Το μεταφέρω όπως το διάβασα. Συνέβη στο Ηράκλειο Κρήτης και με χαροποιεί ιδιαίτερα που στον γενέθλιο τόπο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι...

Και όμως υπάρχουν ακόμη ΑΝΘΡΩΠΟΙ! Μαθήματα ανθρωπιάς, ήθους και αξιοπρέπειας παρέδωσε ένας Ηρακλειώτης, ο οποίος υπό καθεστώς πλήρους ανωνυμίας, έσπευσε να καταβάλλει τα χρήματα που χρωστούσε  συμπολίτης μας προκειμένου να γλυτώσει το σπίτι του από πλειστηριασμό. Είχε διαβάσει το σχετικό ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Πατρίδα»
προχθές και ένιωσε συγκλονισμένος από το γεγονός ότι κάποιος κινδύνευε να μείνει στο δρόμο για ένα ποσό της τάξεως περίπου των 6.000 ευρώ.

Όπως γράφει σήμερα η Ευ.Καρεκλάκη στην "Πατρίδα" σε μία εποχή οικονομικής κρίσης, ανέχειας και ηθικής κατάπτωσης, ο άνθρωπος αυτός απέδειξε εμπράκτως την ευαισθησία και την μεγαλοψυχία του με μοναδικό γνώμονα να σώσει από την οικονομική καταστροφή κάποιον παντελώς άγνωστο σε αυτόν. Έπραξε αυτό που του έλεγε η συνείδηση και η καρδιά του με ταπεινότητα.

Μακριά από φανφάρες και επικοινωνιακά τερτίπια. Και αυτό είναι το πιο συγκινητικό αλλά και παρήγορο συνάμα. Τέτοιες πράξεις σε κάνουν να χαμογελάς αισιόδοξα, αναφωνώντας: Και όμως υπάρχουν άνθρω-
ποι!

Τα στοιχεία του Ηρακλειώτη είναι στη διάθεση της εφημερίδας ωστόσο διατηρούν την ανωνυμία του, σεβόμενοι απόλυτα την επιθυμία του. Ήταν λίγο μετά τις 5 το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής όταν επισκέφθηκε τα γραφεία της εφημερίδας ένας καλοσυνάτος κύριος. Ζητούσε να μάθει πληροφορίες σε σχέση με το ρεπορτάζ που δημοσιεύαμε την ίδια ημέρα σχετικά με τον Ηρακλειώτη ο οποίος κινδύνευε να χάσει το σπίτι που είχε κληρονομήσει από τη μητέρα του, στην περιοχή της Θερίσσου, για ένα χρέος περίπου 6.000 ευρώ από επιταγή.

Ο πλειστηριασμός έχει προγραμματιστεί για αύριο στο Ειρηνοδικείο Ηρακλείου και ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος βρισκόταν σε κατάσταση απόγνωσης αφού δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να ξεπληρώσει την οφειλή του προς τον ιδιώτη.

Ο κύριος ζήτησε μόνο το τηλέφωνο του δικηγόρου Ιάσονα Παπαστεφανάκη, ο οποίος έχει αναλάβει να κάνει την ανακοπή κατά του προγράμματος πλειστηριασμού για λογαριασμό του ιδιοκτήτη του ακινήτου.

«Θέλω να βοηθήσω αυτήν την οικογένεια με όλη μου την ψυχή», μας εξομολογήθηκε ο 65χρονος Ηρακλειώτης με την ευγενική φυσιογνωμία. «Δεν θα ηρεμήσει η ψυχή μου και η συνείδηση μου όσο ξέρω ότι θα μπορούσα να σώσω το σπίτι του και δεν το έκανα. Εγώ, ξέρετε, μεγάλωσα ξυπόλυτος, σε μεγάλη φτώχεια. Η ζωή τα έφερε έτσι και σήμερα έχω οικονομική άνεση. Όσο ζω και όσο μπορώ, θα βοηθώ συνανθρωπους μου".

• Το ρεπορτάζ το είδα ΕΔΩ.

ΔΕΝ ΛΥΓΙΖΟΥΜΕ – ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ!
(οι υπογραφές συνεχίζονται...)

Το τσουνάμι που περιμέναμε, ήρθε. Εργοδότες, κυβέρνηση και τρόικα μας κήρυξαν τον πόλεμο. Τα «παπαγαλάκια» τους δουλεύουν υπερωρίες. Με λουκέτα, απολύσεις, απειλές και εκβιασμούς, έχουν στόχο να μας κάνουν να λυγίσουμε, είτε από τα χτυπήματα είτε από τον φόβο. Εμείς όμως, αντιστεκόμαστε. Γνωρίζουμε ότι οι εξελίξεις σήμερα θα καθορίσουν το τοπίο στα ΜΜΕ για τα πολλά επόμενα χρόνια: τις εργασιακές σχέσεις, τις αμοιβές και, τελικά, την ποιότητα της ενημέρωσης.

Γι’ αυτό, ως εκλεγμένα μέλη του Μικτού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ:

1. Διεκδικούμε την υπογραφή γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας στα ΜΜΕ και την εφαρμογή της από όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου.
2. Δηλώνουμε ότι αρμόδιες για την διαπραγμάτευση με τους εργοδότες είναι οι εκλεγμένες συνδικαλιστικές ενώσεις των εργαζομένων. Ωστόσο, οφείλουν να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις προτάσεις των εργαζομένων, για τα αιτήματα και τις κινητοποιήσεις, όπως αυτές διατυπώνονται από τις γενικές συνελεύσεις και τις εργασιακές επιτροπές.
3. Λέμε όχι στις απολύσεις και αγωνιζόμαστε για την διασφάλιση των θέσεων εργασίας μας.
4. Είμαστε αλληλέγγυοι με τους εκατοντάδες συναδέλφους μας που βρίσκονται ήδη στην ανεργία. Ζητάμε από την κυβέρνηση και τις συνδικαλιστικές ενώσεις την άμεση, ουσιαστική και έμπρακτη στήριξή τους.
5. Δεν αποδεχόμαστε προτάσεις ή «παραινέσεις» για μείωση των αποδοχών μας, ειδικά αυτών που ορίζονται μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις. Δεν «τα φάγαμε όλοι μαζί», για να πληρώσουμε όλοι μαζί.
6. Προειδοποιούμε ότι κάθε επιχείρηση που αρνείται την υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης, ασκεί πιέσεις για σύναψη επιχειρησιακών ή επαίσχυντων ατομικών συμφωνιών και προχωρεί σε μαζικές απολύσεις για λόγους περικοπών, βρίσκεται αντικειμενικά στο στόχαστρο των κινητοποιήσεων.
7. Ζητάμε να εφαρμοστεί η νομοθεσία για τις επιχειρήσεις που συστηματικά δεν πληρώνουν μισθούς και δεν καταβάλλουν τις νόμιμες εισφορές και τους φόρους που τους αναλογούν.
8. Εάν οι εργοδότες ενδιαφέρονται πραγματικά για το μέλλον των ΜΜΕ, θα πρέπει να προσέλθουν άμεσα σε διάλογο και διαπραγματεύσεις με την ΕΣΗΕΑ και τις άλλες Ενώσεις. Να σταματήσει άμεσα κάθε μονομερής, αυθαίρετη και προκλητική κίνηση από την εργοδοσία.
9. Απαιτούμε από την ΕΣΗΕΑ και τις άλλες ενώσεις να αρθούν, επιτέλους, στο ύψος των περιστάσεων. Να οργανώσουν την αντίσταση, με ουσιαστική κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, απεργιακών και μη.
10. Καλούμε την ΕΣΗΕΑ και τις άλλες ενώσεις να ανοίξουν άμεσα τις πόρτες τους σε όλους τους συναδέλφους, ειδικά όσους εργάζονται στις διαδικτυακές «πύλες» και με μπλοκάκια, έτσι ώστε κανείς να μην βρεθεί ακάλυπτος αυτή την κρίσιμη περίοδο.
11. Αγωνιζόμαστε για την προστασία των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων και ταμείων. Για να πληρώσουν οι υπεύθυνοι των σκανδάλων, που αφαίμαξαν τα αποθεματικά τους. Για την παροχή αξιοπρεπών υπηρεσιών υγείας και την τήρηση των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί απέναντι στους συνταξιούχους.
12. 12. Ενώνουμε την φωνή μας και αγωνιζόμαστε μαζί με όλους τους Έλληνες εργαζόμενους για την ακύρωση του επαίσχυντου Μνημονίου, που στραγγαλίζει την κοινωνία και την αξιοπρέπειά μας.

Τάσος Αναστασιάδης (Βήμα), Βίκυ Σαμαρά (Απογευματινή), Γιάννης Ελαφρός (Καθημερινή), Ιωάννα Ηλιάδη (Έθνος), Γιώργος Παυλόπουλος (Ημερησία), Σωτήρης Τριανταφύλλου (Goal News), Νίκος Ζαμπάρας (Σέντρα FM), Κώστας Ράπτης (Αθήνα 984), Νάσος Χατζητσάκος (Ελεύθερος Τύπος), Γιάννης Ιωακειμίδης (Πράσινη), Δήμητρα Κουντή (Σκάι Ραδιόφωνο), Κωνσταντίνος Δαυλός (Σκάι Τηλεόραση), Παναγιώτης Σώκος (Ελευθεροτυπίας)

Τελικά δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο μεγάλη, σπουδαία και σημαντική είναι η εφαρμογή των νέων μέσων ενημέρωσης όταν τη βάλεις να υπηρετεί σωστά τον άνθρωπο. Χωρίς υπερβολές και καταχρήσεις...

Έχω θέσει εδώ και ένα μήνα σε λειτουργία το Facebook και το Twitter. Στο πρώτο, όρεξη και ώρα να έχεις να χαζεύεις τις αναρτήσεις των φίλων με έμφαση στις αναδημοσιεύσεις σημαντικών αναρτήσεων από άλλα Blog ή Site.

Στο δεύτερο με 55 ειδησεογραφικά Site να με ακολουθούν, έχω άμεσα την είδηση, την ώρα ακριβώς που συμβαίνει ή πάντως με μια πολύ μικρή απόκλιση από τον πραγματικό χρόνο ανάρτησης.

Το γεγονός δε, ότι σου δίνει μια πρώτη περίληψη σε 50 λέξεις, είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό και μπορείς, αν θες, να πας στην ιστοσελίδα και να διαβάσεις λεπτομέρειες.
Φυσικά δεν έχουν όλες οι αναρτήσεις ενδιαφέρον. Πολλές αναπαράγονται, χωρίς καμιά ιδιαίτερη επεξεργασία στην προσπάθεια τους να “βγουν” πρώτοι στη δημοσίευση. Αυτό το τελευταίο δεν το κατάλαβα ποτέ...

Νομίζω από την εμπειρία μου στο χώρο τελικά, σημασία δεν έχει να πει κανείς κάτι πρώτος, αλλά να το πει ολοκληρωμένα. Με όσα περισσότερα στοιχεία έχεις στη διάθεσή σου.

Σε λίγο αυτά τα δυο μέσα θα... παντρευτούν αρμονικά σ' αυτό το Site. Είπαμε, το ψάχνουμε το πράγμα...

Γεμάτες οι κουμαριές... Υπέροχα φρούτα για όσους ξέρουν τι είναι αυτά...

Μεσημέρι Κυριακής πήγαμε στην Πάρνηθα να περπατήσουμε. Είναι πολύ όμορφα εκεί. Νιώθεις να είσαι πολύ μακριά από την Αθήνα κι είσαι μέσα της, δυο βήματα από τους Θρακομακεδόνες. Ανάσα ζωής, μέσα στο πράσινο.

Είχα πολύ καιρό να πάω και βρήκα σχεδόν φραγμένο το μονοπάτι πάνω από το γυναικείο μοναστήρι. Δεν περπατάει πια ο κόσμος. Κι εγώ παλιότερα ερχόμουν πιο συχνά. Κάνει καλό το περπάτημα μέσα στη φύση. Ξεκουράζει και δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις για την εβδομάδα που έρχεται...

Λοιπόν, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσα κούμαρα βρήκα, ώριμα, έτοιμα να καταναλωθούν όπως είναι, ωμά. Ούτε πλύσιμο δεν χρειάζονται. Πού να λερωθούν; Εδώ δεν υπάρχει σκόνη που θα τους κάνει κακό.

Πραγματικά δύσκολο το μονοπάτι. Κάποιοι συνοδοιπόροι “γκρινιάζουν”. Συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια. Ψηλά, στο βουνό, ορειβάτες σκαρφαλώνουν στη γυμνή πλευρά του βράχου. Τους βλέπω από μακριά. Μόλις που διακρίνονται από τα χρωματιστά ρούχα που φορούν.

Κόβω πράσινο που θα ομορφύνει το σπίτι, καθώς πλησιάζουμε τα Χριστούγεννα... Και θυμάρι. Έχει αρχίσει και βγάζει πράσινα φύλλα το φυτό. Το τέλος του δρόμου είναι στην ταβέρνα του ΠΑΠΠΑ, στους Θρακομακεδόνες. Λίγο ανάποδα, αλλά καλά είναι κι έτσι. Το σωστό είναι ότι πρώτα τρώμε και μετά καταναλώνουμε τις θερμίδες. Εμείς πρώτα τις καταναλώσαμε και μετά καθίσαμε να τις αναπληρώσουμε.

Καλό το σέρβις, τα φαγητά και έχει αρκετό κόσμο η παλιά ταβέρνα. Εκεί που μας τα χάλασε ήταν η ώρα του λογαριασμού, όχι τόσο για το ύψος του, 17 ευρώ το άτομο στην ταβέρνα είναι μέσα στα πλαίσια, όσο για την καθυστέρηση να μας φέρουν το λογαριασμό.

Η αποζημίωση ήρθε από το γλυκό κυδώνι και τον πολίτικο χαλβά. Στο κυδώνι αντιστάθηκα, όχι όμως και στο χαλβά. Ήταν υπέροχος, μοναδικός, μου άρεσε...

Στην επιστροφή περάσαμε από τη Μαλάμω για καφέ. Είχα πολύ καιρό να πάω σπίτι τους. Κι εκεί έμαθα τα... νέα για τη Γεωργία μας. Η μεγάλη μου αδερφή που μένει στην Κρήτη είναι από προχθές στο νοσοκομείο “Βενιζέλειο” του Ηρακλείου. Δεν μας το είπε κανείς. Θα έπρεπε να το ξέρουμε. Τι κι αν είμαστε μακρυά, ένας καλός λόγος βοηθάει σ' αυτές τις περιπτώσεις.

Θέα από ψηλά... Η Αθήνα, πιάτο στα πόδια μας. Καλύτερα να τη βλέπεις από μακρυά...