρες. Το παιχνίδι παίζεται πάντα μεταξύ δύο ομάδων. Υπάρχουν 3 παραλλαγές: tete-a-tete ένας εναντίον ενός με 3 μπάλες ο καθένας, doublette δύο εναντίον δύο με 3 μπάλες ο κάθε παίκτης και triplette τρεις εναντίον τριών με 2 μπάλες για τον κάθε παίκτη.

Την αγάπη μας στην Άνδρο, το νησί της καρδιά μας με τους υπέροχους ανθρώπους της...

Posted in Γενικά

anixiatiki.andros1.130321
Από την Άνδρο μας έρχονται αυτές οι φωτογραφίες... Όλo αγάπη από ανθρώπους που εκτιμούμε πολύ. Και τους είμαστε ευγνώμονες που μας σκέφτονται, αυτές της δύσκολες μέρες της πανδημίας και μας δίνουν την ευκαιρία να "ταξιδέψουμε" μέσα από τα όμορφα στιγμιότυπα που μας στέλνουν.

anixiatiki.andros2.130321
"Μυρίζει" άνοιξη όλο αυτό κι ας συνεχίζει να κάνει ο καιρός τα σκέρτσα του... Μας έχει συνηθίσει πια σ' αυτά τα παιχνίδια του ο Μάρτης. Τα λουλούδια αρχίζουν να συνέρχονται από τον χιονιά και οι φωτεινές αχτίνες του ήλιου είναι μια βέβαιη προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο.

anixiatiki.andros3.130321
Τα φυτά είναι από τον κήπο της Ευαγγελίας... Εδώ το κίτρινο κρινάκι δίνει ένα χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο τόνο δίπλα στο λίγο πράσινο της γλάστρας. Αυτή είναι η ομορφιά της φύσης. Και η φίλη μας μένει μέσα στη φύση. Έχουμε προσωπική άποψη, αφού μας έχει φιλοξενήσει.

anixiatiki.andros4.130321
Αλλά σε έναν όμορφο τόπο όλα τα χρώματα έχουν τη θέση τους. Δείτε τι όμορφα που δένουν το λευκό και το μωβ, ανάμεσα στο μπόλικο πράσινο! Χαίρεσαι και απολαμβάνεις να τα βλέπεις. Αυτή είναι η φύση της Άνδρου. Κι όσο προχωρά ο καιρός και ζεσταίνει, θα γίνεται ακόμα πιο όμορφη.

anixiatiki.andros5.130321
Φυσικά στην Άνδρο θα συναντήσεις και τέτοιες εικόνες. Με αγελάδες που βόσκουν ήσυχα με τα μικρά τους στις μικρές καταπράσινες κοιλάδες. Εικόνες που για μας τους ανθρώπους της πόλης φαντάζουν πραράξενες, εκεί θεωρούνται φυσιολογικές. Και είναι, αν το σκεφτείς λίγο περισσότερο.

anixiatiki.andros6.130321
Πάπιες στη θάλασσα! Θα τις δείτε πολύ συχνά στο νησί να παίζουν πλάι στο κύμα. Να μπαίνουν μέσα στα νερά και να επιστρέφουν στον ήλιο να ζεστάνουν το σώμα τους. Δεν έχουν βέβαια και μεγάλο πρόβλημα αν το νερό είναι γλυκό ή αρμυρό. Γι' αυτές είναι το ίδιο!

Κλείνει ένας πρώτος κύκλος των φωτογραφιών με τα χιόνια... Αν χρειαστεί, επανερχόμαστε

Posted in Γενικά

sula.xionias1.2021
Και κάπως έτσι κλείνει ο πρώτος κύκλος των δημοσιευμάτων για τον χιονιά που κράτησε κοντά 10 μέρες. Η ανταπόκρισή σας, πρέπει να το ομολογήσουμε, ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Και έχουμε κι άλλες φωτογραφίες στην καβάτζα μας. Αλλά πρέπει να πάμε και στα δικά μας.

sula.xionias2.2021
Ιδού λοιπόν το μπαλκόνι μας με τις χιονονιφάδες καθισμένες πάνω στα λουλούδιά. Τα κοντινά πλάνα είναι της Σούλας και αποδίδουν ρεαλιστικά μια πολύ όμορφη εικόνα που θα τη ζήλευαν πολλοί... Ναι, μας άρεσε πολύ το πρωινό της 15/2, όταν είδαμε χιονισμένα τα πάντα γύρω μας.

sula.xionias3.2021
Να και η Κλειούς χιονισμένη! Ποιός να το περίμενε, 10 πόντους χιόνι στο κέντρο της Αθήνας. Αλλά εμείς το είδαμε και το χαρήκαμε, όπως του άξιζε, άσχετα που δεν βγήκαμε έξω προνοητικοί όντες, μην αρπάξουμε κανένα κρυολόγημα... Θυμάμαι καλά, πως, όλη την ημέρα σχεδόν έριχνε χιόνι.

sula.xionias4.2021
Η ομορφιά στο βάθος είναι η συκιά, χωρίς φύλλα αυτή την εποχή... Ναι, εκείνη συκιά που απειλεί να ρίξει το μαντότοιχο του ακατοίκητου σπιτιού για την οποία έχουμε γράψει επανειλημένα... Για λίγο ξεχάσαμε όλα τα αρνητικά της και τη θαυμάσαμε με το χιόνι πάνω της. Πώς αλλάζουν έτσι οι εικόνες μπροστά μας!

sula.xionias5.2021
Σκηνικό μοναδικό! Λευκός ο δρόμος μπροστά μας... Περισσότερους από δέκα πόντους το χιόνι φτάνει σχεδόν το ύψος του μικρού πεζοδρομίου... Θυμάμαι εκείνη την ημέρα πήγαινα πότε στα τζάμια των δυο μπαλκονιών και πότε στο διαδίκτυο για να παραλαμβάνω τις φωτογραφίες των φίλων.

sula.xionias6.2021
Αυτά τα μικρά λουλουδάκια άντεξαν... Ευτυχώς δεν έκανε ζημιές. Δεν κράτησε πολύ και οι θερμοκρασίες δεν ήταν υπερβολικά χαμηλές... Έτσι τίποτα δεν πάγωσε. Η ζωή συνεχίστηκε κανονικά με ένα μικρό διάλειμμα που το είχαμε τόσο ανάγκη. Έτσι είναι. Τώρα ακούμε ότι ίσως ξανάρθει τον Μάρτιο. Καλοδεχούμενο...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA