Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων σήμερα, με... κλειστά τα εμπορικά μαγαζιά....

xristoug Εκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

The News

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

Εκτύπωση

Ας γνωρίσουμε την Αίθουσα Βασιλείας στην Ελληνική Εκκλησία της Μελβούρνης...

melvurni1
Με την Αυστραλία έχουμε αναπτύξει τον τελευταίο καιρό μια πολύ όμορφη σχέση, εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Οι αδελφοί μας εκεί μας τροφοδοτούν με θέματα... Δείτε ΕΔΩ μερικά δημοσίευμα τα που κάναμε για να γνωρίσουμε την Ήπειρο αυτή..

melvurni2
Σήμερα όμως θα κάνουμε κάτι διαφορετικό. Θα ακολουθήσουμε τους ελληνόφωνες που μένουν στην Μελβούρνη σε μια συνάθροιση τους όπου από την Ελλάδα, μέσω στρίμιγκ, ολόκληρη την εκπαιδευτική λατρεία τους στον Ιεχωβά Θεό.

melvurni3
Χώρα με τεράστιες εκτάσεις που οι ανθρώποι στα λίγα χρόνια της ιστορίας της δεν έχουν προλάβει να καταστρέψουν. Αντίθετα, όπως εδώ στο πάργκινγ της Αίθουσας Βασιλείας μπορούμε να διακρίνουμε τους άνετους χώρους για τα αυτοκίνητα τους.

melvurni4
Η ομορφιά είναι παντού και αντανακλά την αγάπη στον Ιεχωβά. Ο τόπος λατρείας αντιπροσωπεύει ότι καλύτερο έχω ο άνθρωπος στην καρδιά τους για τον Δημιουργό. Κι αυτό φαίνεται καθαρά όπου κι αν κοιτάξεις στον περιβάλλοντα χώρο.

melvurni5
Μπαίνοντας στον εσωτερικό χώρο. Όμορφη η διευθέτηση της βιτρίνας με τα έντυπα και το υλικό που θα χρησιμοποποιήσουν οι ελληνόφωνες της Αυστραλίας στη διακονία του... Ένα χώρος για στοχασμό, μελέτη, λατρεία, κοινωνική συναναστροφή με τους αδελφούς.

melvurni6
Μέσα στην Αίθουσα, σε ώρα συνάθροισης. Οι αδελφοί μας παρακολουθούν από τις οθόνες τους το πρόγραμμα από την Ελλάδα. Στη γλώσσα της καρδιάς τους που καταλαβαίνουν. Και φυσικά θα αναζητήσουν στους τομείς ευθύνης τους, άλλους ελληνόφωνες για να τους μιλήσουν.

melvurni7
Φυσικά η εκκλησία έχει τη δική δική της οργανωτική διάρθρωση... Και πολλά πράγματα γίνονται εκεί με διορισμούς από τους ντόπιους αδελφούς όπως σε κάθε εκκλησία του ιεχωβά σε όλο τον κόσμο... Λίγοι, αλλά διαλεχτοί, ξεχωρισμένοι από τον ίδιο τον Ιεχωβά.

melvurni8
Εδώ θα δείς, όπως και σε όλες τις συναθροίσεις του λαού του Ιεχωβά ανθρώπους κάθε ηλικίας και κάθε κοινωνικού υπόβαθρου που έρχονται για να δοξάσουν και να εκπαιδευτούν από τον Ιεχωβά Θεό... Τι σπουδαίο προνόμιο! Τον ευχαριστούμε από την καρδιά μας που δεν μας κρατά στο σκοτάδι...

melvurni9

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

Εκτύπωση

«Πόσο Πραγματική Είναι η Απειλή της Πείνας;» Μια σοβαρή διαπίστωση πριν 50 χρόνια…

skoupidia
Εικόνες σαν αυτές μπορείς να τη συναντήσεις στις μέρες της συνεχούς λιτότητας στους καιρούς των μνημονίων στην Ελλάδα και θλίβεσαι για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια… Το βέβαιο είναι ότι θα ζήσουμε ακόμα χειρότερες καταστάσεις καθώς τίποτα μπροστά μας δεν δείχνει ότι ο άνθρωπος είναι σε θέση να ελέγξει τα πράγματα για την ωφέλεια του…

fovos Η ΙΔΕΑ της πείνας μπορεί να σας φαίνεται μακρινή. Σ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας οι περισσότεροι άνθρωποι κατόρθωσαν να έχουν αρκετή τροφή. Και σεις, ίσως να έχετε άλλα προβλήματα που σας πιέζουν περισσότερο από την έλλειψη τροφίμων.

Αλλά πώς συμβαίνει ώστε το θέμα της πείνας να εμφανίζεται συνεχώς στις ειδήσεις; Γιατί οι αυθεντίες του κόσμου στον τομέα των τροφίμων και της διατροφής επανειλημμένα χρησιμοποιούν τον όρο «παγκόσμια πείνα»; Μήπως προσπαθούν απλώς να τρομάξουν τον κόσμο, προκαλώντας μια ψευδή αίσθηση συναγερμού;

Ή μήπως η πείνα πράγματι αποτελεί παγκόσμια απειλή σήμερα; Είναι δυνατόν οι ελλείψεις τροφίμων να σας επηρεάσουν προσωπικά στο άμεσο μέλλον;

Πριν από δύο χρόνια ο Δρ. Νόρμαν Ε. Μπόρλαουγκ, γνωστός ως ο «πατέρας της Πράσινης Επανάστασης,» είπε ότι ο κόσμος θα μπορούσε να κρατήσει ψηλά την παραγωγή τροφίμων στα επόμενα τριάντα χρόνια. Αλλά πιστεύει ακόμη το ίδιο; «Όχι, δεν είμαι πια τόσο αισιόδοξος.» απαντά ο Δρ. Μπόρλαουγκ και εξηγεί:

«Από το 1947 μέχρι τα μέσα του 1972, η παγκόσμια κατανάλωση τροφίμων φαινόταν καταπληκτικά σταθερή, και τα αποθέματα σιτηρών ασκούσαν ένα ρυθμιστικό ρόλο στις τιμές των τροφίμων. Αλλά κατόπιν ήλθε η ολέθρια συγκομιδή του 1972 που συνοδευόταν από μια ξηρασία που σάρωσε την Σοβιετική Ένωση, την Κίνα και την Αυστραλία. Το γεγονός αυτό επέσπευσε τις μεγάλες αγορές σιτηρών εκ μέρους της Ρωσίας, και επέφερε αυτομάτως αυτόν τον τρομερό πληθωρισμό. Το ίδιο καλοκαίρι οι θερινοί μουσώνες που φέρνουν βροχές ήσαν πολύ φτωχοί σε όλη τη νότιο Ασία και η συγκομιδή του ρυζιού ήταν κακή. Τα αποθέματα τροφίμων που νομίζαμε ότι ήσαν αρκετά ν’ αντιμετωπίσουμε κάθε κατάσταση, απλώς εξαφανίζονταν από τη μια μέρα στην άλλη.»

Το αποτέλεσμα είναι ότι τώρα ο κόσμος έχει αποθέματα σιτηρών αρκετά μόνο για είκοσι πέντε μέρες παγκόσμιας κατανάλωσης, ενώ το 1961 υπήρχαν αρκετά αποθέματα για ενενήντα πέντε περίπου μέρες. Και το περιθώριο αποθεμάτων ελαττώνεται σταθερά καθώς η παγκόσμια κατανάλωση σιτηρών αυξάνει κατά 1,4 εκατομμύρια τόνους το έτος γρηγορότερα από την παγκόσμια παραγωγή σιτηρών.

Ένας ανταποκριτής του περιοδικού «Δε Γωλ Στρητ Τζόρναλ» προειδοποιεί ότι δεν μπορούμε πλέον να παραμερίζουμε τόσο εύκολα και χωρίς αρκετή σκέψη τρέχοντα δελτία ειδήσεων για έλλειψη τροφίμων:

«Σ’ εκείνους που σ’ όλη τους τη ζωή ακούν ότι ο κόσμος στην Κίνα, στην Αρμενία ή σε κάποιο άλλο μέρος λιμοκτονεί, τέτοιες φοβερές προφητείες φαίνονται ότι είναι υπερβολικές και ότι χωρίς λόγο σπείρουν τον φόβο. Σ’ όλη την ιστορία υπήρξαν λιμοί, . . . και προφήτες της Δευτέρας Παρουσίας τούς συνόδευαν· κάθε φορά, όμως, ο κόσμος με κάποιον τρόπο ανελάμβανε. Σήμερα, εν τούτοις, οι ειδικοί στα ζητήματα της γεωργίας, της διατροφής και της οικονομίας συμφωνούν ότι η παρούσα παγκόσμια κατάσταση τροφίμων είναι ουσιαστικά πολύ περισσότερο δυσοίωνη παρά ποτέ άλλοτε.»

Σ’ ένα άρθρο που τιτλοφορείται «Η Επόμενη Κρίσις: Παγκόσμια Πείνα» ο συγγραφεύς εξήγησε: «Αυτή τη φορά οι προφήτες της Δευτέρας Παρουσίας δεν μιλούν απλώς για κακομοιριά στην Ινδία, αλλά επίσης για ελλείψεις, υψηλές τιμές και ίσως ακόμη και δελτία τροφίμων στις Ηνωμένες Πολιτείες.» Μια έκθεση τον περασμένο Οκτώβριο από μια μεγάλη εξαγωγική εταιρία σιτηρών, την «Κάργκιλ Ινκ»., ανέφερε ότι η σημερινή μειωμένη προσφορά τροφίμων «αποκλείει τελείως» κατανάλωση σε επίπεδα παρόμοια μ’ εκείνα των τελευταίων δώδεκα μηνών. Η έκθεση προσθέτει: «Πρέπει να εφαρμοσθεί δελτίο και στην εσωτερική και στην εξαγωγική κατανάλωση.»

Προμήνυμα ενός Κόσμου Χωρίς Πείνα

Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι οι προσεκτικοί μελετητές της Αγίας Γραφής, περίμεναν ότι η παγκόσμια πείνα θ’ απειλούσε αυτή τη γενεά. Ο Ιησούς προφήτευσε ότι η «παρουσία» του με Βασιλική εξουσία που άρχισε το έτος 1914 μ.Χ. σύμφωνα με τη χρονολογία της Γραφής, θα χαρακτηρίζονταν από «λιμούς . . . κατά τόπους.»—Ματθ. 24:3, 7· παράβαλε με Αποκάλυψη 6:1, 2, 5, 6.

Αυτό, όμως, δεν πρέπει ν’ αποτελεί αιτία απελπισίας, διότι ο Ιησούς συνέδεσε την «παρουσία» του με τη ‘συντέλεια του αιώνος’ ή ‘το τέλος του [παρόντος] συστήματος πραγμάτων.’ (Ματθ. 24:3) Σύντομα ένα νέο σύστημα θα εγκαθιδρυθεί σ’ όλη τη γη όπου το ανθρώπινο γένος ‘δεν θα πεινάσειη πλέον.’—Αποκάλ. 7:16· παράβαλε Ησαΐα 49:10.

Αλλά στο μικρό χρονικό διάστημα που απομένει προτού αυτή η υπόσχεση φτάσει στη μεγάλη εκπλήρωση, η πείνα πράγματι θερίζει την ανθρώπινη οικογένεια. Πώς επηρεάζει τους ανθρώπους όταν τους πλήττει;

Αναδημοσίευση από το ΞΥΠΝΑ του 1975 22/7 σ. 7-8

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

Εκτύπωση

Αγάπη, ενθάρρυνση και μια ξεχωριστή ομορφιά, μέσα στο λαό του Ιεχωβά!

Δικό μας το θέμα, σήμερα... Αποτελεί μέρος μιας διόρθωσης που εσείς επισημάνατε με αγάπη και σας ευχαριστούμε γι' αυτό. Αυτό είναι που κάνει αυτό το Site να ξεχωρίζει, αν τα έχει καταφέρει σ' αυτόν τον τομέα... Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή... Στη σημερινή δημοσίευση βλέπετε τρεις φωτογραφίες που είχατε δει και χθες... Νομίσαμε, μέσα στον ενθουσιασμό μας και στη ζήλο μας να προβάλλουμε μια όμορφη δράση των αδελφών μας, ότι η δράση των αδελφών μας στον όμιλο Παντζάμπι, εντάσσονταν μέσα στη Συνέλευση των Ρομά στο Βόλο...

roma7.110218

Μας το επισημάνατε όμορφα με σχόλιο πάνω στο δημοσίευμα, εσείς που ήσασταν εκεί... Και όντως έτσι ήταν... «Τσεκάραμε» την πληροφορία και είδαμε ότι έτσι είχαν τα πράγματα. Διορθώσαμε λοιπόν την παρουσίαση, αλλά αυτό έγινε αφορμή να μη χαθούμε από τις φωτογραφίες, επειδή πραγματικά είναι όμορφες και δείχνουν, αν μη τι άλλο τον αγώνα που γίνεται σε όλους τους τομείς, αυτές τις τελευταίες ημέρες ώστε να μάθουν όλοι οι άνθρωποι, κάθε γλώσσας και φυλής την αλήθεια για τον Ιεχωβά Θεό και τον άγιο σκοπό του πάνω στη γη...

roma8.110218

Η γλώσσα Πατζάμπι στο Πακιστάν φέρεται σήμερα να έχει συγχωνευτεί με τη τεχνητή γλώσσα Λάντα (Lanhda). Αντίθετα στην Ινδία, σύμφωνα με το υφιστάμενο σύνταγμα, αποτελεί μία από τις επίσημες αναγνωρισμένες ομιλούμενες γλώσσες του κράτους. Γενικά το λεξιλόγιο της Παντζάμπι παρουσιάζει πολλές και μεγάλες ομοιότητες με εκείνο της δυτικής Χίντι και Ούρντου. Για τους Μάρτυρες του ιεχωβά όλοι οι άνθρωποι σε κάθε γωνιά της γης πρέπει να γνωρίσουμε στην αλήθεια κι έτσι στη χώρα μας υπάρχει ένας όμιλος ανθρώπων που μιλούν αυτή τη γλώσσα..

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

Εκτύπωση

Τι ομορφιά! Μια ιδιαίτερη φυλή, οι Ρομά, έρχονται κοντά στον Ιεχωβά! Πραγματική ευλογία!

Το είδαμε σε χθεσινές αναρτήσεις αδελφών μας και χαρήκαμε ιδιαίτερα... Συνέλευση Ρομανί στον Βόλο, το πρωινό της Κυριακής, που την παρακολούθησαν 886 άτομα. Τι ευλογία να βλέπεις αυτόν το παραπεταμένο λαό, να ελκύεται από το Ιεχωβά στην αγκαλιά του! Ο Ιεχωβά που δεν είναι προσωπολήπτης το κάνει αυτό!

roma2.110218

Επικοινωνήσαμε με τους αδελφούς μας και ζητήσαμε την άδεια τους, να χρησιμοποιήσουμε τις φωτογραφίες τους, σ' αυτήν ανάρτηση. Η ενθάρρυνση για όλους μας είναι μεγάλη! Τέσσερα άτομα βαφτίστηκαν και, όπως βλέπετε στις φωτογραφίες, έρχονται από παντού, ακόμα και από τους αγρούς...

roma3.110218

Με χαρά μας έδωσαν την άδεια και τους ευχαριστούμε για την ευγενική προθυμία τους... Είναι η πρώτη φορά που έγινε μία συνέλευση περιοχής Ρομά πανελλαδικής εμβέλειας στο Βόλο. Υπήρξε μέριμνα να φιλοξενηθούν αδερφοί Ρομά από τοπικούς αδελφούς. Και δεν είναι η πρώτη φορά που ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ γράφει για αυτό. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

roma4.110218

Ιδού μερικά στοιχεία που αξίζει να έχουμε υπόψη μας βλέποντας τις φωτογραφίες: Η συνέλευση έγινε στο κλειστό γυμναστήριο της νέας Ιωνίας του Βόλου. Εδώ και περίπου 10 χρόνια οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, διεξάγουν σε αυτόν τον φιλόξενο χώρο τις Συνελεύσεις τους.

roma5.110218

Φυσικά χρειάστηκε μια εργασία για προετοιμαστεί ο χώρος. Αλλά όλα έγιναν με τάξη, όπως γίνεται πάντα, μέσα στο λαό του Ιεχωβά. Η προετοιμασία για την Συνέλευση, ξεκίνησε το απόγευμα του Σαββάτου, με την καθαριότητα του χώρου όπου ήταν περίπου 200 άτομα παρόντα. Όντως, οι αγροί είναι έτοιμοι για θερισμό.

allagi.1

Μετά την καθαριότητα, τοποθετήθηκαν τα ηχόπανα, στήθηκε η σκηνή και τοποθετήθηκαν οι επιγραφές. Και βέβαια έγιναν οι απαραίτητες εργασίες για ήχο και εικόνα. Κατά τις 11 η ώρα, ολοκληρώθηκε η προετοιμασία. Στη φωτογραφία, διακρίνουμε αδελφούς μας την ώρα της αποξήλωσης....

allagi.2

Έτσι κάνουν οι αδελφοί, κάθε φορά που έχουν συνέλευση στο Βόλο. Η προθυμία και η προσωπική εργασία είναι κάτι πολύ όμορφο. Η αποξήλωση των εγκαταστάσεων γίνεται πιο γρήγορα, διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα, μετά το τέλος της συνέλευσης. Αδελφοί μας εργάζονται εθλοντικά σ' αυτή την προσπάθεια.

allagi.3

Εικόνες όμορφες, ξεχωριστές. Πρόσωπα χαμογελαστά, χαρούμενα. Είναι φανερό πως ήξεραν γιατί ήταν εκεί. Και το απολάμβαναν. Αδελφοί, ευχαριστούμε που μοιραστήκατε μαζί μας τη χαρά σας... Οι περισσότεροι Ρομά είχαν έρθει με λεωφορεία και λιγότεροι με δικά τους αυτοκίνητα. Δεν έχει άλλωστε σημασία το πώς, αλλά να είσαι εκεί!

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο

Εκτύπωση

«Επέζησα από τη Βύθιση του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ». Μια εμπειρία με διδάγματα για όλους μας…

titanikos
Ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ, μήκους 269 μέτρων (882,5 ποδιών), ήταν το μεγαλύτερο πλοίο του καιρού του. Το ολικό του εκτόπισμα ξεπερνούσε το εκτόπισμα των συγχρόνων πολεμικών θωρηκτών πλοίων, κατά 5.000 τόνους. Το σκάφος του ήταν διαιρεμένο σε 16 στεγανά διαμερίσματα, και, επειδή τέσσερα απ’ αυτά θα μπορούσαν να πλημμυρίσουν χωρίς να βουλιάξει το πλοίο, το θεωρούσαν αβύθιστο. «Ως προς την ασφάλεια, . . . όλοι πίστευαν ότι ο ‘Τιτανικός’ είχε κατασκευαστεί με την τελευταία λέξη της επιστήμης.» («Τάιμς» της Νέας Υόρκης 16 Απριλίου 1912) Αλλά το μοιραίο παγόβουνο άνοιξε ένα ρήγμα 90 μέτρων (300 ποδιών) στο πλευρό του πλοίου, πλημμυρίζοντας πέντε από τα στεγανά διαμερίσματα του, και ο «αβύθιστος Τιτανικός» βούλιαξε.
titanikos

Η ιστορία άρχισε όταν επισκέφτηκα τους ηλικιωμένους γονείς μου και το θείο μου στο Τζάξονβιλ, στη Φλώριδα. Συνέβη λίγους μήνες πριν πεθάνει ο θείος μου. Ως συνήθως, πήγαμε στην Αίθουσα Βασιλείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά την Κυριακή το πρωί για να παρακολουθήσουμε μια δημόσια ομιλία. Ακούσαμε μια θαυμάσια διάλεξη, «Θα Είσαστε Ένας που θα Επιζήσει από τις Έσχατες Ημέρες;» Καθώς επιστρέφαμε σπίτι, ο θείος μου είπε: «Αυτή η ομιλία μου θύμισε τότε που σώθηκα από μια τρομερή καταστροφή.» Σταμάτησε για λίγο και μετά πρόσθεσε: «Ξέρεις, επέζησα από το ναυάγιο του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ.»

Αργότερα, ζήτησα από το θείο μου, τον Λούι Γκάρρετ, να μου αφηγηθεί την πείρα του στον ΤΙΤΑΝΙΚΟ.

«Ας ξεκινήσω από την αρχή», είπε. «Γεννήθηκα το 1900, στο Χάκουρ του Λιβάνου, ένα μικρό ορεινό χωριό περίπου 130 με 140 χιλιόμετρα (80 με 90 μίλια) στα βόρεια της Βηρυτού. Η οικογένεια μου είχε και δούλευε έναν υδροκίνητο μύλο που άλεθε το στάρι σε αλεύρι. Ο πατέρας μου ήταν ο μυλωνάς του χωριού. Η οικογένεια μου αποφάσισε να μεταναστεύσει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1904 η μητέρα μου και οι δυο αδελφές μου έφυγαν από το Λίβανο. Αργότερα, το 1906, ο μεγαλύτερος αδελφός μου έφυγε για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1912, για να ολοκληρωθεί η μετανάστευση της οικογένειας, ο πατέρας μου, η αδελφή μου κι εγώ θα φεύγαμε για τις Ηνωμένες Πολιτείες.

«Το Μάρτιο του 1912, φύγαμε με πλοίο για τη Μασσαλία της Γαλλίας. Από κει, κόψαμε εισιτήριο για τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ, που θα έκανε το παρθενικό ταξίδι του στη Νέα Υόρκη. Η ημερομηνία της αποπλεύσεώς του ήταν 10 Απριλίου 1912. Ο πατέρας μου έπρεπε να μείνει πίσω στη Μασσαλία, επειδή δεν μπορούσε να περάσει τις απαιτούμενες σωματικές εξετάσεις, λόγω μιας μολύνσεως του ματιού.» Ο θείος μου γέλασε κι αναφώνησε: «Πολύ ευνοϊκά τα πράγματα γι’ αυτόν!»

«Η αδελφή μου ήταν 14 χρονών», συνέχισε, «κι εγώ 12 όταν επιβιβαστήκαμε στον ΤΙΤΑΝΙΚΟ. Ήμασταν λυπημένοι που αφήναμε τον πατέρα μου πίσω, αλλά χαρούμενοι που θα ταξιδεύαμε με τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ, το μεγαλύτερο, γρηγορότερο και πιο πολυτελές πλοίο της εποχής του — κι όπως έλεγαν, επίσης, ήταν αβύθιστο! Οι επιβάτες ήταν πάνω από 2.200, ανάμεσα στους οποίους μερικοί από τους πιο πλούσιους και πιο διάσημους εκείνο τον καιρό. Πολλοί ταξίδευαν με τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ, για να γιορτάσουν το παρθενικό ταξίδι του. Ήταν το πιο «καθώς πρέπει» πράγμα που μπορούσαν να κάνουν για να έχουν μια κοινωνική προβολή. Η ταχύτητα του πλοίου ήταν όπως προβλέφθηκε. Η προβλεπόμενη άφιξη στη Νέα Υόρκη θα ήταν την Τετάρτη 17 Απριλίου. Η θάλασσα ήταν ήρεμη, ο καιρός χαρακτηριστικά ψυχρός για τον Απρίλιο.

«Την Κυριακή, 14 Απριλίου, πέμπτη μας μέρα στη θάλασσα, ο καιρός έγινε υπερβολικά κρύος — έκανε τόσο δυνατό κρύο που δεν υπήρχαν πολλοί στο κατάστρωμα περιπάτου. Ακούσαμε πως δόθηκαν προειδοποιήσεις ότι υπήρχαν παγόβουνα στην περιοχή. Κανένας δεν περίμενε να φανεί κανένα απ’ αυτά στην πορεία του πλοίου, κι έτσι ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ συνέχισε την πορεία του με την ίδια ταχύτητα. Όμως, ο καπετάνιος του ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΝ, ενός άλλου πλοίου στο Βόρειο Ατλαντικό, ειδοποίησε τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ με τον ασύρματο ότι είχαν φανεί παγόβουνα στην πορεία μας. Η ειδοποίηση αγνοήθηκε. Το τίμημα που πληρώθηκε για την υπερβολική αυτοπεποίθηση που έδειξε ο Καπετάνιος Σμιθ, η απώλεια σχεδόν 700 μελών από το πλήρωμα και 800 και πλέον επιβατών, ήταν πράγματι πολύ μεγάλο.

«Γύρω στις 11:45 τη νύχτα της Κυριακής, 14 Απριλίου, η αδελφή μου κι εγώ ξυπνήσαμε από ένα τράνταγμα. Αυτή βρισκόταν στο πάνω κρεβάτι της καμπίνας και ξεφώνισε, «Κάτι συμβαίνει!»

«‘Κοιμήσου’, της φώναξα. ‘Ανησυχείς πάρα πολύ.’ Μετά από λίγο ένας ηλικιωμένος άνδρας, που είχαμε συναντήσει στο πλοίο και που είχε δείξει πατρικό ενδιαφέρον για μας, ήρθε στην καμπίνα μας και είπε ψύχραιμα: ‘Βγείτε από την καμπίνα σας και πηγαίνετε στο υψηλότερο κατάστρωμα. Μην πάρετε τώρα μαζί τα πράγματα σας. Θα τα πάρετε αργότερα.’

«Είχαμε εισιτήρια τρίτης θέσεως, που σημαίνει ότι μπορούσαμε ν’ ανέβουμε στο κατάστρωμα της δεύτερης θέσεως. Αλλά οι επιβάτες της δεύτερης και τρίτης θέσεως δεν μπορούσαν να περάσουν από μια φρουρούμενη πύλη, που οδηγούσε στο πάνω κατάστρωμα της πρώτης θέσεως. Όμως, μας είπαν ότι θα ήταν συνετό να πάμε στο πάνω κατάστρωμα της πρώτης θέσεως γιατί εκεί θα υπήρχε μεγαλύτερη πιθανότητα να μπούμε σε ναυαγοσωστική λέμβο. Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσε να γίνει αυτό θα ήταν να σκαρφαλώσουμε από μια σιδερένια σκάλα από το κατάστρωμα της τρίτης θέσεως και να ανέβουμε πέντε ή έξι καταστρώματα μέχρι τις ναυαγοσωστικές λέμβους. Αυτό και κάναμε, με πολλή δυσκολία, γιατί ήταν δύσκολο για την αδελφή μου να σκαρφαλώσει τη σιδερένια σκάλα. Αλλά με τη βοήθεια των άλλων τα καταφέραμε.

«Τι θέαμα! Οι περισσότερες ναυαγοσωστικές λέμβοι είχαν φύγει. Το πλήρωμα επέτρεπε μονάχα στις γυναίκες και στα παιδιά να επιβιβάζονται στις ναυαγοσωστικές λέμβους — δεν επαρκούσαν για όλους. Είδαμε γυναίκες να φωνάζουν, να μη θέλουν ν’ αφήσουν τους άνδρες, τους· άνδρες να παρακαλάνε τις γυναίκες και τα παιδιά τους να βιαστούν και να μπουν στις βάρκες. Μέσα σ’ αυτό το πανδαιμόνιο και την ομαδική υστερία, στεκόμασταν η αδελφή μου κι εγώ, δυο παιδιά μετανάστες, χωρίς να ξέρουμε Αγγλικά, αφάνταστα τρομαγμένοι, κλαίγοντας και ζητώντας βοήθεια.

«Η τελευταία ναυαγοσωστική λέμβος κόντευε να γεμίσει. Ένας μεσήλικας βρισκόταν εκεί με την πολύ νεαρή, έγκυο σύζυγο του. Τη βοήθησε να μπει στη ναυαγοσωστική λέμβο, κατόπιν κοίταξε πίσω στο κατάστρωμα και είδε κι άλλους που ήθελαν να μπουν. Αποχαιρέτησε τη γυναίκα του φιλώντας την, και, όταν επέστρεψε στο κατάστρωμα, άρπαξε τον πρώτο που βρήκε μπροστά του. Ευτυχώς, εγώ βρισκόμουν εκεί στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή, και με έμπασε στη ναυαγοσωστική λέμβο. Φώναξα για την αδελφή μου που είχε παγώσει από το φόβο. Με τη βοήθεια των άλλων, μπήκε κι αυτή μέσα στη ναυαγοσωστική λέμβο. Ποιος ήταν ο γενναίος άνδρας που έκανε αυτή την καλή πράξη; Μας είπαν ότι ήταν ο Τζων Τζέικομπ Άστορ Δ΄. Τότε αυτός ήταν 48 χρονών και η σύζυγος του, Μανταλένα, ήταν 19. Πήγαιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες επειδή ήθελαν το παιδί τους να γεννηθεί εκεί. Πολλές ιστορίες γράφτηκαν στις εφημερίδες που έλεγαν πώς ο Τζων Τζέικομπ Άστορ χαλάλησε τη ζωή του για ένα μικρό μετανάστη. Τα απομνημονεύματα της οικογένειας Άστορ δείχνουν ότι, σύμφωνα με την Κα Άστορ, ο Κος Άστορ είχε έρθει στα λόγια μ’ έναν από το πλήρωμα, που προσπάθησε να τον εμποδίσει να βοηθήσει τη γυναίκα του να μπει στη ναυαγοσωστική λέμβο. Το έκανε όμως. Και, όπως είπα, τη φίλησε και, όταν επέστρεψε στο κατάστρωμα, άρχισε να βοηθάει κι άλλους να μπουν στη ναυαγοσωστική λέμβο.

«Ήμουν ευτυχισμένος που βρισκόμουν στη ναυαγοσωστική λέμβο, αλλά λυπόμουνα για εκείνους που έμειναν στον ΤΙΤΑΝΙΚΟ. Κοιτάζοντας πίσω αυτό το μεγάλο, ωραίο πλοίο, μπορούσα να το δω από μια διαφορετική άποψη και με μερικά από τα φώτα του αναμμένα, μπορούσα να δω το μέγεθος και την ομορφιά του πλοίου. Στην ηρεμία της νύχτας και με τον ήχο που μεταδιδόταν τόσο καλά πάνω στο νερό, μπορούσαμε ν’ ακούμε την ορχήστρα να παίζει στο κατάστρωμα και τους ανθρώπους να τραγουδούν ‘Πιο κοντά Θεέ σε Σένα’. Το πλήρωμα κωπηλατούσε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, για απομακρυνθούν από το πλοίο. Υπήρχε ο φόβος μήπως γίνει απορρόφηση όταν θα βυθιζόταν τελικά στα βάθη του ωκεανού. Αυτό δεν συνέβη, ούτε και έγινε καμιά έκρηξη όπως περίμεναν μερικοί. Τα νερά ήταν ασυνήθιστα ήρεμα εκείνη τη νύχτα κι αυτό ήταν καλό, γιατί πολλές από τις ναυαγοσωστικές λέμβους ήταν παραφορτωμένες.

«Ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ βούλιαξε γύρω στις 2:20 π.μ., στις 15 Απριλίου 1912, σύμφωνα με τα πρακτικά. Τον είδα να βυθίζεται μέσα στον ωκεανό στο φρικτό τέλος του. Η στιγμή που βούλιαξε άφησε μια ανάμνηση που με βασανίζει μέχρι σήμερα. Ήταν τα παράξενα βογκητά και τα μανιασμένα ξεφωνητά των ανθρώπων για βοήθεια, καθώς έπεφταν μέσα στα παγωμένα νερά. Σχεδόν όλοι πέθαναν από το κρύο νερό. Οι φωνές διήρκεσαν περίπου 45 λεπτά και κατόπιν έσβησαν.»

Ο θείος μου σώπασε για λίγο για να θυμηθεί. Κατόπιν συνέχισε: «Ένα σήμα SOS είχε σταλεί περίπου τα μεσάνυχτα. Το πήρε το πλοίο ΚΑΡΠΑΘΙΑ της Κιούναρντ Γουάιτ Σταρ Λάιν. Βρισκόταν περίπου 93 χιλιόμετρα (58 μίλια) μακριά κι αμέσως άλλαξε την πορεία του, που ήταν προς το Γιβραλτάρ, και προχώρησε ολοταχώς για τη διάσωση. Έφτασε γύρω στις 4:30 μ.μ. Είναι αξιοσημείωτο ότι το πλοίο ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΝ βρισκόταν μόνο 32 χιλιόμετρα (20 μίλια) μακριά από το σημείο που βούλιαξε ο Τιτανικός, αλλά ο ασυρματιστής δεν πήρε το σήμα SOS επειδή ήταν εκτός υπηρεσίας. Μετέπειτα ειδήσεις έδειξαν ότι το ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑΝ είδε τις φωτοβολίδες τη νύχτα, αλλά νόμιζε ότι οι επιβάτες του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ γιόρταζαν με πυροτεχνήματα το παρθενικό ταξίδι.

«Το Καρπάθια ολοκλήρωσε τις υπηρεσίες διασώσεως γύρω στις 8:30 π.μ. Η ναυαγοσωστική μας λέμβος ήταν ανάμεσα στις τελευταίες που διασώθηκαν. Όταν ανεβήκαμε στο πλοίο και μας έδωσαν ζεστά ρούχα, καυτό τσάι και μας περιποιήθηκαν, ήμουνα ευτυχισμένος που ζούσα, αν και το παλτό και τα παπούτσια που μου έδωσαν ήταν πολύ μεγάλα.

«Αργότερα ο καπετάνιος του ΚΑΡΠΑΘΙΑ κάλεσε όλους όσοι σώθηκαν να έρθουν στο κατάστρωμα και να δουν το παγόβουνο. Η 12χρονη διάνοια μου το κατέγραψε τόσο ψηλό, όσο ένα διώροφο σπίτι, πολύ πιο πλατύ και με μια πελώρια καμινάδα. Το πλοίο μας πήγε στη Νέα Υόρκη, προτού συνεχίσει το ταξίδι του για το Γιβραλτάρ, μια πολύ ευγενική πράξη από μέρους της διευθύνσεως της Κιούναρντ Γουάιτ Σταρ Λάιν. Φτάσαμε στη Νέα Υόρκη στις 8:30 μ.μ., την Πέμπτη 18 Απριλίου, και μας μετέφεραν στις αποβάθρες της Κιούναρντ Γουάιτ Σταρ.

«Αναπολώντας εκείνες τις ατέλειωτες ώρες στη ναυαγοσωστική λέμβο, τώρα φαίνεται θαύμα που φτάσαμε ασφαλείς στο ΚΑΡΠΑΘΙΑ. Το δυνατό κρύο ήταν σχεδόν αφόρητο. Στριμωχτήκαμε μαζί για να ζεσταινόμαστε. Οι άνθρωποι ήταν ευγενικοί ο ένας με τον άλλον. Θυμάμαι πόσο φυσούσε στο κατάστρωμα του ΚΑΡΠΑΘΙΑ. Οι άνεμοι έτρεχαν με αρκετούς κόμβους την ώρα. Ευτυχώς που δεν φύσαγε για όσο διάστημα χρειάστηκε για τη διάσωση. Αν τα νερά δεν παρέμεναν ήρεμα και γαλήνια εκείνη την ώρα, είναι αμφίβολο αν το έργο διασώσεως θα ήταν τόσο πετυχημένο.»

«Πέθανε κανένας στις ναυαγοσωστικές λέμβους;» ρώτησα.

«Ξέρω μόνο έναν από τη ναυαγοσωστική λέμβο μας που πέθανε από το κρύο. Το σώμα τυλίχτηκε μ’ ένα σεντόνι και τον έριξαν στη θάλασσα.»

«Υπήρχαν άνδρες στη ναυαγοσωστική σας λέμβο;»

«Μόνο γυναίκες και παιδιά, όπως είχε διατάξει το πλήρωμα, εκτός από λίγα μέλη του πληρώματος που κωπηλατούσαν. Ήταν κι ένα νεαρό ανδρόγυνο μ’ ένα μωρό που ‘ξεγέλασε’ το πλήρωμα. Η σύζυγος ήταν παμπόνηρη· έντυσε το νεαρό άνδρα της σαν γυναίκα, κάλυψε το κεφάλι του μ’ ένα μαντήλι και του έδωσε το μωρό. Αυτός μπήκε σε μια ναυαγοσωστική λέμβο κι αυτή μπήκε στη δική μας. Και οι δυο διασώθηκαν από το ΚΑΡΠΑΘΙΑ.

«Όταν φτάσαμε στη Νέα Υόρκη, νομίζαμε ότι θα μας πήγαιναν στο Νησί Έλλις για να τακτοποιήσουμε τη διαδικασία μεταναστεύσεως. Όμως, δεν έγινε αυτό λόγω των βασάνων και των παθημάτων που υπόφεραν οι επιζώντες. Μας παρέπεμψαν στον Ερυθρό Σταυρό για να βρούμε τις οικογένειες μας. Ο μεγαλύτερος αδελφός μου, Ισαάκ, ήταν στη Νέα Υόρκη και η συνάντηση μας ήταν ανάμικτη από χαρά και λύπη. Ο πατέρας μου βρισκόταν ακόμη στη Γαλλία. Όμως, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι αν βρισκόταν μαζί μας στον ΤΙΤΑΝΙΚΟ, δεν θα είχε επιζήσει, εξ αιτίας της διαταγής για τη διάσωση γυναικών και παιδιών μόνο. Ίσως ακόμη να είχε επηρεαστεί και η δική μας διάσωση. Θα δυσκολευόμασταν ν’ αφήσουμε τον πατέρα πάνω στον ΤΙΤΑΝΙΚΟ κι εμείς να ζητήσουμε τη δική μας ασφάλεια. Ευτυχώς γι’ αυτόν, έφτασε χωρίς κανένα κίνδυνο μετά από τρεις μήνες μ’ ένα άλλο πλοίο.»

Ο θείος μου σταμάτησε να μιλάει, χάθηκε στις σκέψεις αυτής της τρομερής δοκιμασίας. Τελικά, διέκοψα το ονειροπόλημα του. «Σώθηκες απ’ αυτή την τραγωδία. Τώρα, πότε έμαθες γι’ αυτή την επερχόμενη θλίψη των ‘εσχάτων ημερών’;»

«Ας πάμε από το 1912 στο 1930», είπε. «Ένας ολοχρόνιος διάκονος από το Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, επισκέφθηκε το Τζάξονβιλ της Φλώριδας, όπου κατοικούσε η οικογένεια του μεγαλύτερου αδελφού μου και η οικογένεια μου, που την αποτελούσε η σύζυγός μου, ο γιος μου κι εγώ. Ο μεγαλύτερος αδελφός μου μελετούσε τη Γραφή με μερικούς Μάρτυρες του Ιεχωβά που μιλούσαν Αραβικά. Ο ίδιος είχε γίνει ζηλωτής Μάρτυρας. Ο διάκονος που λεγόταν Τζώρτζ Καφούρυ, διεξήγε αρκετές συναθροίσεις γι’ αυτούς που μιλούσαν Αραβικά. Πήρα ένα αντίτυπο του βιβλίου «Η Κιθάρα του Θεού» στα Αραβικά. Μετά από πολλούς καυγάδες με τον αδελφό μου, νευρίασα τόσο που τελικά του είπα, Σε αποκηρύσσω από αδελφό μου, επειδή εγκατέλειψες την αρχική Ελληνορθόδοξη θρησκεία σου. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ποτέ δεν θα ξανακάνεις το σημείο του σταυρού, το σύμβολο της Τριάδας.’

«Αγαπούσα τον αδελφό μου και μ’ ενοχλούσε πάρα πολύ αυτό το ρήγμα που υπήρχε ανάμεσα μας. Μετά από μήνες, συνέβη να πέσει στα χέρια μου αυτό το αντίτυπο της «Κιθάρας του Θεού» που είχα πάρει. Είχε πιάσει σκόνη, αλλά το άνοιξα κι άρχισα να το διαβάζω νωρίς το απόγευμα, και συνέχισα μετά τα μεσάνυχτα. Η αλήθεια του Λόγου του Θεού άρχισε να μπαίνει στην καρδιά μου. Άρχισα να παρακολουθώ μια αραβόφωνη μελέτη και βαφτίστηκα το 1933.

«Ένα ακόμα γεγονός ξεχωρίζει στη ζωή μου. Ήταν το 1949, όταν τελικά μπόρεσα να κάνω ένα ταξίδι που το ονειρευόμουνα πολλά χρόνια. Στο Λίβανο, είχα ένα μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό, τον οποίο ήθελα να επισκεφθώ και να του μεταφέρω την ελπίδα της Βασιλείας. Καθώς πετούσαμε για το Λίβανο, περάσαμε πάνω από τη Γροιλανδία και επίσης πολύ κοντά πάνω από το σημείο που βούλιαξε ο Τιτανικός. Συγκινήθηκα καθώς κοιτούσα κάτω τα κρύα νερά του Ατλαντικού και θυμήθηκα εκείνη τη θλιβερή περίπτωση.

«Μια συνοδός, παρατηρώντας τα δάκρυα που μούσκεψαν το πρόσωπό μου, έσκυψε αθόρυβα, χτύπησε ελαφρά τον ώμο μου και ρώτησε: ‘Συμβαίνει τίποτα; Μπορώ να βοηθήσω;’ Απάντησα: ‘Όχι, απλώς σκεπτόμουν τότε που ήμουνα παιδί 12 χρονών. Βρισκόμουνα σ’ ένα μεγάλο πλοίο, τον ΤΙΤΑΝΙΚΟ που βούλιαξε και χάθηκαν 1.500 άνθρωποι μέσα σ’ αυτά τα νερά. Ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνο το μανιασμένο πρωινό και τις κραυγές για βοήθεια που έρχονταν από το σκοτάδι κι εκείνα τα παγωμένα νερά.’ ‘Ποσό θλιβερό είναι,’ είπε η όμορφη μελαχρινή συνοδός. ‘Θυμάμαι που διάβασα για τη συμφορά του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ.’

«Ολοκλήρωσα το ταξίδι στο Λίβανο. Ευτυχώς, ο μεγαλύτερος ετεροθαλής αδελφός μου ενδιαφέρθηκε για τη Βίβλο. Αργότερα έγινε ένας αφιερωμένος Χριστιανός Μάρτυρας του Ιεχωβά.»

Ο θείος μου Λούι, τελείωσε την ιστορία του με μια έκφραση ελπίδας ότι η βασιλεία του Θεού θα αντικαταστήσει το σημερινό σατανικό σύστημα πραγμάτων.

«Η αλήθεια του Λόγου του Θεού», δήλωσε, «είναι μια κατευθυντήρια δύναμη στη ζωή μου. Ευχαριστώ τον Ιεχωβά που επέζησα από τη καταστροφή του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ κι έχω την ευκαιρία να τον υπηρετώ τώρα σ’ αυτές τις κρίσιμες έσχατες ημέρες.» Έζησε κοντά στον μεγαλύτερο αδελφό του και τη σύζυγο του και μαζί μ’ αυτούς υπηρέτησε τον Ιεχωβά κάνοντας το καλύτερο που μπορούσε μέχρι την ημέρα του θανάτου του. Ποτέ δεν έπαψε να προσεύχεται να γίνει το θέλημα του Θεού στη γη όπως στον ουρανό. (Ματθ. 6:9, 10) Η ζωηρή του ελπίδα ήταν, αν πέθαινε πριν από τον Αρμαγεδδώνα να τον απελευθερώσει ο Θεός από τη δύναμη του τάφου με ανάσταση σε ζωή.

Αναδημοσίευση από το ΞΥΠΝΑ του 1982, 22/3 σ. 3-8

Περισσότερα Άρθρα...

Έναρξη «1 2 3 4 567 8 9 10 »Τέλος

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Το ανανεωμένο site μας

ΕΔΩ θα βρείτε το ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

Μελετώντας την Αγία Γραφή

2 Τιμόθεο 1

1 Ο Παύλος, απόστολος του Χριστού Ιησού με το θέλημα του Θεού σύμφωνα με την υπόσχεση της ζωής η οποία είναι μέσω του Χριστού Ιησού,+ 2 προς τον Τιμόθεο, ένα αγαπητό παιδί:+
Εύχομαι να έχεις παρ’ αξίαν καλοσύνη, έλεος και ειρήνη από τον Θεό τον Πατέρα και από τον Χριστό Ιησού τον Κύριό μας.
3 Είμαι ευγνώμων στον Θεό, στον οποίο αποδίδω ιερή υπηρεσία όπως έκαναν και οι προπάτορές μου, και με καθαρή συνείδηση, καθώς σε θυμάμαι συνεχώς στις δεήσεις μου νύχτα και ημέρα. 4 Επειδή θυμάμαι τα δάκρυά σου, θέλω πολύ να σε δω, ώστε να γεμίσω χαρά. 5 Ανακαλώ στη μνήμη μου την ανυπόκριτη πίστη σου,+ η οποία κατοίκησε πρώτα μέσα στη γιαγιά σου, τη Λωίδα, και στη μητέρα σου, την Ευνίκη, αλλά την οποία είμαι πεπεισμένος ότι έχεις και εσύ μέσα σου.
6 Γι’ αυτόν τον λόγο, σου υπενθυμίζω να αναζωπυρώνεις το χάρισμα του Θεού, το οποίο έλαβες όταν έθεσα τα χέρια μου πάνω σου.+ 7 Διότι ο Θεός δεν μας έδωσε πνεύμα δειλίας,+ αλλά δύναμης,+ αγάπης και σωφροσύνης. 8 Μην ντραπείς λοιπόν ούτε για τη μαρτυρία σχετικά με τον Κύριό μας+ ούτε για εμένα, έναν φυλακισμένο για χάρη του, αλλά κακοπάθησε+ και εσύ για τα καλά νέα εμπιστευόμενος στη δύναμη του Θεού.+ 9 Εκείνος μας έσωσε και μας κάλεσε με άγια κλήση,+ όχι λόγω των έργων μας, αλλά λόγω του δικού του σκοπού και της παρ’ αξίαν καλοσύνης του.+ Αυτή μας δόθηκε σε σχέση με τον Χριστό Ιησού πριν από πάρα πολύ καιρό, 10 αλλά τώρα έγινε ξεκάθαρη μέσω της φανέρωσης του Σωτήρα μας, του Χριστού Ιησού,+ ο οποίος κατάργησε τον θάνατο+ και έριξε φως στη ζωή+ και στην αφθαρσία+ μέσω των καλών νέων,+ 11 για τα οποία εγώ διορίστηκα κήρυκας και απόστολος και δάσκαλος.+
12 Να γιατί τα υποφέρω όλα αυτά.+ Αλλά δεν ντρέπομαι,+ διότι γνωρίζω Εκείνον τον οποίο έχω πιστέψει, και είμαι πεπεισμένος ότι μπορεί να φυλάξει αυτό που έχω εμπιστευτεί στη φροντίδα του μέχρι εκείνη την ημέρα.+ 13 Να διακρατείς το πρότυπο* των υγιών* λόγων+ που άκουσες από εμένα με την πίστη και την αγάπη οι οποίες απορρέουν από την ενότητα με τον Χριστό Ιησού. 14 Φύλαξε μέσω του αγίου πνεύματος, το οποίο κατοικεί μέσα μας, αυτόν τον θησαυρό που σου είναι εμπιστευμένος.+
15 Όπως ξέρεις, όλοι στην επαρχία της Ασίας+ απομακρύνθηκαν από εμένα, ανάμεσά τους ο Φύγελος και ο Ερμογένης. 16 Εύχομαι να δώσει ο Κύριος έλεος στο σπιτικό του Ονησιφόρου,+ επειδή αυτός με αναζωογόνησε πολλές φορές και δεν ντράπηκε για τις αλυσίδες της φυλάκισής μου. 17 Απεναντίας, όταν ήταν στη Ρώμη, με αναζήτησε με επιμέλεια και με βρήκε. 18 Εύχομαι να τον αξιώσει ο Κύριος να βρει έλεος από τον Ιεχωβά* εκείνη την ημέρα. Επίσης, ξέρεις καλά όλες τις υπηρεσίες που πρόσφερε στην Έφεσο.

Ένα Site σε 1.097 γλώσσες!

Είναι ο επίσημος ιστότοπος των Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά. Πατήστε πάνω στη φωτογραφία ή ΕΔΩ και θα οδηγηθείτε εκεί… Είναι το πιο πολυμεταφρασμένο Site. Το Google+ είναι σε 80 γλώσσες, το Facebook σε 77 γλώσεες και το jw.org σε 1.097 γλώσσες! Διαλέξτε τη δικιά σας και διαβάστε το. Τα δικά μας λίγκ παραπέμπουν στα ελληνικά μιας κι αυτή είναι η γλώσσα μας. Όμως πανεύκολα από εκεί, μπορείτε να διαλέξετε όποια γλώσσα του κόσμου θέλετε…

Ακούστε ζωντανά ραδιόφωνο

Η αγγειοπλαστική παράδοση στο χωριό μου, Θραψανό Ηρακλείου Κρήτης

thrapsano.1983

Η πλούσια και μακραίωνη παράδοση της αγγειοπλαστικής τέχνης στο χωριό Θραψανό Ηρακλείου το έχει αναδείξει ως το μεγαλύτερο κέντρο αγγειοπλαστικής στην Κρήτη, σταθμό για την ιστορία της νεότερης ελληνικής κεραμικής τέχνης. Σήμερα, στο χωριό εξακολουθούν να λειτουργούν εργαστήρια που κατασκευάζουν ακόμα μικρά και μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, γνωστά ως «θραψανιώτικα πιθάρια», τα οποία διακινούνται τόσο στην Ελλάδα, όσο και το εξωτερικό. Δείτε ΕΔΩ κι ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ 3 που αναδεικνύει την αγγειοπλαστική στο χωριό μου. Κι ΕΔΩ ένα δημοσίευμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ για τους πιθαράδες του χωριού μου.

Μας αρέσουν τα λουλούδια

triantafilia.070519

Αγαπούμε πολύ ότι προσφέρει απλόχερα η φύση. Ιδιαίτερα τα αγριολούλουδα μας ξετρελαίνουν… Αλλά και τα ανθισμένα δέντρα την άνοιξη... Και επειδή δεν έχουμε το χρόνο και την ευκολία να τα ζούμε από κοντά, προσπαθούμε μέσω ομάδων του Facebook, εκεί όπου τα μέλη τους κάνουν, ακριβώς αυτή τη δουλειά.

Διαθέτουν δηλαδή χρόνο για να γνωρίσουν τέτοια πράγματα και προσπαθούμε, με σεβασμό στη δουλειά τους, να δημοσιεύουμε φωτογραφίες τους με σπάνια φυσική ομορφιά.

Αλλά και τα λουλούδια στους κήπους (όπως αυτό το τριαντάφυλλο) μας αρέσουν. Και ευτυχώς οι φίλοι μας, μας τροφοδοτούν με φωτογραφίες από τους κήπους τους.

Το Site που αγαπήσαμε...

kumbia

Όσοι είστε παρατηρητητικοί από τους αναγνώστες μας, βλέπετε κάποιες ουσιαστικές αλλαγές στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ… Έχουν να κάνουν με την υπακοή στις διευθετήσεις της οργάνωσης και στην καλύτερη διαχείριση του χρόνου μου, ως διαχειριστής αυτής της σελίδας…

Την ιστορία μας τη γνωρίζουν οι φίλοι που μας εμπιστεύονται την καθημερινή ενημέρωση τους. Αυτό και θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Θα αξιοποιούμε τη δημοσιογραφική μας εμπειρία, για να λέμε αλήθειες που άλλα Site, συνειδητά αποκρύπτουν.

Άλλωστε αυτό ήταν πάντα... Μια μοναχική πορεία, που πέρασε από διάφορα στάδια έρευνας…

Θα χρειαστεί να δώσουμε μια άλλη, ακόμα πιο σοβαρή και αξιόπιστη μάχη, ίσως για τελευταία φορά... Και αν δεν τα καταφέρουμε, παρά τις καλές προθέσεις, θα αποσυρθούμε διακριτικά. Δεν θέλουμε να κάνουμε όνομα για τον εαυτό μας, αλλά το διαδίκτυο τελικά, έχει αυτό τον «πειρασμό».

Πρώτη μας αγάπη είναι ο Ιεχωβά, το έργο και η υποταγή στις οδηγίες που λαμβάνονται, με στοργική καλοσύνη, βλέποντας πολύ πιο μπροστά από το σημείο που μπορούμε να δούμε εμείς, ως ατελείς άνθρωποι…

Θέλετε μήπως, Αλόη;

aloi1

Τις ευεργετικές ιδιότητες της Αλόης τις γνωρίζετε, φαντάζομαι. Αν όχι, διαβάστε παρακαλώ ένα δημοσίευμα που κάναμε ΕΔΩ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Αφορά έναν αδελφό μας, παραγωγό Αλόης, από τις Άνω Γούβες Ηρακλείου Κρήτης. Ονομάζεται Κυρκάκης Χαράλαμπος και τα τηλέφωνά του είναι: 2810 225615 κιν. 6946628544.

Επικοινωνήστε μαζί του, πείτε του ότι το τηλέφωνο του το βρήκατε εδώ, αν θέλετε να βρείτε μαζί του τον τρόπο για να προμηθευτείτε, σε πολύ καλή τιμή, αυτό το εξαιρετικό φυτό με τις σπουδαίες, ακόμα και φαρμακευτικές ιδιότητες…

aloi6

Το εδάφιο της χρονιάς 2025

Διαδικτυακά ραδιόφωνα

radio

Πατήστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να ακούσετε επιλεγμένα, μουσικά, διαδικτυακα ραδιόφωνα που εκπέμπουν και στα FM... Άρα, μπορείτε να τα ακούσετε και από ένα συμβατικό ραδιόφωνο ή από το κινητό σας...

Ξανά στις πόρτες των ανθρώπων για τα Καλά Νέα!

ergo.apo.spiti.se.spiti

Δυο χρόνια μετά την πανδημία Govid-19, από τις 1/9/2022, ξεκίνησε ξανά το έργο δημόσιας μαρτυρίας από πόρτα σε πόρτα. Βρηκαμε ξανά τους ανθρώπους στα σπίτια τους στον τομέα (με όσες δυσκολίες μπορεί να έχει αυτό το εγχείτημα στις μέρες μας) και θα πάμε να τους μιλήσουμε για τη Βασιλεία του Θεού και τις υποσχέσεις του Ιεχωβά για τη Γη και του Ανθρώπους. Και είναι τόσο ενθαρρυντικά Νέα όλα αυτά, γεμάτα ελπίδα και αισιοδοξία για το αύριο. Είμαστε καθημερινά εκεί!

Μικρές ανάσες σε Σάμο, Κέρκυρα, Ζαγορά Πηλίου!

samos4

Δείτε μερικές προτάσεις μας για τη Σάμο στα KAMELIA STUDIOS… Ένα δημοσίευμα που κάναμε ΕΔΩ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ και θα διαπιστώσετε την ομορφιά του νησιού του ανατολικού Αιγαίου. Περισσότερες πληροφορίες, για να κλείσετε δωμάτιο, στο 6972311113, Νίκος Αναγνώστου…

villa.lou1

Στο Ιόνιο, την Κέρκυρα, προς τα νότια της, στη Vila lοu που φροντίζει η φίλη μας Αλέκα. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ δυο δημοσιεύματα που έχουμε κάνει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

victoria

Το Πήλιο είναι επίσης ένας πολύ όμορφος προορισμός. Και η Βικτόρια θα σας προσέξει ιδιαίτερα με τα δωμάτια της, στη Ζαγορά, δυο βήματα από τη θάλασσα. Τα τηλέφωνα της για επικοινωνία θα τα βρείτε πάνω στη φωτογραφία. Πείτε της, ότι το βρήκατε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ... Θα χαρεί... Και θα σας προσέξει ακόμα περισσότερο.

Εσείς, οι ανταποκριτές μας

Όπου κι αν είστε, σ’ όποιο μέρος του κόσμου (με το διαδίκτυο, είναι πια ολόκληρος ο κόσμος ένα μικρό χωριό...) γίνετε εσείς οι ανταποκριτές του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Γράψτε μας, εύκολα και γρήγορα και στείλτε μας στο Viber 6932212755 ή στο WhatsApp, Nikos Theodorakis (n.theodorakes@gmail.com) ή στο Messenger (δείτε ΕΔΩ) δωρεάν, κείμενα και φωτογραφίες από εκεί που είστε, με σκοπό να γνωρίσουμε καλύτερα τον κόσμο, τους ανθρώπους και φυσικά να νιώσουμε καλύτερα μέσα στην αδελφότητα. Να ενθαρρυνθούμε!

Να είστε βέβαιοι πως, ότι στείλετε θα αξιοποιηθεί με τον καλύτερο τρόπο και με σεβασμό προς τη δουλειά σας… Έτσι, μαζί θα κάνουμε τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ πιο αξιόπιστο και πιο ενδιαφέρον... Βάλτε ένα χεράκι κι εσείς! Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Τολμήστε το και θα το διαπιστώσετε...

hangouts

Ομορφιά σε μάτια και αυτιά! Απολαύστε ήχο και εικόνα…

Δείτε αυτό το βίντεο στο YouTube… Έχει υπέροχη μουσική, ορχηστρική, του Αφγανο-Αμερικανού συνθέτη και πιανίστα Omar Akram και τις εικόνες που το συνοδεύουν, είναι μοναδικές… Θα σας κάνουν να χαλαρώσετε και να στοχαστείτε υπέροχα πράγματα, καθώς θα δείτε όλη αυτή την ομορφιά των λουλουδιών που το συνοδεύουν… Έτσι ξεκουράζονται τα μάτια μας, τα αυτιά μας και ευφραίνεται η καρδιά μας με ότι πιο όμορφο μπορεί να δώσει το διαδίκτυο… Μπορείτε να δείτε και πολλά άλλα παρόμοια βίντεο. Ένα «κλικ» χρειάζεται να κάνετε εσείς…

Τα δύο μήλα, μια ιστορία

mila

Ένα μικρό κορίτσι καθόταν ήσυχο στο δωμάτιό της, και έπαιζε με τα παιχνίδια της. Μπροστά της είχε ένα μικρό τραπεζάκι με διάφορα πράγματα επάνω, και δύο μήλα.
Εκείνη την στιγμή, μπήκε η μητέρα της μέσα στο δωμάτιο για να δει τι κάνει. Βλέποντας η μητέρα τα δύο μήλα, της είπε:
– Παιδί μου, θέλεις να μοιραστείς τα δύο σου μήλα, και να μου δώσεις το ένα;
Το κορίτσι, αφού την κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα, με μία ξαφνική κίνηση, δάγκωσε πρώτα το ένα μήλο και έπειτα δάγκωσε γρήγορα και το άλλο. Η μητέρα σάστισε. Δεν περίμενε κάτι τέτοιο, αλλά δεν ήθελε να εκφράσει στο μικρό κορίτσι την ανησυχία της. Έφυγε από το δωμάτιο στενοχωρημένη και προβληματισμένη. Μετά από λίγη ώρα, η μικρή πήγε στο σαλόνι να βρει τη μητέρα της. Της άνοιξε το ένα χέρι και της έβαλε μέσα το ένα από τα δύο δαγκωμένα μήλα, λέγοντάς της:
– Ορίστε μαμά, πάρε αυτό το μήλο, είναι το πιο γλυκό από τα δύο!
Η μητέρα κατάλαβε αμέσως το λάθος που έκανε, κρίνοντας γρήγορα και επιφανειακά την μικρή της κόρη, και με βουρκωμένα μάτια την έσφιξε στην αγκαλιά της. Το ίδιο συμβαίνει συχνά και στη ζωή. Όλοι μας βιαζόμαστε να κρίνουμε τους άλλους επιφανειακά, σχηματίζοντας απόψεις για τα πρόσωπα και τις καταστάσεις γύρω μας που, πολλές φορές, είναι λανθασμένες. Τα βλέπουμε όλα μόνο με την δική μας οπτική γωνία, και δεν κάνουμε βήμα παραπέρα από τον εγωισμό μας. Για αυτό ας μην κρίνουμε αυστηρά τους άλλους, επειδή ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να περνάει κάποιος, ή πώς μπορεί να νιώθει. Ας έχουμε, λοιπόν, ανοιχτό μυαλό και ας βλέπουμε τα πράγματα σφαιρικά, προτού σχηματίσουμε την τελική μας άποψη.

Με τον Γιώργο Αργυρόπουλο, τον αδελφό της Σούλας

diakopes.me.giorgo2

Αναμνήσεις από την τελευταία φορά που ήρθε στην Αθήνα, ο Γιώργος Αργυρόπουλος, ο αδελφός της Σούλας που είναι παντρεμένος με την Αστρίντ και ζει στη Γαλλία... Δείτε μερικά πράγματα για εκείνον και μας, όπως τα παρουσιάσαμε ΕΔΩ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Δείτε ΕΔΩ την πρώτη μέρα του, κοντά μας... Κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κάτι ακόμα... Από τις όμορφες μέρες που περάσαμε μαζί του... Και στο έργο δημόσιας μαρτυρίας, μαζί! Δείτε ΕΔΩ. Μας λείπουν πολύ φέτος. Κι εκείνος και η Αστρίντ η σύζυγος του. Είχαμε, μάλιστα, πρόταση να πάμε στον τόπο τους, στη Γαλλία, αλλά αντικειμενικά προβλήματα μας εμπόδισαν... Ας είναι καλά! Τουλάχιστον επικοινωνούμε τακτικά μαζί τους... Κάτι είναι κι αυτό.

«Δυτική όχθη», το βιβλίο

xrisulis1.2014

Ένα βιβλίο που αξίζει να το διαβάσετε… Προσωπικά είχα μια πολύ όμορφη εμπειρία καθώς σε ένα 24ωρο το τελείωσα. Πάντα η «Δυτική Όχθη» ήταν ένα σημείο αντιπαράθεσης μεταξύ διαφορετικών λαών, θρησκευμάτων και πολιτισμών. Έτσι και σε αυτό το βιβλίο, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας αυτού του τόπου, αναφερόμενος στις περιπέτειες μιας οικογένειας όπως σημειώνει ο συγγραφέας, Γιάννης Χρυσέλης: «ήθελα να δείξω τη δραματική ζωή μιας θρησκευτικής μειονότητας στην Ελλάδα κατά την ταραχώδη περίοδο της δεκαετίας του ΄60 και της δικτατορίας. Επίσης ήθελα να αποκαλυφθούν ξεκάθαρα τα αισθήματα μιας μητέρας η οποία νιώθει αδύναμη να προστατεύσει τα παιδιά της από το ίδιο το κράτος».
Και το κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο. Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ, στην ανάρτηση που κάναμε για το θέμα. Διαβάστε επίσης ΕΔΩ μερικά ποίηματα από τη νέα δουλειά που ετοιμάζει ο Γιάννης.

Μια ζωή εφημερίδες…

Περισσότερα από τριάντα τέσσερα χρόνια έζησα ανάμεσα στις εφημερίδες. Δούλεψα γι’ αυτές και όπως θα δείτε λίγο παρακάτω στη μπάρα δεξιά, φτιάχνω ακόμα δύο από αυτές σε τακτική βάση, όταν βέβαια η καραντίνα το επιτρέπει…
Αυτή είναι η δουλειά μου... Την αγάπησα, την αγαπώ και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, που μπόρεσα να βιοποριστώ από κάτι που ήταν μέσα στο αίμα μου και το έκανα με πολύ κέφι. Κι έτσι συνεχίζω να κάνω τώρα, σε καθημερινή βάση με αυτό το Site, τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Προσφέρω, το καλύτερο που μπορώ, ώστε οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που επιθυμούν, να έχουν πρόσβαση στην ειλικρινή και έντιμη ενημέρωση που τόσο λείπει στις μέρες μας. Ένοιωσα ότι αποτελεί υποχρέωση μου, αυτό.
Αυτός είναι και ο λόγος που βάζω εδώ (στην μπάρα δεξιά αν βλέπετε το Site από σταθερό υπολογιστή) τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, αθηναϊκών και… κρητικών (λόγω εντοπιότητας) επειδή τις θεωρώ πιο σοβαρές, σε σχέση με τις ειδήσεις της τηλεόρασης ή αυτές που μόρείτε να διαβάσετε στο διαδίκτυο μέσα από τα site. Μερικές φορές μάλιστα τις έκανα και θέμα στην κεντρική σελίδα του Site μου… Αυτά παλιότερα. Τώρα, όλα αυτά γίνονται καθημερινά μόνο και αποκλειστικά, στη δημοσιογραφική μας ομάδα... ΕΔΩ μπορείτε να μας δείτε στο Facebook κι ΕΔΩ στο Blog που έχουμε για την καθημερινή μας άσκηση... Μπορείτε κι εσείς να έρθετε κοντά μας. Δημοσιογράφοι μπορεί βέβαια να μη γίνετε, αλλά σίγουρα θα γίνετε καλοί αναγνώστες, για να μη σας παροδηγούν και σας χειραγωγούν συγκεκριμένα κέντρα...

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων

Στήλες για τα media

Οι εφημερίδες της Κρήτης

Φωτογραφικό λεύκωμα για τις θραψανιώτικες βεντέμες…

Έζησα μια πολύ ενδιαφέρουσα βραδιά στο ανοιχτό θεατράκι του Θραψανού το καλοκαίρι του 2014, στην παρουσίαση αυτού του ξεχωριστού προγράμματος ΚΕΡΑΜΕΥΣ. Δείτε ΕΔΩ το δημοσίευμα που έκανα τότε παρουσιάζοντας δικούς μου ανθρώπους που ασχολούνται με την αγγειοπλαστική τέχνη, όπως είναι ο αδερφός μου, Κωστής Θεοδωράκης και ο ανιψιός μου, Μανώλης Βολυράκης.

Η Κέρκυρα που ζήσαμε

axilio2.050415

Μια εβδομάδα στην πρώτη επέτειο του γάμου μας με τη Σούλα την περάσαμε στην Κέρκυρα... Και μας άρεσε πολύ αυτό το νησί του Ιονίου. Οι άνθρωποι του, ο πολιτισμός της, ο αέρας της. Όλα, ήταν εξαιρετικά. Ξαναβρεθήκαμε εκεί με τον Κώστα και την Άννυ, στις αρχές Σεπτέμβρη.
Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ μερικές αναρτήσεις που κάναμε από εκεί.

Μερικές βασικές αλήθειες...

anixiatikos.kipos2

Ο φτωχός εργάζεται.
Ο πλούσιος τον εκμεταλλεύεται.
Ο στρατιώτης προστατεύει και τους δυό.
Ο φορολογούμενος πληρώνει και για τους τρεις.
Ο απατεώνας εκμεταλλεύεται και τους τέσσερεις.
Ο μεθύστακας πίνει στην υγεία και των πέντε.
Ο τραπεζίτης εξαπατάει και τους έξι.
Ο δικηγόρος αγορεύει ξεγελώντας και τους επτά.
Ο γιατρός σκοτώνει και τους οκτώ.
Ο νεκροθάφτης θάβει και τους εννέα.
Ο πολιτικός ζει σε βάρος και των δέκα.
Επιβεβαίωση: Δυστυχώς, ο κόσμος δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα!!!

Τις παραπάνω απόψεις διατύπωσε ο φιλόσοφος, Κικέρωνας.

Δείτε αυτό το Site

Αν είστε γυναίκα, αγαπάτε τον εαυτό σας και έχετε γούστο, πρέπει οπωσδήποτε να το δείτε αυτό το site... Ακολουθείστε, παρακαλώ, τον σύνδεσμο ΕΔΩ.

Site αξιόλογα

Φανταστικές πεταλούδες…

Να τις βλέπεις, να τις παρατηρείς πώς ομορφαίνουν τη ζωή, τη φύση… Και πόσο κρατάει η ζωή τους; Όχι πολύ… Κι όμως έχουν κεντημένα τα φτερά τους με τόσο μοναδικά σχέδια και χρώματα… Ποιος θα μπορούσε να τα κάνει αυτά, παρά μόνο ο Δημιουργός;

Χρηστικά site

Τελευταίες ειδήσεις από τη "Ναυτεμπορική"

Εκπαιδευτικό Site

Εκπαιδευτικά θέματα

Η βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων

Βικιπαίδεια

Ξέρετε τυφλό σύστημα δακτυλογράφησης; Μάθετε εδώ .

Αθηνόραμα

Βίντεο από το YouTube

Το σπίρτο

Η κίνηση στους δρόμους

Ο καιρός τώρα

Όλα από το τηλέφωνο

Ταχυδρομικοί κώδικες

Δήμος Αθηναίων

Προτάσεις για να γνωρίσουμε την Ελλάδα

ΚΕΠ

Ψάχνω μια λέξη

Δείτε τι παίζει τώρα η τηλεόραση

Εργατικό Κέντρο Αθήνας

Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας

Εφημερίδα της Κυβερνήσεως

Χειροποίητα σαπούνια

ΠΟΛΙΤΕΙΑ - Πολιτισμός

Διαβάστε ηλεκτρονικά βιβλία

Κι άλλα ηλεκτρονικά βιβλία

«Αντιρρησίες Συνείδησης»

Το βιβλίο του δημοσιογράφου Κώστα Τσαρούχα, "Αντιρρησίες Συνείδησης" που έρχεται να προσθέσει με τη μορφή έρευνας – ρεπορτάζ στοιχεία και ντοκουμέντα που έχουν να κάνουν με το πόσο βασανίζονταν νέα παιδιά που καλούνταν να κάνουν τη στρατιωτική τους θητεία και εκείνα αρνούνταν να μπουν στο ρόλο του στρατιώτη για λόγους συνείδησης.
Μια τέτοια απόφαση του κόστιζε πολλά χρόνια φυλακή, αλλεπάλληλες συλλήψεις, φυλακίσεις, βασανισμούς που καμιά φορά οδηγούσαν και στο θάνατο… Αλλά και μεγάλες ταλαιπωρίες για τα νέα αυτά παιδιά και τις οικογένειες τους. Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.

«Για λόγους Συνειδήσεως»

Τι είναι συνείδηση; Πώς μπορούμε να την εκπαιδεύσουμε για να μας οδηγεί σωστά σε κάθε πράξη της ζωής μας; Πώς λειτουργεί ως πυξίδα για να μας δείχνει το σωστό δρόμο; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα και σε πολλά άλλα, απαντά το βιβλίο του Θανάση Ρέππα «Για λόγους Συνείδησης», έκδοση 1979 που αξίζει να έχετε στη βιβλιοθήκη σας… Αν και γραμμένο πριν πολλά χρόνια, καταγράφει πολύ όμορφα και ρεαλιστικά την αγωνία και τον αγώνα νέων παιδιών που αν και ήξεραν τη σκληρή τιμωρία που τους περίμενε αρνήθηκαν να στρατευτούν, επειδή δεν τους το επέτρεπε η πίστη τους. Δείτε περισσότερα ΕΔΩ.

Η θέση μας για το αίμα

Για μας τους Μάρτυρες του Ιεχωβά περιλαμβάνεται η Ακεραιότητα. Από τότε που εγκαινιάστηκε η νέα διαθήκη με βάση το αίμα του Ιησού Χριστού, οι Χριστιανοί αναγνωρίζουν τη ζωοσωτήρια αξία που έχει αυτό το αίμα μέσω της διευθέτησης του Ιεχωβά και μέσω του Ιησού ως του μεγάλου Αρχιερέα ο οποίος «μπήκε, όχι με το αίμα τράγων και νεαρών ταύρων, αλλά με το δικό του αίμα, μία φορά για πάντα στον άγιο τόπο και εξασφάλισε αιώνια απελευθέρωση για εμάς».
Μέσω πίστης στο αίμα του Χριστού, οι συνειδήσεις των Χριστιανών έχουν καθαριστεί από νεκρά έργα ώστε αυτοί να αποδίδουν ιερή υπηρεσία στον ζωντανό Θεό. Οι Χριστιανοί ενδιαφέρονται για τη σωματική τους υγεία, αλλά πρωτίστως και πολύ πιο σοβαρά ενδιαφέρονται για την πνευματική τους υγεία και την υπόστασή τους ενώπιον του Δημιουργού. Θέλουν να διατηρήσουν την ακεραιότητά τους προς τον ζωντανό Θεό, με το να μην αρνηθούν τη θυσία του Ιησού, να μη θεωρήσουν ότι δεν έχει αξία και να μην την ποδοπατήσουν. Και αυτό διότι επιζητούν, όχι την παροδική ζωή, αλλά την αιώνια.—Εβρ 9:12, 14, 15· 10:28, 29.

Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ τη γραφική άποψη για το αίμα, πιο αναλυτικά

Δείτε ΕΔΩ αναλυτικά την άποψη ενός γιατρού, ορθοπεδικού, του Δημήτρη Τρανταφυλλόπουλου.

Διαχρονικά χρήσιμο το βιβλίο

Αυτή είναι η συσκευή που θα αφανίσει τα τάμπλετς... Ένα έξυπνο ισπανικό βίντεο που δημιουργήθηκε προκειμένου να κάνει τους νέους να ξαναμάθουν το βιβλίο. Διαχρονική αξία… Μια παρωδία των εκατοντάδων διαφημίσεων για κινητά τηλέφωνα και «έξυπνες» συσκευές, που μας έχουν κατακλύσει, αλλά βασικός του στόχος είναι να μας δείξει ότι το βιβλίο δεν χάνει ποτέ την ανταγωνιστικότητα και τη μοναδικότητά του στη μοντέρνα εποχή που ζούμε. Δείτε ΕΔΩ τα «Γράμματα στην Κατερίνα» του CharlieM. Shedd. Δείτε ΕΔΩ το βιβλίο της Αννίτας Πιτσιδιανάκη "Η γυναίκα του πάρκου". Κι ΕΔΩ ένα βιβλίο για το χωριό μου. Διαβάστε κι ΕΔΩ τα "Ποιήματα" του Γ.Σ. Δούρα.

Το κάπνισμα είναι ένας αμείλικτος δολοφόνος...

Σκότωσε 100.000.000 ανθρώπους τον περασμένο αιώνα… Αφαιρεί περίπου 6.000.000 ζωές το χρόνο… Κατά μέσο όρο, σκοτώνει ένα άτομο κάθε έξι δευτερόλεπτα… Και τίποτα δεν δείχνει ότι αυτό θα αλλάξει…

Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι, με τους σημερινούς ρυθμούς, το 2030 οι θάνατοι από το κάπνισμα θα ξεπερνούν τα 8.000.000 κάθε χρόνο. Προβλέπουν δε ότι το κάπνισμα θα έχει αφαιρέσει 1.000.000.000 ζωές ως το τέλος του 21ου αιώνα.

Θύματα του καπνού δεν είναι μόνο οι καπνιστές. Είναι επίσης τα μέλη της οικογένειάς τους, τα οποία πλήττονται συναισθηματικά και οικονομικά, αλλά και οι 600.000 μη καπνιστές που πεθαίνουν ετησίως από το παθητικό κάπνισμα. Επιβαρύνονται δε οι πάντες εφόσον οι δαπάνες για την υγεία αυξάνονται.

Μια πολύ μεγάλη αλήθεια!

Σημασία δεν έχει να κερδίσεις τους άλλους με την ομορφιά του σώματος σου, αλλά με την ομορφιά της ψυχής σου...
Ένα όμορφο πρόσωπο κάποτε γερνάει...
Ένα ωραίο σώμα κάποτε χαλάει....
Μια ψυχή όμως γεμάτη καλοσύνη και αγάπη
δεν χαλάει και δεν γερνάει ποτέ....

Αξίζει να τα δείτε

Τι γίνεται στα Ανώγεια;

Αντίσταση στις γειτονιές

ΠΕΤ ΟΤΕ

Πρωταγωνιστές

Indymedia

Η Κρήτη τώρα

Το Blog ενός φίλου

Επαφή με τις ρίζες

Διαφορετικά μαγειρέματα

Ημερολόγιο οδοστρώματος

Γνωρίστε την Αθήνα

Σχόλια στα δημοσιεύματα μας

Όταν ο λόγος του Θραψανιωτη μεταφράζει την φωτογραφία ...

Τετάρτη, 24 Φεβρουάριος 2021 13:15

Ευχαριστώ πολύ αδ. Ρούλα... Μην ανησυχείς. Μ' αρέσει κι ε�...

Κυριακή, 24 Ιανουάριος 2021 15:55

"Διότι πώς μπορώ, ως συνταξιούχος, να βάλω ην πένα μου σ�...

Κυριακή, 24 Ιανουάριος 2021 13:56

Να είσαι καλά Γιώργο! Σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λ�...

Κυριακή, 17 Ιανουάριος 2021 16:50

Ωραία η αναφορά και η εικονική παράθεση, αγαπητέ Νίκο. �...

Κυριακή, 17 Ιανουάριος 2021 09:25

Ειλικρινά δεν το γνωρίζω...Δεν ζω στο χωριό, εγώ καταγρά...

Κυριακή, 10 Ιανουάριος 2021 05:39

Γεια σας. Υπάρχει άραγε αυτό το λέυκωμα και το ντοκιμα�...

Σάββατο, 09 Ιανουάριος 2021 12:52

Η Δήμητρα Τριανταφυλλάκη - Μπόνη γράφει καταπληκτικά π...

Πέμπτη, 17 Δεκέμβριος 2020 11:39

Οι ειδικοί σε ασφαλιστικά και σε εργασιακά θέματα

Με απόλυτη γνώση των Εργασιακών και Ασφαλιστικών θεμάτων φιλοδοξούν να παρέχουν έγκαιρα και υπεύθυνα, υπηρεσίες και πληροφορίες σε αυτούς τους τομείς. Για πολλά χρόνια τώρα οι άνθρωποι της ΠΙΜ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ, προσωπικό και ειδικοί συνεργάτες μελετούν, ταξινομούν, αναλύουν... Δείτε περισσότερα ΕΔΩ. Μπορεί να σας φανούν χρήσιμοι.

Και στο Αβινιόν της Γαλλίας

Εδώ, στο Αβινιόν της Νότιας Γαλλίας, 80 περίπου χιλιόμετρα κοντά στη Μασσαλία, ζουν ο Γιώργος, ο αδελφός της Σούλας με τη σύζυγο του, Αστρίντ. Το 2017 τους επισκευτήκαμε και ζήσαμε μαζί τους δέκα μέρες. Και εκείνοι μας γνώρισαν την πόλη που ζουν και την γύρω περιοχή. Τους ευχαριστούμε πολύ γι' αυτή την υπέροχη φιλοξενία...

Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ, μερικές στιγμές από αυτές που ζήσαμε εκεί...

Ζούμε στον πιο όμορφο πλανήτη του σύμπαντος…

Εικόνες πανέμορφες σ’ αυτό το βίντεο από τη Γη που όσες προσπάθειες κι αν έχει κάνει ο άνθρωπος για την καταστρέψει, εκείνη αντιστέκεται, επιλύει μόνη της τα προβλήματα που της δημιουργούμε, ανακυκλώνει το νερό, καθαρίζει τον αέρα που αναπνέουμε, διατηρεί σε αρμονία τις εποχές, τη βλάστηση, τη θερμοκρασία, γενικά δημιουργεί αυτό που λέμε Ζωή.

Πόσο ευγνώμονες θα πρέπει να είμαστε σε Εκείνον που προμηθεύει όλες αυτές τις ομορφιές!... Μια Γη, παράδεισο. Όπως ακριβώς την υποσχέθηκε στους ανθρώπους που δημιούργησε. Εκείνους που δε σεβάστηκαν αυτό το Δώρο…

Μέλι Θραψανιώτικο...

Το είδα με αφορμή τη γιορτή του Θραψανιώτη Αγγειοπλάστη το καλοκαίρι του 2012. Σταθερά στην ίδια θέση τον βρήκα και το 2013. Το είχα δει κι άλλες φορές το περίπτερο του Θοδωρή Δρακούλη μα αυτή τη φορά κάθισα λίγο περισσότερο και θαύμασα την αγάπη του για τα μελίσσια.

Γαμπρός στο χωριό μου, ο Θοδωρής, ασχολείται πια επαγγελματικά με τις μέλισσες και αγαπά πολύ αυτό που κάνει... Τον ακούω με πολύ προσοχή και ενδιαφέρον. Και δοκιμάζω το μέλι του σε δύο εκδοχές. Μια καθαρό με καρύδια και μια, όπως είναι με την κηρήθρα.

Αν δεν το έχετε δει αυτό και δεν το έχετε δοκιμάσει, αξίζει να επιδιώξετε να το κάνετε. Δεν φαντάζεστε πόσο υπέροχο και υγιεινό είναι... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το κομμάτι που δημοσιεύτηκε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Ας καλωσορίσουμε τον Δεκέμβρη

Ο Δεκέμβριος ή Δεκέμβρης είναι ο δωδέκατος και τελευταίος μήνας του έτους, ανήκει στην εποχή του χειμώνα κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο και είναι ένας από τους 7 μήνες με διάρκεια 31 ημερών. Στα Λατινικά, decem σημαίνει δέκα, αφού ο Δεκέμβρης ήταν ο 10ος μήνας σύμφωνα με το Ρωμαϊκό ημερολόγιο. Με την άφιξη του Δεκεμβρίου το κρύο αρχίζει να είναι αρκετά τσουχτερό, ενώ στις 21 Δεκεμβρίου μπαίνει επισήμως ο χειμώνας και ξεκινούν οι χιονοπτώσεις. Γι’ αυτό, άλλωστε ο Δεκέμβριος λέγεται και «Άσπρος μήνας», «Ασπρομηνάς» αλλά και «χιονιάς».

Δείτε ΕΔΩ και ακούστε το φθινόπωρο του Βιβάλντι. Η μουσική είναι υπέροχη, αξίζει να την ακούσετε...

Έτσι, άλλαξε η ζωή μου…

Καθώς γνώρισα την Αλήθεια μέσα από το Λόγο του Θεού, την Αγία Γραφή, άλλαξα τη γνώμη μου και την άποψη μου για τον γάμο… Πήρα μια από τις μεγαλύτερες αποφάσεις της ζωής μου. Να συμπορευτώ στο υπόλοιπο της ζωής μου, με την Σούλα Αργυροπούλου… Κάναμε το γάμο μας στο Βανκούβερ του Καναδά, τον Απρίλιο του 2015. Κοντά στα παιδιά της. Δείτε τα σχετικά δημοσιεύματα ΕΔΩ και ΕΔΩ πώς συνέβη αυτό… Επειδή οι σταθμοί στη ζωή μας πρέπει να παραμένουν ζωντανοί… Επτά χρόνια μετά στα οκτώ, είμαι πολύ χαρούμενος και ευτυχισμένος... Κάναμε μάλιστα, με αφoρμή την πρώτη επέτειο μας, ένα υπέροχο ταξίδι μιας εβδομάδας στην Κέρκυρα... Τη δεύτερη επέτειο μας πήγαμε στη Γαλλία... Κοντά στους σαρκικούς και πνευματικούς αδελφούς μας, Γιώργο και Αστρίντ... Και περάσαμε φανταστικά! Το 2018 ζήσαμε μια ξεχωριστή εβδομάδα, μαζί με τα παιδιά της Σούλας κοντά μας, Κώστα και Άννυ. Και τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς πήγαμε στην Άνδρο, κοντά σε εξαιρετικούς φίλους και αδελφούς. Το 2019 περάσαμε λίγο πιο λιτά, με ένα γεύμα στον "Ακροβάτη"... Το 2020 ήμασταν σε καραντίνα και μείναμε σπίτι μας. Το ίδιο και το 2021. Κάναμε όμως το καλύτερο που μπορούσαμε, δείτε ΕΔΩ. Δείτε ΕΔΩ τι κάναμε το 2022. Το 2023 φρόντισαν γι' αυτό οι φίλοι μας. Στο "Αυγό του κόκορα" μας επεφύλλασαν εκπλήξεις. Δείτε ΕΔΩ. Το 2024 (δείτε ΕΔΩ) πήγαμε ένα ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη!

Τελευταία Νέα στο Site μας

Εκδρομή όνειρο στη Βόρεια Ελλάδα μαζί με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ

Πέντε μέρες Αυγουστιάτικα στη Λευκάδα, στη Λυγιά, με τον Κώστα και την Άννυ

40 μέρες στο Νορθ Βανκούβερ του Καναδά, το καλοκαίρι του 2024, κοντά στα παιδιά μας

Θεματικό Φεστιβάλ «Ο κύκλος του Πολιτισμού»: Μία ξεχωριστή βραδιά στο Θραψανό

Κάθε μέρα και κάτι νέο και ωραίο στο Mission της Βρετανικής Κολομβίας κοντά στην Άννυ...

Ένα σπίτι στον παράδεισο...

Τώρα θα δεις τα χρώματα ν’ αλλάζουνε
και τα βουνά να σμίγουν ένα-ένα.
Άγγελοι σα θνητοί θα σ’ αγκαλιάζουνε
εχθροί θα σου μιλούν αγαπημένα.

Τώρα θα πιω νερό απ΄το ποτήρι σου
δικά σου θα'ναι πια όσα δεν έχω.
Θα σπρώξω ουρανό στο παραθύρι σου
κι ό,τι δεν άντεχα θα το αντέχω.

Τώρα θα πιάσω σπίτι στον παράδεισο
τσάμπα οικόπεδο σε παράλια.
Του έρωτα θα βάλω το πουκάμισο
και θα νικήσω δίχως πανοπλία.

Τώρα θα δεις μες στης ψυχής τα υπόγεια
τραπέζι με ψωμί κι αλάτι
τώρα που δεν υπάρχουνε διόδια
που πέφτει σαν ζεστή βροχή η αγάπη.

«Ο ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ» τ.175

Αυτή είναι η εφημερίδα των συνταξιούχων των ΗΣΑΠ "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος" τ. 175. Για να τη δείτε πατείστε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ το τ.174, ΕΔΩ το τ. 173, ΕΔΩ το τ.172, ΕΔΩ το τ.171, ΕΔΩ το τ. 170, ΕΔΩ το τ. 169, ΕΔΩ το τ. 168, ΕΔΩ το τ. 167, ΕΔΩ το τ. 166, ΕΔΩ το τ. 165, ΕΔΩ το τ. 164, ΕΔΩ.το τ. 163, ΕΔΩ.το τ. 162, ΕΔΩ.το τ. 161, ΕΔΩ το τ. 160, ΕΔΩ το τ. 159, ΕΔΩ το τ. 158, ΕΔΩ το τ. 157, ΕΔΩ το τ. 156, ΕΔΩ το τ. 155, ΕΔΩ το τ. 154, ΕΔΩ το τ. 153, ΕΔΩ το τ. 152 ΕΔΩ, το τ. 151, ΕΔΩ το τ. 150, ΕΔΩ το τ. 149, ΕΔΩ το τ. 148, ΕΔΩ το τ.147, ΕΔΩ το τ. 146, ΕΔΩ το τ.145 ΕΔΩ το τ.144 ΕΔΩ το τ. 143, ΕΔΩ το τ.142, ΕΔΩ το τ. 141, ΕΔΩ το τ.140,ΕΔΩ το τ.139, ΕΔΩ το τ. 138 ΕΔΩ το τ. 137 ΕΔΩ το τ. 136, ΕΔΩ το τ. 135.ΕΔΩ το τ. 134, ΕΔΩ το τ.133, ΕΔΩ το τ. 132, ΕΔΩ.το τ. 131, ΕΔΩ το τ.130, ΕΔΩ το τ. 129, ΕΔΩ το τ. 128, ΕΔΩ το τ. 127, ΕΔΩ το τ.126, ΕΔΩ το τ.125, ΕΔΩ το τ. 124, ΕΔΩ το 123, ΕΔΩ το τ.122, ΕΔΩ το 121, ΕΔΩ το τ. 120, ΕΔΩ το τ. 119, ΕΔΩ το τ.118, ΕΔΩ το τ. 117, ΕΔΩ το τ. 116, ΕΔΩ το τ. 115, ΕΔΩ το τ. 114, ΕΔΩ το τ. 113, ΕΔΩ το τ. 112, ΕΔΩ το τ. 111, ΕΔΩ το τ. 110, ΕΔΩ το τ. 109, ΕΔΩ το τ. 108. ΕΔΩ το τ. 107 κι ΕΔΩ το τ. 106, ΕΔΩ το τ. 105, ΕΔΩ το τ. 104, ΕΔΩ το τ. 103,. ΕΔΩ το τ. 102, ΕΔΩ το τ. 101, ΕΔΩ το τ. 100, ΕΔΩ το τ. 99 σε αρχείο PDF και να τα διαβάσετε, όπως κυκλοφορούν τυπωμένα. Τριάντα χρόνια αδιάλειπτης έκδοσης από τη γέννηση της, είναι μια μεγάλη επιτυχία, όπως και να το κάνουμε... Δείτε κι ΕΔΩ το site του Σωματείου που επιμελούμαστε...

Έτοιμο και το τ. 443 του “ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών”

Αυτό είναι το νέο τεύχος 443 του ΤΥΠΟΥτων Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών, της ΠΟΣΣ. Δείτε το ΕΔΩ, Κι ΕΔΩ το τ.442, ΕΔΩ. το τ.441, ΕΔΩ τ. 440, ΕΔΩ το τ. 439, ΕΔΩ το τ.438, ΕΔΩ τ.437, ΕΔΩ.το τ.436, το ΕΔΩ το 435, ΕΔΩ το 434, ΕΔΩ το 433, ΕΔΩ το 432, ΕΔΩ το τ. 431, ΕΔΩ το 430, ΕΔΩ το 429, ΕΔΩ το 428, ΕΔΩ το 427, ΕΔΩ το 426, ΕΔΩ το 425, ΕΔΩ το τ.424, ΕΔΩ το τ. 423, ΕΔΩ το τ. 422, ΕΔΩ το τ. 421, ΕΔΩ το τ. 420, ΕΔΩ το τ. 419, ΕΔΩ το τ. 418, ΕΔΩ το τ. 417, ΕΔΩ το τ. 416, ΕΔΩ το τ.415, ΕΔΩ το τ. 414, ΕΔΩ το 413, ΕΔΩ το 412, ΕΔΩ το 411, ΕΔΩ το 410, ΕΔΩ το τ. 409, ΕΔΩ το τ.408, ΕΔΩ το τ. 407, ΕΔΩ το τ. 406, ΕΔΩ το τ.405 ΕΔΩ το τ.404 ΕΔΩ το τ.403 ΕΔΩ το τ.402, ΕΔΩ το τ.401, ΕΔΩ το τ.400, ΕΔΩ το τ.399, ΕΔΩ το τ.398, ΕΔΩ το τ.397, ΕΔΩ το τ.396, ΕΔΩ το τ.395 ΕΔΩ το τ.394 ΕΔΩ το τ.393 ΕΔΩ το τ.392, ΕΔΩ το τ.391, ΕΔΩ το τ.390, ΕΔΩ το τ.389, ΕΔΩ το τ.388, ΕΔΩ το τ.387, ΕΔΩ τ.386 και το 385 ΕΔΩ. Σε συνάρτηση μάλιστα με το Blog, δείτε ΕΔΩ, που στήσαμε στο πλάι της, με όσο πιο συχνή ενημέρωση γίνεται, όλα είναι καλύτερα. Κι ΕΔΩ είναι αυτό που λειτουργεί τώρα, με πιο συχνή ενημέρωση...

Με κέρδισε ο Καναδάς!

Μπροστά στο ιστορικό ρολόι ατμού, στο κέντρο του Βανκούβερ με τη Σούλα, σε μια φωτογραφία τραβηγμένη το 2015. Έχει να κάνει κυρίως με το Βανκούβερ, το Νόρθ Βανκούβερ αποκλειστικά και τη γύρω περιοχή του… Ο Καναδάς είναι μια αχανής χώρα. Εκτείνεται από τον Ατλαντικό ως τον Ειρηνικό Ωκεανό. Τα νερά αυτού του τελευταίου κατέγραψα σε μια βόλτα , δίπλα στη θάλασσα.

Στη συνέχεια μπορείτε να δείτε σταδιακά τις αναρτήσεις που έκανα από εκεί, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, το 2015 που πήγα για πρώτη φορά. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Έτσι σαν μια όμορφη ανάμνηση που τονώνει την πίστη και τον προσδοκία, ότι, όταν με το καλό λήξει αυτός ο εφιάλτης που ζούμε με την πανδημία στον πλανήτη, θα μπορέσουμε να ξαναπάμε. Κι αυτή το φορά, όχι μόνο για 15 μέρες, αλλά για πολύ περισσότερο. Είναι μια όμορφη χώρα, με υπέροχους ανθρώπους…

Και δες που ο Ιεχωβά το διευθέτησε έτσι και ξαναβρεθήκαμε εκεί, από τις 4 Ιουλίου ώς τις 13 Αυγούστου του 2024. Εννιά χρόνια μετά! Πατώντας ΕΔΩ θα δείτε τις αναρτήσεις που κάναμε από εκεί τις μέρες που καθίσαμε...

Ένας υπέροχος άνθρωπος!

Ο αδελφός Περικλής Γιαννουρής κοιμήθηκε σε ηλικία 106,5 ετών. Η κηδεία του έγινε στις 16/01/2016 στο Γ' Νεκτροταφείο Αθηνών στις 11:00 το πρωί... Δείτε ΕΔΩ μερικές εικόνες από τον τελευταίο αποχαιρετισμό... Κι ΕΔΩ μερικά ακόμα πράγματα για τον ίδιο...
Ακούστε τον στο βίντεο, μπορείτε να το μεγαλώσετε σε ολόκληρη την οθόνη του υπολογιστή σας και να απολαύσετε τις αλήθειες που λέει, με τον αυθεντικό τρόπο που το κάνει μπροστά στο φακό… Κι ύστερα δείτε ΕΔΩ μια επίσκεψη που έκανα τον Μάρτη του 2015 στο σπίτι της κόρης του, Ρένας, στο Αιγάλεω, που τον φιλοξενούσε τότε και διαβάστε τη βιογραφία του.

Δείτε επίσης ΕΔΩ τη βιογραφία του Αριστοτέλη Αποστολίδη…

ΕΔΩ διαβάστε μερικά πράγματα για τον αδελφό, Πασχάλη Γεμενετζή.

ΕΔΩ διαβάστε τη βιογραφία του Μανώλη Πατεράκη.

ΕΔΩ διαβάστε τη βιογραφία του Γεώργιου Δούρα.

ΕΔΩ διαβάστε τη βιογραφια του Τιμολέωντα Βασιλείου.

ΕΔΩ διαβάστε τη βιογραφία του Μιχάλη Καμινάρη.

Θραψανιώτης γεννιέσαι...

Επειδή πολλοί φίλοι που φτάνουν μέχρι εδώ, χωρίς να με γνωρίζουν και ξαφνιάζονται από τον τίτλο του Site «Θραψανιώτης» οφείλω να σας πω ότι το όνομα δηλώνει τον τόπο καταγωγής μου. Είμαι απλά ένας Θραψανιώτης, ένας από τους 1.261 γεννημένους στο Θραψανό, (στη φωτογραφία με τα αδέρφια μου Γιωργία -επάνω- που έφυγε από κοντά μας το Γενάρη του 2011, τη Στασούλα, τη Μαλάμω και τον Κωστή που κι αυτός έφυγε από κοντά μας στις 21/11/2021) σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα του ΒΗΜΑΤΟΣ για το χωριό μου. Δείτε ΕΔΩ τι αναφέρει η Wikipedia για το χωριό μου. ΕΔΩ θα βρείτε πολλά όμορφα στοιχεία για το Θραψανό, μια επιτυχημένη ιστοσελίδα. Στοιχεία για το Θραψανό μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Ενώ ΕΔΩ μπορείτε να δείτε ένα ρεπορτάζ από την τηλεόραση της Νέας Κρήτης που σας ξεναγεί σε ένα αγγειοπλαστείο κι ΕΔΩ μια αναφορά από την ΕΡΤ. ΕΔΩ μπορείτε να δείτε την ιστοσελίδα του Δήμου Μινώα. Ανάμεσά τους και τη Λίμνη της Λειβάδας.

Σας ευχαριστώ που φτάσατε ως εδώ διαβάζοντας το Site

Αν καταφέρετε να διαβάσετε όλο αυτό το Site ξεκινώντας από την κορυφή και φτάνοντας ώς εδώ, σας αξίζει ένας μεγάλος έπαινος!

Μπράβο σας!... Αυτό σημαίνει ότι εκτιμάτε τη δουλειά που γίνεται και διαθέσατε αρκετό από τον ελεύθερο χρόνο σας.
Σας ευχαριστώ από καρδιάς. Μη διστάσετε να σχολιάσετε ότι νομίζετε ότι αξίζει. Τουλάχιστον στην κεντρική σελίδα του Site τα σχόλια είναι εύκολα και δεν χρειάζεται έγκριση από μένα για να “ανεβούν”. Δοκιμάστε το και θα δείτε...

Μας βλέπετε ζωντανά τώρα...

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 70 επισκέπτες και κανένα μέλος

Νίκος Ελ. Θεοδωράκης

Θα χαρώ πολύ να δω εκτεταμένα τις απόψεις σας. Γράψτε μου εδώ: nikosth2004@yahoo.gr

Για την επικοινωνία μας στείλτε μου SMS στο τηλέφωνο 6932212755 που εξυπηρετείται από την VODAFON.

Είμαστε στον 21ο χρόνο!

Ποιος είναι ο δημοσιογράφος, Νίκος Ελ. Θεοδωράκης, που έχει την ευθύνη της ενημέρωσης και διαχείρισης αυτoύ του Site σε καθημερινή βάση; Δείτε ΕΔΩ. Κι ΕΔΩ δείτε επίσης λίγα πράγματα για την ιστορία αυτού του ιστότοπου.