«Συνεχίστε να Δίνετε Λόγους στον Ιεχωβά για να Μην Ξεχάσει». Μας αφορά όλους μας!
Επόμενος ομιλητής στο βήμα της εκδήλωσης για την αποφοίτηση της 143ης Σχολής Γαλαάδ ήταν ο αδελφός Γκάρι Μπρο, βοηθός στην Επιτροπή Υπηρεσίας του Κυβερνώντος Σώματος και μέλος της Επιτροπής του Τμήματος. Ας δούμε ΕΔΩ το Broadcasting του Δεκεμβρίου, όπου ακούγεται και η ομιλία που δημοσιεύουμε και ας δούμε κι ΕΔΩ ένα άλλο βίντεο - γνωριμία με τους σπουδαστές της 143ης τάξης της Σχολής Γαλαάδ, που ανέβασε η οργάνωση...
Συνήθως δεν σκεφτόμαστε τον Ιεχωβά, ως κάποιον που ξεχνάει. Άλλωστε, γνωρίζει τα πάντα και σίγουρα δεν ξεχνάει τίποτα. Αλλά ξέρετε ότι οι άνθρωποι, είναι πιθανό να ξεχάσουν. Θυμάστε την αφήγηση στο Δευτερονόμιο. Ο Μωυσής σε εκείνη την περίπτωση, έλεγε στους Ισραηλίτες να είναι προσεκτικοί, αφότου θα έμπαιναν στην Υποσχεμένη Γη.
Στο εδάφιο Δευτερονόμιο 6:12, λέει «Πρόσεξε να μην ξεχάσεις τον Ιεχωβά ο οποίος σε έβγαλε από τη γη της Αιγύπτου [και] από τον τόπο της δουλείας». Είναι λοιπόν πιθανό να ξεχάσουν τον Ιεχωβά οι υπηρέτες του Θεού.
Όπως ξέρετε όμως, αυτό είναι διπλής κατεύθυνσης. Ο απόστολος Παύλος αναφέρει, ότι και ο Ιεχωβά Θεός θα μπορούσε να ξεχάσει. Στο εδάφιο Εβραίους 6:10, προσέξτε την ικανότητα που έχει ο Ιεχωβά να ξεχνάει. Διαβάζουμε: «Διότι ο Θεός δεν είναι άδικος ώστε να ξεχάσει το έργο σας και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του διακονώντας τους αγίους και συνεχίζοντας να τους διακονείτε».
Εδώ αναφέρονται δύο πράγματα που ο Ιεχωβά λέει ότι δεν θα ξεχάσει ποτέ. Ποια είναι αυτά; Το έργο και η αγάπη. Θυμηθείτε το θέμα αυτής της ομιλίας. Δεν είναι «Να Δίνετε Λόγους στον Ιεχωβά για να Μην Ξεχάσει» επειδή κάτι τέτοιο θα υπονοούσε ότι δεν του δίνετε λόγους και αυτό δεν ισχύει. Το θέμα μας είναι «Συνεχίστε να Δίνετε Λόγους στον Ιεχωβά για να Μην Ξεχάσει».
Θα μας κάνει καλό να εμβαθύνουμε λίγο περισσότερο σε αυτά τα απλά λόγια του Παύλου, επειδή αυτό θα μας βοηθήσει να μην ξεχάσουμε τον Ιεχωβά. Και ελπίζουμε ότι και Εκείνος δεν θα ξεχάσει εμάς.
Πρώτα θα μιλήσουμε για το έργο και κατόπιν θα μιλήσουμε για την αγάπη. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Παύλος δεν είπε πως ο Θεός δεν θα ξεχάσει τον διορισμό σας. Ο Ιεχωβά λέει: “Α, είσαι μέλος της Επιτροπής του Τμήματος. Ποτέ δεν θα το ξεχάσω αυτό. Ή είσαι σκαπανέας, ειδικός σκαπανέας πρεσβύτερος. Ή βρίσκεσαι στο γραφείο υπηρεσίας σε ένα τμήμα υπηρεσίας. Ποτέ δεν θα το ξεχάσω”. Δεν είπε αυτό ο Παύλος στο εδάφιο.
Τι είπε; Ότι το έργο είναι αυτό που δεν θα ξεχάσει ο Ιεχωβά. Χρειαζόμαστε μέλη Επιτροπών του Τμήματος πρεσβυτέρους, σκαπανείς και ούτω καθεξής. Αλλά αυτό που δεν θα ξεχάσει ο Ιεχωβά είναι το έργο που κάνουμε καθώς και τους διάφορους διορισμούς και τους τρόπους μέσω των οποίων υπηρετούμε τον Ιεχωβά Θεό προσφέροντάς του ολόψυχη υπηρεσία.
Θα ήθελα να σας πω για έναν αδελφό που ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει αυτό το τμήμα του εδαφίου Εβραίους 6:10. Πριν από λίγα χρόνια είχαμε πέντε μέλη στις Επιτροπές Αιθουσών Συνελεύσεων και πήραμε την οδηγία να τα μειώσουμε σε τρία. Έπρεπε λοιπόν να φύγουν δύο μέλη από κάθε επιτροπή. Η Επιτροπή του Τμήματος αποφάσισε, ποιοι αδελφοί θα έφευγαν.
Ένας από τους μεγαλύτερους και σοφότερους αδελφούς που υπηρετούσαν αποφασίστηκε ότι θα έπρεπε να βγει από την επιτροπή. Έπρεπε λοιπόν κάποιος να πάει να του το πει. Και ποιος επιλέχτηκε να πάει; Εγώ.
Καθόμουν λοιπόν στο τραπέζι συνεδριάσεων με την Επιτροπή Αίθουσας Συνελεύσεων, είχα άγχος και χρησιμοποιώντας τη Γραφή προσπαθούσα να αγγίξω την καρδιά τους. Τελικά, έφτασε η στιγμή που έπρεπε να πω «Εσείς οι δύο, αδελφοί, θα αφήσετε τον διορισμό σας».
Αμέσως, ο ηλικιωμένος αδελφός σήκωσε το χέρι του και είπε «Μπορώ να σας διαβάσω και εγώ ένα εδάφιο;» Και του απάντησα: «Ναι, βέβαια». Διάβασε το εδάφιο Εβραίους 6:10. Και είπε: «Αδελφοί, δεν είμαι εδώ για κάποιον τίτλο. Είμαι εδώ για να εργάζομαι. Δώστε μου εργασία». Συγκινούμαι κάθε φορά που λέω αυτή την ιστορία επειδή το σχόλιό του εκφράζει αυτό που είπε ο Παύλος “Ο Ιεχωβά δεν θα ξεχάσει το έργο σας”.
Ας επιστρέψουμε στο εδάφιο Εβραίους 6:10 για να δούμε το δεύτερο σημείο. Λέει: “Δεν θα ξεχάσει την αγάπη”. Για τι είδους αγάπη μιλάει; Λέμε: “Ιεχωβά, σε αγαπάμε”. Ο Ιεχωβά μάς κοιτάζει και λέει: “Σας ευχαριστώ. Ποτέ δεν θα ξεχάσω ότι με αγαπάτε”. Αυτό ισχύει, αλλά ο Παύλος δεν έλεγε αυτό.
Ας το ξαναδιαβάσουμε. Εδάφιο 10. Αφού λέει ότι δεν θα ξεχάσει το έργο, συνεχίζει «Και την αγάπη που δείξατε για το όνομά του, διακονώντας τους αγίους και συνεχίζοντας να τους διακονείτε». Υπάρχουν δύο λέξεις εδώ που είναι σημαντικό να καταλάβουμε «δείξατε» και «διακονώντας». Δηλαδή, ο Ιεχωβά λέει “Την αγάπη σας για τους αδελφούς σας, α, για δες, δεν θα την ξεχάσω ποτέ”. Βλέπετε, δεν είναι διανοητική αγάπη.
Πόσον καιρό ήσασταν στην τάξη, περίπου πέντε μήνες; Φαντάζομαι ότι διαβάσατε όλα τα εδάφια, ακούσατε όλα τα παραδείγματα για την εκδήλωση αγάπης, έχετε κάθε λόγο να εκδηλώνετε αγάπη. Και τώρα σας παροτρύνουμε να βγείτε έξω και να κάνετε αυτό ακριβώς. Εφαρμόστε όσα μάθατε.
Να θυμάστε ότι αν είναι μόνο λόγια, τι είπε ο Παύλος; Είναι σαν κύμβαλο —κύμβαλο που βροντάει. Άρα λοιπόν, αγάπη σημαίνει πράξεις, δεν σημαίνει μόνο λόγια.
Θα ήθελα να σας πω άλλη μια σύντομη ιστορία, για έναν αδελφό που δυσκολευόταν κάπως σε αυτόν τον τομέα. Όταν ήμουν νεαρός επίσκοπος περιοχής είχα έναν επίσκοπο περιφερείας που τον φοβόμουν. Όλοι τον φοβούνταν. Σε μια συνέλευση περιοχής, η γυναίκα του έλειπε. Εκείνος δεν είπε σε κανέναν γιατί έλειπε και εμείς φυσικά δεν τον ρωτήσαμε.
Στην τελευταία ομιλία της Κυριακής, λοιπόν, αποφάσισα χωρίς να τον ρωτήσω, να πω σε όλους τι συνέβαινε. Είπα: «Όπως προσέξατε η σύζυγος του αδελφού δεν είναι μαζί του. Ήθελα να γνωρίζετε ότι αύριο θα υποβληθεί σε μια σοβαρή επέμβαση γι’ αυτό ας προσευχηθούμε όλοι για αυτούς». Κατόπιν, τον κάλεσαν στο βήμα, αλλά αυτός δεν εμφανίστηκε. Ήταν πίσω από τη σκηνή πολλή ώρα. Ειλικρινά δεν ήξερα τι να κάνω.
Σε λίγο, ο αδελφός εμφανίζεται, πάει αργά - αργά και φτάνει στο μικρόφωνο. Η φωνή του σπάει. Αρχίζει τελικά να μιλάει και εκφωνεί όλη την ομιλία σε πολύ χαμηλό τόνο. Στο τέλος του προγράμματος, πάντα έχουμε έναν συγκινητικό ύμνο. Μετά έπρεπε να κάνει προσευχή. Δεν μπορούσε. Άρχισε να κλαίει.
Τελικά, έπειτα από πολλή ώρα, είπε μερικές λέξεις, «αμήν». Ξέρετε τι έγινε μετά; Ολόκληρη η περιοχή έτρεξε γύρω του. Τον αγκάλιαζαν. Όλοι έκλαιγαν. Αργότερα μου είπε: «Γκάρι, αγαπώ τους αδελφούς. Απλώς, δεν ξέρω πώς να το δείξω». Αν μοιάζετε με αυτόν τον αδελφό, μάθετε πώς να δείχνετε αγάπη.
Τι μπορείτε να κάνετε; Ίσως χρειάζεται να αλλάξετε πρόσωπο. Όχι κυριολεκτικά, αλλά να απαλύνετε την έκφρασή σας. Ίσως χρειάζεται να απαλύνετε τη φωνή σας. Ίσως χρειάζεται να αναπτύξετε μια πιο προσιτή προσωπικότητα. Να κάνετε πράγματα για τους άλλους. Να φροντίζετε τους ηλικιωμένους αδελφούς και αδελφές της εκκλησίας σας.
Ακόμη και αν δεν σας βγαίνει φυσικά και νιώθετε παράξενα, να το κάνετε αυτό και με τον καιρό θα γίνει μέρος του εαυτού σας. Επειδή όταν περνάτε την είσοδο της Αίθουσας Βασιλείας ή του γραφείου τμήματος όπου υπηρετείτε, οι αδελφοί θα σας πλησιάζουν όχι λόγω του διορισμού σας, αλλά επειδή έχετε εργαστεί σκληρά για να δείχνετε αγάπη. Καθώς λοιπόν πηγαίνετε στον διορισμό σας, να θυμάστε πάντα ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει το έργο που έχετε κάνει και την αγάπη που έχετε δείξει και δεν θα τα ξεχάσει ποτέ.
- Εδώ σταδιακά θα δούμε όλες τις ομιλίες από το Broadcasting Δεκεμβρίου 2017
- Χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον καλό μας φίλο MBabis Ggrreeccee. Χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσε να γίνει αυτό, εφικτό. Αλλά είπαμε, όταν ο ένας βοηθάει τον άλλον, τότε το αποτέλεσμα είναι το καλύτερο!
Σχόλια (0)