Χθες στον ουρανό, η πρώτη πανσέληνος του 2025 – Ποιο είναι το «Φεγγάρι του Λύκου»

panselinos.likavitos1.050520

Η πρώτη πανσέληνος του χρόνου, το  «Φεγγάρι του Λύκου», πιθανότατα λόγω της κακοκαιρίας που πλήττει τη χώρα μας, να μην είναι ορατή σε κάποιες περιοχές. Και μάλλον αυτό θα συνέβη γιατί πέρασε στα "βουβά"...
panselinos1.lolos.301220

Η πανσέληνος του Ιανουαρίου αποκαλείται «Φεγγάρι του Λύκου», επειδή οι λύκοι είναι ιδιαίτερα ενεργοί αυτή την εποχή του χρόνου και μπορεί να ακουστεί το ουρλιαχτό τους δυνατά, σύμφωνα με το The Old Farmer’s Almanac.

panselinos2.lolos.301220

Συνέβη χθες, αλλά πού να το δούμε. Ακόμα και μεις που συνηθίζουμε να το παρακολουθούμε το... χάσαμε. Η προέλευση της ονομασίας προέρχεται από τη γλώσσα των Σιού, η οποία περιγράφει το φεγγάρι ως «λύκοι που τρέχουν μαζί».
panselinos3.lolos.301220

Η συγκεκριμένη πανσέληνος είναι από τα ελάχιστα αστρονομικά γεγονότα του χειμώνα, καθώς δεν υπάρχουν πολλές βροχές μετεωριτών, πλανητικές ευθυγραμμίσεις ή άλλα σπάνια φαινόμενα.

panselinos.ierisos

Το «Φεγγάρι του Λύκου» απέχει 405.000 χιλιόμετρα από τη Γη και για αυτό αυτή η πανσέληνος δεν είναι τόσο λαμπερή όσο οι υπόλοιπες του έτους. Δεν είναι λπιπόν μόνο ο χειμωνιάτικος καιρός. Υπάρχουν κι άλλα προβλήματα...

Επικαιρότητα

Στην 4η Κοινότητα αύριο η ΕΚΑΠ

Για μας η διαδικασία του διαλόγου είναι πολύ σημαντική. Και το επιχειρούμε σε κάθε ευκαιρία που προκύπτουν μεγάλα ζητήματα στην περιοχή. Στην ίδια λογική ήταν και η διαδικασία τον περασμένο Οκτώβρη, Κυριακή και τότε με πολύ μεγάλη συμμετοχή του κόσμου και με το διάλογο να πρυτανεύει.

Οι διαδικασία με την υποβολή προτάσεων πάνω στα κυρίαρχα ζητήματα που θα εκφραστούν μέσα από το κεντρικό ψήφισμα που θα εκδοθεί στο τέλος της διαδικασίας αναμένεται να έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.

Σ' αυτή τη σημαντική στιγμή σας ζητάμε να είστε παρόντες, ενεργοί πολίτες με άποψη για όσα συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν γύρω μας και μας αφορούν.

Υπενθυμίζουμε ότι στο χώρο θα είναι και θα μοιράζεται έτοιμη η τελευταία έκδοση της εφημερίδας της ΕΚΑΠ με πολλά, επίκαιρα και ενδιαφέροντα ζητήματα για την περιοχή μας. Αξίζει να την πάρετε στα χέρια σας και να την ξεφυλλίσετε.

Σας περιμένουμε...

Την Κυριακή κουβεντιάζουμε

Στην ΕΚΑΠ έχουμε το καλό ότι κουβεντιάζουμε τα μεγάλα ζητήματα της περιοχής. Κι αυτό έχει το καλό να αναδεικνύονται οι πλευρές εκείνες που αξίζει να τις δούμε και να τις προσέξουμε και φυσικά να βάλουμε μπροστά τους φορείς για να υλοποιήσουν τις προτάσεις μας.

Η επόμενη μεγάλη συνάντησή μας είναι αυτή την Κυριακή το πρωί στις 10.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του 4ου Διαμερίσματος (ή Κοινότητας όπως το θέλουν τώρα με τον Καλλικράτη...) δήμου Αθηναίων, επί της Αλεξανδρείας, στην πλατεία Σωτήρη Πέτρουλα. Το κάναμε τον περασμένο Οκτώβρη, το ξανακάνουμε τώρα με σκοπό να αναδείξουμε τα μεγάλα ζητήματα.

Η Γιώτα φιλοτέχνησε την αφίσα – κάλεσμα που βλέπετε. “Παίζει” ήδη στα Blog των φίλων, έχει τυπωθεί σε αφισούλα, ασπρόμαυρη και χρωματιστή και θα τη δείτε σε διάφορα κεντρικά σημεία της περιοχής μας. Ο στόχος είναι να κάνουμε γνωστή την εκδήλωση και να έχουμε όσο περισσότερο κόσμο γίνεται, πρέπει να γίνει εφικτός. Τον παλεύουμε, τον προσπαθούμε, νομίζω ότι είμαστε σε θέση να τα καταφέρουμε.

Παράλληλα επιχειρούμε να έχουμε έτοιμη και την εφημερίδα της ΕΚΑΠ, φύλλο 5, ώστε να μοιραστεί εκεί. Ήδη έχει γίνει μια προεργασία, χρειαζόμαστε όμως τις τελευταίες πινελιές που θα την κάνουν καλύτερη,πιο όμορφη και πιο ενημερωμένη. Να τη δει η συντακτική ομάδα, να περαστούν οι παρατηρήσεις, να κλειδωθεί το PDF και να πάει για εκτύπωση και βιβλιοδεσία. Η Κυριακή δεν είναι μακριά και θέλουμε να είναι εκεί, στον πάγκο και να μοιράζεται στους κατοίκους που θα έρθουν στη συγκέντρωση.

Θα τα καταφέρουμε κι αυτή τη φορά. Όπως τα καταφέρνουμε πάντα με την καλή συνεννόηση...

  • Έχουμε την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη. Δείτε ΕΔΩ και παρακαλώ μη κάνετε το λάθος και συγκρίνεται μισθούς...

Εβλεπα από το παράθυρο μου το χιόνι

Το χιόνι σταμάτησε να πέφτει στην Αθήνα. Αλλά το τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου είναι πάντα πανέμορφο ακόμα κι όταν είναι μόνο μουσική από ακορντεόν...

Τρίτη 8/3, ώρα 18.00. Πυκνό χιόνι πέφτει στο Φάληρο. Το χαζεύω από το παράθυρό μου. Υπέροχο θέαμα...

Τρελό χορό κάνουν οι νιφάδες. Αν συνεχίσει έτσι όλο το βράδυ θα το στρώσει σίγουρα.

Πάντα μου άρεσε όταν χιόνιζε. Στην Κρήτη βέβαια το χιόνι είναι σπάνιο. Και θυμάμαι σαν τώρα, παιδί εγώ, να μας λέει η μάνα μου: «Μη λέτε ώωω..., μη θαυμάζετε, γιατί θα σταματήσει να πέφτει χιόνι».

Και μεις, σα χαζά, το πιστεύαμε. Και δε λέγαμε τίποτα φωναχτά. Κι όταν κάποια στιγμή το' στρωνε θαρρούσαμε πως αυτό ήταν η αιτία.

Πάντα μου άρεσε το χιόνι! Κι αυτή εικόνα από το παράθυρό μου είναι μαγική.

Πρωινές εικόνες χιονιού στα Σεπόλια

Οι πρώτες και μοναδικές απ' ότι φαίνεται, ο καιρός φτιάχνει, από τα χιονισμένα Σεπόλια. Τις τράβηξα σήμερα το πρωί, ώρα 8,10 καθώς πήγαινε τον Λάμπρο σχολείο. Που, παρεπιπτώντως γκρινίαζε που το σπίτι μας είναι στον Κολωνό, ενώ από το Χαλάνδρι και πάνω προς τα βόρεια λόγω του χιονιά, δεν έχουν σχολείο σήμερα. Κι εδώ, θα κάνουν κανονικά. Γαμώ της ατυχία μου...

Σιδηροδρομικές γραμμές στην Κωνσταντινουπόλεως... Νομίζεις πως ένας ζωγράφος έριξε απαλά με το πενάκι του ένα άσπρο. Λεπτό, με προσοχή μη διαταράξει την ισορροπία του τοπίου... Λίγο αργότερα όλα αυτά θα είναι παρελθόν. Το μόνο που μένει μόλις βγαίνει ο πρώτος ήλιος είναι η παγωνιά των 2 βαθμών Κελσίου που παγώνει τις μύτες και τα χέρια ακόμα και μέσα από τα μάλλινα γάντια...

Κλαδεμένες μουριές έξω από το γήπεδο μπάσκετ του “Τρίτωνα” με χιόνια, ελάχιστα, αλλά τα είδα και τα φωτογράφησα. Εκεί δίπλα, Γράμμου και Καλαμά υπάρχου πέντε – έξι σχολεία, δημοτικά, γυμνάσια και λύκεια. Όλα τα αυτοκίνητα είναι “γδαρμένα” από το χιόνι που “κουβαλάνε” πάνω τους παρκαρισμένα στην άκρη του δρόμου. Τα πιτσιρίκια κάνουν τρελό πάρτι. Δε χάνουν την ευκαιρία να φτιάξουν χιονόμπαλες για να πετάξουν ο ένας στον άλλον. Μερικοί έχουν και φαντασία. Ας είναι, λίγο το χιόνι στο κέντρο της Αθήνας, στον δρόμο όμως είδα έναν... υποτυπώδη χιονάνθρωπο στο καπό ενός αυτοκινήτου!...

  • Ο Κώστας Κίτσιος ανέβασε αυτή την ανάρτηση στο Blog του. Υπέροχες φωτογραφίες από τη χιονισμένη Αθήνα, τραβηγμένες από το μπαλκόνι του σπιτιού του και μια ευχή για μένα. Η ευχή σου έπιασε Κώστα. Εύχομαι με τη σειρά μου να πραγματοποιηθεί και η δική σου ευχή: Να πιάσεις στα χέρια σου πολλά λεφτά και να ζήσεις αυτό που εσύ λες ροκ ζωή, όπως την επιθυμείς πραγματικά . Ευχαριστώ!
  • Δείτε ΕΔΩ πραγματικό χιόνι από την Εύβοια που είχε πάει ο Κώστα για Κούλουμα.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA