Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επικαιρότητα

Σαββατοκύριακο στην επαρχία

Το ξενοδοχείο "Ελληνικόν" λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση και με πιο οικονομικούς όρους. Διαθέτει μάλιστα και WiFi. Από εδώ έκανα αυτή την ανάρτηση...

Το ήθελα από καιρό... Νομίζω πως το είχα κι ανάγκη ένα ταξίδι στην επαρχία για το Σαββατοκύριακο. Ξέρω πως το πρωί του Σαββάτου τα παιδιά μαζεύτηκαν στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου και μοίρασαν τα 800 κομμάτια της ανακοίνωσης που τύπωσα για τα σκουπίδια, φτάνοντας μέχρι τα Σεπόλια.

Και την Κυριακή θα μαζευτεί στο σπίτι της Αθηνάς η Συντακτική Ομάδα της εφημερίδας της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος. Δεν θα είμαι εκεί. Αλλά χρειαζόμουν αυτή την αλλαγή. Η επαρχία έχει καθαρό αέρα, ήρεμο περιβάλλον κι αυτό είναι που χρειαζόμαστε.

Κυριακή βράδυ επιστρέφω Αθήνα. Κι από Δευτέρα, ημέρα της γιορτής μου, ξαναμπαίνω σε μια σειρά τουλάχιστον στην εφημερίδα, γιατί στην ΠΕΤ ΟΤΕ από παράδοση, δεν θα πάω.

Σαββατοκύριακο στις αρχές του Δεκέμβρη με ζεστό ακόμη τον καιρό, αν κι εδώ στα 800 μέτρα υψόμετρο, το κρύο του το 'χει, όπως και να το κάνουμε...

Το χωριό Ελληνικό Γορτυνίας, όπως φαίνεται από τον Αϊ Θανάση. Κυριακή πρωί σήμερα...

Η βροχή ήρθε το μεσημέρι...

Πυκνή ομίχλη κατεβαίνει από το Κακαβούλι προς το χωριό και απλώνεται παντού, λίγο μετά τη βροχή. Ένα πολύ ξεχωριστό φαινόμενο...

Κατά το μεσημέρι “ξέσπασε” ο καιρός και άρχισε να βρέχει. Απαλά, σιγανά, όμορφα, χειμωνιάτικα. Ίσα που προλάβαμε να επιστρέψουμε από τα ψώνια της πόλης. Είναι τελικά όμορφος ο χειμώνας στο χωριό. Σκέτη απόλαυση...

Να καίει η σόμπα που έχει ψήσει με αργούς ρυθμούς το κατσίκι στη γάστρα... Και να πέφτουν οι σταγόνες της βροχής στον κήπο. Είναι να πιεις ένα ποτήρι κρασί παραπάνω και να ξαπλώσεις Σαββατιάτικα στο κρεβάτι, χαλαρώνοντας.

Ούτε που με νοιάζει αν θα 'ρθει ο ύπνος ή δεν θα 'ρθει. Χαλαρά... Εδώ ο χρόνος μετράει αλλιώς. Δεν έχει την πίεση και το άγχος της πόλης.

Η βροχή γίνεται πιο δυνατή καθώς περνάει η ώρα. Και η καταχνιά κατεβαίνει από το Κακαβούλι κατά το χωριό. Μια πυκνή, λευκή, ομίχλη... Τα πεσμένα ξερά φύλλα παρασείρονται από τα νερά. Δε θέλει και πολύ να γίνουν μικροί χείμαρροι. Ακούγονται δυνατά πάνω, ήρεμα, οι μουσικές του Δεύτερου... Κάπως έτσι θα 'ναι και στον παράδεισο, χωρίς αμφιβολία. Δεν έχω περιγραφές, αλλά νομίζω ότι μπορώ να αντιληφθώ περίπου πως θα 'ναι τα πράγματα εκεί.

Πόσο μπορεί να κρατήσει αυτή η βροχή; Μια, δυο ώρες; Όσο και να κρατήσει τίποτα δεν θα λιγοστέψει από την ομορφιά της στιγμής.

Είχα δώσει στον Γιώργο το υπόλοιπο από το παλιό βαρέλι που είχε φέρει η Στασούλα από το χωριό για το γάμο της Ειρήνης. Κι εκείνος το κράτησε για όταν θα 'ρχόμασταν. Και να τώρα, που το βρίσκουμε μπροστά μας. Νάμα, τέτοια ώρα μεσημεριανή...

Τελειώσαμε το τραπέζι. Ο Γιώργος άναψε τσιγάρο. Χωρίς αυτό δεν μπορεί. Ο Λάμπρος συνεχίζει το φαγητό του. Εγώ γράφω και πίνω λίγο κρασί ακόμα. Ο μικρός σχολιάζει που δεν αφήνω λίγο τις σημειώσεις μου. Ότι κι αν λέει, εμένα μ' αρέσει. Με γεμίζει, είναι κομμάτι μου...

Η καμινάδα της σόμπας με τους καπνούς δείχνει από μακριά ότι η σόμπα λειτουργεί στο φουλ. Ένα “κλικ” και η στιγμή είναι δική μας.

Σάββατο πρωί, ξημέρωμα στο χωριό...

Ο Γιώργος έχει ανέβει στην ελιά στον κήπο του να μαζέψει τις ελιές που έχουν μείνει. Είναι χοντρές ελιές, ιδανικές για βρώσιμες. Ούτε μία δεν θα πάει χαμένη...

Ξύπνησα στο χωριό, ύστερα από ένα πολύ ξεκούραστο ύπνο. Εδώ, όντως, “μυρίζει” χειμώνας. Στις 8 το πρωί ο καιρός είναι συννεφιασμένος και φυσάει ένας δυνατός αέρας. Δεν είναι να κάτσεις για πολύ έξω, μόνο μια “γεύση” να πάρεις, γιατί κάνει κρύο, το νιώθεις...

Τώρα, κάτι μου λένε τα χιόνια στην Ευρώπη και η κακοκαιρία. Αλλά μέχρι χθες εδώ, ο καιρός ήταν καλός. Εντύπωση μου προκάλεσε που άκουσα χθες στις ειδήσεις για 45 νεκρούς από το κύμα κακοκαιρίας. Τι στο διάολο συμβαίνει; Για την Ευρώπη μιλούμε, όχι για την Αφρική...

Αλλά ο οργανισμός τη θέλει αυτή τη μικρή αλλαγή. Θέλει να κάτσει λίγο στη σόμπα, να ψήσει κάστανα, να πιει ένα κρασάκι, να αράξει λίγο παραπάνω στο κρεβάτι. Εδώ το χουζούρεμα έχει μια ξεχωριστή αξία, πιστέψτε με.

Άμα είσαι 220 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα σε ένα υψόμετρο που φτάνει τα 800 μέτρα, όλα τα βλέπεις διαφορετικά το πρωί. Παρέα με το ζεστό καφεδάκι μου, τον νες, άνοιξα το σημειωματάριο μου.

Σκόρπιες πρωινές σκέψεις. Μέχρι να σηκωθεί ημέρα, να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά, να δούμε τι έχουμε και πώς θα το κάνουμε.

Ο Γιώργος στην κουζίνα ασχολείται με το μεσημεριανό τραπέζι. Προετοιμασία για το μεσημεριανό φαγητό. Κατσίκι έχει. Θα το κάνει στη γάστρα, λεμωνάτο, λαδορίγανη. Κι έχει βγάλει ένα μεγάλο πήλινο ταψί, που του 'χω στείλει από το Θραψανό, για να το ψήσει εκεί, σε σιγανή, αργή φωτιά, μέχρι να γίνει “λουκούμι”.

Το 'χω ξαναπεί, δεν ξέρω να ασχολούμαι με τα της κουζίνας, αν και θα ήθελα κάποτε, όταν βρω ελεύθερο χρόνο, να το κάνω. Μ' αρέσει όμως από τώρα να παρακολουθώ όλη αυτή τη διαδικασία, Μερικές φορές το πάθος που έχουν οι άνθρωποι που ασχολούνται μ' αυτό, είναι εντυπωσιακό.

Στο Twitter βλέπω τις ειδήσεις που “τρέχουν” τώρα στα διάφορα ειδησεογραφικά Blog και Site. Εδώ βλέπω πως γιορτάζουν σήμερα οι Βαρβάρες και οι ευχές πέφτουν “βροχή”. Εδώ βλέπω επίσης, πως τελικά δεν είναι ιδέα μου για το χειμώνα. Η ΕΜΥ εξέδωσε χθες, έκτακτο δελτίο πρόγνωσης επικίνδυνων καιρικών φαινομένων. Για να προσέχουμε λίγο...

Στην ειδησεογραφία ο απόηχος της παρέμβασης του Γιωργάκη τους “κοινωνικούς εταίρους” να τα βρουν στη... διαβούλευση. Να βάλουν, δηλαδή, νερό στο κρασί τους οι εργαζόμενοι και δεχτούν τη μείωση, έως και 12% στις αποδοχές τους, όπως προτείνει ο ΣΕΒ. Βρε, δεν πάτε να δείτε αν έρχομαι; Αϊ στο διάολο φερέφωνα του ΣΕΒ. Δεν θα μου χαλάσετε εσείς το Σαββατοκύριακο μου...

Μέσα στις λευκές πετρούλες ο Γιώργος έχει φυτέψει τα μαρούλια του. Καμιά 80αριά που θα του βγάλουν το χειμώνα. Έχει και κρεμμύδια... Και να, που ο χειμωνιάτικο κήπος του συναγωνίζεται τον καλοκαιρινό. Εδώ στο χωριό βλέπεις, την έχεις αυτή την πολυτέλεια...

Όχι άλλο κάρβουνο...

Συνεχίζεται και θα συνεχίσει και το Σαββατοκύριακο η συζήτηση για τις μειώσεις στους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα μέσα από τις κλαδικές συμβάσεις. Το ζήτημα είναι πόσο κατευθυνόμενη είναι η δημοσιογραφία. Γιατί δηλαδή αναπαράγουν μια ειδησεογραφία που βολεύει συγκεκριμένους ανθρώπους. Το σημερινό ρεπορτάζ του Χρήστου Μέγα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ αναφέρει:

Με κινούμενη άμμο με σκληρές δημόσιες δηλώσεις και «κόκκινες γραμμές» συνεχίστηκε χθες η άτυπη διαπραγμάτευση γύρω από τις δρακόντειες προβλέψεις του Μνημονίου και τη διατήρηση της ισχύος των κλαδικών συμβάσεων.

Η κατ' αρχήν συμφωνία των κοινωνικών εταίρων με διαμεσολαβητή τον πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Ασημακόπουλος, μοιάζει να υπέστη βελτιώσεις μετά την απόρριψη του σχεδίου από τη ΓΣΕΕ και την εμμονή της εργατικής πλευράς πάνω σε τρία θέματα, τα οποία ο πρόεδρος της εργατικής συνομοσπονδίας Γ. Παναγόπουλος έθεσε ως «κόκκινες γραμμές» και συνόψισε ως ακολούθως:

  1. Kαθολική ισχύ των κλαδικών συμβάσεων με ευθεία αμφισβήτηση του Μνημονίου τουλάχιστον σε αυτό το σημείο, κάτι που εν μέρει αποδέχεται ο ΣΕΒ.
  2. Σύναψη επιχειρησιακών συμβάσεων μόνο στις εταιρείες όπου λειτουργεί σωματείο και με ευθύνη του.
  3. Σαφή περιγραφή των προϋποθέσεων κάτω από τις οποίες θα συνάπτονται οι «ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις».

«Απορρίψτε ευθέως τις επιχειρησιακές»

Ειδικά ως προς την προβλέψη του Μνημονίου για μη επέκταση των κλαδικών ρυθμίσεων στα μη μέλη, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ επιμένει στην ευθεία απόρριψη της πρόβλεψης και όχι «σε παράκαμψη ή τροποποίησή της γιατί θα τη βρούμε μπροστά μας».

Στη βελτιωμένη πρόταση, την οποία όμως δεν εγκρίνει η ΓΣΕΕ που επιμένει σε ανοιχτό και δεσμευτικό διάλογο όλων των μερών, που φέρεται να διαβίβασε χθες στην υπουργό Εργασίας Λούκα Κατσέλη ο Δ. Ασημακόπουλος, περιλαμβάνονται οι εξής ρυθμίσεις:

Το Μνημόνιο, σκληρότερο και από τον ΣΕΒ

  • Η επέκταση των συμβάσεων θα είναι καθολική για το σύνολο των εργαζομένων. Ετσι θα καλύπτονται και όσοι απασχολούνται σε επιχειρήσεις που δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις. Επ' αυτού συμφωνεί και ο ΣΕΒ, ενώ το Μνημόνιο απαγορεύει την επέκταση.
  • Επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις, όπως το λέει και η έκφραση, θα υπογράφονται μόνο όπου λειτουργεί σύλλογος εργαζομένων. Στις άλλες περιπτώσεις την ευθύνη θα έχει η κλαδική ομοσπονδία.
  • Οι αμοιβές μέσω της ειδικής (επιχειρησιακής) συλλογικής σύμβασης δεν θα μπορούν να κινούνται κάτω του 10%-12% των κλαδικών μισθών.
  • Η σύναψη «ειδικής σύμβασης» θα είναι εφικτή και πέραν της συμφωνίας του οικείου σωματείου, η οποία είναι αναγκαία προϋπόθεση, μετά την παρουσίαση της «κατάλληλης δικαιολογίας».

Οι ανωτέρω προβλέψεις τελούν υπό την αίρεση της τρόικας και, εάν εγκριθούν, θα συζητηθούν την επόμενη εβδομάδα στον υπουργικό συμβούλιο! Και αυτό είναι η αντίφαση που αποκαλύπτει και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.

Δεν είναι δυνατόν οι επιχειρηματίες, «εκτός από δύο τράπεζες και 1-2 καναλαρχών» -όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Ασημακόπουλος- να θέτουν τα όρια κάτω από τα οποία θα εργαστούν οι υπάλληλοι, η ΓΣΕΕ να αντιδρά θεωρώντας ότι απελευθερώνονται... φεουδαλιστικές δυνάμεις εκμετάλλευσης των εργαζομένων και η τρόικα να υπαγορεύει ποιο θα πρέπει να είναι το συμφέρον των επιχειρήσεων. Το οποίο δήθεν... απολακτίζουν οι ίδιοι οι εργοδότες.

Το θέμα αφορά «200 μεγάλες επιχειρήσεις που θα έχουν την ευχέρεια υπογραφής ειδικής σύμβασης», σημείωσε στην «Ε» ο κ. Ασημακόπουλος.

ΓΣΕΕ: Δεν συμφωνήσαμε

Η κατ' αρχήν άτυπη συμφωνία με μεσολαβήτρια τη ΓΣΕΒΕΕ συνέπεσε με τις απαιτήσεις του ΣΕΒ για τη σαββατιάτικη εργασία και την 10ωρη ημερήσια απασχόληση χωρίς υπερωριακή αμοιβή, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη οι προετοιμασίες για τη γενική απεργία της 15ης Δεκεμβρίου.

Ετσι προκάλεσε την έντονη αντίδραση της ΓΣΕΕ. Με ανακοίνωσή της τονίζει ότι «δεν συμφώνησε και δεν θα συμφωνήσει σε ανατροπές του θεσμού των Συλλογικών Συμβάσεων και ούτε πρόκειται να συνομολογήσει περικοπές μισθών». Και συνεχίζει: «Δεν αρνούμαστε το διάλογο και την αναζήτηση λύσεων, αλλά δεν διαπραγματευόμαστε σε καμιά περίπτωση την καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων».

Αντιθέτως ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος δήλωσε ότι «στις συναντήσεις με τους κοινωνικούς εταίρους το κλίμα είναι πάντα καλό. Τα μπερδέματα έρχονται πάντα από αλλού».

Τέλος, ο κ. Παναγόπουλος επιτέθηκε κατά του Τύπου, που αποκάλυψε την κατ' αρχήν συμφωνία για την παράκαμψη του Μνημονίου, κάνοντας λόγο για «μια μεθοδευμένη αθλιότητα που εξυπηρετεί συμφέροντα εργοδοτικών κύκλων». Φαίνεται ότι επέλεξε την αδικαιολόγητη επίθεση στις εφημερίδες προκειμένου να μην κατηγορηθεί σαν αναθεωρητής. Η αντίσταση της ΓΣΕΕ ας παραμείνει ως πίεση προς την κυβέρνηση, η οποία, έστω και τώρα, πρέπει να διαπραγματευτεί υπεύθυνα με την τρόικα.

  • Δείτε ΕΔΩ πώς αντιμετωπίζει το θέμα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ στην ηλεκτρονική του σελίδα.

Άρχισε να... χιονίζει στο Site

Για να αλλάξουμε διάθεση. Ενα όμορφο τραγούδι επιλογή του Κώστα Θωμαϊδη σε μουσική του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι.

Ας ξεκινήσουμε από δω το... χειμώνα. Πριν από λίγο άρχισε.. χιονόπτωση στο Site. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες αυτό θα κρατήσει ως τις αρχές του ερχόμενου χρόνου και εντάσσεται μέσα στο γιορτινό κλίμα των ημερών.

Κάθε χρόνο το κάνουμε αυτό. Να αλλάξουμε λίγο τη διάθεση μας. Διότι ακούμε ότι το 70% των Ελλήνων σε παραγωγική ηλικία βρίσκεται στα όρια της κατάθλιψης, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, σύμφωνα με έρευνα της Εταιρείας Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας.

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα υψηλότερα ποσοστά συναντώνται στους ανέργους και όσους έχουν υποστεί μείωση μισθού.

Όπως αναφέρθηκε στην παρουσίαση της έρευνας, το κύριο συναίσθημα που διαπιστώνεται είναι ο θυμός, ενώ επικρατεί απαισιοδοξία και ο φόβος ότι όσα ακούγονται αληθεύουν. Πολίτες που μετείχαν στην έρευνα ομολόγησαν συναισθήματα ενοχής και ντροπής σε σύγκριση με πολίτες άλλων χωρών.

Όσον αφορά στη διαχείριση της κατάστασης, σύμφωνα με την ψυχολόγο Μαρία Λασιθιωτάκη απαιτείται "αισιοδοξία, χιούμορ και εστιασμός σε άλλου είδους αγαθά έξω από τα καταναλωτικά".

Ενα ακόμα όμορφο τραγούδι της Γλυκερίας, επιλογή του Ανδρέα Ανδρεόπουλου...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA