Σε λίγο βάζουμε μπροστά και το τ. 441 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών»...

tipos.440

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο του τελευταίου τεύχους 440 του «ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών», που επιμελούμαι δημοσιογραφικά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Μπορείτε να το δείτε ΕΔΩ. Ή πατώντας πάνω στη φωτογραφία του πρωτοσέλιδου. Από αυτή την εβδομάδα θα πάρω υλικό για το νέο φύλλο.

Ευοιμάζουμε τη νέα εκδοση του "ΤΥΠΟΥ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών"... Πήρα ήδη τις σχετικές οδηγίες από τον πρόεδρο. Μένει να υλοποιήσουμε αυτά τα σχεδια με τη συνεργασια και των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ που μας τροφοδοτούν με τη δράση τους. 

Το κάναμε για πρώτη φορά από την Πάρο, τον Ιούνιο του 2023 που είμαστε σε διακοπές με τον Στήβ την Έστερ και τα παιδιά τους και μας άρεσε. Τολμήσαμε και προχωρήσαμε παράλληλα στην έκδοση νέου φύλλου με το νέο σύγχρονο, διαδικτυακό τρόπο, ενώ κάναμε τα μπάνια μας. Μέσω e-mail ή μηνυμάτων Viber ή Messenger παίρναμε τα θέματα, τα αξιολογούσαμε, τα σελιδοποιούσαμε σε κασέ και τα... στέλναμε στην Πόπη στη Σαλαμίνα, που έχει την τεχνική ευθύνη της έκδοσης. Έτσι, η ύλη μπορεί να έρχεται από Αθήνα, αλλά μπορεί να στηθεί παντού και στη συνέχεια να σελιδοποιηθεί στη Σαλαμίνα! Έτσι είναι, όταν αξιοποείς με τον σωστό τρόπο τη δύναμη της τεχνολογίας! Και τώρα εφυγε για το πιεστήριο.

Η εφημερόδα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηδρομικών, έχει τη δική της ιστορία. Έχει περάσει από συμπληγάδες, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων της Διοίκησης αλλά και της απραξίας στην εποχή του κορονοϊού κι έχει σταθεί σταθεί στα πόδια της. Αυτές τις μέρες ετοιμάσαμε το νέο φύλλο και περάσαμε σε μια νέα εποχή με νέα Διοίκηση στην Ομοσπονδία που την εκδίδει και με την πίστη ότι θα τα καταφέρει να είναι κάθε δίμηνο στα ραντεβού της. Ξεκινήσαμε με αισιοδοξία!

Αυτό το έντυπο έχει έναν... δικό του τρόπο να βγαίνει. Εκεί που νομίζεις ότι σταμάτησε η έκδοση, αναγεννιέται σαν τον φοίνικα από τις στάκτες του. Και σ' αυτό "βοήθησε" η εποχή του κορονοϊού Covid-19 που δημιούργησε πολλά προβλήματα στους ανθρώπους. Ένα από αυτά ήταν και η έκδοση του «ΤΥΠΟΥ» της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών (ΠΟΣΣ) που βγαίνει, πολύ πιο αργά πια και όχι στο δίμηνο, μέχρι να το επιτρέψουν οι συνθήκες.

Την αρχή, πριν οκτώ ή έντεκα (;) χρόνια που την ανέλαβα, έβγαινε σταθερά κάθε μήνα και κάλυπτε τις ανάγκες για την προβολή της δράσης των Σωματείων της δύναμης της ΠΟΣΣ σε όλη τη χώρα.

Η συγκεκριμένη εφημερίδα υπήρχε στον χώρο και πριν πάω εγώ. Σ’ αυτό που εγώ βοήθησα, ήταν να της δώσω έναν πιο δημοσιογραφικό, ελκυστικό ύφος και να είναι συνεπής στο διμηνιαίο ραντεβού της, που ακολούθησε. Οι συνθήκες της κρίσης του 2012 την έκαναν διμηνιαία.

Συνδετικός κρίκος, ο πρόεδρος της ΠΟΣΣ, Βασίλης Αποστολόπουλος. Ο ίδιος με γνώριζε από την εποχή που εργαζόμουν στο Γραφείο Τύπου του Εργατικού Κέντρου Πειραιά. Είχε δοκιμαστεί η σχέση μας και υπήρχαν όλες οι δυνατότητες για μια καλή συνεργασία. Τώρα μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. Στο τιμόνι της ΠΟΣΣ είναι ο Θύμιος Καραλής ο οποίος εξελέγη στο τελευταίο συνέδριο της ΠΟΣΣ. Και στο ξεκίνημα της η συνεργασία μας δείχνει να έχει διάθεση για δουλειά. Φυσικά, ο χρόνος θα δείξει...

Γενικά σ' αυτο το έντυπο πάντα τα πήγαμε πολύ καλά με τους ανθρώπους του. Μέχρι που ήρθε ο κορονοϊός. Οι άνθρωποι είναι συνταξιούχοι, μεγάλοι σε ηλικία και ως ομάδα, ευπαθής. Υπήρχε δηλαδή μεγάλη ανάγκη για προσοχή. Ήρθε και η καραντίνα και μας απόκαμε.

Τα πράγματα δείχνουν ότι αν τα καταφέρουμε μπορεί και να επιστρέψουμε στο δίμηνο. Ο χρόνιος θα δείξει. Στο μεταξύ προέκυψσν πολλά. Συνέδριο, εκλογή νέας διοίκησης, αλλά προέκυψαν και πολιτικές εκλογές κι έγινε πάλι πολύπλοκο το πράγμα... Παρ' όλα αυτά στον ορίζοντα, κάτι θετικό βλέπω.

Ελπίζουν οι άνθρωποι, όπως όλοι μας, ότι κάποια στιγμή, η κανονικότητα θα μπει στη ζωή τους, εξέλεξαν κανονικά διοικήσεις και ελπίζουν πως θα τα καταφέρουν να λειτουργήσουν, όπως ήξεραν, με φυσική παρουσία και όχι από μακριά. Τα e-mails είναι για τους ανθρώπους αυτής της ηλικίας, κάτι σαν... διαστημικά πράγματα. Μέχρι το φάξ και πολύ είναι... Μόνο που τα Fax είναι πια ελάχιστα. Καταργήθηκαν, ακόμα και από το δημόσιο...

Τους καταλαβαίνω. Πολλά πράγματα στη νέα τεχνολογία, δεν τα κατανοούν ή αρνούνται να μπουν στη διαδικάσία να τα κάνουν. Θέλουν να κρατήσουν το χειρόγραφο ή το τυπωμένο χαρτί στα χέρια τους, για να είναι βέβαιοι για τι πράγμα μιλάνε.

Κι αυτή η πανδημία, τα ανέτρεψε όλα! Η επικοινωνία γίνεται πια με νέες μορφές και άντε να σκανάρεις τα έγγραφα και να τα στείλεις στο δημοσιογράφο. Και μετά να τηλεφωνήσεις για να βεβαιωθείς ότι πήγαν, ότι τα παρέλαβε. Δύσκολες, πολύ δύσκολες εποχές… Ευτυχώς που υπάρχει το κινητό τηλέφωνο για να φωτογραφίζεις τα χειρόγραφα! 

Όλοι πια έχουν ολοκληρώσει τις εκλογές τους και κάποια στιγμή θα προχωρήσουν σύμφωνα με το κατασταστικό, τον περσμένο μήνα προχώρησαν στην εκλογή νέας Διοίκησης... Κι αυτοί δείχνουν να έχουν διάθεση να πάνε τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά.

Και όλα αυτά, με τος οιώσεις και την Covid-19 να είναι ως πέλεκης πάνω από τα κεφάλια όλων μας... Θα το περάσουμε κι αυτό, πού θα πάει... Χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυτός ο ιός εξελλίσεται σε... μόνιμο, οπότε καλό είναι να μην είμαστε ιδιαίτερα διαχυτικοί καθώς έχουμε το χειμώνα μπροστά μας κι έτσι κι αλλιώς η γρίππη αυτού του είδους είναι ακπομα εδώ. Και οι μεγάλες ηλικίες, όπως είμαστε εμείς, είναι πάντα πιο ευάλωτες,,,

The News

«Πόσο Πραγματική Είναι η Απειλή της Πείνας;» Μια σοβαρή διαπίστωση πριν 50 χρόνια…

skoupidia
Εικόνες σαν αυτές μπορείς να τη συναντήσεις στις μέρες της συνεχούς λιτότητας στους καιρούς των μνημονίων στην Ελλάδα και θλίβεσαι για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια… Το βέβαιο είναι ότι θα ζήσουμε ακόμα χειρότερες καταστάσεις καθώς τίποτα μπροστά μας δεν δείχνει ότι ο άνθρωπος είναι σε θέση να ελέγξει τα πράγματα για την ωφέλεια του…

anergia

fovosΗ ΙΔΕΑ της πείνας μπορεί να σας φαίνεται μακρινή. Σ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας οι περισσότεροι άνθρωποι κατόρθωσαν να έχουν αρκετή τροφή. Και σεις, ίσως να έχετε άλλα προβλήματα που σας πιέζουν περισσότερο από την έλλειψη τροφίμων.

Αλλά πώς συμβαίνει ώστε το θέμα της πείνας να εμφανίζεται συνεχώς στις ειδήσεις; Γιατί οι αυθεντίες του κόσμου στον τομέα των τροφίμων και της διατροφής επανειλημμένα χρησιμοποιούν τον όρο «παγκόσμια πείνα»; Μήπως προσπαθούν απλώς να τρομάξουν τον κόσμο, προκαλώντας μια ψευδή αίσθηση συναγερμού;

Ή μήπως η πείνα πράγματι αποτελεί παγκόσμια απειλή σήμερα; Είναι δυνατόν οι ελλείψεις τροφίμων να σας επηρεάσουν προσωπικά στο άμεσο μέλλον;

Πριν από δύο χρόνια ο Δρ. Νόρμαν Ε. Μπόρλαουγκ, γνωστός ως ο «πατέρας της Πράσινης Επανάστασης,» είπε ότι ο κόσμος θα μπορούσε να κρατήσει ψηλά την παραγωγή τροφίμων στα επόμενα τριάντα χρόνια. Αλλά πιστεύει ακόμη το ίδιο; «Όχι, δεν είμαι πια τόσο αισιόδοξος.» απαντά ο Δρ. Μπόρλαουγκ και εξηγεί:

«Από το 1947 μέχρι τα μέσα του 1972, η παγκόσμια κατανάλωση τροφίμων φαινόταν καταπληκτικά σταθερή, και τα αποθέματα σιτηρών ασκούσαν ένα ρυθμιστικό ρόλο στις τιμές των τροφίμων. Αλλά κατόπιν ήλθε η ολέθρια συγκομιδή του 1972 που συνοδευόταν από μια ξηρασία που σάρωσε την Σοβιετική Ένωση, την Κίνα και την Αυστραλία. Το γεγονός αυτό επέσπευσε τις μεγάλες αγορές σιτηρών εκ μέρους της Ρωσίας, και επέφερε αυτομάτως αυτόν τον τρομερό πληθωρισμό. Το ίδιο καλοκαίρι οι θερινοί μουσώνες που φέρνουν βροχές ήσαν πολύ φτωχοί σε όλη τη νότιο Ασία και η συγκομιδή του ρυζιού ήταν κακή. Τα αποθέματα τροφίμων που νομίζαμε ότι ήσαν αρκετά ν’ αντιμετωπίσουμε κάθε κατάσταση, απλώς εξαφανίζονταν από τη μια μέρα στην άλλη.»

Το αποτέλεσμα είναι ότι τώρα ο κόσμος έχει αποθέματα σιτηρών αρκετά μόνο για είκοσι πέντε μέρες παγκόσμιας κατανάλωσης, ενώ το 1961 υπήρχαν αρκετά αποθέματα για ενενήντα πέντε περίπου μέρες. Και το περιθώριο αποθεμάτων ελαττώνεται σταθερά καθώς η παγκόσμια κατανάλωση σιτηρών αυξάνει κατά 1,4 εκατομμύρια τόνους το έτος γρηγορότερα από την παγκόσμια παραγωγή σιτηρών.

Ένας ανταποκριτής του περιοδικού «Δε Γωλ Στρητ Τζόρναλ» προειδοποιεί ότι δεν μπορούμε πλέον να παραμερίζουμε τόσο εύκολα και χωρίς αρκετή σκέψη τρέχοντα δελτία ειδήσεων για έλλειψη τροφίμων:

«Σ’ εκείνους που σ’ όλη τους τη ζωή ακούν ότι ο κόσμος στην Κίνα, στην Αρμενία ή σε κάποιο άλλο μέρος λιμοκτονεί, τέτοιες φοβερές προφητείες φαίνονται ότι είναι υπερβολικές και ότι χωρίς λόγο σπείρουν τον φόβο. Σ’ όλη την ιστορία υπήρξαν λιμοί, . . . και προφήτες της Δευτέρας Παρουσίας τούς συνόδευαν· κάθε φορά, όμως, ο κόσμος με κάποιον τρόπο ανελάμβανε. Σήμερα, εν τούτοις, οι ειδικοί στα ζητήματα της γεωργίας, της διατροφής και της οικονομίας συμφωνούν ότι η παρούσα παγκόσμια κατάσταση τροφίμων είναι ουσιαστικά πολύ περισσότερο δυσοίωνη παρά ποτέ άλλοτε.»

Σ’ ένα άρθρο που τιτλοφορείται «Η Επόμενη Κρίσις: Παγκόσμια Πείνα» ο συγγραφεύς εξήγησε: «Αυτή τη φορά οι προφήτες της Δευτέρας Παρουσίας δεν μιλούν απλώς για κακομοιριά στην Ινδία, αλλά επίσης για ελλείψεις, υψηλές τιμές και ίσως ακόμη και δελτία τροφίμων στις Ηνωμένες Πολιτείες.» Μια έκθεση τον περασμένο Οκτώβριο από μια μεγάλη εξαγωγική εταιρία σιτηρών, την «Κάργκιλ Ινκ»., ανέφερε ότι η σημερινή μειωμένη προσφορά τροφίμων «αποκλείει τελείως» κατανάλωση σε επίπεδα παρόμοια μ’ εκείνα των τελευταίων δώδεκα μηνών. Η έκθεση προσθέτει: «Πρέπει να εφαρμοσθεί δελτίο και στην εσωτερική και στην εξαγωγική κατανάλωση.»

Προμήνυμα ενός Κόσμου Χωρίς Πείνα

Πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι οι προσεκτικοί μελετητές της Αγίας Γραφής, περίμεναν ότι η παγκόσμια πείνα θ’ απειλούσε αυτή τη γενεά. Ο Ιησούς προφήτευσε ότι η «παρουσία» του με Βασιλική εξουσία που άρχισε το έτος 1914 μ.Χ. σύμφωνα με τη χρονολογία της Γραφής, θα χαρακτηρίζονταν από «λιμούς . . . κατά τόπους.»—Ματθ. 24:3, 7· παράβαλε με Αποκάλυψη 6:1, 2, 5, 6.

Αυτό, όμως, δεν πρέπει ν’ αποτελεί αιτία απελπισίας, διότι ο Ιησούς συνέδεσε την «παρουσία» του με τη ‘συντέλεια του αιώνος’ ή ‘το τέλος του [παρόντος] συστήματος πραγμάτων.’ (Ματθ. 24:3) Σύντομα ένα νέο σύστημα θα εγκαθιδρυθεί σ’ όλη τη γη όπου το ανθρώπινο γένος ‘δεν θα πεινάσειη πλέον.’—Αποκάλ. 7:16· παράβαλε Ησαΐα 49:10.

Αλλά στο μικρό χρονικό διάστημα που απομένει προτού αυτή η υπόσχεση φτάσει στη μεγάλη εκπλήρωση, η πείνα πράγματι θερίζει την ανθρώπινη οικογένεια. Πώς επηρεάζει τους ανθρώπους όταν τους πλήττει;

Αναδημοσίευση από το ΞΥΠΝΑ του 1975 22/7 σ. 7-8

Σχόλια (0)

There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA